R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Aangezien er veel topics geopend worden over het hebben van weinig of geen vrienden, dit centrale topics. De aard van de tips zijn bijna altijd hetzelfde en de meeste TS-en zijn van dezelfde leeftijd. Dus praat er hier over met elkaar of geef een ander tips.
Game on!
Game on!
Resistance is futile
Kan TT niet enigszins genuanceerd worden?
Herkende me wel in één van die topics waar je naar refereert, maar helemáál geen vrienden is dan ook weer wat overdreven (in mijn geval iig). Plus dat de titel nogal erg sneuig klinkt, als een variant op 'no life-er' ofzo
Herkende me wel in één van die topics waar je naar refereert, maar helemáál geen vrienden is dan ook weer wat overdreven (in mijn geval iig). Plus dat de titel nogal erg sneuig klinkt, als een variant op 'no life-er' ofzo
Het probleem in de vakantie is volgens mij altijd dat je vrienden er precies niet zijn als jij er wel bent, en andersom.
Ik heb 7 vrienden en een hoop kennissen. Topic gaat niet over mij. Maar het viel me dus op dat er elke week wel een topic geopend wordt dus hier kunnen ze er ook met elkaar eens over praten.quote:
Helemaal niet. Als er zoveel mensen met dit probleem kampen, hoe kan het dan sneu zijn? Er zijn een miljoen eenzame Nederlanders, die zijn niet allemaal sneu. Het is een maatschappelijk verschijnsel.quote:
Resistance is futile
Is het probleem echt te weinig vrienden hebben? Of de sociale druk om een grote vriendenkring te moeten hebben?
Ik kan niet zeggen dat ik 'veel' vrienden heb, maar wel goede vrienden. Bij sommige mensen die bijv. 500 hyves vrienden hebben zie ik dat ze nauwelijks goed vriendschappelijk contact met een van die allen hebben. Het blijft allemaal opervlakkig.
Ik kan niet zeggen dat ik 'veel' vrienden heb, maar wel goede vrienden. Bij sommige mensen die bijv. 500 hyves vrienden hebben zie ik dat ze nauwelijks goed vriendschappelijk contact met een van die allen hebben. Het blijft allemaal opervlakkig.
Neu hoor Stokkie,
Ik verveel me gewoon helemaal de pleuris. Ik ben nieuw in town(amsterdam), en ik mis sociale interactie. Ik werk in een datacenter, dus daar hoef je per definitie al niets van te verwachten. Vrienden heb ik meer dan genoeg, maar die wonen allemaal ver of heel erg ver weg. Ik heb dan gelukkig wel iedere 2-3 weken logees uit alle hoeken van europa over de vloer, maar anders zou ik ook echt doordraaien.
Ik ben totaal niet verlegen of sociaal gehandicapt, maar het lukt me nu hier totaal niet om een kringetje te bouwen. Ik ga uit, zoveel als ik kan, vaak met maatjes die van wat verder komen en ik heb een vriendschap overgehouden aan de eerste maand dat ik hier een kamer had. Maar die gast is ook alleen in Amsterdam. En zit ook met hetzelfde probleem.
Ik ben 30, dus waarschijnlijk te laat om in een studentenhuis te gaan wonen. Ik weet ook niet of ik dat wel zou willen. Ik zou ook een roommate kunnen nemen, maar das ook zo wanhopig. Zoals het er nu naar uit ziet ben ik hier volgend jaar toch weer pleite. Ik zou zelfs een vriendin kunnen zoeken, maar das weer zo gemeen....
Het hoeft ook allemaal niet diepgaand, maar gewoon wat imensen waar je met een paar man op de bank ploft met een sixpackje.
Ik verveel me gewoon helemaal de pleuris. Ik ben nieuw in town(amsterdam), en ik mis sociale interactie. Ik werk in een datacenter, dus daar hoef je per definitie al niets van te verwachten. Vrienden heb ik meer dan genoeg, maar die wonen allemaal ver of heel erg ver weg. Ik heb dan gelukkig wel iedere 2-3 weken logees uit alle hoeken van europa over de vloer, maar anders zou ik ook echt doordraaien.
Ik ben totaal niet verlegen of sociaal gehandicapt, maar het lukt me nu hier totaal niet om een kringetje te bouwen. Ik ga uit, zoveel als ik kan, vaak met maatjes die van wat verder komen en ik heb een vriendschap overgehouden aan de eerste maand dat ik hier een kamer had. Maar die gast is ook alleen in Amsterdam. En zit ook met hetzelfde probleem.
Ik ben 30, dus waarschijnlijk te laat om in een studentenhuis te gaan wonen. Ik weet ook niet of ik dat wel zou willen. Ik zou ook een roommate kunnen nemen, maar das ook zo wanhopig. Zoals het er nu naar uit ziet ben ik hier volgend jaar toch weer pleite. Ik zou zelfs een vriendin kunnen zoeken, maar das weer zo gemeen....
Het hoeft ook allemaal niet diepgaand, maar gewoon wat imensen waar je met een paar man op de bank ploft met een sixpackje.
Als je het niet erg vind om internationale contacten op te doen, geef je dan als couchsurfer op.
Weet je, een slet is een eigenlijk gewoon een prostituee zonder ondernemers geest.
Er is een duidelijk onderscheid tussen echte vrienden en goede kennissen. Op afstand zijn je echte vrienden nog steeds vrienden en dan doet tijd er ook niet zoveel toe. Je bent er voor elkaar als je elkaar nodig hebt. Met echte vrienden moet er een soort van klik zijn. Je ligt op dezelfde golflengte en bij deze vriend kun je jezelf zijn. Dat heb je niet zomaar met iedereen, tegen echte vrienden loop je niet zomaar aan. In het opbouwen van deze vriendschappen zit veel energie en tijd. Je leert elkaar echt kennen.
Dan zijn er nog de goede kennissen, wat eigenlijk alleen maar mensen hoeven te zijn met wie je goed overweg kunt en met wie je je kunt vermaken. Als je groepen moeilijk vindt, is het best goed te doen om goede kennissen afzonderlijk van elkaar te leren kennen. Met de een ga je op stap, met de ander ga je eerder uit eten of iets dergelijks. Ook dit moeten wel mensen zijn waar je iets gemeen mee hebt.
Mijn echte vrienden zie ik al een paar jaar amper omdat ik in het buitenland woon. Verder begin ik hier ook wel echte vriendschappen op te bouwen. Huisgenootjes, mensen met uitgaan, mensen van studie. Ik leer elke maand wel nieuwe mensen kennen waarmee ik later nog afspreek. Ik ben veel buiten de deur, ik hou op internet veel contact en ik denk graag dat ik inderdaad leuk gezelschap ben.
Aantal trucs die je kunnen helpen:
-Veel lachen, positief denken.
-Attent zijn, gezichten en namen onthouden, volgende keer weer groeten.
-Informeren, oprechte interesse tonen.
-Zelf uitnodigen!!!! Dit is een hele belangrijke, ga er vanuit dat jij steeds mensen uit moet nodigen. Stel je collega voor om eens te koken of uit te gaan. Kom zelf met leuke ideeen.
-www.nieuwemensenlerenkennen.nl
-Enthousiasme is sowieso wel een gewaardeerde eigenschap, je krijgt er een hoop voor terug. Je hoeft niet bij alles te gaan juichen en je hoeft niet zelf mensen altijd enthousiast te maken maar enthousiast reageren op anderen doet wonderen.
Dan zijn er nog de goede kennissen, wat eigenlijk alleen maar mensen hoeven te zijn met wie je goed overweg kunt en met wie je je kunt vermaken. Als je groepen moeilijk vindt, is het best goed te doen om goede kennissen afzonderlijk van elkaar te leren kennen. Met de een ga je op stap, met de ander ga je eerder uit eten of iets dergelijks. Ook dit moeten wel mensen zijn waar je iets gemeen mee hebt.
Mijn echte vrienden zie ik al een paar jaar amper omdat ik in het buitenland woon. Verder begin ik hier ook wel echte vriendschappen op te bouwen. Huisgenootjes, mensen met uitgaan, mensen van studie. Ik leer elke maand wel nieuwe mensen kennen waarmee ik later nog afspreek. Ik ben veel buiten de deur, ik hou op internet veel contact en ik denk graag dat ik inderdaad leuk gezelschap ben.
Aantal trucs die je kunnen helpen:
-Veel lachen, positief denken.
-Attent zijn, gezichten en namen onthouden, volgende keer weer groeten.
-Informeren, oprechte interesse tonen.
-Zelf uitnodigen!!!! Dit is een hele belangrijke, ga er vanuit dat jij steeds mensen uit moet nodigen. Stel je collega voor om eens te koken of uit te gaan. Kom zelf met leuke ideeen.
-www.nieuwemensenlerenkennen.nl
-Enthousiasme is sowieso wel een gewaardeerde eigenschap, je krijgt er een hoop voor terug. Je hoeft niet bij alles te gaan juichen en je hoeft niet zelf mensen altijd enthousiast te maken maar enthousiast reageren op anderen doet wonderen.
Resistance is futile
Ik heb net een Amerikaans stelletje gehad, echt een geweldige tijd mee gehad!quote:Op woensdag 19 augustus 2009 13:06 schreef kwaakvaak het volgende:
Als je het niet erg vind om internationale contacten op te doen, geef je dan als couchsurfer op.
Resistance is futile
Ik heb zelf een tijdje in Amsterdam (Slotervaart) gewoond. Ik was daar voor een stage en moet zeggen dat ik me ook aardig geïsoleerd voelde in mijn vrije tijd. De enige manier om oppervlakkig mensen te ontmoeten, was naar de kroeg gaan. Maar meestal ging ik een rondje fietsen, want dan was de avond zo voorbij.quote:Op woensdag 19 augustus 2009 12:30 schreef dataman het volgende:
Neu hoor Stokkie,
Ik verveel me gewoon helemaal de pleuris. Ik ben nieuw in town(amsterdam), en ik mis sociale interactie. Ik werk in een datacenter, dus daar hoef je per definitie al niets van te verwachten. Vrienden heb ik meer dan genoeg, maar die wonen allemaal ver of heel erg ver weg. Ik heb dan gelukkig wel iedere 2-3 weken logees uit alle hoeken van europa over de vloer, maar anders zou ik ook echt doordraaien.
Ik ben totaal niet verlegen of sociaal gehandicapt, maar het lukt me nu hier totaal niet om een kringetje te bouwen. Ik ga uit, zoveel als ik kan, vaak met maatjes die van wat verder komen en ik heb een vriendschap overgehouden aan de eerste maand dat ik hier een kamer had. Maar die gast is ook alleen in Amsterdam. En zit ook met hetzelfde probleem.
Ik ben 30, dus waarschijnlijk te laat om in een studentenhuis te gaan wonen. Ik weet ook niet of ik dat wel zou willen. Ik zou ook een roommate kunnen nemen, maar das ook zo wanhopig. Zoals het er nu naar uit ziet ben ik hier volgend jaar toch weer pleite. Ik zou zelfs een vriendin kunnen zoeken, maar das weer zo gemeen....
Het hoeft ook allemaal niet diepgaand, maar gewoon wat imensen waar je met een paar man op de bank ploft met een sixpackje.
Toch een tip: tegen het einde van mijn stage ging ik buiten een balletje hooghouden, en kwam er een (Marokkaanse) buurjongen op me af en hebben we de hele avond gevoetbald. Misschien is dat iets? En anders gewoon bij een vereniging gaan; maar die tip zal in dit topic nog wel vaker voorbijkomen.
quote:Op woensdag 19 augustus 2009 11:19 schreef Maartel het volgende:
Kan TT niet enigszins genuanceerd worden?
Herkende me wel in één van die topics waar je naar refereert, maar helemáál geen vrienden is dan ook weer wat overdreven (in mijn geval iig). Plus dat de titel nogal erg sneuig klinkt, als een variant op 'no life-er' ofzo
Ik sluit me daar bij aan. Op mij is de de TT wel van toepassing, maar ik denk dat ook mensen die wel een paar vrienden hebben eenzaam kunnen zijn. Een topic voor vriendloze mensen is vanzelfsprekend op minder mensen van toepassing dan een topic voor eenzame mensen.quote:Op woensdag 19 augustus 2009 11:41 schreef verleiding het volgende:
Het klinkt nu niet super aantrekkelijk voor die mensen, met zo'n TT
I an my own best friend, untill the end 
Ik kan me prima in me eentje vermaken, met vrienden ook, maar ik verveel me sowieso geen moment
Ik kan me prima in me eentje vermaken, met vrienden ook, maar ik verveel me sowieso geen moment
Jezelf uitnodigingen werkt het beste. En open zijn Vrienden zijn zo gemaakt, als je maar chill en oke bent. Als je een saaie of dooie bent dan sta je zo weer met lege handen
Vrienden zijn zo gemaakt, als je maar chill en oke bent. Als je een saaie of dooie bent dan sta je zo weer met lege handen
Ik durf mezelf nooit uit te nodigen, bang dat het raar ofzo is.quote:Op woensdag 19 augustus 2009 17:04 schreef mafkees01 het volgende:
Jezelf uitnodigingen werkt het beste. En open zijn
fan van Putin, Baudet, Jorge Lorenzo en Assad
Raar? Als mensen zeggen: wij gaan zaterdag naar ..... Dan zeg je toch gewoon: oh, is er nog plaats of kan ik nog mee?
Als je nooit wat laat horen denkt iedereen: die gaat nooit mee, die vragen we niet. Zo kom je er natuurlijk nooit tussen Nou nodig ik mijzelf ook niet vaak uit, maar als ik iets echt niet wil missen dan wil ik mee ook. Gewoon niet 1x zeggen, maar daarna nog ff keer herhalen dat ze een kaartje oid moeten halen voor je
Als je nooit wat laat horen denkt iedereen: die gaat nooit mee, die vragen we niet. Zo kom je er natuurlijk nooit tussen
Nou nodig ik mijzelf ook niet vaak uit, maar als ik iets echt niet wil missen dan wil ik mee ook. Gewoon niet 1x zeggen, maar daarna nog ff keer herhalen dat ze een kaartje oid moeten halen voor je
Dan kun je altijd nog zelf mensen uitnodigen. En verder is het helemaal niet zo gek om jezelf uit te nodigen, ligt er een beetje aan hoe goed je die mensen kent.quote:
[..]
Ik durf mezelf nooit uit te nodigen, bang dat het raar ofzo is.
Resistance is futile
als ze je liever niet mee hebben merk je dat meestal toch wel snel genoeg.quote:
[..]
Dan kun je altijd nog zelf mensen uitnodigen. En verder is het helemaal niet zo gek om jezelf uit te nodigen, ligt er een beetje aan hoe goed je die mensen kent.
I'm in. Ik hoop wel dat dit een serieus topic wordt waar mensen elkaar ook dadwerkelijk een zetje in de rug kunnen geven.
Volgende keer een uitgebreider verhaal. (Zit nu op mijn werk)
Volgende keer een uitgebreider verhaal. (Zit nu op mijn werk)
Nou, ik 'meld me dan ook maar aan'.
Deels uit een ander topic:
Met name sinds de middelbare school, toen iedereen ging studeren en ik ging werken, kom ik weinig nieuwe potentiele vriendschappen tegen.. Het gaat iig niet zo vanzelf als het in schooltijd ging ("we fietsen vanuit hetzelfde dorp naar school dus spreken we elkaar dagelijks 2 uur op de fiets, en trekken automatisch daarbuiten met elkaar op").
Tijd vrijwilligerswerk gedaan, in de horeca gewerkt en daarmee wel tig mensen ontmoet waarmee het
gezellig ouwehoeren is in de kroeg, maar 't gaat nooit veel verder dan dat...
In die tijd voldeed het prima, een stuk of 3 echte vrienden, en tig kennissen om mee te stappen/af en toe bij te kletsen.. maar zodra ik met dat (vrijwilligers)werk stopte, verwaterden die contacten vrijwel direct.
In de tijd zelf kwamen we al amper één op één bij elkaar over de vloer, dus die stap dan ineens zetten gaat toch vrij moeizaam.
Ik durf ook nauwelijks iemand thuis uit te nodigen ofzo, omdat ik bang ben dat ze dat als andere (relationele) interesse opvatten, en ook wel een beetje omdat ik denk "als ze dat zouden willen hadden ze het zelf al voorgesteld..".Bovendien voel ik als ik iemand uit zou nodigen om iets leuks te doen een enorme druk van "oje, nu moet ik er dus voor gaan zorgen dat het leuk en gezellig is, en dat ze me aardig blijven vinden"..
Met collega's idem dito.. heb het op de werkvloer best gezellig, ze nodigen me ook wel af-en-toe uit voor dingen, maar heb dan toch altijd een beetje t gevoel dat ze dat alleen maar uit beleefdheid doen..
Bovendien heb ik aan de andere kant ook moeite mijn, al bestaande, vriendschappen, te onderhouden, omdat, met name als ik het redelijk druk heb, mijn behoefte aan alleen zijn soms veel groter is dan de behoefte wat met vrienden te doen.. op één of andere manier voelt dat dan ook altijd als een soort 'opgave'.
Ik heb er wel eens aan gedacht bij een 'club' oid te gaan, maar er zijn weinig tot geen dingen die me echt dusdanig interesseren dat ik er een curcus over zou willen volgen (ik houd sowieso niet van op gezette tijden elke week hetzelfde 'moeten'), dus als ik het zou doen zou het vooral zijn met het idee 'dan ontmoet ik eens wat mensen', en loop ik ws wekelijks vooral bezig te zijn met 'en? is het al gelukt? heb ik er al vrienden bij?'
Deels uit een ander topic:
Met name sinds de middelbare school, toen iedereen ging studeren en ik ging werken, kom ik weinig nieuwe potentiele vriendschappen tegen.. Het gaat iig niet zo vanzelf als het in schooltijd ging ("we fietsen vanuit hetzelfde dorp naar school dus spreken we elkaar dagelijks 2 uur op de fiets, en trekken automatisch daarbuiten met elkaar op").
Tijd vrijwilligerswerk gedaan, in de horeca gewerkt en daarmee wel tig mensen ontmoet waarmee het
gezellig ouwehoeren is in de kroeg, maar 't gaat nooit veel verder dan dat...
In die tijd voldeed het prima, een stuk of 3 echte vrienden, en tig kennissen om mee te stappen/af en toe bij te kletsen.. maar zodra ik met dat (vrijwilligers)werk stopte, verwaterden die contacten vrijwel direct.
In de tijd zelf kwamen we al amper één op één bij elkaar over de vloer, dus die stap dan ineens zetten gaat toch vrij moeizaam.
Ik durf ook nauwelijks iemand thuis uit te nodigen ofzo, omdat ik bang ben dat ze dat als andere (relationele) interesse opvatten, en ook wel een beetje omdat ik denk "als ze dat zouden willen hadden ze het zelf al voorgesteld..".Bovendien voel ik als ik iemand uit zou nodigen om iets leuks te doen een enorme druk van "oje, nu moet ik er dus voor gaan zorgen dat het leuk en gezellig is, en dat ze me aardig blijven vinden"..
Met collega's idem dito.. heb het op de werkvloer best gezellig, ze nodigen me ook wel af-en-toe uit voor dingen, maar heb dan toch altijd een beetje t gevoel dat ze dat alleen maar uit beleefdheid doen..
Bovendien heb ik aan de andere kant ook moeite mijn, al bestaande, vriendschappen, te onderhouden, omdat, met name als ik het redelijk druk heb, mijn behoefte aan alleen zijn soms veel groter is dan de behoefte wat met vrienden te doen.. op één of andere manier voelt dat dan ook altijd als een soort 'opgave'.
Ik heb er wel eens aan gedacht bij een 'club' oid te gaan, maar er zijn weinig tot geen dingen die me echt dusdanig interesseren dat ik er een curcus over zou willen volgen (ik houd sowieso niet van op gezette tijden elke week hetzelfde 'moeten'), dus als ik het zou doen zou het vooral zijn met het idee 'dan ontmoet ik eens wat mensen', en loop ik ws wekelijks vooral bezig te zijn met 'en? is het al gelukt? heb ik er al vrienden bij?'
Tja, het is lastig om meer dan oppervlakkige contacten te maken, heb ik zelf ook last van, zodra ik van studie- of werkrichting verander, heb ik al snel geen contact meer met de mensen met wie ik daarvoor vaak optrok. Maar in je nieuwe omgeving krijg je daar weer nieuwe mensen voor terug. Dus dit is niet echt een probleem.quote:Op woensdag 19 augustus 2009 18:31 schreef Maartel het volgende:
Nou, ik 'meld me dan ook maar aan'.
Deels uit een ander topic:
Met name sinds de middelbare school, toen iedereen ging studeren en ik ging werken, kom ik weinig nieuwe potentiele vriendschappen tegen.. Het gaat iig niet zo vanzelf als het in schooltijd ging ("we fietsen vanuit hetzelfde dorp naar school dus spreken we elkaar dagelijks 2 uur op de fiets, en trekken automatisch daarbuiten met elkaar op").
Tijd vrijwilligerswerk gedaan, in de horeca gewerkt en daarmee wel tig mensen ontmoet waarmee het
gezellig ouwehoeren is in de kroeg, maar 't gaat nooit veel verder dan dat...
In die tijd voldeed het prima, een stuk of 3 echte vrienden, en tig kennissen om mee te stappen/af en toe bij te kletsen.. maar zodra ik met dat (vrijwilligers)werk stopte, verwaterden die contacten vrijwel direct.
In de tijd zelf kwamen we al amper één op één bij elkaar over de vloer, dus die stap dan ineens zetten gaat toch vrij moeizaam.
Ik durf ook nauwelijks iemand thuis uit te nodigen ofzo, omdat ik bang ben dat ze dat als andere (relationele) interesse opvatten, en ook wel een beetje omdat ik denk "als ze dat zouden willen hadden ze het zelf al voorgesteld..".Bovendien voel ik als ik iemand uit zou nodigen om iets leuks te doen een enorme druk van "oje, nu moet ik er dus voor gaan zorgen dat het leuk en gezellig is, en dat ze me aardig blijven vinden"..
Met collega's idem dito.. heb het op de werkvloer best gezellig, ze nodigen me ook wel af-en-toe uit voor dingen, maar heb dan toch altijd een beetje t gevoel dat ze dat alleen maar uit beleefdheid doen..
Waarom bel je niet een keer een oud-collega op waarmee je altijd goed kon optrekken. Een beetje initiatief loont. Hier geldt eigenlijk hetzelfde als in andere topics; je hebt niets te verliezen, nodig de persoon uit, komt die persoon kijk je of de avond leuk is en of het een vervolg kan krijgen. Als iets mislukt, is dat geen probleem. Je hebt niks verloren, de volgende week nodig je iemand anders uit.
Apart, je zoekt vrienden en tegelijkertijd verwaarloos je je andere vrienden. Ik zou ermee beginnen om die vrienden te houden, want het kenmerk van echte vrienden is meestal dat je ze al lang kent. Echte vrienden zijn mensen die je altijd kunt bellen, dan moet je ook veel contact met ze hebben, anders komen dingen zo uit de lucht vallen. Meestal wonen echte vrienden ook in de buurt, omdat de meeste mensen gemakzuchtig zijn en niet eerst een uur willen rijden om iemand te ontmoeten.quote:Bovendien heb ik aan de andere kant ook moeite mijn, al bestaande, vriendschappen, te onderhouden, omdat, met name als ik het redelijk druk heb, mijn behoefte aan alleen zijn soms veel groter is dan de behoefte wat met vrienden te doen.. op één of andere manier voelt dat dan ook altijd als een soort 'opgave'.
Is er helemaal niets wat je leuk vindt? Sport, theater, politiek, weet ik veel. Als je iets namelijk leuk vindt om te doen, is het geen moeten meer maar kijk je ernaar uit en ga je er met plezier naartoe. Blijkbaar ben je bang ofzo, want er zal toch wel iets zijn dat je leuk vindt.quote:Ik heb er wel eens aan gedacht bij een 'club' oid te gaan, maar er zijn weinig tot geen dingen die me echt dusdanig interesseren dat ik er een curcus over zou willen volgen (ik houd sowieso niet van op gezette tijden elke week hetzelfde 'moeten'), dus als ik het zou doen zou het vooral zijn met het idee 'dan ontmoet ik eens wat mensen', en loop ik ws wekelijks vooral bezig te zijn met 'en? is het al gelukt? heb ik er al vrienden bij?'
Tja, het feit dat ik nogal vaak van werk/studie ben geswitcht de afgelopen jaren, en noodgedwongen nogal 'onder mijn niveau' werk (waardoor ik vaak niet echt aansluiting vind bij collega's) zal ook niet echt helpen..quote:Op woensdag 19 augustus 2009 18:59 schreef hetzwartegat het volgende:
Tja, het is lastig om meer dan oppervlakkige contacten te maken, heb ik zelf ook last van, zodra ik van studie- of werkrichting verander, heb ik al snel geen contact meer met de mensen met wie ik daarvoor vaak optrok. Maar in je nieuwe omgeving krijg je daar weer nieuwe mensen voor terug. Dus dit is niet echt een probleem.
In het geval van collega's die ik al jaren niet heb gesproken zou 't wat vreemd zijn (een beetje te 'hoi, ik ben eenzaam, dus zoek ik je na 3 jaar maar eens op!'). In m'n laatste functie was ik leidinggevende, wat ws. sowieso nogal een 'eenzaam' vak is, vrijwel al het personeel was 10 jaar jonger.. kon er op de werkvloer wel mee kletsen (al voelde dat vaak ook als deel van m'n werk), maar het zijn niet direct mensen waar ik snel voor m'n lol mee zou afspreken. (Niets ten nadele van hen overigens)quote:Waarom bel je niet een keer een oud-collega op waarmee je altijd goed kon optrekken. Een beetje initiatief loont. Hier geldt eigenlijk hetzelfde als in andere topics; je hebt niets te verliezen, nodig de persoon uit, komt die persoon kijk je of de avond leuk is en of het een vervolg kan krijgen. Als iets mislukt, is dat geen probleem. Je hebt niks verloren, de volgende week nodig je iemand anders uit.
Ik 'houd' m'n vrienden nog wel, maar in periodes waarin ik 5 dagen per week werk, en al de hele dag onder de mensen ben, ben ik 's avonds/in het weekend vaak maar wát blij dat ik in m'n eentje op de bank kan zitten zonder sociaal gedoe. De vrienden die ik heb kennen me onderhand wel, en weten hoe ik wat dat betreft enigszins autistisch in elkaar zit, maar het is zeker niet de makkelijkste basis om contacten te leggen.quote:Apart, je zoekt vrienden en tegelijkertijd verwaarloos je je andere vrienden. Ik zou ermee beginnen om die vrienden te houden, want het kenmerk van echte vrienden is meestal dat je ze al lang kent. Echte vrienden zijn mensen die je altijd kunt bellen, dan moet je ook veel contact met ze hebben, anders komen dingen zo uit de lucht vallen. Meestal wonen echte vrienden ook in de buurt, omdat de meeste mensen gemakzuchtig zijn en niet eerst een uur willen rijden om iemand te ontmoeten.
Qua initiatief nemen ben ik helemaal een ramp, maar da's vooral omdat ik vaak niet zo'n behoefte heb aan contact. Af-en-toe nodig ik wel een vriend uit uit 'beleefdheid', of om het contact te onderhouden, terwijl ik er zelf eigenlijk geen zin in heb, maar ik zou zelf van vrienden eigenlijk ook niet willen dat ze met mij afspreken zonder dat ze er zelf zin in hebben.. voor je het weet zit je dan met z'n tweeën sociaal wenselijk te doen. Daarom zijn vrienden me vaak toch 'voor' in het voorstellen/uitnodigen, omdat zij kennelijk sneller de behoefte hebben.. maar daar wordt het contact ogenschijnlijk dus wel enigszins 'eenzijdig' van.
Overigens staat daar wel tegenover dat áls er door vrienden een beroep op me wordt gedaan (omdat ze bijv. ergens mee zitten) ik wel altijd klaarsta.
De meeste dingen die ik leuk vind zijn nogal 'solistische' dingen, zoals schrijven, monteren, muziek luisteren, dj-en.. Niet echt dingen om samen te doen zeg maar.. Meestal gaat daar ook mijn voorkeur naar uit boven 'iets met vrienden doen' omdat ik vrijwel alle 'groeps-activiteiten' saai vindtquote:Is er helemaal niets wat je leuk vindt? Sport, theater, politiek, weet ik veel. Als je iets namelijk leuk vindt om te doen, is het geen moeten meer maar kijk je ernaar uit en ga je er met plezier naartoe. Blijkbaar ben je bang ofzo, want er zal toch wel iets zijn dat je leuk vindt.
Ik weet echter ook wel dat het niet goed voor me is om de hele dag als een kluizenaar door te brengen, maar vrijwel altijd als ik iets met vrienden doe denk ik toch 'goh wat zonde van m'n weekend, ik had in deze tijd ook thuis naar 3 cd's kunnen luisteren'.
In zekere zin haal ik wel enige voldoening uit contacten (thuis zitten is bijv. veel lekkerder na een dag op pad, dan wanneer je al de hele dag thuis hebt gezeten), maar ik moet vaak wel echt een rotschop (van mezelf of iemand anders) hebben om me er toe te zetten, omdat ik er van tevoren vrijwel nooit zin in heb.
Vrienden tellenquote:Op woensdag 19 augustus 2009 11:42 schreef Seven.of.Nine het volgende:
[..]
Ik heb 7 vrienden en een hoop kennissen.
Op woensdag 30 juni 2010 20:32 schreef afcajos het volgende:
Verrassend. Een topic over het regelen van te jonge smatjes en C_N en Lakitu zijn er als de kippen bij.
Verrassend. Een topic over het regelen van te jonge smatjes en C_N en Lakitu zijn er als de kippen bij.
Nou, ik tel of classificeer ze niet hoor... Ik weet niet wat je echt vrienden moet noemen. Ik ken best wat mensen waar ik regelmatig over de vloer kom en veel mee doe. Maar zijn dat dan vrienden?
Verder moet je zelf ook wel wat ondernemen zoals eerder gezegd
Verder moet je zelf ook wel wat ondernemen zoals eerder gezegd
Tja, als je niets mist, is het de vraag of je eigenlijk wel een probleem hebt. Toch zou ik wel de contacten met je vrienden onderhouden, ook al heb je er niet altijd zin in. Misschien dat je ze later nog eens nodig hebt en wel behoefte hebt aan contact; bijvoorbeeld als je ontslagen wordt om maar eens een noodscenario te noemen.quote:Op woensdag 19 augustus 2009 19:42 schreef Maartel het volgende:
[..]
Ik 'houd' m'n vrienden nog wel, maar in periodes waarin ik 5 dagen per week werk, en al de hele dag onder de mensen ben, ben ik 's avonds/in het weekend vaak maar wát blij dat ik in m'n eentje op de bank kan zitten zonder sociaal gedoe.
[..]
Je hebt toch ook inspiratie nodig? Of haal je die allemaal uit boeken of dvd's? Misschien is een schrijfcursus iets of naar optredens gaan (van dj's of andere muziek). Als je een bepaalde muziekstijl leuk vindt, kun je misschien gelijkgestemden vinden om ervaringen uit te wisselen. Wat monteer je als ik vragen mag?quote:De meeste dingen die ik leuk vind zijn nogal 'solistische' dingen, zoals schrijven, monteren, muziek luisteren, dj-en.. Niet echt dingen om samen te doen zeg maar.. Meestal gaat daar ook mijn voorkeur naar uit boven 'iets met vrienden doen' omdat ik vrijwel alle 'groeps-activiteiten' saai vindt
Ik heb een paar goede vrienden en heel, heel veel kennissen. Je ontmoet altijd nieuwe mensen via via dus ik zou me nooit druk erom maken. Gewoon sociaal bezig zijn en alles komt gucci bradda's.
Bij veel mensen wel ja, bij mij heeft het meestal een negatief effect.quote:
Word er bijna alleen maar duf van, zo kan mijn vrolijke opgeruimde bui snel omslaan. Heb een aantal keer gehad dat ik bij een feestje was vergeten dat ik niets op had die dag, na 2 glazen alcohol was ik al zo versuft als wat, en dan zeg ik serieus weinig. Meestal drink ik één, hoogstens 2 glazen over een avond.
Helaas is het voor mij geen kwestie van mezelf ergens uitnodigen of via via mensen leren kennen.....
Ik ken echt he-le-maal niemand hier (op 1 gast na, die verder ook niemand kent). Dat maakt het juist lastig.
Ik ken echt he-le-maal niemand hier (op 1 gast na, die verder ook niemand kent). Dat maakt het juist lastig.
Ga bij een hobby- of sportvereniging. Ik ben een aantal weken terug op salsales gegaan. Na de 2e les ben ik met een meid wat wezen drinken en na de 4e les zijn we met een groepje dingen gaan doen. En ik ben echt geen enorme hunk ofzo.quote:Op donderdag 20 augustus 2009 16:21 schreef dataman het volgende:
Helaas is het voor mij geen kwestie van mezelf ergens uitnodigen of via via mensen leren kennen.....
Ik ken echt he-le-maal niemand hier (op 1 gast na, die verder ook niemand kent). Dat maakt het juist lastig.
En met een sportvereniging bedoel ik geen fitnessclub, daar kom ik om me rot te zweten, niet om mensen te leren kennen.
"[...] a large number of the teenagers claiming Asperger's are, in fact, merely dicks."
Sport doet 't inderdaad meestal erg goedquote:Op donderdag 20 augustus 2009 16:21 schreef dataman het volgende:
Helaas is het voor mij geen kwestie van mezelf ergens uitnodigen of via via mensen leren kennen.....
Ik ken echt he-le-maal niemand hier (op 1 gast na, die verder ook niemand kent). Dat maakt het juist lastig.
"Those unforgettable days, for them I live"
...wat dan weer niet kan omdat ik op rare onregelmatige tijden werk en op tijden dat ik niet werk constant standby ben...
Teamsport oid zit er dus niet in.....In ieder geval niets waarvan verwacht wordt dat ik er iedere week kan zijn. Dat kan ik namelijk nooit garanderen en das lullig als men op je zit te wachten.
Ik zou wel graag een cursus ofzo gaan doen, maar dat zal ook wel iets luchtigs en simpels moeten zijn. Iets waar ik ook 3 weken kan overslaan als dat nodig is.
Teamsport oid zit er dus niet in.....In ieder geval niets waarvan verwacht wordt dat ik er iedere week kan zijn. Dat kan ik namelijk nooit garanderen en das lullig als men op je zit te wachten.
Ik zou wel graag een cursus ofzo gaan doen, maar dat zal ook wel iets luchtigs en simpels moeten zijn. Iets waar ik ook 3 weken kan overslaan als dat nodig is.
Tja. Als jij je werk prio geeft over dat je geen vrienden hebt of wat dan ook...
"[...] a large number of the teenagers claiming Asperger's are, in fact, merely dicks."
Sorry maar bij de TT dacht ik dat je een how to had geschreven 
Miauw
Op dinsdag 21 juni 2011 21:42 schreef Jajong het volgende: I stand corrected; ik zou nooit vreemdgaan, behalve als mijn vriendin zo dom zou zijn als Lips.
Op dinsdag 21 juni 2011 21:42 schreef Jajong het volgende: I stand corrected; ik zou nooit vreemdgaan, behalve als mijn vriendin zo dom zou zijn als Lips.
Catbert: Ik kan niet zomaar tegen mijn baas zeggen dat ik alleen nog maar tussen 9 en 5 op werkdagen wil werken ?
Beetje realistisch aub. Natuurlijk heeft mijn werk prioriteit. Ik moet ook eten en een dak boven mijn hoofd hebben. Er is voor mij geen vangnetje. En werk ligt momenteel niet voor het oprapen.
Overigens krijg ik steeds meer zin om mijn tijd hier maar uit te zitten en terug naar t buitenland te gaan want daar is het leven toch stukken leuker.
Beetje realistisch aub. Natuurlijk heeft mijn werk prioriteit. Ik moet ook eten en een dak boven mijn hoofd hebben. Er is voor mij geen vangnetje. En werk ligt momenteel niet voor het oprapen.
Overigens krijg ik steeds meer zin om mijn tijd hier maar uit te zitten en terug naar t buitenland te gaan want daar is het leven toch stukken leuker.
Is de defintie van 'vriend' gegeven? Ik heb tig kennissen, maar 2 vrienden. Er bestaan maar weinig mensen die het echt waard zijn om 'veel' tijd in te investeren, tenzij het alleen draait om lol hebben.
Actief netwerken. Hoe doe je dat? Goed luisteren naar de ander, actief op het onderwerp in gaan (vragen stellen - wel oprecht anders kun je het net zo goed niet doen) en enige aandacht aan je eigen persoonlijke verzorging besteden (toonbaar uiterlijk - mensen zijn vaak oppervlakkig).
Actief netwerken. Hoe doe je dat? Goed luisteren naar de ander, actief op het onderwerp in gaan (vragen stellen - wel oprecht anders kun je het net zo goed niet doen) en enige aandacht aan je eigen persoonlijke verzorging besteden (toonbaar uiterlijk - mensen zijn vaak oppervlakkig).
"Het wezen der dingen is vlucht, het wezen der ziel is verdriet."
Mijn Tamagotchi-beestje moet gevoed worden.
Mijn Tamagotchi-beestje moet gevoed worden.
Inderdaad, sluit je aan bij een sportvereniging. Wees sportief (succesvol in je sport), hartelijk, en drink na een potje voetbal/basketbal/whatever met de rest mee.quote:Op donderdag 20 augustus 2009 16:36 schreef zquing het volgende:
[..]
Sport doet 't inderdaad meestal erg goed
"Het wezen der dingen is vlucht, het wezen der ziel is verdriet."
Mijn Tamagotchi-beestje moet gevoed worden.
Mijn Tamagotchi-beestje moet gevoed worden.
Make friends, not enemies.
Zo.
Zo.
Curiosity cultured the cat
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
TS, kan je niet gelijk een topic openen over de vraag hoe je aan een vriendin of vriend komt? Dan is alles wel gecentraliseerd.
"Het wezen der dingen is vlucht, het wezen der ziel is verdriet."
Mijn Tamagotchi-beestje moet gevoed worden.
Mijn Tamagotchi-beestje moet gevoed worden.
Een date scoren is niet zo moeilijk. Dat is het punt niet. Het punt is hoe je een paar matties scoort waarmee je 's zondagsmiddag een kratje heineken kunt slachten en een filmpje kijkt. Dat kan dan eventueel uitgroeien tot echte vriendschap. Maar zoiets kost heel veel tijd.
Ik ken wel een aantal mensen, zowel mannen als vrouwen, die gewoon van "relatie" naar "relatie" hoppen en met niemand een echte vriendschap hebben. Zijn nooit langer als een week single,
Ik ken wel een aantal mensen, zowel mannen als vrouwen, die gewoon van "relatie" naar "relatie" hoppen en met niemand een echte vriendschap hebben. Zijn nooit langer als een week single,
Dat zijn dan de keuzes die je maakt, werk je om te leven of leef je om te werken. Ja 't is nu wel moeilijk, maar jij hebt ook nu een sociaal probleemquote:Op donderdag 20 augustus 2009 19:04 schreef dataman het volgende:
Catbert: Ik kan niet zomaar tegen mijn baas zeggen dat ik alleen nog maar tussen 9 en 5 op werkdagen wil werken ?
Beetje realistisch aub. Natuurlijk heeft mijn werk prioriteit. Ik moet ook eten en een dak boven mijn hoofd hebben. Er is voor mij geen vangnetje. En werk ligt momenteel niet voor het oprapen.
"Those unforgettable days, for them I live"
Ik had een andere TT gemaakt.quote:
Sorry maar bij de TT dacht ik dat je een how to had geschreven
Resistance is futile
Nee, maar ik zie niet waarom je baas niet mee kan werken aan een paar vaste avonden waarop je iets met anderen kan doen. Als je aangeeft dat je zo geen sociaal leven kan opbouwen kan ik me nauwelijks voorstellen dat daar geen rekening mee gehouden kan worden.quote:Op donderdag 20 augustus 2009 19:04 schreef dataman het volgende:
Catbert: Ik kan niet zomaar tegen mijn baas zeggen dat ik alleen nog maar tussen 9 en 5 op werkdagen wil werken ?
En sorry, maar je houding straalt uit dat je geen initiatief wil nemen. In 't buitenland is echt niet alles zoveel makkelijker, daar moet je net zo goed initiatief nemen om mensen te leren kennen.
"[...] a large number of the teenagers claiming Asperger's are, in fact, merely dicks."
Couchsurfing/eurostop/erasmus/ef/... is leuk om internationale contacten te verkrijgen. Dat is zeker leuk, als je terugkeert naar huis verwateren 9 van de 10 vriendschappen. Afstand doet veel... Beter zoek je het dichterbij.
Onder vriendschap versta ik toch iemand elke week (of om de 2,3 weken) irl ontmoeten. Zeker bij beginnende vriendschappen. Als je elkaar al jaren kent maakt het zo niet uit.
nb: Seven, misschien kun je bepaalde tips (die door de meesten alhier goedgekeurd worden) in de OP zetten
Onder vriendschap versta ik toch iemand elke week (of om de 2,3 weken) irl ontmoeten. Zeker bij beginnende vriendschappen. Als je elkaar al jaren kent maakt het zo niet uit.
nb: Seven, misschien kun je bepaalde tips (die door de meesten alhier goedgekeurd worden) in de OP zetten
Ik sta te popelen om initiatief te nemen, ik weet alleen niet waar te beginnen. Ik ga hier vaak zat alleen er op uit maar ik loop maar wat doelloos rond door de stad. Een of andere cursus is dan nog wel de beste optie...
Een groot deel van mijn sociaal probleem is ook wel dat Amsterdam een vreselijk individualistische stad is. Zo op het eerste gezicht lijkt het allemaal heel erg druk en gezellig, ga je beter kijken dan is de helft van de mensen toerist, de andere helft is met hun eigen groepje op stap. En tenzij het echt vreeeselijk gezellig is blijf je echt geen hele avond bij een vreemd groepje hangen, laat staan dat je nrs uitwisselt en nog eens afstpreekt. Groepjes met aantrekkelijke vrouwtjes laat ik zowieso al links liggen want het lijkt altijd op een slappe versierpoging terwijl ik alleen een biertje wil drinken en wat wil kletsen.
Dat heb ik in het buitenland wel anders meegemaakt. Sommige gasten die ik op een pleintje heb ontmoet zijn mijn vrienden geworden waar ik dagelijks mee praat
Een groot deel van mijn sociaal probleem is ook wel dat Amsterdam een vreselijk individualistische stad is. Zo op het eerste gezicht lijkt het allemaal heel erg druk en gezellig, ga je beter kijken dan is de helft van de mensen toerist, de andere helft is met hun eigen groepje op stap. En tenzij het echt vreeeselijk gezellig is blijf je echt geen hele avond bij een vreemd groepje hangen, laat staan dat je nrs uitwisselt en nog eens afstpreekt. Groepjes met aantrekkelijke vrouwtjes laat ik zowieso al links liggen want het lijkt altijd op een slappe versierpoging terwijl ik alleen een biertje wil drinken en wat wil kletsen.
Dat heb ik in het buitenland wel anders meegemaakt. Sommige gasten die ik op een pleintje heb ontmoet zijn mijn vrienden geworden waar ik dagelijks mee praat
mischien moet je een minder hippe kroeg proberen.quote:Op donderdag 20 augustus 2009 20:30 schreef dataman het volgende:
"Those unforgettable days, for them I live"
Geen tijd, ruimte en geld voor. Bedrijf is nieuw, en werktijdenwet is niet van toepassing. Als ik die ruimte moet krijgen dan betekent dat een onevenredig zware extra belasting van mijn collega's die een even zwaar rooster als ik hebben.quote:Op donderdag 20 augustus 2009 20:04 schreef Catbert het volgende:
[..]
Nee, maar ik zie niet waarom je baas niet mee kan werken aan een paar vaste avonden waarop je iets met anderen kan doen. Als je aangeeft dat je zo geen sociaal leven kan opbouwen kan ik me nauwelijks voorstellen dat daar geen rekening mee gehouden kan worden.
Daarbij zit ik tot mijn grote vreugde nog 7 maanden vast aan een jaarcontract zonder opzegclausule. Betekent dat ik de rest van mijn jaarsalaris aan het bedrijf moet betalen om weg te mogen.
Ik kan dat uit ervaring afraden. Met alcohol op is het even leuk, maar uiteindelijk eindig ik alleen, mezelf verachtend op een bankje in een park waar ik mezelf verrot scheldt als ik weer bij bewustzijn kom. Geen goed idee.quote:
Als er iets een slecht idee is dan is het alcohol.
Mee eens. Ik mis als ik vrienden probeer te maken altijd een soort stappenplan en ik blijf daardoor altijd hangen in de fase van oppervlakkige gesprekken als je elkaar af en toe tegen komt.quote:Op donderdag 20 augustus 2009 20:37 schreef F04 het volgende:
Een tutorial van A tot Z zou wel handig zijn.
Daar is geen tutorial voor. Stappenplan is simpel. Als je iemand OK bevonden hebt, nodig je hem eens uit. Doe dat een keer of 3, als er dan geen tegenuitnodiging komt zou ik verder gaan kijken. Spreek met elkaar af, blijf contact houden (2x per maand afspreken is wel zo handig als je vriendschap op wil bouwen). Hou dit een jaar vol en dan zou het in theorie je vriend kunnen zijn.
Resistance is futile
Bedankt voor de mededeling.quote:Op dinsdag 25 augustus 2009 01:42 schreef Geranium_Opa het volgende:
Ik heb geen vrienden ook geen behoefte aan, heb ook nog autisme dus dat verklaart een hoop.
"[...] a large number of the teenagers claiming Asperger's are, in fact, merely dicks."
Kroegen.... verenigingen, interesses,
Alles kan helpen die kring te vergroten.
Maak je alleen geen illusies, het doel dat je zou moeten stellen is je kennissenkring te vergroten, dan groeit het vriendschap hier en daar er meestal vanzelf wel uit.
Voorbereidend:
1. Ga de kroeg in en kijk naar de mensen.... hoe zijn ze gekleed?, wat doen ze?, wat drinken ze?, waar praten ze over en/of wat lezen ze?, maak dan in je hoofd een lijstje over welke onderwerpen je mee zou kunnen praten, bij voldoende raakvlak komt dat makkelijk zat los, ik zeg niet dat je dat al moet doen.... maar het is een prima oefening.
2. Begroet de mensen op straat die je aankijken, je kent ze inderdaad niet maar dat is nou net een grens die je moet overwinnen als je op een laag sociaal niveau zit.
3. Ga in de supermarkt achter een drukke rij staan en maak binnen minuten een sarcastische opmerking over te traagheid van de rij, 80% positieve respons gegarandeerd.
4. Mocht je een te laag zelfbeeld hebben, jammer voor je, alleen probeer te voorkomen dat je het naar buiten brengt, op 1 of andere manier hebben mensen dit snel door, een vriendelijk/(nette)/positieve houding dragen hier aan bij.(voorkom zoutzakpatronen zijn funest!!)
Goed..... als bovenstaande problemen zijn opgelost kun je verder
1. Wees jezelf, verloochen je karakter niet, probeer alleen wel te voorkomen dat je als een ongeinteresseerde zoutzak zit te luisteren wanneer iets verteld, overdreven enthousiasme is ook geen aanrader
2. Wanneer in kroeg/vereniging, bied iemand wat te drinken aan, je krijgt het meestal ook weer terug en dat staat weer gegarandeerd voor langer gespreksplezier.
3. Wanneer je deze persoon (en) vaker heb gesproken en raakvlakken in interesses hebt gevonden kun je gaan voorstellen om er iets mee in de praktijk te doen, doe dit niet na de eerste of 2de keer, ja zal niet serieus genomen worden.
4. Eindeloos vervolg van 3 tot het meermaals goedgaat.
Echt.... meer dan dat is het niet... en sommige mensen hebben meer pech of mazzel dan anderen, maar makkelijker dan bovenstaand kan ik het niet neergooien.
Succes aan wie er wat aan heeft
Alles kan helpen die kring te vergroten.
Maak je alleen geen illusies, het doel dat je zou moeten stellen is je kennissenkring te vergroten, dan groeit het vriendschap hier en daar er meestal vanzelf wel uit.
Voorbereidend:
1. Ga de kroeg in en kijk naar de mensen.... hoe zijn ze gekleed?, wat doen ze?, wat drinken ze?, waar praten ze over en/of wat lezen ze?, maak dan in je hoofd een lijstje over welke onderwerpen je mee zou kunnen praten, bij voldoende raakvlak komt dat makkelijk zat los, ik zeg niet dat je dat al moet doen.... maar het is een prima oefening.
2. Begroet de mensen op straat die je aankijken, je kent ze inderdaad niet maar dat is nou net een grens die je moet overwinnen als je op een laag sociaal niveau zit.
3. Ga in de supermarkt achter een drukke rij staan en maak binnen minuten een sarcastische opmerking over te traagheid van de rij, 80% positieve respons gegarandeerd.
4. Mocht je een te laag zelfbeeld hebben, jammer voor je, alleen probeer te voorkomen dat je het naar buiten brengt, op 1 of andere manier hebben mensen dit snel door, een vriendelijk/(nette)/positieve houding dragen hier aan bij.(voorkom zoutzakpatronen zijn funest!!)
Goed..... als bovenstaande problemen zijn opgelost kun je verder
1. Wees jezelf, verloochen je karakter niet, probeer alleen wel te voorkomen dat je als een ongeinteresseerde zoutzak zit te luisteren wanneer iets verteld, overdreven enthousiasme is ook geen aanrader
2. Wanneer in kroeg/vereniging, bied iemand wat te drinken aan, je krijgt het meestal ook weer terug en dat staat weer gegarandeerd voor langer gespreksplezier.
3. Wanneer je deze persoon (en) vaker heb gesproken en raakvlakken in interesses hebt gevonden kun je gaan voorstellen om er iets mee in de praktijk te doen, doe dit niet na de eerste of 2de keer, ja zal niet serieus genomen worden.
4. Eindeloos vervolg van 3 tot het meermaals goedgaat.
Echt.... meer dan dat is het niet... en sommige mensen hebben meer pech of mazzel dan anderen, maar makkelijker dan bovenstaand kan ik het niet neergooien.
Succes aan wie er wat aan heeft
Dit account is permanent uitgeschakeld.
Ja, want willekeurige mensen op straat aanspreken gaat je ook echt iets anders opleveren dan "wierdo " reacties. Zelfde geldt voor dat verhaal in de rij bij de kassa. Mensen die zomaar opeens gaan praten voor of achter je zijn gewoon vreemd.
Als je mensen leert kennen op een natuurlijke manier zal 't toch gaan klikken met een aantal daarvan. Het enige wat je dus moet doen is iets gaan doen waar je andere mensen met dezelfde interesses leert kenne. Teamsport, dansles, opties genoeg. Proberen contact te forceren gaat je niet lukken, mensen zullen je hoogstwaarschijnlijk aankijken met een blik van "ga weg".
" reacties. Zelfde geldt voor dat verhaal in de rij bij de kassa. Mensen die zomaar opeens gaan praten voor of achter je zijn gewoon vreemd.Als je mensen leert kennen op een natuurlijke manier zal 't toch gaan klikken met een aantal daarvan. Het enige wat je dus moet doen is iets gaan doen waar je andere mensen met dezelfde interesses leert kenne. Teamsport, dansles, opties genoeg. Proberen contact te forceren gaat je niet lukken, mensen zullen je hoogstwaarschijnlijk aankijken met een blik van "ga weg".
"[...] a large number of the teenagers claiming Asperger's are, in fact, merely dicks."
Sorry hoor Chevelle, maar "praten om te praten" werkt heus niet, hoor. Zomaar praten komt meestal vreemd over.
Punt 4: je negatieve zelfbeeld verbergen lijkt me ook niet verstandig. Mensen hebben het snel door wanneer je je anders voordoet. Het helpt juist als je verteld dat je een beetje zenuwachtig bent en introvert.
Punt 4: je negatieve zelfbeeld verbergen lijkt me ook niet verstandig. Mensen hebben het snel door wanneer je je anders voordoet. Het helpt juist als je verteld dat je een beetje zenuwachtig bent en introvert.
Vreemd.... want mijn sociale methodes hebben me nu niet bepaald tot eenzaamheid gebracht.quote:Op woensdag 26 augustus 2009 15:02 schreef katerwater het volgende:
Sorry hoor Chevelle, maar "praten om te praten" werkt heus niet, hoor. Zomaar praten komt meestal vreemd over.
Punt 4: je negatieve zelfbeeld verbergen lijkt me ook niet verstandig. Mensen hebben het snel door wanneer je je anders voordoet. Het helpt juist als je verteld dat je een beetje zenuwachtig bent en introvert.
En om op punt 4 terug te komen, als je zo overkomt, ga je gegarandeerd mensen tegen komen die er misbruik van maken, macht zit in het aard van het beestje, wil je dat riskeren, veel plezier maar je bent gewaarschuwd.
Dit account is permanent uitgeschakeld.
Dat ligt eraan hoe en wat natuurlijk. Ik praat zelf eigenlijk best wel vaak met wildvreemde mensen, soms meng ik me in een gesprek, soms spreekt een ander mij aan. Denk dat ik iedere week wel een praatje maak. De truc is om er veel bij te lachen, denk ik. Mensen zien mij echt niet als weirdo maar gewoon als aardig meisje. Maar inderdaad, het moet niet geforceerd overkomen en dat voorkom je onder andere door veel te lachen en door zelfvertrouwen uit te stralen.quote:
Ja, want willekeurige mensen op straat aanspreken gaat je ook echt iets anders opleveren dan "wierdo
Als je mensen leert kennen op een natuurlijke manier zal 't toch gaan klikken met een aantal daarvan. Het enige wat je dus moet doen is iets gaan doen waar je andere mensen met dezelfde interesses leert kenne. Teamsport, dansles, opties genoeg. Proberen contact te forceren gaat je niet lukken, mensen zullen je hoogstwaarschijnlijk aankijken met een blik van "ga weg".
Resistance is futile
Tuurlijk, ik maak ook wel eens een praatje, maar dan moet er tenminste iets van een aanleiding voor zijn. Veel mensen zitten er gewoon niet echt op te wachten. Ik vind het bijvoorbeeld als ik in de trein zit meestal vervelend dat iemand tegen me aan begint te beppen, tenzij 't een lekker ding is.quote:Op woensdag 26 augustus 2009 15:37 schreef Seven.of.Nine het volgende:
Dat ligt eraan hoe en wat natuurlijk. Ik praat zelf eigenlijk best wel vaak met wildvreemde mensen, soms meng ik me in een gesprek, soms spreekt een ander mij aan. Denk dat ik iedere week wel een praatje maak. De truc is om er veel bij te lachen, denk ik. Mensen zien mij echt niet als weirdo maar gewoon als aardig meisje. Maar inderdaad, het moet niet geforceerd overkomen en dat voorkom je onder andere door veel te lachen en door zelfvertrouwen uit te stralen.
"[...] a large number of the teenagers claiming Asperger's are, in fact, merely dicks."
Je moet dat soort dingen ook niet in de trein doen. Hoewel, laatst nog tijd gepraat met een of andere limburgse Afrikaan. Maar in de sportschool is het al weer veel normaler bijvoorbeeld.
Resistance is futile
Je onderschat de kracht van lief zijn. Je moet niet overdreven zelfzeker overkomen als je dat niet bent. Dat staat in contrast met jezelf zijn. Het is niet omdat je toegeeft dat je zenuwachtig bent, dat je een naïeve snol bent... Ik vind je visie eenzijdig.quote:Op woensdag 26 augustus 2009 15:15 schreef 68Chevelle het volgende:
En om op punt 4 terug te komen, als je zo overkomt, ga je gegarandeerd mensen tegen komen die er misbruik van maken, macht zit in het aard van het beestje, wil je dat riskeren, veel plezier maar je bent gewaarschuwd.
Ik vind jouw reactie daarop problematisch, ik zeg niet dat je moet overdrijven, slechts voorkomen dat je er als een laffe lamlendige zoutzak erbij staat doet wonderen.quote:Op woensdag 26 augustus 2009 18:53 schreef katerwater het volgende:
[..]
Je onderschat de kracht van lief zijn. Je moet niet overdreven zelfzeker overkomen als je dat niet bent. Dat staat in contrast met jezelf zijn. Het is niet omdat je toegeeft dat je zenuwachtig bent, dat je een naïeve snol bent... Ik vind je visie eenzijdig.
In ieder geval, mijn spel werkt snel en effectief...... en jouw methode?
Dit account is permanent uitgeschakeld.
Mensen die hier reageren op het feit dat 'praten om het praten' maar als vreemd wordt gezien vind ik toch wel een beetje wereld vreemd. Een aanleiding is echt zo gevonden. Heb het idee dat juist die mensen te geforceerd in gesprekken over komen. Persoonlijk vind ik het allemaal met uitstraling te maken hebben. Je kunt immers aan mensen vaak(niet altijd) zien, of ze veel of weinig vrienden hebben, of ze zelf verzekerd zijn etc. etc.
People once tried to make Chuck Norris toilet paper. He said no because Chuck Norris takes crap from NOBODY!!!!
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
Nou echt niet hoor!quote:Op woensdag 26 augustus 2009 10:56 schreef Catbert het volgende:
Ja, want willekeurige mensen op straat aanspreken gaat je ook echt iets anders opleveren dan "wierdo
Als je mensen leert kennen op een natuurlijke manier zal 't toch gaan klikken met een aantal daarvan. Het enige wat je dus moet doen is iets gaan doen waar je andere mensen met dezelfde interesses leert kenne. Teamsport, dansles, opties genoeg. Proberen contact te forceren gaat je niet lukken, mensen zullen je hoogstwaarschijnlijk aankijken met een blik van "ga weg".
Ik sta vaak zat in de rij te wachten. Als er een meisje achter me staat met ranzige olijven en ik zie dat dan kijk ik haar altijd met zo'n vieze blik aan. Echt zo van: Vind je dat lekker? Dat zou voor mij een straf zijn! Ik krijg ze echt niet weg. En bingo, je hebt een gesprek... Ik weet niet hoe jij het aanpakt, maar bij mij werkt dat gewoon hoor...
Juistem!quote:Op donderdag 27 augustus 2009 00:50 schreef mafkees01 het volgende:
[..]
Nou echt niet hoor!
Ik sta vaak zat in de rij te wachten. Als er een meisje achter me staat met ranzige olijven en ik zie dat dan kijk ik haar altijd met zo'n vieze blik aan. Echt zo van: Vind je dat lekker? Dat zou voor mij een straf zijn! Ik krijg ze echt niet weg. En bingo, je hebt een gesprek... Ik weet niet hoe jij het aanpakt, maar bij mij werkt dat gewoon hoor...
Dat is de manier!
People once tried to make Chuck Norris toilet paper. He said no because Chuck Norris takes crap from NOBODY!!!!
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
Ik krijg ze altijd enthousiast op die manier. Maargoed: het ligt er ook aan hoe je het brengt wellicht...
Mensen in de rij zeggen nooit wat tegen elkaar en staan altijd als dode kippen vooruit te kijken. Als jij het dan wel doet is dat juist extra leuk. Als een meisje dat bij mij zou doen zou ik dat ook leuk vinden Het gaat niet direct om te kijken of het relatiemateriaal is, maar gewoon met een neutrale blik onder het mom van: leuk gesprek Wie weet wat er alsnog uit kan rollen. Je zou zomaar met een 06 nummer weg kunnen stappen terwijl je aardbeien voor je pa ging halen
Mensen in de rij zeggen nooit wat tegen elkaar en staan altijd als dode kippen vooruit te kijken. Als jij het dan wel doet is dat juist extra leuk. Als een meisje dat bij mij zou doen zou ik dat ook leuk vinden
Het gaat niet direct om te kijken of het relatiemateriaal is, maar gewoon met een neutrale blik onder het mom van: leuk gesprek Wie weet wat er alsnog uit kan rollen. Je zou zomaar met een 06 nummer weg kunnen stappen terwijl je aardbeien voor je pa ging halen
Juist! Hehe, dat is de spirit. Overigens is het niks zeggen, ook erg merkbaar in de metro elke ochtend. Die zit elke ochtend stampvol, je zit hutje mutje tegen elkaar aan. Iedereen heeft een stoïcijns gezicht, men zegt niks tegen elkaar.. iedereen is zo gefocust op zijn eigen leventje. Toch best apart.quote:Op donderdag 27 augustus 2009 13:42 schreef mafkees01 het volgende:
Ik krijg ze altijd enthousiast op die manier. Maargoed: het ligt er ook aan hoe je het brengt wellicht...
Mensen in de rij zeggen nooit wat tegen elkaar en staan altijd als dode kippen vooruit te kijken. Als jij het dan wel doet is dat juist extra leuk. Als een meisje dat bij mij zou doen zou ik dat ook leuk vinden
People once tried to make Chuck Norris toilet paper. He said no because Chuck Norris takes crap from NOBODY!!!!
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
Hmmmm.... dat heb ik ook......maar voor mij is dat dan ook mijn standaard "ik ben weer eens te vroeg mijn nest uitgekomen" gezicht.quote:Op donderdag 27 augustus 2009 13:52 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Juist! Hehe, dat is de spirit. Overigens is het niks zeggen, ook erg merkbaar in de metro elke ochtend. Die zit elke ochtend stampvol, je zit hutje mutje tegen elkaar aan. Iedereen heeft een stoïcijns gezicht, men zegt niks tegen elkaar.. iedereen is zo gefocust op zijn eigen leventje. Toch best apart.
Dit account is permanent uitgeschakeld.
Ik heb op dat moment ook absoluut niet de behoefte met iemand te gaan praten. Nogmaals; als het een enorm lekker ding is, is het wat anders, maar dit topic gaat over vrienden maken, niet over meiden regelen.quote:Op donderdag 27 augustus 2009 13:52 schreef sitting_elfling het volgende:
Juist! Hehe, dat is de spirit. Overigens is het niks zeggen, ook erg merkbaar in de metro elke ochtend. Die zit elke ochtend stampvol, je zit hutje mutje tegen elkaar aan. Iedereen heeft een stoïcijns gezicht, men zegt niks tegen elkaar.. iedereen is zo gefocust op zijn eigen leventje. Toch best apart.
"[...] a large number of the teenagers claiming Asperger's are, in fact, merely dicks."
hehehe idd! Ik vind dat ook heel apart. Toch vind ik treinen daardoor wel leuk.
Wat ik vooral frappant vind, is dat je soms in een intercity zit, en daar zijn van die plekjes van 4, en als je dan bij een chick zit, of zij komt bij jou zitten, dan kijk je automatisch wel vaak naar elkaar. Vaak opvallend, of in het raam maar er wordt geen woord gezegd... Soms kijk je elkaar dan best wel lang aan met een strakke blik, maar dan draai je weer weg en dat was het dan
Merkwaardig, want ik weet zeker dat je best een praatje kan maken, maar toch houdt iets je tegen
Ben ook niet zo'n allemans prater, maar toch is het wel opvallend
Wat ik vooral frappant vind, is dat je soms in een intercity zit, en daar zijn van die plekjes van 4, en als je dan bij een chick zit, of zij komt bij jou zitten, dan kijk je automatisch wel vaak naar elkaar. Vaak opvallend, of in het raam
maar er wordt geen woord gezegd... Soms kijk je elkaar dan best wel lang aan met een strakke blik, maar dan draai je weer weg en dat was het dan Merkwaardig, want ik weet zeker dat je best een praatje kan maken, maar toch houdt iets je tegen
Ben ook niet zo'n allemans prater, maar toch is het wel opvallend
Ben ik nu de enige die het verband ziet (of is het al eens gezegd hier? )
Als de mensen die reageren in dit topic eens met elkaar afspreken en -wellicht- vrienden worden, dan is het probleem opgelost! Of is het niet zo simpel?
)Als de mensen die reageren in dit topic eens met elkaar afspreken en -wellicht- vrienden worden, dan is het probleem opgelost! Of is het niet zo simpel?
Geef rijst en train je Engels!
Daarvoor zit niet iedereen hier. Als ik voor mezelf praat kom ik iig niet om vrienden te zoeken. Ik geef puur mijn mening hier....
Vrienden wonen ook dichtbij, waar je dus kan langswandelen of langsrijden en waar je mee uit gaat. Heeft weinig zin als iemand in friesland woont voor mij.
Daarnaast zoek je chille mensen waarmee je een klik hebt... Vrienden maak je via vrienden, niet via een forum
Vrienden wonen ook dichtbij, waar je dus kan langswandelen of langsrijden en waar je mee uit gaat. Heeft weinig zin als iemand in friesland woont voor mij.
Daarnaast zoek je chille mensen waarmee je een klik hebt... Vrienden maak je via vrienden, niet via een forum
Je bedoelt de mensen die op zoek zijn neem ik aan?quote:Op donderdag 27 augustus 2009 21:18 schreef Onbepaald het volgende:
Ben ik nu de enige die het verband ziet (of is het al eens gezegd hier?
Als de mensen die reageren in dit topic eens met elkaar afspreken en -wellicht- vrienden worden, dan is het probleem opgelost! Of is het niet zo simpel?
"[...] a large number of the teenagers claiming Asperger's are, in fact, merely dicks."
klopt ook niet helemaal, want de meeste van mijn beste vrienden heb ik via een forum leren kennen.quote:Op donderdag 27 augustus 2009 22:47 schreef mafkees01 het volgende:
Daarnaast zoek je chille mensen waarmee je een klik hebt... Vrienden maak je via vrienden, niet via een forum
Follow your heart and your dreams won't be far behind
Life is too short to wake up with regrets. So love the people who treat you right. Forget about the ones who don’t. If you get a second chance, grab it!
Life is too short to wake up with regrets. So love the people who treat you right. Forget about the ones who don’t. If you get a second chance, grab it!
Ja goed, jij zit ook in een andere leeftijdsklasse. Ik praat over de tiener en twintiger. Niet de bijna 40erquote:Op vrijdag 28 augustus 2009 17:59 schreef JediMasterLucia het volgende:
[..]
klopt ook niet helemaal, want de meeste van mijn beste vrienden heb ik via een forum leren kennen.
Daarnaast blijft het zo dat je via je oude school mensen leert kennen (of in de buurt). Hiermee ga je chillen en stappen. Daarnaast werk je en ken je daarvan mensen. De chille mensen filter je eruit en ga je mee stappen en kloten.
Ik ben pas vanaf mijn 17/18de begonnen met veel internetten (mede door verhuizing + studie), ong. t/m mijn 17de zat ik elke dag + avond buiten in het lokale jongerencentrum (dingen te doen die niet mogen
)
Ook op een forum kun je iemand tegenkomen waarmee je echt een vriendschapsklik hebt. Ik heb twee van mijn vrienden online ontmoet. Een via hyves, die was op zoek naar woonruimte en de ander via een forum. Maar die klik moet er wel zijn. Ik vind humor daarvoor altijd een goede indicator. Als ik kan lachen met iemand, dan kan ik er meestal ook goed mee praten.
Verder ook een beetje kritisch zijn naar jezelf. Vraag je eens af hoe je overkomt wat betreft houding en uitstraling. En wees dan eerlijk, zou jij zelf staan springen om met jou af te spreken? Je hoeft geen enthousiasme te forceren maar als jij de indruk wekt dat je met sociale activiteiten het muurbloempje bent, dan is dat niet uitnodigend. Als jij iemand bent die je rustig een half uurtje alleen kunt laten omdat je wel her en der een praatje maakt, dan zul je eerder uitgenodigd worden.
Als je niet autistisch bent, is het allemaal best aan te leren. Humor, lachen, interesse tonen, dat zijn de belangrijkste dingen.
Verder ook een beetje kritisch zijn naar jezelf. Vraag je eens af hoe je overkomt wat betreft houding en uitstraling. En wees dan eerlijk, zou jij zelf staan springen om met jou af te spreken? Je hoeft geen enthousiasme te forceren maar als jij de indruk wekt dat je met sociale activiteiten het muurbloempje bent, dan is dat niet uitnodigend. Als jij iemand bent die je rustig een half uurtje alleen kunt laten omdat je wel her en der een praatje maakt, dan zul je eerder uitgenodigd worden.
Als je niet autistisch bent, is het allemaal best aan te leren. Humor, lachen, interesse tonen, dat zijn de belangrijkste dingen.
Resistance is futile
En toch is dat vaak heel lastig en veel werk.quote:Op vrijdag 28 augustus 2009 23:59 schreef Seven.of.Nine het volgende:
Als je niet autistisch bent, is het allemaal best aan te leren. Humor, lachen, interesse tonen, dat zijn de belangrijkste dingen.
Tja. Als je dat blijft geloven en zo bezig blijft voor jezelf goed te praten waarom je niks onderneemt gaat 't nooit komen.quote:Op woensdag 9 september 2009 12:10 schreef benzin het volgende:
En toch is dat vaak heel lastig en veel werk.
"[...] a large number of the teenagers claiming Asperger's are, in fact, merely dicks."
Je moet het gewoon spontaan en met een big smile brengen. Dan lukt het bijna altijd wel.quote:Op donderdag 27 augustus 2009 00:50 schreef mafkees01 het volgende:
[..]
Nou echt niet hoor!
Ik sta vaak zat in de rij te wachten. Als er een meisje achter me staat met ranzige olijven en ik zie dat dan kijk ik haar altijd met zo'n vieze blik aan. Echt zo van: Vind je dat lekker? Dat zou voor mij een straf zijn! Ik krijg ze echt niet weg. En bingo, je hebt een gesprek... Ik weet niet hoe jij het aanpakt, maar bij mij werkt dat gewoon hoor...
Op woensdag 30 juni 2010 20:32 schreef afcajos het volgende:
Verrassend. Een topic over het regelen van te jonge smatjes en C_N en Lakitu zijn er als de kippen bij.
Verrassend. Een topic over het regelen van te jonge smatjes en C_N en Lakitu zijn er als de kippen bij.
Ik geloof dat spontaniteit inderdaad het beste werkt, maar daar zit bij mij ook gelijk de grootste uitdaging.. ik ben niet spontaan, ik doe alles doordacht en gecalculeerd.. dus zelfs wanneer ik spontaan moet reageren denk ik eerst "o wacht, ik moet nu iets spontaans zeggen.. wat zou spontaan klinken en hoe laat ik het overkomen alsof het spontaan is?"
Heeft bij mij ook wel tijd in beslag genomen. Wat de doorslag gaf was dat ik gewoon schijt kreeg aan wat mensen over mij denken. Dan is spontaan zijn veel makkelijker. En schijt krijgen aan mensen was voor mij een kwestie van vaak stil staan bij de vraag of het belangrijk was wat deze persoon in deze situatie van mij dacht. Na een half jaar kwam ik tot de conclusie dat alleen mijn familie er echt toe deed. En toen begon ik vrienden te maken en nu doet het er ook toe wat zij vinden.quote:
[..]
En toch is dat vaak heel lastig en veel werk.
Resistance is futile
Ik weet dat ik ook veel te vaak stil sta bij wat anderen van me denken. En misschien zou ik daar dan ook moeten beginnen.quote:Op woensdag 9 september 2009 17:14 schreef Seven.of.Nine het volgende:
Wat de doorslag gaf was dat ik gewoon schijt kreeg aan wat mensen over mij denken. Schijt krijgen aan mensen was voor mij een kwestie van vaak stil staan bij de vraag of het belangrijk was wat deze persoon in deze situatie van mij dacht.
Ik geloof dat niet alleen, ik ondervind het. Het is voor mij gedrag dat niet van nature komt.quote:Op woensdag 9 september 2009 13:25 schreef Catbert het volgende:
[..]
Tja. Als je dat blijft geloven en zo bezig blijft voor jezelf goed te praten waarom je niks onderneemt gaat 't nooit komen.
benzin, wen jezelf aan om elke keer als je zoiets denkt, je af te vragen of het er echt toe doet. Gewoon echt stilstaan bij die vraag.
Resistance is futile
Geloof mij, er valt echt een last van je schouders als je er niet/minder bij stil staat wat anderen van je denken.quote:Op donderdag 10 september 2009 20:39 schreef benzin het volgende:
[..]
Ik weet dat ik ook veel te vaak stil sta bij wat anderen van me denken. En misschien zou ik daar dan ook moeten beginnen.
[..]
Ik geloof dat niet alleen, ik ondervind het. Het is voor mij gedrag dat niet van nature komt.
Ik ben zelf redelijk onzeker en heb heel veel zelfkritiek, maar sinds ik ben opgehouden me wat aan te trekken van anderen voel ik me een stuk beter.
En ik heb het idee dat mensen dat ook aan mij zien (dat ik beter in mn vel zit dus)
Het is nog wel iets wat me tegenhoudt in contact maken met anderen. Er zit bij mij nog heel erg ingebakken dat mensen mij raar vinden (ik ben nou eenmaal een "apart" geval) en ik ben nog altijd bang voor negatieve/afwijzende reacties.
Ik heb dan ook niet heel veel vrienden, maar die paar vrienden die ik heb betekenen dan ook heel veel voor me.
Ik ben ook een 'apart' geval. Maar om heel eerlijk te zijn vind ik mezelf tegenwoordig niet negatief apart meer. Ik heb dat eigenlijk een beetje omgedraaid naar opvallend/bijzonder. Het verandert ook niet op 1 dag. Bij mij heeft dat wel een paar jaar geduurd.quote:
[..]
Geloof mij, er valt echt een last van je schouders als je er niet/minder bij stil staat wat anderen van je denken.
Ik ben zelf redelijk onzeker en heb heel veel zelfkritiek, maar sinds ik ben opgehouden me wat aan te trekken van anderen voel ik me een stuk beter.
En ik heb het idee dat mensen dat ook aan mij zien (dat ik beter in mn vel zit dus)
Het is nog wel iets wat me tegenhoudt in contact maken met anderen. Er zit bij mij nog heel erg ingebakken dat mensen mij raar vinden (ik ben nou eenmaal een "apart" geval) en ik ben nog altijd bang voor negatieve/afwijzende reacties.
Ik heb dan ook niet heel veel vrienden, maar die paar vrienden die ik heb betekenen dan ook heel veel voor me.
Resistance is futile
dat probeer ik nu ook, om het gewoon positief te zien dat ik niet ben zoals iedereen, maar af en toe maakt me dat nog wel verdomd onzeker.
Ik leer nu ook wel steeds meer mensen kennen.
Ik zou het geen vrienden noemen, zeker omdat ik mensen niet zo snel mijn vriend noem, maar dat geeft me ook wel een goed gevoel over mezelf, zo van: zie je wel...
Ik leer nu ook wel steeds meer mensen kennen.
Ik zou het geen vrienden noemen, zeker omdat ik mensen niet zo snel mijn vriend noem, maar dat geeft me ook wel een goed gevoel over mezelf, zo van: zie je wel...
Over tijdje bedenk je je ineens dat je jezelf best tof vind en dat je helemaal niet zo apart bent als dat je je altijd aan hebt laten praten.
Resistance is futile
Ik moet er ook nog steeds aan wennen dat mensen me aardig vinden
kut onzekerheid
kut onzekerheid
fan van Putin, Baudet, Jorge Lorenzo en Assad
Ja, dat gaat ook hand in hand. Dat je ineens beseft dat mensen jou best OK vinden en dat je jezelf ook OK vindt. Eigenlijk moet je het een beetje per jaar bekijken, je gaat ieder jaar weer vooruit en doordat je het in jaren bekijkt, zie je ook de vooruitgang ineens. Het kan nooit kwaad om een vergelijking te maken tussen jezelf een jaar geleden en nu, zeker niet als het resultaat een positieve invloed heeft op je zelfbeeld.
Resistance is futile
Ja, dat snap ik ook wel, maar het is voor mij lastig. Ik bedoel ik kan wel net doen of het me niet interesseert, maar dat doet het wel.quote:Op vrijdag 11 september 2009 17:42 schreef GimmeGore het volgende:
Geloof mij, er valt echt een last van je schouders als je er niet/minder bij stil staat wat anderen van je denken.
Ik durf dat niet te doen, want ik weet niet zeker of ik echt vooruit ben gegaanquote:Op vrijdag 11 september 2009 20:39 schreef Seven.of.Nine het volgende:
Ja, dat gaat ook hand in hand. Dat je ineens beseft dat mensen jou best OK vinden en dat je jezelf ook OK vindt. Eigenlijk moet je het een beetje per jaar bekijken, je gaat ieder jaar weer vooruit en doordat je het in jaren bekijkt, zie je ook de vooruitgang ineens. Het kan nooit kwaad om een vergelijking te maken tussen jezelf een jaar geleden en nu, zeker niet als het resultaat een positieve invloed heeft op je zelfbeeld.
fan van Putin, Baudet, Jorge Lorenzo en Assad
Dat proces neemt tijd in beslag.quote:
[..]
Ja, dat snap ik ook wel, maar het is voor mij lastig. Ik bedoel ik kan wel net doen of het me niet interesseert, maar dat doet het wel.
En over een jaartje ben je dan veel minder bezig met anderen wat je vinden. Beloofd.quote:
benzin, wen jezelf aan om elke keer als je zoiets denkt, je af te vragen of het er echt toe doet. Gewoon echt stilstaan bij die vraag.
Snap ik. Maar doe het toch maar, want ook van achteruit gaan kun je best wel leren, bijvoorbeeld waarom je achteruit gaat. Dan kun je daar in de toekomst lering uit trekken. Post het desnoods hier, kunnen anderen je er ook tips over geven.quote:
[..]
Ik durf dat niet te doen, want ik weet niet zeker of ik echt vooruit ben gegaan
Resistance is futile
Als jij het zegt. Ik zal het proberen.quote:Op maandag 14 september 2009 20:28 schreef Seven.of.Nine het volgende:
En over een jaartje ben je dan veel minder bezig met anderen wat je vinden. Beloofd.
ik weet dat het moeilijk is.
Wat bij mij werkte was het principe: fake it till you make it.
Dat hielp ook bij mijn zelfvertrouwen. Ik ben op een gegeven moment mn schouders naar achter gaan gooien, tieten vooruit en mn hoofd omhoog. En het was een verandering van dag en nacht. Mensen keken me echt anders aan en niet op een negatieve manier ofzo.
Ik moet wel nog steeds erbij nadenken dat ik niet weer de schouders laat zakken en mn kop laat hangen. Maar stukje bij beetje ga ik me er ook gewoon lekkerder bijvoelen. Ik heb het idee dat ik zelfverzekerder overkom en dat hielp voor mij ontzettend.
*note to self* morgen naar school op je houding letten xD eens opletten of ze dan nog vreemder gaan kijken xD
Maar ik zie het niet meer als iets negatiefs. Ik ben gewoon wie ik ben en als dat je niet bevalt is dat jou probleem en niet het mijne.
Ik pas me tot op zekere hoogte aan voor anderen, maar ik ga me zeker niet meer anders voordoen dan dat ik ben.
Dat heb ik gedaan en dat heeft ook helemaal niks opgeleverd, dus waarom zou ik nog een keer in die zelfde val lopen?
[ Bericht 36% gewijzigd door GimmeGore op 16-09-2009 00:48:43 ]
Wat bij mij werkte was het principe: fake it till you make it.
Dat hielp ook bij mijn zelfvertrouwen. Ik ben op een gegeven moment mn schouders naar achter gaan gooien, tieten vooruit en mn hoofd omhoog. En het was een verandering van dag en nacht. Mensen keken me echt anders aan en niet op een negatieve manier ofzo.
Ik moet wel nog steeds erbij nadenken dat ik niet weer de schouders laat zakken en mn kop laat hangen. Maar stukje bij beetje ga ik me er ook gewoon lekkerder bijvoelen. Ik heb het idee dat ik zelfverzekerder overkom en dat hielp voor mij ontzettend.
*note to self* morgen naar school op je houding letten xD eens opletten of ze dan nog vreemder gaan kijken xD
Had ik het me maar aan laten praten... Ik praat het mezelf aan.quote:Op vrijdag 11 september 2009 19:46 schreef Seven.of.Nine het volgende:
Over tijdje bedenk je je ineens dat je jezelf best tof vind en dat je helemaal niet zo apart bent als dat je je altijd aan hebt laten praten.
Maar ik zie het niet meer als iets negatiefs. Ik ben gewoon wie ik ben en als dat je niet bevalt is dat jou probleem en niet het mijne.
Ik pas me tot op zekere hoogte aan voor anderen, maar ik ga me zeker niet meer anders voordoen dan dat ik ben.
Dat heb ik gedaan en dat heeft ook helemaal niks opgeleverd, dus waarom zou ik nog een keer in die zelfde val lopen?
[ Bericht 36% gewijzigd door GimmeGore op 16-09-2009 00:48:43 ]
Klopt wel denk ik. Makkelijk is het nog steeds niet voor me, ik heb echt regelmatig van die momenten dat ik iets stoms doe en dat ik denk dat iedereen het ziet. (En daar wil ik toch wel vanaf)quote:Op woensdag 16 september 2009 00:43 schreef GimmeGore het volgende:
ik weet dat het moeilijk is.
Wat bij mij werkte was het principe: fake it till you make it.
|
|
