Pink Floyd XIV

De laatste tijd wordt amper iets positiefs gezegd in dit topic. Alleen maar gezeken.
Doe es weggaan.

quote:

De eerste band die echt goed gevonden wordt door iedereen in de hele wereld moet nog opgericht worden

The Beatles komen het meest daarvoor in aanmerking, lijkt me.

_{sorry Siniti}

quote:

Op donderdag 12 november 2009 00:00 schreef Gordijn het volgende:
De laatste tijd wordt amper iets positiefs gezegd in dit topic. Alleen maar gezeken.
Doe es weggaan.

Alsjeblieft dan:
WISH YOU WERE HERE IS EEN VAN DE BESTE ALBUMS ALLER TIJDEN, HAAST ONOVERTROFFEN DOOR WELKE BAND DAN OOIT!!!!

Zo beter?

quote:

Op woensdag 11 november 2009 22:46 schreef Mostlyanthony het volgende:

[..]

Lees dan je berichtjes maar na, want je vroeg echt om 'creatief'. Oh, origineel was het zeker wel. Maar of origineel en creatief hetzelfde is...

originaliteit is het gevolg van creativiteit

quote:

Op donderdag 12 november 2009 00:55 schreef Jordiaantje het volgende:

[..]

originaliteit is het gevolg van creativiteit

Nope. Als ik bijvoorbeeld een plaat vol met scheten opneem, is zoiets origineel, want nooit gedaan. Maar is dat creatief?

quote:

Op woensdag 11 november 2009 23:58 schreef Mostlyanthony het volgende:

[..]

Dat is een behoorlijk subjectieve vraag. Pink Floyd heeft net zo goed bagger uitgegeven (Ummagumma, Finaal Kut) naast meesterwerkjes als Dark Side en WYWH. (Zelf schijnt de band ook een bloedhekel te hebben aan Atom Heart Mother, maar daarover ben ik persoonlijk wat meer vergevingsgezind).
Wat voor de één hoge kwaliteit is, hoeft dat voor een andere niet te zijn. De eerste band die echt goed gevonden wordt door iedereen in de hele wereld moet nog opgericht worden (en naar alle waarschijnlijkheid zal dat ook nooit gebeuren)

muzieksmaak is ook heel subjectief. Maar volgens mij ben ik heel objectief als ik zeg dat Pink Floyd een heel uniek stijl heeft en dat iedere plaat van deze band opzich ook weer heel uniek is, Dat maakt dat je het of een kut sound vind of hemelsmooi, wat ik dan ook weer heb bij bepaalde platen van Pink Floyd. Maar dat is met elke band/artiest het geval. Van een schilder kan je ook niet alle doeken even mooi vinden of elk boek van een schrijver, zo gaat dat bij kunstenaars. En bij de meeste bands/artiesten geldt de regel "je bent zo goed als je laatste album" gelukkig gelt dat niet voor Pink Floyd want "The Division Bell" deed het véél minder dan eerdere platen.

quote:

Op donderdag 12 november 2009 00:59 schreef Mostlyanthony het volgende:

[..]

Nope. Als ik bijvoorbeeld een plaat vol met scheten opneem, is zoiets origineel, want nooit gedaan. Maar is dat creatief?

Als er een mooi ritme in die scheten zit met de juiste toonhoogtes, moderne opnametechnieken..en goeie songteksten erbij: ja, dan heb je een originele en creatieve plaat

0h ja, live moet het ook goed klinken

quote:

Op donderdag 12 november 2009 01:06 schreef Jordiaantje het volgende:

[..]

muzieksmaak is ook heel subjectief. Maar volgens mij ben ik heel objectief als ik zeg dat Pink Floyd een heel uniek stijl heeft en dat iedere plaat van deze band opzich ook weer heel uniek is, Dat maakt dat je het of een kut sound vind of hemelsmooi, wat ik dan ook weer heb bij bepaalde platen van Pink Floyd. Maar dat is met elke band/artiest het geval. Van een schilder kan je ook niet alle doeken even mooi vinden of elk boek van een schrijver, zo gaat dat bij kunstenaars. En bij de meeste bands/artiesten geldt de regel "je bent zo goed als je laatste album" gelukkig gelt dat niet voor Pink Floyd want "The Division Bell" deed het véél minder dan eerdere platen.

Wat versta je onder 'deed het veel minder'? "The Divison Bell" was anders wel de eerste plaat die hier in NL op de eerste plaats van de hitlijsten binnenkwam. DSOTM én WYWH hebben die plaats hier niet eens gehaald. Ook is TDB de enige Pink Floyd-plaat die zowel in de UK als de USA op #1 hebben gestaan. Ter vergeljking: "The Wall" kwam in de UK 'slechts' tot een derde positie. Ook in Zwitserland bereikte TDB een eerste plaats, terwijl in dat land "The Wall" niet verder kwam dan....een 29e plaats! (dat is zelfs voor mij schokkend om te vernemen)

quote:

Op donderdag 12 november 2009 01:14 schreef Mostlyanthony het volgende:

[..]

Wat versta je onder 'deed het veel minder'? "The Divison Bell" was anders wel de eerste plaat die hier in NL op de eerste plaats van de hitlijsten binnenkwam. DSOTM én WYWH hebben die plaats hier niet eens gehaald. Ook is TDB de enige Pink Floyd-plaat die zowel in de UK als de USA op #1 hebben gestaan. Ter vergeljking: "The Wall" kwam in de UK 'slechts' tot een derde positie. Ook in Zwitserland bereikte TDB een eerste plaats, terwijl in dat land "The Wall" niet verder kwam dan....een 29e plaats! (dat is zelfs voor mij schokkend om te vernemen)

Ik bedoel dat eerdere Pink Floyd platen over een veel langere periode goed verkochten en nog steeds verkopen. Bijvoorbeeld Dark Side of the Moon in UK 9 x platinum, USA 15x mulit-platinum en Canada 20x platinum, hoewel het album in minder landen op 1 stond dan The Division Bell. Die stond o.a ook in UK, USA en Canda op 1 (en nog veel andere landen) maar haalde daar respectievelijk 2, 3 en 4 x platinum. Ook stond dat album in verhouding tot andere platen (,Dark Side of the Moon, Wish You Were Here en The Wall) minder lang in de hitlijsten. Een album kan beter 5 jaar in de top 10 staan dan twee maanden op één. Dark Side of the Moon heeft zelfs 14 jaar in de Amerikaanse lijsten gestaan en is het op 3 na best verkochte album ooit. Dat bedoelde ik met relatief minder goed. De laatste twee platen van Pink Floyd zijn relatief snel uit de verkooplijsten verdwenen..

quote:

Op woensdag 11 november 2009 23:58 schreef Mostlyanthony het volgende:

[..]

Dat is een behoorlijk subjectieve vraag. Pink Floyd heeft net zo goed bagger uitgegeven (Ummagumma, Finaal Kut) naast meesterwerkjes als Dark Side en WYWH.

Ook dat is een kwestie van smaak. Laat ik The Final Cut nou een van de betere Floyd albums vinden. Sowieso zijn erg veel albums van PF naar mijn mening top 10 waardig in een album top 100 aller tijden. Zo zou ik The Wall, The final Cut, DSOTM en WYWH in die top 10 zetten. Net als Amused to death van Waters trouwens.

quote:

Op donderdag 12 november 2009 00:01 schreef Arn0 het volgende:

[..]

The Beatles komen het meest daarvoor in aanmerking, lijkt me.

_{sorry Siniti}

Aids.

quote:

Op woensdag 11 november 2009 23:58 schreef Mostlyanthony het volgende:

[..]

Dat is een behoorlijk subjectieve vraag. Pink Floyd heeft net zo goed bagger uitgegeven (Ummagumma, Finaal Kut) naast meesterwerkjes als Dark Side en WYWH. (Zelf schijnt de band ook een bloedhekel te hebben aan Atom Heart Mother, maar daarover ben ik persoonlijk wat meer vergevingsgezind).
Wat voor de één hoge kwaliteit is, hoeft dat voor een andere niet te zijn. De eerste band die echt goed gevonden wordt door iedereen in de hele wereld moet nog opgericht worden (en naar alle waarschijnlijkheid zal dat ook nooit gebeuren)

Kom dan zelf niet aan met dergelijke subjectieve argumenten.

quote:

Op donderdag 12 november 2009 01:30 schreef Jordiaantje het volgende:

[..]

Ik bedoel dat eerdere Pink Floyd platen over een veel langere periode goed verkochten en nog steeds verkopen. Bijvoorbeeld Dark Side of the Moon in UK 9 x platinum, USA 15x mulit-platinum en Canada 20x platinum, hoewel het album in minder landen op 1 stond dan The Division Bell. Die stond o.a ook in UK, USA en Canda op 1 (en nog veel andere landen) maar haalde daar respectievelijk 2, 3 en 4 x platinum. Ook stond dat album in verhouding tot andere platen (,Dark Side of the Moon, Wish You Were Here en The Wall) minder lang in de hitlijsten. Een album kan beter 5 jaar in de top 10 staan dan twee maanden op één. Dark Side of the Moon heeft zelfs 14 jaar in de Amerikaanse lijsten gestaan en is het op 3 na best verkochte album ooit. Dat bedoelde ik met relatief minder goed. De laatste twee platen van Pink Floyd zijn relatief snel uit de verkooplijsten verdwenen..

Animals stond ook maar een half jaar in de verkooplijsten. Is het daarom volgens jou een mindere plaat?

quote:

Op donderdag 12 november 2009 10:17 schreef Mostlyanthony het volgende:

[..]

Animals stond ook maar een half jaar in de verkooplijsten. Is het daarom volgens jou een mindere plaat?

Animals vind ik ook een goede plaat, maar hij verkocht over het algemeen wel minder goed. Mn favoriete PF platen zijn The Piper at the Gates of Dawn, Ummagumma, Dark Side of the Moon en Wish You Were Here.

Muzieksmaak is niet universeel (gelukkig maar want stel je voor dat de hele wereld alleen maar van R&B gaat houden!). Jij schreef in n eerder berichtje dat je Ummagumma n slechte plaat vind. Ik vind Ummagumma een van de beste psychedelische platen die er zijn..lekker zweverig alsof je ergens tussen hemel en aarde zweeft terwijl je hem beluisterd. Maar misschien vind jij het juist een slechte plaat omdat ie zo zweverig is

quote:

Op donderdag 12 november 2009 14:49 schreef Jordiaantje het volgende:

[..]

Animals vind ik ook een goede plaat, maar hij verkocht over het algemeen wel minder goed. Mn favoriete PF platen zijn The Piper at the Gates of Dawn, Ummagumma, Dark Side of the Moon en Wish You Were Here.

Muzieksmaak is niet universeel (gelukkig maar want stel je voor dat de hele wereld alleen maar van R&B gaat houden!). Jij schreef in n eerder berichtje dat je Ummagumma n slechte plaat vind. Ik vind Ummagumma een van de beste psychedelische platen die er zijn..lekker zweverig alsof je ergens tussen hemel en aarde zweeft terwijl je hem beluisterd. Maar misschien vind jij het juist een slechte plaat omdat ie zo zweverig is

Ik ben niet de enige, alle Floyd-leden vonden "Ummagumma" achteraf verschrikkelijk. Maar ik geef je op en punt gelijk, ik moet er ook niet aan denken dat iedereen alleen maar R 'n' B goed zou vinden.

Kijk, ik kan me indenken dat er veel mensen nu denken dat ik een Floyd-hater ben. Dat is niet het geval, maar ik heb soms wel het idee dat het allemaal wel erg overgewaardeerd wordt. En dat er wel eens wordt gedacht dat de 'bestverkopende' band ook automatisch de 'beste' band is. Ik vraag me bijvoorbeeld af of "The Wall" wel zo'n groot succes geworden zou zijn als die hitsingle er niet was geweest. Maar goed, of die stelling wel of niet klopt, dat valt toch nooit te bewijzen.

Oh, en ik moet ff nuanceren, dat als ik zeg dat ik "Ummagumma" een slechte plaat vind, ik dus de studioplaat bedoel. De live-plaat mag ik graag beluisteren, al geef ik de voorkeur aan "Live at Pompeii".

quote:

Op donderdag 12 november 2009 22:20 schreef Mostlyanthony het volgende:

[..]

Ik ben niet de enige, alle Floyd-leden vonden "Ummagumma" achteraf verschrikkelijk. Maar ik geef je op en punt gelijk, ik moet er ook niet aan denken dat iedereen alleen maar R 'n' B goed zou vinden.

Kijk, ik kan me indenken dat er veel mensen nu denken dat ik een Floyd-hater ben. Dat is niet het geval, maar ik heb soms wel het idee dat het allemaal wel erg overgewaardeerd wordt. En dat er wel eens wordt gedacht dat de 'bestverkopende' band ook automatisch de 'beste' band is. Ik vraag me bijvoorbeeld af of "The Wall" wel zo'n groot succes geworden zou zijn als die hitsingle er niet was geweest. Maar goed, of die stelling wel of niet klopt, dat valt toch nooit te bewijzen.

Oh, en ik moet ff nuanceren, dat als ik zeg dat ik "Ummagumma" een slechte plaat vind, ik dus de studioplaat bedoel. De live-plaat mag ik graag beluisteren, al geef ik de voorkeur aan "Live at Pompeii".

Je komt zéker niet over als een Pink Floyd-hater, daarvoor ben je veel te goed op de hoogte van hun muziek!
Wél vind ik dat je écht wat te geringschattend doet over de plaats van Pink Floyd in de pophistorie.

quote:

Op vrijdag 13 november 2009 01:33 schreef Gert het volgende:

[..]

Je komt zéker niet over als een Pink Floyd-hater, daarvoor ben je veel te goed op de hoogte van hun muziek!
Wél vind ik dat je écht wat te geringschattend doet over de plaats van Pink Floyd in de pophistorie.

Laten we het maar houden dat dat een kwestie van smaak is. Ik mag graag luisteren naar Floyd, maar voor mijn gevoel is het zonder al die showelementen er om heen nogal saai. (Iets waar ik het voor een keertje met Roger Waters eens ben, hoe is het mogelijk )
Luister ik dan bijvoorbeeld naar Yes, waarin vrijwel alle bandleden hun instrument perfect beheersen, dan vraag ik me af waarom deze band Floyd qua populariteit nooit heeft overtroffen.
Ik lach me echt rot als Roger Waters weer eens wordt gekozen als beste bassist bij bijvoorbeeld Arrow Rocktober. Die man kan gewoon niet bassen, terwijl Chris Squire op dat instrument hele mooie dingen doet. En dan denk ik gewoon dat het komt vanwege de naam "Pink Floyd", en dan vind ik dat overwaardering.

quote:

Op vrijdag 13 november 2009 10:50 schreef Mostlyanthony het volgende:

[..]

Laten we het maar houden dat dat een kwestie van smaak is. Ik mag graag luisteren naar Floyd, maar voor mijn gevoel is het zonder al die showelementen er om heen nogal saai. (Iets waar ik het voor een keertje met Roger Waters eens ben, hoe is het mogelijk )
Luister ik dan bijvoorbeeld naar Yes, waarin vrijwel alle bandleden hun instrument perfect beheersen, dan vraag ik me af waarom deze band Floyd qua populariteit nooit heeft overtroffen.
Ik lach me echt rot als Roger Waters weer eens wordt gekozen als beste bassist bij bijvoorbeeld Arrow Rocktober. Die man kan gewoon niet bassen, terwijl Chris Squire op dat instrument hele mooie dingen doet. En dan denk ik gewoon dat het komt vanwege de naam "Pink Floyd", en dan vind ik dat overwaardering.

Waarschijnlijk omdat de beheersing van het instrument maar een klein deel uitmaakt van de populariteit van een band, anders zouden we wel allemaal naar concertpianisten luisteren, die hun instrumenten veel beter beheersen dan welke rockband dan ook.

Roger Waters is inderdaad een niet bovengemiddelde bassist. Gelukkig heeft hij natuurlijk wel andere kwaliteten, zijn songteksten zijn beter dan die van welke andere grote rockband.

quote:

Op vrijdag 13 november 2009 10:50 schreef Mostlyanthony het volgende:

[..]

Laten we het maar houden dat dat een kwestie van smaak is. Ik mag graag luisteren naar Floyd, maar voor mijn gevoel is het zonder al die showelementen er om heen nogal saai. (Iets waar ik het voor een keertje met Roger Waters eens ben, hoe is het mogelijk )
Luister ik dan bijvoorbeeld naar Yes, waarin vrijwel alle bandleden hun instrument perfect beheersen, dan vraag ik me af waarom deze band Floyd qua populariteit nooit heeft overtroffen.
Ik lach me echt rot als Roger Waters weer eens wordt gekozen als beste bassist bij bijvoorbeeld Arrow Rocktober. Die man kan gewoon niet bassen, terwijl Chris Squire op dat instrument hele mooie dingen doet. En dan denk ik gewoon dat het komt vanwege de naam "Pink Floyd", en dan vind ik dat overwaardering.

Dergelijke verkiezingen zijn eigenlijk gewoon populariteitspolls; met de beheersing van een instrument heeft het weinig te maken. Het is zo'n flauwekul. En dan is er weer een fansite die z'n leden oproept massaal te gaan stemmen en hóp: "we" hebben gewonnen! Triomfantelijkheid alom, op het fan-forum.
Maar ik had het niet over hoe goed Waters bas kan spelen, ik had het over wat de band Pink Floyd heeft neergezet en de credits die ze daarvoor verdienen. En dan doet smaak er niet zoveel toe. Iemand mag DSOTM van mij best een kutplaat vinden, maar dat het een meesterwerk is zullen weinigen betwisten.
Daarnaast zijn er nóg een paar albums die muzikaal, creatief en tekstueel en qua origialiteit van een ongekend hoog niveau zijn. En die omdát ze zo goed zijn, tijdloos zijn geworden en niet gedateerd klinken.

En nou heb ik niet zo'n zin in een vergelijking met een band als Yes, maar als jij de onzin snapt die John Anderson in de loop der jaren aan het papier heeft toevertrouwd: petje af.
Nee da's flauw, maar wat mijn voorganger zegt: een band is méér dan het etaleren van instrumentbeheersing. Misschien scoorde Yes daar wel een 9.5 maar op andere gebieden deden ze het minder.

quote:

Op donderdag 12 november 2009 22:20 schreef Mostlyanthony het volgende:

[..]

Ik ben niet de enige, alle Floyd-leden vonden "Ummagumma" achteraf verschrikkelijk. Maar ik geef je op en punt gelijk, ik moet er ook niet aan denken dat iedereen alleen maar R 'n' B goed zou vinden.

Kijk, ik kan me indenken dat er veel mensen nu denken dat ik een Floyd-hater ben. Dat is niet het geval, maar ik heb soms wel het idee dat het allemaal wel erg overgewaardeerd wordt. En dat er wel eens wordt gedacht dat de 'bestverkopende' band ook automatisch de 'beste' band is. Ik vraag me bijvoorbeeld af of "The Wall" wel zo'n groot succes geworden zou zijn als die hitsingle er niet was geweest. Maar goed, of die stelling wel of niet klopt, dat valt toch nooit te bewijzen.

Oh, en ik moet ff nuanceren, dat als ik zeg dat ik "Ummagumma" een slechte plaat vind, ik dus de studioplaat bedoel. De live-plaat mag ik graag beluisteren, al geef ik de voorkeur aan "Live at Pompeii".

Ik dacht ook niet dat je een hater was..zou een beetje tegenstrijdig zijn dat je zoveel ins en outs hebt opgezocht van een band die jouw als bagger klinkt En of een band wel of niet als de beste bestempeld wordt is een persoonlijke mening. Ik geef trouwens ook de voorkeur aan Live at Pompeii maar dat is geen plaat van ze en van Ummagumma kén ik alleen de live-plaat dus over de studio opname kan ik niet oordelen.

quote:

Op vrijdag 13 november 2009 10:50 schreef Mostlyanthony het volgende:

[..]

Laten we het maar houden dat dat een kwestie van smaak is. Ik mag graag luisteren naar Floyd, maar voor mijn gevoel is het zonder al die showelementen er om heen nogal saai. (Iets waar ik het voor een keertje met Roger Waters eens ben, hoe is het mogelijk )
Luister ik dan bijvoorbeeld naar Yes, waarin vrijwel alle bandleden hun instrument perfect beheersen, dan vraag ik me af waarom deze band Floyd qua populariteit nooit heeft overtroffen.
Ik lach me echt rot als Roger Waters weer eens wordt gekozen als beste bassist bij bijvoorbeeld Arrow Rocktober. Die man kan gewoon niet bassen, terwijl Chris Squire op dat instrument hele mooie dingen doet. En dan denk ik gewoon dat het komt vanwege de naam "Pink Floyd", en dan vind ik dat overwaardering.

Je vergelijkt Pink Floyd met Yes..ik vind niet dat je bands met elkaar kan vergelijken. Je kan een voorkeur hebben, maar bijna iedere band streeft naar uniek zijn (er zijn uitzonderingen) en ik denk dat Floyd daar goed in geslaagd is. Ik zou me dan ook erg tekort gedaan voelen als ik een band of artiest was en ik zou worden vergeleken met een andere band. Overwaardering vindt ik pas wanneer iemand het als een feit presenteert dat Pink Floyd de beste band is en andere bands afkraakt. Voorbeeld: "Pink Floyd heeft in vergelijking tot Tool veel betere songteksten. Tool kan absoluut geen teksten schrijven" Dan beledig ik Pink Floyd en Tool door ze met elkaar te vergelijken én Tool door het als een feit weer te geven dat ze geen songteksten kunnen schrijven. Plus dat ik dan PF overwaardeert door feitelijk te stellen dat zij het wel kunnen. Terwijk dat mijn persoonlijke standpunten zijn,

Wanneer kan je iets en wanneer kan je iets niet? En wanneer spreek je terecht van een betere band en overwaardering? Je kunt alleen afgaan op statistische feiten als verkoopcijfers etc..maar zelfs die zijn niet representatief voor de hele wereld. Als Pink Floyd al zijn platen voor 1 euro op de markt zou brengen zou de album verkoop waarschijn vermiljoenvoudigen en zouden ze statistisch ongetwijfeld de beste band ooit genoemd kunnen worden ja..

Maar volgens mij zijn al jouw stellingen ook gewoon meningen en probeer je ze gelukkig niet als feiten te presenteren Ik vind ook dat Roger Waters niet zo goed kan bassen. Ik vergelijk hem niet met andere bassisten,maar ik vind zijn gebas op sommige platen gewoon heel hinderlijk klinken. De voornaamste reden dat ik een Pink Floyd fan ben is omdat ik Gilmour een absolute eerste klas gitarist vind. Maar dat is ook weer voortgekomen uit het feit dat ik zelf een Stratocaster speel en als(beginnende) gitarist is hij mijn streef voorbeeld. Zelf doe ik Gilmour soms ook vergelijken met andere gitaristen (Clapton, Jimmy Hendrix) en dat moet ik ook niet doen want de enige overeenkomst is dat ze alle 3 een Stratocaster bespelen (of bespeelde).

Maar dat is even terzijde..het punt dat ik wil maken is dat je muziek niet met elkaar moet vergelijken. Dat is in mijn mening alleen maar hinderlijk voor je eigen perspectief.

en dan het show-gehalte. Ik vind dat PF in dat opzicht gefaald heeft..waarom moet je varkens laten vliegen en vliegtuigen laten crashen in een stadium om het publiek te kunnen interseren voor de muziek?

[ Bericht 0% gewijzigd door Jordiaantje op 13-11-2009 20:01:09 ]

quote:

Op vrijdag 13 november 2009 19:25 schreef Jordiaantje het volgende:
De voornaamste reden dat ik een Pink Floyd fan ben is omdat ik Gilmour een absolute eerste klas gitarist vind.

En dat is ook de reden waarom ik Floydfan ben
Overigens was de vergelijking met Yes maar bedoeld als voorbeeld. Ik had ook een andere band kunnen kiezen

quote:

Op vrijdag 13 november 2009 19:25 schreef Jordiaantje het volgende:
en dan het show-gehalte. Ik vind dat PF in dat opzicht gefaald heeft..waarom moet je varkens laten vliegen en vliegtuigen laten crashen in een stadium om het publiek te kunnen interseren voor de muziek?

Ze wilden gewoon niet de focus op henzelf hebben, en daarvoor gebruikten ze in het begin diaprojecties en lichttechnieken, en later bijvoorbeeld het opbouwen van een muur en vliegende varkens. Het past vanaf het begin al bij de muziek die ze maken. Al zijn ze later licht doorgeslagen, maar dat gaf Gilmour zelf ook toe, geloof ik. Bij Waters (die sowieso al een beetje larger than life is) past dat theatrale beter. De In The Flesh tour dvd bijvoorbeeld.

quote:

Op donderdag 12 november 2009 01:14 schreef Mostlyanthony het volgende:

[..]

Wat versta je onder 'deed het veel minder'? "The Divison Bell" was anders wel de eerste plaat die hier in NL op de eerste plaats van de hitlijsten binnenkwam. DSOTM én WYWH hebben die plaats hier niet eens gehaald. Ook is TDB de enige Pink Floyd-plaat die zowel in de UK als de USA op #1 hebben gestaan. Ter vergeljking: "The Wall" kwam in de UK 'slechts' tot een derde positie. Ook in Zwitserland bereikte TDB een eerste plaats, terwijl in dat land "The Wall" niet verder kwam dan....een 29e plaats! (dat is zelfs voor mij schokkend om te vernemen)

Daarmee meet je natuurlijk niet de kwaliteit van een plaat. Men kocht tenslotte toen nog platen vóórdat ze die hadden gehoord.

De reden waarom TDB zo goed liep, was omdat 't het eerste studioalbum van Floyd was in 11 jaar. Men was door het dolle heen. Als Floyd in 2005 (na de live8-opleving) een nieuwe plaat had gemaakt met Waters erbij, zou die waarschijnlijk NOG veel beter verkopen, ongeacht de kwaliteit.

quote:

Op zaterdag 14 november 2009 12:50 schreef webfreak het volgende:

[..]

Daarmee meet je natuurlijk niet de kwaliteit van een plaat. Men kocht tenslotte toen nog platen vóórdat ze die hadden gehoord.

De reden waarom TDB zo goed liep, was omdat 't het eerste studioalbum van Floyd was in 11 jaar. Men was door het dolle heen. Als Floyd in 2005 (na de live8-opleving) een nieuwe plaat had gemaakt met Waters erbij, zou die waarschijnlijk NOG veel beter verkopen, ongeacht de kwaliteit.

In 7 jaar, Momentary Lapse of Reason zat er nog voor. Maar hoe goed deed MLoR het dan? Dan zou je een punt hebben.

Deels heeft WF absoluut gelijk. Tel daar een flinke tournee bij op plus enkele, voor die tijd, zeer mooie visuele promotie.

Verder is TDB absoluut prachtig. Ontzettend goed geproduceerd!

quote:

Op zaterdag 14 november 2009 13:44 schreef DrDurden het volgende:

[..]

In 7 jaar, Momentary Lapse of Reason zat er nog voor. Maar hoe goed deed MLoR het dan? Dan zou je een punt hebben.

Oeps, die vergat ik voor het gemak
Je hebt gelijk, 7 jaar. MLoR deed het aardig, 3e plaats in UK en US.

Maar mijn punt blijft hetzelfde: er zat een lange pauze tussen, en een grote periode van inactiviteit. Men zag het als een comeback. Pink Floyd werd meer geboost dan ooit tevoren. Ze deden hun grootste en meest spectaculaire wereldtour ever. Volkswagen bracht ter gelegenheid een (overigens zeer wanstaltige) 'Pink Floyd'-auto op de markt. De meeste PR sinds 1979 met The Wall. Het was gigantisch, in tegenstelling tot het ietwat ondergesneeuwde MLoR en Final Cut.

quote:

Op zaterdag 14 november 2009 16:18 schreef Sloggi het volgende:

[..]

De productie is inderdaad erg goed. De plaat klinkt ontzettend warm en vol. Maar dat is bij de meeste Floyd-platen zo. De helft van het 'truukje' van DSOTM is de productie: die bepaalt voor een groot deel de genialiteit van die plaat. De muziek is ook goed, maar een plaat als DSOTM kan worden gemaakt of gebroken door de productie.

Misschien een beetje vaag geformuleerd, maar ik hoop dat jullie me begrijpen.

Ja, ik volg je idd. Wie weet zouden "Radio KAOS" en "A momentary lapse of reason" wel populairder zijn geweest als ze niet zo'n afschuwelijke gladde 80's productie hadden.

jaa over jaren 80 producties ik kom eigenlijk tot de ontdekking dat ik niet één jaren 80 plaat goed vind

quote:

Op zondag 15 november 2009 14:47 schreef Sloggi het volgende:

[..]

Thriller.

gatver zelfs voor een jaren 80 productie is die nog te goedkoop. "Kayleigh" van Marillion mag er wel zijn, net als "To a different corner" van George Michael en "Sacrifice" van Elton John maar daarbij houdt het wel op..

Pink Floyd had wel mogen stoppen na "The Wall" (David Gilmour had toen solo moeten gaan) en artiesten als Madonna, had zich moeten beperken tot de Playboy,en Michael Jackson tot plastischirurgische ingrepen..maar niet tot muziek.

quote:

Op zondag 15 november 2009 16:02 schreef Jordiaantje het volgende:

[..]
. "Kayleigh" van Marillion mag er wel zijn, .

KAYLEIGH???!!! Ken je nog andere Marillion-nummers? Dat nummer valt in dezelfde categorie als "Another brick in the wall"....goed voor het gewone volk, maar de echte fans weten dat er betere nummers bestaan.

quote:

Op zondag 15 november 2009 18:11 schreef Mostlyanthony het volgende:

[..]

KAYLEIGH???!!! Ken je nog andere Marillion-nummers? Dat nummer valt in dezelfde categorie als "Another brick in the wall"....goed voor het gewone volk, maar de echte fans weten dat er betere nummers bestaan.

Ik ben ook geen Marillion kenner..tot mn schaamte, want ik hoor positieve dingen over deze band. Ik zou me er is meer in moeten verdiepen maar eerst wil ik álle ins en outs van Pink Floyd kennen Tegen die tijd dat ik daar alles over weet ga ik me maar is storten op andere mogelijk interesante rockbands.

quote:

Op zondag 15 november 2009 19:21 schreef Jordiaantje het volgende:

[..]

Ik ben ook geen Marillion kenner..tot mn schaamte, want ik hoor positieve dingen over deze band. Ik zou me er is meer in moeten verdiepen maar eerst wil ik álle ins en outs van Pink Floyd kennen Tegen die tijd dat ik daar alles over weet ga ik me maar is storten op andere mogelijk interesante rockbands.

Veel succes.
En mocht het zover zijn, hier een Marillion tip: begin met "Brave", "Afraid of sunlight", of "Marbles".

quote:

Op zondag 15 november 2009 18:11 schreef Mostlyanthony het volgende:

[..]

KAYLEIGH???!!! Ken je nog andere Marillion-nummers? Dat nummer valt in dezelfde categorie als "Another brick in the wall"....goed voor het gewone volk, maar de echte fans weten dat er betere nummers bestaan.

Als je Kayleigh met ABitW vergelijkt heb je het niet zo goed begrepen. Het nummer is zeer toegankelijk, maar in de context van Misplaced Childhood is het gewoonweg een goed nummer. Dit in tegenstelling tot ABitW, die onder druk van de platenmaatschappij was geschreven.
Daarnaast is het post-Fish geneuzel, welke jij aanraadt, pas toegankelijke meuk.

quote:

Op maandag 16 november 2009 11:16 schreef elcastel het volgende:

[..]

Aha dus hits zijn voor het gewone volk en de echte fans zijn de verhevenen die precies weten welke muziek wel en niet goed is.

Wel, als jij het niet vervelend vindt om constant te moeten uitleggen dat Floyd meer is dan alleen maar dat eeuwige "Another brick in the wall"...

quote:

Op maandag 16 november 2009 11:20 schreef Gatenkaas het volgende:
. Dit in tegenstelling tot ABitW, die onder druk van de platenmaatschappij was geschreven.

WABLIEF??? Zulke onzin heb ik nog nooit gehoord. "Another brick" is altijd een essentieel deel geweest van "The Wall". Vandaar dat er ook drie delen van zijn. het is de 'main theme' van het album. De melodie komt ook terug in de andere nummers (outro van "Waiting for the worms" bijvoorbeeld). Dus stellen dat het onder druk van de platenmaatschappij is geschreven is totale kolder.

En de vergelijking "Kayleigh"- "Another brick" is heel logisch. Twee uitstekende bands maar afgezien van de fans kan bijna niemand een ander nummer van die bands noemen. (Zoals bijvoorbeeld ook Yes met "Owner of a lonely heart")

quote:

Op maandag 16 november 2009 11:20 schreef Gatenkaas het volgende:

[..]

Als je Kayleigh met ABitW vergelijkt heb je het niet zo goed begrepen. Het nummer is zeer toegankelijk, maar in de context van Misplaced Childhood is het gewoonweg een goed nummer. Dit in tegenstelling tot ABitW, die onder druk van de platenmaatschappij was geschreven.
Daarnaast is het post-Fish geneuzel, welke jij aanraadt, pas toegankelijke meuk.

Dat ben ik echt niet met je eens. ABitW is (samen met Money) natuurlijk het meest overschatte nummer van Pink Floyd, maar juist in de context van The Wall past hij erg goed.

quote:

Op maandag 16 november 2009 11:39 schreef Mostlyanthony het volgende:

[..]

WABLIEF??? Zulke onzin heb ik nog nooit gehoord. "Another brick" is altijd een essentieel deel geweest van "The Wall". Vandaar dat er ook drie delen van zijn. het is de 'main theme' van het album. De melodie komt ook terug in de andere nummers (outro van "Waiting for the worms" bijvoorbeeld). Dus stellen dat het onder druk van de platenmaatschappij is geschreven is totale kolder.

Ik doelde specifiek op Part 2 en niet op het anthem in het geheel. Dit leek mij duidelijk omdat dit ook het enige deel is van het anthem dat gedraaid wordt op de radio. Het succes van het tweede deel was te danken aan de tekst, welke lekker subversief en makkelijk te verteren is. Waters vermeldde ooit eens in een interview dat hij deze tekst onder druk van de platenmaatschappij moest schrijven en eigenlijk een totaal andere tekst bij Part 2 voor ogen had.

quote:

En de vergelijking "Kayleigh"- "Another brick" is heel logisch. Twee uitstekende bands maar afgezien van de fans kan bijna niemand een ander nummer van die bands noemen. (Zoals bijvoorbeeld ook Yes met "Owner of a lonely heart")

Afgezien deze correlatie loopt de vergelijking mank. De situaties waarin deze bands zich bevonden(helemaal in het geval van Yes, die ten tijde van 90125 een totaal andere band was dan ten tijde van Fragile). In zekere zin was dit ook het geval bij Marillion, die door de platenmaatschappij eigenlijk werd gehinderd in het maken van een toegankelijke plaat, omdat anders de fans weg zouden lopen.

Om terug te gaan op mijn eerdere argument: binnen Misplaced Childhood past Kayleigh perfect. Het is een album die met het oog op toegankelijkheid is gemaakt. Waters schreef The Wall totaal niet met het oog op toegankelijkheid. In dit perspectief is de 13 in een dozijn tekst van ABitW totaal ongepast.

quote:

Op maandag 16 november 2009 11:42 schreef Ereinion het volgende:

[..]

Dat ben ik echt niet met je eens. ABitW is (samen met Money) natuurlijk het meest overschatte nummer van Pink Floyd, maar juist in de context van The Wall past hij erg goed.

Het anthem past zeker wel bij The Wall, maar met de tekst van Part 2 werd gewoonweg geprobeerd makkelijk te scoren. Dat vind ik vrij kwalijk voor een band met een dergelijk formaat.

quote:

Op maandag 16 november 2009 11:39 schreef Mostlyanthony het volgende:

[..]

WABLIEF??? Zulke onzin heb ik nog nooit gehoord. "Another brick" is altijd een essentieel deel geweest van "The Wall". Vandaar dat er ook drie delen van zijn. het is de 'main theme' van het album. De melodie komt ook terug in de andere nummers (outro van "Waiting for the worms" bijvoorbeeld). Dus stellen dat het onder druk van de platenmaatschappij is geschreven is totale kolder.

Inderdaad, volkomen onzin. Maar sommigen gaan wel erg ver om een wereldalbum als The Wall naar beneden te halen.

Het lijkt me evident dat ABitW part 2 niet meer is dan een goeie poging de hitlijsten te bestormen. Het was de eerste Floyd-single in jaren, en het meest commerciële Floydnummer ooit. Zelfs Waters was niet te beroerd dat toe te geven.

Het is vanuit vele opzichten een on-Floydiaans nummer. Het valt volledig buiten hun stijl, en het buitengewoon elementaire thema (We Don't Need No Education... 3 noten) lijkt louter geschreven voor de herkenbaarheid en het hoge meelal-gehalte. En da's niet erg natuurlijk. Ik heb niks tegen commercie. Maar het blijft één van hun zwakste wapenfeiten tot op de dag van vandaag. En het frustrerende is dat heel veel mensen Pink Floyd louter kennen van één van hun zwakste nummers.

quote:

Op maandag 16 november 2009 12:24 schreef scanman1 het volgende:

[..]

Inderdaad, volkomen onzin. Maar sommigen gaan wel erg ver om een wereldalbum als The Wall naar beneden te halen.

Is natuurlijk subjectief.
Jij vindt het een wereldalbum. De PR, de film en de omvang van de liveshows deden dat ook suggereren. Maar meningen kunnen verschillen.

Ik vind The Wall een goeie plaat, maar hij staat bijvoorbeeld niet in mij Floyd albums-top 5. En ondanks dat het sterke plaat is, heb ik er meer op aan te merken dan op andere albums. Wat is daar mis mee? Het is geen onschendbaar werk ofzo. David Gilmour is er ook niet zo gek van, zou je 't hem ook verwijten?

quote:

Op maandag 16 november 2009 12:20 schreef Gatenkaas het volgende:
In zekere zin was dit ook het geval bij Marillion, die door de platenmaatschappij eigenlijk werd gehinderd in het maken van een toegankelijke plaat, omdat anders de fans weg zouden lopen.

Ja de platenmaatschappij baalde enorm, dat de toegankelijke popsong Kayleigh miljoenen in het laatje deed stromen.
Gelukkig was opvolger Lavender al een minder grote hit. De alternatieve fans zouden eens boos kunnen worden.

En wat betreft ABITW II: als het nou had misstaan op de plaat, een duidelijke creatieve knieval was geweest: dat is het absoluut niét. Het is een bijzonder nummer, de zingende kinderen pasten fantastisch in het concept. De tekst hóórt eenvoudig te zijn, binnen deze context. En de plaat sluit af met een fantastische solo. Het is na duizend keer horen misschien niet meer voor te stellen, maar het is een heel bijzonder, krachtig nummer. Zowel creatief als commercieel een groot succes.