Nee, nee, bij dat nummer is het eens een keer gespeeld door beidenquote:Op zondag 8 november 2009 12:43 schreef Sloggi het volgende:
De baspartij van 'One of these days' is bijvoorbeeld ook door Gilmour gespeeld.
Holy shit details.quote:Op zondag 8 november 2009 12:46 schreef Mostlyanthony het volgende:
[..]
Nee, nee, bij dat nummer is het eens een keer gespeeld door beidenEerst hoor je Gilmour, even later komt Waters erbij met een wat doffere klinkende bas, omdat de roadie die nieuwe snaren moest halen liever naar zijn meisje ging.
Het zijn wel twee totaal verschillende platen ja. Animals is eigenlijk de overgangsplaat. Al wel de misantropie van Waters, maar nog een zeer grote stempel van Gilmour met fenomenaal gitaarwerk, en toch ook mooi spel van Wright. Het intro van Sheep, die warme ietwat treurige synth met zacht op de achtergrond die dreigende bas, bezorgt me nog steeds kippenvel.quote:Op zaterdag 7 november 2009 08:19 schreef webfreak het volgende:
[..]
Tussen Dark Side Of The Moon (1973) en The Wall (1979) zit nogal een kloof.
In de twee tussenliggende platen (Wish You Were Here en Animals) is de muzikale stijl drastisch veranderd. Dus om nou te zeggen "ik ben meer van Dark Side en The Wall" begrijp ik niet helemaal.
Mee eens, alleen ik vind dat óók gelden voor AMLOR en TDB. Platen die ik nooit meer draai en ook heel weinig gedraaid heb. Dan tien keer liever een plaat als Amused To Death, wat ik echt een heel erg goed album vind.quote:Overigens gaat het mij voornamelijk om de sound van Pulse. Alles klinkt zo aalglad en viezig, in tegenstelling tot het 'rauwe' geluid van de originele platen.
Zeer eens ja. AMLOR en TDB heb ik niet eens. Ik kan er gewoon niks mee.quote:Op zondag 8 november 2009 14:26 schreef Gert het volgende:
Mee eens, alleen ik vind dat óók gelden voor AMLOR en TDB. Platen die ik nooit meer draai en ook heel weinig gedraaid heb. Dan tien keer liever een plaat als Amused To Death, wat ik echt een heel erg goed album vind.
Vrijwel een soloplaat ja, maar de nummers waarin Gilmour wél inbreng heeft, horen wat mij betreft allemaal bij de besten, als je de plaat in tweëen deelt.quote:Op zondag 8 november 2009 16:50 schreef webfreak het volgende:
Daar reken ik overigens óók The Final Cut onder. Prima plaat, maar voor mij stopte Pink Floyd bij The Wall.
Die stond ook niet op het oorspronkelijke album.quote:Op zondag 8 november 2009 20:24 schreef Ereinion het volgende:
Op zich heeft Pink Floyd wel meer van dat soort pop-achtige nummers gemaakt (Young Lust, Learning to Fly), maar het nummer past totaal niet op The Final Cut. Ik vind 'When the Tigers Broke Free' overigens nog minder passen op het album, die staat qua tekst verder behoorlijk ver van de andere nummers af.
Juist niet, het is voor de zoveelste keer Waters' gejammer over de dood van zijn vader, zoals ook in "The post war dream" te horen isquote:Op zondag 8 november 2009 20:24 schreef Ereinion het volgende:
Op zich heeft Pink Floyd wel meer van dat soort pop-achtige nummers gemaakt (Young Lust, Learning to Fly), maar het nummer past totaal niet op The Final Cut. Ik vind 'When the Tigers Broke Free' overigens nog minder passen op het album, die staat qua tekst verder behoorlijk ver van de andere nummers af.
Ja, om mee te frisbeeënquote:Op zondag 8 november 2009 21:06 schreef fripper het volgende:
Ik snap echt niet hoe je Not now John het beste nummer van The Final Cut kunt vinden. Maar dat het niet bij de rest van het album past, daar zijn we het wel over eens.
De rest van het album is gelukkig een stukje beter
Het is niet echt een Floyd-nummer en het neigt naar schreeuwerig. Maar ik vind het wel een prettig intermezzo in de verder zo zwaarmoedige plaat.quote:Op zondag 8 november 2009 21:06 schreef fripper het volgende:
Ik snap echt niet hoe je Not now John het beste nummer van The Final Cut kunt vinden. Maar dat het niet bij de rest van het album past, daar zijn we het wel over eens.
De rest van het album is gelukkig een stukje beter
Ik kan ook niks met dat nummer. Ik bedoel: aardig rockertje, maar dat is het dan ook. Weinig bijzonders. Wel verfrissend is dat het niet zo pathetisch en theatraal is als de rest van de plaatquote:Op zondag 8 november 2009 21:06 schreef fripper het volgende:
Ik snap echt niet hoe je Not now John het beste nummer van The Final Cut kunt vinden. Maar dat het niet bij de rest van het album past, daar zijn we het wel over eens.
De rest van het album is gelukkig een stukje beter
Na dat nummer hadden ze gewoon moeten stoppen, het valt toch niet te overtreffen.quote:Op maandag 9 november 2009 10:40 schreef Gewas het volgende:
Ik snap die discussies nooit over Roger Waters en David Gilmour. Ik zou echt niet weten wie wat heeft gemaakt.![]()
Gister heb ik een paar Pink Floyd albums geluisterd, The Wall, Wish You Were Here en Animals. Vooral Shine On You Crazy Diamond vind ik prachtig.
Qua individueel nummer is het idd misschien het beste wat ze ooit gemaakt hebben, maar WYWH was wat mij betreft zeker niet het beste album. Dat viel dus nog wél ruimschoots te overtreffen.quote:Op maandag 9 november 2009 12:14 schreef Mostlyanthony het volgende:
[..]
Na dat nummer hadden ze gewoon moeten stoppen, het valt toch niet te overtreffen.
Maar dat is, vind ik persoonlijk, nooit gebeurd.quote:Op maandag 9 november 2009 12:30 schreef scanman1 het volgende:
maar WYWH was wat mij betreft zeker niet het beste album. Dat viel dus nog wél ruimschoots te overtreffen.
Tja, dat zie ik dan anders aangezien ik The Wall het beste album ooit gemaakt vindquote:Op maandag 9 november 2009 16:42 schreef Arn0 het volgende:
[..]
Maar dat is, vind ik persoonlijk, nooit gebeurd.
Maar dan wel part 2 hè.quote:Op maandag 9 november 2009 12:14 schreef Mostlyanthony het volgende:
Na dat nummer hadden ze gewoon moeten stoppen, het valt toch niet te overtreffen.
Hier kan ik me geheel bij aansluiten. Maargoed, voor mij is WYWH wel het toppunt van Pink Floyd. Daarna werd het minder, maar ze brachten alsnog zeer goed werk uit wat mij betreft.quote:
Daar begon juist het recyclenquote:
Wot's Uh The Dealquote:Op maandag 9 november 2009 22:32 schreef Sloggi het volgende:
Vanmiddag nog Obscured by Clouds beluisterd. Toch ook een goede plaat, lekkere luistermuziek.
Leg uit?quote:Op maandag 9 november 2009 22:53 schreef Mostlyanthony het volgende:
[..]
Daar begon juist het recyclen
Ik vind Animals een heel andere plaat dan WYWH en DSOTM. Totaal onvergelijkbaar zelfs naar mijn mening.quote:Op maandag 9 november 2009 22:53 schreef Mostlyanthony het volgende:
[..]
Daar begon juist het recyclen
Ja, maar het klopt wel dat de nummers Dogs en Sheeps al waren geschreven, en alleen de tekst wat aangepast werd om in het Animals concept te passen.quote:Op dinsdag 10 november 2009 07:39 schreef fripper het volgende:
[..]
Ik vind Animals een heel andere plaat dan WYWH en DSOTM. Totaal onvergelijkbaar zelfs naar mijn mening.
+ de lange versie van Pigs met Snowy Whitequote:Op dinsdag 10 november 2009 10:26 schreef Sloggi het volgende:
Van Animals moet snel een geremasterde versie komen. Jammer dat die plaat zo dof klinkt; muzikaal een van de beste platen, qua mix e.d. een van de minste.
Is me nooit opgevallen eigenlijk. Maar ik heb de cd versie, weet niet of dat wat uitmaakt?quote:Op dinsdag 10 november 2009 10:26 schreef Sloggi het volgende:
Van Animals moet snel een geremasterde versie komen. Jammer dat die plaat zo dof klinkt; muzikaal een van de beste platen, qua mix e.d. een van de minste.
Die kende ik nog niet. Mooiquote:Op dinsdag 10 november 2009 11:48 schreef Ranja_Ranja het volgende:
[..]
+ de lange versie van Pigs on the wing met Snowy White![]()
edit:
De productie van de plaat was inderdaad behoorlijk matig. Het komt heel erg mat over.quote:Op dinsdag 10 november 2009 10:26 schreef Sloggi het volgende:
Van Animals moet snel een geremasterde versie komen. Jammer dat die plaat zo dof klinkt; muzikaal een van de beste platen, qua mix e.d. een van de minste.
Nee, luister maar eens naar Animals en daarna naar Dark Side of The Wall. Animals klinkt heel dof en mat, zoals hierboven wordt gezegd. Dark Side bijvoorbeeld klinkt juist heel vol en warm. Echt een wereld van verschil.quote:Op dinsdag 10 november 2009 13:35 schreef Gewas het volgende:
[..]
Is me nooit opgevallen eigenlijk. Maar ik heb de cd versie, weet niet of dat wat uitmaakt?
Het is dus al aangegeven dat Dogs en Sheep al waren geschreven...plus dat "Pigs (Three different ones)" wel erg veel weg heeft van "Have a cigar", en de baslijn van "Sheep" gewoon een kopie is van "One of these days", dan blijft alleen het 84 seconden lange "Pigs on the wing" over als origineel nummer, die vervolgens op het eind van de plaat met een andere tekst wordt overgedaan.quote:
Dat soort gelijkenissen vind ik wel érg vergezocht hoor. De bas van Sheep een kopie van One Of These Days? Kom op zeg.quote:Op dinsdag 10 november 2009 21:47 schreef Mostlyanthony het volgende:
[..]
Het is dus al aangegeven dat Dogs en Sheep al waren geschreven...plus dat "Pigs (Three different ones)" wel erg veel weg heeft van "Have a cigar", en de baslijn van "Sheep" gewoon een kopie is van "One of these days", dan blijft alleen het 84 seconden lange "Pigs on the wing" over als origineel nummer, die vervolgens op het eind van de plaat met een andere tekst wordt overgedaan.
Gaan we door met "The Wall", dan ontdekken we dat "Mother" erg veel lijkt op "Pigs on the wing" en de riff van "Another brick in the wall part II" is een vereenvoudige versie van "Dogs". Dus hoe goed het allemaal moge klinken, van creativiteit was er maar weinig over.
Precies, ABITW II en Mother vormen maar een heel klein onderdeel van The Wall, zeggen dat het beste eraf was omdat je wat vergezochte gelijkenissen kan vinden met eerdere nummers, tja, lijkt me een wat overtrokken reactie. Dan kan je net zo goed zeggen dat de creativiteit al op was bij Dark Side of the Moon, want Time klinkt wel heel erg als Childhood Endsquote:Op dinsdag 10 november 2009 22:00 schreef Gert het volgende:
[..]
Dat soort gelijkenissen vind ik wel érg vergezocht hoor. De bas van Sheep een kopie van One Of These Days? Kom op zeg.![]()
Dus alles monotone baslijnen zijn vanaf nu kopiëen van elkaar? De sfeer van de Sheep-baslijn is totáál anders dan die van OOTD.
En ABITW II is een uitstapje. Wat mij betreft niet erg geslaagd, maar dat het een slap aftreksel van Dogs is, vind ik weer ver gezocht. Totáál ander nummer.
Nee, dan was die creativiteit al op bij "More" omdat "Cirrus Minor" een gelijksoortig einde heeft als "A saucerful of secrets"quote:Op dinsdag 10 november 2009 22:25 schreef Ereinion het volgende:
[..]
Precies, ABITW II en Mother vormen maar een heel klein onderdeel van The Wall, zeggen dat het beste eraf was omdat je wat vergezochte gelijkenissen kan vinden met eerdere nummers, tja, lijkt me een wat overtrokken reactie. Dan kan je net zo goed zeggen dat de creativiteit al op was bij Dark Side of the Moon, want Time klinkt wel heel erg als Childhood Ends
Als je zelfs Pink Floyd oncreatief wil noemen vraag ik me ernstig af wat voor jou nog door mag gaan als creatiefquote:Op dinsdag 10 november 2009 22:37 schreef Mostlyanthony het volgende:
[..]
Nee, dan was die creativiteit al op bij "More" omdat "Cirrus Minor" een gelijksoortig einde heeft als "A saucerful of secrets"...en "The Nile Song" en "Ibiza Bar" zijn twee keer hetzelfde nummer.
Als Gilmour dat ooit gezegd heeft, dan heeft hij gevoel voor humor in de vorm van zelfspotquote:Op woensdag 11 november 2009 22:04 schreef Mostlyanthony het volgende:
Yes, Genesis (met Peter Gabriel), Queen
Ach kom, als zelfs David Gilmour stelt dat Pink Floyd "the laziest band ever" was... Ze hebben indruk kunnen maken met technologie, maar muzikaal gezien waren er veel betere bands.
Lees dan je berichtjes maar na, want je vroeg echt om 'creatief'.quote:Op woensdag 11 november 2009 22:40 schreef Jordiaantje het volgende:
[..]
Als Gilmour dat ooit gezegd heeft, dan heeft hij gevoel voor humor in de vorm van zelfspotIk hebt het over originaliteit en origineel waren ze zeker en dat kan je mooi vinden of je vind het bagger dat is iets totaal anders.
Dat is een behoorlijk subjectieve vraag.quote:Op woensdag 11 november 2009 23:26 schreef Gatenkaas het volgende:
Er waren muzikaal veel betere bands? Ik vraag me af welke band(naast King Crimson) een dergelijke album-output van hoge kwaliteit heeft kunnen verwezenlijken zoals Pink Floyd.
The Beatles komen het meest daarvoor in aanmerking, lijkt me.quote:De eerste band die echt goed gevonden wordt door iedereen in de hele wereld moet nog opgericht worden
Alsjeblieft dan:quote:Op donderdag 12 november 2009 00:00 schreef Gordijn het volgende:
De laatste tijd wordt amper iets positiefs gezegd in dit topic. Alleen maar gezeken.
Doe es weggaan.
originaliteit is het gevolg van creativiteitquote:Op woensdag 11 november 2009 22:46 schreef Mostlyanthony het volgende:
[..]
Lees dan je berichtjes maar na, want je vroeg echt om 'creatief'.Oh, origineel was het zeker wel. Maar of origineel en creatief hetzelfde is...
Nope. Als ik bijvoorbeeld een plaat vol met scheten opneem, is zoiets origineel, want nooit gedaan. Maar is dat creatief?quote:Op donderdag 12 november 2009 00:55 schreef Jordiaantje het volgende:
[..]
originaliteit is het gevolg van creativiteit
muzieksmaak is ook heel subjectief. Maar volgens mij ben ik heel objectief als ik zeg dat Pink Floyd een heel uniek stijl heeft en dat iedere plaat van deze band opzich ook weer heel uniek is, Dat maakt dat je het of een kut sound vind of hemelsmooi, wat ik dan ook weer heb bij bepaalde platen van Pink Floyd. Maar dat is met elke band/artiest het geval. Van een schilder kan je ook niet alle doeken even mooi vinden of elk boek van een schrijver, zo gaat dat bij kunstenaars. En bij de meeste bands/artiesten geldt de regel "je bent zo goed als je laatste album" gelukkig gelt dat niet voor Pink Floyd want "The Division Bell" deed het véél minder dan eerdere platen.quote:Op woensdag 11 november 2009 23:58 schreef Mostlyanthony het volgende:
[..]
Dat is een behoorlijk subjectieve vraag.Pink Floyd heeft net zo goed bagger uitgegeven (Ummagumma, Finaal Kut) naast meesterwerkjes als Dark Side en WYWH. (Zelf schijnt de band ook een bloedhekel te hebben aan Atom Heart Mother, maar daarover ben ik persoonlijk wat meer vergevingsgezind).
Wat voor de één hoge kwaliteit is, hoeft dat voor een andere niet te zijn. De eerste band die echt goed gevonden wordt door iedereen in de hele wereld moet nog opgericht worden (en naar alle waarschijnlijkheid zal dat ook nooit gebeuren)
Als er een mooi ritme in die scheten zit met de juiste toonhoogtes, moderne opnametechnieken..en goeie songteksten erbij: ja, dan heb je een originele en creatieve plaatquote:Op donderdag 12 november 2009 00:59 schreef Mostlyanthony het volgende:
[..]
Nope. Als ik bijvoorbeeld een plaat vol met scheten opneem, is zoiets origineel, want nooit gedaan. Maar is dat creatief?
Wat versta je onder 'deed het veel minder'? "The Divison Bell" was anders wel de eerste plaat die hier in NL op de eerste plaats van de hitlijsten binnenkwam. DSOTM én WYWH hebben die plaats hier niet eens gehaald. Ook is TDB de enige Pink Floyd-plaat die zowel in de UK als de USA op #1 hebben gestaan. Ter vergeljking: "The Wall" kwam in de UK 'slechts' tot een derde positie. Ook in Zwitserland bereikte TDB een eerste plaats, terwijl in dat land "The Wall" niet verder kwam dan....een 29e plaats! (dat is zelfs voor mij schokkend om te vernemen)quote:Op donderdag 12 november 2009 01:06 schreef Jordiaantje het volgende:
[..]
muzieksmaak is ook heel subjectief. Maar volgens mij ben ik heel objectief als ik zeg dat Pink Floyd een heel uniek stijl heeft en dat iedere plaat van deze band opzich ook weer heel uniek is, Dat maakt dat je het of een kut sound vind of hemelsmooi, wat ik dan ook weer heb bij bepaalde platen van Pink Floyd. Maar dat is met elke band/artiest het geval. Van een schilder kan je ook niet alle doeken even mooi vinden of elk boek van een schrijver, zo gaat dat bij kunstenaars. En bij de meeste bands/artiesten geldt de regel "je bent zo goed als je laatste album" gelukkig gelt dat niet voor Pink Floyd want "The Division Bell" deed het véél minder dan eerdere platen.
Ik bedoel dat eerdere Pink Floyd platen over een veel langere periode goed verkochten en nog steeds verkopen. Bijvoorbeeld Dark Side of the Moon in UK 9 x platinum, USA 15x mulit-platinum en Canada 20x platinum, hoewel het album in minder landen op 1 stond dan The Division Bell. Die stond o.a ook in UK, USA en Canda op 1 (en nog veel andere landen) maar haalde daar respectievelijk 2, 3 en 4 x platinum. Ook stond dat album in verhouding tot andere platen (,Dark Side of the Moon, Wish You Were Here en The Wall) minder lang in de hitlijsten. Een album kan beter 5 jaar in de top 10 staan dan twee maanden op één. Dark Side of the Moon heeft zelfs 14 jaar in de Amerikaanse lijsten gestaan en is het op 3 na best verkochte album ooit. Dat bedoelde ik met relatief minder goed. De laatste twee platen van Pink Floyd zijn relatief snel uit de verkooplijsten verdwenen..quote:Op donderdag 12 november 2009 01:14 schreef Mostlyanthony het volgende:
[..]
Wat versta je onder 'deed het veel minder'? "The Divison Bell" was anders wel de eerste plaat die hier in NL op de eerste plaats van de hitlijsten binnenkwam. DSOTM én WYWH hebben die plaats hier niet eens gehaald. Ook is TDB de enige Pink Floyd-plaat die zowel in de UK als de USA op #1 hebben gestaan. Ter vergeljking: "The Wall" kwam in de UK 'slechts' tot een derde positie. Ook in Zwitserland bereikte TDB een eerste plaats, terwijl in dat land "The Wall" niet verder kwam dan....een 29e plaats! (dat is zelfs voor mij schokkend om te vernemen)
Ook dat is een kwestie van smaak. Laat ik The Final Cut nou een van de betere Floyd albums vinden. Sowieso zijn erg veel albums van PF naar mijn mening top 10 waardig in een album top 100 aller tijden. Zo zou ik The Wall, The final Cut, DSOTM en WYWH in die top 10 zetten. Net als Amused to death van Waters trouwens.quote:Op woensdag 11 november 2009 23:58 schreef Mostlyanthony het volgende:
[..]
Dat is een behoorlijk subjectieve vraag.Pink Floyd heeft net zo goed bagger uitgegeven (Ummagumma, Finaal Kut) naast meesterwerkjes als Dark Side en WYWH.
Aids.quote:Op donderdag 12 november 2009 00:01 schreef Arn0 het volgende:
[..]
The Beatles komen het meest daarvoor in aanmerking, lijkt me.
sorry Siniti
Kom dan zelf niet aan met dergelijke subjectieve argumenten.quote:Op woensdag 11 november 2009 23:58 schreef Mostlyanthony het volgende:
[..]
Dat is een behoorlijk subjectieve vraag.Pink Floyd heeft net zo goed bagger uitgegeven (Ummagumma, Finaal Kut) naast meesterwerkjes als Dark Side en WYWH. (Zelf schijnt de band ook een bloedhekel te hebben aan Atom Heart Mother, maar daarover ben ik persoonlijk wat meer vergevingsgezind).
Wat voor de één hoge kwaliteit is, hoeft dat voor een andere niet te zijn. De eerste band die echt goed gevonden wordt door iedereen in de hele wereld moet nog opgericht worden (en naar alle waarschijnlijkheid zal dat ook nooit gebeuren)
Animals stond ook maar een half jaar in de verkooplijsten. Is het daarom volgens jou een mindere plaat?quote:Op donderdag 12 november 2009 01:30 schreef Jordiaantje het volgende:
[..]
Ik bedoel dat eerdere Pink Floyd platen over een veel langere periode goed verkochten en nog steeds verkopen. Bijvoorbeeld Dark Side of the Moon in UK 9 x platinum, USA 15x mulit-platinum en Canada 20x platinum, hoewel het album in minder landen op 1 stond dan The Division Bell. Die stond o.a ook in UK, USA en Canda op 1 (en nog veel andere landen) maar haalde daar respectievelijk 2, 3 en 4 x platinum. Ook stond dat album in verhouding tot andere platen (,Dark Side of the Moon, Wish You Were Here en The Wall) minder lang in de hitlijsten. Een album kan beter 5 jaar in de top 10 staan dan twee maanden op één. Dark Side of the Moon heeft zelfs 14 jaar in de Amerikaanse lijsten gestaan en is het op 3 na best verkochte album ooit. Dat bedoelde ik met relatief minder goed. De laatste twee platen van Pink Floyd zijn relatief snel uit de verkooplijsten verdwenen..
Animals vind ik ook een goede plaat, maar hij verkocht over het algemeen wel minder goed. Mn favoriete PF platen zijn The Piper at the Gates of Dawn, Ummagumma, Dark Side of the Moon en Wish You Were Here.quote:Op donderdag 12 november 2009 10:17 schreef Mostlyanthony het volgende:
[..]
Animals stond ook maar een half jaar in de verkooplijsten. Is het daarom volgens jou een mindere plaat?
Ik ben niet de enige, alle Floyd-leden vonden "Ummagumma" achteraf verschrikkelijk. Maar ik geef je op en punt gelijk, ik moet er ook niet aan denken dat iedereen alleen maar R 'n' B goed zou vinden.quote:Op donderdag 12 november 2009 14:49 schreef Jordiaantje het volgende:
[..]
Animals vind ik ook een goede plaat, maar hij verkocht over het algemeen wel minder goed. Mn favoriete PF platen zijn The Piper at the Gates of Dawn, Ummagumma, Dark Side of the Moon en Wish You Were Here.
Muzieksmaak is niet universeel (gelukkig maar want stel je voor dat de hele wereld alleen maar van R&B gaat houden!). Jij schreef in n eerder berichtje dat je Ummagumma n slechte plaat vind. Ik vind Ummagumma een van de beste psychedelische platen die er zijn..lekker zweverig alsof je ergens tussen hemel en aarde zweeft terwijl je hem beluisterd. Maar misschien vind jij het juist een slechte plaat omdat ie zo zweverig is
Je komt zéker niet over als een Pink Floyd-hater, daarvoor ben je veel te goed op de hoogte van hun muziek!quote:Op donderdag 12 november 2009 22:20 schreef Mostlyanthony het volgende:
[..]
Ik ben niet de enige, alle Floyd-leden vonden "Ummagumma" achteraf verschrikkelijk. Maar ik geef je op en punt gelijk, ik moet er ook niet aan denken dat iedereen alleen maar R 'n' B goed zou vinden.
Kijk, ik kan me indenken dat er veel mensen nu denken dat ik een Floyd-hater ben. Dat is niet het geval, maar ik heb soms wel het idee dat het allemaal wel erg overgewaardeerd wordt. En dat er wel eens wordt gedacht dat de 'bestverkopende' band ook automatisch de 'beste' band is. Ik vraag me bijvoorbeeld af of "The Wall" wel zo'n groot succes geworden zou zijn als die hitsingle er niet was geweest. Maar goed, of die stelling wel of niet klopt, dat valt toch nooit te bewijzen.
Oh, en ik moet ff nuanceren, dat als ik zeg dat ik "Ummagumma" een slechte plaat vind, ik dus de studioplaat bedoel. De live-plaat mag ik graag beluisteren, al geef ik de voorkeur aan "Live at Pompeii".
Laten we het maar houden dat dat een kwestie van smaak is. Ik mag graag luisteren naar Floyd, maar voor mijn gevoel is het zonder al die showelementen er om heen nogal saai. (Iets waar ik het voor een keertje met Roger Waters eens ben, hoe is het mogelijkquote:Op vrijdag 13 november 2009 01:33 schreef Gert het volgende:
[..]
Je komt zéker niet over als een Pink Floyd-hater, daarvoor ben je veel te goed op de hoogte van hun muziek!
Wél vind ik dat je écht wat te geringschattend doet over de plaats van Pink Floyd in de pophistorie.
Waarschijnlijk omdat de beheersing van het instrument maar een klein deel uitmaakt van de populariteit van een band, anders zouden we wel allemaal naar concertpianisten luisteren, die hun instrumenten veel beter beheersen dan welke rockband dan ook.quote:Op vrijdag 13 november 2009 10:50 schreef Mostlyanthony het volgende:
[..]
Laten we het maar houden dat dat een kwestie van smaak is. Ik mag graag luisteren naar Floyd, maar voor mijn gevoel is het zonder al die showelementen er om heen nogal saai. (Iets waar ik het voor een keertje met Roger Waters eens ben, hoe is het mogelijk)
Luister ik dan bijvoorbeeld naar Yes, waarin vrijwel alle bandleden hun instrument perfect beheersen, dan vraag ik me af waarom deze band Floyd qua populariteit nooit heeft overtroffen.
Ik lach me echt rot als Roger Waters weer eens wordt gekozen als beste bassist bij bijvoorbeeld Arrow Rocktober. Die man kan gewoon niet bassen, terwijl Chris Squire op dat instrument hele mooie dingen doet. En dan denk ik gewoon dat het komt vanwege de naam "Pink Floyd", en dan vind ik dat overwaardering.
Dergelijke verkiezingen zijn eigenlijk gewoon populariteitspolls; met de beheersing van een instrument heeft het weinig te maken. Het is zo'n flauwekul. En dan is er weer een fansite die z'n leden oproept massaal te gaan stemmen en hóp: "we" hebben gewonnen! Triomfantelijkheid alom, op het fan-forum.quote:Op vrijdag 13 november 2009 10:50 schreef Mostlyanthony het volgende:
[..]
Laten we het maar houden dat dat een kwestie van smaak is. Ik mag graag luisteren naar Floyd, maar voor mijn gevoel is het zonder al die showelementen er om heen nogal saai. (Iets waar ik het voor een keertje met Roger Waters eens ben, hoe is het mogelijk)
Luister ik dan bijvoorbeeld naar Yes, waarin vrijwel alle bandleden hun instrument perfect beheersen, dan vraag ik me af waarom deze band Floyd qua populariteit nooit heeft overtroffen.
Ik lach me echt rot als Roger Waters weer eens wordt gekozen als beste bassist bij bijvoorbeeld Arrow Rocktober. Die man kan gewoon niet bassen, terwijl Chris Squire op dat instrument hele mooie dingen doet. En dan denk ik gewoon dat het komt vanwege de naam "Pink Floyd", en dan vind ik dat overwaardering.
Ik dacht ook niet dat je een hater was..zou een beetje tegenstrijdig zijn dat je zoveel ins en outs hebt opgezocht van een band die jouw als bagger klinktquote:Op donderdag 12 november 2009 22:20 schreef Mostlyanthony het volgende:
[..]
Ik ben niet de enige, alle Floyd-leden vonden "Ummagumma" achteraf verschrikkelijk. Maar ik geef je op en punt gelijk, ik moet er ook niet aan denken dat iedereen alleen maar R 'n' B goed zou vinden.
Kijk, ik kan me indenken dat er veel mensen nu denken dat ik een Floyd-hater ben. Dat is niet het geval, maar ik heb soms wel het idee dat het allemaal wel erg overgewaardeerd wordt. En dat er wel eens wordt gedacht dat de 'bestverkopende' band ook automatisch de 'beste' band is. Ik vraag me bijvoorbeeld af of "The Wall" wel zo'n groot succes geworden zou zijn als die hitsingle er niet was geweest. Maar goed, of die stelling wel of niet klopt, dat valt toch nooit te bewijzen.
Oh, en ik moet ff nuanceren, dat als ik zeg dat ik "Ummagumma" een slechte plaat vind, ik dus de studioplaat bedoel. De live-plaat mag ik graag beluisteren, al geef ik de voorkeur aan "Live at Pompeii".
Je vergelijkt Pink Floyd met Yes..ik vind niet dat je bands met elkaar kan vergelijken. Je kan een voorkeur hebben, maar bijna iedere band streeft naar uniek zijn (er zijn uitzonderingen) en ik denk dat Floyd daar goed in geslaagd is. Ik zou me dan ook erg tekort gedaan voelen als ik een band of artiest was en ik zou worden vergeleken met een andere band. Overwaardering vindt ik pas wanneer iemand het als een feit presenteert dat Pink Floyd de beste band is en andere bands afkraakt. Voorbeeld: "Pink Floyd heeft in vergelijking tot Tool veel betere songteksten. Tool kan absoluut geen teksten schrijven" Dan beledig ik Pink Floyd en Tool door ze met elkaar te vergelijken én Tool door het als een feit weer te geven dat ze geen songteksten kunnen schrijven. Plus dat ik dan PF overwaardeert door feitelijk te stellen dat zij het wel kunnen. Terwijk dat mijn persoonlijke standpunten zijn,quote:Op vrijdag 13 november 2009 10:50 schreef Mostlyanthony het volgende:
[..]
Laten we het maar houden dat dat een kwestie van smaak is. Ik mag graag luisteren naar Floyd, maar voor mijn gevoel is het zonder al die showelementen er om heen nogal saai. (Iets waar ik het voor een keertje met Roger Waters eens ben, hoe is het mogelijk)
Luister ik dan bijvoorbeeld naar Yes, waarin vrijwel alle bandleden hun instrument perfect beheersen, dan vraag ik me af waarom deze band Floyd qua populariteit nooit heeft overtroffen.
Ik lach me echt rot als Roger Waters weer eens wordt gekozen als beste bassist bij bijvoorbeeld Arrow Rocktober. Die man kan gewoon niet bassen, terwijl Chris Squire op dat instrument hele mooie dingen doet. En dan denk ik gewoon dat het komt vanwege de naam "Pink Floyd", en dan vind ik dat overwaardering.
En dat is ook de reden waarom ik Floydfan benquote:Op vrijdag 13 november 2009 19:25 schreef Jordiaantje het volgende:
De voornaamste reden dat ik een Pink Floyd fan ben is omdat ik Gilmour een absolute eerste klas gitarist vind.
Ze wilden gewoon niet de focus op henzelf hebben, en daarvoor gebruikten ze in het begin diaprojecties en lichttechnieken, en later bijvoorbeeld het opbouwen van een muur en vliegende varkens. Het past vanaf het begin al bij de muziek die ze maken. Al zijn ze later licht doorgeslagen, maar dat gaf Gilmour zelf ook toe, geloof ik. Bij Waters (die sowieso al een beetje larger than life is) past dat theatrale beter. De In The Flesh tour dvd bijvoorbeeld.quote:Op vrijdag 13 november 2009 19:25 schreef Jordiaantje het volgende:
en dan het show-gehalte. Ik vind dat PF in dat opzicht gefaald heeft..waarom moet je varkens laten vliegen en vliegtuigen laten crashen in een stadium om het publiek te kunnen interseren voor de muziek?
Daarmee meet je natuurlijk niet de kwaliteit van een plaat. Men kocht tenslotte toen nog platen vóórdat ze die hadden gehoord.quote:Op donderdag 12 november 2009 01:14 schreef Mostlyanthony het volgende:
[..]
Wat versta je onder 'deed het veel minder'? "The Divison Bell" was anders wel de eerste plaat die hier in NL op de eerste plaats van de hitlijsten binnenkwam. DSOTM én WYWH hebben die plaats hier niet eens gehaald. Ook is TDB de enige Pink Floyd-plaat die zowel in de UK als de USA op #1 hebben gestaan. Ter vergeljking: "The Wall" kwam in de UK 'slechts' tot een derde positie. Ook in Zwitserland bereikte TDB een eerste plaats, terwijl in dat land "The Wall" niet verder kwam dan....een 29e plaats! (dat is zelfs voor mij schokkend om te vernemen)
In 7 jaar, Momentary Lapse of Reason zat er nog voor. Maar hoe goed deed MLoR het dan? Dan zou je een punt hebben.quote:Op zaterdag 14 november 2009 12:50 schreef webfreak het volgende:
[..]
Daarmee meet je natuurlijk niet de kwaliteit van een plaat. Men kocht tenslotte toen nog platen vóórdat ze die hadden gehoord.
De reden waarom TDB zo goed liep, was omdat 't het eerste studioalbum van Floyd was in 11 jaar. Men was door het dolle heen. Als Floyd in 2005 (na de live8-opleving) een nieuwe plaat had gemaakt met Waters erbij, zou die waarschijnlijk NOG veel beter verkopen, ongeacht de kwaliteit.
Oeps, die vergat ik voor het gemakquote:Op zaterdag 14 november 2009 13:44 schreef DrDurden het volgende:
[..]
In 7 jaar, Momentary Lapse of Reason zat er nog voor. Maar hoe goed deed MLoR het dan? Dan zou je een punt hebben.
De productie is inderdaad erg goed. De plaat klinkt ontzettend warm en vol. Maar dat is bij de meeste Floyd-platen zo. De helft van het 'truukje' van DSOTM is de productie: die bepaalt voor een groot deel de genialiteit van die plaat. De muziek is ook goed, maar een plaat als DSOTM kan worden gemaakt of gebroken door de productie.quote:Op zaterdag 14 november 2009 13:55 schreef TheGrandWazoo het volgende:
Deels heeft WF absoluut gelijk. Tel daar een flinke tournee bij op plus enkele, voor die tijd, zeer mooie visuele promotie.
Verder is TDB absoluut prachtig. Ontzettend goed geproduceerd!
Ja, ik volg je idd. Wie weet zouden "Radio KAOS" en "A momentary lapse of reason" wel populairder zijn geweest als ze niet zo'n afschuwelijke gladde 80's productie hadden.quote:Op zaterdag 14 november 2009 16:18 schreef Sloggi het volgende:
[..]
De productie is inderdaad erg goed. De plaat klinkt ontzettend warm en vol. Maar dat is bij de meeste Floyd-platen zo. De helft van het 'truukje' van DSOTM is de productie: die bepaalt voor een groot deel de genialiteit van die plaat. De muziek is ook goed, maar een plaat als DSOTM kan worden gemaakt of gebroken door de productie.
Misschien een beetje vaag geformuleerd, maar ik hoop dat jullie me begrijpen.
Thriller.quote:Op zondag 15 november 2009 14:38 schreef Jordiaantje het volgende:
jaa over jaren 80 producties ik kom eigenlijk tot de ontdekking dat ik niet één jaren 80 plaat goed vind
Helemaal mee eens, en deze docu laat goed zien wat de inbreng van vooral Alan Parson is.quote:Op zaterdag 14 november 2009 16:18 schreef Sloggi het volgende:
De productie is inderdaad erg goed. De plaat klinkt ontzettend warm en vol. Maar dat is bij de meeste Floyd-platen zo. De helft van het 'truukje' van DSOTM is de productie: die bepaalt voor een groot deel de genialiteit van die plaat. De muziek is ook goed, maar een plaat als DSOTM kan worden gemaakt of gebroken door de productie.
Misschien een beetje vaag geformuleerd, maar ik hoop dat jullie me begrijpen.
gatverquote:
KAYLEIGH???!!! Ken je nog andere Marillion-nummers? Dat nummer valt in dezelfde categorie als "Another brick in the wall"....goed voor het gewone volk, maar de echte fans weten dat er betere nummers bestaan.quote:Op zondag 15 november 2009 16:02 schreef Jordiaantje het volgende:
[..]
. "Kayleigh" van Marillion mag er wel zijn, .
Ik ben ook geen Marillion kenner..tot mn schaamte, want ik hoor positieve dingen over deze band. Ik zou me er is meer in moeten verdiepen maar eerst wil ik álle ins en outs van Pink Floyd kennenquote:Op zondag 15 november 2009 18:11 schreef Mostlyanthony het volgende:
[..]
KAYLEIGH???!!! Ken je nog andere Marillion-nummers? Dat nummer valt in dezelfde categorie als "Another brick in the wall"....goed voor het gewone volk, maar de echte fans weten dat er betere nummers bestaan.
Veel succes.quote:Op zondag 15 november 2009 19:21 schreef Jordiaantje het volgende:
[..]
Ik ben ook geen Marillion kenner..tot mn schaamte, want ik hoor positieve dingen over deze band. Ik zou me er is meer in moeten verdiepen maar eerst wil ik álle ins en outs van Pink Floyd kennenTegen die tijd dat ik daar alles over weet ga ik me maar is storten op andere mogelijk interesante rockbands.
Aha dus hits zijn voor het gewone volk en de echte fans zijn de verhevenen die precies weten welke muziek wel en niet goed is.quote:Op zondag 15 november 2009 18:11 schreef Mostlyanthony het volgende:
....goed voor het gewone volk, maar de echte fans weten dat er betere nummers bestaan.
Als je Kayleigh met ABitW vergelijkt heb je het niet zo goed begrepen. Het nummer is zeer toegankelijk, maar in de context van Misplaced Childhood is het gewoonweg een goed nummer. Dit in tegenstelling tot ABitW, die onder druk van de platenmaatschappij was geschreven.quote:Op zondag 15 november 2009 18:11 schreef Mostlyanthony het volgende:
[..]
KAYLEIGH???!!! Ken je nog andere Marillion-nummers? Dat nummer valt in dezelfde categorie als "Another brick in the wall"....goed voor het gewone volk, maar de echte fans weten dat er betere nummers bestaan.
Wel, als jij het niet vervelend vindt om constant te moeten uitleggen dat Floyd meer is dan alleen maar dat eeuwige "Another brick in the wall"...quote:Op maandag 16 november 2009 11:16 schreef elcastel het volgende:
[..]
Aha dus hits zijn voor het gewone volk en de echte fans zijn de verhevenen die precies weten welke muziek wel en niet goed is.
WABLIEF??? Zulke onzin heb ik nog nooit gehoord. "Another brick" is altijd een essentieel deel geweest van "The Wall". Vandaar dat er ook drie delen van zijn. het is de 'main theme' van het album. De melodie komt ook terug in de andere nummers (outro van "Waiting for the worms" bijvoorbeeld). Dus stellen dat het onder druk van de platenmaatschappij is geschreven is totale kolder.quote:Op maandag 16 november 2009 11:20 schreef Gatenkaas het volgende:
. Dit in tegenstelling tot ABitW, die onder druk van de platenmaatschappij was geschreven.
Dat ben ik echt niet met je eens. ABitW is (samen met Money) natuurlijk het meest overschatte nummer van Pink Floyd, maar juist in de context van The Wall past hij erg goed.quote:Op maandag 16 november 2009 11:20 schreef Gatenkaas het volgende:
[..]
Als je Kayleigh met ABitW vergelijkt heb je het niet zo goed begrepen. Het nummer is zeer toegankelijk, maar in de context van Misplaced Childhood is het gewoonweg een goed nummer. Dit in tegenstelling tot ABitW, die onder druk van de platenmaatschappij was geschreven.
Daarnaast is het post-Fish geneuzel, welke jij aanraadt, pas toegankelijke meuk.
Ik heb helemaal niet het gevoel dat ik mensen iets moét uitleggen, als er iets is waar ik me niet druk om maak is het de muziekkeuze van een ander. Als PF bij ze jeukt omdat ze ABITW goed vinden, dan vinden ze de rest zelf wel, ik ga me niet voordoen als dé kenner die precies weet wat goed en slecht is.quote:Op maandag 16 november 2009 11:34 schreef Mostlyanthony het volgende:
Wel, als jij het niet vervelend vindt om constant te moeten uitleggen dat Floyd meer is dan alleen maar dat eeuwige "Another brick in the wall"...
Ik doelde specifiek op Part 2 en niet op het anthem in het geheel. Dit leek mij duidelijk omdat dit ook het enige deel is van het anthem dat gedraaid wordt op de radio. Het succes van het tweede deel was te danken aan de tekst, welke lekker subversief en makkelijk te verteren is. Waters vermeldde ooit eens in een interview dat hij deze tekst onder druk van de platenmaatschappij moest schrijven en eigenlijk een totaal andere tekst bij Part 2 voor ogen had.quote:Op maandag 16 november 2009 11:39 schreef Mostlyanthony het volgende:
[..]
WABLIEF??? Zulke onzin heb ik nog nooit gehoord. "Another brick" is altijd een essentieel deel geweest van "The Wall". Vandaar dat er ook drie delen van zijn. het is de 'main theme' van het album. De melodie komt ook terug in de andere nummers (outro van "Waiting for the worms" bijvoorbeeld). Dus stellen dat het onder druk van de platenmaatschappij is geschreven is totale kolder.
Afgezien deze correlatie loopt de vergelijking mank. De situaties waarin deze bands zich bevonden(helemaal in het geval van Yes, die ten tijde van 90125 een totaal andere band was dan ten tijde van Fragile). In zekere zin was dit ook het geval bij Marillion, die door de platenmaatschappij eigenlijk werd gehinderd in het maken van een toegankelijke plaat, omdat anders de fans weg zouden lopen.quote:En de vergelijking "Kayleigh"- "Another brick" is heel logisch. Twee uitstekende bands maar afgezien van de fans kan bijna niemand een ander nummer van die bands noemen. (Zoals bijvoorbeeld ook Yes met "Owner of a lonely heart")
Het anthem past zeker wel bij The Wall, maar met de tekst van Part 2 werd gewoonweg geprobeerd makkelijk te scoren. Dat vind ik vrij kwalijk voor een band met een dergelijk formaat.quote:Op maandag 16 november 2009 11:42 schreef Ereinion het volgende:
[..]
Dat ben ik echt niet met je eens. ABitW is (samen met Money) natuurlijk het meest overschatte nummer van Pink Floyd, maar juist in de context van The Wall past hij erg goed.
Met Money is wat mij betreft niet veel mis, het enige probleem is dat ik het nummer te vaak heb gehoord. Another Brick stelt inderdaad niet heel veel voor, hoewel de gitaarsolo aardig is (met een erg goede gitaarsound).quote:Op maandag 16 november 2009 11:42 schreef Ereinion het volgende:
[..]
Dat ben ik echt niet met je eens. ABitW is (samen met Money) natuurlijk het meest overschatte nummer van Pink Floyd, maar juist in de context van The Wall past hij erg goed.
Inderdaad, volkomen onzin. Maar sommigen gaan wel erg ver om een wereldalbum als The Wall naar beneden te halen.quote:Op maandag 16 november 2009 11:39 schreef Mostlyanthony het volgende:
[..]
WABLIEF??? Zulke onzin heb ik nog nooit gehoord. "Another brick" is altijd een essentieel deel geweest van "The Wall". Vandaar dat er ook drie delen van zijn. het is de 'main theme' van het album. De melodie komt ook terug in de andere nummers (outro van "Waiting for the worms" bijvoorbeeld). Dus stellen dat het onder druk van de platenmaatschappij is geschreven is totale kolder.
Inderdaad, te vaak gehoord, Money, Time, ABITW, SOYCD (part 1).quote:Op maandag 16 november 2009 12:22 schreef Sloggi het volgende:
Met Money is wat mij betreft niet veel mis, het enige probleem is dat ik het nummer te vaak heb gehoord. Another Brick stelt inderdaad niet heel veel voor, hoewel de gitaarsolo aardig is (met een erg goede gitaarsound).
Volgens mij ging het over de tekst, niet over de muziek.quote:Op maandag 16 november 2009 12:24 schreef scanman1 het volgende:
[..]
Inderdaad, volkomen onzin. Maar sommigen gaan wel erg ver om een wereldalbum als The Wall naar beneden te halen.
Is natuurlijk subjectief.quote:Op maandag 16 november 2009 12:24 schreef scanman1 het volgende:
[..]
Inderdaad, volkomen onzin. Maar sommigen gaan wel erg ver om een wereldalbum als The Wall naar beneden te halen.
Ja de platenmaatschappij baalde enorm, dat de toegankelijke popsong Kayleigh miljoenen in het laatje deed stromen.quote:Op maandag 16 november 2009 12:20 schreef Gatenkaas het volgende:
In zekere zin was dit ook het geval bij Marillion, die door de platenmaatschappij eigenlijk werd gehinderd in het maken van een toegankelijke plaat, omdat anders de fans weg zouden lopen.
Het zat 'm eigenlijk in het feit dat de platenmaatschappij van Marillion de band niet kundig genoeg achtte om een toegankelijke plaat te schrijven. Ze waren bang dat Marillion niet alleen een commerciële flater zouden slaan, maar ook haar oude fans met het werk zouden wegjagen.quote:Op maandag 16 november 2009 13:26 schreef Gert het volgende:
[..]
Ja de platenmaatschappij baalde enorm, dat de toegankelijke popsong Kayleigh miljoenen in het laatje deed stromen.
Gelukkig was opvolger Lavender al een minder grote hit. De alternatieve fans zouden eens boos kunnen worden.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |