Onze Anna is op het moment erg makkelijk, vind ik dat dan.

De gilbuien en hysterische toestanden zijn flink verminderd. Ik waarschuw altijd als we bijna iets gaan doen: "je mag eventjes spelen en daarna gaan we weg, eerst aankleden en haartjes kammen en daarna mag je gaan kleuren, als mama de was op heeft gehangen, gaan we naar beneden". Meestal werkt dat goed genoeg en gaat ze dan goed doen wat ik wil. Niet altijd, maar een keertje boos kijken is vaak genoeg. Als ze boos is, benoem ik het altijd, zodat ze wel weet dat ik het zie. "ik snap dat je boos bent, maar toch gaan we nu boodschappen doen" en ik zorg wel dat haar niet midden in haar spel ineens afbreek, dat vind ik zelf zo vervelend en het is simpel om het te voorkomen.

Welkom Morgause, leuk dat je mee komt doen.
"wat een heerlijke yppiaanse reactie! Vol begrip, nooit veroordelend en zeker niet stekelig! #hulde"
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*