Beetje zwart-witte reactie imho. Het is natuurlijk wel de moeder van 1 helft van het bruidspaar.quote:Op donderdag 13 augustus 2009 19:16 schreef Verlicht het volgende:
Niet uitnodigen, het is niet hun feest. Wat denkt die mens (schoonmoeder) wel om jou zo te behandelen.
Dat vooral ja.quote:Op donderdag 13 augustus 2009 19:31 schreef pleeborstel het volgende:
Laat je kerel zijn moeder eens aanspreken op haar gedrag.
Begrijp ik nu goed dat je met iemand gaat trouwen die nog bij zijn moeder woont?quote:Op donderdag 13 augustus 2009 19:41 schreef kahlie het volgende:
Partner is op zijn strepen gaan staan door o.a. linea recta plannen in werking te zetten om het huis uit gaan. Heeft ouders verteld dat hij liever bij mij thuis zit dan bij hen etc. etc. Geen verbetering. Binnen 3 weken zit hij nu in z'n eigen huis.
Ik heb zelf m'n eigen bedrijf en leef niet van m'n partners geld. Die moet zelfs nog een baan zoeken. Vreemdgaan heb ik nog nooit gedaan en was ik ook niet van plan.
Moeders is erg overstuur dat ze haar zoon 'kwijt raakt'. Ik vind het zielig voor haar, zoals al gezegd. Volgens m'n partner heb ik wel een heel groot hart en ben ik wel erg tolerant. Ze heeft gewoon altijd heel lang op hem gesteund (hij is net 31 geworden) en dat verlies zo doet gewoon pijn omdat wij serieus zijn. Ik vind het ook zielig dat ze het zo oplost, want nu wil hij haar liever zo min mogelijk zien :S Bovendien heeft ze vorig jaar haar moeder verloren en ik kan me voorstellen dat niet bevordelijk is voor haar humeur. Haar man vind ook dat ze veels te ver gaat maar fluit haar liever niet direct terug.
Tja, wie is hier nu het slachtoffer? Zij of jij? Ze kan je vriend niet voor eeuwig in een kooitje stoppen. Ze heeft hem (hopelijk) opgevoed met de bedoeling zelfstandig en gelukkig te worden. Nu de tijd rijp is zal ze dat moeten accepteren.quote:Op donderdag 13 augustus 2009 19:41 schreef kahlie het volgende:
Partner is op zijn strepen gaan staan door o.a. linea recta plannen in werking te zetten om het huis uit gaan. Heeft ouders verteld dat hij liever bij mij thuis zit dan bij hen etc. etc. Geen verbetering. Binnen 3 weken zit hij nu in z'n eigen huis.
Ik heb zelf m'n eigen bedrijf en leef niet van m'n partners geld. Die moet zelfs nog een baan zoeken. Vreemdgaan heb ik nog nooit gedaan en was ik ook niet van plan.
Moeders is erg overstuur dat ze haar zoon 'kwijt raakt'. Ik vind het zielig voor haar, zoals al gezegd. Volgens m'n partner heb ik wel een heel groot hart en ben ik wel erg tolerant. Ze heeft gewoon altijd heel lang op hem gesteund (hij is net 31 geworden) en dat verlies zo doet gewoon pijn omdat wij serieus zijn. Ik vind het ook zielig dat ze het zo oplost, want nu wil hij haar liever zo min mogelijk zien :S Bovendien heeft ze vorig jaar haar moeder verloren en ik kan me voorstellen dat niet bevordelijk is voor haar humeur. Haar man vind ook dat ze veels te ver gaat maar fluit haar liever niet direct terug.
LOL je vriend is 31 en woont nog thuis? Nogal logisch dat zijn moeder je niet mag, je neemt ineens de moederrol over. Je vriend is niet helemaal 100 neem ik aan?quote:Op donderdag 13 augustus 2009 19:41 schreef kahlie het volgende:
Partner is op zijn strepen gaan staan door o.a. linea recta plannen in werking te zetten om het huis uit gaan. Heeft ouders verteld dat hij liever bij mij thuis zit dan bij hen etc. etc. Geen verbetering. Binnen 3 weken zit hij nu in z'n eigen huis.
Ik heb zelf m'n eigen bedrijf en leef niet van m'n partners geld. Die moet zelfs nog een baan zoeken. Vreemdgaan heb ik nog nooit gedaan en was ik ook niet van plan.
Moeders is erg overstuur dat ze haar zoon 'kwijt raakt'. Ik vind het zielig voor haar, zoals al gezegd. Volgens m'n partner heb ik wel een heel groot hart en ben ik wel erg tolerant. Ze heeft gewoon altijd heel lang op hem gesteund (hij is net 31 geworden) en dat verlies zo doet gewoon pijn omdat wij serieus zijn. Ik vind het ook zielig dat ze het zo oplost, want nu wil hij haar liever zo min mogelijk zien :S Bovendien heeft ze vorig jaar haar moeder verloren en ik kan me voorstellen dat niet bevordelijk is voor haar humeur. Haar man vind ook dat ze veels te ver gaat maar fluit haar liever niet direct terug.
TS zal dan zelf ook nog bij haar mama wonen denk ik.quote:Op donderdag 13 augustus 2009 19:43 schreef Chain_Reaction het volgende:
[..]
Begrijp ik nu goed dat je met iemand gaat trouwen die nog bij zijn moeder woont?
Wat erg zeg.. Zij verzorgt een heel paasontbijt en jij kunt niet eten, zou ik ook niet vrolijk van worden.quote:Op donderdag 13 augustus 2009 19:29 schreef kahlie het volgende:
Uitnodiging met waarschuwing vind ik niet gepast. Ik wil liever geen politieagent spelen op mijn eigen bruiloft
Voor het leuke scenario van afgelopen Pasen (ik kan er nog steeds wel om lachen, m'n partner niet)
Ik: *vraagt netjes aan schoonmoeder* Wat zijn jullie plannen met Pasen, want met Tweede Paasdag ben ik toevallig hier?
Schoonmoeder: We doen niets en we doen niet aan echt uitnodigen. Ik vind het wel leuk om met z'n viertjes te gaan avondeten in een restaurant.
Ik: Ok, gezellig, dank u wel.
*Paasochtend*
*STAMP STAMP STAMP STAMP*
Ik tegen partner: Ik geloof dat je ouders willen dat we uit bed komen.
Partner: *grioeufmosjodpfsf*![]()
*15 minuten later door de deur heen: HEY HOREN JULLIE NIET DAT WE OP ZIJN EN DAT JULLIE MOETEN KOMEN ONTBIJTEN*
Partner: *GRUMBILJEILFJWERFIJES*![]()
![]()
Ik: *LOL*
Ik kom dus naar buiten en zeg vrolijk goedemorgen, partner komt humeurig mee maar weigert goedemorgen te zeggen.
Moeder: Ja, hoor eens, we hebben Paasontbijt.
Ik: Dat kan ik helaas niet eten, want ik heb pas net m'n medicijnen genomen en ik moet dan 30 minuten nuchter blijven. Ik wist niet dat er wat was, daarom had ik het van te voren gevraagd.
Moeder: ... Kan er geen goedemorgen af?
Partner: GOEDEMORGEN
Partner: Ik wacht wel op Kahlie totdat zij kan eten.
Moeder & Vader van partner gaan eten en verkassen nadat ze klaar zijn gewoon naar de TV
Ik & Partner gaan eten.
quote:Op donderdag 13 augustus 2009 22:12 schreef Luxuria het volgende:
[..]
Wat erg zeg.. Zij verzorgt een heel paasontbijt en jij kunt niet eten, zou ik ook niet vrolijk van worden.
Een heel paasontbijt heb je hopelijk niet binnen 30 mins op. Tenminste ik niet. Nu moet ik eerlijk zeggen dat ik graag praat bij het eten en graag voor een overvloedige maaltijd zorg. Het ging hier om een paar gekookte eitjes en verder gewoon boterhammen die normaal ook op tafel staanquote:Op donderdag 13 augustus 2009 22:12 schreef Luxuria het volgende:
[..]
Wat erg zeg.. Zij verzorgt een heel paasontbijt en jij kunt niet eten, zou ik ook niet vrolijk van worden.
Hopelijk geen van beiden. Ik voel me eerlijk gezegd geen slachtoffer. Ik zit me alleen af te vragen wat ik nu graag verder wil met deze situatie en hoe ik dat dan zal aanpakken.quote:Op donderdag 13 augustus 2009 19:46 schreef pleeborstel het volgende:
Tja, wie is hier nu het slachtoffer? Zij of jij?
Op zit soort reacties zat ik dus te wachten. Hoezo dan niet? Mag zij zich wel schaamteloos gedragen? Heeft zij zomaar recht op ons feest, terwijl ze onze relatie niet goed vindt? Dus ze mag komen vieren dat wij in voor en tegenspoed samen kunnen zijn, terwijl ze dat niet wil? Vind je dat niet hypocriet dan?quote:Op donderdag 13 augustus 2009 22:55 schreef rhubarbje het volgende:
Serieus denk je nou echt dat omdat jij niet klikt met hen dat hun zoon ze gaat uit sluiten van zoiets belangrijks als zijn huwelijksdag?
Als het nou over een tante gaat of neef waar je niets mee hebt maar zn moeder kun je echt niet zo maar weren
Ik zou ze pas gaan uitnodigen op een aantal voorwaarden. En een van die voorwaarden is dat ze erkennen dat jij een goede vrouw voor je vriend bent. Doen ze dat niet, dan hoeven ze ook niet te komen omdat ze toch niet achter de voltrekking staan.quote:Op donderdag 13 augustus 2009 22:47 schreef kahlie het volgende:
[..]
Een heel paasontbijt heb je hopelijk niet binnen 30 mins op. Tenminste ik niet. Nu moet ik eerlijk zeggen dat ik graag praat bij het eten en graag voor een overvloedige maaltijd zorg. Het ging hier om een paar gekookte eitjes en verder gewoon boterhammen die normaal ook op tafel staan
Ik vind het niet erg dat ik niet kan eten, ik vind het gewoon bizar dat er geen rekening wordt gehouden met iemands medicijnen, noch wordt gezegd dat er paasontbijt is. Vind jij het wel normaal dat je stampend wordt duidelijk gemaakt dat je aan de ontbijttafel moet gaan zitten?En zoals gezegd, ik kan er nog steeds wel om lachen... partnerlief niet.
Ik mag hopen dat mensen zo'n zelfde ervaring niet hebben. Ten eerste omdat 't geen leuke ervaring is, maar ten tweede vooral omdat je 't zelf (of eigenlijk je partner) zover laat komen. Wat ik uit je voorbeelden haal is dat je vriend alleen maar gaat zitten mokken en hij met 'n zuur gezicht zijn moeder aan gaat zitten gapen, maar meer ook niet.quote:Op donderdag 13 augustus 2009 22:43 schreef kahlie het volgende:
Zoals gezegd: Trouwen zit er wel in in de toekomst, maar nu voorlopig nog niet. Vandaar dat ik ook hoop dat de relatie zal verbeteren.
Partner woonde nog bij ouders ivm het hebben van een bedrijf samen. Hij is uiteindelijk dit jaar uit het bedrijf gestapt (enkele maanden terug) en wilde dus min of meer gelijk ook op zichzelf.
Partner is z'n moeder ook aardig zat aan het worden, ivm het niet communiceren, wel gewoon van alles verwachten, stampij maken etc.
Is er nu niemand die voor deze keuze heeft gestaan, na al die topics over hoe erg schoonouders wel niet zijn?Ik vind het op zich niet zo erg om de situatie verder uit te leggen, maar vraag me toch af hoe anderen het hebben gedaan.
Oh, en ik ben al sinds m'n 18de het huis uit![]()
Zoals geschreven, vaders vind me wel heel liefquote:Op donderdag 13 augustus 2009 22:59 schreef Heathen. het volgende:
Ik zou ze pas gaan uitnodigen op een aantal voorwaarden. En een van die voorwaarden is dat ze erkennen dat jij een goede vrouw voor je vriend bent. Doen ze dat niet, dan hoeven ze ook niet te komen omdat ze toch niet achter de voltrekking staan.
Eigenlijk vind ik je nu al veel te goed voor je vriend want nog afgezien van dat thuis zitten van hem pakt hij zijn ouders niet al te veel aan en jij trekt je er ook weinig van aan. Dat kunnen weinigen.
Ik lees regelmatig over schoonouders of familie die over de grenzen heen gaan, je hoeft het verhaal van Simmu maar te lezenquote:Op donderdag 13 augustus 2009 23:00 schreef Eric_Cantona het volgende:
Ik mag hopen dat mensen zo'n zelfde ervaring niet hebben. Ten eerste omdat 't geen leuke ervaring is, maar ten tweede vooral omdat je 't zelf (of eigenlijk je partner) zover laat komen. Wat ik uit je voorbeelden haal is dat je vriend alleen maar gaat zitten mokken en hij met 'n zuur gezicht zijn moeder aan gaat zitten gapen, maar meer ook niet.
Oh dat moet je vooral niet hebben, hoop. Je moet kijken met wat je nu hebt en of je dat ook in de toekomst wil hebben en aan durft. Er bestaat gewoon een kans dat het nooit meer zal veranderen. Die optie moet je ook gewoon in ogenschouw nemen.quote:Op donderdag 13 augustus 2009 23:03 schreef kahlie het volgende:
[..]
Zoals geschreven, vaders vind me wel heel lief
Natuurlijk zou ze zeggen dat ze me dan wel een goede vrouw vindt, want hey, dan mag ze komenIk heb liever dat ze zich gewoon normaal gedraagt in alle dagelijkse omgang
Dat zou prettig zijn. Ik heb op zich nog wel goede hoop dat het misschien nog wel gaat komen.
Heel lief van je gerelativeert, maar dat relativeren werkt alleen voor incidenten met familieleden niet met structurele problemen.quote:Vooral omdat ze me VOOR de relatie wel super vond en omdat ze gewoon wat last heeft van onthechten. Op zich is ze wel een moeilijke vrouw, ze heeft ook geen vriendinnen ofzo.
De situatie waar je nu in zit, zit ook niemand op te wachten. Sowieso samen een bedrijf beginnen met elkaar als stel is nogal gevaarlijk voor de relatie. En vooral nu wanneer jullie dus nog nooit hebben samengewoond en dan direct zowel als priveleven als op het werk voortdurend op elkaars lip zitten. Is dat verstandig?quote:Het is niet zo makkelijk als je samen een bedrijf hebt om op stel en sprong heel aggressief te reageren. Daarbij komt dat ik dat specifiek niet wilde! Ruzie met je ouders is nooit fijn, wie zit daar nu op te wachten?
Natuurlijk mat zij zichniet schaamteloos gedragen en natuurlijk is het hypocriet en zo (als ze echt zo tegen is) maar als je haar echt gaat weren kun je net zo goed zeggen val dood we willen je nooit meer zien want dat is wel wat je daarmee bewerkstelligtquote:Op donderdag 13 augustus 2009 22:58 schreef kahlie het volgende:
[..]
Op zit soort reacties zat ik dus te wachten. Hoezo dan niet? Mag zij zich wel schaamteloos gedragen? Heeft zij zomaar recht op ons feest, terwijl ze onze relatie niet goed vindt? Dus ze mag komen vieren dat wij in voor en tegenspoed samen kunnen zijn, terwijl ze dat niet wil? Vind je dat niet hypocriet dan?
Leg het me maar uit
Trouwens, niet hen, want vader zou ik wel gewoon uitnodigenHij is een schat en laat duidelijk blijken dat hij blij is dat z'n zoon zo gelukkig is en dat ik een lieve meid ben.
Je vriend had ook gewoon op een normale manier tegen zijn moeder in kunnen gaan en jij had hem daar toe moeten aanzetten vind ikquote:Op donderdag 13 augustus 2009 23:07 schreef kahlie het volgende:
[..]
Ik lees regelmatig over schoonouders of familie die over de grenzen heen gaan, je hoeft het verhaal van Simmu maar te lezenLiever dat ik het nu oplos dan met een kindje erbij!
Hij heeft z'n moeder er wel op aangesproken en ik ook. Ik niet heel hard, want dan zou het escaleren. Ik denk dat zodra hij op zichzelf zou zitten hij dit harder gaat doen. Zoals gezegd, makkelijk praten om er hard tegen in te gaan, maar als je moeder regelmatig mensen gewoon de deur uit zet en nooit meer wil spreken, je nog daar woont, en fiscaal gezien nog verantwoordelijk bent... dan zou IK het ook niet zo willen.
Als ik op stel en sprong had gezegd dat hij moest kiezen, had hij het wel gedaan, maar dat wil IK gewoon niet. Escalatie zou heel verdrietig zijn voor alle partijen.
Zoals gezegd, ze heeft meerdere mensen vanwege een relatief klein incident de deur gewezen. Partnerlief is bang dat ze dit ook bij hem zou doen. Volgens mij valt het wel mee, maar het is wel waar dat ze snel gaat schreeuwen en over haar toeren raakt. Mocht ze me ooit slaan, dan is het zeker een stap te ver en dan is de relatie voorgoed over, tussen haar en haar zoon, en tussen haar en mij. Dat zou ik liever voorkomen. Ze nogal een driftkikkertjequote:Op donderdag 13 augustus 2009 23:10 schreef Eric_Cantona het volgende:
Waarom escalatie? Blijkbaar zijn de woorden niet aangekomen, aangezien ze doorgaat. Of ze is hardleers, of 't is gewoon niet overgekomen.
Escalatie is overigens niet altijd verkeerd. Uit eigen ervaring kan ik vertellen dat je daarna (mits beide partijen ervoor openstaan) fatsoenlijk met elkaar in gesprek kan en 'n hechtere/normale band met elkaar kan creëren.
Prima geen probleem. Partnerlief woont binnen 3 weken op zichzelf en ik hoef haar niet te zien als ik daar geen zin in heb. Partnerlief ondersteunt me daarin volkomen, dus wat is het punt? Het enige probleem is mijn bruiloft, waar ik erg aan gehecht ben.quote:Op donderdag 13 augustus 2009 23:11 schreef Heathen. het volgende:
Oh dat moet je vooral niet hebben, hoop. Je moet kijken met wat je nu hebt en of je dat ook in de toekomst wil hebben en aan durft. Er bestaat gewoon een kans dat het nooit meer zal veranderen. Die optie moet je ook gewoon in ogenschouw nemen.
Volgens mij heb je niet goed gelezen. Partnerlief heeft/had een bedrijf met z'n OUDERS, niet met mij. Ik heb m'n eigen bedrijf, alleen, en daar gaat hij ook niet in werken. Hij gaat een baan in loondienst zoeken. Wij gaan ook niet samenwonen. Hij gaat op zichzelf en ik zit al jaren op mezelf.quote:Op donderdag 13 augustus 2009 23:11 schreef Heathen. het volgende:
De situatie waar je nu in zit, zit ook niemand op te wachten. Sowieso samen een bedrijf beginnen met elkaar als stel is nogal gevaarlijk voor de relatie. En vooral nu wanneer jullie dus nog nooit hebben samengewoond en dan direct zowel als priveleven als op het werk voortdurend op elkaars lip zitten. Is dat verstandig?
Ik manouvreer mijn partner niet in de positie dat hij zou moeten breken. Zoals in de OP gezegd, ik vraag me af of mensen daadwerkelijk iemand bij de bruiloft heeft geweerd en hoe dat is bevallen.quote:Op donderdag 13 augustus 2009 23:14 schreef rhubarbje het volgende:
Natuurlijk mat zij zichniet schaamteloos gedragen en natuurlijk is het hypocriet en zo (als ze echt zo tegen is) maar als je haar echt gaat weren kun je net zo goed zeggen val dood we willen je nooit meer zien want dat is wel wat je daarmee bewerkstelligt
Het kan wel zijn dat je misschien gelijk hebt maar is het nou echt nodig om dat soort dingen door te duwen ten koste van de relatie van je lief met zijn moeder? want je verneukt het dan wel voor altijd
Als er nog geen huwelijk op komst is ga dan alvast investeren ookal klikt het niet, dan maar ff doorbijten hoor
als mensen dom doen hoef je niet altijd naar hun niveau af te dalen
Owja en blijkbaar wil je vriend niet breken anders had ie dat al lang kunnen doen dus manouvreer hem ook niet in zo'n situatie
Oh, ik verbied hem niets. Als hij het zou willen zou ik het in overweging nemen en kijken of we een compromis kunnen sluiten, daar zie ik het probleem niet in. Waarom zou je het aan je partner laten? Wat als jij die persoon er wel bij zou willen?quote:Op donderdag 13 augustus 2009 23:20 schreef As_33 het volgende:
Ik zou vinden dat het aan mijn partner is of hij wel of niet zijn ouders erbij wil hebben. Als hij ze er niet bij wil hebben dan zou ik daar niet tegen in gaan, ook niet om de goede vrede te bewaren, wil hij ze er wel bij hebben ondanks verstoorde verhoudingen dan is dat zijn goed recht; ik zou het zelf namelijk ook niet pikken als iemand mij zou verbieden mijn eigen ouders uit te nodigen.
Ik denk dat het om meerdere redenen een iets andere situatie is. Het punt is dat ik vrij veel begrip heb, mijn partner me door dik en dun zou steunen ook bij een breuk en hij haar zelf ook heeeeel erg zat is.quote:Op donderdag 13 augustus 2009 23:20 schreef As_33 het volgende:
Ik snap deze situatie trouwens wel iets beter dan de meeste schoonouderverhalen: door tot je 31e thuis te blijven wonen creëer je enigzins verstoorde verhoudingen, omdat moeder de moederrol te lang blijft vervullen, de meer gelijkwaardige situatie die uit huis gaan vaak met zich meebrengt is nooit tot stand gekomen.
Ik zou nooit besluiten om haar niet uit te nodigen. Wij zouden samen besluiten wat voor ons het prettigste is. Of dit nu klein trouwen is, gemixed gezelschap of een deel prive houden zonder haar, er zijn genoeg opties. Je moet altijd samen beslissen. Ik denk dat het moeilijker wordt als mijn partner haar er niet bij wil... en dat zie ik nog wel gebeuren, ja, helaas.quote:Op donderdag 13 augustus 2009 23:31 schreef rhubarbje het volgende:
Ik bedoe dat als je beslist om haar niet uit te nodigen je wel in zo'n situatie komt
Natuurlijk denk ik dat ze dan boos wordt. Maar ze is nu ook boos... ?quote:Op donderdag 13 augustus 2009 23:31 schreef rhubarbje het volgende:
Als ze al mensen om minder de deur heeft gewezen en je nodigd zijn vader wel uit en hem niet (ookal vraag je weinig mensen) denk je dan echt dat ze niet boos word?
Ik vind je er onrealistisch over komen maar oke
Ik vind het niet erg lief om m'n partners prive dingen nu op het forum te gooien om je er van te overtuigen dat het dus geen excuus is. Geloof me maar op m'n woord of hou het anders bij je eigen gedachten, geen probleem.quote:Op donderdag 13 augustus 2009 23:31 schreef rhubarbje het volgende:
En natuurlijk vind jij het geen excuus, dat wil niet zeggen dat het dat niet gewoon alsnog kan zijn maar ja
en dit is nou precies hoe ik bedoel dat jij hem in zo'n situatie brengtquote:Op donderdag 13 augustus 2009 23:31 schreef kahlie het volgende:
[..]
Oh, ik verbied hem niets. Als hij het zou willen zou ik het in overweging nemen en kijken of we een compromis kunnen sluiten, daar zie ik het probleem niet in. Waarom zou je het aan je partner laten? Wat als jij die persoon er wel bij zou willen?
[..]
het lijkt me duidelijk dat de relatie al kut is anders overweeg je niet eens om haar niet uit te nodigen maar dat wil niet meteen zeggen dat een totale breuk dan gewenst is en blijkbaar is die dat niet want anders had je vriend al om honderd rendenen kunnen brekenquote:Ik denk dat het om meerdere redenen een iets andere situatie is. Het punt is dat ik vrij veel begrip heb, mijn partner me door dik en dun zou steunen ook bij een breuk en hij haar zelf ook heeeeel erg zat is.
Toch ben ik benieuwd hoe andere mensen dit hebben geregeld. Ik blijf het raar vinden om iemand uit te nodigen die je huwelijk niet ziet zitten... enkel en alleen om geen totale breuk te hebben? Wat voor relatie heb je dat een huwelijksuitnodiging dat zou veroorzaken?
zoals ik al zei ik vind je niet relatistischquote:Op donderdag 13 augustus 2009 23:33 schreef kahlie het volgende:
[..]
Ik zou nooit besluiten om haar niet uit te nodigen. Wij zouden samen besluiten wat voor ons het prettigste is. Of dit nu klein trouwen is, gemixed gezelschap of een deel prive houden zonder haar, er zijn genoeg opties. Je moet altijd samen beslissen. Ik denk dat het moeilijker wordt als mijn partner haar er niet bij wil... en dat zie ik nog wel gebeuren, ja, helaas.
[..]
Natuurlijk denk ik dat ze dan boos wordt. Maar ze is nu ook boos... ?
Hoezo is overleggen met elkaar wat je samen zou willen hem een keuze moeten laten maken? Als hij haar er wel graag bij wil hebben, moeten we kijken hoe we dat kunnen regelen. Ik vraag hem om na te denken over hoe we ons huwelijksfeest voor elkaar fijn kunnen maken. Het is voor hem heus geen verassing dat ik teleurgesteld ben hoe ze me behandelt en dat ik dat niet fijn vind. Moet ik dat inslikken want anders moet hij een keuze maken?quote:Op donderdag 13 augustus 2009 23:36 schreef rhubarbje het volgende:
en dit is nou precies hoe ik bedoel dat jij hem in zo'n situatie brengt
dan moet hij duidelijk kiezen tussen jou en zijn moeder
alsof het dan nog leuk is voor hem
Nogmaals, ik zie niet in waarom mijn huwelijk vieren, op een of andere manier, met haar, zonder haar, met haar in een kleine rol of slechts enkele uren, reden moet zijn tot een breuk. Als dat zo is, is dat van haar kant af en niet de onze.quote:Op donderdag 13 augustus 2009 23:36 schreef rhubarbje het volgende:
het lijkt me duidelijk dat de relatie al kut is anders overweeg je niet eens om haar niet uit te nodigen maar dat wil niet meteen zeggen dat een totale breuk dan gewenst is en blijkbaar is die dat niet want anders had je vriend al om honderd rendenen kunnen breken
Uh, volgens mij heb ik het verder nog nooit over onze relatie gehad, zeker geen topic, maar of ik me dat verder allemaal nog kan herinneren of ik ooit iemand in een topic een voorbeeld heb gegeven, dat weet ik niet.quote:Op donderdag 13 augustus 2009 23:36 schreef rhubarbje het volgende:
ik meen me ook nog een topic ooit te herinneren over je vriend? of dat je eerder over hem en zijn verstoorde relatie met zijn moeder verteld hebt in een ander topic?
Dus omdat zij boos gaat worden en eventueel een breuk gaat doen, moet ik me maar inschikken op mijn eigen bruiloft? Sorry, maar dat vind ik pas geen argument. Ik leef niet onder haar terreur ofzoquote:Op donderdag 13 augustus 2009 23:38 schreef rhubarbje het volgende:
[..]
zoals ik al zei ik vind je niet relatistisch
alsof de moeder van de bruidegom er mee akkoord gaat dat ze maar op een deel van de bruiloft welkom is
En als ze nu al boos is hoe freakin boos denk je dan wel niet dat ze zal zijn als ze niet uitgenodigd is! en reken er maar op dat dit alleen jou aan gerekend gaat worden en niet haar zoon
Nee ik bedoel dat deze situatie waarin moeder moeilijk doet tegenover jouw en je partner wel tot haar dood kan duren. En of je daar wel bereidt mee door te gaan.quote:Op donderdag 13 augustus 2009 23:28 schreef kahlie het volgende:
]
Prima geen probleem. Partnerlief woont binnen 3 weken op zichzelf en ik hoef haar niet te zien als ik daar geen zin in heb. Partnerlief ondersteunt me daarin volkomen, dus wat is het punt? Het enige probleem is mijn bruiloft, waar ik erg aan gehecht ben.
Oke dat was me niet echt duidelijk.quote:Volgens mij heb je niet goed gelezen. Partnerlief heeft/had een bedrijf met z'n OUDERS, niet met mij. Ik heb m'n eigen bedrijf, alleen, en daar gaat hij ook niet in werken. Hij gaat een baan in loondienst zoeken. Wij gaan ook niet samenwonen. Hij gaat op zichzelf en ik zit al jaren op mezelf.
Ik vind het anders een heel goed compromis.quote:Op donderdag 13 augustus 2009 23:38 schreef rhubarbje het volgende:
[..]
zoals ik al zei ik vind je niet relatistisch
alsof de moeder van de bruidegom er mee akkoord gaat dat ze maar op een deel van de bruiloft welkom is
Je doet alsof het de bruiloft is van haar schoonmoeder en haar partner. Het blijft nog altijd het feestje van TS en haar partner. Op het moment dat moeders ook invloed kan hebben op de zaak dan zijn de poppen aan het dansen. En dan is het beter te kiezen voor een compromis waar iedereen er zonder kleerscheuren van af komt dan moeders er volledig te laten bij zijn bij iets wat ze af keurt. Is ook makkelijker voor haar.quote:Op donderdag 13 augustus 2009 23:44 schreef rhubarbje het volgende:
En als je vriend alleen al moet overleggen en schipperen tussen zijn wensen, jou wensen, zijn moeders wensen en de lieve vrede bewaren denk je dan echt dat het een gezellige care free dag voor hem word?
Als ze er niet is is het altijd de belangrijkste dag van zijn leven waar ze niet bij was (en waardoor ze misschien nooit meer tegen hem spreekt of iig het hem altijd kwalijk blijft nemen) en als ze er wel bij is dan is het een bruiloft die aan elkaar hangt van compromissen (want als ik jou hoor hoeft het van jou duidelijk niet haar uitnodigen en zou het al een compromis zijn om haar uberhuabt daar bij te hebben) en waar iedereen met een nare smaak in zijn of haar mond op terug kijkt
Nou het gaat er vooral om dat er niet naar jou wordt geluisterdquote:Sorry maar ik heb het idee dat je toch al besloten hebt zelf en niet gaat luisteren naar wat hier ook gepost word en in dat geval heb ik wel wat anders te doen
veel succes er nog mee en zo
Zoals ik al zei, ik vind niet dat ze me prettig behandeld, partner ook niet. Ik vind niet dat ze zo vreselijk is, daarom heb ik ook begrip voor haar. Als zij kiest voor een breuk, voel ik me daar niet verantwoordelijk voor. Waarom zou dat zo zijn? ZIJ kiest er toch voor. Natuurlijk heb ik liever geen breuk, maar als haar zoon en ik samen beslissen hoe WIJ onze bruiloft willen vieren, dan moet ze dat maar accepteren. Zoals gezegd, wij leven niet onder haar terreur zodat wij enkel haar op de wensen moeten bedienen.quote:Op donderdag 13 augustus 2009 23:44 schreef rhubarbje het volgende:
oke ik kan haar misschien niet goed schatten maar als ze echt zo vreselijk is als jij typt en mensen om minder de deur heeft gewezen dan gok ik dat zij er niet over heen komt als ze niet of maar voor een deel welkom is en ik vind het eigenlijk op het randje van onwijs gestoord blind dat jij dat dan niet ziet maar oke...
In principe niet nee, daarom gaan we ook samen overleggen. Met mijn wensen moet hij natuurlijk rekening houden, daarom trouwen we toch?quote:Op donderdag 13 augustus 2009 23:44 schreef rhubarbje het volgende:
En als je vriend alleen al moet overleggen en schipperen tussen zijn wensen, jou wensen, zijn moeders wensen en de lieve vrede bewaren denk je dan echt dat het een gezellige care free dag voor hem word?
Nee hoor, als ik een compromis maak blijf ik daar bij en voel ik me blij mee. Ik maak geen compromissen waar ik niet enthousiast over ben, dan blijf ik door onderhandelen tot we er samen uit komen.quote:Op donderdag 13 augustus 2009 23:44 schreef rhubarbje het volgende:
Als ze er niet is is het altijd de belangrijkste dag van zijn leven waar ze niet bij was (en waardoor ze misschien nooit meer tegen hem spreekt of iig het hem altijd kwalijk blijft nemen) en als ze er wel bij is dan is het een bruiloft die aan elkaar hangt van compromissen (want als ik jou hoor hoeft het van jou duidelijk niet haar uitnodigen en zou het al een compromis zijn om haar uberhuabt daar bij te hebben) en waar iedereen met een nare smaak in zijn of haar mond op terug kijkt
Omdat ik jouw redenatie en argumentatie van: "breng geen breuk teweeg want je schoonmoeder breekt misschien de relatie af", geen argument vind om haar uit te nodigen, luister ik niet naar je? Bij mijn weten heb ik netjes je vragen beantwoord. Jij mag het best wel een reden vinden om enkel voor de lieve vrede en misschien in strijd met de wensen van jezelf en je partner zo te trouwen, ik niet.quote:Op donderdag 13 augustus 2009 23:44 schreef rhubarbje het volgende:
Sorry maar ik heb het idee dat je toch al besloten hebt zelf en niet gaat luisteren naar wat hier ook gepost word en in dat geval heb ik wel wat anders te doen
veel succes er nog mee en zo
Als ik niet na zou denken over de consquenties van onze keuzes, dan had ik nooit dit topic geopend om naar ervaringen te vragen (ookal zijn we hopeloos offtopic over deze casus).quote:Op donderdag 13 augustus 2009 23:58 schreef rhubarbje het volgende:
Het gaat er om dat gewoon dezelfde zinnen worden herhaald en als ik dingen 2 keer wil lezen scroll ik wel terug en het werd ook meer iets tussen mij en TS en daar had ik geen zin in
maar omdat jij TS niet bent toch nog een korte reactie dan:
Je kunt wel de illusie hebben dat een bruiloft alleen een feestje van jou en je lief is en ideaal gezien is dat ook zo maar je kunt er zo veel mensen mee op hun tenen stampen en relaties goed mee verzieken dat dat meer een naive illusie is (kijk in het geval van perfecte familie banden niet natuurlijk) vind ik
waarom denk je dat zo veel mensen tegenwoorig niet meer trouwen of uitwijken naar een strand op bali of zo
Punt.quote:Op donderdag 13 augustus 2009 23:58 schreef rhubarbje het volgende:
Je kunt wel de illusie hebben dat een bruiloft alleen een feestje van jou en je lief is en ideaal gezien is dat ook zo
Om dat die kennelijk net zo moeilijk er over denken. Het is maar een bruiloft. En die kan je zelf samenstellen. Sociale verplichtingen zijn er alleen als jij meent dat die er zijn.quote:maar je kunt er zo veel mensen mee op hun tenen stampen en relaties goed mee verzieken dat dat meer een naive illusie is (kijk in het geval van perfecte familie banden niet natuurlijk) vind ik
waarom denk je dat zo veel mensen tegenwoorig niet meer trouwen of uitwijken naar een strand op bali of zo
Tja, er zijn mensen die groots trouwen, want als ze dat maar met z'n tweetjes doen, dan wordt papa of mama boos... er zijn mensen die iemand uitnodigen, want anders is mama, oma, tante of opa boos.quote:Op vrijdag 14 augustus 2009 00:02 schreef Heathen. het volgende:
Om dat die kennelijk net zo moeilijk er over denken. Het is maar een bruiloft. En die kan je zelf samenstellen. Sociale verplichtingen zijn er alleen als jij meent dat die er zijn.
Ja maar meisje, je dramt gewoon door over je eigen gelijk alsof je een absolute waarheid vertelt.quote:Op vrijdag 14 augustus 2009 00:02 schreef rhubarbje het volgende:
Khalie ik ga niet reageren op je post en ik bedoelde dat succes er mee oprecht en zo en ik haak niet af omdat je het niet met mee eens bent maar omdat het bijna een een op een gesprek word zo waar in voor mijn gevoel alleen dingen herhaald worden zoals ik al aan gaf
anyway, succes dus
daarom ga ik ook niet meer reageren omdat ik zelf ook herhaling val en daar geen zin in hebquote:Op vrijdag 14 augustus 2009 00:11 schreef drijfhout het volgende:
[..]
Ja maar meisje, je dramt gewoon door over je eigen gelijk alsof je een absolute waarheid vertelt.
En je verwijt TS herhaling terwijl je zelf star bent in je opvatting.
En imho is het nonsens wat je zegt. Je trouwt op je eigen huwelijk wel zoals je zelf wil? Niet om je schoonmoederen een plezier te doen?
Ik ben lekker met mijn vrouw alleen samen met de getuigen getrouwd.
Van mijn kant uit omdat ik de vriendin van mijn vader niet op mijn happiest day wou hebben.
Dan heeft TS toch een beter compromis voor haar schoonmoeder. Take it or leave it.
Maanvis, we zijn niet verloofdquote:Op vrijdag 14 augustus 2009 00:10 schreef Maanvis het volgende:
Kahlie, je verloofde woont nog bij z'n ouders thuis. Dan vind ik wel dat hij en jij het aan de stand verplicht zijn om ze uit te nodigen. Zij stellen immers hun huis beschikbaar voor hem.
ANders vind ik jou en die vriend maar gore profiteurs.
Drijfhout, dank je wel!quote:Op vrijdag 14 augustus 2009 00:11 schreef drijfhout het volgende:
Ik ben lekker met mijn vrouw alleen samen met de getuigen getrouwd.
Van mijn kant uit omdat ik de vriendin van mijn vader niet op mijn happiest day wou hebben.
Dan heeft TS toch een beter compromis voor haar schoonmoeder. Take it or leave it.
Je hebt groot gelijk.quote:Op vrijdag 14 augustus 2009 00:04 schreef kahlie het volgende:
[..]
Tja, er zijn mensen die groots trouwen, want als ze dat maar met z'n tweetjes doen, dan wordt papa of mama boos... er zijn mensen die iemand uitnodigen, want anders is mama, oma, tante of opa boos.
Zelf ben ik niet zo. Ik neem geen verantwoordelijkheid dat anderen boos zijn. Het is tenslotte mijn bruiloft. Ik snap wel dat anderen het wel zo doen, zoals al eerder aangegeven.
Mijn zus is achteraf ook nog steeds pissig over haar bruiloft van 2 jaar geleden, juist omdat ze nooit heeft aangeven dat het om haar en haar partner ging. Ze werd helemaal gek van de extra ongewilde adviezen van ouders en schoonouders alikeIk hoop het niet zo te regelen.
Jammer dat er verder niemand ervaringen heeft... is iedereen zo braaf om gewoon maar mensen uit te nodigen ookal mag je ze niet?
Enkel vrienden. En mijn pa vond het duidelijk niet leuk, mijn lieve zusje die een schat is had er vast ook graag bijgeweest, maar ik heb vanaf de aankondiging meteen duidelijk uitgestraald dat er voor mij/ons geen discussie mogelijk was over hoe ik wilde trouwen. Ik wilde trouwen zonder gezeik, en zonder pijn in mijn hoofd, ik wilde een gelukkige dag voor mij en mijn vrouw.quote:Op vrijdag 14 augustus 2009 00:13 schreef kahlie het volgende:
[..]
Drijfhout, dank je wel!Eindelijk een ervaringsdeskundige! Vond je het niet moeilijk om met weinig mensen te trouwen? Had je jouw ouders dan wel uitgenodigd of enkel vrienden als getuigen? Is er nog moeilijk over gedaan daarna? Vragen Vragen Vragen
Als het prive is snap ik het ook wel hoor.
Ik snap wel dat het niet aardig is om slechts 1 persoon als uitzondering niet uit te nodigen. Aan de andere kant moet ze toch wel weten dat ze het er zelf zo naar maakt. Ik zou het erg vinden dat ik m'n ouders niet zou kunnen uitnodigen, vanwege haar gedrag. Partnerlief is ook nogal gehecht aan mijn ouders. O.a. gaat m'n moeder nu samen met hem zijn tuin aanleggen, dat zou moeders vast ook niet zo leuk vinden, maar volgens mij heeft partnerlief daar geen seconde aan gedacht!quote:Op vrijdag 14 augustus 2009 00:16 schreef drijfhout het volgende:
Ik denk alleen wel dat het makkelijker is om 1 lijn voor iedereen te trekken, dan om gradaties in aanwezigheid van nabije familie te maken. Maar in the end is het jouw dag, jullie dag, en van niemand anders.
Samen beslissen over beide opties vind ik eerlijker. Natuurlijk mag je best wat voor je partner over hebben... maar waar trek je de grens? Hoe gek moet die ander zich gedragen hebben? Wat als er geslagen is? Wat als iemand de relatie afkeurt? Als iemand je probeerde te versieren of heeft betast?quote:Op vrijdag 14 augustus 2009 00:18 schreef Dipkip het volgende:
Als je iemand er niet bij wil van je eigen familie, vind ik dat je dat mag beslissen. Als je iemand er niet bij wil van je partners familie, dan vind ik dat dat alleen besloten mag worden door je partner. Als je partner die persoon er wél bij wil hebben vind ik dat je dat voor je partner over moet hebben - de dag gaat immers om jullie, als in niet alleen om jou.
Samen beslissen - als iemand zijn ouders op zn bruiloft wil dan vind ik dat je dat hebt te respecteren. En als het werkelijk er om gaat dat je door die ouders in elkaar geslagen bent dan néém ik toch aan dat je partner ze er ook niet bij wil of ik zou nog helemaal niet over trouwen gaan pratenquote:Op vrijdag 14 augustus 2009 00:23 schreef kahlie het volgende:
Samen beslissen over beide opties vind ik eerlijker. Natuurlijk mag je best wat voor je partner over hebben... maar waar trek je de grens? Hoe gek moet die ander zich gedragen hebben? Wat als er geslagen is? Wat als iemand de relatie afkeurt? Als iemand je probeerde te versieren of heeft betast?
Tussen wel/niet uitnodigen zitten nog heel wat verschillende opties..
Ligt er een beetje aan hoe dat de afgelopen 30 jaar gegaan is in hun gezin. Als dat paasontbijt (hoe simpel ook) een soort van traditie is in hun gezin dan is jouw partner de lamme zak dat hij jou daar niet over ingelicht heeft en dat hij niet de wekker heeft gezet zodat jullie er op tijd uit kunnen dat jij je medicijnen nog kunt nemen en daarna gewoon gezamenlijk aan tafel kunnen gaan.quote:Op donderdag 13 augustus 2009 22:47 schreef kahlie het volgende:
Ik vind het niet erg dat ik niet kan eten, ik vind het gewoon bizar dat er geen rekening wordt gehouden met iemands medicijnen, noch wordt gezegd dat er paasontbijt is. Vind jij het wel normaal dat je stampend wordt duidelijk gemaakt dat je aan de ontbijttafel moet gaan zitten?En zoals gezegd, ik kan er nog steeds wel om lachen... partnerlief niet.
Je gaat dan even voorbij aan het feit dat ik Mw. Schoonmoeders zelf 2 weken van te voren gevraagd heb wat de tradities zijn?! Ik heb haar zelf gevraagd hoe het ging. Zij heeft zelf aangegeven dat er niets was behalve uit eten 's avonds. Dan doet ze het toch echt zelf. Ik zie niet in waarom het dan mijn partners verantwoordelijkheid zou zijn, die trouwens zelf ook verbaasd was, want het was hem ook niet bekend dat het een traditie was.quote:Op donderdag 20 augustus 2009 11:12 schreef MinderMutsig het volgende:
[..]
Ligt er een beetje aan hoe dat de afgelopen 30 jaar gegaan is in hun gezin. Als dat paasontbijt (hoe simpel ook) een soort van traditie is in hun gezin dan is jouw partner de lamme zak dat hij jou daar niet over ingelicht heeft en dat hij niet de wekker heeft gezet zodat jullie er op tijd uit kunnen dat jij je medicijnen nog kunt nemen en daarna gewoon gezamenlijk aan tafel kunnen gaan.
Ik zei toch ook als het een traditie is? Dat is niet zo, tja dan kan ze moeilijk verwachten dat jullie zo helderziend zijn om dit aan te zien komen.quote:Op donderdag 20 augustus 2009 11:28 schreef kahlie het volgende:
[..]
Je gaat dan even voorbij aan het feit dat ik Mw. Schoonmoeders zelf 2 weken van te voren gevraagd heb wat de tradities zijn?! Ik heb haar zelf gevraagd hoe het ging. Zij heeft zelf aangegeven dat er niets was behalve uit eten 's avonds. Dan doet ze het toch echt zelf. Ik zie niet in waarom het dan mijn partners verantwoordelijkheid zou zijn, die trouwens zelf ook verbaasd was, want het was hem ook niet bekend dat het een traditie was.
En haar zoon trouwt met zichzelf? Of met lucht?quote:Op donderdag 13 augustus 2009 19:10 schreef kahlie het volgende:
Ook zijn we het er ons van bewust dat zij niet zou vinden het dat 'onze' bruiloft is, maar die van 'haar zoon'.
Ik snap wel dat ze inderdaad haar zoon belangrijker vindt, dat lijkt me harstikke logisch. Daar klaag ik ook niet over. Het gaat mij erom dat ze niet wil inzien dat een bruiloft betekend dat je dan met "iemand" trouwt en dat het dus gaat om het vieren van een relatie... die je zelf continue afkeurt... en dat dat dan niet samen past in mijn optiek.quote:Op donderdag 20 augustus 2009 13:25 schreef mgerben het volgende:
[..]
En haar zoon trouwt met zichzelf? Of met lucht?
Serieus: Dat vinden de meeste mensen. Je zoon is toch jouw zoon, en de vriendin of vrouw van jouw zoon is de vriendin of vrouw van jouw zoon. Niet jouw dochter.
Het is toch niet gek dat ze íets meer op hun eigen kind gericht zijn dan met het meisje waar hij deze week weer mee aan komt zeilen
Ik was helderziend genoeg om dit aan te zien komen, vandaar het van te voren vragen.quote:Op donderdag 20 augustus 2009 11:41 schreef MinderMutsig het volgende:
[..]
Ik zei toch ook als het een traditie is? Dat is niet zo, tja dan kan ze moeilijk verwachten dat jullie zo helderziend zijn om dit aan te zien komen.
Probeer ik ook achter te komen. Zo ver zijn het de volgende argumenten:quote:Op donderdag 20 augustus 2009 15:16 schreef larzzzman het volgende:
waarom zou je mensen uitnodigen waar je niets mee hebt?
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |