quote:
Dat kan ik me voorstellen. Ik had het er pas nog met de vriendin over met wie ik in de Arena naar History ben geweest, dat was haar eerste MJ concert en ze belde pas nog omdat hij dood was natuurlijk om herinneringen op te halen.
Als je MJ al fantastisch vindt op een cd, of in een videoclip, ik kan je vertellen, dat was echt
niets vergeleken bij de energie van MJ op het podium. Ik vond History echt zijn slechtste tour, maar zelfs toen was het echt madness.
Als MJ opkwam, dan ging werkelijk het dak eraf. ik ben naar heel veel concerten geweest in mijn leven, maar de waanzin zoals ik die bij MJ heb meegemaakt, heb ik echt nooit meer meegemaakt. Hij kwam op, bewoog alleen zijn vinger bijvoorbeeld, of zette zijn bril af ofzo, en ik zweer het je, alsof er een kernbom afging ofzo. Totale, complete, waanzinnige gekte. En of je nu wilde of niet, je deed er aan mee. Ik ben geen krijsende fan, ik ben meestal vrij rustig tijdens concerten, maar ook ik gilde de longen uit mijn lijf. Je kon er niks aan doen, je kon niet anders dan helemaal uit je stekker gaan, alsof er 100.000 volt door de zaal ging. En men kan zeggen van MJ wat ze willen, ik ben naar heel veel concerten geweest, van de grootste artiesten zoals Prince, Madonna, Kravitz, Janet, Beyoncé, Bon Jovi, Springsteen, Whitney, Tina turner, George Michael, Diana Ross en ga zo maar door, maar er is maar 1 artiest die altijd een flawless concert neerzette en dat was MJ. Van de eerste tot de laatste seconde was het altijd perfect. Soms zelfs te perfect, want omdat ik al heel vaak was geweest vond ik om die reden History niet zo denderend, maar ik kan niet anders zeggen dat MJ in zijn shows altijd totale perfectie nastreefde.
Nu hij dood is en zoveel mensen zeggen of schrijven dat ze het zo jammer vinden dat ze hem nooit live gezien hebben, ben ik echt superblij dat ik hem wel gezien heb. Want nu achteraf realiseer ik me dat het eigenlijk historische momenten zijn geweest, waar miljoenen mensen jaloers op zullen zijn en ik was daar gewoon bij.