Hem laten gaan?

Verliefdheid kan je ongepland overvallen, klopt. Maar om je dan achter 'n één of andere stoornis te verschuilen om maar geen knopen te hoeven doorhakken, dat getuigt van geen ruggengraat. En TS is dom genoeg om er in te trappen.

quote:

Op maandag 3 augustus 2009 23:15 schreef Dobbel_steentje het volgende:
Ik vraag me af hoelang het duurt voordat hij inziet dat hij bij zijn vrouw niet zichzelf kan zijn.
Ik vraag me af of hij het lef heeft om zijn vrouw te verlaten. Ik heb hem ook al meerdere malen duidelijk gemaakt dat zijn vouw niet kan maken dat hij zijn kind niet zou kunnen zien. Dat hij alleen zijn kind kwijt is, als hij iets slechts heeft gedaan.

Ik vraag me af hoe lang het duurt voordat jij inziet wat de meeste mensen na het lezen van de OP al begrepen.

quote:

Op dinsdag 4 augustus 2009 23:31 schreef loveli het volgende:
Ik vraag me af hoe lang het duurt voordat jij inziet wat de meeste mensen na het lezen van de OP al begrepen.

TS komt hier vast niet meer. Ze had waarschijnlijk verwacht dat we enorm met haar zouden meeleven, ach en wee zouden klagen over zijn 'aandoening' en tips zouden geven hoe ze hem van die afgrijselijke vrouw kan losweken

quote:

Op maandag 3 augustus 2009 20:27 schreef Dobbel_steentje het volgende:
Hier meer informatie over OCS: http://nl.wikipedia.org/wiki/OCS

Mensen met OCS hebben bepaalde structuur in hun leven nodig.
Bij zijn vrouw heeft hij gewoon dezelfde regelmaat ondanks hij geen liefdegevoelens meer voor haar heeft.
Voor mij heeft hij heel veel gevoelens, maar hij zou dan heel zijn leven opnieuw moeten opbouwen.

Oohh zit het zoo - vroeger heette dat gewoon a good old excuse

On topic: ken een voorbeeld van een man die bij zijn vrouw wegging en heel gelukkig werd (is) met een vriendin, ken ook een voorbeeld van een vriendin die zwanger werd van een getrouwde man (om hem te houden) en vervolgens door de getrouwde man en zijn echtgenote aan de kant werd gezet - take your pick

o ja, in beide gevallen had de man 'geen gevoel meer' voor zijn vrouw

En voor ik hier het halve R&P forum over me heen krijg omdat dit soort praktijken op zouden mij afstralen: de eerste getrouwde man die dat niet zo lang geleden aan mij openbaarde (en er gewoon bij zei dat hij een geweldig huwelijk had want zo eerlijk en onbeschaamd was hij wel) heb ik meteen teruggeschopt naar zijn vrouw. Elke keer dat ik hem daarna tegen kwam (hij woont om de hoek) probeerde hij het toch weer. Tenminste, tot mijn huidige vriend het merkte

Echt kansloos. Ik begrijp dat je verliefd bent maar de beste man heeft een kind + vrouw + dwangneurose.

Hem laten gaan dus.