Heeft meer met drugs te maken denk ik...quote:Op zaterdag 8 augustus 2009 02:20 schreef Merkie het volgende:
Mediatraining hebben ze duidelijk nooit gehad. Jamie moet zowat huilen van verlegenheid lijkt het wel.
Prima joh!quote:Op zaterdag 8 augustus 2009 17:05 schreef viagraap het volgende:
Is dat gelekte album trouwens een beetje goede kwaliteit? Want dan gooi ik mn principes alsnog overboord.
Nee, niet echt. Wat je kunt verwachten van 128 kbps. Maar een goede song blijft een goede songquote:Op zaterdag 8 augustus 2009 17:05 schreef viagraap het volgende:
Is dat gelekte album trouwens een beetje goede kwaliteit? Want dan gooi ik mn principes alsnog overboord.
Nah, ZO veel verschil zit er ook niet tussen een 128 kbps of hoger. Ja natuurlijk, er merkt het verschil wel, maar "Nee, niet echt" valt wel mee vind ikquote:Op zaterdag 8 augustus 2009 17:11 schreef Aisumasen het volgende:
[..]
Nee, niet echt. Wat je kunt verwachten van 128 kbps. Maar een goede song blijft een goede song.
Vertel maar niet wat digitale artifacts zijn, anders ga ik ze misschien ook nog horen.quote:Op zaterdag 8 augustus 2009 17:27 schreef Aisumasen het volgende:
Voor deze verstokte audiofiel wel hoor. Ben blij als ik die digitale artifacts in de hoge tonen niet meer hoef te horen. Over 10 dagen zonder twijfel een hoge kwaliteit-rip, want dan komt-ie al uit in Japan.
Truequote:Op zaterdag 8 augustus 2009 02:41 schreef TC03 het volgende:
[..]
Tja, zoveel is er ook weer niet veranderd. [..]
Met b-sidesquote:Op zaterdag 8 augustus 2009 17:27 schreef Aisumasen het volgende:
Voor deze verstokte audiofiel wel hoor. Ben blij als ik die digitale artifacts in de hoge tonen niet meer hoef te horen. Over 10 dagen zonder twijfel een hoge kwaliteit-rip, want dan komt-ie al uit in Japan.
quote:Op zaterdag 8 augustus 2009 17:33 schreef Aisumasen het volgende:
[..]
True. Dit recente interview met Jamie en Alex is ook weer ouderwets onsamenhangend: http://www.scoop.co.nz/multimedia/tv/entertainment/25419.html
quote:HUMAN'S NAME
Human's Position
Lekker duidelijk verhaal weer Alexquote:Op zaterdag 8 augustus 2009 17:33 schreef Aisumasen het volgende:
[..]
True. Dit recente interview met Jamie en Alex is ook weer ouderwets onsamenhangend: http://www.scoop.co.nz/multimedia/tv/entertainment/25419.html
De maandag na Lowlands? Je bedoelt toch wel die maandag na het weekend wat na Lowlands komt hequote:Op zaterdag 8 augustus 2009 17:48 schreef Aisumasen het volgende:
Ik bedacht me ineens dat ik bericht over het 'exclusieve live concert in Duitsland' niet helemaal goed gelezen had. Ik dacht dat ze het festival-optreden ergens ver weg in Duitsland gingen uitzenden, maar dit gaat dus om een exclusieve gig in Keulen. En da's nog niet eens zo ver weg, het is alleen wel op de Lowlands-donderdag... Maar zeg, als ze nu de maandag na Lowlands niets te doen hebben, mogen ze ook best een exclusieve radio-gig in Nederland doen van mij.
Was dat niet de Yoko Ono van de Arctic Monkeys?quote:Op zondag 9 augustus 2009 17:40 schreef febster het volgende:
[vrouwen opmerking]
Alexa Chung is op Net 5 in een fashion programma
[/vrouwen opmerking]
Wat een leuke dame is het tochquote:Op zondag 9 augustus 2009 17:40 schreef febster het volgende:
[vrouwen opmerking]
Alexa Chung is op Net 5 in een fashion programma
[/vrouwen opmerking]
Wanneer is die tweede persing (en latere) ongeveer geweest? Ik neem aan dat mijn exemplaar (gekocht op eBay, begin december 2007) van de eerste persing is?quote:Op dinsdag 28 juli 2009 12:17 schreef Aisumasen het volgende:
In de eerste plaats natuurlijk altijd "wat de gek er voor geeft". "All The Rage" is gewoon nog 'in print', dus ik zou uitgaan van de marktprijs van rond de 6 á 7 euro. "Death Ramps" is een ander verhaal, de eerste persing is zeer zeldzaam, maar aangezien ik tot op heden niets heb kunnen ontdekken om die persing te kunnen onderscheiden van de latere persingen, gooi ik het op één hoop. "Death Ramps" doet zo'n 20 euro, met uitschieters naar de 30 euro, mits in goede staat natuurlijk.
Ik verwacht trouwens dat Pitchfork het album een 4 zal geven, maar dat boeit niet.quote:First Listen: Arctic Monkeys Humbug
Ahead of its release, DiS got a first listen to the forthcoming Arctic Monkeys' album Humbug, co-produced by Queens of the Stone Age's Josh Homme and James Ford.
'My Propeller'
A sparse calm before the drums. A half-whispered "If you can summon the strength..." and we're off into the shadowland of Desert Sessions and the soaring bruised-rock of PJ Harvey's Rid of Me. It sounds a tiny bit like Rated R without the bombast of 'Crying Lightning', speaking of which...
'Crying Lightning'
Having listened to this via their MySpace a few times, I still can't decide whether Alex has become a lazy parody of himself (with lyrics about pick'n'mix and doodled imagery) or whether he makes his northern-mannered pub-poetry seem so effortless and so natural that it comes across a bit fake. Still, whilst some may say it sounds like a departure, these people should probably go back and listen to 'If You Were There, Beware' as it's pretty much the same track just with bigger bollocks and a better melody.
'Dangerous Animals'
This one has the same groove as 'Old Yellow Bricks' and isn't unlike that sloppy/choppy/jagged-sea feeling of much of Songs for the Deaf, with odd little drum breaks that click-clack just when you don't expect it. The bass-line which drives the track sounds thickened like double cream and has a Muse-ish pixelated quality to it that they nicked off of Millionaire/dEUS. Some great tumbling parts can be found dangling beneath this one and cranking it up only makes it seem better. Builds and builds into giant storm trooper riffs. 'Dangerous Animals' also features some of the best lyrics on the album like "I'm pinned down by the dark..." and "D.A.N.G.ER.OUS! ...so let's make a mess, lionness!"
'Secret Door'
And then the earth (the rock) falls out from beneath you and Alex is all megaphone-compressed and whispery for 20 seconds before the skittering drums 'n' bass tumble in on a breezy Beatlesy guitar line. Twiddly guitars, the word "indignant" and that ghost house feel of Favourite Worst Nightmare descends. It builds and builds 'til that clown-faced fairground feeling pinches the cheeks of the mardy "fools on parade" refrain.
'Potion Approaching'
Juddering sums up this one. There are some semi-biographical lyrics about the malnourished and then, halfway through, in comes that ominous Josh Homme trademark of Thor-like backing vocals racing across the track like thunderclouds. The song then breaks down into some kind of bashed-up 70s glam groove, complete with kettle-steam ooh-woo-ooh's.
'Fire and the Thud'
Pace drops, the tambourine shakes, the ghosts keep hovering (feels a touch more like the ghosts of cowboys on this one, than the ghosts of indie-pop past) and Alex does his sweet wide-eyed kitten-y cute vocal part. It gradually builds and builds until a telecaster bursts in. And it ends with things slo-moing to a vinyl-being-stopped whirr.
'Cornerstone'
This sounds really out of place, like some kind of acoustic jangle-pop. Not quite 'Be Here Now' wrongness but certainly has a whiff of will-skip-this-one-forever-more to it. Has none of the album's lingering guitars but will probably be the big radio hit around Christmas.
'Dance Little Liar'
The skeletal slightness is back. This, like a lot of the album before it, sounds like a swamp-side sing-song (picture that scene where Nick Cave is cradling Kylie on 'Where the Wild Roses Grow' then imagine a band crashing in as the song ends). The whole record has either blustery bullets of hail or, like this one, an early morning mist to it, which is odd when you think how dry the Death Valley desert is where they recorded it - I guess you can't take the dank British weather out of a band so steeped in it and they'd be nothing without their geographic anchor. Again, this one gradually builds with quivering guitars and then ends with a drum solo fade out.
'Pretty Visitors'
A church organ... then BOOM! A riff high on meth, drums rolling like a runaway train: this is exactly what I expected Homme to do with them. Huge moments make way for quiet organ moments so they can slap you around the head with a gigantic riff and lyrics like "what came first the chicken or the dickhead?" Speeds up at times like Descendants or Pennywise and slows to a Kyuss-like groove.
'The Jewellers' Hand'
Did they head to Vegas? "At the foot of a house of cards, you thought you'd never get obsessed," maybe. Yet more Doors-like sinister balladry, darkened slight grooves, ricocheting drums... This one's like a giant fade out, it's less of a whimper and more of an inky full stop running in the rain. And then, no sooner has it started, it's all over?!
Conclusion: Probably not the album your average Oasis fan would want them to make (they won't find it unlistenable, it's no Liars-like ear-fuck). Possibly not the classic rock album that will assure them an Iron Maiden like future. Definitely an interesting clusterfuck of textures, ideas, time changes and production suss, topped off with Mr. Turner's lyrical dexterity. The whole record ('cept 'Cornerstone') inhabits a haunting, misty, murky swamp land but it's hardly some brash metal record that the Black Sabbath mentions in interviews hinted at or a meddling Josh Homme could easily have attempted to turn it into.
Humbug sounds resolutely head and shoulders above most indie-rock records released this year and is certainly the sound of a band doing as they please, to please themselves and if the fans like it too, that's a bonus. There's no track that instantly stands out like '505' (easily one of the best songs written this decade!) but it's certainly a brave step forwards from a genuinely special band. 9/10.
Humbug is released on August 24th 2009 via Domino Records.
Het enige wat ik nu als verschil opmerk is een (denk ik) sticker, die kan ook op de normale 7" zitten en is niet heel bijzonder natuurlijk:quote:Op dinsdag 11 augustus 2009 01:04 schreef Aisumasen het volgende:
Welkom terug!
Vrijwel zeker van wel, al is een latere persing dus nergens aan te herkennen. Hij kwam plots uit via de Domino-site, en die paar honderd (?) exemplaren waren diezelfde avond nog uitverkocht. Toen stond eBay gelijk vol, want het leek dat minstens de helft was opgekocht. Ik heb ze voor 100 euro zien gaan. Binnen een paar weken (?) was-ie gewoon te bestellen in de Nederlandse platenzaken, en toen daalde prijs op eBay ook flink.
En ik vroeg mij ook al af de Oxfam-7" nog afwijkt van de normale, want dat is nogal onduidelijk. Dat diezelfde 7" en 10" ook gewoon in de online store verkocht worden, doen mij geloven dat het niet het geval is. Jammer!
Wow!quote:Op dinsdag 11 augustus 2009 01:21 schreef tim. het volgende:
[..]
Het enige wat ik nu als verschil opmerk is een (denk ik) sticker, die kan ook op de normale 7" zitten en is niet heel bijzonder natuurlijk:
[ afbeelding ]
Vet cool hè?quote:Op dinsdag 11 augustus 2009 01:50 schreef Aisumasen het volgende:
[..]
Wow!
* Aisumasen bestelt gelijk 3 exemplaren van de 7" mét sticker
Haha.
Ik hoop voor je dat het geen neppert is, maar daar ga ik niet vanuit!quote:Op dinsdag 11 augustus 2009 23:38 schreef Vatta het volgende:
Kheb kaartjes weten te regelen voor LL, kan ik eindelijk voor het eerst AM bekijken kan nu al niet wachten.
Kheb wel 185 euro betaald voor een kaartje maar ach ik kan het missen.
Voor mij ook denk ikquote:Op woensdag 12 augustus 2009 18:02 schreef Griebus het volgende:
Dance Little Liar is op dit moment mijn absolute favoriet. Wát een briljant nummer!!![]()
Ik vind hem gewoon doodsaaiquote:Op woensdag 12 augustus 2009 20:44 schreef Merkie het volgende:
Ik vind TJH een heerlijke rustige afsluiter die mij niet snel gaat vervelen.
Die moet ik even quotenquote:Op woensdag 12 augustus 2009 23:46 schreef Liefste. het volgende:
OMG WAT HEBBEN ZE MET FIRE AND THUD GEDAAN?
Heb ik soms de gaylijn aan de telefoon?
Ben ik net terug van vakantie, krijgen we dit. Geef allemaal jullie mening want volgens mij is het album best kut, iets wat mij bijna direct in depressie brengt!
Kusjes, jullie for ever 14-jarige Arctic Monkeys breezersletje
En hup, weer +199 views op je foboquote:Op woensdag 12 augustus 2009 23:46 schreef Liefste. het volgende:
OMG WAT HEBBEN ZE MET FIRE AND THUD GEDAAN?
Heb ik soms de gaylijn aan de telefoon?
Ben ik net terug van vakantie, krijgen we dit. Geef allemaal jullie mening want volgens mij is het album best kut, iets wat mij bijna direct in depressie brengt!
Kusjes, jullie for ever 14-jarige Arctic Monkeys breezersletje
quote:Op woensdag 12 augustus 2009 23:46 schreef Liefste. het volgende:
OMG WAT HEBBEN ZE MET FIRE AND THUD GEDAAN?
Heb ik soms de gaylijn aan de telefoon?
Ben ik net terug van vakantie, krijgen we dit. Geef allemaal jullie mening want volgens mij is het album best kut, iets wat mij bijna direct in depressie brengt!
Kusjes, jullie for ever 14-jarige Arctic Monkeys breezersletje
Download én koop het dan. Doe niet zo ouderwets. JOH.quote:Op donderdag 13 augustus 2009 00:15 schreef viagraap het volgende:
[..]
En hup, weer +199 views op je fobo![]()
Als iedereen zo doorgaat lees ik dit topic pas weer als ik het album gekocht en beluisterd heb, ik word veels te nieuwsgierig
Checked FoBo... Geen picsquote:Op woensdag 12 augustus 2009 23:46 schreef Liefste. het volgende:
OMG WAT HEBBEN ZE MET FIRE AND THUD GEDAAN?
Heb ik soms de gaylijn aan de telefoon?
Ben ik net terug van vakantie, krijgen we dit. Geef allemaal jullie mening want volgens mij is het album best kut, iets wat mij bijna direct in depressie brengt!
Kusjes, jullie for ever 14-jarige Arctic Monkeys breezersletje
Ik vind die eerste deuntjes beetje vervelend, daarna vind ik het "wel oke". Wel de minste tot nu toe van het album.quote:Op donderdag 13 augustus 2009 02:22 schreef Vatta het volgende:
Hoe Alex na het eerste refrein van Jeweler's hands 'all drown' zingt bezorgt mij een beetje rillingen, alsof je een hele enge horror zit te kijken.
Ik heb het gevoel dat ik niet de enige ben, klopt dat?.
Voor mij zijn 9 tracks een soort van hoogtepunt, en laatste track gewoon ok.quote:Op donderdag 13 augustus 2009 12:50 schreef Dark_Angelus het volgende:
Ik vind het een beetje een cd die je aanzet, en na een uurtje weer uitzet zonder echt hoogtepunten te hebben gehoord.
Tsja, sommige bands groeien nu eenmaal. Eerst simpele, maar leuke ragmuziek. Nu muzikaal wat sterker. Het moet je wel liggen natuurlijk, maar meestal komt dat wel als je iets ouder bent dan 14quote:Op woensdag 12 augustus 2009 23:46 schreef Liefste. het volgende:
OMG WAT HEBBEN ZE MET FIRE AND THUD GEDAAN?
Heb ik soms de gaylijn aan de telefoon?
Ben ik net terug van vakantie, krijgen we dit. Geef allemaal jullie mening want volgens mij is het album best kut, iets wat mij bijna direct in depressie brengt!
Kusjes, jullie for ever 14-jarige Arctic Monkeys breezersletje
Typisch gevalletje van: "Als alles een hoogtepunt is zijn er geen hoogtepunten meer!"quote:Op donderdag 13 augustus 2009 12:50 schreef Dark_Angelus het volgende:
Ik vind het een beetje een cd die je aanzet, en na een uurtje weer uitzet zonder echt hoogtepunten te hebben gehoord.
Cornerstone is denk de enige die op een Puppets nummer lijkt.quote:Op donderdag 13 augustus 2009 20:49 schreef kreuk050 het volgende:
Ik vind sommige nummers wel lijken op de Puppets...
Precies. Het werd omschreven als "heavy" en donker. Dat klopt welquote:Op donderdag 13 augustus 2009 21:28 schreef Merkie het volgende:
Ze zeiden dat het zwaarder zou zijn, niet harder. Dat klopt denk ik wel.
Ik niet eigenlijk. Puppets zijn veel meer James Bond met alles wat daar aan productie bijhoort.quote:Op donderdag 13 augustus 2009 20:49 schreef kreuk050 het volgende:
Ik vind sommige nummers wel lijken op de Puppets...
quote:Arctic Monkeys 'beter dan vier jaar terug'
INTERVIEW, Door Gijsbert Kamer
Gepubliceerd op 14 augustus 2009
Na twintig maanden van betrekkelijke rust komen de Arctic Monkeys met een nieuwe plaat en staan ze volgend weekend op Lowlands. De Volkskrant sprak met de band uit Sheffield.
‘En of we ons Lowlands nog kunnen herinneren! Dat was een van de meest bizarre optredens tot dan toe. Maar geweldig was het wel.’ Matt Helders, drummer van de Arctic Monkeys, weet het nog precies. Zijn band moest het podium op toen het net gehoosd had. Een deel van het publiek organiseerde pal naast de tent spontaan een wedstrijdje glijden door de modder, een ander deel begon op de meest onverwachte momenten te joelen. ‘We begrepen echt niet waarom. Pas na het optreden hoorden we dat op de schermen in de tent beelden van ons concert werden afgewisseld met modderglijders. Dat veroorzaakte die opwinding. Omdat we het allemaal niet begrepen, speelden we volgens mij geconcentreerder dan ooit. En boos dat ze waren, ha.’
Nee, niet de bandleden, haast Helders zich erbij te zeggen. ‘Onze crew en manager. Maar ja, die worden betaald om ons op ons gemak te stellen. Wij vonden het eigenlijk wel spannend, zoals we alles toen nog spannend vonden.’
Sensatie
Het ‘toen’ waarover de drummer van de Arctic Monkeys spreekt, was augustus 2006. De band uit Sheffield was in krap negen maanden uitgegroeid van een veelbelovend gitaarbandje tot de sensatie van de Britse popmuziek. Hun debuutalbum Whatever People Say I Am, That’s What I’m Not had in eigen land diverse verkooprecords gebroken en ook in Nederland waren zowel de puntige melodieuze gitaarliedjes van het viertal, als de beeldende teksten van hun zanger Alex Turner enthousiast onthaald.
Net twintig waren ze en ze speelden al met de uitstraling en het spelplezier van een band die jaren op alle grote festivals te zien is geweest. ‘We dachten dat niemand ons nog iets wijs hoefde te maken, en dat we wel wisten hoe de popwereld in elkaar zat. Hier stonden wij, de Arctic Monkeys. We hadden het leukste baantje ter wereld. En hoewel ik vind dat we dat nog altijd hebben, begrijp ik nu wel waarom bands zomaar ineens uit elkaar gaan. Af en toe even zonder elkaar is echt nodig. In ons geval was dat een maand of zes, en die kwamen net op tijd. Tussen die Lowlands show en ons laatste optreden in december 2007 zitten zestien maanden, en ik kan me van die tijd nauwelijks iets anders herinneren dan dat we getourd hebben en met elkaar onderweg waren.’
Demo's
Inmiddels is het augustus 2009 en is het twintig maanden betrekkelijk rustig geweest rond de band. ‘In juli vorig jaar zijn we weer wat demo’s gaan maken’, zegt Helders die net als de andere drie Arctic Monkeys in een trendy etablissement bij het Londense King’s Cross interviews geeft over de totstandkoming van hun volgend weekend te verschijnen derde album, Humbug. De band is opgesplitst in twee koppels. Zanger Alex Turner en gitarist Jamie Cook praten met vertegenwoordigers van glossy Europese muziekbladen, die willen beloven de band op de cover te zetten; de Volkskrant krijgt de ritmesectie toegewezen. Niet slecht getroffen, want Helders staat bekend als de beste prater van de band. Terwijl bassist Nick O’Malley, juist omdat hij als laatste toetrad (hij verving in juni 2006 Andy Nicholson), een andere kijk heeft op de groepsdynamiek.
‘Ik was stinkend jaloers’, vertelt O’Malley. ‘Ik had eerder een bandje dan zij, maar dat werd niets. Ik kende Matt, Alex en Jamie, we kwamen uit dezelfde buurt. Ik hoorde ze wel eens over een eigen band, maar zag hem ineens op straat met een drumstel sjouwen.’ De bassist wijst naar de drummer. ‘En hij kon niet eens drummen, hij kon helemaal niks. En nog geen jaar later staan ze in alle bladen en hoor je ze de hele dag op de radio. Ik had me al aangemeld om te gaan studeren, criminologie, toen ineens het telefoontje kwam. Of ik Andy wilde vervangen. Wat dacht je?’
Onze naïviteit
Helders luistert O’Malley geamuseerd aan. ‘We konden allemaal niet spelen. We hebben onszelf alles aangeleerd. Ik hield vooral van hiphop en had nooit goed op rockdrummers gelet, maar ik kreeg er echt aardigheid in. Achteraf misschien wel goed, onze naïviteit. Maar we hebben heel veel geluk gehad. In de pers is er later zo ongeveer van gemaakt dat we een masterplan hadden met internet en MySpace en zo, en dat we bewust de gevestigde media wilden omzeilen. Hebben we maar zo gelaten, want het klonk wel cool, maar het was niet waar. Alles is ons echt overkomen.’
En vooral heel snel. O’Malley: ‘Ik stond versteld hoe snel die tweede plaat bijvoorbeeld werd opgenomen. We hadden volgens mij nauwelijks rust gehad maar het stond er allemaal zo op. En hup, daar gingen we weer, de zalen in en de festivals op.’
Favourite Worst Nightmare verscheen in april 2007 en consolideerde de positie van de Arctic Monkeys als beste nieuwe Britse gitaarband met gemak. Waar de meeste Britpopbands in die tijd de grootste moeite hadden met hun tweede plaat de kwaliteit van hun debuutalbum ook maar te benaderen, leverde de band uit Sheffield met het grootste gemak een opvolger net zo sterk als het debuut.
Helders: ‘We werkten eigenlijk op precies dezelfde manier met precies dezelfde mensen als op de eerste plaat. Alex kwam opnieuw met zijn notitieboekje met tekstflarden en de muziek deden we een beetje met z’n allen.’
In Nederland speelde de band vervolgens onder meer op Pinkpop om het jaar af te sluiten in de Heineken Music Hall. ‘Die decembermaand was echt een gruwel’, zegt Helders en dat beaamt O’Malley meteen. ‘Voor het eerst voelde het als routine. En ook wat vreugdeloos. Ik wist het even niet meer, en dat gevoel hadden we allemaal.’
Gelukkig hadden ze Sheffield nog. Helders: ‘Heerlijk een paar maanden thuis. Een beetje kijken naar een nieuwe woning, eens met wat andere mensen praten. Gewoon, in je vertrouwde omgeving. Overigens denken mensen dat we schatrijk zijn geworden. Nou, dat valt tegen hoor. In de jaren tachtig waren we dat met twee nummer-1-albums wel geweest, nu niet meer. We kunnen leuk wonen, maar we hebben geen dure auto’s of zo. Ik zie klasgenootjes die nu tandarts zijn. Die hebben veel meer geld, maar natuurlijk veel minder leuk werk.’
Bedreiging
Waar drie van de Arctic Monkeys genoten van de luwte, koos zanger Alex Turner voor een nieuwe uitdaging. Hij had eerder al contact gelegd met Miles Kane, die met zijn band The Rascals wel eens het voorprogramma had gedaan. O’Malley: ‘Ongelooflijk hoe dat klikte tussen die twee. Ze hadden het altijd over samen liedjes maken, er broeide echt iets. Tja, en toen kwam Alex dus met de Last Shadow Puppets.’
Als een bedreiging voor het voortbestaan van de Monkeys voelde het niet, zegt Helders. ‘Niet alleen Alex, maar ook Miles, had andere verplichtingen. Trouwens, wij waren alledrie de eerste en grootste fans van de Last Shadow Puppets. Ineens hoorden we Alex zelfs echt mooi zingen.’
Hoewel de respons op de Last Shadow Puppets enorm was, koos Turner er inderdaad voor het aantal optredens beperkt te houden en liet hij er geen twijfel over bestaan dat hij volgens planning in de zomer van 2008 weer met de Arctic Monkeys aan de slag zou gaan.
Helders: ‘De rust had ons goed gedaan. Alle vier wilden we graag weer de studio in maar we wisten ook dat het anders moest. Niet weer zo’n gejaagde gitaarplaat maken, maar bijvoorbeeld proberen onze sound wat uit te breiden, met toetsen enblazers. We hadden al snel een paar liedjes die we aan Laurence Bell lieten horen, de baas van ons label. Hem leek het wel wat om dit materiaal aan Josh Homme te laten horen. Yeah right, dacht ik.’
Queens Of The Stone Age
Homme is voorman van de Amerikaanse rockband Queens Of The Stone Age en legde in de jaren negentig de basis voor de zogeheten stonerrock met de band Kyuss. Trage, zwaar aangezette rock, met slepende gitaarriffs, die je niet makkelijk met de puntige pop van de Arctic Monkeys associeert. Helders: ‘Wij zijn echt enorm fan van Queens Of The Stone Age. Met de Monkeys zagen we ze een keer op een festival. Ze hadden toen Dave Grohl als drummer. Wow, die kon meppen. Dat wilde ik ook.’
Tot verbazing maar vooral vreugde van de band, belt Homme na ontvangst van de demo meteen op: hij wil met de Arctic Monkeys aan de slag, maar dan moeten ze naar de Mojave-woestijn komen, waar hij een paar uur rijden van Los Angeles zijn studio heeft.
Het viertal reist af naar Californië om daar te gaan samenwerken met iemand die ze nauwelijks kennen. Helders: ‘Dat was voor ons echt nieuw. Nooit hebben we muziek opgenomen of iets ingestudeerd met mensen die we minder dan heel goed kenden. En dan die studio. Het was eigenlijk gewoon het huis van Dave Catching, een vriend van Homme, met wie hij ook in de band Eagles Of Death Metal speelt. Catching kwam pas later, toen wij gewoon in zijn woonkamer stonden te spelen. Het kan haast niet anders of de woestijn hoor je ook in de muziek terug. Zoveel ruimte hadden we nog nooit om ons heen gehad.’
Homme drukt op zeven van de tien nummers van Humbug zijn stempel. ‘Hij leerde ons meer instrumenten in onze sound toe te laten’, aldus Helders. ‘Hij bracht vooral het tempo in veel nummers terug, hij leerde ons onszelf wat beter te beheersen, volgens mij zit er in de liedjes meer rust, en kan Alex daardoor veel beter zingen’, analyseert bassist O’Malley.
De overige drie liedjes van Humbug werden in Brooklyn geproduceerd door James Ford, met wie ze wel al eerder gewerkt hadden.
Helders: ‘Heel gek ook, dat we nu allemaal bij alle opnamen aanwezig waren, terwijl we voorheen een beetje gingen shoppen of zo als Alex z’n zang moest opnemen. We bleven nu voortdurend geconcentreerd en betrokken.’
Ingetogener
Humbug is aanmerkelijk ingetogener dan de vorige platen, en er is ruimte geschapen voor gitaarsolo’s en orgelmuziek. Live zal de band nu ook worden begeleid door een nog enigszins verdekt opgestelde toetsenist. ‘Voorheen onze geluidsman en een geweldig muzikant’, aldus Helders, die de kleine wijzigingen wel spannend vindt.
‘Ik vond het altijd maar gezeur als ik muzikanten hoorde zeggen dat ze creatieve uitdagingen wilden zoeken en eens iets anders wilden. Nu begrijp ik het wel, het is echt een beetje saai alles steeds maar hetzelfde te doen. We kunnen veel beter spelen dan vier jaar geleden, hebben veel meer muziek leren waarderen, zoals Jimi Hendrix en Cream, waar we toen echt nog geen lucht van hadden. Logisch dat we dan de lat zelf ook wat hoger willen leggen. Alleen willen we wel de Arctic Monkeys blijven. Dus geen lange nummers, geen eindeloos lange platen, maar gewoon tien liedjes in veertig minuten. Ik kan niet wachten ze live uit te proberen.’
In Nederland is het nieuwe materiaal volgende week te horen wanneer de Arctic Monkeys zondag als laatste band in de Alpha Tent staan geprogrammeerd. ‘Laat maar komen die regen. We raken echt niet zo snel meer in verwarring.’
Verrassend.quote:Gelukkig hadden ze Sheffield nog. Helders: ‘Heerlijk een paar maanden thuis. Een beetje kijken naar een nieuwe woning, eens met wat andere mensen praten. Gewoon, in je vertrouwde omgeving. Overigens denken mensen dat we schatrijk zijn geworden. Nou, dat valt tegen hoor. In de jaren tachtig waren we dat met twee nummer-1-albums wel geweest, nu niet meer. We kunnen leuk wonen, maar we hebben geen dure auto’s of zo. Ik zie klasgenootjes die nu tandarts zijn. Die hebben veel meer geld, maar natuurlijk veel minder leuk werk.’
Da's Mr. ArcticMonkeysFrance, in ieder geval één van de. Zo jaloers, hij is in een weekend naar Arctic Monkeys én Paul McCartney geweestquote:Op donderdag 13 augustus 2009 01:52 schreef Merkie het volgende:
Nieuwe filmpjes van MrSecretDoor. Zoals bijv. deze:
Rechts staan er meer. Betere filmpjes zal je niet snel vinden denk ik.
Ik heb hetzelfde met "Potion Approaching", en vind het daarom de meest verslavende track van het album. Juist omdat het onvoltooid klinkt, wil je 'em gelijk nog een keer opzetten. Ik in ieder geval wel! Vind het ook stukken beter van wat ik begin dit jaar gehoord heb van de live-versies, op het album is de productie geweldig. En de Rolling Stones-knipoog is ook leuk.quote:Op donderdag 13 augustus 2009 12:46 schreef AMDB het volgende:
[..] Wat mij wel opvalt, ik heb het idee dat Potion Approaching en Dance Little Liar niet af zijn. Voor mijn gevoel moet het refrein daar nog een keer herhaald worden. [..]
Arctic Monkeys go Willy Wonkaquote:Arctic Monkeys to hide Reading And Leeds Festival tickets in Oxfam single
Band will also sneak 40 signed copies of 'Crying Lighting' into charity shops
Arctic Monkeys have hidden tickets to this year's Reading And Leeds Festivals inside just two copies of their new single. The "golden tickets" for the August 28-30 event, will be placed at random inside the seven-inch version of 'Crying Lightning' which is released on Monday (August 17).
As previously reported, Arctic Monkeys are selling that version of the single exclusively through Oxfam's charity shops in the UK. A ten-inch version of the single is being sold through conventional record shops. In addition to the golden tickets, which will contain a code that the finders can enter online, the band are also hiding 40 signed copies of the seven-inch across Oxfam's network of shops. A further 15 signed copies will be sent out at random to customers who buy the record using Oxfam.org.uk/shop.
Arctic Monkeys headline the Reading And Leeds Festivals alongside Radiohead and Kings Of Leon.
http://www.nme.com/news/arctic-monkeys/46696
Heb je ze al binnen?quote:Op vrijdag 14 augustus 2009 15:50 schreef Aisumasen het volgende:
De nieuwe B-kanten zijn trouwens op iTunes te downloaden, in ieder geval al vanaf iTunes Germany. Daar kun je ook previews horen. "I Haven't Got My Strange" duurt ook al 1:30...
Ik vind de productie wel meevallen. Vind 'm wel rauw klinken.quote:Op vrijdag 14 augustus 2009 17:01 schreef Aisumasen het volgende:
Een echte B-kant. En "Red Right Hand" is ook nooit het sterkste nummer geweest... Productie heeft dezelfde kwaal als "Crying Lightning", die vocals...
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |