Jezelf veranderen

Ja maar met veel moeite.

Denk wel dat het mogelijk is. Alleen dient de "drive" vanuit jezelf te komen en niet worden opgelegd door iemand anders.

Ja natuurlijk?

quote:

Op woensdag 29 juli 2009 13:17 schreef Siddartha het volgende:
'Sommige mensen zijn geboren leiders, andere zijn geboren om geleid te worden.'

Ik worstel hier nu al een tijdje mee. Worden mensen geboren zoals ze zijn of is er toch iets van keuze?
Nou ben ik zelf iemand die niet in vrije wil (keuze) gelooft, maar ik vind dat die wetenschap geen excuus mag vormen om niet te handelen. Daarom vraag ik me af of je , binnen het gebied van zogenaamde vrije keuze, wel jezelf kan vormen.
Kan een lui iemand een actief iemand worden als hij maar wil?
Kan een schuw iemand een sociaal persoon worden?

Freud (nu begeef ik me op glad ijs, mijn kennis van Freud is heel beperkt) beschreef het ego en het superego. Kan je het super-ego (in mate) bereiken en wat gebeurt er dan met het super-ego?

Kan iemand dus anders worden, op een andere manier gaan leven?
Ik ben al een tijdje het denken om die vraag in een experimentje te verwerken, details moet ik nog uitwerken.

Ik ben benieuwd wat jullie hiervan denken.

Ten eerste ligt verandering niet alleen aan jouw persoonlijkheid, maar ook aan de omgeving waar jij je in bevindt. Daarnaast ben je ook deels vatbaar van hoe je veranderd door je genen. Deze factoren zorgen samen voor of jij vatbaar bent voor verandering. Als je een extravert persoon bent en je wilt veranderen, (bijvoorbeeld met meer mensen om gaan) gaat dat gemakkelijker af dan als je introvert bent.

De Theorie van Freud heeft een ID, Ego en Superego. Het ID is het pleasure principe dat zoekt naar het bevredigen van lusten, bijv voedsel of seks. De Ego heeft de realiteits principe, die de ID in toom houdt. Bijvoorbeeld dat seks in het openbaar toch wel vreemd kan zijn, en dus seks ergens waar je met zijn tweeen bent doet. De superego zijn de normen en waarden van een persoon. Deze worden beinvloed door de omgeving en ontwikkeling vanaf dat je geboren bent.

quote:

Op woensdag 29 juli 2009 13:17 schreef Siddartha het volgende:
'Sommige mensen zijn geboren leiders, andere zijn geboren om geleid te worden.'

Ik worstel hier nu al een tijdje mee. Worden mensen geboren zoals ze zijn of is er toch iets van keuze?
Nou ben ik zelf iemand die niet in vrije wil (keuze) gelooft, maar ik vind dat die wetenschap geen excuus mag vormen om niet te handelen. Daarom vraag ik me af of je , binnen het gebied van zogenaamde vrije keuze, wel jezelf kan vormen.
Kan een lui iemand een actief iemand worden als hij maar wil?
Kan een schuw iemand een sociaal persoon worden?

Freud (nu begeef ik me op glad ijs, mijn kennis van Freud is heel beperkt) beschreef het ego en het superego. Kan je het super-ego (in mate) bereiken en wat gebeurt er dan met het super-ego?

Kan iemand dus anders worden, op een andere manier gaan leven?
Ik ben al een tijdje het denken om die vraag in een experimentje te verwerken, details moet ik nog uitwerken.

Ik ben benieuwd wat jullie hiervan denken.

Freud zou ik misschien maar niet doen. Ondanks dat hij veel invloed heeft gehad in de psychologie waren de meeste therieen van Freud circelredeneringen e.d. en dus onweerlegbaar maar ook oninformatief.

Wat al lang bekend is dat menselijk gerag meestal een interactie is van "persoonlijkheid" en context . Luie mensen zijn niet altijd lui, extraverten niet altijd extravert.

Wat ook bekend is dat biologische feedback deel van je gemoed bepaalt. Als mensen moeten fronzen tijdens het lezen van grappen vinden ze ze minder leuk, als ze hun mond open houden alsof ze moeten lachen vinden ze ze leuker. Als je je vrolijker gedraagt wordt je ook vrolijker.

Op dit moment snap ik nog niet precies wat je vraag is aangezien je een aantal termen niet echt hebt gedefinieerd. Voornamelijk wat bedoel je met worden, en dus zijn, aangezien niemand permanent een karaktertrek is.

Ik ben wel van mening dat je jezelf kunt veranderen. De geest is het meest krachtigste wat een mens bezit.
Zoals hier boven word beschreven hangt het helemaal af van de drive... die word in de meeste gevallen door iets getriggerd...

Neem het volgende voorbeeld eens:
Stel je hebt een vriend/vriendin en die wil met je op stap. Je geeft aan dat je je moe voelt (en dat ook echt voelt) Jezelf houd van mountainbiken in het bos. kort daarna belt een vriend/vriendin je op om te gaan mountainbike. Wedden dat je dan de kracht en de energie wel hebt??

Ik zie mensen om me heen allemaal veranderen na een gebeurtenis..
Mijn vader bijv. voor de scheiding heel gesloten en van de oude stempel.
Na de scheiding, heel erg open en veel meer vrolijkheid en emotie...

Kameraad van me, voor auto ongeluk, beetje lui, achteroverhangen laat alles op zich af komen.
Nu na het ongeluk, actief en ondernemend.

kan zo nog wel even doorgaan.

Mensen die stoppen met roken, roken is een geestelijke verslaving (voor het grootste gedeelte)
Die van de 1 op andere dag stoppen... en dan zonder problemen.

Als je iets wilt, kun je het. je hebt soms alleen op de juiste manier een 'schop' nodig om te veranderen...

quote:

Op woensdag 29 juli 2009 13:26 schreef oompaloompa het volgende:

[..]

Freud zou ik misschien maar niet doen. Ondanks dat hij veel invloed heeft gehad in de psychologie waren de meeste therieen van Freud circelredeneringen e.d. en dus onweerlegbaar maar ook oninformatief.

Klopt, het heeft meestal te maken met introspectie en de studies van Freud waren vooral casestudies bij oude rijkere vrouwen.

quote:

Op woensdag 29 juli 2009 13:24 schreef Siddartha het volgende:

[..]

Dus jij bent helemaal diegene die je wilt zijn?
(Wat niet hetzelfde is als tevreden met jezelf zijn)

dit vind ik een beetje tegenstrijdig

Hoe bepaal je dan of je helemaal diegene bent die je wilt zijn ?
En niemand is perfect dus zullen er altijd punten zijn waaraan je wilt werken...
Ik denk dat als je te vreden met jezelf kan zijn je het ultieme doel bereikt heb...

quote:

Op woensdag 29 juli 2009 13:38 schreef Siddartha het volgende:

[..]

Onder zijn vat ik in dit geval vooral hoe iemand leeft, zijn normen en waarden.
Ik merk dat ik wel door te denken mijn waarden kan bijstellen, maar ernaar leven is moeilijker.
Zo weet ik wel dat ik beter kan leren dan mijn tijd verdoen door op fok wat rond te kijken, maar toch is het moeilijk.
Als ik nadenk over hoe ik mijn tijd zou moeten indelen, kom ik op iets heel anders uit dan wat ik normaal doe. Toch is het moeilijk om 'gewoon' te veranderen.

Dit gaat misschien hard aankomen...


Als je FOK! belangrijker vind dan je studie... waarom doe je die studie dan ?
Even mezelf als voorbeeld.

Ik ben een PC freak.. kan de dingen bouwen, installeren enz.
Hier ligt mijn interesse...

Wat ik heel sterk aan mezelf merk de laatste tijd is dat als ik er voordeel bij heb of andere mensen er mee helpen kan ik het heel graag doe. (hier zit dus mijn drive) andere dingen die volgens 'iedereen' belangrijk zijn zoals bijv een studie of bijv werk zoeken. Doe ik dan niet.

Bij mij ligt de prio dus bij computers ipv de dagelijkse dingen.

In bepaalde gevallen weet je stiekum wel dat het niet de juiste weg is, alleen verander je het niet.
Zoals jou voorbeeld met fok en de studie.

De enigste manier om dit aan te passen is om fok minder leuk te maken dan je studie..
Stel: je heb steeds last van een uitvallende verbinding, of je pc crasht om de 5 min.
Dan ga je niet meer fokken en vervalt de fok prioriteit.
Waardoor je mogelijk wel terug valt op de studie...

Snap je waar ik heen wil ?

quote:

Op woensdag 29 juli 2009 13:57 schreef Siddartha het volgende:

[..]

Als ik snap zeg je dus dat ik gewoon moet zorgen dat mijn prioriteiten veranderen,
oftewel,
dat ik moet veranderen.

Dat is juist mijn vraag, kan je zo veranderen en wat is ervoor nodig.
Ik denk dat je eerst je prioriteiten moet vaststellen ( studie belangrijker dan fok)
Dan kan je pas jezelf gaan veranderen, of de manier waarop je je tijd indeelt (minder fokken, meer studeren).

Nu is fokken<->studie een simpel voorbeeld, maar kan je dit ook als het om bijna alles gaat?
Laat ik het zo zeggen,
zou ik mijn dagen naar eigen idee kunnen inrichten, zo dat ik alles doe wat ik belangrijk vind?
Bijvoorbeeld studeren, sociaal contact, gamen, lezen, etc. Zonder 'tijdverlies' met randzaken zoals bijvoorbeeld rondstruinen op fok, of bijvoorbeeld teveel tijd besteden aan de minder belangrijke zaken zoals gamen.

Daar zou ook mijn 'experiment' over gaan.
Wat ik in gedachte had was het volgende:
Ik bepaal van tevoren wat ik belangrijk vind, de dingen waar ik mijn tijd aan wil besteden.
Ik bepaal wat ik wel moet doen, ongeacht of ik die belangrijk of leuk vind.
Dan richt ik alles in zodat ik ook alleen maar die dingen kan doen.
Dat probeer ik dan een maand vol te houden, dus me gedisciplineerd bezig houden met de dingen die ik belangrijk vind.
In mijn geval zou dat zo uitzien:
Dingen die ik belangrijk vind:
-Studeren
-Boeken lezen
-Sociaal contact
-Gamen (beperkt!)
Dingen die moeten:
-Werken

Dit zijn dus de hoofdzaken van wat ik (op dit moment kan bedenken) belangrijk vind. Daar zou ik me dan een hele maand alleen maar op moeten toeleggen.
Achteraf kan ik dan bepalen of ik me daarbij juist beter voelde dan zoals ik nu leef en of ik veranderd ben.

Ik snap wat je wilt.
Het is allemaal een mate van prios stellen..
Prio word meestal bepaald aan de mate van leukheid en belangrijkheid.

Ik weet niet wat voor werk je doet, maar je hebt vast wel eens een moment dat het allemaal te veel word en je naar je manager/begeleider loopt om te vragen hoe het allemaal op te lossen?
Dan stelt hij de prios voor je in.

Als bovenstaand is wat je wilt, ga je je er zeker beter door voelen.
Want je doet immers waaraan je zin hebt, of zoals jij denkt dat je het goed doet.

Maar denk hier wel aan dat als het niet lukt je heel snel weer terugvalt in je oude gewoonte en je dus je hele project voor niks hebt gedaan.
Begin met kleine stappen, je moet niet te veel willen.

Je kunt beter eerst een makkelijk doel voor ogen hebben en die halen, bijv elke ochtend 30min studeren.
Als je dat lukt voor bijv een week, heb je meer kracht/zelfvertrouwen dat je meer kunt doen om te veranderen en kun je ook steeds meer veranderen (je gelooft dan in je zelf)
Faal je, dan zal dit afnemen en ben je geneigd te denken, zie, ik kan dit niet...
Snap je?

Het merendeel van gedrag wordt bepaald door context. Verander je context en je verandert je gedrag.

(geen lang verhaald maar volgens mij wel het punt. Thuis zit je op fok, ga in de bieb leren en opeens leer je wel hard).

Wat is de bedoeling van je "experiment" kijken voor je zelf of je je gedrag kunt veranderen of iets aantonen wat algemeen genomen kan worden/ Dat je je gedrag aan kunt passen door de context te veranderen is al lang bekend toch?

Is het een persoonlijk experiment naar jezelf of is het een verbreding van kennis?

quote:

Op woensdag 29 juli 2009 14:13 schreef Siddartha het volgende:

[..]

Ah, we zitten op dezelfde bladzijde

Kleine stapjes zetten, ik weet het niet.
Aan de ene kant sprak het experiment me wel aan, gewoon om te zien of ik het kan volhouden en wat het me zou opleveren.
Maar ook omdat kleine stapjes zijn wat ze zijn: Klein. Bovendien ken ik mezelf en ik zal mezelf echt moeten dwingen om te veranderen, wil ik ook echt veranderen en me niet tijdelijk anders gedragen. Dat lijkt tegenstrijdig, maar juist met kleine stapjes zie ik het gevaar van terugvallen groter.

Mooizo :d das belangrijk.

Je geeft aan dat je kleine stappen niet ziet zitten.. waarom niet?
als ze falen wil je schijnbaar niet?
Of de methode werkt natuurlijk niet

Dan moet je een andere methode bedenken.
De geest is een tricky person die je altijd zal proberen te verleiden in andere dingen te doen.

Als je voor jezelf het gevoel hebt nu niet de kracht te hebben om kleine stappen te ondernemen.
Dan moet je of die kracht vinden, of je gedachte gang aanpassen.
Voor mijn gevoel ben jij een persoon die het liefste 1 stap zet en gelijk de hele wereld verandert...
Helaas is dit niet zo en heeft alles zijn tijd nodig.
Rome is ook niet in 1 dag gebouwd...

Dan heb je nog de optie om het fok/studie voorbeeld er ff bij te pakken.
Fokken minder interesant te maken.
Ik zit nu zelf ook in een dilemma... voor mijn gedachte gang hou jij me van mijn huishouding af.
Echter ligt die keuze bij mij en kan ik ook gewoon de pc uit doen en doorgaan.
Mijn gedachtes denken nu echter, ach het kan nog wel even je hebt vrij dus neem je tijd.
Dit is tricky...
Ik heb daarom het volgende bedacht.

Prio's

ik wil fokken
ik moet huishouding.

Voorkeur is altijd het leuke en dat is fokken.
huishouding moet gebeuren maar is minder leuk en minder hoge prio.

Ik kan na het typen van dit bericht ff de stofzuiger pakken en ff gaan stofzuigen.
Ik ben dan met 10 - 20 min terug en kan dan de reacties lezen en weer ff reageren.
Dan bijv ff de afwas en dan weer reageren.
Zo combineer ik het toch enigsinds...
Zo zou je het ook met je studie kunnen doen.
Reactie op fok plaatsen
30 min studeren en weer ff fokken
Nou is het voor studie in dit geval niet een goed voorbeeld, maar bij wijze van spreke...

quote:

Op woensdag 29 juli 2009 14:23 schreef Siddartha het volgende:

[..]

Vooral persoonlijk , waar de uitkomst natuurlijk een verbreding van mijn kennis kan zijn.
Je voorbeeld van thuis-fok, bieb-leren klopt. Het punt is juist om naar de bieb te gaan of nog beter: Zorgen dat thuis-leren word.

Weet je toevallig nog een goed boek over gedrag en context?

Nou thuis leren zou dus veel moeilijker zijn om te doen dan gewoon jezelf ergens anders neerzetten waar het beter gaat

Boeken is nogal moeilijk aangezien het een groot onderwerp is, maar als je een extreem geval wilt/; het stanford prison experiment van Zimbardo, of nog leuker, kijk de film "das experiment" die erop gebasseerd is.

quote:

Op woensdag 29 juli 2009 14:35 schreef Siddartha het volgende:

[..]

Hmm, je brengt me erg aan het twijfelen.
Zoals ik zei ben ik bang dat ik met te kleine stapjes uiteindelijk 'vergeet' waar ik mee bezig ben. Als ik bijvoorbeeld afspreek dat ik nog maar een uurtje per dag achter de pc zit, ga ik al snel denken:'Ach, wat maakt het nou uit dat ik een half uurtje langer ben het gamen.' En van het een komt het ander.
Maar misschien kan ik wel met kleinere periodes beginnen. Bijvoorbeeld een week.

Uiteraard zal ik even moeten proberen wat het beste voor mij werkt: Strikt een uur dit doen, een uur dat doen, of moet ik toch wat onnauwkeuriger zijn.

Ik vind dit heel interresant, omdat het eens niet helemaal puur theoretisch is en omdat het natuurlijk over mezelf gaat.

Je idee is goed, maar ik denk dat je het anders moet aanpakken...
Als je vergeet waarmee je bezig bent, dan moet je het opschrijven (=doel)

Ik heb zelf een hele tijd in een depri fase gezeten.
Ik heb me hier uit gehaald door op een blaadje een aantal positieve dingen over mezelf te zetten en die elke ochtend voor te lezen voor de spiegel.

Klinkt heel stom, maar heeft me wel geholpen.

en begin met iets kleins...
ga niet gelijk fok helemaal afkappen en je 100% op je studie storten
maar minder bijv met fok
en gebruik die tijd die je overhoud voor iets anders leuks
het leuke en het niet leuke moet je in balans houden

Ik heb nou net de afwas gedaan...
Afwas vind ik echt helemaal niks aan.
Maar zet er altijd mijn favoriete muziek bij aan en denk dan meer aan de muziek terwijl ik de afwas doe.
Waardoor het negatieve afwas al wat minder erg is. en terwijl ik er mee bezig ben, denk ik aan de leuke dingen die ik dan straks kan doen...

snappie?

quote:

Op woensdag 29 juli 2009 14:50 schreef Siddartha het volgende:

[..]

Ok, waarschijnlijk heb je gelijk.
Ik zal met kleine dingen beginnen, ik schrijf ze op en zal ze elke dag een keer lezen.
Het is iets heel raars om te bedenken dat dat wat je bent het doen, niet hoeft te zijn wat je moet doen.
Dat klinkt heel raar, maar ik geloof dat ze zoiets bewust worden noemen.

Alvast heel erg bedankt, ik hoop dat ik eruit kom.

in 1 woord precies (Y)
je bewust worden van de dingen om je heen, of in dit geval in je zelf!
Je kunt niet eerder iets veranderen tenzei je weet hoe het werkt, of wat het is

tvp

Ben ook addicted aan Fok! Maar ik hou me aan me planning en fok veel tussendoor via mijn mobiel en 's avonds voordat ik ga pitten vaak.

Volgens mij zei Schopenhauer: '' Men gedraagd zich naar de kennis die men heeft ''.

Oftewel wanneer jouw kennis aangeeft dat iets nutteloos is laat je het links liggen, ja en sommige dingen zijn te moeilijk om links te laten liggen, dat kan miss liggen aan het bewustzijn van jezelf of de doelloosheid van het leven etc..

Zolang je zélf echt wilt veranderen is het best mogelijk, vroeger was ik ook het verlegen jongetje wat het liefst achterin ging zitten en alles prima leek te vinden omdat dat nou eenmaal de weg was van de minste weerstand, dat portie weerstand kreeg ik in mijn ouderlijk huis destijds al.

Anyway, als je echt de noodzaak voor jezelf ziet om te veranderen en inziet dat verandering ook echt beter voor je is moet je toch echt de knop omzetten en er iets aan doen.
Gaat met kleine stappen over het algemeen, maar uiteindelijk is het hier in ieder geval prima gelukt en kan ik zeggen dat ik er blij mee ben.
Allerlei randzaken en omstandigheden zorgen alleen dat het niet altijd even lekker uit de verf komt, maar dat is weer iets anders.

quote:

Op donderdag 30 juli 2009 09:21 schreef Lastpost het volgende:
Zolang je zélf echt wilt veranderen is het best mogelijk, vroeger was ik ook het verlegen jongetje wat het liefst achterin ging zitten en alles prima leek te vinden omdat dat nou eenmaal de weg was van de minste weerstand, dat portie weerstand kreeg ik in mijn ouderlijk huis destijds al.

Anyway, als je echt de noodzaak voor jezelf ziet om te veranderen en inziet dat verandering ook echt beter voor je is moet je toch echt de knop omzetten en er iets aan doen.
Gaat met kleine stappen over het algemeen, maar uiteindelijk is het hier in ieder geval prima gelukt en kan ik zeggen dat ik er blij mee ben.
Allerlei randzaken en omstandigheden zorgen alleen dat het niet altijd even lekker uit de verf komt, maar dat is weer iets anders.

Dit is een knap staaltje individualisme
Het besef dat je je kansen moeten pakken is uiteraard handig, dit wordt volgens mij ook goed aangeeleerd in in gevangenissen.

Ik pak nu ook kansen aan, maar ik vraag me af of ik daar wel zo gelukkig van ga worden, of het leven dat ik ga leven niet als het ware al voor mij uitgestippeld is.

Ik vraag me ook af of je een verslaafde wel zijn verslaving af mag nemen.

quote:

Op donderdag 30 juli 2009 09:29 schreef hardromacore het volgende:

[..]

Dit is een knap staaltje individualisme
Het besef dat je je kansen moeten pakken is uiteraard handig, dit wordt volgens mij ook goed aangeleerd in in gevangenissen.

In de gevangenis leer je sowieso een boel zaken die niet voor mogelijk gehouden zou hebben voordat je er (langer dan enkele uren) in terecht komt, vooral het op waarde schatten van zaken.

quote:

Ik pak nu ook kansen aan, maar ik vraag me af of ik daar wel zo gelukkig van ga worden, of het leven dat ik ga leven niet als het ware al voor mij uitgestippeld is.

Ik geloof toch echt dat je het leven dat je (be)leeft grotendeels zelf bepaald, invult en richting geeft, anders zou men voor mij een blad met teveel door elkaar lopende stippellijntjes hebben uitgetekend die constant op en neer golven in extremen.
Buiten dat denk ik ook niet dat er heel veel dingen in het leven zijn die vooraf bepaald zijn, wel kun je natuurlijk jezelf heel gemakkelijk neerleggen bij gegevens en informatie die je al hebt op dat moment in plaats van er iets mee of aan doen.

quote:

Ik vraag me ook af of je een verslaafde wel zijn verslaving af mag nemen.

Het woord verslaving vind ik sowieso al een negatieve lading hebben, ongeacht de context.
Zodoende vind ik best dat anderen in mogen grijpen bij verslavingen, omdat het onder normale omstandigheden (even een gevalletje zelfreflectie) nooit zover gekomen zou zijn en het hooguit een voorkeur zou zijn die je graag herhaald.
Zodra je jezelf niet meer in de hand hebt moet iemand anders maar je maar bij de hand nemen, diegene zal er uiteindelijk enkel blij om zijn als ie zelf weer kan kiezen, ookal zal diegene het op dat moment anders zien.

Volgens mij kan je jezelf wel degelijk veranderen, maar dit binnen een kader dat al vastligt vanaf je geboorte. Je genetisch materiaal (nature) bepaalt de eigenschappen die je kan hebben.
Het is echter 'aan je omgeving' (nurture) om de eigenschappen tot hun recht te laten komen.
Je zal de trekken die door je omgeving worden gestimuleerd verder ontwikkelen.
Als je op een bepaalde leeftijd komt zal je basis dus al grotendeels gevormd zijn.
Het lijkt me dan een lange weg om toch andere eigenschappen meer naar boven te laten komen (mist aanwezig), maar wel mogelijk.

quote:

Op donderdag 30 juli 2009 09:48 schreef Lastpost het volgende:
Ik geloof toch echt dat je het leven dat je (be)leeft grotendeels zelf bepaald, invult en richting geeft, anders zou men voor mij een blad met teveel door elkaar lopende stippellijntjes hebben uitgetekend die constant op en neer golven in extremen.
Buiten dat denk ik ook niet dat er heel veel dingen in het leven zijn die vooraf bepaald zijn, wel kun je natuurlijk jezelf heel gemakkelijk neerleggen bij gegevens en informatie die je al hebt op dat moment in plaats van er iets mee of aan doen.

En toch bepaalt jouw genetica jouw stappen.

quote:

Het woord verslaving vind ik sowieso al een negatieve lading hebben, ongeacht de context.
Zodoende vind ik best dat anderen in mogen grijpen bij verslavingen, omdat het onder normale omstandigheden (even een gevalletje zelfreflectie) nooit zover gekomen zou zijn en het hooguit een voorkeur zou zijn die je graag herhaald.
Zodra je jezelf niet meer in de hand hebt moet iemand anders maar je maar bij de hand nemen, diegene zal er uiteindelijk enkel blij om zijn als ie zelf weer kan kiezen, ookal zal diegene het op dat moment anders zien.

Maar zou het ervarende gevoel van die verslaving ooit nog overtroffen worden?
Ja er worden mensen geboren met verslavingen of iig een aanleg ervoor, laat mensen dit doorleven zolang het niet levensbedreigend is en anderen niet direct lastigvalt. Het lijkt me door dit te accepteren er makkelijker mee om kan worden gegaan dan wel meer info over verslavingen verkregen kan worden en uiteraard moet voor de verslaafde ook een wereld worden geschetst zonder verslaving.

Ik las mee en herken me enigszins wel in Siddartha. Om antwoord te geven op je vraag: ja, een mens kan veranderen. Het is inderdaad de drive. Als je echt iets wilt bereiken, dan kom je er wel, is me in mijn opvoeding meegegeven. Het is simpel om te zeggen: “niet denken, doen!”. Dat is ook het ook. Simpel. Makkelijker gezegd dan gedaan. Maar het is wel de basis.

Zo ben ik ook een hele poos depressief geweest. In mijn leven ken ik meerdere depressieve periode. Lang is het me niet echt voor de wind gegaan, tot het voorjaar van 2008. Ik studeerde af en kon me eindelijk volledig focussen op mijn passie: ontwerpen en mijn eenmanszaak. Een heerlijke vakantie vol rust ging vooraf en stapte er ondanks mijn angst voor vliegen, het vliegtuig in. Ik wilde het overwinnen (ben er nog niet in geslaagd ) en wat zou mij het rotten, ik wilde een periode afsluiten en worden zoals ik ben.

Echter verliep het helemaal anders. Kort na terugkomst van vakantie overleed een maat van me op 20-jarige leeftijd plotseling door hartfalen. Vanaf dat moment belandde ik opnieuw in het negatieve spiraal waar ik me lang in bevonden heb. Dacht te veel na over het leven en de dood. Vertrouwde mijn eigen lichaam niet eens meer zo. Veel last van hyperventilatie en voor het minst en geringste bang voor de meeste normale in het leven. Verlatingsangst, bang om naar buiten te gaan, bang om auto te rijden, bang om te komen overlijden. Ja, het slaat nergens op. Ik sprak mezelf van alles in. Dat ik me geen zorgen moest maken en me totaal niet met zulke onbelangrijke zaken bezig moest houden. Het verpeste mijn leven op dat moment. Maar toch, ondanks alle positief bedoelde tegenspraak heb je het gevoel van falen. Het lukte me niet om te veranderen en te worden wie ik was voor zijn overlijden.

Om terug te komen op het onderwerp. Ja, je kan veranderen als je dat wilt. Het is mij ook gelukt en het zal me ook opnieuw lukken. De weg er naar toe is moeilijk en je zult zeker met tegenslagen te maken gaan krijgen. Maar geef niet op. Waar een wil is, is een weg.

Die verandering is zeerwel mogenlijk, maar een expiriment zal niet helpen.. ook niet onderdrukken of jezelf willen controleren in bepaalde dingen en gewoonten.
Dat is wat boeddhisten doen bijvoorbeeld, en het brengt ze niets.
Mensen worden gevormd of mischien wel geproduceerd door de cultuur waarin ze geboren worden en opgroeien.
Wat nodig is om te veranderen, om heel en compleet te worden is 'zien' maar niet met de ogen

Het zal niet veel nut hebben om een lijstje op te stellen. Na hooguit een paar dagen zul je het lijstje opgeven en je weer laten leiden door je impulsen.

Je zit de hele dag op Fok, omdat je niets beters te doen hebt. Ga eerst eens de wereld verkennen. Dan krijg je vanzelf door wat je wilt bereiken in het leven (en zul je bijvoorbeeld ook eerder bereid zijn om te studeren i.p.v. te fokken). Het gaat er dus om om een doel in het leven te hebben. Je moet eerst weten wat je leuk vindt en dan ga je daar automatisch energie in steken.