OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Hoi,
Bewust-alleenstaand-moederschap... Wat vinden jullie ervan? Zou je het zelf overwegen? Kennen jullie BAM-mama's? En komt een kind iets noodzakelijks tekort wanneer het alleen door een moeder word grootgebracht en zijn/haar vader 'onbekend' is? Etc. Etc. Whatever, vertel!
Ik ben zelf moeder van een 8 maanden oude zoon. Mijn ex bedroog mij al eens tijdens de zwangerschap, ging een weekend voor de bevalling een lang weekend stappen aan de andere kant van het land (terwijl ik een zwangerschapsvergiftiging had, en ieder moment van de dag weer opgenomen kon worden), was in tussentijd voortdurend op zoek naar aandacht & seksuele contacten, en ging een maand na de geboorte opnieuw in zijn eentje een weekend op stap waar hij wederom vreemd ging. Einde relatie.
Inmiddels is het ruim 7 maanden na dato, en geniet ik volop van de aanwezigheid van mijn zoon & het ONbewust alleenstaand moederschap. Ik heb totaal geen behoefte aan een relatie op dit moment, en heb eigenlijk het vermoeden dat ik dit over twee ook nog niet zal hebben. Het is even welletjes geweest.
En dan komt er een twistpunt, want ergens hunker ik wel heel erg naar een brusje voor mijn zoontje.
Ik ben jong en hoef in principe echt geen haast te maken, toch denk ik de laatste tijd steeds vaker na over het traject van een BAM-mam... In principe kan ik nog een kindje alles bieden; Ik hoef de eindjes niet aan elkaar te knopen, heb mijn leven goed op de rails, veel liefde, goede toekomstperspectieven.... Alles behalve een vader in dat geval.
Gevoelsmatig ontneem ik mijn kind daarmee een belangrijk iets.. Ondanks dat ik zelf alleen door mijn moeder ben groot gebracht, vind ik het wel erg fijn nu weer contact te hebben met mijn vader. En ondanks dat mijn zoon min of meer zonder vader opgroeit, en t.n.t. nog niets mist... Is de keus om zwanger te raken van een spermadonor, en mijn (toekomstig) kind bewust zijn/haar vader ontnemen, iets wat ik eigenlijk als heel egoistisch/ongewoon ervaar. Anderzijds zou een grote wens daar wel mee in vervulling gaan, maar ik betwijfel of ik het zou kunnen.
Geen topic om zieltjes te winnen, gewoon een topic om in alle eerlijkheid jullie ervaringen rondom het BAM-mam-gebeuren te delen. Ben namelijk erg benieuwd hoe jullie er tegenover staan
Bewust-alleenstaand-moederschap... Wat vinden jullie ervan? Zou je het zelf overwegen? Kennen jullie BAM-mama's? En komt een kind iets noodzakelijks tekort wanneer het alleen door een moeder word grootgebracht en zijn/haar vader 'onbekend' is? Etc. Etc. Whatever, vertel!
Ik ben zelf moeder van een 8 maanden oude zoon. Mijn ex bedroog mij al eens tijdens de zwangerschap, ging een weekend voor de bevalling een lang weekend stappen aan de andere kant van het land (terwijl ik een zwangerschapsvergiftiging had, en ieder moment van de dag weer opgenomen kon worden), was in tussentijd voortdurend op zoek naar aandacht & seksuele contacten, en ging een maand na de geboorte opnieuw in zijn eentje een weekend op stap waar hij wederom vreemd ging. Einde relatie.
Inmiddels is het ruim 7 maanden na dato, en geniet ik volop van de aanwezigheid van mijn zoon & het ONbewust alleenstaand moederschap. Ik heb totaal geen behoefte aan een relatie op dit moment, en heb eigenlijk het vermoeden dat ik dit over twee ook nog niet zal hebben. Het is even welletjes geweest.
En dan komt er een twistpunt, want ergens hunker ik wel heel erg naar een brusje voor mijn zoontje.
Ik ben jong en hoef in principe echt geen haast te maken, toch denk ik de laatste tijd steeds vaker na over het traject van een BAM-mam... In principe kan ik nog een kindje alles bieden; Ik hoef de eindjes niet aan elkaar te knopen, heb mijn leven goed op de rails, veel liefde, goede toekomstperspectieven.... Alles behalve een vader in dat geval.
Gevoelsmatig ontneem ik mijn kind daarmee een belangrijk iets.. Ondanks dat ik zelf alleen door mijn moeder ben groot gebracht, vind ik het wel erg fijn nu weer contact te hebben met mijn vader. En ondanks dat mijn zoon min of meer zonder vader opgroeit, en t.n.t. nog niets mist... Is de keus om zwanger te raken van een spermadonor, en mijn (toekomstig) kind bewust zijn/haar vader ontnemen, iets wat ik eigenlijk als heel egoistisch/ongewoon ervaar. Anderzijds zou een grote wens daar wel mee in vervulling gaan, maar ik betwijfel of ik het zou kunnen.
Geen topic om zieltjes te winnen, gewoon een topic om in alle eerlijkheid jullie ervaringen rondom het BAM-mam-gebeuren te delen. Ben namelijk erg benieuwd hoe jullie er tegenover staan
Interessant topic 
.
Mijn mening: De meest ideale situatie is natuurlijk een moeder en een vader, maar alleen een moeder lijkt me veel idealer dan een vader die bijvoorbeeld slaat of het kind (of de moeder) op een andere wijze mishandelt.
Ik denk dat een kind heel gelukkig kan opgroeien bij een alleenstaande ouder, mits er wel andere rollenmodellen van het andere geslacht aanwezig zijn (een oom, opa of wat dan ook).
.Mijn mening: De meest ideale situatie is natuurlijk een moeder en een vader, maar alleen een moeder lijkt me veel idealer dan een vader die bijvoorbeeld slaat of het kind (of de moeder) op een andere wijze mishandelt.
Ik denk dat een kind heel gelukkig kan opgroeien bij een alleenstaande ouder, mits er wel andere rollenmodellen van het andere geslacht aanwezig zijn (een oom, opa of wat dan ook).
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
Eens met Vivi. En ik vind ook dat een kind de mogelijkheid moet hebben zijn/haar biovader te leren 'kennen'.
Ik ben heel erg tegen anonieme donoren.
Ik ben heel erg tegen anonieme donoren.
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Oh ja, vergeten. Ik ben ook zwaar tegen anonieme donoren, schrijnende verhalen levert dat vaak op als zo'n kind volwassen is.
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
Interessant topic, maar er is er al eentje van een tijd terug. Ik ga hem even opdiepen, dan kunnen we daar verder. Daar staan ook al flink wat ervaringen en meningen in.
Daar staan ook al flink wat ervaringen en meningen in.
***
Verder in: Bewust alleenstaand ouderschap
Met voor Brunoh ook nog een linkje naar een nóg ouder topic hierover: Bewust alleenstaand ouderschap
Met voor Brunoh ook nog een linkje naar een nóg ouder topic hierover: Bewust alleenstaand ouderschap
***
