Ik zit er zelf over te denken om over een paar jaar, als ik dan geen 'geschikte' partner heb, in m'n eentje een kindje te gaan krijgen (als het kan, als het mag etc.)
Ter illustratie, de reacties in het andere topic:
quote:
Op woensdag 15 oktober 2003 10:24 schreef Syrena het volgende:
[...]
of ik het ook helemaal alleen zou kunnen (mocht er over een paar jaar nog steeds geen man zijn waarvan ik denk: JAH)
[...]
quote:
Op woensdag 15 oktober 2003 10:34 schreef Brighteyes het volgende:
[...]
en ja, ook ik ben bezig met 'het zelf gaan doen, als er geen geschikte mannelijke kandidaat is'.
[...]
quote:
Op woensdag 15 oktober 2003 11:03 schreef LadyS het volgende:Syrena en Brighteyes... wel knap als jullie het in je eentje aan zouden durven.. ik bedoel dus: het lijkt me echt een hele grote stap.. Hoe zie je dat dan voor je.... inseminatie of adoptie (een geestelijk 2e streepje, zeg maar
) of weet ik veel wat voor manieren er nog zijn...
quote:
Op woensdag 15 oktober 2003 11:35 schreef Syrena het volgende:Zoals de zaak nu zit, inseminatie van een bekende donor. Maar dan wil ik wel HEEL zeker zijn dat de zaken goed geregeld worden, met contracten en alles. Ik wil nl. wel dat mijn kind zijn vader kent en kan zien en andersom.
Maaarrrr, dat is alleen het back-up plan
Het eerste plan is man-huisje-boompje-beestje. Ik heb ook geen idee hoe hard mijn biologische klok gaat loeien tegen de tijd dat ik 35 ofzo ben.
Ik heb nu wel een relatie, alleen heeft de man in kwestie enorme bindingsangst etc. en vind hij dat we "goede vrienden" zijn. Ik moet er nu nog om lachen, maar zodra ik dat niet meer kan zal ie moeten gaan kiezen.
Dus ja, het is een enorme stap, maar ik bereid me beetje bij beetje gewoon stiekem voor. Ik heb het zelfs thuis al meegedeeld, zo van: als er geen leuke vent komt wil dat nog niet zeggen dat er geen kindjes komen. Mocht blijken dat ik onvruchtbaar ben dan zijn de opties adoptie of pleegkinderen of of of....
Maar voorlopig droom ik van een lief kindje in mijn armen, namen, babykleren...
quote:Zijn er meer vrouwen die hierover denken, of het zelf al gedaan hebben.
Op woensdag 15 oktober 2003 11:36 schreef Brighteyes het volgende:
Ik zou dan voor inseminatie gaan.
Het lijkt me idd ook een enorme stap, en hoop dan ook dat ik in de tussentijd iemand vind om het samen mee te doen.
Maar ik was er in mijn vorige relatie (nu net 1 1/2 maand uit) helemaal aan toe, alleen hij niet. En daarnaast schortte er ook nog wel het een en ander aan.
Ik heb altijd al geroepen (vanaf een jaar of 18) dat als ik op een gegeven moment geen vent zou hebben, dan ik het dan wel zelf zou doen.
Maar goed ik heb dat moment voor mezelf pas over 5 jaar staan (dan zou ik 33 zijn) dus ik heb nog wel even om het uit te puzzelen. Het moet financieel natuurlijk ook kunnen en ik zal ook wel een goed gesprek met m'n ouders moeten hebben voor eventuele back-up zeg maar.
Het gaat hier dus niet om 'alleenstaand ouderschap', maar echt om bewust alleenstaand ouderschap.
Ik kies er bewust voor om hier niet de term BOM (bewust ongehuwd moeder) te gebruiken, omdat ik vind dat daar een beetje een stigma om heen hangt. Ik zou nl. zelf het liefst een kindje samen met een partner maken, maar als die niet voor handen is, dan toch alleen.
Valt me trouwens wel op hoe sterk de voortplantingsdrang bij veel vrouwen is. Ik heb bv weleens een zwangerschapsforum gemodereerd (tijdens stage) en dan schijnt het alsof die vrouwen die een kind willen alleen maar bij hun partner zijn om hen te bevruchten en van een kind te voorzien. Zo erg is het hier op fok niet hoor
, maar soms denk ik weleens: mannen..ze moesten eens weten hoe ze worden 'gebruikt'.Hulde daarom vor jou, TS, dat je het dan evt. ook bereid bent het alleen te doen!
Anyway, misschien praat ik er te gemakkelijk over, ik heb nog minstens 10 jaar om erover na te denken.
Moeilijk, ik zal er ook geen mening over geven. Alleen ik het zelf nooit doen, hoeveel ik ook van kinderen houd (ja, makkelijk gezegd, als man zijnde; dat weet ik). Was ik een vrouw, dan zou ik het nog niet weten (hmm.. als man dus ook niet)
Lekker warrig antwoord, sorry... Het is nu eenmaal hele moeilijke materie; ben je eigenlijk wel in staat om het kind op te voeden? Je zult toch ook moeten werken ed. Als je het kind echt een keer zat bent, dan kun je het niet even bij papa dumpen. Je kunt nooit zeggen: 'Als papa het goed vindt, dan mag het'. Je mist echt heel veel, Zal het kind later ook niet heel veeel missen? Bijv. hoe zijn/haar kindertijd met papa en mama zou zijn geweest; zal het kind worden gepest omdat het geen papa heeft? En hoe zal de spermadonor reageren als hij z'n eigen kind bij jou ziet? Zal hij daarop rechten kunnen laten gelden?
Dit zijn gewoon zomaar wat vragen die bij mij direct naar boven komen; ik probeer maar een beetje mee te denken (heb dat andere topicdeel niet gelezen trouwens)
quote:En dat wil ik dus idd absoluut niet.
Op woensdag 15 oktober 2003 11:51 schreef Aventura het volgende:
[...]en dan schijnt het alsof die vrouwen die een kind willen alleen maar bij hun partner zijn om hen te bevruchten en van een kind te voorzien. Zo erg is het hier op fok niet hoor
Ik wil het dan wel op de meest 'integere' manier doen, als die er is in dit geval.
Ik zou wel voor een donor gaan die 'bekend' is, of het nou een bekende van mij is, of van de zaad-bank, maar ik vind wel dat zo'n eventueel kind zou moeten kunnen weten wie de donor is, mocht hij/zij daar behoefte toe hebben.
Kijk je kan ook gewoon een beetje leuk onbeschermd rond gaan neuken, maar daar zou ik me gewoon niet goed bij voelen.
Maar nogmaals, ik hoop natuurlijk wel, dat ik die ene leuke vent die speciaal voor mij bedoeld is nog een keertje tegen kom tegen die tijd
En waarom zou je het niet doen? Als je hart zegt dat het een goede beslissing is en alles is op en top geregeld dmv contract etc GO FOR IT!
quote:Alleen zijn die contracten weer niet altijd geldig (blijkt dan achteraf) of kunnen worden aangevochten, zekerheid is er nooit (maar ja, dat heb je ook niet in een huwelijk he...)
Op woensdag 15 oktober 2003 12:00 schreef Little-Angel het volgende:
...
En waarom zou je het niet doen? Als je hart zegt dat het een goede beslissing is en alles is op en top geregeld dmv contract etc GO FOR IT!
quote:Helemaal niet
Op woensdag 15 oktober 2003 11:53 schreef Bright het volgende:
Dit is zeker het verhaal over de biologische klok...
Ik weet alleen gewoon heel zeker dat ik ooit een keer moeder wil zijn.
Ik wil zwanger zijn, ik wil het voelen, ik wil het meemaken.
Als ik de verliefde blik in de ogen van vrienden van mij zien, als ze naar hun kindje kijken, dan denk ik: DAT WIL IK OOK!!!!
En ja, ik ga idd niet eeuwig op de juiste partner zitten wachten omdat ik als vrouw zijnde daar nou eenmaal niet de tijd voor heb. Mannen kunnen nog jaren wachten, bij mij houdt het een keertje op.
Waarom dan op m'n 33-ste (ongeveer)? Omdat ik ook niet te oud wil zijn als ouder zijnde. Het liefste had ik het nu gedaan, omdat ik graag voor mijn 30-ste moeder zou willen zijn, maar ik vind het ook te ver gaan om zo'n beslissing nu al te nemen. Juist omdat ik het alleen zou doen. Ik heb nu nog een paar jaar de tijd om er over na te denken of een partner tegen te komen, en financieel te groeien etc.
quote:Dus toch een mening.
Moeilijk, ik zal er ook geen mening over geven. Alleen ik het zelf nooit doen, hoeveel ik ook van kinderen houd (ja, makkelijk gezegd, als man zijnde; dat weet ik). Was ik een vrouw, dan zou ik het nog niet weten (hmm.. als man dus ook niet)
quote:Ik denk van wel. Tegen die tijd ben ik ergens in de 30, met genoeg levens ervaring etc. Waarom niet? Wist jij van te voren of jij in staat zou zijn een kind op te voeden?
Lekker warrig antwoord, sorry... Het is nu eenmaal hele moeilijke materie; ben je eigenlijk wel in staat om het kind op te voeden?
quote:Als dat het enige nut is van samen een kindje krijgen, wens ik jou het beste voor jouw relatie.
Je zult toch ook moeten werken ed. Als je het kind echt een keer zat bent, dan kun je het niet even bij papa dumpen. Je kunt nooit zeggen: 'Als papa het goed vindt, dan mag het'.
Het zal niet makkelijk zijn, dat hoor je mij ook niet zeggen. Waarom denk je dat ik het nu niet meteen doe? Ik zei al dat ik voor die tijd ook met mijn omgeving zal moeten praten, want ik zal idd back-up nodig hebben, voor 'onvoorziene' gevallen.
quote:In deze tijd van gebroken huwelijken, homohuwelijken etc. kan ik me haast niet voorstellen dat dit een issue zou zijn. Hooguit bij mensen uit een heel bekrompen omgeving.
Je mist echt heel veel, Zal het kind later ook niet heel veeel missen? Bijv. hoe zijn/haar kindertijd met papa en mama zou zijn geweest; zal het kind worden gepest omdat het geen papa heeft?
quote:Dat hangt er vanaf hoe ik het zou gaan doen. Als het een donor is van de spermabank, dan lijkt het me dat die man daar zelf wel over na heeft gedacht en de rechten en plichten zijn wat dat betreft goed vast gelegd.
En hoe zal de spermadonor reageren als hij z'n eigen kind bij jou ziet? Zal hij daarop rechten kunnen laten gelden?
Dat is ook de reden dat ik waarschijnlijk niet voor een donor zou gaan die een bekende is van mij, want dan is de kans op belangenverstrengelingen te groot.
quote:Thanks, dat geeft mij de kans ze te beantwoorden en proberen duidelijk te maken dat ik dit echt niet zou doen zonder er 'een nachtje over te slapen'.
Dit zijn gewoon zomaar wat vragen die bij mij direct naar boven komen; ik probeer maar een beetje mee te denken (heb dat andere topicdeel niet gelezen trouwens)
Andere topic is er trouwens niet, dit is een tussendoor gesprekje uit het 2e streepjes topic.
quote:
Op woensdag 15 oktober 2003 11:57 schreef Brighteyes het volgende:[..]
En dat wil ik dus idd absoluut niet.
Ik wil het dan wel op de meest 'integere' manier doen, als die er is in dit geval.
Ik zou wel voor een donor gaan die 'bekend' is, of het nou een bekende van mij is, of van de zaad-bank, maar ik vind wel dat zo'n eventueel kind zou moeten kunnen weten wie de donor is, mocht hij/zij daar behoefte toe hebben.Kijk je kan ook gewoon een beetje leuk onbeschermd rond gaan neuken, maar daar zou ik me gewoon niet goed bij voelen.
Maar nogmaals, ik hoop natuurlijk wel, dat ik die ene leuke vent die speciaal voor mij bedoeld is nog een keertje tegen kom tegen die tijd
Ikke ook! Wat betreft dat je alles alleen moet doen, als ik met de man die ik nu ken een kind zou krijgen dan weet ik zeker dat ik veel alleen zou moeten doen. Misschien doe ik hem nu wel te kort, je weet nooit hoe iemand op zo'n ingrijpende gebeurtenis reageert.
En misschien heb ik thuis ook wel het verkeerde voorbeeld gezien. Mijn vader is echt super, maar om nou te zeggen dat hij zich veel met de opvoeding bemoeide? Toen we ukjes waren verschoonde hij moeiteloos luiers e.d. maar later is hij veel meer op de achtergrond geraakt. Dat kan trouwens ook door mijn moeder komen, die is enorm beschermende e.d. ten opzichte van haar babies (van 23 en 27... 
)
Dus daar moet ik ook mee oppassen, ik kan erg onredelijk worden als ik meen dat ik gelijk heb... en ik wil ook wel veel dingen op de goede (lees: mijn) manier doen.
Maar ik opteer wel voor een lieve, sexy, zorgzame vent !
"They're keepers of knowledge. She holds the answers to all of our questions..."
Rewimo
Nederduitse/Mevrouw qltel
Voor ik qltel leerde kennen wilde ik ook al heel graag een kindje. Ik was al 14 jaar zonder relatie, maar dat vond ik geen belemmering Ik heb me aangesloten bij een mailinglist van BAM-mers (geen BOM inderdaad ) en ben op zoek gegaan naar informatie. Er zijn nogal wat dingen waar je praktisch gezien tegenaan loopt. Zo heb ik bijvoorbeeld mijn neus gestoten in het LUMC in Leiden, die geen alleenstaande vrouwen willen behandelen. En er zijn meer ziekenhuizen die dat per se niet doen. Een lijst van ziekenhuizen kun je vinden op de site van Freya (www.freya.nl).
Uiteindelijk heb ik een A-donor gevonden (anonieme donor, bewust voor gekozen) via de Bijdorp-kliniek in Barendrecht. De inseminaties zouden worden gedaan in het Boven-IJ Ziekenhuis in Amsterdam.
En toen werd ik ziek, moest de inseminaties uitstellen, en toen kwam ik qltel tegen 
Ongepland (ik was immers nog ziek) was ik supersnel zwanger, en nu zijn we al bijna 3 jaar (zondag!) ouders van ons zoontje Christan.
Voor degenen die wel belangstelling hebben om met anderen te mailen over alles rondom het in je eentje een kind (willen) krijgen, zijn er dus mailinglists. Wij hebben er inmiddels 3, want er zijn best wel veel vrouwen die hier meer over willen weten. Ik heb hier aan de deur al een heel stel geboortekaartjes hangen van BAM-kindjes 
Als je mee wilt mailen, stuur me dan even een berichtje (zie profiel) dan zal ik je wat meer uitleg geven.
En uiteraard wil ik hier ook vragen beantwoorden
Ik lees hier trouwens al de geijkte reactie die ik zelf ook kreeg toen ik mijn plannen bekend maakte in mijn omgeving (was geïnterviewd voor KRO's OntbijtTV, voor het uitgezonden werd heb ik het op mijn werk verteld - familie en vrienden wisten het uiteraard allang): wat dapper van je! 
Onzin, stellen die samen een kindje krijgen zijn net zo dapper, die weten immers ook niet wat er op hun af komt? En op de mailinglists is al gebleken dat BAM-mers veel bewuster nadenken over wat ze allemaal te wachten kan staan, en alle moeilijkheden-die-zich-eventueel-voor-kunnen-doen in elk geval in theorie al opgelost hebben
Ja, je moet alles alleen doen. Dat weet je dan ook. Er zijn stellen waar een van de ouders ook alles alleen moet doen, ondanks dat ze een partner hebben. Dat lijkt me een stuk zwaarder!
Ik voed Christan door de week alleen op, want qltel en ik wonen niet samen. Ik ken dus beide kanten van het verhaal Aan het alleen opvoeden zitten net zulke haken en ogen als aan het samen opvoeden 
<a href="http://bijenzonderzorgen.nl/" target="_blank" rel="nofollow">http://bijenzonderzorgen.nl/</a> beslist geen BIJ-zaak!
Een kind moet in een stabiel gezin opgevoed worden, met een vader en een moeder.
quote:Ik ben geboren in een stabiel gezin.....
Op woensdag 15 oktober 2003 18:26 schreef pro_jeex het volgende:
Bewust alleenstaand ouderschap, walchelijk.
Een kind moet in een stabiel gezin opgevoed worden, met een vader en een moeder.
Nu (ben 24) heb ik praktisch geen contact meer met mijn vader...
Wat ik er mee wil zeggen is dat je dat toch nooit van te voren kan bepalen. Op het moment dat je samen kiest om voor een kindje te gaan, kan het heel goed gaan. Maar vervolgens kan er van alles gebeuren... de vader (of de moeder natuurljik) kan overlijden, of misschien gaat de relatie wel gewoon uit.
Dat wil toch niet zeggen dat zo een kind met een opgroeid voor galg en rad?
https://steunliamtegensma2.nl/doneer/
Rewimo
Nederduitse/Mevrouw qltel
<a href="http://bijenzonderzorgen.nl/" target="_blank" rel="nofollow">http://bijenzonderzorgen.nl/</a> beslist geen BIJ-zaak!
quote:Ik zeg niet dat je ongelijk hebt, maar wil meneer pro-jeex zijn standpunt misschien ff verduidelijken?
Op woensdag 15 oktober 2003 18:26 schreef pro_jeex het volgende:
Bewust alleenstaand ouderschap, walchelijk.
Een kind moet in een stabiel gezin opgevoed worden, met een vader en een moeder.
In het begin had ik ook iets van, een kind heeft "recht" op een vader en een moeder.
Maar mijn mening is later bijgedraaid, ik ben nu van mening dat een kind heel goed met alleen een moeder kan opgroeien of heel goed met bijvoorbeeld 2 moeders.
Ik weet ook, dat zij het als alleenstaande moeder heel goed zal doen om haar kind op te voeden.
Ik kijk hier dus wel positief tegen aan, vind dat ieder mens, ook al is die alleen of heeft die een partner, wanneer de kinderwens groot is, recht heeft op een kind.
Als dat op deze manier mogelijk is, wat houdt je dan tegen ?
..Tegenwoordig kun je ook gemakkelijker een relatie aangaan, ook al heb je een kleine (iets wat vroeger wat lastiger was, wat ik op zich wel een reden vind om er extra over na te denken: vroeger zou je dan een oude vrijster worden...mwouah). Ach, je weet niet hoe het leven loopt! En je weet dat we in dit forum nog geen 'onbewust moederproces' live hebben emegemaakt
!!!
....maar daarna ben ik weer triestig...
quote:Is dat laatste een hint??? *hahahahaha*
Op woensdag 15 oktober 2003 20:01 schreef Catootje het volgende:
Ik vind het heel moeilijk, heb zelf heel lang geen partner gehad en dacht er toen ook aan. Ik vind dat als je zo'n sterke kinderwens hebt en de omstandigheden zijn gunstig (inkomen, oppas etc): waaom niet? Als ik kijk naar hoeveel stellen bij ons vriendencluppie een moeizame relatie hebben....en dan nog de kids erbij...je weet het nooit: er kan iemand doodgaan, van je vervreemden en weggaan. Ideaal zou het zijn als je een liefdevolle potentiele vader zou hebben die met jou de rest van zijn leven gaat delen in liefde en harmonie en nooit meer weggaat. Maar ja, wereldvrede zou ook ideaal zijn
Tegenwoordig kun je ook gemakkelijker een relatie aangaan, ook al heb je een kleine (iets wat vroeger wat lastiger was, wat ik op zich wel een reden vind om er extra over na te denken: vroeger zou je dan een oude vrijster worden...mwouah). Ach, je weet niet hoe het leven loopt! En je weet dat we in dit forum nog geen 'onbewust moederproces' live hebben emegemaakt
Voordat ik eraan ga beginnen wil ik wel mijn leven op orde hebben, en HEEL zeker weten dat ik het financieel en emotioneel aankan.
Maar als de beslissing genomen is (en dit forum nog bestaat) zal ik zeker weten verslag komen doen hoor
"They're keepers of knowledge. She holds the answers to all of our questions..."
quote:Lekker stabiel
Op woensdag 15 oktober 2003 18:33 schreef LadyS het volgende:[..]
Ik ben geboren in een stabiel gezin.....
Nu (ben 24) heb ik praktisch geen contact meer met mijn vader...
quote:Kijk een gezin bestaat uit een kind, een man en een vrouw. Als je dan zeg maar je laat bevruchten voor een alleen een kind (
Op woensdag 15 oktober 2003 19:04 schreef ChrisJX het volgende:[..]
Ik zeg niet dat je ongelijk hebt, maar wil meneer pro-jeex zijn standpunt misschien ff verduidelijken?
), om vervolgens alleen te blijven, dat vind ik niet normaal. Er zijn mannen dingen, die een kind van z'n pa hoort te leren.
Toen ik las over jou, en Christan en Qltel begonnen de vage ideeen die ik hierover had toch wel meer vorm te krijgen. Zo van: Aha, het kan dus wel, ik ben niet raar omdat ik dit zou willen.
"They're keepers of knowledge. She holds the answers to all of our questions..."
quote:En als een van de ouders overlijdt moet het kind zeker in een ander gezin geplaatst worden.
Op woensdag 15 oktober 2003 18:26 schreef pro_jeex het volgende:
Bewust alleenstaand ouderschap, walchelijk.
Een kind moet in een stabiel gezin opgevoed worden, met een vader en een moeder.
je doet me echt voorkomen als een relkloon, geef ook eens aan waarom je zo iets vindt! Argumenten!
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
quote:Zoals wat dan? Plasser uitschudden na het plassen? Respect voor vrouwen? Hoe je een auto aan de praat krijgt?? (dat weet mijn huidige vriend niet eens).
Op donderdag 16 oktober 2003 09:21 schreef pro_jeex het volgende:[..]
Kijk een gezin bestaat uit een kind, een man en een vrouw. Als je dan zeg maar je laat bevruchten voor een alleen een kind (
En zullen in mijn geval afspraken worden gemaakt, omdat ik wel wil dat mijn kind weet wie zijn/haar vader is.
Tis trouwens nog niet eens aan de orde nu, maar goed...
"They're keepers of knowledge. She holds the answers to all of our questions..."
Ik ben niet zo'n 15-jarig Amerikaans wicht met een IQ van -6 dat denkt: Hee een echte pop! Ikwilook!
"They're keepers of knowledge. She holds the answers to all of our questions..."
Nu eerst maar eens leren mijn eigen leven te leiden, na 5 jaar relatie
Rewimo
Nederduitse/Mevrouw qltel
quote:
Op donderdag 16 oktober 2003 09:23 schreef Syrena het volgende:
Rewimo, jij bent stiekem mijn voorbeeld hoorToen ik las over jou, en Christan en Qltel begonnen de vage ideeen die ik hierover had toch wel meer vorm te krijgen. Zo van: Aha, het kan dus wel, ik ben niet raar omdat ik dit zou willen.
Natuurlijk is het niet raar Als vrouw heb je het voordeel dat je in je eentje ouder kunt worden, voor mannen ligt dat een stuk moeilijker. Want je mag tegenwoordig als alleenstaande wel adopteren, maar dat brengt ook heel wat haken en ogen met zich mee.
<a href="http://bijenzonderzorgen.nl/" target="_blank" rel="nofollow">http://bijenzonderzorgen.nl/</a> beslist geen BIJ-zaak!
En ach, waarom niet alleen een kind opvoeden?! Met een relatie heb je ook geen garantie dat je altijd samen voor het kind kan zorgen. Niemand zegt dat er geen partner weg zal vallen, op wat voor manier ook.
Liefdevol topic, dit.
|
|
