Gastgezin Redcat: Cat's 3e nestje #2

Nee hoor, geen DA of zo, maar er is weinig te melden.

Rooie drinkt geen slok, als ik het speentje in zijn bekkie duw dan ligt hij daar maar wat. En ivm verslikken kan ik het verder ook niet dwingen. Hij is inmiddels weer 5 gram afgevallen tov vanmorgen.
Ik heb vanmiddag nog een pasta gehaald die vol voedingsstoffen zit en daar smeer ik het bekkie regelmatig mee in en dan likt hij het er zo'n beetje af.

Hij reageert nog heel alert op zijn omgeving en bij me op schoot heeft hij de oogjes in het begin goed open voor hij in slaap valt. Maar drinken.. ho maar. En zijn ademhaling is nog net zo snel en lijkt wat reutelig te worden. Volgens mij heeft hij nog genoeg reserves om de nacht door te komen maar ja, wat daarna....
Ook al heeft hij volgens mij geen pijn, hij heeft het denk ik wel wat benauwd en als hij niks eet dan komt het einde er toch aan. Dat redt hij ook niet alleen op die pasta. En wat voor zin heeft het dan om hem nog verder te laten afzien?
Maar dan kom ik binnen en gaat dat koppie weer even omhoog.

Morgenvroeg eens kijken hoe het dan met hem is. En voor ik naar bed ga bied ik hem nog een flesje aan, al heb ik er weinig vertrouwen in dat hij het pakt. Die verbetering had in de loop van de dag ingezet moeten zijn.

De AB heb ik een week gegeven en vandaag zou de laatste dag zijn. Maar de DA zei dat ik maar even moest doorgaan, mocht er een infectie zitten. Ik geloof er niet zo in maar ach, veel kwaad kan het ok niet.

Ik denk echt dat er ergens in zijn lijfje iets goed mis is (hart, middenrif), wat in deze fase van zijn ontwikkeling ervoor zorgt dat hij niet verder kan groeien. En dat hij het zelf ook voelt en dus in hongerstaking is gegaan.

quote:

Op vrijdag 7 augustus 2009 22:49 schreef Greys het volgende:
Arme Rooie en arme jij.
Het lijkt me vreselijk om dit te moeten aanzien
Je hebt wel het idee dat ie nog genoeg lucht krijgt dus? Ondanks of juist door het snelle ademen?

Dat wel, al lijkt hij er wel voor te kiezen zijn koppie wat hoger te leggen. En broers of zus op zich lijdt tot flink protest. Wat ook logisch is, ze wegen zo'n 100 gram meer dan hem. Maar hij is nog steeds mooi op kleur.

Het is inderdaad heel moeilijk om aan te zien, telkens weer die teleurstelling als hij niet drinkt en maar passief met zijn speentje in zijn bekje ligt. En voor de rest zie je er niet veel aan, behalve de ademhaling. Hij was nu net zo'n lekker gevuld katje aan het wordne, alleen wat klein.
Ik zou er haast van uit zijn kamer blijven, als hij honger krijgt zou hij natuurlijk bij Yoko kunnen drinken. Maar dat zou ik mezelf achteraf ook nooit vergeven. Dus we blijven het proberen.

quote:

Op vrijdag 7 augustus 2009 22:56 schreef Harajuku. het volgende:
Daarom zou ik zoiets niet kunnen Alle respect voor jou dat je het wel doet

Tja, daarom ga ik voor de moederpoezen 'want die brengen hun eigen kleintjes groot'.

Dit valt me zwaar hoor, maar je gaat ze halverwege ook niet uit huis plaatsen als het niet hoeft.
En, aan de andere kant; als het eenmaal voorbij is (ten goede of ten kwade) dan houd ik in ieder geval 3 kerngezonde hoopjes kitten over die volgende week hun eerste stapjes in de buitenwereld gaan wagen. En dat is dan weer zo geweldig, zou ik ook niet willen missen.

Als Redcat er niet was geweest dan had Rooie het nooit zo ver gered en ik vraag me af of de rest van het nestje de eerste week ook had overleefd. Ze waren zo klein. Zoals het er nu uitziet sleep ik er in ieder geval 3 katjes door! Al had ik er liever 4 gehad natuurlijk.

quote:

Op vrijdag 7 augustus 2009 23:03 schreef Greys het volgende:
Kan ie niet allergisch voor AB zijn ofzo?

Ik heb de bijwerkingen nagezocht, maar deze verschijnselen staan er niet bij.

Thanks... ik ga maar eens (proberen te) slapen.
Rooie drinkt nog steeds niks. En Yoko komt dichter bij me liggen tijdens het flessen dan ooit. Normaal bekijkt ze het vanuit een hoekje of vanuit de mand, nu eiste ze krabbeltjes.

quote:

Op zaterdag 8 augustus 2009 08:13 schreef Ingetje79 het volgende:
Cat? Hoe is het gegaan vannacht?

Rooi houdt het nog vol. Maar of hij daar wat aan heeft?
Hij is 12 gram afgevallen (20 als je het glucoseshot erbij telt) en heeft nog steeds totaal geen zuigreflex. Hij ligt maar wat te liggen, verheft zich af en toe op zijn pootjes (knappert!) en is nog steeds heel alert.
En dat laatste maakt het zo tegenstrijdig. Hij is er hartstikke bij, kijkt me telkens aan maar weigert gewoon om te drinken. Zijn koppie blijft gewoon plat op mijn hand of handdoek liggen. Ik zie het niet verbeteren op korte termijn. En wat heeft het dan voor zin om nog dagen aan te sukkelen en hem langzaam te zien wegkwijnen terwijl zijn nestgenootjes (reusjes van inmiddels allemaal boven 300 gram) langs en over hem heen tuimelen?

Ik ga dadelijk mijn DA bellen, misschien dat zij een wondermiddel heeft maar anders moeten we hem maar helpen om zijn rust te vinden. hij heeft 20 dagen dapper gevochten maar ik denk dat zijn lijfje er gewoon klaar mee is. En dan kan ik beter nu beslissen, want dit is ook niet eerlijk tegenover hem, Yoko en zijn nestgenootjes. Want die krijgen toch minder aandacht en ik vind het moeilijk van hem te genieten, terwijl ze superschattig zijn en juist nu de socialisatieperiode ingaan.

Maar goffer, wat is het moeilijk om die keuze te maken!

Lieve foto EW. En wat fijn dat je moeder en zoon hebt geadopteerd. Ook goed om in dit topic te zien dat er genoeg happy endings zijn.

Ik ben weer thuis.

En het nestje heeft wat kleur verloren.

De DA twijfelde nog even, rooie had ondertemparatuur en dat kon het niet drinken verklaren. Maar als een katje wat bij zijn familie ligt in de zomer ondertemparatuur heeft dan moet er meer aan de hand zijn. Dus na enig overleg hebben we besloten dat het toch het best was hem te euthanaseren. Zekerheid of dit inderdaad de beste beslissing is krijg je nooit. Maar voor mijn gevoel was het wel de beste optie. Ik denk echt dat er een onderliggende fysieke oorzaak is en ook al sleep je hem nu erdoor dan weet je nog niet of hij echt gezond zou zijn of maar zou blijven doorkwakkelen.

Zodra hij de slaapmedicatie kreeg zag je zijn snelle ademhaling rustig worden en hem helemaal ontspannen. Ik heb hem lekker tegen me aangehouden... tot hij op mijn broek plaste.

Yoko heeft net afscheid van hem genomen, eerst likte ze hem helemaal af, daarna ging ze met hem 'spelen'. flinke tikken geven, wellicht om echt te checken dat hij dood was? En ze was het er helemaal niet mee eens dat ik hem in een klein doosje deed (het past echt precies!). Maar voor moeders heb ik hem er maar weer even uitgehaald en in de woonkamer opnieuw erin gedaan.

Nu ligt hij in een doosje wat ik in de tuin ga begraven, zo'n speciaal katje verdient een eigen plekje. Mijn dappere held, hij heeft 20 dagen gevochten maar uiteindelijk moest hij zich toch gewonnen geven.

Maar dat wist ik toen ik aan de opvang begon. You can't win them all......

Het eerste pakje zakdoekjes in inmiddels volgesnotterd, maar nu de beslissing is genomen is er wel een last van mijn schouders gevallen. Natuurlijk zal ik af en toe met weemoed naar het nestje kijken, en als ik heb beslist welk heertje ik nu ga houden zal het ook even slikken zijn. Maar ik heb voor mijn gevoel de juiste beslissing genomen. En dat zal het genieten van de rest van het nestje een stuk makkelijker maken.

Dank jullie wel.

Inmiddels heeft hij zijn plekje in de tuin gekregen. Naast Siets. Alleen hoefde ik deze keer een minder groot gat te graven.

Uiteraard heb ik eea fotografisch vastgelegd.
Gisteravond tussen zijn broers en zus


Vanmorgen: zo klein....


Onder een spoiler de foto's na zijn overlijden.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

En hier ligt hij nu: Rooie links, Siets rechts

In Memoriam

Rooie was echt een F&F katje.

En Yoko amuseert zich nu kapot met de befaamde vis-aan-de-hengel.

Iedereen zou het gedaan hebben voor hem.