[Centraal] Mirena: voor, tijdens en na het plaatsen #11

quote:

Op woensdag 9 december 2009 22:37 schreef Leinonlein het volgende:

[..]

Boah ik werd even goed naar van zeg! Maar nu heb ik al een paar uur nergens last meer van *even afkloppen* .

quote:

Op woensdag 9 december 2009 22:41 schreef Qwea het volgende:

[..]

Dat had ik dus ook. Rond 16:15 laten zetten, en rond 24:00 ging het al beter.

quote:

Op woensdag 9 december 2009 22:51 schreef Njosnavelin het volgende:

[..]

ik had hetzelfde

daarna heb ik eigenlijk ook geen last meer gehad, heb nu (3 weken na het plaatsen) wel af en toe nog last van plotse krampjes (die dan meteen weer ophouden)
maar dat zal wel normaal zijn

quote:

Op zaterdag 12 december 2009 08:57 schreef Vicky het volgende:
gadverdegadver.. WEER ongesteld _{laatste keer was 23-11}

quote:

Op donderdag 17 december 2009 19:05 schreef Barkiepstertje het volgende:
Oké dan, na het lezen van al jullie verhalen rondom Mirena heb ik ook wel de behoefte om mijn verhaal even neer te zetten.

Ik heb het ding nu 4 weken en dat betekent al 4 weken continu buikpijn en rugpijn. En niet een beetje licht, of een klein krampje. Nee, gewoon zware buikpijn alsof ik weer 13 ben en ongesteld moet worden.

Het zetten was ook al een drama. Op het moment zelf was het nog enigszins te harden (had Naproxen gekregen), maar nog geen 5 minuten erna begon het feest. NIet normaal wat een krampen! Ik heb uiteindelijk nog 1,5 uur bij de huisarts op zo'n bank gelegen om bij te komen, helemaal doorgezweten van de pijn en iedere keer als ik op wilde staan ging ik net niet tegen de vlakte.
Pas na een paar dagen zakte de pijn, maar kwam na een dag of 5 weer net zo hevig terug. Zo hevig dat ik naar de gyneacoloog moest om te checken of ie wel goed zat, wat gelukkig het geval bleek. Maar daarna nog steeds behoorlijke buikpijn, op een gegeven moment slikte ik 6 pijnstillers per dag. Toch schijnt het "normaal" te zijn dat je "wat" voelt, volgens de gynea. Yeah right, maar dit is echt niet grappig meer! En de mededeling "het hoort erbij en het is aan jou wat je er zelf in wilt investeren" maakte me ook niet echt vrolijk.

Na 3 weken werd ik ongesteld, de pijn daaraan voorafgaand was nog heftiger. Het is dat ik er zelf niet bij kan, anders had ik 'm er zeker weten uit gehaald. Maar vooruit, even doorbijten, misschien wordt het na die 1e keer ongie beter.... NOT.

Inmiddels is er weer een week voorbij en de pijn is wel een dag of wat bijna weggeweest, maar inmiddels weer net zo sterk terug. Vandaag bij de huisarts geweest, die er ook wel verbaasd op reageerde dat ik er zo'n last van heb. Ik krijg nu een bloed- en urineonderzoek om een eventuele ontsteking uit te sluiten, maar als dat het niet is "moet je het nog maar een paar weken aankijken".....

Moraal van het verhaal: als ik dit had geweten was ik er absoluut niet aan begonnen en door deze ervaring raad ik het ook niemand aan.Natuurlijk zijn er gelukkig hele horden vrouwen die blijkbaar helemaal nergens last van hebben. Maar het is wel goed om er even bij stil te staan dat dat dus geen zekerheid is en dat er wel degelijk een lichaamsvreemd voorwerp in je baarmoeder wordt gestopt waar je lichaam vrij heftig op kan reageren. Ik ben van mening dat de informatievoorziening daarover, door de artsen en de site van Mirena zelf, veel te summier is. Het wordt gebracht als het ei van Columbus, wat het misschien voor een groot deel van de gebruiksters ook zeker is. Maar het is te makkelijk om wat heftiger reacties af te doen als "zeldzaam". Kijk maar eens op alle forums en sites die er over dit onderwerp zijn, ik ben echt niet de enige met een dergelijke ervaring.

Voor mij is het inmiddels wel duidelijk. Ik kijk dit nog een week of 3-4 aan en als ik dan nog steeds deze pijn heb, gaat ie er echt uit.

quote:

Op vrijdag 18 december 2009 11:47 schreef Njosnavelin het volgende:
Barkiepstertje; wat jammer dat het zo tegenvalt !
ben het ook met je eens over de informatie die de artsen en de bijsluiter ons geven; lijkt wel alsof sommige dingen opzettelijk niet gezegd worden..
wel goed van je dat je het nog even aan wilt kijken, misschien dat het straks toch beter gaat, dat je lichaam er gewoon even aan heeft moeten wennen

mijn mirena is vandaag precies een maand geleden geplaatst. Ben er tot nu toe heel tevreden over, heb ook nauwelijks meer last van hoofdpijn (had ik met de pil dagelijks) dus dat is echt fijn. Wel af en toe nog last van krampen, vooral deze week (had deze week normaal gesproken ongesteld moeten worden maar ik heb nagenoeg geen bloedverlies gehad).
4 januari ga ik nog op controle bij de gynaecoloog.

quote:

Op zaterdag 12 december 2009 08:57 schreef Vicky het volgende:
gadverdegadver.. WEER ongesteld _{laatste keer was 23-11}

quote:

Op dinsdag 22 december 2009 20:33 schreef Barkiepstertje het volgende:
Meiden, bedankt voor jullie lieve reacties!

Maandag bloed laten prikken en urine getest (was niks in te vinden). Vanmiddag in de lunchpauze, na een ochtend echt heftige buikpijn, besloten dat ik die Mirena er uit wil hebben, wat de uitslag van het onderzoek ook is. Dus bellen naar de ha.... assistente had m'n uitslagen al binnen en ook al overlegd met de plaatsvervangend ha. Foute boel, ik blijk een ontsteking te hebben. Voorstel was een antibioticakuurtje en dan volgende week overleg met m'n eigen ha over eventueel verwijderen. Maar ik ben er klaar mee, weg met dat ding! Het was echt niet te harden vandaag en zo ga ik echt niet verder tobben. Om half 4 kon ik al terecht en de plaatsvervangend ha vond de klachten ook genoeg aanleiding om tot verwijdering te besluiten.

Wat een opluchting, er is echt een last van m'n schouders gevallen. Heb nu nog wel buikpijn, want die ontsteking is natuurlijk niet zomaar verdwenen. Op aanraden van de ha zal ik de boel eerst maar eens lekker tot rust laten komen en daarna zie ik wel weer verder. Voorlopig maar even terug op Dianepil.

Ik heb nog geen 5 weken een MIrena gehad, maar voor mij waren het helaas 5 dramaweken. Advies voor alle andere meiden: luister goed naar je lijf en denk niet "het zal er wel bij horen". Aanhoudende buikpijn is echt een reden om met je ha te overleggen!

quote:

Op dinsdag 29 december 2009 20:41 schreef _Ingrid_ het volgende:
Ik heb de mirena nu bijna een maand. Ik blijf wel telkens last houden van bloed en bruine prut verlies. Ook vaak erge buikkramp en lage rugpijn. Herkenbaar? Baal er wel van.

quote:

Op maandag 4 januari 2010 13:16 schreef Qwea het volgende:
ik pas over 5

quote:

Op zondag 10 januari 2010 18:11 schreef Idril-2 het volgende:
Over 6 dagen loopt de houdbaarheid van mijn derde Mirena. Hij gaat eruit, er komt geen nieuwe voor in de plaats (a.s. scheiding, leeftijd icm al een aantal jaren opvliegers).

Lieve groetjes van een zeeeeeeeeer lang tevreden gebruikster.
Al die jaren nooit ongesteld geweest en qua hormonale buien een stuk evenwichtiger. Om van mijn libido verbetering sinds dag 2 nog maar niet te spreken

quote:

Op maandag 4 januari 2010 18:24 schreef Njosnavelin het volgende:

[..]

hoef je geen controles te doen?

quote:

Op zondag 10 januari 2010 18:42 schreef Qwea het volgende:
mijn libido lijkt wel wat omlaag gegaan te zijn

quote:

Op zondag 10 januari 2010 19:29 schreef Vicky het volgende:

[..]

hier ook..

Ik ben weer eens ongesteld geworden Ik had gehoop dat het nou eens over zou zijn, maar helaas.

Ik merk wel dat ik met mirena veel meer last van slijm en afscheiding heb, is dit herkenbaar?

quote:

Op zondag 10 januari 2010 19:29 schreef Vicky het volgende:

[..]

hier ook..

Ik ben weer eens ongesteld geworden Ik had gehoop dat het nou eens over zou zijn, maar helaas.

Ik merk wel dat ik met mirena veel meer last van slijm en afscheiding heb, is dit herkenbaar?

quote:

Op maandag 11 januari 2010 12:07 schreef DevilsWhore het volgende:
Het is officieel, over een maand mag ik me bij jullie voegen.

quote:

Op vrijdag 15 januari 2010 01:14 schreef Sandoval het volgende:
Ik weet niet zeker of dit de juiste plek is voor dit topic, maar het lijkt me dat ik hier wel wat nuttige reacties moet kunnen krijgen.

Mijn vriendin heeft een mirena (hormoonspiraaltje). Dit is sinds een korte tijd onze enige methode van anticonceptie. Over een maand of 3 heeft ze het spiraaltje 5 jaar in, dit is voor zover ik weet de termijn waarop je het moet vervangen, omdat de hormonen dan ongeveer uitgewerkt zijn.

We zijn dus vrij kort geleden gestopt met het gebruik van condooms. Vrij kort ook hierna kwamen er wat ongebruikelijke lichamelijke klachten van haar kant. Ze heeft een paar keer een pijnlijk gevoel gehad bij haar baarmoeder, vooral net na seks. Ook bleek laatst dat ze tijdens seks had gebloed. Niet verschrikkelijk veel, maar ook niet verwaarloosbaar weinig. Even voor de duidelijkheid: ze wordt sinds ze dat spiraaltje heeft niet echt lichamelijk ongesteld, geen bloedverlies e.d.

Een paar dagen geleden kwam er bij het plassen ook iets bloederigs bij haar uit, ze heeft het niet in heel veel detail beschreven, maar het was niet alleen maar bloed. Zelf dacht ze dat het misschien een heel vroege miskraam zou kunnen zijn geweest, ook gezien dat het spiraaltje zelf er nog wel zit.

Ze gaf eigenlijk, ook toen we nog condooms gebruikten, al een paar keer eerder aan dat ze ergens het gevoel had dat het spiraaltje niet meer (goed) werkte. Nu is een gevoel maar een gevoel, maar ik wil ook weer niet de vrouwelijke intuitie onderschatten

Punt is, ik heb me destijds wel enigszins ingelezen over mirena's, maar zoveel weet ik er ook weer niet van. Zijzelf weet er vind ik eigenlijk ook niet genoeg over, en is een beetje onzeker over wat ze er nu mee aan moet. Ik vind dat ze naar de huisarts moet gaan, deze dingen moet noemen en goed moet informeren of het niet nodig is het spiraaltje te vervangen.

Ze komt echter de laatste tijd erg veel bij de huisarts met uiteenlopende klachten, en wil als het even kan dus niet nóg een keer langs moeten. Tevens denk ik dat ze misschien op ziet tegen de procedure (ook al ging het de eerste keer relatief erg goed) en heeft ze een beetje het gevoel dat ze er dan weer voor vijf jaar aan vast zit (wat natuurlijk niet het geval is).

Ik maak me toch wel een beetje zorgen, om twee redenen. Ten eerste zijn we beide nog niet aan kinderen toe, zowel niet omdat onze relatie er nog te jong voor is als dat we beide momenteel studeren, en ook geen huisvesting hebben die geschikt is om een kind in op te voeden. Het lijkt me dat een succesvolle zwangerschap niet mogelijk is met zo'n spiraaltje, ook als de hormonen niet meer worden afgegeven, maar zeker weten doe ik dit niet.

Ten tweede, het lijkt me voor haar gezondheid niet goed om met een niet-werkend spiraaltje door te lopen. Verandering in hormonen is volgens mij nooit fijn, omdat het lichaam daardoor in de war raakt, tevens zal ze weer ongesteld worden en bestaat er dus ook nog de mogelijkheid dat ze meerdere malen zwanger van me zou raken om heel snel een miskraam te krijgen. Niet echt een fijn idee allemaal, en ik heb dan ook al voorgesteld om voor de zekerheid maar weer een tijdje condooms te gaan gebruiken.

We zijn overigens beide sowieso soa-vrij en ze heeft verder nooit echt klachten gehad over pijn/bloeden dankzij seks ofzo.

Zijn er nog mensen (vrouwen) die een idee hebben van wat er hier (niet) aan de hand zou kunnen zijn? Nuttige tips/bijdragen?