Mirena uitgewerkt? En nu?

Ik weet niet zeker of dit de juiste plek is voor dit topic, maar het lijkt me dat ik hier wel wat nuttige reacties moet kunnen krijgen.

Mijn vriendin heeft een mirena (hormoonspiraaltje). Dit is sinds een korte tijd onze enige methode van anticonceptie. Over een maand of 3 heeft ze het spiraaltje 5 jaar in, dit is voor zover ik weet de termijn waarop je het moet vervangen, omdat de hormonen dan ongeveer uitgewerkt zijn.

We zijn dus vrij kort geleden gestopt met het gebruik van condooms. Vrij kort ook hierna kwamen er wat ongebruikelijke lichamelijke klachten van haar kant. Ze heeft een paar keer een pijnlijk gevoel gehad bij haar baarmoeder, vooral net na seks. Ook bleek laatst dat ze tijdens seks had gebloed. Niet verschrikkelijk veel, maar ook niet verwaarloosbaar weinig. Even voor de duidelijkheid: ze wordt sinds ze dat spiraaltje heeft niet echt lichamelijk ongesteld, geen bloedverlies e.d.

Een paar dagen geleden kwam er bij het plassen ook iets bloederigs bij haar uit, ze heeft het niet in heel veel detail beschreven, maar het was niet alleen maar bloed. Zelf dacht ze dat het misschien een heel vroege miskraam zou kunnen zijn geweest, ook gezien dat het spiraaltje zelf er nog wel zit.

Ze gaf eigenlijk, ook toen we nog condooms gebruikten, al een paar keer eerder aan dat ze ergens het gevoel had dat het spiraaltje niet meer (goed) werkte. Nu is een gevoel maar een gevoel, maar ik wil ook weer niet de vrouwelijke intuitie onderschatten

Punt is, ik heb me destijds wel enigszins ingelezen over mirena's, maar zoveel weet ik er ook weer niet van. Zijzelf weet er vind ik eigenlijk ook niet genoeg over, en is een beetje onzeker over wat ze er nu mee aan moet. Ik vind dat ze naar de huisarts moet gaan, deze dingen moet noemen en goed moet informeren of het niet nodig is het spiraaltje te vervangen.

Ze komt echter de laatste tijd erg veel bij de huisarts met uiteenlopende klachten, en wil als het even kan dus niet nóg een keer langs moeten. Tevens denk ik dat ze misschien op ziet tegen de procedure (ook al ging het de eerste keer relatief erg goed) en heeft ze een beetje het gevoel dat ze er dan weer voor vijf jaar aan vast zit (wat natuurlijk niet het geval is).

Ik maak me toch wel een beetje zorgen, om twee redenen. Ten eerste zijn we beide nog niet aan kinderen toe, zowel niet omdat onze relatie er nog te jong voor is als dat we beide momenteel studeren, en ook geen huisvesting hebben die geschikt is om een kind in op te voeden. Het lijkt me dat een succesvolle zwangerschap niet mogelijk is met zo'n spiraaltje, ook als de hormonen niet meer worden afgegeven, maar zeker weten doe ik dit niet.

Ten tweede, het lijkt me voor haar gezondheid niet goed om met een niet-werkend spiraaltje door te lopen. Verandering in hormonen is volgens mij nooit fijn, omdat het lichaam daardoor in de war raakt, tevens zal ze weer ongesteld worden en bestaat er dus ook nog de mogelijkheid dat ze meerdere malen zwanger van me zou raken om heel snel een miskraam te krijgen. Niet echt een fijn idee allemaal, en ik heb dan ook al voorgesteld om voor de zekerheid maar weer een tijdje condooms te gaan gebruiken.

We zijn overigens beide sowieso soa-vrij en ze heeft verder nooit echt klachten gehad over pijn/bloeden dankzij seks ofzo.

Zijn er nog mensen (vrouwen) die een idee hebben van wat er hier (niet) aan de hand zou kunnen zijn? Nuttige tips/bijdragen?