De RAF zit nog net niet aan de grond...

De engelse luchtmacht is nog maar een schim vergeleken met het einde van de Koude Oorlog. En als je het vergelijkt met begin jaren 60 dan was die tijd al niet al te best. Tegenwoordig is het nog droever gesteld met de RAF. Toegegeven: een groot deel is ontstaan doordat de RAF niet/nauwelijks meer over overzeese bases beschikt. Vliegbases in het Verre Oosten (tot de late jaren 60) zijn allemaal vervallen. Vliegbases in de Middellandse Zee (Malta vooral) zijn grotendeels komen te vervallen. RAFG is opgeheven met het einde van de Koude Oorlog. Maar het verval van de RAF gaat nog steeds verder, ook na het vertrek uit het buitenland.

bommenwerpers
Had de RAF in de jaren 60 nog 4 strategische bommenwerper types in dienst (ongeveer 90 Vulcans, 70Valiants, 80 Victors, en honderden Canberras), aan het einde van de Koude Oorlog hadden ze alleen nog wat Canberras in ondersteunende taken rondvliegen. De strategische bommenwerper was totaal verdwenen.

aanvalsvliegtuigen
De rol van de bommenwerper werd grotendeels overgenomen door de Tornado GR1 jachtbommenwerper, ondersteund door Jaguars en Harriers, maar nooit in de aantallen vliegtuigen (vooral Phantoms en Hunters) die ze vervingen, en al zeker niet voldoende om ook nog de strategische bommenwerper te vervangen.

jachtvliegtuigen
Bij de jachtvliegerij ging het al niet veel beter. Eind jaren 80 vlogen er weliswaar behoorlijk wat Tornado F3 jagers, maar vergeleken met de jaren 60 was het nog niet de helft.

Twee jaar geleden werden de laatste Jaguars buiten dienst gesteld, terwijl de opvolger (Lightning-II, ook bekend als de JSF) er nog niet is. De Harriers moeten de taken zolang waarnemen, maar tegelijkertijd ook de taken van de Sea Harrier op zee uitvoeren: twee squadrons zijn toegewezen aan de Royal Navy.
De Tornado F.3 wordt vervroegd uit dienst gesteld: tot er voldoende Typhoons zijn blijven er slechts 24 F3s in dienst om QRA-i taken uit te kunnen voeren in Engeland en op de Falklands. Tegelijkertijd worden er maar zo'n 180 Typhoons besteld (een gedeelte is namelijk nu al als 'tweedehandsje' naar Saoedi-Arabië afgevoerd) in plaats van de geplande 250 toestellen. De 'All-Round' Typhoon, oorspronkelijk bedoeld om alle tornados (ook de GR4) te vervangen vervangt nu alleen de F3, en de GR4 moet nog een tijd doorvliegen. Wel worden de hoeveelheden squadrons teruggebracht, om de vliegtuigen langer in dienst te kunnen houden door minder te vliegen.

Helicopters
Iets soortgelijks zie je ook bij de helicopters. Apache AH.1 (AH-64D-block1) is in dienst gekomen, maar wordt niet meer geupdate. Dat heeft tot gevolg dat de onderdelen schaarser worden, aangezien de meeste landen in het tempo van de Amerikaanse Apaches meegroeien. De RAF koos voor de Apache weliswaar voor krachtiger motoren, maar is wereldwijd de enige gebruiker van die motoren, waardoor het onderhoud relatief duur is. Het toestel verving de Lynx AH.7, die daarmee vrij kwam voor ondersteunend troepen transport. Echter: die blijken in Afghanistan niet/nauwelijks bruikbaar, omdat ze vermogen te kort komen voor het vliegen in bergachtig gebied. Tegelijkertijd moeten er helicopters gekannibaliseerd worden om de 20 helicopters in Afghanistan vliegende te houden. Dat gaat zo ver dat de scheidend defensiecommandant op tour door Afghanistan door een Amerikaanse Blackhawk moest worden rondgevlogen langs zijn eenheden. Premier Gordon Brown heeft afgelopen week te horen gekregen dat zijn geplande bezoek aan Afghanistan maar niet door moest gaan, want "de helicopters kunnen we wel beter inzetten, namelijk bij gevechten met de Taliban". Ondertussen huurt het Engelse leger helicopters in een derdewereldland om haar special forces in rond te laten vliegen. Het engelse leger bestuurt de dingen zelf wel, maar heeft liever eigen materieel. Een aanbod uit Oman voor een dozijn Puma helicopters (net vorige maand uit dienst gesteld) voor ¤ 6 miljoen per stuk werd afgeslagen, in plaats daarvan gaat de Royal Air Force op haar eigen helicopters de modificaties uitvoeren voor 11 miljoen per stuk die al op de Omaanse helis zitten. De reden: er mag geen enkel extra toestel worden aangeschaft, ook niet als dat goedkoper blijkt dan het ombouwen van een bestaande heli. Daarom bouwt de RAF 6 mislukte special ops Chinooks in Engeland terug tot normale chinook, terwijl een aanbod van de USArmy voor 6 normale chinooks is afgeslagen.

Transportvloot
De RAF heeft weliswaar 7 Globemasters, maar heeft daar bij lange na niet genoeg aan voor het vullen van haar logistiek. Daarom vliegen er ook nog diverse soorten Herculessen (1e en 3e generatie) rond, en dan nog moeten de Britten An-124 toestellen inhuren, want tot het vervangen van de oudste Herculessen is nog steeds niet besloten, terwijl er wel regelmatig toestellen buiten dienst worden gesteld.
De 30 of zo huidige tankvliegtuigen (Tristar en VC10) worden uitgefaseerd zodra de A330 tankvliegtuigen (die nu gebouwd worden voor een privaat bedrijf die ze dan weer met bemanningen verhuurt aan de RAF) beschikbaar komen.

Waarom is dit nou zo'n issue?
Veel van wat er in Engeland gebeurt, gebeurt ook bij ons. Politici roepen dat we 'tenslotte al 60 jaar vrede hebben', en de noodzaak voor defensie minder aanwezig is: het vredesdivident. Uiteraard is die vrede een verdienste van de politici die ons de EU gaven. Nooit hoor je die politici over de eerste 40 jaar van die vrede, waarin de vrede zo broos was, dat hij met heel veel wapens bewaakt moest worden. Nee, 60 jaar vrede is 100% de verdienste van de politici.
_{Een aparte leugen uiteraard: nog geen 15 jaar geleden liep er nog een behoorlijk conflict op de Balkan, en 10 jaar geleden nog één, al duurde die aanmerkelijk korter.}
Tegelijkertijd sturen ze hun legers wel verder weg dan vroeger, en voor langere tijd. Het materieel slijt harder, maar er moet langer mee gedaan worden.

Er dringt zich steeds vaker een vergelijking met de jaren 30 van de vorige eeuw bij mij op.
Toen: De Grote Oorlog (WO-I) was zo hevig en vernietigend geweest, dat wilden we nooit meer, de wapens werden massaal naar de smeltoven gebracht en de Volkerenbond ontstond. Die bleek echter al gauw een papieren tijger.
Nu: De Koude Oorlog is geweest, en daarin werd met vernietiging op wereldschaal gedreigd. Dat willen we nooit meer, onze wapens reduceren we nu al bijna 2 decennia, we willen onze problemen nu eindelijk eens echt via de VN op gaan lossen. De VN is echter al sinds haar oprichting een papieren tijger.
Toen: begin jaren 30 kwam de Grote Depressie, een economische crisis die de hele wereld verlamde. Eén van de gevolgen was dat Nederland (toch al geen grote investeerder in haar veiligheid, we waren immers neutraal) nog minder uitgaf aan defensie.
Nu: De huidige recessie is nog geen jaar oud, en we zitten volgens sommige doemdenkers nog maar aan het begin. De Europese NAVO-leden zijn geen van allen van plan om nieuwe zware investeringen te doen in hun legers, en aangegane verplichtingen te reduceren of zelfs af te zeggen.
Toen: Aan onze oostgrens weet een gesjeesde schilder die in de Grote oorlog aan de verliezende kant zat de macht te krijgen over zijn land. in zes jaar tijd weet hij het land om te toveren van een land dat aan de grond zit en gedeeltelijk bezet is, tot een enorme oorlogsmachine met bijbehorende industrie. Tegen de tijd dat Europa door heeft wat er gebeurt en begint te investeren in nieuw defensiematerieel heeft de gesjeesde schilder al twee landen (die vroeger deel uitmaakten van het duitse keizerrijk) bezet, en een derde aangesloten bij zijn nieuwe vaderland. Zijn land raakt in oorlog met het machtigste land van die tijd: Engeland, dat het nog jonge Polen steunt in zijn onafhankelijkheid. Nog een jaar later breekt er een wereldomvattende oorlog uit, ook al omdat er in het Verre Oosten een ander land een soortgelijke expansiedrift heeft.
Nu: Aan de oostgrens van de EU ligt een enorm land, waarvan de leiding berust bij een duo die bij het verliezen van de Koude Oorlog aan de verkeerde kant zaten. Sinds ze aan de macht zijn is het land langzaam maar zeker haar defensie aan het herbouwen, en rammelen ze regelmatig aan de poorten van landen die vroeger deel uitmaakten van het tsaristische/sovjet-rijk. Ze dreigen regelmatig met harde woorden richting de VS, die de nog jonge landen steunen in hun onafhankelijkheid. In het Verre Oosten rammelt een grote economische reus regelmatig met zijn kettingen.
Het westen, vooral het Europese deel, blijft dit keer echter rustig doorbezuinigen op haar defensie. In absolute aantallen valt het nog wel mee, de budgetten blijven wel iets stijgen. Maar in procenten en afgezet tegen inflatie wordt het steeds kleine beetjes minder. "We investeren niet meer in kwantiteit, maar in kwaliteit", zo zegt men. Dat zal best, maar een klein betje kwaliteit zal het nooit winnen tegen een overmacht in kwantiteit.

Toen het vredesdivident geïnd begon te worden sprak men van een waarschuwingstijd van 10 jaar.
In de jaren 30 had men er 6. Rusland en China laten inmiddels al weer een jaar of 5 regelmatig zien dat ze nog steeds niet van het wereldtoneel verslagen zijn. Sterker nog: om de zoveel tijd kunnen ze het even niet laten om het westen uit te dagen. China laat een duikboot opduiken midden in een Amerikaanse oefening. Rusland vliegt langs de Europese kusten met bommenwerpers, en zelfs langs de kust van midden- en zuidamerika tijdens een oefening vanuit Venezuela. China dreigt met economische oorlog tegen de VS, en voert regelmatig een cyberoorlog over het Internet tegen de VS. Rusland dreigt de energievoorziening af te sluiten en bedreigt de Oekraïne, Roemenië en Georgië als ze Amerikaanse bases op hun grondgebied toestaan.

Wanneer zitten we nou eindelijk eens in jaar 1 van die 10 jaar waarschuwingstijd? Wanneer gaat Europa weer eens een fatsoenlijke defensie voor de langere termijn neerzetten, zodat de bedreigingen weer tot het verleden behoren?

quote:

Op woensdag 22 juli 2009 14:14 schreef SolDat het volgende:
Gaat inderdaad niet goed met de RAF.
Zeker het tekort aan helikopters is een zeer groot probleem.

Las laatst dat de RAF zelfs delen van een Argentijnse Chinook, 27 jaar na dato, heeft moeten gebruiken om een in 1999 neergestortte Chinook te kunnen opknappen om hem daarna naar Afghanistan te verschepen.
( Klik )

Het linkje dat je er nu bij hebt gezet gaat over Bravo November, de enige Chinook in de Falklands in 1982. Ik heb het verhaaltje over de Argentijnse Chinook ook ergens gelezen, maar zou je zelf het linkje nog even hier kunnen zetten?

"Helicopters cannot fly, they're so ugly the earth rejects them."

Heeft iemand eigenlijk enig idee hoe het eigenlijk staat met de overige europese krijgsmachten? Hebben wij zelf bijvoorbeeld ook een beerput zoals de RAF, maar ligt de deksel er nog op?

Er liggen nog zat kleinere en grotere problemen in Europa hoor, zelfs tussen 'collega'-EU landen. Spanje en Engeland botsen bijvoorbeeld al decennia over Gibraltar. En op de Balkan is het ook nog steeds niet allemaal Koek en ei.
Zelfs binnen de NAVO botert het niet helemaal: Turkije en Griekenland maken elkaar nog vrijwel dagelijks het leven zuur.
En anders hebben we nog wel wat potentiële probleempjes aan de randen van de EU/NAVO: Wat dacht je van een reeks van kleine enclaves van Spanje aan de kust van Marokko? Sommige niet groter dan een voetbalveld (als ze dat formaat al halen). Of de Russische enclave Kaliningrad?
Het Turks-cypriotische probleem zou ook nog een grote klap kunnen worden: Cyprus hoort bij de EU, en wordt openlijk door Griekenland gesteund. De Turken maken zich uiteraard druk om hun landgenoten op de andere helft van het eiland. En dan heb ik het nog niet eens over de mogelijkheid dat dat conflict op het religieuze vlak getrokken wordt.

En dan nog het allergrootste probleem: Immigratie vanuit Azië en vooral vanuit Afrika richting Europa.

Dat West Europa militair is ingekrompen is natuurlijk logisch, en op zich eigenlijk een goede zaak. De grote aantallen uit de Koude Oorlog zijn niet meer nodig, en onze voormalige opponent is nog maar een klein deel van wat het vroeger was. Toch zit de inkrimping me niet lekker.

Je hoeft geen expert te zijn op wapengebied om te weten dat wereldwijd allerlei landen aan het (her)bewapenen zijn. Voor zover die landen op het westen georienteerd zijn lijkt dat allemaal wel behoorlijk ok, tot je die landen wat beter bekijkt. In het Midden Oosten zijn nogal wat landen inmiddels voorzien van een behoorlijk arsenaal aan westers materieel, en we maken ons daar geen zorgen over omdat de regeringen het Westen niet onvriendelijk gezind zijn. Maar hoe terecht is dat? De Al-Saud familie bijvoorbeeld zit al generaties stevig in het zadel, maar alleen omdat ze de machtige geestelijken flink de ruimte geven. Diezelfde geestelijken (en hun supporters) zijn degenen die beschouwd worden als de belangrijkste sponsoren van religieus extremisme, zoals we dat tegenkomen in het internationaal terrorisme, in Pakistan (madrasses worden betaald met oliedollars uit vooral Saoedi-Arabië), Afghanistan en Indonesië. In de UAE, Koeweit en Oman zitten verlichte despoten op de troon, maar allemaal hebben ze te maken met een forse onderlaag in de bevolking die het niet eens zijn met de koers van hun leiders. Er is weliswaar geen gewapende onrust, maar echt ver zit men daar ook weer niet van af.

Rusland herbewapent, en oefent openlijk en agressief druk uit op een aantal van haar buurlanden. Iets subtieler, maar nog steeds niet in echt bedekte termen laat Rusland zich uit over de NAVO en haar lidstaten. India is ook al aan het herbewapenen. Het land is aan het onderhandelen met diverse regeringen voor de levering en licentiebouw van moderne militaire vliegtuigen in de klasse van de F-16E/F, en ze hebben de modernste Flanker-modellen in hun luchtmacht. Daarnaast wil het land (qua bevolkingsaantallen 2e van de wereld) modernere vliegdekschepen, en bezit het nuclaire wapens. Nucleair buurland Pakistan, niet direct bevriend met India, herbewapent ook, terwijl er grote binnenlandse onrust heerst, en burgeroorlog nooit echt ver weg is.

In Zuidamerika kunnen verschillende landen het ook al niet echt goed met elkaar vinden. Chili's luchtmaht was al sinds het begin van de jaren 70 niet meer gemoderniseerd, dus daar kunnen ze een paar nieuwe straaljagers goed gebruiken, vooral ook vanwege de enorme omvang van de landsgrenzen. Brazilië zit met een soortgelijk probleem vanwege het enorme oppervlak. Beide landen hebben een strijdmacht die net genoeg is voor het veiligstellen van het eigen grondgebied. Venezuela en Colombia zijn beiden aan het herbewapenen, en ruziën daarnaast met elkaar, vooral over de aanwezigheid van nog geen 1000 amerikaanse troepen die zich bezig houden met de War on Drugs.

Bovenstaande zijn alleen maar voorbeelden. Over de hele wereld (her)bewapenen landen zich. Alleen in West-Europa en Noord-Amerika nemen de legers in absolute aantallen af. Ondanks twee grote conflicten in de afgelopen 8 jaar hebben de VS hun luchtmacht gereduceerd, met minder bommenwerpers (laagste aantal sinds de jaren 30 van de vorige eeuw!), jachtvliegtuigen, vliegdekschepen, etc. Het Europese deel van de NAVO ziet nog elk jaar het aantal marineschepen, tanks en jachtvliegtuigen afnemen. Maritieme patrouille vliegtuigen zijn nog nooit zo schaars gewest als de afgelopen 10 jaar, wat best wonderlijk is voor een werelddeel dat voor haar handel goeddeels afhankelijk is van de vrije zeevaart.

En is de wereld er nou echt veiliger op geworden sinds het einde van de Koude Oorlog? Toegegeven: we leven niet meer onder de constante druk van het WarschauPact dat ons op elk moment kon aanvallen. Maar daar zijn andere problemen voor teruggekomen (of meer zichtbaar geworden, het is maar hoe je het bekijkt). Overbevolking is er één van. Sluipenderwijs is er een enorme volksverhuizing op gang gekomen vanuit het zuiden en zuidoosten naar West-Europa en Amerika. De landen aan de zuidrand van de EU zien elke dag grotere aantallen economische vluchtelingen komen. Tegelijkertijd groeien de twee grootste volkeren van de wereld economisch als kool. Schaarse middelen (water, fossiele brandstoffen) worden schaarser, en er komt een moment dat de (westerse) overheden keuzes moeten gaan maken te bate van de eigen bevolking. Met de huidige groei van de wereldbevolking komt dat moment steeds sneller dichterbij. Wat gebeurt er als de grenzen echt op slot gaan? Zal de rest van de wereld dat accepteren?

Is de wereld wel echt zo klein geworden dat we allemaal van elkaar afhankelijk zijn geworden, of is dat maar een illusie? Ik geloof het laatste: als het er echt op aankomt kiezen we alemaal voor onszelf, ongeacht uit wel werelddeel je komt.

quote:

Op maandag 10 augustus 2009 14:27 schreef Northside het volgende:

[..]

De enige oplossing voor Nederland is samenwerking. Als klein landje met een steeds kleiner wordende bevolking red je het gewoon niet, je zal met je vriendjes een blok moeten vormen. Maar er vormen zich dus meer blokken in de wereld, die zichzelf allemaal een mooie uitgangspositie willen geven. Gaan die blokken in vrede samenleven? Is er iemand sterk genoeg om alle andere blokken "onder controle" te houden? Moet je je als machtblok bemoeien met de andere machtsblokken, of terugtrekken binnen je eigen grenzen en een defensief beleid voeren? Dat zijn allemaal vragen voor de toekomst. Voor mij is het in ieder geval duidelijk dat een sterk Europa een must is om te overleven, en ik snap dan ook niet hoe mensen tegen 1 Europa kunnen zijn.

Alhoewel het laatste stuk meer iets is voor POL: ik denk niet dat de meeste mensen tegen 1 Europa zijn, maar meer tegen de manier waarop Europa wordt ingericht (tegen het individu, en voor het bedrijfsleven), en de manier waarop ons dat door de strot geduwd wordt (je hebt het maar te slikken).

Maar inderdaad: Het "Europese Blok" is een goeie manier om niet alleen economisch, maar ook Militair samen te werken. Maar dat heeft natuurlijk een heleboel consequenties. Wie mogen bijvoorbeeld de spulletjes (militaire hardware) leveren? Welke natie krijgt het militaire commando over een Europees leger? Waar komen de manschappen vandaan, mogen daar vrouwen bij zitten op gevechtposities (sommige landen zijn daar mordicus op tegen), en houden de regeringen van de lidstaten zeggenschap over 'hun' landgenoten in Europese dienst? Hoe voorkom je dat een Europees Leger door één land wordt gebruikt voor het oplossen van haar problemen? Wie wordt de Commander in Chief, en moet hij toestemming hebben van één, meer of alle lidstaten voor Europa in actie komt (wat bijvoorbeeld in Denemarken grondwetsveranderingen vereist)?

Vragen voor de toekomst? Zeker: MORGEN al opstellen die vragen! We doen met zijn allen net alsof we de tijd hebben, en die hebben we simpelweg niet. Als je in 1981 had gezegd dat tien jaar later de hele Oost-West dreiging zou omdonderen zou iedereen je uitlachen. Als je in 1990 had gezegd dat er binnen tien jaar twee oorlogen in Europa zouden uitbarsten zou iedereen je hebben uitgelachen, want de Russen waren net onschadelijk gemaakt! Als je in 2000 had gezegd dat binnen twee jaar een groot deel van de NAVO jarenlang een oorlog zou voeren in het Midden Oosten zou iedereen je hebben uitgelachen.

De conflicten over schaarse grondstoffen zijn al begonnen. De laatste Irak-oorlog was er één, en in zekere zin is Afghanistan er ook één (om de aanvoer van aardolie over meerdere tajecten veilig te stellen is een veilig Afghanistan -net als Pakistan- strategisch belangrijk). Europa was altijd tweede op wereldniveau, na de Verenigde Staten. Op economisch gebied zijn de VS naar de tweede plaats gezakt, ten gunste van Europa. Op millitair gebied is Europa nog wel tweede, maar China en India zijn aan een inhaalrace bezig, en ze komen allebei in rap tempo in de buurt, zowel economisch als militair. Maar er zijn maar weinig Europese politici die erkennen dat economische macht tot op zekere hoogte gekoppeld is aan militaire macht. De meesten zien het militaire apparaat als een duur en nutteloos speeltje. Ze vergeten alleen dat het intenationale toneel bepaald wordt door kracht. Economische kracht, dat ten eerste, maar op de tweede plaats moet zeker ook fysieke kracht staan.

quote:

Op donderdag 20 augustus 2009 12:56 schreef Railywayman het volgende:

[..]

Lees maar eens 1984 van George Orwell. Je bent harstikke bevooroordeeld. Fysieke kracht me reet.

De kans is nogal groot hier op FOK! dat ik die al gelezen had toen jij nog uit twee gescheiden onderdelen bestond. Waarom denk je dat ik Privacy Matters in mijn sig heb staan? Ik bevooroordeeld? Zeker weten! Naast het lezen van Orwell heb ik namelijk ook nog wat dingen in het echte leven gedaan. Fysieke kracht is na economische kracht nog steeds het belangrijkst. Het één kan niet zonder het ander. Economische grootmachten die niet in staat zijn (of simpelweg niet willen) zichzelf te verdedigen zullen ALTIJD het onderspit delven, en dan nog al eens tegen machten die zelf minder ontwikkeld zijn dan zij zelf. Kijk de geschiedenis er maar op na.

Dat we nu in de 21e eeuw leven doet daar niets aan af: het grootste deel van de wereld zit nog gewoon in de 19e eeuw, of zelfs nog daarvoor, en die hebben geen boodschap aan 21eeuwse moraal.