vreemde vogel bewijst andere realiteit en dat bewijst God

De kip eet lukraak. Moleculen komen lukraak in het ontwikkelende ei terecht. Het ei wordt gelegd. Binnen het ei gevuld met lukrake moleculen op lukrake plaatsen gaan zich chemische reacties voordoen. Celdelingen zal U zeggen, maar nee, moleculen kunnen alleen maar reageren met elkaar. Een celdeling is een chemische reactie dus.

Hoe kunnen moleculen met elkaar reageren? Dus wat moeten we ons voorstellen bij een chemische reactie? Alleen op de plaatsen waar de moleculen elkaar onderling raken kan het bindende elektron beide moleculen verbinden. Dus een of meerdere elektronen kunnen twee of meer moleculen met elkaar doen hechten, maar alleen op die plaatsen waar ze elkaar raken. Ook kan een molecuul breken als een elektron door toeval van baan wisselt en niet meer de koers draait als voorheen. Het elektron zal alleen door toeval van koers wisselen, als het toevallig in aanraking komt met een ander molecuul, zodat het elektron uit balans wordt getrokken en een andere koers gaat draaien. Dat is alles wat we van de chemische reactie moeten weten. Moleculen raken elkaar en het elektron vind een ander balans in een andere koers, waarbij het moleculen kan binden, of waarbij een verbinding komt te vervallen.

Cellen zouden zich in het ei doen splitsen. De nog grotere cel splitst zich in twee kleineren. Die worden groter en splitsen ook. Die worden groter en splitsen wederom. Etc. De gesplitste kleinere cellen moeten opnieuw gevuld worden met willekeurige moleculen die op willekeurige plaatsen in het ei liggen, om groter te worden om weer te splitsen. De kip had lukraak lukrake moleculen naar binnen gewerkt en die zullen dus op willekeurige plaatsen in het ei liggen. Cellen nemen dus willekeurige moleculen in zich op. Hoe toevallig worden bijvoorbeeld de juiste moleculen voor de botcel de cel binnen gebracht. Hadden ook andere moleculen kunnen zijn, WANT DE MOLECULEN VINDEN EEN WILLEKEURIGE PLAATS IN HET EI DOOR DE WILLEKEURIG ETENDE KIP, anders dan voor de botcel. Dus toeval laat de botcellen ontstaan en zo de rest van de verschillende cellen, huidcellen, hersencellen, spiercellen, de cellen voor het snaveltje etc. Toeval dus moet het kuikentje bouwen. Extreem toeval. De juiste moleculen namelijk moeten op de juiste plaatsen in het ei liggen en moeten elkaar op de juiste plaatsen raken om zo de juiste verbindingen te maken.

Dat toeval moet extreem zijn als de AUTONOME atoomwerkelijkheid zou gelden. Autonome atoomprocessen zouden het kuiken moeten maken als de atoomwerkelijkheid zou gelden. Maar we kunnen inmiddels simuleren hoe de chemische reactie zich moet voordoen en we kunnen ons een voorstelling maken van het enorme toeval dat nodig is om de juiste moelculen op de juiste plaatsen binnen het ei te plaatsen zodat ze elkaar op de juiste momenten op de juiste plaatsen raken. Het zou ook kunnen dat de kip alleen moleculen zou hebben gegeten die alleen nodig zijn voor de botcellen. Dan zou het ei een groot eivormig bot ter wereld brengen.

Dus de autonome werkelijkheid kan niet. Dan is het tegenovergestelde van autonoom waar en dat is dat er hulp nodig is om het proces te STUREN. Laat dat maar aan God over. We leven in Zijn gedachte. Het universum is Zijn gedachte. Als Hij ons een seconde kan laten leven, dan is het ook voor eeuwig mogelijk. Natuurlijk moet U dan wel op juiste wijze redeneren. U kan het zelf wel bedenken, of kiest U ervoor om mijn website door te lezen en mij te volgen. Ik denk er al zo'n 8 jaar over na.

Als U meer duidelijkheid wil over mijn bewijs. Lees dan mijn website http://fok.nl/ en daar kan U gratis mijn Eboek bestellen, waarin ik op vele manieren God en een leven na de dood bewijs. Mijn dank voor Uw aandacht.


Met vriendelijke groet,


Babshoewab.

[ Bericht 0% gewijzigd door Iblis op 16-07-2009 19:22:12 ]

Ga er eens zelf over nadenken. Als ik dat kan kan U dat ook want ik ben gemiddeld van intelligentie.

Goed gezien. Alleen spinaziemoleculen zou tot andere chemische reacties leiden. Autonome atoomprocessen zijn gebaseerd op toeval. Dat toeval is onmogelijk. Maar denk aan het ei. Dat is gemakkelijker te begrijpen. Het leven is een simulatie. Wij allen zijn een deel van de machine die zich God mag noemen. Wij op zich zijn geen gedachten, want gedachten functioneren niet. Wij hebben een eeuwig bewustzijn een bewustzijnspoort die door God geopend en gesloten wordt, zowel tijdens de slaap, de droom en het leven.

Het bijbelse verhaal is ook niet waar. Ik heb het over een andere God.

Leg mij eens uit hoe de jusite moleculen op de juiste plekken komen te liggen als het voedsel lukraak door het maagzuur wordt bewerkt en dat lukraak via het bloed in het ei terecht komt?

Het kan geen autonoom proces zijn!

Probeer mij te overtreffen met je hogere intelligentie en vertel mij hoe het proces in elkaar steekt als we proberen te simuleren hoe we met alle losse moleculen in het ei het kuiken proberen te vormen.

Toevallig is er geluid en we kregen het deels mechanische oor. Toevallig is er visie en we kregen het systeem van het oog etc. Door toeval? Het mechanische oor door toeval slimmeriken?

Dan blijk ik onbegrepen. Te intelligent dus. Supergeniaal. Confronteer mij met wetenschappers op tv en ik zal ze onderuit halen. Ik sla met woorden en ik sla hard.