Dagschommeling

ik was tijdens het opbouwen van citalopram wel emotioneler en wisselvalliger dan normaal ja. duurde bij mij wel een tijdje voordat ik echt een beetje stabiel werd. dus ik zou het gewoon eventjes afwachten.

blijf trouwens mét medicijnen ook wel schommelen hoor. maar nu is het wat gematigder dan voorheen.

Ik heb er geen ervaring mee, maar mijn ex 3 jaar geleden had ook zoiets.

Het is nu inmiddels uit maar spreek nog wel mensen die haar kennen en het gaat nu echt super met haar.

Dus al is het nu even moeilijk, je komt hier wel uit. Dat weet ik zeker.
Al is dat nu misschien moeilijk om je voor te stellen.

in ieder geval veel sterkte en bedenk jezelf dat het leven leuk en mooi is en dat je er het beste van kan genieten nu het nog kan.

Ik heb dan geen depressie of medicijnen, maar ik merk wel dat ik s'ochtends veel minder zelfvertrouwen, zin in dingen en creativiteit heb dan s'avonds. En niet zo'n beetje ook, ik ben bijna een ander mens s'avonds.

Laat op de avond is dit bij mij op z'n hoogtepunt. Als ik al die dingen die ik me dan voornam de ochtend erop eens deed...

Heel herkenbaar dus, weet niet of dit met je medicijnen te maken heeft.

@ die eerste 2 reacties: rot eens op.

quote:

Op woensdag 15 juli 2009 22:45 schreef AncientSound het volgende:


tnx eigenlijk is iedereen ervan overtuigd dat ik er wel uitkom, behalve ik. En daar is geen aanstellerij bij, het hoort (denk ik) ook gewoon bij het ziektebeeld. Maar zo'n bemoediging geeft me toch weer wat extra houvast!

Natuurlijk kom je eruit!
Geloof me!

En ik weet dat je je niet aanstelt want ik heb het van dichtbij meegemaakt.

Ik moet zeggen dat het moeilijk was voor mij om mee om te gaan en uiteindelijk heeft zij de relatie verbroken maar dat terzijde

Maar je komt er zeker uit, praat veel met mensen die je vertrouwt en eventueel vaak naar een psycholoog gaan. Dat helpt echt hoor.

Iedereen heeft ups en down. Bij jou is het nu even echt een down moment, maar hierna voel je je sterker dan ooit.

Dat verschil van 's avonds en 's morgens is vrij normaal qua instelling. Als je een nachtmens bent is de avond nu meer magischer en positiever zo lijkt het. Dat heeft weinig met pillen of iets dergelijks te maken.

Oh ja, daar had ik ook eens last van. En toen ging ik op een gegeven moment gewoon normaal doen, en toen was het over.

Gratis tip, dus.

suf gebagger is weg

quote:

Op woensdag 15 juli 2009 23:27 schreef AncientSound het volgende:

Ik praat me een ongeluk, praten is echt mijn manier om dit wat te kunnen relativeren

Ik ben ook onder behandeling van een psycholoog (waar ik het enórm mee getroffen heb!), al sinds ik "alleen maar" overspannen bleek. De huisarts vroeg of ik het wilde en die kans greep ik met beide handen aan: waarom niet, als ik daarme een volgende keer overspannenheid kan voorkomen? Na de intake ging het helaas rap slechter en werd ik door de huisarts doorverwezen naar de GGZ. Desondanks ben ik al 5 keer bij de psycholoog geweest om de situatie aan te kunnen en heeft hij al heel wat voor me kunnen betekenen.

Het lastige is dat de depressie bij mij waarschijnlijk voortkomt uit de overspannenheid/biologische disbalans. Psychisch is er niet zoveel aan de hand. Ik heb van nature een zonnig karakter, geen trauma's en een perfecte thuissituatie. Het enige wat ik wél heb, is een vader met hetzelfde probleem. Het verscheen bij hem alleen pas op latere leeftijd (50+) en het was minder heftig/hij kon er beter mee omgaan dan ik. Hij is er overigens helemaal bovenop gekomen m.b.v. paroxetine.

Dat je veel praat is al een goed teken in mijn beleving!

Dat vinden de meeste mensen met zo´n probleem toch vaak het moeilijkst!
(mijn ex kwam er pas na een paar maanden mee en wilde toen nog niet echt helemaal open zijn)

Je geeft al aan dat het waarschijnlijk voorkomt uit overspannen zijn en het schijnt dat dat nogal wat tijd kost om weer op een normaal niveau te krijgen.

Maar dat geeft toch niets.
Er is altijd licht aan het einde van de tunnel.

En zoals je zelf al zegt: je vader is er helemaal bovenop gekomen en dat lukt jou dan ook zeker.

je kan er wel mee omgaan je moet even uitvinden hoe. Ik weet het dat is makkelijker gezegd dan gedaan, maar je klinkt als een verstandige meid dus als ik het zo in kan schatten is dat zo gepiept.

Eckhart Tolle - De krach van het nu
Eckhart Tolle - A new earth

OMG hebben we weer zo'n sneue Tolle spammer geneest ie ook HIV met zn nu?

Anyway TS, het is kenmerkend voor depressie dat de symptomen 's ochtends sterker zijn dan 's avonds. Het is dus normaal wat je beschrijft, er zijn een aantal studies naar gedaan o.a. dat de hormonen die anders zijn ivm slaap een rol spelen bij de symptomen. Geloof niet dat er al consensus over het waarom is, wel dat het er is. Staat meen ik zelfs in de DSM, ik geloof bij het onderscheid tussen rouw en depressie.

Je geeft aan dat je dosis Citalopram 10 en 20 mg is geweest. Voor de meeste mensen met een depressie die dit middel slikken werkt het pas met een dosis van 40 of 60 mg. Heb je dit ooit met je psychiater besproken?

Daarnaast is, zoals ook door anderen al eerder gezegd is, het normaal dat je gemoedstoestand tijdens een depressie gedurende een dag schommelt. Er zijn veel factoren die hierbij een rol spelen. Een aantal kun je misschien (afhankelijk van je toestand uiteraard) zelf beinvloeden (evt. met behulp van anderen). Ik noem er een aantal:
- Wanneer je met eenvoudige dagelijkse activiteiten bezig bent pieker je minder dan wanneer je 'niks' doet. Het is bijvoorbeeld makkelijker om onbewust weg te zakken in gepieker wanneer je 's avonds op de bank tv zit te kijken dan wanneer je boodschappen aan het doen bent.
- Fysieke vermoeidheid zorgt er ook voor dat je makkelijker in een 'dip' zakt. Aan de andere kant zorgt lichamelijke activiteit voor afleiding en de aanmaak van stoffen waardoor je je beter voelt.
- Neem je je dagelijkse dosis ineens in of spreid je deze over de dag? Voor beide opties zijn voors en tegens te bedenken. (overleg dit ook met je psychiater).

quote:

Op donderdag 16 juli 2009 00:54 schreef Dipkip het volgende:
OMG hebben we weer zo'n sneue Tolle spammer geneest ie ook HIV met zn nu?

De Kracht vh Nu heeft mij uit mijn depressie geholpen

Het was het eindpunt van een lange neergaande lijn en het beginpunt van een lange opgaande lijn

Verder ben ik het met je eens dat alleen het noemen van de schrijver en de titel de TS niet snel zal overtuigen het boek op te pakken

Ja dat bedoel ik dus, als het je helpt hartstikke fijn maar vertel dan een verhaaltje. Je kan tegenwoordig geen R&P topic meer aanklikken zonder dat er zo'n loze post staat met alleen de naam en de titel van dat boek, zonder toelichting of wat dan ook.

Gewoon wat je ook hebt NU will set you free. Dat vind ik simplistisch denken voor goeroefielen, niet zelf er over nadenken maar gewoon hersenloos tegen iedereen aanblaten dat of je nou kanker hebt of jeuk aan je teen, dat ene wat jou hielp is de Machtige Eindoplossing Voor Alles zulke mensen moeten ze afschieten, ongeacht voor welke kerk, sekte, natuurgenezer of boek ze preken.

Een tijd geleden had je ook zo'n hype met The Secret (duum duuum DUUUUUM). Ongeacht wat voor probleem je had, mensen die into The Secret (duum duuum DUUUUUM) waren wisten je altijd te vertellen dat je blijkbaar gewoon niet graag genoeg wilde dat het opgelost werd.

Ik wilde anders hééél graag dat ze daar mee ophielden

_{einde goeroerant}

quote:

Op woensdag 15 juli 2009 22:10 schreef AncientSound het volgende:
Helaas begint de volgende morgen de ellende weer van voor af aan en lig ik weer shakend en wanhopig in bed. Weer een dag om me doorheen te slapen.

Vul je je dagen ook met andere dingen dan slapen?

quote:

Op donderdag 16 juli 2009 01:46 schreef Dipkip het volgende:

Gewoon wat je ook hebt NU will set you free. Dat vind ik simplistisch denken voor goeroefielen, niet zelf er over nadenken maar gewoon hersenloos tegen iedereen aanblaten dat of je nou kanker hebt of jeuk aan je teen, dat ene wat jou hielp is de Machtige Eindoplossing Voor Alles zulke mensen moeten ze afschieten, ongeacht voor welke kerk, sekte, natuurgenezer of boek ze preken.

Als die eerste zin het enige is dat uit iemands mond komt, is het idd simplistisch. Wanneer je dieper in de materie duikt is het idd zo dat NU will set you free.

quote:

Op donderdag 16 juli 2009 01:46 schreef Dipkip het volgende:
Ja dat bedoel ik dus, als het je helpt hartstikke fijn maar vertel dan een verhaaltje. Je kan tegenwoordig geen R&P topic meer aanklikken zonder dat er zo'n loze post staat met alleen de naam en de titel van dat boek, zonder toelichting of wat dan ook.

Gewoon wat je ook hebt NU will set you free. Dat vind ik simplistisch denken voor goeroefielen, niet zelf er over nadenken maar gewoon hersenloos tegen iedereen aanblaten dat of je nou kanker hebt of jeuk aan je teen, dat ene wat jou hielp is de Machtige Eindoplossing Voor Alles zulke mensen moeten ze afschieten, ongeacht voor welke kerk, sekte, natuurgenezer of boek ze preken.

Een tijd geleden had je ook zo'n hype met The Secret (duum duuum DUUUUUM). Ongeacht wat voor probleem je had, mensen die into The Secret (duum duuum DUUUUUM) waren wisten je altijd te vertellen dat je blijkbaar gewoon niet graag genoeg wilde dat het opgelost werd.

Ik wilde anders hééél graag dat ze daar mee ophielden

_{einde goeroerant}

Nee de 2 boeken gaan voornamelijk over de Ego en hoe je die het beste kunt genezen.
Het ego is het persoon die jij denkt dat je bent. Waarover je praat als je het woord 'mijzelf' uitspreekt. Het is de stem in je hoofd die nooit eens zijn bek kan houden. En de over alles oordelende, irriatante betweter die voor ongeloofelijke onzekerheid en angsten zorgt. Het ego leeft namelijk continu in de angst om uitgeschakeld te worden / te sterven / ongeaccepteerd te worden.

Het ego is de reden dat mensen hun hele leven inrichten voor de mening van anderen (acceptatie). Het is ook de reden waarom er eetstoornissen, depressies, ruzies, oorlog en conflicten, irritaties, religies, nationalimse en vooral angst, angst en nog eens angst bestaan op deze wereld.

De kracht van het nu focust zich iets meer dan het andere boek op het 'NU'-moment, omdat de Ego juist niet in het nu leeft. Je kent het wel, dat je weer over het verleden of toekomst zit na te denken. Dat je, net als elk ongetraind persoon, altijd wel ergens anders bent met je hoofd dan in het 'nu', behalve als je klaarkomt of iets anders intens aan het doen bent. De ego ontleent zijn kracht aan het begrip 'tijd', wat zijn overleving garandeert.
De enige manier dus om hem geen energie meer te geven is door in het NU te gaan leven. Dan zal hij langzaam maar zeker zijn kop gaan houden en jou niet meer overnemen. Dan zul je niks meer nodig hebben in je leven om 100% gelukkig te zijn, behalve voedsel en slaap. Dan hoef je geen enkele situatie meer in het verschiet te hebben om compleet te zijn. En hoef je nooit meer aan die pijn van vroeger te denken, waar je nu helemaal geen fuck meer aan hebt.

Dan heb je rust, stilte, geluk en liefde in je hoofd, zoals elk dier dat van nature heeft.
En ja, dat heeft ook absoluut zijn effect op de gezondheid van je lichaam, evenals je hormoonspiegels. Depressies zijn vrijwel altijd het gevolg van een onrustig hoofd voor een lange tijd, want op den duur tot andere hormoon-waarden heeft geleid.

Het zijn niet alleen de best geschreven boeken ooit, ze helpen je ook nog eens ontiegelijk in het proces van genezing MITS je bereid bent het ego als een ziekte te zien.

Voor mij was dat heel makkelijk, want ik had er zelf net zo goed een. En als ik om me heen kijk dan zie ik mensen met een gigigantisch ego, zoals mensen die veel juwelen moeten dragen, gothics, betweters, kortom mensen die continu met hun status en uiterlijk bezig zijn om maar geaccepteerd te worden.
Geloof mij maar dat die mensen 's avonds in hun bed niet gelukkig onder de wol gaan. Eigenlijk had ik misschien geen extreme voorbeelden hoeven te geven, want de meeste ego's zijn bijna net zo groot als die. Ik lulde ook continu tegen mezelf (daar heb je het al), of had filmpjes in mijn hoofd van toekomstbeelden waarin ik de ster was, of dacht aan de pijn van vroeger en hoe ongelukkig ik wel was en zat simpelweg nooit eens lekker in dit moment me puur te focussen op wat zich er afspeelt op deze prachtige planeet.

En laatste is gezond, voor de hele mensheid. Als we onze ziekte kunnen genezen bestaan er ook geen problemen meer. Een probleem is simpelweg onacceptatie / verzet tegen een situatie, ongeacht of je er wat aan kunt doen of niet. Laat het leven zich gewoon ontvouwen en ga mee in de stroming zonder enkel oordeel (door het ego).

Dan wordt ook jij TS, net zo gelukkig als een luie kat of tjirpende vogel (wel met de intelligentie + creativiteit van een mens natuurlijk )


Zo zweverig klinkt dat toch niet? Ik vond het juist allemaal heel natuurlijk klinken. Alsof we het vergeten zijn met zijn allen. Lees nou maar gewoon die boeken en ga er echt voor zitten. Daar kan een pilletje (symptoombestrijding) op de lange termijn echt niet tegen op.

quote:

Op donderdag 16 juli 2009 01:46 schreef Dipkip het volgende:
Ja dat bedoel ik dus, als het je helpt hartstikke fijn maar vertel dan een verhaaltje. Je kan tegenwoordig geen R&P topic meer aanklikken zonder dat er zo'n loze post staat met alleen de naam en de titel van dat boek, zonder toelichting of wat dan ook.

Gewoon wat je ook hebt NU will set you free. Dat vind ik simplistisch denken voor goeroefielen, niet zelf er over nadenken maar gewoon hersenloos tegen iedereen aanblaten dat of je nou kanker hebt of jeuk aan je teen, dat ene wat jou hielp is de Machtige Eindoplossing Voor Alles zulke mensen moeten ze afschieten, ongeacht voor welke kerk, sekte, natuurgenezer of boek ze preken.

Een tijd geleden had je ook zo'n hype met The Secret (duum duuum DUUUUUM). Ongeacht wat voor probleem je had, mensen die into The Secret (duum duuum DUUUUUM) waren wisten je altijd te vertellen dat je blijkbaar gewoon niet graag genoeg wilde dat het opgelost werd.

Ik wilde anders hééél graag dat ze daar mee ophielden

_{einde goeroerant}

rustig rustig, denk aan je hart enzo

quote:

Op donderdag 16 juli 2009 11:20 schreef AncientSound het volgende:

[..]

Oh, er had "slepen" moeten staan

Ah ok, maar hoe vul je je dagen? Studie/werk/sport etc?

quote:

Op donderdag 16 juli 2009 10:08 schreef zonnelens het volgende:

[..]

Nee de 2 boeken gaan voornamelijk over de Ego en hoe je die het beste kunt genezen.
Het ego is het persoon die jij denkt dat je bent. Waarover je praat als je het woord 'mijzelf' uitspreekt. Het is de stem in je hoofd die nooit eens zijn bek kan houden. En de over alles oordelende, irriatante betweter die voor ongeloofelijke onzekerheid en angsten zorgt. Het ego leeft namelijk continu in de angst om uitgeschakeld te worden / te sterven / ongeaccepteerd te worden.
........

Zo zweverig klinkt dat toch niet? Ik vond het juist allemaal heel natuurlijk klinken. Alsof we het vergeten zijn met zijn allen. Lees nou maar gewoon die boeken en ga er echt voor zitten. Daar kan een pilletje (symptoombestrijding) op de lange termijn echt niet tegen op.

Ik denk dat we jou wel kunnen gebruiken in dit topic:

Teveel nadenken - Kracht van het nu #3

Waarom leg je dit niet voor aan je psycholoog eigenlijk? Je zult sowieso echt van die angst-aanvallen afmoeten...

quote:

Op zaterdag 18 juli 2009 11:19 schreef AncientSound het volgende:
Heb ik gedaan. Daarom krijg ik die antidepressiva. Maar de behandelaar bij de GGZ (niet de psychiater maar degene waar ik gesprekken mee heb) zegt "dat ik niet kan verwachten dat het ineens over is" en "dat ik het extremer beleef dan het is". Dus...

Dat eerste snap ik wel, het zal niet ineens over zijn. Hoe lang heb je de antidepressiva al? Het duurt vaak een tijd voor ze werken.

Dat tweede vind ik een beetje onzin. Hoe kun je nou je gevoel extremer beleven dan het is. Hoe je je voelt is toch wat het gevoel is? Vind het vreemd dat ik me dan bijv. ontzettend kwaad voel en dat mn psych dan zou zeggen 'nee, je bent gewoon een beetje geirriteerd, maar je beleeft het extremer dan het is'. Of bedoelt je psycholoog dat je de situatie extremer opvat dan hij is? Bijvoorbeeld dat je zegt dat je helemaal niemand hebt terwijl je bijv. 3 mensen hebt waar je bij terecht kan?

Kan je samen met je citalophram gebruik wel goed slapen?

Dagschommelingen

Depressieve patiënten kunnen ‘s morgens meestal niet op gang komen, omdat ze zo verschrikkelijk opzien tegen elke nieuwe dag. Als ze toch eenmaal op gang gekomen zijn, kan het voorkomen dat ze zich in de loop van de dag wat beter gaan voelen. In de avond voelen ze zich dan het beste, zelfs zo goed dat ze zich niet kunnen voorstellen hoe depressief ze die ochtend waren. Ze kunnen zelfs het moment van het naar bed gaan uitstellen omdat ze zo lang mogelijk hiervan willen ‘genieten’. De volgende morgen zijn de klachten echter weer in alle hevigheid aanwezig.

Wow, ik heb hier gewoon jaren last van gehad en begreep er niets van. Blijkbaar was ik dus toch echt depressief. Ben nog steeds geen ochtend mens, maar tegenwoordig gaat het wel weer om een uur of 10.

Echt super interessant om dit achteraf te lezen.

Wat toevallig, ik kijk nooit meer in dit subforum, en nu ik wel eens kijk is "mijn" topic omhoog gekickt (was AncientSound). Nou, eind goed al goed: het is helemaal goedgekomen.

Ik kwam erop via Google en mooi zeg, terwijl je soms denkt dat je je hele leven elke dag een kutgevoel hebt