Hoe gaat het met de (nieuwe) moeders #80

quote:

Op dinsdag 14 juli 2009 13:45 schreef Vicky het volgende:
Hoort het hebben van opvliegers ook bij het ontzwangeren??
Ik heb af en toe van die opvliegers, niet normaal... het zweet breekt me dan echt aan alle kanten uit.

Ik heb 3 maanden opvliegers gehad en wist ook niet dat het erbij hoorde. Wel dus volgens de mensen om mij heen
Vooral 's nachts. Je hormoonhuishouding is ook wel goed van slag natuurlijk!

Oh jeuj, nog iets om me op te verheugen

Niet iedereen hoeft er last van te krijgen hoor Ca.Ra

Hihihi nou laten we het maar hopen dan.

Volgens mij zou de complete lijst aan mogelijke-bijwerkingen-of-nawerkingen van de zwangerschap een hele goeie anticonceptie kunnen zijn
Misschien maar goed dat je dat van te voren niet allemaal weet.

Estrys, wat naar zeg. Hopelijk kan je snel ergens anders terecht.

Wij zijn vanmiddag voor nacontrole bij de VK geweest. En ze heeft een knoopje van een hechting weggeknipt, en nu als het goed is gaat de rest er vanzelf uitvallen (het was dus niet vanzelf opgelost). Zit een stuk lekkerder nu!
En die opvliegers Vicky, heb ik ook heel erg last van. Zo irritant, breekt ineens het zweet je uit, echt helemaal een nat voorhoofd heb ik dan ook. Maar nooit snachts eigenlijk.

Estrys, vervelend dat het zo gaat. Ik hoop dat je snel elders terecht kunt. Het lijkt me nl moeilijk het eerste negatieve gevoel weer van je af te zetten en met haar door te gaan.

Oh en nog even voor Vivi: hoe herkenbaar en soms ook pijnlijk, die tekst. Hoe gaat het nu met je? Heeft het verlies van je moeder veel effect op hoe jij je nu als moeder opstelt?

Ik voel me momenteel echt goed. Alles loopt en dat doet mij ook goed. Ik heb een afspraak gemaakt bij een dietiste en vandaag wat leuks voor mezelf gekocht.

Komende dinsdag nog naar de vk voor de nacontrole. Het blijft vreselijk beurs daar (giga-geel/blauwe plek nog) en ik voel 1 hechting echt heel erg zitten als ik bijv op mijn hurken zit. Kan ik bij haar ook zo'n chronologisch verslag van de bevalling opvragen of moet dat via het zkh? Ik mis wat tijdstippen en die wil ik toch graag weten.
Ben verder mijn bevalling aan het opschrijven. Niet zozeer de feiten, als wel wat ik erbij voelde. 't wordt eigenlijk bijna een kort verhaal. Misschien maak ik er wel een boek van! Je leest vaak wel van alles over het moment tot de bevalling, maar nooit eens over hoe het erna gaat.

En verder...had ik echt verwacht dat 'gevoel' kwijt te zijn na de geboorte van de 2e. Maar nee...het blijft knagen en ik durf nu serieus hardop te zeggen dat ik dolblij zou zijn als ons over een paar jaar nog een derde gegund zou zijn. Zeg ik nu. Zouden dit de hormonen nog zijn? Of is het gevoel echt?

Memmel, ik heb gister een heel uitgebreid verslag gehad met tijdstippen. Gewoon vragen bij de vk.

Kan je zo´n verslag ook krijgen als je in het ziekenhuis bevallen bent?

En Memmel, wat vervelend dat je nu nog steeds zo´n beurs gevoel hebt, wist niet dat dat zo lang kon duren. Hier voelt het ook nog steeds beurs, maar ik vond dat ook al zo lang... En nu bij mij alleen dat knoopje al weggeknipt is van die hechting, voelt het al een stuk beter. Hoop dat dat bij jou na dinsdag ook zo is..
Ik dacht trouwens ook dat na de geboorte van Graeme het heel lang zou duren (als het al zou komen) voordat ik misschien nog een kindje zou willen, maar ik heb dat ook nu al. Ik zou echt heel blij zijn als we al best wel snel nog een kindje zouden mogen krijgen....

quote:

Op dinsdag 14 juli 2009 20:50 schreef tessie het volgende:
Kan je zo´n verslag ook krijgen als je in het ziekenhuis bevallen bent?

En Memmel, wat vervelend dat je nu nog steeds zo´n beurs gevoel hebt, wist niet dat dat zo lang kon duren. Hier voelt het ook nog steeds beurs, maar ik vond dat ook al zo lang... En nu bij mij alleen dat knoopje al weggeknipt is van die hechting, voelt het al een stuk beter. Hoop dat dat bij jou na dinsdag ook zo is..
Ik dacht trouwens ook dat na de geboorte van Graeme het heel lang zou duren (als het al zou komen) voordat ik misschien nog een kindje zou willen, maar ik heb dat ook nu al. Ik zou echt heel blij zijn als we al best wel snel nog een kindje zouden mogen krijgen....

ik heb het ook in het ziekenhuis gekregen, ze houden alles bij in een soort van logboek _{je patiëntendossier}

Ik heb het gevoel ook nog steeds dat we evt. graag een 3e kindje willen, maar we wachten eerst nog even totdat Lennon 1 jaar is. Dan zijn de hormonen ook een beetje weer stabiel.

Ok, dan ga ik dat ook zeker even opvragen... Morgen even bellen naar de afdeling verloskunde denk ik...

Gewoon bellen met verloskunde dus?

Ik denk het Ik ben alleen maar bevallen in het ziekenhuis, verder heb ik er nooit controle of nacontrole gehad ofzo...ik weet niet eens hoe die vk die mijn bevalling deed heet... ik ga gewoon morgen bellen en dan hoor ik het wel waar ik moet zijn

Kwam jij nou ook uit DH Tessie??

Estrys, wat rot dat je niet goed in je vel zit en dat er zo horkerig mee omgegaan is bij de intake!
Ik zie dat anderen al getipt hebben om eens te kijken naar een particulier, dat kan ik alleen maar ondersteunen.

Succes in elk geval, hopelijk voel je je vlug weer beter!

Nee, ik woon in Almere

Jeuj! PM is back!

Estrys, dat klinkt als een slechte en nare intake. Hopelijk laat je je hier niet door afschrikken en vind je iemand die je wel kan helpen. Sterkte

Memmel, leuk nog eentje erbij! En Tessie is er ook al klaar voor!

Kobus lijkt op zijn mama als ik mijn moeder moet geloven: een driftkikker! Dus deze moeder is vooral heel erg moe en gaar. Maar wel intens gelukkig als ik naar dat slapende mannetje kijk!
Of als ik al een voorzichtig lachje krijg!
Maar over nog een erbij kan ik nog niet echt nadenken.

maatschappelijk werk zie ik niet zo zitten want we zitten in hetzelfde gebouw en werken regelmatig samen, dus ik ken er heel veel mensen. Voelt toch niet lekker. Ik hoop ook dat ik me niet af laat schrikken. Ik denk wel dat het niet reeel is om te denken dat ik voor mijn vakantie volgende week vrijdag nog ergens terecht kan. Ik ga deze week wel bellen voor iets na mijn vakantie. Twee weken Italie is ook een beetje therapie. Op mijn werk gaat het wel goedkomen. Ik zie er ook niet tegenop eigenlijk, ik hoop dat we een goed plan kunnen maken.
Ik heb het allemaal wel weer erg onderschat denk ik, een kind op de wereld zetten, opvoeden en werken en huishouden. Ik had verwacht dat het allemaal wel zou gaan lopen denk ik, gewoon zomaar.

Estrys, ik zat dinsdag bij de huisarts en donderdag bij de psychiater, het kan wel snel. Ik was blijkbaar 'serieus geval' en dan kan het wel. Het kan juist voor je vakantie fijn zijn om te weten dat je bezig bent aan een oplossing.

quote:

Op dinsdag 14 juli 2009 22:56 schreef Estrys het volgende:
Ik heb het allemaal wel weer erg onderschat denk ik, een kind op de wereld zetten, opvoeden en werken en huishouden. Ik had verwacht dat het allemaal wel zou gaan lopen denk ik, gewoon zomaar.

Zo eentje ken ik er ook... Heel vervelend als het allemaal anders loopt dan je had gedacht! Ik hoop dat je snel een oplossing in zicht krijgt.

Toen ik jaren geleden in zo'n soort situatie zat met ook zo'n stom intake gesprek en daarna pas na een half jaar gebeld worden voor een vervolg afspraak heb ik niets meer ondernomen. Gewoon omdat die eerste stap al zo heftig was en daar werd zo naar op gereageerd dat de moed me in de schoenen zonk. Maar daar betaal je wel voor uiteindelijk.

Ik ben het daarom wel met Yppy eens dat het goed zou zijn een afspraak te hebben voor je weg gaat zodat je ook meer kan genieten van je vakantie omdat je weet dat er iets gaat gebeuren als je terug komt. Dan kan je het daarna ook niet laten liggen.

Ik klink geloof ik een beetje streng maar ik bedoel het goed hoor!

Memmel, ik voel me alweer wat beter hoor, het gaat wel met wat ups en downs omdat het overlijden van mijn moeder er nu pas echt inhakt, althans, het definitieve ervan. En ik merk dat ik meer dingen voor mezelf moet doen, ter ontspanning. Dus ik ben weer lekker gaan sporten en probeer wat vaker met vriendinnen wat te doen, even niet meer alleen moeder zijn en "in dienst van" te staan, maar ook de accu af en toe wat meer op te laden. Ik probeer zo hard de perfecte moeder te zijn dat ik wel móet falen bijna en dat maakt me dan weer gefrustreerd, zeg maar. Aangenomen worden voor het leer/werktraject wat ik graag wil doen zou een hoop schelen evenals een ander huis, en samenwonen. Daar werken we wel naar toe maar de (financiele) middelen zijn nu gewoon niet echt optimaal, dus geduld is een schone zaak. En ik wil een bootje .

Ga je samenwonen op een bootje, dan sla je 2 vliegen in een klap! Ik kan me niets voorstellen bij het verlies van een ouder, maar begrijp wel dat het enorm heftig is. Ineens is er dat vangnet niet meer en moet jij de oudste en de wijste zijn. Als je begrijpt wat ik bedoel.
Heel goed ook dat je de tijd neemt om wat meer Vivi te zijn ipv mama. Ik merk ook dat ik dat heel erg nodig heb. Ik denk dat het je een gebalanceerder mens maakt. En het helpt mij om daarna weer met volle kracht vooruit te gaan.

VickyVivi het ook niet niks hoor allemaal, de ziekte, het ziektebed, het overlijden, en daarna het besef.
En een moeder moeten missen, valt ook zeker niet mee, hier na 9 jaar zo nu en dan nog steeds erge vlagen van Mam was je nu nog maar even hier.
Neem alle tijd die je nodig hebt, en idd met die uitlaatklep erbij, dan zul je zien dat over een tijdje je terug in rustiger vaarwater terrecht komt.


[ Bericht 1% gewijzigd door _Bar_ op 16-07-2009 22:16:49 ]