estrys, wat een naar gesprek lijkt dat te zijn geweest! ik zou daar niet meer naar teruggaan, ook als ze wel tijd had gehad

met dit soort hulpverlening gaat het zoveel om vertrouwen en klik, dat lijkt er niet te zijn. hopelijk vind je snel een voor jou geschiktere psych.
chacama, wat je schrijft over het verdriet om je moeder. zo herkenbaar!

die kleine, onverwachte, dingen, die dan zo onwijs hard binnen kunnen komen... brrr. iig fijn dat je dr weer even dichtbij hebt gevoeld!

troel, kan het huishouden niet een weekje wachten? of minder? iig sterkte met je hormonen! hoe gaat het eigenljk met je energieniveau?
vwb woorden/ruzie over de opvoeding, wij doen het wel net zoals karin. als PR eli straft, dan bemoei ik me er niet mee, en andersom. verder is het gewoon een kwestie van vertrouwen dat de ander alles met de beste intenties doet. geeft een boel rust. het kind houdt er vast geen trauma aan over als iets een keer niet precies volgens de regels/wensen van mama (of papa) gaat.

al ben ik wel blij dat eli inmiddels het woord papa ook gevonden heeft. vind ik wel fijn voor PR, dat eli ook wel eens een knuffel van papa vraagt en niet alleen bij mij. bij pijn is het nog wel mamamamama, maar als hij vrolijk is, wordt papa ook wel geknuffeld.