Live-topic: een uur als standbeeld in Londen

quote:

Kunstproject: als levend standbeeld in de regen

LONDEN - Op het Londense Trafalgar Square staan studenten, huisvrouwen en een bareigenaar op een sokkel.

De eerste deelneemster van het project op Trafalgar Square. (EPA) ‘Kun je geen paraplu omhoog gooien’, roept Suren (22), gekleed in een pandaberenpak. Al drie kwartier staat hij te huppelen op een metershoge zuil in hartje Londen. ‘Ik kan hier geen kant op in de regen.’

Obsceen
Een student, een huisvrouw, een verpleger, een opticien en een bareigenaar – zij behoren maandag tot de eersten die deelnemen aan een uniek kunstproject. Obscene of schokkende toestanden blijven uit, maar dat lijkt slechts een kwestie van tijd.

Drie maanden lang mogen gewone Britten op Trafalgar Square om beurten als levend standbeeld dienen. Elk uur is het een verrassing wie er met een kraan op het huizenhoge blok graniet wordt gehesen, dat is voorzien van een vangnet. Hoe ze de tijd besteden, mogen ze zelf weten.

In de noordwesthoek van het beroemde plein staat een sokkel die al decennialang leeg is. De laatste jaren mochten kunstenaars er bij toerbeurt hun werk tonen.

Beeldhouwer Antony Gormly (59) bedacht dat het aardig zou zijn het door militaire grandeur gedomineerde plein ‘terug te geven aan de mensen’. Hij spreekt van een ‘unieke existentiële test’ en een ‘filosofisch experiment’.

Lege zuil
Sinds hij groen licht kreeg voor zijn project One & Other, live te zien op oneandother.co.uk, hebben zestienduizend mensen van 16 tot 83 jaar zich aangemeld. Van hen mogen er tot begin oktober 2.400 – een computer deed de loting – een uur lang op de lege zuil staan.

Wapens en explosieven mogen niet mee naar boven. Maar voor de rest is bijna alles toegestaan op het zogeheten ‘vierde voetstuk’, dat ook ’s nachts bemand zal worden. De deelnemers mogen zoveel spullen meenemen als ze willen, zolang ze het maar kunnen dragen.

De eerste deelnemer is Rachel Wardell, een 35-jarige moeder uit de buurt van Nottingham. Met een plakkaat vraagt zij aandacht voor een stichting die strijdt tegen kindermishandeling. Ze wordt in de uren daarna afgelost door de meest uiteenlopende types.

Zo wil de 54-jarige Steve Platt iets doen waardoor zijn kleinzoon hem later zal herinneren. Hij heeft een schoolbord meegenomen waarop hij met krijt teksten schrijft zoals ‘Ik ben geen duif’, en ‘Wilt u stoppen met staren’.

Vijandige reacties
De eerste die vijandige reacties krijgt van het passerende publiek is Scott Illman (34). Hij is verkleed als middeleeuwse stadsomroeper, maar blijkt de tijd vooral te gebruiken om luidkeels reclame te maken voor zijn twee pubs in Londen.

‘Je hoeft niet te luisteren als het je niet aanstaat’, roept hij naar een man in het publiek. ‘Ik probeer alleen maar wat mensen naar mijn zaak te trekken. Al mijn spaargeld zit er in. We zitten middenin een recessie man!’

Vanaf de grond kijkt Antony Gormley het geamuseerd aan. ‘Ik ben heel blij met de eerste deelnemers. Dit project peilt de temperatuur in het land. We gaan precies zien wat er leeft onder mensen. Tegelijkertijd is dit een prachtig eerbetoon aan onze vrije samenleving. Tien jaar geleden was dit niet mogelijk geweest.’

Bewakers
Er wordt rekening gehouden met incidenten. Zes bewakers zijn dag en nacht aanwezig bij de zuil, waarvan beeld en geluid live wordt uitgezonden via het kunstkanaal van Sky en eerdergenoemde website.

Gormley heeft eerder gezegd dat hij arrestaties verwacht in de komende weken. ‘En ik zou teleurgesteld zijn als er niet iemand uit de kleren zou gaan. Wat een bal is voor het voetbal, is het naakt voor de kunst.’