Wat grappig al die verliefdheden

Jolie is zaterdag 5 jaar geworden en dat was toch wel machtig hoor. Voor haar en voor mij. Ze leefde er zelf echt onwijs naar toe en hoewel ik bang was dat de spanning iets te ver op zou lopen, ging het allemaal hartstikke goed. Zaterdag zijn we naar de Efteling geweest, als verrassing en ze had tot het laatste moment niets door. Ondanks de vele hints die ik d'r gaf, inclusief een kruidvat Eftelingboek voor vermaak onderweg

Daar aangekomen was ze aangenaam verrast en huppelde weg. Ze was ook heel blij met de pop die ze van me kreeg.
'Ik had niet durven denken dat ik er echt één zou krijgen, mama.' Wat me wel opviel is dat ze ineens bangig is geworden voor sommige dingen die ze eerder nooit was, spannende verhalen in het sprookjesbos vooral. Dat is nu ineens gaan leven. Mooi en lief, vind ik.
Het is nep, he mam?![]()
Zondag taart en visite en vreselijk veel cadeaus en pannenkoeken en verwennerij. Ik weet niet wat dat is maar het loopt hier
en vast bij de meeste andere mensen net zo altijd uit de hand met cadeautjes. Ze was wel met alles echt blij; veel knutselspullen, mooie kleren, de pop, een fietsvlag, muziekinstrumenten, barbiespullen, nog meer knutselspullen, een mp3-speler

haardingetjes en zoetigheid. En heeel heeeel heeeeeeel veel
te veeeel aandacht. Toen de fietsvlag gemonteerd was ging ze er dan ook even tussenuit

en zagen we d'r na een half uur weer terug

En toen ik vanmorgen tegen d'r zei dat we vandaag maar even rustig aan moesten doen zei ze; 'Ja, he, ik wil lekker plekjes maken voor m'n nieuwe spulletjes en ik heb nog geen trek in ontbijt. Mijn pannenkoekendiner was echt maximaal te gek, he?'

Inmiddels zijn de uitnodigingen voor d'r partijtje gemaakt; op naar het volgende feest!