Teveel nadenken - Kracht van het nu #3

tvp

whaaaaaaa ik ben weer flink afgedwaald van t boek (en dus van mezelf), toch maar weer eens erbij pakken.
ik zit in ongeveer dezelfde situatie als wat mensen hierboven noemden, zit niet lekker op mijn werk, raak steeds verder van mezelf verwijderd doordat ik meegesleept word in de negatieve spiraal die daar heerst, word steeds onzekerder (logisch) en ben ander werk aan t zoeken. maar wat ga ik aantreffen bij een nieuwe werkgever? ik heb wel makkelijker dan voorheen het gevoel van : kijk maar wat er gebeurt, t is goed zo.
en tegelijkertijd komt af en toe de paniekgedachte: stel dat ik geen baan vind, stel dat ik niet rond kan komen van een uitkering, stel dat ik dan mijn huis uit moet... vermoeiend....

Wat een geweldig boek zeg. Ik had een dergelijke ervaring al eens eerder gehad, maar dan onder invloed van paddo's. Het was daardoor denk ik wel makkelijk om er voor open te staan. Was binnen drie dagen klaar met lezen en ben innerlijk echt totaal veranderd sindsdien. Kan mijn gedachten inmiddels aan -of uitzetten en verveling en ongeduld zijn helemaal geen onderdeel meer van mijn ervaring. Het was ff doorzetten in het begin, maar toen realiseerde ik wel wat een verslaving dat veilige gedachtewereldje was. Ik werd meer gestuurd door mijn gedachten dan andersom en interpreteerde deze (zowel bewust als onbewust) vaak als absolute waarheid.

Tegen de criticasters zou ik willen zeggen: probeer het eens. Waarom niet? Wat heb je te verliezen? Een paar weken gewoon doen wat er in dit boek staat en, als wat de auteur zegt klopt, kun je er een eeuwigheid voor terugkrijgen. Het lastige aan de stof in dit boek is dat je verstand het niet kan bevatten. Dit boek legt uit hoe je terug moet keren naar eenheid, terwijl je verstand juist verdeeldheid creëert. Oorspronkelijk was er alleen leegte. Je verstand is dit op gaan delen door concepten te bedenken als positiviteit. Met de uitvinding van positiviteit komt automatisch ook de uitvinding van het tegenovergestelde: negativiteit. Omdat ze elkaars tegengestelden zijn kun je ze samen weer terugleiden tot niets. In de natuur heb je ook deeltjes en antideeltjes die uit het niets ontstaan en elkaar ook weer uitsluiten.

Goed, dat wilde ik ff kwijt. Verder moeten jullie het allemaal vooral niet te serieus nemen!

Heb trouwens ook Radical Honesty gelezen en vond dit ook een geweldig boek. Ben eigenlijk wel benieuwd of er hier mensen zijn die dit ook in de praktijk toepassen. Zou in dat geval wel willen weten wat de ervaringen zijn en uiteraard de reacties uit de omgeving.

Ik ga nu in ieder geval even met mijn krakkemikkige lijf aan de slag en wat yoga doen.

Goeie zaak Loei_Koei

Ik heb een extreem drukke tijd nu. 4 dagen stage en 2 dagen school per week. Dagelijks 3 uur reizen en nog een bijbaan. Bovendien van veel kanten hoge verwachtingen...

Ik heb soms veel moeite om te richten op de ademhaling en lichaamsgevoel/energie. Kan de concentratie moeilijk opbrengen. Ik snap wel steeds beter (buiten mijn verstand dus) hoe bewust te zijn. Maar lang volhouden blijft gewoon erg moeilijk. Ben ook vaak vermoeid waardoor ik, door bewustwording ook toegeef aan vermoeidheid en zo, hoe stom het ook is, in slaap val

Ik heb sinds gisternacht juist veel moeite met in slaap komen. M'n concentratie bewaren bij routine klusjes lukt heel goed nu, maar als ik niets doe en vooral wnnr ik mijn ogen dicht heb komen de gedachten toch weer. Deze zijn iedere keer zo positief dat ik er enthousiast van word en vervolgen dus niet kan slapen. Leuke is wel dat ik nu eigenlijk helemaal geen last meer heb van vermoeidheid.

En sinterklaas, je moet het verder maar zo bekijken: je zit nu in de ideale situatie om te "ontwaken". Volgende keer dat er druk op je wordt gelegd moet je, je even niet richten op je reactie, maar op de gevoelens van stress die je krijgt. Ga vervolgens volledig in deze gevoelens op.

Apart is trouwens dat de staat van zijn, waarin ik nu verkeer, voelt als een hele lichte paddotrip.

quote:

Op vrijdag 11 december 2009 08:44 schreef Loei_koei het volgende:
En sinterklaas, je moet het verder maar zo bekijken: je zit nu in de ideale situatie om te "ontwaken". Volgende keer dat er druk op je wordt gelegd moet je, je even niet richten op je reactie, maar op de gevoelens van stress die je krijgt. Ga vervolgens volledig in deze gevoelens op.

Grappig eigenlijk, je zou verwachten dat Sinterklaas nu even geen stress meer heeft

quote:

Op vrijdag 11 december 2009 10:00 schreef Metalfreak het volgende:

[..]

Grappig eigenlijk, je zou verwachten dat Sinterklaas nu even geen stress meer heeft

Koei ik ben wel benieuwd hoe je dit toepast in het dagelijks leven in contact met anderen??

quote:

Op vrijdag 11 december 2009 08:44 schreef Loei_koei het volgende:
Ik heb sinds gisternacht juist veel moeite met in slaap komen. M'n concentratie bewaren bij routine klusjes lukt heel goed nu, maar als ik niets doe en vooral wnnr ik mijn ogen dicht heb komen de gedachten toch weer. Deze zijn iedere keer zo positief dat ik er enthousiast van word en vervolgen dus niet kan slapen. Leuke is wel dat ik nu eigenlijk helemaal geen last meer heb van vermoeidheid.

En sinterklaas, je moet het verder maar zo bekijken: je zit nu in de ideale situatie om te "ontwaken". Volgende keer dat er druk op je wordt gelegd moet je, je even niet richten op je reactie, maar op de gevoelens van stress die je krijgt. Ga vervolgens volledig in deze gevoelens op.

Apart is trouwens dat de staat van zijn, waarin ik nu verkeer, voelt als een hele lichte paddotrip.

Ik herken ook veel 'nu' aan een (enige trouwens) paddotrip die ik had. Alleen was ik toentertijd niet bewust van bewustzijn zoals nu. Ik ging gister trouwens ook heeel erg op in gevoelens. Voelde mezelf compleet vormeloos omdat mijn verstand zelfs had uitgeschakeld hoe ik mijn lichaamsvorm vind overkomen (denk ik). Mijn energieniveau steeg heel drastisch waardoor ik het niet zo heel lang kon vast houden. Toen ik het losliet viel ik gelijk in slaap, althans, kan me niks herinneren wat er tussen zat

oorzaak: eenzaamheid

als je je in een groep bevind MOET je gelijk reageren op hetgene wat zich afspeelt, als je alleen bent dan heb je de neiging om af te dwalen

Voor mij heeft het boek (dKvhN) zijn verwachtingen waar gemaakt. Bij het begin van het lezen kreeg ik een vreemd gevoel dat dit boek mij blijvend zou veranderen als ik door zou lezen... en inderdaad, het heeft mijn wereld echt omgedraaid. de verlossing van de constante aanwezigheid van het ego, de eindeloze gedachtenstromen... Ik kan me de laatste keer niet eens herinneren wanneer ik voor het laatst boos of erg geïrriteerd was, maar dat ben ik niet meer geweest, ik loop nu rond in een soort staat van continu gelukkigheid en tevredenheid...

quote:

Op vrijdag 11 december 2009 18:54 schreef NouMooiNiet het volgende:

[..]




Koei ik ben wel benieuwd hoe je dit toepast in het dagelijks leven in contact met anderen??

Ik probeer wanneer ik met iemand praat zo goed mogelijk bij m'n gevoelens te blijven en me gewaar te zijn van een eventuele geconditioneerde reactie. Heb al een aantal keer een gesprek gevoerd met mensen, waarbij het niet draaide om mij, de ander of de inhoud, maar enkel om de connectie. Dit is echt heerlijk kan ik je verzekeren.

Verder moet ik zeggen dat ik me vooral donderdag en vrijdag zo heerlijk voelde. Zat vrijdagochtend op het station op een bankje op de trein te "wachten" en kon me helemaal voorstellen dat Tolle twee jaar lang helemaal tevreden op parkbankjes zat. Het gevoel komt zo nu en dan wel weer terug, wanneer ik me weer ineens sterk gewaar wordt van de achterliggende bedoeling van een gedachte of soms als ik mediteer.

Ik was trouwens ook een tijdje depressief en erg onzeker. Ben nog steeds onzeker, maar neem m'n gedachtes en emoties niet meer zo serieus. Ik heb me gerealiseerd dat m'n leven eigenlijk één groot ongemak is geweest en dat dit natuurlijk gewoon volkomen idioot is. Op sinterklaasavond zaten we met de familie bij elkaar en ik kreeg ineens het vreselijke gevoel dat niemand me eigenlijk echt kende, wat, zoals m'n psycholoog ook al zei, in essentie ook zo is. Deze angst en het constante ongemak, ongeduld en de verveling voluit proberen te beleven heeft wel geleid tot het heerlijke gevoel van donderdagavond en de hele vrijdag en de gilmpsjes hiervan gisteren en vandaag.

En over die mentale orgasmes... die overkomen me zo nu en dan nog steeds en heb ze tijdens het mediteren al een aantal keer op kunnen roepen. Een gewoon orgasme is natuurlijk ook een korte nu ervaring. Het enige wat je kunt doen is je eraan overgeven.

Verder is er volgens mij wel een klein verschil tussen Tolles en Blantons (schrijver Radical Honesty) visie. Tolle zegt in feite dat je al je standpunten en principes (iedere vorm van weerstand in feite) los moet laten, terwijl Blanton suggereert dat je één principe bewaard: het vertellen van de waarheid.

quote:

Op zondag 13 december 2009 12:01 schreef Loei_koei het volgende:

[..]

Ik probeer wanneer ik met iemand praat zo goed mogelijk bij m'n gevoelens te blijven en me gewaar te zijn van een eventuele geconditioneerde reactie. Heb al een aantal keer een gesprek gevoerd met mensen, waarbij het niet draaide om mij, de ander of de inhoud, maar enkel om de connectie. Dit is echt heerlijk kan ik je verzekeren.
...

Ik was trouwens ook een tijdje depressief en erg onzeker. Ben nog steeds onzeker, maar neem m'n gedachtes en emoties niet meer zo serieus. Ik heb me gerealiseerd dat m'n leven eigenlijk één groot ongemak is geweest en dat dit natuurlijk gewoon volkomen idioot is. Op sinterklaasavond zaten we met de familie bij elkaar en ik kreeg ineens het vreselijke gevoel dat niemand me eigenlijk echt kende, wat, zoals m'n psycholoog ook al zei, in essentie ook zo is. Deze angst en het constante ongemak, ongeduld en de verveling voluit proberen te beleven heeft wel geleid tot het heerlijke gevoel van donderdagavond en de hele vrijdag en de gilmpsjes hiervan gisteren en vandaag.

...

Bedankt voor je reactie!

Dit vind ik echt vreselijk. Ik word er heel erg verdrietig van, en van het besef dat ik eigenlijk helemaal geen vrienden heb. Ik voel me enorm eenzaam.
Maar jij zegt dus eigenlijk dat je DAT gevoel juist helemaal moet gaan voelen en dat dat een heerlijk gevoel is??
Ik voel me er alleen maar slechter door, ik vind het ook heel erg moeilijk om in contact te gaan met anderen de laatste tijd. Wie ben ik eigenlijk? Waar sta ik voor? Waar ben ik het mee eens? Ik heb steeds t gevoel dat ik voor de gek gehouden word en dat er met me gespeeld wordt.. Ik mis ergens iets heb ik t gevoel, ben ik TE bewust ...

Je kunt niet te bewust zijn en denken dat je te bewust bent is een gevolg van onbewust zijn. Je negatieve gevoelens volledig voelen is niet heerlijk. Maar de enige reden dat ze negatief zijn, omdat jij dat concept verzonnen hebt. Wanneer je ze dus zonder oordeel beleeft lost de negativiteit op. Dit gebeurt niet gelijk, je zult in feite even moeten lijden. Misschien helpt het al als je, je eigen lijden niet al te serieus neemt.

Die andere vragen kun je verstand niet beantwoorden, dus eigenlijk moet je ze ook helemaal niet stellen. Je komt er maar op één manier achter wat je doel in het bestaan is: door te bestaan. Wanneer je dit doet merk je ineens dat je een onderdeel (niet echt eigenlijk je bent er één mee) van een zelfregulerend systeem bent, waar je ego zich tegen verzet.

Wel grappig ook, ik was vroeger altijd erg verlegen en onzeker, maar diep van binnen voelde ik me superieur aan andere mensen.

Tolle zei overigens in Een Nieuwe Aarde dat als mensen met de vragen zitten waar jij mee zit, hij ze feliciteert. Dat wil ik bij deze ook bij jou doen.

Thanks! I guess.. En nu?? haha

quote:

Je komt er maar op één manier achter wat je doel in het bestaan is: door te bestaan. Wanneer je dit doet merk je ineens dat je een onderdeel (niet echt eigenlijk je bent er één mee) van een zelfregulerend systeem bent, waar je ego zich tegen verzet

Ik weet dat er IETS fout gaat bij mij in contact met anderen. Als ik gewoon besta, en meedoe en interact met anderen, komen er conflicten in me op waardoor ik steeds in conflict kom met de ander. Ik kan niet echt een vriendschap opbouwen / onderhouden door dit.. Erg lastig.

quote:

Op zondag 13 december 2009 13:00 schreef NouMooiNiet het volgende:
En nu??

Denk eens goed over die vraag na.

Wanneer je met anderen aan het interacten bent, ben jij dan echt in conflict met die ander?

Ik kan me herinneren dat de ts ook een boek heeft aangeraden over lucide dromen en dat dromen je veel kunnen vertellen over de problemen in je leven. Nu had ik vannacht twee euforische dromen en bedacht me vanochtend ineens dat ik ooit eens gelezen heb (in de Quest volgens mij) dat mensen gemiddeld in 80% van hun dromen negatieve emoties ervaren.

Had vroeger vaak dromen waarin ik achtervolgd werd en dromen waarin m'n tanden eruit vielen. Van in ieder geval de eerste categorie snap ik nu wel de betekenis.

quote:

Op zondag 13 december 2009 14:36 schreef Loei_koei het volgende:

[..]

Denk eens goed over die vraag na.

Wanneer je met anderen aan het interacten bent, ben jij dan echt in conflict met die ander?

Ja Nu haha ik snap em..
Er is wel een belletje gaan rinkelen inderdaad.

Ik ben zelf niet in conflict maar mijn gekwetste in de steek gelaten ik van toen ik een jaar of 8 was.
Die wil steeds gerechtigheid denk ik..
Ik vind op de een of andere manier ook dat ik daar naar moet luisteren omdat ik niet nog een keer zo behandeld wil worden snap je..
Ik probeer grenzen aan te geven maar als ik dat dan doe, word t één grote puinhoop en raak ik erg verward. Zoals nu ook t geval is. En t word van kwaad tot erger.

quote:

Op zondag 13 december 2009 14:53 schreef Loei_koei het volgende:
Ik kan me herinneren dat de ts ook een boek heeft aangeraden over lucide dromen en dat dromen je veel kunnen vertellen over de problemen in je leven. Nu had ik vannacht twee euforische dromen en bedacht me vanochtend ineens dat ik ooit eens gelezen heb (in de Quest volgens mij) dat mensen gemiddeld in 80% van hun dromen negatieve emoties ervaren.

Had vroeger vaak dromen waarin ik achtervolgd werd en dromen waarin m'n tanden eruit vielen. Van in ieder geval de eerste categorie snap ik nu wel de betekenis.

Dromen over tanden eruit vallen heb ik ook vaak (gehad)..
Ik denk dat ze gaan over: oude eruit, een nieuw begin ofzo..

quote:

Op zondag 13 december 2009 16:04 schreef NouMooiNiet het volgende:
Ik ben zelf niet in conflict maar mijn gekwetste in de steek gelaten ik van toen ik een jaar of 8 was.
Die wil steeds gerechtigheid denk ik..

Precies, volgens mij is dit wat Tolle bedoelt met pijnlichaam. De opeenhoping van alle momenten die je niet kon accepteren.

quote:

Op zondag 13 december 2009 16:04 schreef NouMooiNiet het volgende:
Ik vind op de een of andere manier ook dat ik daar naar moet luisteren omdat ik niet nog een keer zo behandeld wil worden snap je..

Naar wat luister je op dat moment? En wie vindt dat je dat moet doen?

quote:

Op zondag 13 december 2009 16:04 schreef NouMooiNiet het volgende:
Ik probeer grenzen aan te geven maar als ik dat dan doe, word t één grote puinhoop en raak ik erg verward. Zoals nu ook t geval is. En t word van kwaad tot erger.

Oftwel, werkt het aangeven van grenzen? Denk dat die verwarring voortkomt uit de verwachting dat het aangeven van grenzen het goed zal maken, maar dat deze verwachting keer op keer maar niet vervuld wordt.

Vind dit trouwens erg leuk om te doen. Bedacht me net ook ineens dat ik het beste vragen kan stellen. Dit leidt het snelst tot inzichten bij de ander en een inzicht komt voort uit de stilte van het nu. Daarom voelt het krijgen van een inzicht ook zo lekker denk ik.

quote:

Op zondag 13 december 2009 16:05 schreef NouMooiNiet het volgende:

[..]

Dromen over tanden eruit vallen heb ik ook vaak (gehad)..
Ik denk dat ze gaan over: oude eruit, een nieuw begin ofzo..

In m'n droom raakte ik altijd in paniek wnnr dit gebeurde. Denk dat het vooral het gevoel is en niet de directe inhoud, waaruit je de betekenis kunt afleiden. Vind het wel heel boeiend dat mensen vaak dezelfde soort dromen hebben. Alleen die realisatie kan al tot een nieuw inzicht leiden.

Droomde ook vaak dat ik niet meer kon stoppen met m'n kaken op elkaar klemmen. Na een tijdje werden dan m'n tanden in m'n tandvlees geduwd en begonnen ze af te breken.

Best ziek eigenlijk.

quote:

Op zondag 13 december 2009 17:15 schreef Loei_koei het volgende:

[..]

Precies, volgens mij is dit wat Tolle bedoelt met pijnlichaam. De opeenhoping van alle momenten die je niet kon accepteren.
[..]

Naar wat luister je op dat moment? En wie vindt dat je dat moet doen?
[..]

Oftwel, werkt het aangeven van grenzen? Denk dat die verwarring voortkomt uit de verwachting dat het aangeven van grenzen het goed zal maken, maar dat deze verwachting keer op keer maar niet vervuld wordt.

Vind dit trouwens erg leuk om te doen. Bedacht me net ook ineens dat ik het beste vragen kan stellen. Dit leidt het snelst tot inzichten bij de ander en een inzicht komt voort uit de stilte van het nu. Daarom voelt het krijgen van een inzicht ook zo lekker denk ik.

Ik vindhet wel prettig dat ik even met iemand (anoniem) kan praten.

Op het moment dat ik in conflict ben in mijzelf, voel ik mijn pijnlichaam en dat voelt klote dus ga ik van daaruit reageren. Ik reageer naar de ander toe en dat levert ruzie op. Ik luister dus naar mijn pijnlichaam wat pijn doet. Mijn gekwetste ik vindt dat ik dat moet doen om mezelf te beschermen??

het aangeven van een grens werkt dus niet, maar moet ik me dan maar als een idioot laten behandelen?? moet ik dan maar overal mee akkoord gaan?? me voor de gek laten houden?? ik begrijp niet hoe ik dat anders moet doen.. En daar word ik heel erg verward van. ik raak steeds mensen kwijt zo.

Ik begin met iets kleins aan te geven waar ik het niet mee eens ben, die ander reageert dan en pikt de essentie van wat ik wil zeggen niet op en laat het bij mij liggen. Waardoor ik het ga uitleggen en dan hebben we de poppen aan het dansen en ben ik in grote verwarring.
Zoals nu dus, ik kan niet meer helder denken, weet niet eens meer waarom het conflict begonnen is en ik ben er van overtuigd dat ik ergens gelijk heb of een punt heb of iets had proberen te willen zeggen.. Ondertussen ben ik wel een vriendin kwijt aan het raken omdat ik zo raar doe???????

Bedankt voor je feedback..

Ik weet nog even geen reactie, maar wilde ff A New Earth quoten:

"If you don't mind being unhappy, what happens to the unhappiness?"