Rellen in Iran #5 - Victory is nabij.

quote:

Op donderdag 18 juni 2009 13:33 schreef ZoKanIkHetOok het volgende:
CNN


Ze hebben mijns inziens echt een goede balans gevonden tussen een Christiane Amanpour die NorthernStar zaken als de strijd tussen Rafsanjani en Khamenei aanhaalt, en een "Iran Desk" die alle twitters, youtube filmpjes, ingezonden iReports, Iran Fax Project, etc. fucking up-to-date bijhoud.

quote:

Op donderdag 18 juni 2009 13:37 schreef Manke het volgende:

[..]

Ik vind punt 1 nog het meest veelzeggend.

quote:

Op donderdag 18 juni 2009 13:43 schreef Alulu het volgende:
Prachtige punten die Ayatollah Montazeri noemt en wijst de machthebbers op hun verantwoordelijkheid (tegen de mensen en God).

quote:

Grand Ayatollah Hossein Ali Montazeri (Persian: حسین علی منتظری), styled His Honourable Eminence, (born in 1922), was one of the leaders of the Islamic Revolution in Iran. He is best known as the one-time designated successor to the revolution's Supreme Leader Ayatollah Khomeini who fell out with Khomeini in 1989 over government policies that Montazeri claimed infringed on freedom and denied people's rights. He currently lives in the holy city of Qom, and remains politically influential in Iran, especially upon reformist politics.[1] Montazeri is a senior Islamic scholar and a grand marja (religious authority) of Islam.

For almost three decades, Hossein Ali Montazeri has been one of the main critics of Islamic Republic's domestic and foreign policy. He has also been an active advocate of civil rights and women's rights in Iran. He is a prolific writer and has authored a number of books and articles.

quote:

Soon the situation in Iran could very well enter a new and considerably
more challenging phase for the opposition. Some believe, with waves of
arrests and rising violence on the part of the security forces and various
armed hardline elements working with them, that such a phase already has
begun, albeit somewhat incrementally.

This would be a phase in the struggle for greater freedom Iran in which
demonstrations and iPods of same would become relatively less important.
It would stem from a decision on the part of Iran's grimly determined
hardline ruling elite & its acolytes to forcefully and definitively crush
the opposition movement. Are they a bit rattled? Of course they are, but
that does not mean they would shrink from a fight they believe would be
crucial to their survival and the survival of what they feel so deeply
should be the more authoritarian future of Iran over which they would
continue to hold sway.

Some have commented on what so many of us recall: how a Shah, battered by
overwhelming popular opposition, gave up the fight at a certain point (in
part, because portions of his own security forces and military had done
likewise rather than participate in further bloodshed against the people).
In that instance, the street won, not an authoritarian order. In this
case, however, driven by levels of fanaticism unknown to the Shah or those
comprising his leadership (nor many of the imperial cadres bearing arms
for that regime), Jannati, Ahmadinejad and their ilk probably would not be
inclined similarly. While the Shah reportedly grew weary of intense
bloodletting, many of his more twistedly self-righteous and fanatical
successors might not have such limits. And even if they do, their
tolerance for pain and violence could well be far in excess of the Shah's.
If these people decided to hang on come what may, but Khamenei was
inclined to blink, they might even shove him aside or turn him into an
intimidated fellow traveller in order to press on with their own fight for
survival.

Such a phase of this great struggle would become far bloodier and more
physical than what we have witnessed to date. Probably as many as
hundreds of thousands of Ahmadinejad's compatriots might well be steeled
for such a bruising showdown. If this should come to pass (possibly a
bloody battle of attrition of sorts), the terrible question would be
whether hundreds of thousands of the more genuinely high-minded, less
brutish individuals making up the vast bulk of the opposition are
similarly prepared for such an ugly showdown. Also in the balance would
be the willingness of armed elements such as the regular army (much of
which probably harbors sympathies similar to those of the opposition), to
step in actively and lend a possibly critical and forceful hand.

PS: While tapping out the above I winced at several points myself at the
potential cost in lost life and sheer suffering, but I thought it was
necessary to warn of this possibility nonetheless.

quote:

Op donderdag 18 juni 2009 13:15 schreef Py het volgende:
[ afbeelding ]
http://whereistheirvote.x10hosting.com/

quote:

Op donderdag 18 juni 2009 15:34 schreef alexis_ het volgende:

[..]

Gaat het hier om vrijheid van het Iraanse volk of steun aan Mousavi?
Lijkt me niet verstandig om een massamoordenaar te steunen. Dat groen staat inherent aan hem.

quote:

Iran's Women's Revolution

by Dana Goldstein

An underreported part of the Iranian protests is that women are leading the way. Dana Goldstein on why Iran’s feminists decided they’d finally had enough.

Plus, read more insight on Iran's election from other Daily Beast writers.

When Iranian authorities suppressed the results of last Friday’s presidential election, they also suppressed a huge outpouring of feminist political fervor. Contrary to media reports focusing on the outspokenness of Zahra Rahnavard, wife of reformist candidate Mir Hossein Mousavi, feminist politics are hardly new to Iran. Iranian women have been agitating for political change since the early 20th century, when they participated in the Constitutional Revolution of 1906. In 1979, women provided key support for the Islamic Revolution. During the intervening years, they have played a key role in subtly subverting Islamic law, in part through pushing restrictions on women’s dress to their breaking point.

But by almost every measure, the Ahmadinejad era has represented a leap backward for Iranian women, leading to a resurgence of feminist organizing. “I wouldn’t say the election was a turning point for women,” says Sanam Anderlini, a Washington-based consultant on international women’s issues. “But I would say women were the turning point for the election.”

Female voters provided key support for Mousavi, who campaigned on a platform of expanding women’s economic and legal rights, yet who was hardly known as a feminist champion during a term as prime minister from 1981 to 1989. The far more salient factor was Ahmadinejad’s dismal record on women’s rights. Working with a conservative parliament, his government spent millions on propaganda telling women their proper place is in the home. Universities capped the number of female students admitted. In 2005, the regime launched a “culture of modesty” campaign aimed at enforcing stricter veiling. It replaced the Center for Women’s Participation, founded under the liberal presidency of Mohammad Khatami, with the Center for Women and Family, whose exclusive goal is to promote “modesty.”

Most shockingly, last summer Ahmadinejad and his supporters attempted to push a “family protection law” through parliament, easing restrictions on polygamy and taxing mehriyeh, the traditional payment a husband gives a wife upon marriage. In a country where 42 percent of young women looking for a job are out of work, Ahmadinejad went so far as to cite polygamy as a solution to female unemployment. And mehriyeh offers women some modicum of financial independence within a legal system that severely limits their rights to divorce, child custody, and inheritance.

Unsurprisingly, these moves were deeply unpopular among women. A coalition of high-profile feminists, including Nobel Peace Prize winner Shirin Ebadi, poet Simin Behbahani, and film director Rakhshan Bani E’temad, successfully lobbied against the legislation. But as Iranian sociologist Fatemeh Sadeghi reports in the latest issue of the Middle East Report, even conservative women activists, those who typically hit the streets enforcing the regime’s hijab (or veiling) laws, were put off by Ahmadinejad’s support for polygamy and sigheh, the religious “temporary marriages” that allow men to engage in consequence-free sex with prostitutes. Widespread disgruntlement with Ahmadinejad’s gender agenda was a harbinger of things to come—namely, reformist and moderate women’s deep commitment to ousting him from office.

That commitment has been on display this week in the streets of Tehran, where women are protesting alongside men. According to some reports, at least one of the student protestors killed at Tehran University was a woman. “Like men, women are being beaten up by the basij [paramilitaries] in the streets,” says U.S.-based Iran historian Shiva Balaghi. Photographs from Tehran depict women clashing with police and on the scene when tear gas was released into crowds.

That makes this political unrest unusual within the regional context of the Middle East, where women are rarely seen on the frontlines of street protests. In Iran, though, there is ample precedent. In June 2006, police violently attacked a women’s rights demonstration in Tehran, leading to the founding of the One Million Signatures Campaign, a feminist endeavor to grant women equality under Iranian law. Since then, hundreds of signature gatherers have fanned out across the country, distributing a pamphlet detailing each and every way the country’s legal code discriminates against women, from family law to the prohibition against women running for president.

“I wouldn’t say the election was a turning point for women,” says Sanam Anderlini, a Washington-based consultant on international women’s issues. “But I would say women were the turning point for the election.”

This effort is diffuse and grassroots, but widely seen as influential. Dozens of the campaign’s leaders have been arrested or jailed, and its Web sites have been shut down by the government. Newspapers have been threatened with closure for reporting on its activities.

If Ahmadinejad remains in power, there are fears that this emerging feminist movement could come under even harsher attack. “I don’t think a reform government would be entirely peachy sweet for women by any stretch of the imagination,” says Anderlini. “But it would open up the space for them to continue to air their demands and have a discussion. Under the conservative government, activism is seen as a threat to national security.”

Dana Goldstein is an associate editor at The American Prospect. Her writing has also appeared in Slate, BusinessWeek, and The New Republic.

quote:

Feiten en geruchten uit de Iraanse blogosfeer
18 juni 2009 (MO) - De toestand in Iran is op zijn minst explosief. De ware toedracht van de gebeurtenissen is moeilijk te achterhalen door de overheidscontrole op nieuwsgaring. MO* vroeg een Iraanse student om een samenvatting te maken van wat er zoal op de Farsi-pagina's van het internet circuleert.

Wat is harde informatie en wat is speculatie?
Onderscheid maken tussen harde informatie en pure speculatie is in de Islamitische Republiek Iran altijd moeilijk vanwege de door de staat gesponsorde censuur. Nu de bewegingsruimte voor alle buitenlandse journalisten radicaal ingeperkt is en zowalt alle overgebleven onafhankelijke Iraanse nieuwsorganisatie platrgelegd zijn, wordt het zo goed als onmogelijk.

Wat zeker is
1. Het ministerie van Binnenlandse Zaken organiseerde de stemming en het tellen van de stemmen helemaal anders dan bij alle vorige verkiezingen. De stemmentelling gebeurde in recordtijd, en de waarnemers van de verschillende kandidaten kregen geen toelating om het verzegelen van de stembussen bij te wonen. Het ministerie van Binnenlandse Zaken communiceerde het “eindresultaat” zonder eerst de resultaten voor te leggen aan de raad van Hoeders en hun goedkeuring daarvoor te krijgen.

2. Normaal houdt de opperste leider afstand van het concrete politieke gebeuren, maar ditmaal gaf hij tijdens de campagne een beschrijving van de meest geschikte president in termen die opvallen overeenkwamen met een beschrijving van Ahmadinejad.

3. Terwijl vanaf het begin de afwijzing van de resultaten door Mousavi en Karroubi bekend was, hebben de staatsmedia nooit gezegd dat Rezai ook een klacht ingediend had tegen de bekendgemaakte resultaten. Rezai hoort niet thuis binnen het hervormingskamp.

4. Vlak voor de verkiezingen schreef een groep ambtenaren van het Ministerie van Binnenlandse Zaken een opiniebijdrage waarin ze stelden dat er plannen gemaakt werden om de verkiezingen te vervalsen.

Geloofwaardige geruchten die in de Iraanse blogosfeer circuleren
1. Volgens Mohsen Makhmalbaf, een internationaal erkend regisseur en filmmaker en de internationale woordvoerder voor Mousavi, kreeg Mousavi direct na het sluiten van de stembureaus van Binnenlandse Zaken te horen dat hij gewonnen had en dat het Ministerie zich voorbereidde op de officiële aankondiging daarvan.

2. Hashemi Rafsanjani (ex-president gedurende twee termijnen, een van de stichtende leden van de revolutie, en naar verluidt de rijkste Iraanse - bijnaam: de haai) gaf indirect steun aan Mir Hussein Mousavi. zoals het hoofd van de vergadering van deskundigen heeft een vergadering belegd . Als voorzitter van de Raad van Experts -de klerikale organisatie die belast is met de benoeming van de hoogste leider (een positie voor het leven) en met het toezicht op zijn prestaties- heeft hij een bijeenkomst van die Raad belegd. Geruchten willen dat hij Khamenei zou willen vervangen.

3. Een brief gericht aan de opperste leider Khamenei, naar verluidt geschreven door het ministerie van Binnenlandse Zaken doet de ronde. In de brief staat dat Mousavi op de eerste plaats komt met 19.075.623 stemmen, Karroubi op de tweede plaats met 13.387.104 stemmen, Ahmadinejad op de derde plaats met 5.698.417, Rezai vierde met 3.754.218. In de brief staat ook: aangezien de hoogste leider dr. Mahmoud Ahmadinejad het meest geschikt acht als de rechtmatige president, vragen wij uw advies over verdere stappen.

4. Uit de stemmentelling op de Iraanse staatstelevisie (IRIB) tijdens verkiezingen nacht bleek het totale aantal stemmen voor Mohsen Rezai af te nemen.

5. Sommige van de veiligheidstroepen die ingezet worden tegen de demonstranten zijn naar verluidt niet-Iraans. Diverse Farsi-feeds beweren dat er mogelijk Libanese milities ingezet worden. Sommige veiligheidstroepen, met name de politie, worden gezien verdedigers van de burgers. Zij zouden waarschuwingen geven als: wij zullen proberen om je te beschermen, maar hou je uit de buurt van "Palestijnse troepen".

6. Het totale aantal gedode burgers is het naar verluidt 30 of meer (8 officieel zijn bevestigd).

7. Veiligheidstroepen hebben de aanzet gegeven tot een massale campagne van terreur tegen studenten door hun slaapzalen ’s nachts aan te vallen. Zij bellen intussen ook families op met de waarschuwing dat ze hun activiteiten tegen het regime kennen en dat ze moeten stoppen met deelnemen aan demonstraties, anders zullen ze in de gevangenis belanden of zelfs gedood worden. De veiligheidstroepen zijn ook begonnen met het organiseren van nepdemonstraties ten gunste van de hervormingskamp, vooral in de provincies, zodat ze de supporters dat kamp kunnen identificeren en later treffen.

8. Grote stapels stembiljetten zijn opgedoken op verschillende plaatsen in het land. Enkele foto's van die biljetten circuleren op het internet, bijvoorbeeld een stem voor Mohsen Rezai.

Wie zegt wat?
Ayatollah Montazeri (de gedoodverfde opvolger van Ayatollah Khomeini tot hij kritiek gaf op de evolutier van de Islamitische republiek), legde een sterke verklaring af ter ondersteuning van het hervormingskamp en beschuldigt Ahmadinejad van fraude. Hij verklaarde elke regering die geleid zou worden door Ahmadinejad in tegenspraak met de grondbeginselen van de Islamitische Republiek. Diverse hooggeplaatste geestelijken (marjaeh taghlid) hebben fatwas gegeven waarin ze stellen dat elke samenwerking met of werk voor Ahmadinejad haram (dwz een schending van de Islam) is. Montazeri is al lang bekend om zijn dissidente opvattingen, maar een groep met de naam de Rohanyouneh Mobarez (Verzetsclerus), heeft zijn oproep herhaald, en deze groep heeft een breder lidmaatschap waaronder een paar leden van de Raad van Experts, met echte macht dus.

De Iraanse Kunst en Cultuur Organisatie heeft ook een beroep gedaan op de clerus en de rechterlijke macht om de mensen te beschermen. 350 kunstenaars en culturele figuren hebben een brief getekend waarin ze de verkiezingen een “opvoering” noemen en de clerus en de rechterlijke macht vragen het recht van het volk het recht om te stemmen en op veiligheid te beschermen. De brief zegt dat mensen geen "stof" zijn, een verwijzing naar de overwinningstoespraak van Ahmadinejad waarin hij degenen die protesteerden tegen de resultaten afdeed als louter stof. De brief roept de veiligheidstroepen op om zich terughoudend op te stellen.

Shirin Ebadi lanceerde een vierpuntenplan om de situatie te ontmijnen. Alle gearresteerden worden onmiddellijk vrijgelaten. Veiligheidstroepen moeten onmiddellijk stoppen met alle confronterende agressieve intimidatieacties. De verkiezingen worden ongeldig verklaard en nieuwe verkiezingen worden gehouden onder toezicht van internationale waarnemers. Familieleden van de doden en gewonden moeten worden gecompenseerd voor hun verlies.

Het hervormingskamp heeft ernstige problemen om met zijn verklaringen de mensen op het terrein te bereiken. Weinig mensen slagen er nog in de internetcensuur en -filters te omzeilen. Daarom wordt het grootste deel van de informatie nu via print van hand ntot hand verdeeld of gewoon via mond-tot-mondreclame. Mousavi vroeg de veiligheidstroepen, "mijn broeders", om te reageren met terughoudendheid, mededogen en begrip ten aanzien van de demonstraties.

Khamenei, de hoogste leider, had Mousavi gevraagd een beroep te doen op het publiek om te stoppen met demonstreren en te wachten op het resultaat van de gedeeltelijke hertelling door de Raad van Hoeders. Maar Mousavi heeft het verzoek van de opperste leider (dat technisch gezien kan worden als een bindende opdracht, elke oproep van de hoogste leider wordt beschouwd als een wettelijke verordening) genegeerd, en heeft geantwoord dat hij geen vertrouwen heeft in de toetsing door de Raad van Hoeders. Mousavi heeft gevraagd de verkiezingen te annuleren en opnieuw te organiseren. Niets minder dan dat zal hij aanvaarden.

Verschillende vooraanstaande leden van de hervormingsbeweging en de gematigde conservatieven hebben open brieven geschreven met brede oproepen voor onderzoek tot regelrechte nietigverklaring van de verkiezing. Veel van mensen uit het hervormingskamp worden gearresteerd, (bijvoorbeeld de voormalige vicepresident onder Khatami, Abtahi, die tot gisteren aan het bloggen was). De leiders van de huidige beweging zijn nog niet gearresteerd, hoewel ze onder zware druk staan. Mousavi zelf is tot dusver slechts op één demonstratie verschenen. Het is vooral zijn vrouw die de openbare bijeenkomsten toespreekt.

Het is trouwens opvallend dat tijdens de campagne en tijdens de demonstraties achteraf vrouwen een cruciale rol hebben gespeeld. Gisteren op een bijeenkomst van de hervormers was de dochter van Hashemi Rafsanji was de belangrijkste spreker. De regering is zelfs al overgegaan tot de arrestatie van de kleindochter van Ayattollah Khomeini (de vader van de revolutie).

De spreker van de Majlis (het parlement), Ali Larijani is langsgegaan op de Universiteit van Teheran en in een aantal van wijken tijdens de nacht te lijden gehad hadden van invallen van ordediensten, en heeft een officieel onderzoek naar deze incidenten gelast.

Achtergrondinfo
De presidentsverkiezingen in Iran van vrijdag 12 juni 2009 zijn vervalst door fraude, zegt de oppsoitie. Hun verzet egen de resultaten leidt tot gewelddadige botsingen tussen burgers en gewapende groepten die door de staat gesteund worden. Onder de Islamitische Republiek in Iran worden presidents-kandidaten eerst gescreend door de Raad van Hoeders (waarvan de 12 leden worden benoemd door de hoogste leider, de helft van hen zijn geestelijken en de andere helft juridische academici) om ervoor te zorgen dat de kandidaten vasthouden aan de principes van de revolutie. Vier kandidaten werden geacht in aanmerking komen voor de presidentsverkiezing: Mahmoud Ahmadinejad (de zittende president), Mir Hussein Mousavi (voormalig premier tijdens de oorlog Iran-Irak), Mehdi Karroubi (voormalig voorzitter van het parlement van 2000 tot 2004), en Mohsen Rezai (een voormalige commandant van de revolutionaire wachters).

Bij het sluiten van de stembureaus in Iran, werden sms-diensten opgeschort enwerd de internet toegang tot buitenlandse nieuwsorganisaties (bijvoorbeeld de BBC, de New York Times, ...) afgesloten, onafhankelijke binnenlandse nieuwsorganisaties en sociale netwerksites ( Facebook, Myspace, Twitter, ...) werden ook platgelegd.

Binnen 3 uur na sluiting van de stembureaus in Iran, verklaarde het ministerie van Binnenlandse Zaken de zittende president tot de winnaar met 62,63% (24.527.516 stemmen) van de totale stemming. Mir Hussein Mousavi zou de tweede plaats komen met 33,75% (13.216.411 stemmen), Mohsen Rezaee van 1,73% (678.240 stemmen) en Mehdi Karroubi 0,85% (333.635 stemmen). De opkomst was massaal en werd op 85% van het elektoraat vastgesteld.

Mensen moesten stemmen door met de hand geschreven stembiljetten en het tellen van de stemmen werd manueel gedaan. Ook buitenlanders konden hun stem uitbrengen op Iraanse ambassades, consulaten en missies rond de wereld.

Mir Hussein Mousavi en Mehdi Karroubi noemde de resultaten onmiddellijk een fraude, en ze dienden een officiële klacht in bij het ministerie van Binnenlandse Zaken om te voorkomen dat de resultaten officieel erkend zouden worden.

Gedurende de gehele dag hadden verkiezingsmonitoren van de partijen van zowel Mousavi als Karroubi talrijke schendingen en fouten opgemerkt bij het stemmen. Ze hadden die problemen gerapporteerd op het ministerie van Binnenlandse Zaken, maar dat bleef zonder gevolg.

Ondanks al die klachten erkende de hoogste leider van Iran, Ayatollah Khamenei -die in de Islamitische Republiek de ultieme macht heeft op het vlak van bestuur- daadwerkelijk de verkiezingsuitslag en feliciteerde hij Mahmoud Ahmadinejad voor zijn massale overwinning. Sindsdien weigeren Mousavi en Karroubi hun zogenaamde nederlaag toe te geven en vinden er overal in Iran demonstraties plaats, die op een aantal plaatsen tot confrontaties met veiligheidstroepen geleid hebben. Maandag vroeg Ayattollah Khamenei tegen zijn zin, maar gedwongend door de aanhoudende demonstraties, de Raad van Hoeders de klachten te "overwegen". Die Raad heeft gezegd dat hij een gedeeltelijke hertelling van een aantal stembiljetten zal doen en binnen tien dagen verslag zal uitbrengen.

Het lijkt nogal oppervlakkig, maar eigenlijk staat de toekomst van Iran op het spel. En dat heeft repercussies tot ver buiten de grenzen. Het hervormingkamp stelde tijdens de verkiezingscampagne dat haar agenda erin bestaat de Iraanse economie te open te stellen, de persoonlijke vrijheden te vergroten en een minder hard buitenlands beleid te voeren. De huidige regering wil een voortdurende revolutionaire dynamiek installeren waarbij vooral de trouw aan hun bijzondere versie van de sjiitische islam centraal staat.

Een van de belangrijkste punten die van belang zijn voor de internationale gemeenschap en de buitenlandse media is de discussie over het nucleaire programma. Volgens de media hebben alle kandidaten in principe hetzelfde standpunt, maar dat is een geweldige vereenvoudiging van het probleem. Om te beginnen is de nucleaire kwestie is niet de belangrijkste zorg van de gemiddelde Iraanse kiezer, dat is eerder de economie. Zelfs aanhangers van Ahmadinejad hebben aangegeven dat ze voor hem stemden om de economische positie die hij hen bezorgde veilig te stellen.

Een tweede zorg voor de kiezers is de kwestie van de persoonlijke rechten met name de vrije meningsuiting en de rechten van de vrouw.

Het is wel waar dat de meeste Iraniërs -tot welk kamp ze ook behoren- het streven naar nucleaire energie steunen en een hekel hebben aan wat wordt gezien als een dubbele standaard als het gaat om de Iraanse nucleaire ambities. Maar de bevolking is zich niet volledig bewust van de details en de bedoelingen van het atoomprogramma. Het hervormingskamp heeft wel zijn uitgesproken voor het streven naar nucleaire energie, maar heeft tegelijk geprobeerd een meer verzoenende toon tegenover het Westen aan te slaan, terwijl ze zicht ook probeerden in te dekken tegen de beschuldigingen door Ahmadinejad dat het hervormingskamp Iran zal uitverkopen aan het Westen.

Het Westen moet op dit moment ophouden over de nucleaire kwestie en wachten op de uiteindelijke uitkomst van deze opstand.

Iraniërs hebben zich behoorlijk gestoord aan een deel van de buitenlandse berichtgeving over de toestand in hun land. Hoewel niemand in Iran pleit voor een directe interventie door buitenlandse machten, begrijpt men niet waarom de buitenlandse media steeds weer Ahmadinjed omschrijven als de winnaar van de verkiezingen en Mousavi als verliezer. Ze zijn ook nogal boos over de voortdurende bewering dat het hervormingskamp alleen populair is bij de hogere klasse en de stedelijke elite, terwijl Ahmadinejad steun heeft bij de armen en kansarmen. Rechtreekse verslaggeving vanuit Iran bevestigt eerder dat mensen uit alle segmenten van de bevolking het hervormingskamp steunen, terwijl de steun voor Ahmadinejad eerder zou komen vanuit de verschillende strijdkrachten en hun gezinnen.

P.S. Zie ook het interessante interview dat Indymedia publiceerde met Marc Botenga over Ahmadinejad en de relatie tussen hervormers en de Iraanse armen (annex uitgebreide discussie hierover tussen Botenga en Gie Goris).

quote:

IRAN SAYS IT DISRUPTED TERRORIST PLOT TO BOMB MOSQUES AND OTHER CROWDED AREAS IN TEHRAN ON ELECTION DAY.

quote:

MOUSAVI - I have come to represent the poor the helpless the hungry - #Iranelection RT RT RT
minder dan 10 seconden ago from web
MOUSAVI - I have come to bring to Iran a FUTURE of FREEDOM, of HOPE, of fulfilment #Iranelection - 1 minuut ago from web
Mousavi - I have come to tell the world and return to Iran our pride, our dignity, our future- #Iranelection 3 minuten ago from web
MOUSAVI says ; I have come to improve Irans Intl relations - #Iranelection 5 minuten ago from web
Mousavi says: #Iranelection - I have come due to concerns of current political and social conditions - to defend the rights of the nation 5 minuten ago from web

دومین مستند تبلیغاتی میر حسین موسوی قسمت 1/3

دومین مستند تبلیغاتی میر حسین موسوی قسمت 2/3

دومین مستند تبلیغاتی میر حسین موسوی قسمت 3/3

quote:

I pick my daughter up and sent her to my brothers housei went to uni and told everyone to run away #iranelection #gr88 #tehran
ongeveer 22 uur ago from web

quote:

i have just heard my daughter is injured i do not know where they are
ongeveer 22 uur ago from web

quote:

please RT does anyone know ANYTHING about saiee park?? it is off valiyasr i am desperate #iranelection
ongeveer 22 uur ago from web

quote:

i think alll my family alive...great miracle #iranelection #tehran
ongeveer 22 uur ago from web

quote:

ok ok ihear my daughter is safe but injured
ongeveer 22 uur ago from web

quote:

update.brother beaten many contusions an chest bullet/beaten.. daughter injury not known..other family safe..cousin protesting #iranelection
ongeveer 22 uur ago from web

quote:

but her life is more important than my life and putting her in dange is not what i want #iranelection #tehran
ongeveer 22 uur ago from web

quote:

i feel i led basiji to my daughter.. i know this is crazy they were hit in street but i still feel the guilt #iranelection #tehran
ongeveer 22 uur ago from web

quote:

i just want to hold her again to kiss her forehead ..to be free with her...to see her run free in the park #iranelection #tehran
ongeveer 22 uur ago from web

quote:

we arelive our history now...if i had my daughter and my family with me this would be greatest day ever #iranelection #iran9
ongeveer 21 uur ago from web

quote:

news has not come from my brother anymore this is worrying me #iranelection
ongeveer 17 uur ago from web

quote:

cant sleep my heart hurts...i still have daughter dress #iranelection
ongeveer 17 uur ago from web

quote:

i lose my daughter? ..but i have found freedom for her
ongeveer 17 uur ago from web

quote:

when i laugh i remember this day ..very sunny day in the park..i lay on my back and lift my daughter into the air and she laughs tickle her
ongeveer 16 uur ago from web

quote:

@JillKSwanson well i know if i live is she live i will spend all the tiem i can with her ..
ongeveer 16 uur ago from web in reply to JillKSwanson

quote:

i keep my mind off trouble with koran...i dont read it i just think it has funny picture
ongeveer 16 uur ago from web

quote:

@AllHailTallulah i think american people and iranian people need to understand we dream same dreams...only leaders divide us #iranelection
ongeveer 15 uur ago from web

quote:

@bkoppe i try not ot talk of my daughter...things are to painful
ongeveer 2 uur ago from web in reply to bkoppe

quote:

@bkoppe the truth is someone says they found my daughter but he lie..so i have been looking many hurs no sleep
ongeveer 2 uur ago from web in reply to bkoppe

quote:

my country is going to be free but without my daughter i do not know how much i care #iranelection
ongeveer 2 uur ago from web

quote:

i am going to march i cant sit here and worry about things my country is calling me goodbye #iranelection #gr88
ongeveer 1 uur ago from web

quote:

someone scream daddy daddy behind me i turn around and my daughter is on my brothers back #iranelection #tehran
4 minuten ago from web

quote:

i hold her long time we all cry .i hit my brother andsay where have you been where have you been basiji burn his flat #iranelection #tehran
3 minuten ago from web

quote:

was holding her dress and blood went through my shirt to her dress... so i have to buy her new dress

quote:

Op donderdag 18 juni 2009 16:44 schreef Zith het volgende:
Aangrijpend verhaal van een Iranier:
[..]


[..]


[..]


[..]


[..]


[..]


[..]


[..]


[..]


[..]


[..]


[..]


[..]


[..]


[..]


[..]


[..]


[..]


[..]


[..]


[..]


[..]


[..]


[..]

she found me right away..miracle.. i hold her in the street the people go by cry and smile...police cry and smile #iranelection #tehran

NextRevolutionmy daughter says daddy daddy you squeeze me to tight i say im never let go never again i will let you go #iranelection
8 minuten ago from web

quote:

Op donderdag 18 juni 2009 16:51 schreef Zith het volgende:
Klinkt alsof mousavi weer campagne aan het voeren is...

Mousavi: This Gov is not what Imam Khomeini wanted for Iran - I will change all this

Men wilt juist dat Khomeini oppleurt! Maargoed, dat kan je ook weer niet zeggen natuurlijk..