Elke nieuwe techniek heeft tot dit soort geruzie en gedoe geleid. Met de eerste platen waren de componisten boos, met de radio werden de platenmakers boos, met de kabeltelevisie werden de programmamakers boos, en nu met internet zijn de artiesten (of vooral de platenmaatschappijen boos).
Telkens was er een groep die ‘profiteerde’ van het werk van een ander door het aan te bieden. Inmiddels zijn er in de VS vastgestelde bedragen die afgedragen moeten worden, maar die dan in principe b.v. radiostations de mogelijkheid geven om muziek te kopiëren. Zodra een artiest een nummer eenmaal heeft uitgebracht, kan de radio het zo vaak spelen als ze willen, tegen een vaste vergoeding.
Rechten van de artiesten zijn hier ingeperkt ten gunste van de radiostations. Je hebt geen exclusieve zeggenschap meer. Als je een CD kocht, dan kon je die zo vaak spelen als je wilde, en je kon er kopietjes van maken voor je vrienden. (Of je vrienden eigenllijk kopietjes van jou). Nadeel was, met casettebandjes, dat de kwaliteit hoorbaar achteruit ging, en dat de distributie heel lastig was.
Met p2p kun je gemakkelijk duizenden 'vrienden' krijgen, wat niet realistisch is. Echter, wat nog minder realistisch is, is vasthouden aan een marktmodel dat in het verleden besloten ligt. Zoals het ook niet mogelijk was om toen de radio opkwam elke 'performance' met toestemming van de artiest te doen, zo is het nu niet mogelijk om het kopiëren in bedwang te houden. Hoeveel wetten je er ook tegenaan gooit.
Bovendien, door succesvolle lobby is het auteursrechtensysteem al zo veranderd dat je nu heel lang auteursrecht hebt. Het illegaal maken beschermt niet alleen de huidige artiesten, het maakt ook dat je problemen krijgt met muziek die niet meer te koop is, met boeken die niet meer gedrukt worden en films die niet meer te verkrijgen zijn. Heel veel muziek en boeken en films zijn niet meer van commercieel belang. Echter, tot 70 (of 90) jaar na het overlijden van de auteur kun je er niets mee.
Juist in een digitaal tijdperk waarin je een groot archief zou kunnen aanleggen, en waarin een goed onderhouden public domain tot ongekende mogelijkheden zou kunnen leiden, laten volksvertegenwoordigers zich strikken om een achterhaald distributiemodel in leven te houden. Op zich heb ik niet zo veel moeite met het downloaden van auteursrechtelijk materiaal zonder toestemming van de rechthebbende illegaal te maken, maar zorg dat er iets tegenover staat. Zorg dat die achterlijk lange auteursrechtentermijnen verdwijnen, dat je actief je auteursrecht moet verlengen. Zorg dat er iets als een ‘de Slegte voor 2e hands mp3’s’ kan onstaan; voer eventueel een kopieerheffing in, en stimuleer om een nieuw distributiemodel te verzinnen dat downloaden onaantrekkelijk maakt. Een abonnement op een grote database van de muziekindustrie. Geen DRM-servers die na verloop van tijd uitgezet worden zodat je muziek onbruikbaar wordt.
Technologisch gezien wordt de consument belaagd, en de mogelijkheden en rechten worden ingeperkt en ingeperkt. Als je eens kijkt wat je met een boek dat je koopt kunt: plaatjes in tekenen, uitlenen, verkopen aan een antiquariaat, nog eens wat in onderstrepen, nog eens een keer lezen, misschien wel 10 keer lezen, en uiteindelijk aan je hond voeren. Het is jouw boek. Kijk eens wat je met een eBook kunt: Niet doorverkopen. Niet aan de hond voeren, want je mag niet voldoende pagina's uitprinten dat de hond er wat mee kan, je kunt het niet uitlenen, je mag maar beperkte stukken vaak naar het klembord kopiëren, en zo voort.
Het is ontstellend hoeveel creativiteit ook op deze manier kapot gaat. Films liggen letterlijk te vergaan in filmblikken omdat er nog wel auteursrecht op zet, maar niemand erom geeft. Boeken liggen te verstoffen en worden niet uitgegeven omdat iemand er nog auteursrecht op heeft en de vraag niet voldoende is, en dat juist in een digitaal tijdperk waarin zulk soort zaken heel gemakkelijk gedigitaliseerd zouden kunnen worden en 'on demand' zouden kunnen worden verspreid denkt de tweede kamer er maar weer eens over om een traditioneel, falend, businessmodel nieuw leven in te blazen door downloaden illegaal te maken.
Ik snap niet dat er geen dikke middelvinger naar de muziekindustrie wordt opgestoken totdat heel veel, heel drastisch veranderd is. En verder mag het auteursrecht überhaupt drastisch op de schop, want het is gruwelijk ingewikkeld voor een leek, juist in een tijdperk waarin distributie zo eenvoudig is. Kijk eens naar Wikipedia, hoeveel rechtssystemen en jurisdicties daar botsen, voor een leek is daar geen wijs meer uit te worden wat je wel en niet mag. Maar dat is eigenlijk een ander verhaal. Nog een verbod bij een toch al falend auteursrechtensysteem lijkt me wel ongeveer het stomste wat je kunt doen.
Daher iſt die Aufgabe nicht ſowohl, zu ſehn was noch Keiner geſehn hat, als, bei Dem, was Jeder ſieht, zu denken was noch Keiner gedacht hat.