Nu nog een mooie maagd om op het altaar te offeren
quote:Gewoon, voor de Fun...
Op zondag 14 april 2002 00:53 schreef Eriksie het volgende:
waarom?
dat doen wij Satanisten nou eenmaal
quote:maagd , dat wordt moeilijk op dit eiland
Op zondag 14 april 2002 00:52 schreef Mijn_naam_is_Legioen het volgende:Nu nog een mooie maagd om op het altaar te offeren
quote:Had het dan ook op de maagden eilanden geplaatst
Op zondag 14 april 2002 01:02 schreef Sitethief het volgende:[..]
maagd , dat wordt moeilijk op dit eiland
zo slotje 
quote:wat heb je te bieden naast maagden en braamstruiken die niet meer branden
Op zondag 14 april 2002 22:03 schreef Swetsenegger het volgende:
Loopt niet echt storm
quote:Weet ik veel, vraag het Mijn_Naam_Is_Legioen
Op zondag 14 april 2002 22:26 schreef Sitethief het volgende:[..]
wat heb je te bieden naast maagden en braamstruiken die niet meer branden
whoeoeoeoeoeoeoesssssshhhhhhhh
* Een windvlaag waait langs de kaarsen.
Het portret van Satan vat vlam.
Bwoehahahahahahaha
* Een ijskoude tochtige luchtstroom brengt extra zuurstof bij de vlammen. De sinistere gordijnen van de kerk wapperen.
De voordeur knalt open: weg is het spook.
Bwoehahahahahaaaaaaaaaaaa
De hele kerk raakt geblakerd en de vlammen doven pas als alle pracht en praal totaal is verkoold.
Op zich houdt Satan wel van een zwart interieur dus de Pretorian Guards staan hopelijk geen betaling wegens nalatigheid te wachten.
De eilanders geloven misschien wel maar in Satan 
Hun hele nestaan hebben ze al gevochten tegen duistere overheersingen , invasies weerstaan zelfs buitenaardse invasies dus zouden ze onde de indruk zijn van een satanische kerk ?
De man draait zich om en gaat terug waar hij vandaan kwam.. Vroeger .. Vroeger bouwde men nog eens kerken .. de KvdUW dat was pas een kerk genootschap.
Ze blaast in het nest, lokt de insecten naar buiten en vliegt langs de lanterfantende guard.
Even later staat hij zwaar aangevallen in de lucht te maaien met zijn zwaard. Ondertussen infecteren de duivelse insecten de man met hun bijtende gif.
Wat de aanhangers van de Kerk van de Universele Waarheid aan 'zegeningen' verspreidden kan hier ook.
Bwoehahahahaha
Plaaggeest Lurky besluit na de vuurreiniging haar intrek in de Bramenstruikkerk te nemen. Ze is immers voor de duvel niet bang.
Waar is Zijne Slechtheid trouwens?
Waar Het Kwaad in levende lijve?
Wegebleven bij gebrek aan maagden?
Ik, moeder van Jezus ben hier nu wel!
Bwoehahahahahaaaaaaaaaaaaa
Zodra Haar spirituele kracht dankzij een groeiende schare gelovigen is toegenomen zal ze steeds meer fenomenale verschijnselen laten plaatsvinden. Wie Haar aanroept zal gezegend worden met natuurwonderen. Lurkyspook was niet voor niets bij leven bioloog.
Vooralsnog speelt Zij verveelt met de zwaartekracht door stukjes frescokalk te laten rondvliegen als confetti ter eiger ere.
Waar blijven de koorzangers? De wierrook, de iconen en de bloemenhulde?
Bwoehahhahahahahahha
Sint Lurky blaast wat boombloesems langs Aneurism omdat hij Haar welgevallig is.
En homo..Hij heeft een relatie met Saddam H.
Lurky's geest groeit onder deze aanzwellende aandacht. Zijne Slechtheid zal nu niet lang meer op zich laten wachten.
HAIL SATAN!
Teehee.
Hare Stoute Vrouwe Sinte Lurky zegent daarom Pope Of The Subspace op de voortgang langs zijn pad. Ze ruikt dat hij voort wordt gelokt door het heilig oliesel van frituurvet.
Bwoehahahahaha
Als plots de deuren zich openen loopt Faat met wat bosjes hout naar binnen. Door middel van een vuurritueel is Faat op zoek naar wat antwoorden.
Voor het altaar legt Faat wat takken van sandelhout in een vierkant neer, wat bundeltjes dorre acaciatakjes er schuin bovenop.
Dan haalt ze uit een mooie leren tas wat ontschorste takjes cederhout uit het woud van het Libanongebergte en ten slotte geschilde en gedroogde takken van de Kaukasische eik.
Dan doet ze een stapje achteruit en vist uit haar zak een paar heilige vuurstenen, waar Faat net zo lang meer rommelt totdat de eerste vonkjes het in pyramide vorm neergelegde houtstapelje laten branden.
Eerst een heel kleine vlammetje, maar als snel komen er helrode vuurtongen omhoog, die eerst lichtblauw werden, maar uiteindelijk bijna wit.
In vervoering kijkend naar het hemelse vuur stelt Faat haar vragen en wacht op antwoord.
Ze ziet zichzelf een ei dragen. Een groot ei. Ze is gekleed in vodden en begeert door bedelaars. Dan weer draagt ze in parels bestikt brokaat en wordt het hof gemaakt door zeer rijken en vorsten. Ze ziet zichzelf naakt bedekt met bladeren achterna gezeten door faunen. Ze ziet zichzelf zweven als de leidster van een troep trekvogels. Al haar minnaars vliegen achter haar aan. In een bonte processie wervelen ze door de lucht boven Fokeiland. Ze kijkt omlaag en ziet de bebouwing, haar villa, haar slaapkamer, een wiegje. Het is leeg.
Weer stijgt ze op, nu met een olijftak, een druiventros eeen streng dadels in haar mond: ze is een duif een fenix, een adelaar, een koningsvogel. Uit haar borst plukt ze veren en ziet ze dwarrelen. Ze volgt ze met haar ogen. Ze fladderen langs al die plaatsen die faat zo goed kent. De bossen, de velden, de boulevard en de tuinen. In de Tuinen dwarrelen de veertjes neer in een hooiberg. Daar ligt een opgerold groen geel hoopje. De veren vallen eroverheen. Een kopje kijkt op en blaast bellen.
De bellen vliegen op als zeepbellen in regenboogkleuren. Ze tuimelen door de lucht als kerstballen. Ze worden feestversiering en hangen in slingers. Ze tinkelen een melodie. Een ijl gesuis als van voorbijtrekkende vogelvleugels klinkt.
In werkelijkheid ruischt er iets door de kerk. Iets onzichtbaars. Het is Lurky. de geur van de esotherische houtsoorten heeft haar op drift gebracht.
Faat, redt het addergebroed. Het zal niet vermorzelen onder een Vastelandse Heilige Vrouwe haar voet maar aan jou borst worden gekoestert als een Kretensisch troeteldier. Haar beet bezit magische krachten. Haar gif lijmt wat gebroken was. Stof en beenderen zullen tot één helen door haar slijm.
Het is meer dan beet en beest: het is een kosmisch kind gemaakt uit al je geliefden en klanten. neem het in je handen en laat het je verbazen.
Bwoehahahahaha
* Het geruis versterft. faat ontdekt dat haar kniën zijn verstijft. Een laatste kringeltje rook stijgt op uit de witte ashoop voor het altar. Het rooksliertje drijft door de deur naar buiten...
het hoopje as staren; dan staat ze enigszins bedwelmd op, loopt in trance de kerk uit,
en volgt daar lichtvoetig het pad dat de Tuinen inloopt
In haar hoofd flitsen de beelden die zij zojuist in het vuur zag weer aan haar voorbij
en onbewust volgt zij het geluid van de tinkelende melodie die nog steeds in haar oren klinkt
Ver weg op een bijna niet doorgaanbaar plekje van de Tuinen blijft ze ineens stilstaan
De melodie klinkt nu harder en zuiverder, het raakt Faat om onverklaarbare redenen tot in
het diepst van haar hart en in vervoering begint zij langzaam op het ritme te dansen
onderwijl haar kleren op de grond gooiend
Een enorme groen gele slang komt op dat moment van onder de grond vandaan en
glijdt langzaam slingerend richting Faats benen, Faat blijft doordansen en omarmt de
slang liefdevol die zich inmiddels tussen haar benen en om haar middel laat glijden
Op dat moment komt er nog een slang van onder de grond vandaan en nog een en nog een
en nog een die allemaal kronkelend over elkaar heen glijden en zich om Faats benen slingeren
De eerste slang veroorzaakt bij Faat een gelukzalig gevoel als die helemaal boven
haar hoofd uitstijgt en kronkelend weer langzaam naar beneden gaat terwijl de slang
met open mond en gespleten tongetje het geluid van de betoverende melodie voortbrengt.
Plotseling kronkelen alle slangen weer terug onder de grond en blijft alleen de eerste over
Als Faat eindelijk weer bijkomt kijkt ze met heldere blik in de mooie donkere ogen van
het inmiddels flink gegroeide buitenaardse slangekind van Lurky en Don Craziest, Callista
staat die zooi hier nog?
*kerk afbreekt*
stelletje ongelovigen
* Terwijl Sinte Lurky nogsteeds wacht op de materialisering van Zijne Kwaadheid komt er zomaar een aanhanger langs om de boel af te breken. De ongeduldige satanist denkt zeker dat Satan vluggertjes doet daar waar de Heiland al millenia op zich laat wachten.
Bwoehahaha,
een kerk in de buitenlucht
een asplek tussen gras
een altaar met struweel
puin waartussen dieren wonen
ik mag het evenzeer.
* Lurky heeft als biologisch verschijnsel geen gebouw meer nodig voor een 'onderdak'. Het was eerder een handreiking aan de stervelingen die in de kapel konden schuilen. Achter gesloten deuren hun geheime rituelen konden uitvoeren. Dit erkent Sint Lurky.
Verdoemt zijt gij wiens naam Legioen is!
Hoewel doem uw doel zal zijn geweest maar
aangezien u de vrouwen in uw kerk niet waardeert
moge u crepeeren buiten Satans eer!!!
Bwoehahahahaha
* Als er genoeg gelovigen zijn zullen zij misschien een nieuwe kerk voor Zijne Slechtheid en Sint Lurky bouwen. Kwestie van collecte
Voor al Uw Gemeenheid was hier een plaats voorbereid
bwoehahahahaha
Callista kronkelt haar lange lijf om Faats nek en knijpt eens stevig
* Callista alsjeblieft, het spijt me zo, ik had je inderdaad moeten helpen, maar zo te zien ben er je uitstekend bovenop gekomen, je bent een prachtige slang geworden, hoe kan dat en hoe ben je al die tijd in leven gebleven?
Ssssssssss...stel niet zoveel vragen, we hebben nog zoveel te bepraten, zoveel te doen. En daar gaan we meteen mee beginnen, jij moet een paar dingen voor me kopen, jij valt niet op hier tussen de mensen op het eiland, ik wel en ik wil geen aandacht van pottenkijkers trekken!
Koop om te beginnen een ouija-bord en een hele boel kaarsen en kom zo snel mogelijk terug.
Als Callista haar ijzervaste greep om Faats nek laat verslappen begint Faat onmiddelijk te protesteren. Ze wil Callista net vertellen dat ze de pot op kan met der gecommandeer als Callista echter haar hoofd heft en met een bliksemsnelle flits haar vlijmscherpe tandjes in faats dijbeen boort
Met een valse lach kijkt Callista Faat aan en deelt dreigend mede dat Faat vanaf nu helemaal precies doet wat Callista zegt, dat dankzij het gif dat door Faats aderen stroomt ze compleet willoos is geworden.
Ik verwacht je zo snel mogelijk met de spullen op de plek waar eerst de brandendebramenstruik kerk stond.....
En dus is Faat binnen een half uurtje terug op de plek waar Callista al ongeduldig zit te wachten
Ben je daar eindelijk?!! Schiet even op! Ik wil dat je de kaarsen rondom ons aansteekt en met het bord hier bij mij op de grond komt zitten
In de zwoele nachtlucht van fokeiland speelt zich een duister tafereeltje af tussen de asresten waar ooit de satanistenkerk stond.
Callista en Faat zitten tussen het puin op de grond en staren naar een ouijabord
Faat, je moet je vingers op het glas houden, ik probeer contact te krijgen met mijn vader en moeder, maar heb geen vingers om het glas vast te houden, dat moet jij voor me doen
De nog steeds willoze Faat legt haar vingers op het glas en luistert naar Callista die met een irritante monotone stem almaar de naam van haar vader en moeder roept.
Gespannen kijkt het tweetal naar het glas in hoop op een teken van leven...
quote:Het brandende schaambos?
Op zondag 14 april 2002 22:30 schreef yvonne het volgende:
Maagden zijn dun gezaaid hier?
Het verheugd haar dan ook zeer dat ze alle drie de cathegoriën tesamen treft. Terwijl Faat en Callista hun best doen Sint Lurky te zien spoken via het letterbord loopt Witste langs.
Hij is een verloren gewaande Eilander die lang niets meer van zich liet horen. Bij zijn lang uitgestelde herbezoek aan het Eiland gaat hij direct als eerste daad langs bij de Kerk.
Met een gepaste geile opmerking snijdt hij spottend de geconcentreerde sfeer aan flarden. Typisch ritueel zoals in deze Satanistenkerk gewoon was toen deze nog in volle glorie geblakert stond na te roken.
Het is Lurky welgevallig
Bwoehahahahaha
Nog steeds branden de dikke kaarsen die rondom hen heen staan, en geven grillige
schaduwen in de ruîne van zwartgeblakerde funderingsresten en bergen as.
Faats gezichts zit vol met zwarte vegen en inmiddels kan ze zich van stijfheid bijna
niet meer bewegen. Als Callista voor de 2000ste keer ditmaal de naam van haar vader
en moeder aanroept lijkt ineens dan toch het glas te bewegen. Gespannen
kijkt het tweetal toe welke boodschap dmv de letters op het bord tot hen komt.
Het glas schuift!...
W
* Ze kijken mekaar verbijstert aan maar horen het opnieuw schuren over het bord...
H
* Misschien hebben ze te lang naar het bord gestaart en zijn ze dingen gaan 'zien'...
I
* Ongeloof straalt uit hun ogen...
S
* Ze knijpen elkaar eens goed: het is echt...
K
* Jammer dat ze er geen letter van begrijpen...
Y
Whisky?
* vraagt Faat
Pappa!
* roept Callista
* Lurky ziet het tafereel verbijstert aan. Welke idioten zetten nou ook een leeg glas neer om in contact te komen met Craziest. Nog een wonder dat hij antwoord heeft gegeven!
Bwoehahahahaha
Faat is nog helemaal bedwelmd door het gif en ziet hierin een bevel van Craziest en rent, zo goed als het kan met haar verstijfde lichaam, naar het beekje achter het casino. Door gebrek aan onderhoud zijn de whisky vaten op het terrein gaan lekken en zijn duizenden liters kostbare drank in de grond getrokken en vermengd met het water van het beekje. De bomen op het terrein bloeien als nooit tevoren, alleen de vissen in het water zien wat bleekjes.
Faat vult een fles met whisky en is voor haar doen vrij snel weer terug bij Callista en het ouija bord.
Zou Craziest die Whisky in zijn glas willen hebben?
ssszekersss, sslaatss ems snietss ontsssnappenss
* Faat drupt een bodempje whisky op de grond en schuift razendsnel het glas erop. De ziel van Craziest ruikt gelijk dat deze Whisky aangelegd is met water en laat uit protest het glas springen. Tientallen stukjes glas liggen verspreidt over het bord. Niet begrijpend kijkt Faat naar Callista.
SSSSPRUTSSERSS
Ten einde raad zet Faat een koud blikje Heineken op het ouija bord en Callista begint weer de namen van zijn vader en moeder op te roepen.
Het blikje begint weer te bewegen en voor Craziest weer kan verdwijnen stelt Faat snel de de vraag die haar het meeste bezighoud
* Hoe krijgen we jouw, allerliefste Craziest, weer met ziel en lichaam op het eiland
Vol verwachting kijkt Faat naar het blikje op het bord dat langzaam begint te bewegen.
In Callista's ogen verschijnt een wilde blik terwijl ze tegen Faat roept dat ze onmiddelijk
pen en papier moet pakken en noteert wat van gene zijde binnen komt....
Het blikje Heineken vliegt bijna over het bord terwijl Faat haar best doet om alle letters
in de goede volgorde te noteren
* V- I-E-R-E-N-H-E-T-F-E-E-S-T-V-A-N-D-E-B-O-K-W-E-E-S-G-E-W-I-L-L-I-G-E-N-
I-K-Z-A-L-V-E-R-S-C-H-I-J-N-E-N!!
Ineens als een omgekeerde kolkende stroom spuit de inhoud van het blikje eruit
en verdwijnt in het luchtledige, een slurpend geluid is hoorbaar en weg is het bier
Op het bord liggen alleen nog de scherven van het glas en een nu vacuum gezogen leeg blikje
Trillend staat Faat op en zegt tegen Callista: w-we hebben een boodschap van d-de D-D-D-D-Don...
Weet jij wat het feest van de bok is Callista??
ssJa natuurlijk ssweet ik dat slist Callista kwaadaardig, we moeten heel wat voorbereidingen treffen
Faat, jij gaat hier de boelss schoonmaken, ik ga een hert vangen en op sszoek naar een paar heksshen.....
verzamelt Callista een aantal in het bos wonende heksen en eilandbewoners,
die niet nader genoemd willen worden, tezamen. Bepakt en bezakt met een nog
levend hert een hele zak vol zwarte kaarsen, een afgodsbeeld van de duivel,
vruchten van de madragora en nog wat heksenatributen komt het groepje aan in de kerk.
De vrouwen beginnen Faat direct te helpen met het schoonmaken van de kerk.
Enkelen halen uit hun tassen allerlei poedertjes en murmelen heksenspreuken.
Langzaam begint de kerk zichzelf weer op te bouwen en worden stenen als vanzelf
op elkaar gestapeld, prachtige glas in lood ramen verschijnen in de zwart geblakerde
gaten en een geweldig massieve deur sluit met piepende scharnieren het eiland buiten.
Boven de deur hangt een prachtig met de hand gecalligrafeerd bord. In frakturen uit de
15de eeuw staat geschreven:
* Onze Stoute Vrouwe Lurky's Brandende Bramenstruik Kapel
Binnen beginnen de vrouwen met de voorbereidingen voor een heksen sabbat.
Een aantal heksen is druk bezig met het verzamelen van hout voor het vuur.
Een paar andere heksen maken een brouwsel van de madragora, een plant
die al sinds het oude egypte bekend staat om haar magische eigenschappen.
Als de nacht inmiddels is gevallen over fokeiland brandt er in de kerk een stinkend en
angstaanjagend vuur waarmee de verzamelde heksen hun fakkels en zwarte kaarsen
aansteken die op strategisch geplaatste plekken in de kerk neergezet en gehangen worden.
De heksen zijn klaar voor het feest van de bok en komen plots op Faat af..
[Dit bericht is gewijzigd door Faat op 10-05-2002 10:56]
voor het beeld van satan terwijl de heksen een tegenstribbelende Faat dwingend
het heksenbrouwsel in de mond gieten.
* Kokhalsend kijkt Faat de heksen kwaad aan, maar plots maakt alle boosheid plaats
voor een geweldig euforisch gevoel diep binnen haar en loopt ze in extase op Callista af.
Tevreden lispelt Callista wat, duwt Faat naar het beeld en gebiedt haar het aan te raken
Als Faat haar handen op het voetstuk legt verschijnt daar als bij toverslag een rieten fluit
waarop ze meteen een melodie begint te spelen. De heksen beginnen met hoge zuivere
stemmen tezamen een duivelslied te zingen en langzaam vult de kerk zich met rook.
* De heksen gaan in een kring rond het beeld staan en ontdoen zichzelf en Faat
van alle kleding en andere in de weg zittende dingen.
Als de rook langzaam wegtrekt is daar plotseling de verschijning van Lucifer himself
in de gedaante van zwarte bok.
Tevreden kijkt de bok naar de naakte vrouwen, maar eist eerst onderwerping, voordat
hij naar hun wensen wil luisteren.
Alle heksen tonen direct hun gehoorzaamheid door het osculum obscenum.
Ook Faat knielt neer en kust de anus van de duivel waarna deze haar in een pijnlijke
omhelzing vastpakt en haar met zijn harde geschubde genitaliën begint te copuleren.
rauw en bebloed vlees, het nog kloppende hart van het hert wordt aan Lucifer gegeven.
Alle dames zijn ondertussen besmeurt met bloed en vieren zij feest, het is een sexueel
perverse kannibaalse orgie enerzijds en de godslasterlijke verering van satan
anderzijds. De duivel is tevreden over de vrouwen en vraagt hen wat hun wens is
Callista slingert zich wulps naar voren en slist tegen de Duivel wij willen de veel te vroeg
van ons weggegane Don levend terug op ons eilandje
De duivel kijkt iedereen lachend aan vertelt, alvorens hij in een grauwe rookwolk verdwijnt
dat hun wens in vervulling zal gaan....
Sint Lurky voelt zich juist zo gunstig gestemd. De Kapel is prachtig geworden. Met volle geestesteugen geniet ze van de eredienst waarvan ze meent dat die voor haar wordt gehouden.
Nu de handlanger van Zijne Slechtheid binnenkomt denkt ze te zijn geslaagd in haar devotie. De vrouwen rukken spontaan hun kleren af en Sint Lurky is er heilig van overtuigd dat zij een bende onbevlekte vrouwen in hun naaktheid voor haar altaar ziet knielen.
Ze wordt gesterkt in haar vermoeden als ze daar haar kleine spruit Callista ziet. Het maagdje is blijkbaar geadopteeerd door Faat.
Lurky wil net de Ambassadeur van de Hel eens lekker berijden en op zijn ruige bokkenrug door het luchtruim jagen maar het Vleesgeworden Kwaad negeert haar en stort zich op Faat. Van alle aanwezige vrouwen is die nou niet het toonbeeld van maagdelijkheid. Maar dat maakt de Handlanger van de Hellevorst niks uit.
Lurky is daar nogal pissig over. Ze wordt niet graag genegeerd. Wat kan zij het helpen dat haar lichaam is vergaan. Wellust in de geest is ook lekker. Van pure nijdigheid verlaat ze de Kapel om het verdere bachanaal elders te gaan spoken.
Vannacht pakt ze uit wraak alle Eilandmannen in hun slaap.
Bwoehahahahaha
normaal gesproken heeft ze het niet zo op kerken maar deze straalt iets uit wat haar uitermate aanspreekt.
met de herrinering van warm bloed, kolkend in haar keel, nog vers in het geheugen stapt ze van haar paard, laat zich op de knieen zakken en begint aan een gebed.
Gelukkig heeft Rebelgirl de smaak van warm bloed nog in haar mond. Anders was ze terstond neegezapt door de toorn van Zijne Slechtheid. Nu is de arme voor ze het beseft slechts ontdaan van haar kleren. In Zijn onverzadigbaarheid stort de Zoon van Beelzebub zich op haar lichaam. Kreten van pijn en ongekend genot galmen door het gewelf.
Heeft de Maat van het Kwaad nu eindelijk een maagd aan zijn geschubde lid weten te rijgen?
Sint Lurky is ondertussen alle eilandmannen inclusief Dokter Kasper, Lord Dreamer en de Pretorian Guards aan het afwerken in hun slaap. De volgende morgen zullen ze allemaal plakkerig wakker worden uit hun natte dromen.
Bwoehahahahahahaha
* rebel duwt het gedrocht van zich af en trekt haar kleren weer aan, snel spreekt zij een bezwering uit waardoor zijn lid krimt tot de grootte van een pinda. hevig beledigt laat het hellegebroed de vrouw, doormiddel van een enkele handbeweging,met een smak tegen de grond aan klappen.
als een waanzinnige lacht ze de inktzwarte hemel tegemoet terwijl satan weer naar de kerk terug keert
De heksen verdringen zich om door hem te mogen worden genoemen maar de God van het Hellevuur stort zich andermaal op Faat.
"Zo zal je die Craziest nog wel even kunnen vergeten."
Lurky komt juist uitgeput terug van een nacht lang solistische vruchtbaarheidsrituelen aanstichten bij het manvolk. Ze hoort slechts de laatste opmerking van Lucifer.
Ik heb mij prima vermaakt Heer van het Kwaad. En U? Heeft Uwe Koninklijke Slechtheid het een beetje naar de zin gehad?
* De handlanger van Satan stoot een lach uit waarvan de gewelven bulderen en waarbij Sinte Lurky's Stoute Vrouwelachje verbleekt als een zwak gegiechel.
BWHHHOEEHEEEWHAHAHAHAAHAHAAWHAAAHHIEEEEEEEEWHAHAHAHAHAHAAAAA
Vrouwe Lurky af, jij moet je beurt afwachten wellustige sloerie!!
Dan draait hij zich om en ziet een behoorlijk in de war zijnde Rebel_Girl buiten staan,
een grote stinkende misselijkmakende en naar strontruikende gifgroene etterige straal kots
met maden komt als een explosie uit zijn lichaam en treft Rebel_Girl vol in het gezicht.
* The Beast laat niet met zich spotten! Verdwijn ONMIDDELIJK of ONDERWERP je aan mij!!
* BWHHHOEEHEEEWHAHAHAHAAHAHAAWHAAAHHIEEEEEEEEWHAHAHAHAHAHAAAAA
[Dit bericht is gewijzigd door De_Zwarte_Bok op 11-05-2002 16:23]
De meeste heksen zijn vertrokken en al wat er nog over is gebleven van de
verschijning van Satan is een vieze rotte eieren lucht en wat uitwerpselen die
her en der over de vloer van de kerk liggen uitgespreid.
Langzaam beginnen de nevelen uit Faats hoofd weer wat weg te trekken; het gif
van Callista en het heksenbrouwsel van de madragora hadden ervoor gezorgd
dat er kennelijk aan LSD en andere psychedelische drugsverwante effecten optraden.
Als Faat naast zich kijkt ziet ze Callista als zielig hoopje vuil in de hoek liggen huilen,
de grote valse bezeten slang is weer veranderd in het lieve kleine peutertje dat ze was.
Ze pakt de kleine wurm in haar armen en wiegt het zachtjes heen en weer,
* stil maar lieffie, niet huilen, kom maar met mij mee, dan gaan we naar huis....
"ik ben een maagd, alleen geen mooie blonde.."
Sint Lurky vergeeft het haar.
Nu maar afwachten of Zijne Slechtheid De Prins Der Duisternis er trek in krijgt...
Vooral veel en vaak rituelen aanrichten in deze kerk mijn kind
bwoehahahahaha
* Een ijzige windvlaag wappert door de donkere haren van de maagd.
Hij raast door de kerk en maakt onheilspellende geluiden in de dakgewelven en de erkers. Een soort zang. Het lijkt haast wel een vals Ave Maria.
De bedoeling van deze spookzang is dat Juffrouw Mortis zich hier prettiger en thuis zal voelen.
Bwoehahahahaha
Het wordt tijd dat ik met de aan mijn toegewijde natuurfenomenen eens flink wat stormen, bosbranden, hagelbuien met stenen groot als duiveneieren, blikseminslagen en grote waterbronopdrogende droogstes laat waaien over dit heilloze eiland waarin met de plichten aan de plaatselijke heilgen zomaar verzaakt. Faat, de meest toegewijde is aan de zwier. Zelfs Pluisje plengt geen ranja-offer om de verplichtingen van de eilanders na te komen...
* Sint Lurky denkt eens goed na in welke volgorde ze de plagen zal laten neerdalen op de zondige horde.
Bwoehahahahaha
Verdoemd zij je fantasieloze Ninja-nep-mod met je domme linkje!
Dat is spammen en moedwillig een topic om zeep proberen te helpen! D7uizend jaar hellevuur tot in de honderdste graad van je duffe zure zaad!
* Galspuwend vliegt de zwaar verstoorde eilandheilige door haar kapel en laat brokken pleiserkalk op de spottende gevechtschoolfreak zijn zwarte pak neervallen. Al gauw lijken zijn schouders onder de roos te zitten en even later ziet hij er meer uit als een brave molenaarsknecht. Nee nog erger jaagt de wiutkalk omlaag tot hij een bloembestoven koekenbakker is.
Dat je moge stikken in je bivakmuts vieze ondergestoven heilige Satanskerk-sfeerkraker!!!!
Bwoehahahahaha
[Dit bericht is gewijzigd door Lurky op 05-07-2002 13:58]
tsssss...
Ik moet iets bedenken, pluisje kidnappen was niet genoeg om de ranja uit te schakelen. Het wordt tijd voor een drastischer maatregel.
* Hij denkt....., peinst..... en dan plots ziet hij de kerk waar hij net voorbij is gelopen. Hij kijkt, kijkt nog eens en begint dan te glimlachen. 
Tijd voor het oproepen van wat kwade krachten.
* Dagobert stapt de kerk binnen, knielt voor het altaar en begint zijn gebed.
Sinte Lurky, heerseres van de brandende bramenstruik, heerser van het kwaad. U kunt mij verlossen van de walgelijke zoete lucht van de ranja, van het viese oranje kleurtje dat het goedje heeft en van destompzinnige rietjes. U en alleen U bezit de gave mijn wens te vervullen. Ik vraag U, smeek U, help mij, het wordt tijd voor actie. Niet omdat ik het verdien, maar omdat ik U dienen zal.
Met eerbiedig gebogen hoofd stapt Phoenixx de kerk binnen. De kracht die bijna tastbaar is daalt over haar neer. Heel verwarrend - alsof ze is thuisgekomen. Ze heft haar hoofd en richt haar ogen op het altaar. Maar... de kerk blijkt niet zo verlaten te zijn als zij eerst dacht. Voor het altaar zit een man geknield, kennelijk in gebed. Een vage glimlach verschijnt op Phoenixx' gezicht. Zachtjes, zonder hem te storen, loopt Phoenixx op het altaar af. Een paar meter achter de biddende man zakt ze door haar knieën en laat de sfeer, de krachten van de omgeving op zich inwerken.
Goeieavond, welkom in de Brandende Bramenstruik. Ik hoop dat U hier een aangenaam verblijf heeft. U bent welkom, ik hoop dat U zich tot ons keert en zal bijstaan. Hij is U gegunt, U en U alleen zal de volgende aanhanger van ons genootschap zijn. Gaat Uw gang, de weg is vrij, U geest is open.
* Dagobert doet een stap opzij en gebaard de vrouw naar het altaar te gaan.
Dat Sinte Lurky met U mag zijn.
* Dagobert doet nog een stapt opzij, keert zich om en loopt door de kerk. Op zoek naar een plek om te rusten. Na enkele minuten heeft hij hem gevonden, naast eht altaar in een nis. Een heerlijke zetel, hij past precies met z'n lengte in de uitsparing. Alsof het er voor gemaakt is.
De vrouw knielt weer voor het altaar. "Sinte Lurky, leidster van dit genootschap, accepteer mij als uw volgelinge... Leidt mij, wijs me de weg..." Een heel gebed had ze naar de (ongetwijfeld) onvolprezen St. Lurky willen prevelen, maar woorden schieten haar tekort. Zoekend naar de juiste zinnen wordt ze door vermoeidheid overvallen en zakken haar ogen dicht...
"Zou de Prinses alweer in nood zijn," vraagt de reddende engel zich af en speurt naar de herkomst van de zuurtjesstank.
Diep onder zich ziet ze het Ranjastalletje in de avond feestelijk verlicht. Daar wordt een voorraad ranja goed voor het overleven van tien droge jaren gemaakt.
Ach die lieve Pluisje wil daarmee natuurlijk een eredienst voor mij, haar redster, van wijwater voorzien. Als ze het nou maar snel af heeft kan ik het nog bijtijds laten gisten.
* Dat de ranja van het hoogste belang is en een sacrale rol ineemt in het leven van de eilanders is haar wel duidelijk. Een smeekbeden over de kwaliteit en de presentatie van de ranja bereiken de heilige.
...Een hoogst ongewoon verzoek: 'Lieve Sint Lurky verander me drankje...' Wat? Geen rietje? Wie is die zuipgrage volgeling?
* Sinte Lurky daalt af naar haar kerk. Ze ziet twee nieuwe bekeerlingen in meditatie zitten. Het is haar welgevallig.
Ze verschrikt de roeken die op de geblakerde dakspanten zitten. Terwijl de vogels opvliegen laten ze hun kwatten vallen. Een witte kledder fletst op de zoom van een pij die uit een nis hangt. Een andere flatst op de schouder van een in slaap gedommelde vrouw. Het is een geluksbrengend teken van zegening.
Hmm alweer een vrouw... Een hele mooie woeste nog wel. Dat zal Zijne Slechtheid Goed doen.
* De roeken kekken door het open plafond naar de buitenlucht. Hun gesnater is morse van de Prins Der Duisternis. Sinte Lurky luistert naar hun boodschap.
Heel goed doorgebrieft mooie vogels. Groet de God van het Hellevuur: zijn afgezaagde, o zo bijster originele flauwe tips worden uitgevoerd: ik zal de dromen van deze stervelingen aftappen zodat hun diepste wensen voor mij geen geheimen zijn. Zeg Satan ook maar meteen dat hij met zijn ongeknipte klauwen en z'n slapppe geschubte gevalletje van ze af moet blijven! Voorlopig zijn het MIJN gelovigen!!!
Bwoehahahahaha
* De Sinte weet dat De Duvel graag gescheld hoort en een afschuw heeft van mooipraterij.
een donderwolk trekt langs de zon en een bliksemschicht doorklieft de hemel tot op het altaar waar het een hoopje verdroogde lavendel verschroeit.
BWHHHOEEHEEEWHAHAHAHAAHAHAAWHAAAHHIEEEEEEEEWHAHAHAHAHAHAAAAA
Oooops.
[Dit bericht is gewijzigd door Lurky op 10-09-2002 22:42]
De Zwarte Bok is vertoornd, laat zich in vol ornaat zien en bulderd door de kerk.
Een voor menselijke oren niet aan te horen geluid schalt met meer dan 200 decibellen door de lucht en zelfs Sinte Lurky voelt een akelige rilling in haar oren
Haar heilige haren worden in 1 ruk achterover getrokken en als een soort van pantone pijn voelt Sint Lurky talloze zweepslagen op haar mooie rug terechtkomen
Zelfs voor onze heilige is dit geweld niet te harden en even verstart ze als de Zwarte Bok haar afgebeten toesnauwt: Behave or I'll come for your soul!!
Een honderste van een seconde later is het weer stil in de kerk
Phoenix kijkt wat verdwaasd omhoog, ongelovig over wat zij zojuist aanschouwd heeft
Onze Heilig "toch niet zo onaantastbare" Sinte Lurky nog veel verdwaasder, al wat blijft is stilte.....
Gatver, hoe komt dat nou weer. Nouja, het gaat er wel weer een keer af.
* Dagobert loopt rustig in de rondte en na een poosje knielt hij weder neer bij het altaar.
Oh, gij slechtheid, willigt U mijn wens in? Helpt U mij met de verlossing? Staat U mij bij?
* Het wordt angstig stil in de kerk. De vrouw naast hem stopt haar woorden en kijkt verschrikt. What is going on?
In de sacrale stilte van de kerk klinkt een zacht geruis vanuit het voorportaal. Alsof een windvleug heel laag over de bosgrond gaat.
Dagobert die al lang op een duidelijk teken van de St. Lurky wacht draait zich om. In plaats van de geestverschijning van de Stoute Vrouwe ziet hij de bodem bewegen...
Een stoet mieren loopt richting altaar. Ze lopen langs de kerkgangers als zijn die te omzijlen obstakels. De schier eindeloze kolone verdwijnt in een spleet onder de kansel.
Verbijstert zien de gelovigen de eindeloze hoeveelheid oranje-rode diertjes in de spleet gaan. Zoveel dat het lijkt alsof ze vandaaruit ondergronds naar buiten gaan en steeds rondjes lopen. Dagobert en Phoenix wisten niet dat er zoveel mieren op het eiland waren.
Ineens hoort Dagobert een zacht stemmetje van een oude bekende:
Hier is de ranja zonder rietje van Pluisjes Ranjastalletje (5) waar je om hebt gevraagd.
* Dagobert kijkt naar de kansel waar de stem vandaan komt... Hij gelooft zijn ogen niet. Bovenop het vermolmde spreekgestoelte, op een paddestoel die uit de rotte lessenaar groeit, staat Phidanthius. De zoon van de mierenkoningin Seretta die met haar volk in Het theehuis in De Tuinen van Fok bij Dagobert woonden. Hij spitst zijn oren om het zachte stemmetje te verstaan:
Mijn volk en ik brengen je, in opdracht van onze Schutspatroon de heilige biologe Sinte Lurky, de gevraagde ranja...
* Phoenix voelt een spet vocht op haar gezicht. Ze veegt en het voelt plakkerig. Het lijkt wel bloed. Ze kijkt naar haar vingers en ziet een oranje-rode substantie. Ze ruikt eraan en deinst even terug: het stinkt naar rottende sinasappels. Een verweerd beeld aan een zijbeuk lijkt kwa vorm nog op de afbeelding van Zijne Koninklijke Slechtheid De Prins Der Duisternis De Oude Duivel Lucifer AKA Satan Himself. Uit de saterachtige opengesperde muil van de gehoefde stenen manspersoon druipt oranje vocht. Het lijkt of zijn mond bloed kwijt... Dagobert die nog steeds probeert de stem van Phidanthius te verstaan en zijn oren gespitst hield, schrikt van een luide holle lach die door de gewelven denderd.
Nu ze wat achteruit is gestapt ziet ze waar het vandaan komt.
Het kwijlen wordt steeds heviger en spoedig braakt het beeld stromen akelig verrotte ranja.
Dagobert,
Phoenix,
gelooft in de kracht van de natuur.
Alles bestaat uit de som delen...
Zoek het grote in het kleine
Van microob tot moloch
....
Bwoehahahahaha
"Geloof in de kracht van de natuur"
De woorden blijven door haar hoofd galmen. Als ze ziet hoe de golf gistende ranja de route van de immer voortrennende mieren nadert, bukt ze zich en probeert ze met haar handen de stroom te keren. Ze walgt van de lucht van het goedje. Zelfs het verregaande rottingsproces heeft de weezoete walm van het bocht nog niet geheel weten weg te nemen. Ze draait haar hoofd, niet alleen om haar neus zo ver mogelijk bij de weerzinwekkende drank vandaan te houden, maar ook om te kijken naar de man die ook in de kerk aanwezig is. Hij staat heel geconcentreerd te luisteren naar de kansel? Een frons vormt zich in haar voorhoofd.
"Ehm... meneer?" vraagt ze.
"Ssssssssssssst - anders kan ik Phidanthius niet verstaan!" sist hij haar toe.
"Zoek het grote in het kleine" had St. Lurky gezegd - nou, híj is alvast begonnen!
Nog steeds niet begrijpend wie (of wat) Phidanthius is, kijkt Phoenixx de andere kant op, naar de eindeloze stroom mieren die de kerk in loopt. Het lijkt wel of... ja, inderdaad... hoewel de laatste mier nog steeds niet in zicht is, is de rij toch minder dik geworden. De afstand tussen een mier en de mier die daar achter loopt is korter geworden! Zou hun taak volbracht zijn of... nee toch! De gedachte alleen al maakt haar onwel. Dat iemand het toch in zijn of haar zieke hersenen zou durven halen deze dappere diertjes met hun heilige taak te stoppen door... een verdelgingsmiddel te gebruiken??? Met moeite onderdrukt ze de braakneigingen. Verwachtingsvol kijkt ze weer naar de man. Als hij zijn gesprek met Phi-dinges heeft beëindigd zal hij haar wel het een en ander kunnen uitleggen. Hoopt ze...
* Dagobert gaat zitten op een van de houtenbanken in de kerk. Legt zn hoofd op zn knieen en valt in slaap.
Sorry, inspiratie is er ff niet vandaag
De mieren komen ook van steeds verder uiteengelegen plaatsen aanlopen. Net als de ranja raken zij over het hele eiland verspreid. Het eerst zo opeenkrioelende leger blijkt nu te bestaan uit gestaag doorwerkend volkjes. Van heinde en verre verschijnen ze met hun vrachtje oranje vocht.
Ze komen van Pluisjes Ranjastalletje (5) uit De Fok! Ontbijterie - Episode 2 en de Fok!eiland kinderdisco .
Ze zijn vol goede moed dankzij het door inteligente werkmieren gehackte eiland-netwerk uit de computer winkel .
De boodschap is duidelijk:
All YOUR RANJA ARE BELONG TO US
Druppeltje na druppeltje brengen ze in de spleet onder de kansel. De ondergrondse gewelven bulken inmiddels van de ranja.
In de krochten en kerkers mengt de limonade zich met al het gruwelijke wat daar in de naam van Zijne Slechtheid is opgeslagen door de gelovigen. De ranja verrot onder deze kwalijke invloed en verandert in een soort compost-sap.
Eindeloos blijven de mierenvolkeren af en aan lopen. Eensgezind dragen bergmieren, tuinmieren, rotsmieren, moerasmieren, kantoormieren, speeltuinmieren, terrasmieren en stal-, stoep- en keukenmieren druppeltjes ranja de kerk in.
De kerk lijkt wel een fabriek: uit alle openingen in beelden en nissen stroomt de verotte ranja.
Iedere geheime ruimte in de Satanskerk raakt gevuld.
De zoele verotte ranjawind waait op de wens van Sinte Lurky langs de wangen van Phoenix en wappert door Dagoberts pij...
Twijfel niet aan de natuur
Ranja is de kleverige kracht
Een voor allen en allen voor één
Twijfel niet aan de kracht van de ranja
...
* Als de heilige biologe nog had geleefd, was ze de ranja onder de microscoop gaan onderzoeken... Het goedje bevat blijkbaar een bijzonder stofje. Dagobert bukt en proeft ervan. Ineens verandert er iets aan hem...
Nu ze een hogere entiteit is geworden doorziet ze automatisch welk stofje dat is. In de kerk wordt dankzij de gigantische operatie dat specifieke zoetmakende stofje uit de ranja omgezet in een 'slechteheidsopwekkende' stroperige samenstelling.
Bwoewahahahaha
[Dit bericht is gewijzigd door Lurky op 13-09-2002 11:46]
Dank U heilige Sinte Lurky, ik voel me goed en ben wellicht tot meer in staat. De overname van de ranja lijkt gesmeerd te lopen. Dank U, dank U.
* Dagobert staat weer op, keert zich om en aanschouwt hoe de mieren hun taak verrichten.
Hoe hard ze ook werken. Nog is niet alle ranja gevonden. Het eiland blijkt er vol mee. Haast iedere plaats is er van doordrenkt...
quote:mijn kasteel is denk ik zo'n beetje de enige plek waar geen ranja is
Op zondag 15 september 2002 13:25 schreef Lurky het volgende:
* De mieren gaan gestaag door met hun werk. Inmiddels zijn er bosmieren teruggekeerd uit De Grotten van Fok.
Hoe hard ze ook werken. Nog is niet alle ranja gevonden. Het eiland blijkt er vol mee. Haast iedere plaats is er van doordrenkt...
[edit] huh weird wrom neemt ie niet ut hele stukje [/edit]
Jouw naam, je goede invloed op het eiland en je ranja-vrije-zone zijn Sint Lurky welgevallig. Je schoonheid bekoort bovendien Zijne Slechtheid Satan.
Gezegend ben jij
Vixen from Hell
Bwoehahahahaha
* Voor de zekerheid stuurt St Lurky wat mieren met Vixen mee. Opdat Vixen altijd verschoond moge blijven van het oranje goedje en geen zoetsappige smet op haar mooie verderfelijkheid zal komen.
De lichter beladen cafeemieren uit MarkyB's BierKiet helpen ze de brokken naar binnen te dragen.
Sint Lurky spreekt tot haar gelovigen:
De aanbidding van het Ranja Kalf moet gestopt.
Gaat heen naar de Boerderij en stelpt de melk van de Oranje Koeien....
WHOEoeOEWoehoeWoeOEoeeeeeeeoooooooooo
* Phoenix , Vixen en Dagobert kijken om... In het portaal staat een wolf. Hij loopt de kerk binnen en jankt een lied. Het echoed in de nissen. Voorzichtig verplaatst hij zijn poten zodat hij geen miertje verplettert. Na elke stap likt hij de ranja af. Al zingend en likkend loopt hij naar Phoenix en likt haar in het gezicht. Met zijn snoet duwt hij een veeg satansranja tegen Phoenix' lippen.
Het smaakt beter dan het ruikt en ze likt haar lippen af...
Volgt de wilde hond naar de bergen...
Gaat met hem mee en jaagt het vee...
Bwoehahahahaha Gezegende Gelovigen
Hij zal me lieden, hij weet wat te doen, hij....de machtige wolf 
* De wolf stapt naar buiten en kijkt dan nog eenmaal om, hij wacht op Vixen en Phoenixx.
[sub]Ben nu echt weg[/me]
"Wat is er jongen, wil je dat ik met je mee ga?" vraagt ze het dier als hij, telkens omkijkend, van haar weg loopt. Ook de man die in de kerk was, is inmiddels naar buiten gelopen en wacht op iets of iemand. Op haar? Of op de andere vrouw? Een denkrimpel vormt zich in haar voorhoofd. Inderdaad - St. Lurky had tegen haar gesproken. Vixen from Hell had zij de vrouw genoemd, toch? Phoenixx staat weer te denken en dat bevalt de wolf totaal niet. Met een dwingend gehuil gebied hij de vrouw op te schieten.
"Oke dan, rustig maar, ik kom al hoor!" mompelt Phoenixx, als ze voorzichtig om de mieren niet te verstoren, naar buiten loopt.
De lucht wordt donkerder en donkerder, een dik wolkendek trekt over het eiland. Het wind raast onverminderd voort en begint steeds kouder te worden. De wolf loopt door, waarheen weet niemand, waarschijnlijk alleen hijzelf, als hij het al weet. Hij kijkt niet achterom en blijft maar lopen. Dagobert probeert te bedenken waar hij heen gevoerd wordt, het lijkt erop dat de wolf hen richting het bos brengt of zal hij het bos mijden en loopt hij richting de zee of naar Equilans toren. Het blijft onduidelijk
Ze lopen achter de wolf aan naar Wati's ver afgelegen Boerderijtje in de bergen .
Daar gaan ze de ranjakoeien de stuipen op het lijf jagen om ervoor te zorgen dat de ranjamelkproductie en daarmee ook de ranjachokoloade-fabricatie stopt.
Volgt de Wolf
Danst met het kalf
Eet meer rundvlees
Bwoehahahaha
* Met Vixen heeft Onze Stoute Vrouwe in opdracht van Zijne Slechtheid een ander plan... Zij heet niet voor niets From Hell. De rotte ranja is voor haar zoete limonade. Nee Vixen zal een heel eigen plan uitwerken en zich met de overigen verenigen als haar tijd daar is...
Sinte Lurky, accepteer dit aanbod, mijn dank is groot voor de vertoonde daadkracht. Zo zouden meer mensen moeten zijn, zo goed als U, U de grote slechtheid.
Eragh, Naheb Eregmo
* Dagobert staat op, bindt zijn zwaard om, slaat zijn cape dicht en vertrekt.
Jeragh, Naheb * Scheeuwt hij. Naheb......naheb.....galmt het door de kerk.
Op het altaar ligt de krans van ingewanden die zij in elkaar had geknutseld. Dagobert heeft deze fraai over het altaar gedrapeerd, als een waardige offerande. Phoenixx glimlacht goedkeurend, maar toch kan ze het niet laten om nog wat te herschikken. Het hart kan nog net iets meer naar het midden, en dat stuk van de lever nog wat opzij... Typisch vrouwen-eigen natuurlijk om datgene waar de man zo zijn best op heeft gedaan toch nog wat te proberen te verbeteren...
"St. Lurky - wij hebben uw queeste volbracht naar ons beste kunnen.
Accepteer deze krans, het bewijs dat deze koe nimmer meer ons Eiland zal vervuilen met haar door ranja vergiftigde melk.
Naast ons ligt het vlees van deze dappere koe, die door haar leven te geven haar zusters heeft behoedt voor eenzelfde lot.
De dappere koe die door haar leven te geven ervoor heeft gezorgd dat haar zusters dit mooie Eiland kunnen drenken in de Milkachocolade-melk.
Zegen dit vlees en sta ons toe ons te voeden met dit in uw slechtigheid gedrenkte vlees.
Hail Lurky!
Met een laatste buiging naar het altaar trekt Phoenixx zich terug naar de zijkant van de Kerk. Ze pakt een karbonade en houdt deze voor aan de wolf die hem met graagte verscheurt en opschrokt. Voor haar zelf neemt ze een kleiner exemplaar. Ze zet haar tanden in het nog rauwe vlees en eet gulzig van het nog verse vlees, het bloed langs haar kin druipend...
De bloeddruppel druppelen op de grond. Een klein plasje ontstaat. Dagobert stopt zijn buidel in zijn cape en loopt op ze af. Hij pakt een stuk karbonade, gaat stilletjes naast ze zitten en begint te eten
Sint Lurky bekijkt het tevreden: de Kerk is langzaamaan een toonbeeld tegen de zoetsappigheid geworden. De missie voor de zwartgaligheid begint zijn eerste vruchten af te werpen.
Nochthans kent de Kerk te weinig gelovigen om ook Zwarte Bok tot regelmatige verschijning te verleiden. Zijn afwezigheid stemt Hare Slechtheid onbevredigd.
Een koe is De Vorst Der Duisternis niet genoeg.... Hij eist maagendenoffers van zijn toegewijde Sinte... Sint Lurky kan niets dan gehoorzamen: in ruil voor alles wat ze nog kan betekenen sinds haar dood moet ze voldoen aan de grillen van Zijne Slechtheid...
Ze ziet Dagobert en Phoenix. Dagobert die ze nog, vlak voor haar dood had willen eren met bloemenhulde die ze samen met het slangenkindje Callista voor hem een zijn aanstaande vlechtte... Getrouwd zijn ze nooit...Tocht voelt ze de gespannen verwachting van een nog oningeloste belofte, niet voltrokken huwelijk hangen in de kerk. Ze kijkt naar Phoenix en Dagobert...
Zal het wat worden tussen die twee? Gaat Dagobert zijn gelofte aan Rebel-Girl ook geven aan deze Phoenix? Phoenix in wie alles smeekt om een huwelijk... Waarom ziet Sinte Lurky dit ineens? Kan poligamie, veelwijverij en het houden van orgies het eiland terug brengen in het Duistere Verleden? Zullen Oude Tijden opstaan en herleven?
Sint Lurky gelooft heilig in de Kracht van de Slechtheid. Haar stem galmt door de kerk:
Breng mij een toekomstige bruid!
Laat haar het eiland genieten en
besmetten met haar wellust
zolang het nog kan!
Bwoehahahahaha
Graag zou ik boete doen, mijn onschuld weer terugkrijgen.
Zodat ik weer terug kan keren naar de wal.
Mooie kapel touwens, is er ook een collecte-zak?
Op de vraag over de collectebus knikken ze naar het altaar waar de offergaven liggen.
Sint Lurky ziet de nieuwe gelovige die zo ver van huis geestelijke bijstand zoekt en verlichting voor zijn lijden...
De wolf snuffelt in de lucht en stopt even met eten. Hij bespeurt iets.
Een geluid dat lijkt op een stem ritselt op de wind door het geknisper van het mierentapijt. Het is voor DiRty alsof hij woorden hoort... Sterker er klinkten woorden die hem aanspreken...
Koester je zonden en
vergeet je onschuld
Wat je deed is je vergeven
Kom hier leven en laat ze beven
Zeven maal zeven rondjes ranja
zullen ze je geven en
jij zal ze over je schouder gooien
en niet omkijken naar
de zoetheid die achter je is.
Bouw hier je thuis...
Bestrijdt de motor
Behoedt mijn natuur
....
Bwoehahahahaha
Mijn dank voor de profetische woorden, de karbonade (goed op smaak) en het ontslag van vervolging.
*Werpt een rolletje (bloed)geld naar het altaar*
Een preekgebed volgt, hij vraagt om een goed leven voor Rebel, dat ze gezond mag blijven. Hij mist haar. Een traan rolt over zijn wang, hij stopt de ketting back en gaat weer bij Phoenixx zitten.
Met lede ogen zag Phoenixx het verdriet waaronder de man gebukt ging aan. Ze zou hem graag opfleuren, maar hoe? Hoe kan je iemands pijn wegnemen als je niet weer waar het zeer doet? Ze zou zo veel willen doen, maar ze kan het niet, ze weet niet hoe...
Dan komt Dagobert naast haar zitten. Zonder er bij na te denken slaat ze haar arm om hem heen. Ze zegt niets, ze hoopt alleen dat hij het gebaar zal kunnen waarderen...
Hij klopt het zand van z'n schouders en verschuift z'n zonnebril iets. Hij pakt z'n wapen als voorzorgsmaatregel en laadt het door, de automatische warmte en -bewegings detector begint al zacht te piepen via de oortelefoon. Er is leven in het gebouw.
Op z'n hoede voor het onbekende bekijkt Simon het gebouw. De bouwstijl komt hem een beetje bekend voor van plaatjes uit de oude geschiedenis boeken. Een kerk gebouw. Dat moet eonen geleden zijn dat mensen nog in goden geloofden. Tegenwoordig komt het niet meer voor, op de SDF-1 kan het ook niet . Na de laatste oorlogen zijn de kerken opgegaan in het algehele machtsorgaan. Er zijn teveel mensen door hun geloof en de uitvoering daarvan gestorven .. De planetaire uitbreidingen van het oude rijk ging vergezeld van religieuze fanaten die zich opofferden om hun/het doel te bereiken. Het doel heiligde alle middelen.
Simon zucht zacht en denkt aan alle gevallenen terwijl hij rustig de "kerk" bekijkt. Binnen gekomen ziet hij in één oogopslag het altaar en de twee "mensen" en een op een noordelijke wolf lijkend dier. Hij beweegt zich amper en bekijkt het tafereel met verwondering. Hij wacht op de dingen die komen gaan. Zacht in z'n oor hoort hij de computer die een analyse maakt van mogelijkheden met de gegeven omstandigheden.
* Even later schrikt hij plots wakker van het gekraak van de deur. Een man stapt binnen. Het is een onbekende, een vreemdeling. Dagobert kijkt hem aan, observeert en wacht af
Door de schok waarmee Dagobert wakker schrikt, wordt ook Phoenixx bruut uit haar gedagdroom teruggehaald. Al snel ziet ze de reden van hun verstoring. Een in camouflage pak gehulde vreemdeling staat daar - versierd als een kerstboom met allerlei electronische snufjes - naar hen te staren. Hoewel - het is niet echt staren, observeren is een betere omschrijving. Aan haar voeten voelt ze de wolf bewegen. Hij had zijn kop opgetild, even gesnuffeld en was weer verveeld gaan liggen. De wolf had onze vreemdeling als "niet interessant" afgedaan. En Phoenixx was dezelfde mening toegedaan. Met haar verscherpte zintuigen kon ze waarnemen dat de man niet bang of aggressief was, en dus ook niet de moeite waard om veel aandacht aan te besteden.
Ze trekt Dagobert wat steviger tegen zich aan en fluisterd zacht tegen hem: "Niet zo schrikken, joh! Niks aan de hand... Ondanks dat 'ie er wat maf uitziet zal het gewoon een gelovige zijn die voor hare Slechtigheid een kaarsje komt branden. Ook Onze Slechte Vrouwe heeft rare kostgangers!" Of het nu de rustgevende woorden, zijn vermoeidheid of de welhaast hypnotiserende klank van haar stem was blijft onduidelijk, maar Dagobert valt tegen haar schouder in slaap. Zowel Phoenixx als de wolf houden de vreemdeling met een half oog in de gaten.
In de kerk aangekomen knield ze neer op de met as bedekte vloer en vouwt ze haar handen. Als ze echter ook haar ogen sluit, overspoeld haar opeens het gevoel van de aanwezigheid van een sterke geest.
Verschrikt opent ze weer haar ogen en wankeld schichtig om zich heen kijkend de kerk uit...
Doodmoe besluit de de nacht op het strand door te brengen..het is al laat..
Het blijft stil, op het gesuis van de wind na. Dagobert denkt even en loopt richting de deur. Voorzichtig doet hij de deur open, stapt naar buiten en sluit de deur achter zich. Hij doet een paar stappen in de duisternis.
Een beetje achteraf, in het ligt van de maan, ziet Dagobert de skyline van Fok!Eiland. Hij luisterd....hoort niks....of toch? Zachtjes, alsof hij niet gehoord wil worden. Voetstappen naderen, Dagobert ziet niks, totdat hij plots wordt bet gehouden. Met grof geweld worden zijn worden op zijn rug gehouden. Een ranja walm nadert zijn neus, hij staat op het punt van kokhalzen, gelukkig verzacht de wind het leed. Dagobert draait zich om, hij ziet een figuur uit het verleden. Beelden schieten door zijn hoofd, een rustiek kasteel, een ondergronds huis, een wilgenboom, telkens weer was het hem en nu alweer. Hermes.
Ik zei toch dat we elkaar weer tegen zouden komen? Dacht je nu echt veilig te zijn voor mij in dit hok? Dacht je nu echt dat ik zou vergeten wat je mijn zus hebt aangedaan?
* Met lichte drang draait hermes Dagobert zijn armen nog wat steviger op zijn rug
quote:Ik doe mee!!
Op zondag 14 april 2002 00:54 schreef Mijn_naam_is_Legioen het volgende:[..]
Gewoon, voor de Fun...
dat doen wij Satanisten nou eenmaal
Zachtjes was het dier overeind gekomen en Dagobert op afstand gevolgd. De weezoete geur van ranja had de neus van het dier bereikt, en dat kon nooit veel goeds betekenen. De wolf volgde Dagobert naar buiten. Zich schuil houdend in de nachtelijke schaduw van een deels afgebrokkelde steunbeer zag het beest dat Dagobert gezelschap kreeg van een voor de wolf onbekend persoon. De bron van de ranja geur had hij hiermee ontdekt. Maar wat moet het dier er mee? Zou hij de man verscheuren? Zou hij iemand wakker moeten maken, en zo ja, wie dan? De andere vreemde man die loopt te zoemen van de electrische snufjes om hem heen? Of Phoenixx? Besluiteloos gaat het dier zitten en wacht af.
* Dagobert voelt zich machteloos in deze situatie. Hij wacht tot er wat veranderd in zijn situatie.
Laten we dit voor eens voor altijd uitvechten als mannen onder elkaar.
* Hermes laat de greep op Dagobert wat verslappen
EEN KNAAP!?!
Voor de Kerk van Zijne Geiligheid????
maar dat kan niet!!!
Dat mag niet
die jongen is al volgroeid
Daar moet onmiddelijk...
* In haar goedheid wil Sinte Lurky zich al over de snotaap ontfermen opdat de twee heren zich als Oud-Myceense aanhangers van de herenliefde zullen ontpoppen maar ze ziet dat deze jonge aap ranja-snot kwijlt. Het is een ranjamuil. Een aanhanger van de zoete rangjisten die de sfeer op het Eiland met hun brave maagdelijkheid verpesten. Dit is Sinte Lurky ongevallig.
Ze probeert terstond Phoenix tot pornografische perversiteiten te wekken. De novice is helaas in retraite in een zijbeuk van de kapel en in diepe trance geraakt. Heel vervelend in de Satansker: een niet-neukende non maar haar devotie is wel mooi.
Blijf mediteren
Phoenix en
ook jij zal je volledig
tot Zwarte Bok bekeren
* De eenzame pelgrims Orion 666, DiRty, Together Alone en Vixen From Hell zijn nog niet ingewijd genoeg voor de taak Hermes kennis te laten maken met de geneugten van het volwassen leven.
Faat, Craziest en Odulla zijn op bachantische orgie-missie Op een onbewoond eiland voor de kust van Fokeiland. Er zit de Sinte Biologe weinig anders op dan zich weer te verlaten op het dierenrijk.
Wolf kom hier
lief stout dier
speel met plezier
Phidanthus
brave mier
kom met je volk
en feestvier
eensgezind op
het ranjakind
* Hare Slechtheid dirigeert de mieren naar Hermes. Ze krioelen over zijn erogene zones en doen zich tegoed aan zijn ranjakwijl. De jongen danst de jitterbug, de boegiewoogie, de twist, de hully gully, de hiphop en de pogo tegelijk van de jeuk. De wolf komt uit de kerk gerend. Hij vind het storend dat iemand zulke ongecontroleerde spastische bewegingen maakt en wil de jongen in bedwang houden om hem normaal met de groep mee te halen doen. Zo zijn hondachtigen nou eenmaal. Hij springt de knaap omver...
Zijlings kijkt hij of dit Dagoberts goedkeuring heeft. Dagobert gaf het dier immers vlees. Nu ziet het dier de man in de pij als meerdere in zijn horde.
Ondertussen ligt Hermes te schurken en creepen op de grond terwijl Pidanthus op het puntje van zijn neus het mierenleger aanvoerd en de wolf hijgend in zijn nek hondenslijmdraden laat druipen...
Dagobert,
De jongen is bereid
Maar opgepast
voor de wandelende
stoppenkast
Bwoehahahahaha
Langzaam loopt hij naar de piepende deuren, als hij een luid: Bwoehahahahaha hoort. Hij schrikt op en kijkt om zich heen,
maar kan niemand ontdekken. Hij draait zich maar om, om terug te keren naar zijn pannekoekenhuisje
Dagobert fluit knerpsend hard op zijn vingers, waarna de mieren langzaam van het lijf van Hermes af gaan. Half verzadigd staan ze te wachten, ze willen meer.
Ik zeg dit een keer, hij is van mij en van niemand anders.
* Dagobert staat enigzins verdedigend tegenover Hermes.
En hoe had je dit gedacht uit te vechten. Mijn liefde voor Pisca zal nooit vergaan, zij zal mij nooit vergeten. Het is gedaan, het zal blijven. Ga op zoek naar je eigen geluk in plaats van jaloers het geluk van je zus teverstoren.
Voorzichtig kijkt ze rond zich heen, bevestiging zoekend dat ze echt wakker is geworden. Haar handen plakken en als ze ernaar kijkt blijkt dat ze nog onder het geronnen bloed zitten. "Mijn hemel - heb ik dat echt gedaan..." Vol walging smeert zij haar handen af aan haar broek. Haar kleding is smerig, maar intakt. De pornografische voorstelling van haar met een man met bokkenpoten waren kennelijk niet meer dan een vooruitziende blik. Als ze eraan terugdenkt, begint ze spontaan te kokhalzen.
"Waar ben ik mee bezig geweest? Wat heb ik aangericht? Wat..."
Zo snel als haar benen haar kunnen dragen rent Phoenixx weg van de "brandende bramenstruik". Ze weet niet waarheen ze rent. Ze wil alleen maar zo ver mogelijk weg van die plaats...
Jouw liefde voor Pisca is nooit echt geweest, anders had je haar niet zo schandalig verlaten.
Als ik je ook maar één keer in de buurt van Piscva tref...dan.... * Hermes balt zijn vuist en wijst er mee naar dagobert
En ik heb altijd van Pisca gehouden, jij bent degene die mij haar liet verlaten. Jij stond altijd tussen ons in, jij was de jaloerse broer. En jij weet net zo goed als ik hoe Pisca en Ik voor elkaar voelen.
Voorlopig merk ik er weinig van dat je eerlijk wil vechten... let maa reens op
* Hermes doet een stap naar voren richting dagobert en ziet de mieren ogenblikkelijk een barricade tussen hen vormen..
Je bent en zult nooit een partij voor mij zijn... Duidelijk dat je dat zelf ook weet en daarvoor bang betn
De Sinte ziet de mieren een brave rijdans doen tussen de mannen. De wolf staat er afwachtend bij te kwispelen. Waar Dagobert gaat zal hij gaan.
Pidanthus probeert als een idioot met gebaren Dagobert iets duidelijk te maken maar deze zit zo verscholen in de capuchon van zijn pij dat hij niet ziet wat er naast hem gebeurd.
De vrouw die zo maagdelijk was en mee heeft gewerkt aan het doden van de ranjakoe rende zoëven verwilderd de kerk uit.
De trouwe monnik van St Lurky had het niet door anders had hij haar kunnen opvangen en vertellen dat er na je eenmaal tot St Lurky bekend te hebben geen weg terug meer is. Eenmaal bekeerd is voor altijd bekeerd.
Toen ze als novice in diepe meditatie in de kerk zat verzonken met haar zwoegende boezem rustend op de leuning van een gebedsbank was de vrouw daar niet onopgemerkt gebleven.
Tijdens haar trance had Zwarte Bok zich aan haar opgedrongen. Ze was helaas nog niet bereid hem totaal te ontvangen. Een normale hysterische reactie die menig maagd had gehad voor ze zich zou open stellen voor haar eerste keer. Het huwelijk met de Prins Der Duisternis was echter onvermijdelijk.
Geduld had Hij Die Meester Is Van Elke Verleiding. Hitsig geworden van de gedachte aan Phoenix zou hij zich eerst maar weer eens storten op Hare Gheiligheid zijn onverzadigbare toegewijde Sinte.
Zij, wier lichaam al lang koud en vergaan was en voor wie vleselijke lusten niet meer in den vleze konden worden uitgevoerd, had echter zo haar eigen minnaar op het oog...
Buiten voor de kerk stond de gespierde knaap Hermes vervaarlijk met zijn halfgoddelijke door zijn moeder geschonken sylfydelichaam te pronken... Een boom van een jongen wiens mensenvader LWaS de favoriete stalknecht was van Sinte Lurkys leven.
Zo Sinten kunnen watertanden sloeg ze de knaap kwijlend gade...
Het begon te motregenen
Bwoehahahahaha
[Dit bericht is gewijzigd door Lurky op 18-10-2002 18:09]
Onzichtbaren zingen en een blijde Sinte lacht tewrwijl haar spookgestalte verschijnt in een spontaan ontvlammende braamstruik.
Hihahahahahaha
.
(OT *realplayer noodzakelijk)
De gloed in hun ogen beviel hem niets, daana de vluchtende dame en de strijdende mannen, demonische insecten en ander ongedierte. Nee wat hij in die tijd voor z'n ogen heeft af zien spelen voorspelt niet veel goeds.
En dan nu het ijslijke gegil van een stel onzichtbare kerkgangers, en dan de spectrale verschijning van de Heilige der Slechtheid. Hij weet dat z'n wapens er niets tegen kunnen doen.
Hij staat op en loopt naar de verschijning toe, bekijkt het van alle kanten en maakt er een foto van. Hij negeert de andere aanwezigen totaal. Dan vraagt hij droog.
Mevrouw de heilige kunt u misschien dat haardvuur aansteken , ik heb namelijk honger en heb wel zin om te BBQen. Sorrie dat ik geen aanhanger ben van uw geloof, maar ik mag wel zeggen dat u een hoogst wonderbaarlijke verschijning bent.
Lurky je roelt
Wekenlang heeft hij aangezien hoe braverikken en nieuwsgierigen een soort van feestcafé van de satanskerk dreigden te maken
Slechts eenmaal eerder heeft de Zwarte Bok zich gemanisfesteerd in het geniep,
zelfs de volgelingen van Sinte Lurky is het ontgaan, maar tijdens Phoenix haar diepe meditatie hield de Zwarte Bok zich bezig met diepe penetratie
Onwetend van wat er gebeurd is draagt dame Phoenix het vruchtbare ijskoude zaad van
de Zwarte Bok diep in haar Welk een wonderbaarlijke verrassing staat haar over 9 maanden te wachten
De Zwarte Bok is nog lang niet tevreden en besluit een schoonmaakactie in de kerk
Een golf van kots, stront en sperma vliegt Hermes om zijn oren, stikkend en kokhalzend deinst hij terug, Luitenant Simon van Robotech vliegt helemaal in één keer de kerkdeuren uit en ligt buiten de kerk in een hoop sterk naar ammoniak ruikende strontberg naar adem te snakken
De vliegende golf blijft even voor Dagobert hangen, de Zwarte Bok snuift zijn geur op en vliegt dan langs hem heen
Dit jonkie heeft potential om nog eens een goed satanist te worden en wordt met rust gelaten
De wolf is uiteraard meer dan welkom
Bij lange na is de Zwarte Bok nog niet bevredigd, zij ijskoude geschubte lid staat weer stijf overeind
Een dame zoals Phoenix weet een man slechts voor enkele minuten te bekoren
Wat de Zwarte Bok nodig heeft is een gewillige sloerie, eentje die zijn wensen in vervulling laat gaan, eentje die hem in hogere extase brengt door met warme lippen warm te laten worden wat nu koud is
De Zwarte Bok is op zoek naar Sinte Lurky.....
geur van een hartstochtelijke vrouw
Het kan niet anders dan dat Sinte Lurky in de buurt is zulke geuren worden door maagden niet verspreid
De Zwarte Bok zend zijn helse discipelen uit om Sinte Lurky's geur te volgen en haar te laten
weten dat zijne kwaadaardige Slechtheid in een ontvankelijke bui is
De enkele demoon die niet snel genoeg de orders van de Zwarte Bok opvolgt wordt onmiddelijk
gestraft met een ijzeren speer uit het achterste van Satan die zijn hart doorklieft
Geirriteerd schopt de Zwarte Bok het kadaver van de onwillige demoon opzij en al ijsberend
denkt hij terug aan de spirituele sex met dame Phoenix aan haar amechtige boezem en haar barensbereide heupen
Dat was niets, das was louter ter voorplanting van het kwaadaardige
Nu wil de Zwarte Bok echte kinky hardcore sex en daarvoor zijn er slechts weinigen geschikt.
De Zwarte Bok snuift nog eens diep, hij kan bijna niet meer denken van geiligheid als hij ruikt
dat zij eraan komt...
Onzichtbaar voor de levenden rukt Zwarte Bok de Vorst der Duisternis het vergane bruidskleed van Zijn toegewijde apostele Hare Gheiligheid Sinte Lurky. Hij neemt haar ribbenkast in zijn klauwen en voor hun geestesoog is zij weer bevleesd en mooier dan ooit. Haar lege bekken dode knoken lijkt een hete buik waaruit de kostelijkste sappen lekken. In werkelijkheid raakt Zijn geschubte lid behangen met spinnenrag.
De hete lippen van Hare Slechtheid likken het stof van de tijd van de Opperdemoon af. Haar tong kronkelt om zijn schubben en haar handen kroelen in de klittenvacht van zijn dijen. Hij trappelt met zijn hoeven. Vonken spatten in het rond. Dorre bladeren vatten vlam. Een plaatselijke brand likt langs de muren.
Satan's gespiesde staart geselt haar kale schouderbladen en priemt zich in haar anus. Zo komt het hun zelf althans voor in hun minnespel in het Diepste der Regionen. Wat zij zich bedenken is werkelijkheid in alle kwalijke geuren en verdorven verbeeldingen.
Zijn gespierde staart tilt haar omhoog tot zijn breed getande bek zich te goed doet aan het vlees van haar onderbuik. Slijm en kwijl gulpen over zijn gespierde schouders terwijl de Verdoemde Vrouwe zich vasthoudt aan zijn horens. Schokkend met haar knekelkast stiet zij schelle geluiden uit.
Haar holle oogkassen gloeien. Ze rolt sissend en kronkelend als een slang over zijn rug. Duivels soepel voor een kaal skelet en dringt met haar knekelvingers in hem binnen. Hij gromt en laat een lavastroom aan stinkend vuil stromen waarin ze zich laten vallen en voortrollen.
Door alle hoeken van de Stanskerk en in de hoogste gewelven ontstijgen zij hun lage bestaan en bereiken opperste esxtase op zware wolken plaatselijk boven dit plekje van het Eiland. Het donderd en bliksemt. Een oorverdovend lawaai maakt alle denken onmogelijk. De hele omgeving trilt. Lucifer bereikt Zijn hoogtepunt.
Stortregens slaan neer en rotte ranjastromen schuimen uit de portalen van de Brandende Bramenstruikkerk.
Een granaat verwoest het altaar en het laat een gapend gat in de achterwand achter. Dan wordt het stil .. erg stil . Simon kijkt verbijsterd naar de situatie en zijn positie in de mesthoop. Hij vloekt hardgrondig, en vervloekt deze onheilige plaats. Gelukkig zijn er geen slachtoffer gevallen .. De computer zend één woord naar hem toe .. "GodLike" ..
Dan vertrekt Simon naar z'n basis en laat de kerk voor wat hij is ,, voor nu dan ............
* Dagobert draait zich om en wil weg lopen. Plots voelt hij een hand op zijn schouder.
zwavelstinkende adem die Dago als ambrozijn de neus in komt spreekt hij tot Dagobert.
Dagobert mijn zoon, laat dat snotaapje van een Hermes toch brullen,
hij blaft hard, maar hij doet niets, hij houdt slechts van zijn zus net zoals jij dat doet
Hermes is nog immer beneveld van de kots, stront en spermadampen,
eer hij bijkomt is het eerste dat hij wil doen een uitgebreid bad nemen
De rauwe geslepen stem van Lucifer klinkt als de vriendelijkste vriend, de lang vergeten stem
van Dagoberts vader, het zoetgevooiste geluid van zijn broeder, de warme klank van zijn oude leermeester
Bescherm Phoenix, zorg ervoor dat mijn kind over 9 maanden in volle gezondheid gebaart wordt
Heb jij reden te twijfelen aan mijn doortraptheid? Denk je dat IK Lucifer mijn trouwe helper in de
steek laat? Natuurlijk krijg jij je Pisca zowaar ik De Heerser Der Duisternis heet
Jij krijgt haar veel eerder dan je verwacht... Zij zal de chaperone worden van Phoenix
Twee vrouwen zal je beschermen: een voor je eigen behoefte en een voor het algeheel nut.
* Hij ziet Hermes staan in de smurrie. Hij kijkt wat verwonderd uit zijn ogen. Dagobert ziet de twijfel en bedenkt zich geen moment. Hij loopt weg, op zoek naar Phoenixx.
Aangezien ze overal tegelijk kan zijn en nu toch al in hoger sferen verkeert besluit ze eens de randen van haar geloofsgebied te bezoeken...
De extase die Zwarte Bok haar gaf herinnert aan het opperste genot dat zij tijdens haar leven heeft mogen ervaren. Tijdens haar hoogtepunt in de wolken en zag van daar uit de grote liefde van haar leven liggen Op een onbewoond eiland voor de kust van Fokeiland
Hij had al vroeg in zijn leven zijn ziel aan de Duivel verkocht en zit daar doodleuk als ondode in liederlijke omhelzing met St Lurky's toegewijde Faat. Hoe het mogenlijk was dat hij die met Sinte een zeemansgraf had gevonden weer tot de levende was gaan behoren als ondode lag besloten in het verbond dat Zwarte Bok destijds met de maffiabaas had gesloten.
Met Satan wist je maar nooit... Het kon zijn dat ook de Heilige Lurky onderdeel was van een alles omvattende deal. Hoe het ook was, ze had haar zin in de liefde voor al wat leeft er alleen maar op vooruit zien gaan.
Dagobert, je bent in mijn genade gevallen. Maak je geen zorgen. Wie vertrouwt op Zwarte Bok zal krijgen wat hij zich wens. Alles komt goed.
Bwoehahahahaha
* Omhoog vliegt Sinte Lurky en zweeft in glijvlucht juichend over Fokeiland op zoek naar haar oude geliefden op hun orgie-eilandje.
In haar opstijgen heeft ze zaden rondgewerveld zodat deze neerwaaien in de Brandende Bramenstruikkerk. Op de humusrijke vuillaag onspruiten spontaan hennep, netelen, nachtschaden, papaveren, bilzenkruiden en natuurlijk bramenstruiken. Alles raakt versierd van bedwelmende bloemen ter ere van de Duistere Almacht.
Verstand op "nul", blik op "oneindig".
Hollen, rennen, vliegen, vallen, opstaan en weer doorgaan.
Maar ze is uitgeput nu. Al die tijd heeft ze geen pauze gehouden, niets gegeten of gedronken. Als ze niet zo moe zou zijn geweest zou ze hebben begrepen dat een normale sterveling dit nooit zou hebben volgehouden... Ze wil wel verder rennen, maar ze kan het niet. Opeens kan ze niet verder meer.
De afgelopen dagen ging het haar zo voor de wind. Letterlijk, welhaast. Een flinke storm was over het Eiland neergedaald, en welke bocht Phoenixx ook nam, steeds had zij de harde wind in de rug. Tot dit moment, tot deze plaats. Hier waait het niet, op een zwoel briesje na dat de trostomaten laat bungelen aan hun struiken, dat ruist door de aardappel-planten en de lucht bezwangert met de zoetige geur van de bramenbloesems. Een vermoeide glimlach verschijnt op Phoenixx' gezicht.
Ze had het zo snel niet herkend. Toen ze hier in volle vaart wegvluchtte, stonden de hennep, netelen, nachtschaden, papaveren, bilzenkruiden en bramenstruiken hier nog niet in zulke grote getalen. Normaal zouden deze planten ook niet allen tegelijk groeien en bloeien, maar hier - bij de heilige plaats van St. Lurky - kan natuurlijk alles!
Ze schudt haar hoofd. Welke waanzin was er in haar gevaren? Hoe heeft zij het in haar domme hoofdje kunnen halen om de Kerk de rug toe te keren? Beschaamd loopt zij de Kerk binnen. Bij het zien van de schade die is toegebracht aan het interieur van de Kerk fronst ze. Haar smaak zou het niet zijn, maar met allerhande onkruiden woekerend door de beschadigde achtermuur zal het St. Lurky welgevallig zijn - daarover heeft ze geen twijfel.
Phoenixx knielt voor de restanten van het altaar.
"Vergeef mij, St. Lurky, vergeef mij mijn dwaling.
Ik weet niet wat er in mij gevaren is.
Ik zal boete doen."
Naast het altaar ziet ze een donkerblauwe, beetje paarsige pij liggen. Een pij in de kleuren van versgeperst bramensap. Phoenixx kijkt naar haar eigen kleding. Deze is vies, gescheurd en versleten. Van toeval kan geen sprake meer zijn. Twijfelend of het nu wel gepast is om een Kerk te misbruiken als pashokje kijkt ze rond zich heen. Maar ach - de pij ligt daar toch niet voor niets... Snel trekt ze haar spijkerbroek en t-shirt uit en laat de pij over haar hoofd zakken.
Helemaal klaar voor een trouw en volgzaam leven in dienst van Hare Slechtigheid, valt Phoenixx in slaap.
Wat een geweldig begin - huh?
Nog één maal kijkt zij om naar het altaar, waar het gewas rustig heen en weer wiegt in de zwoele bries. Dan kijkt zij vooruit, naar de bossen, de heuvelen en de vlakte. De bomen zwiepen heen en weer, losse bladeren worden over de grond vooruit gejaagd - het Eiland gaat gebukt onder zwaar natuurgeweld.
Ondanks dat het er niet aanlokkelijk uitziet om deze kalme omgeving te moeten verlaten, gaat Phoenixx op pad. Ze heeft werk te doen...
Dagobert kijkt de kerk rond, het is leeg. Niemand is zo slim om ook Sinte Lurky te aanbidden op dit duistere tijdstip. Hij zoekt een rustige nis op en wacht op een antwoord.
Het zure zaad van Satan heeft een funeste uitwerking op de hormonen van de arme Phoenix. Ze is totaal dweepziek geworden en projecteerd al haar devotie op St Lurky.
Te laat heeft Hare Gheiligheid begrepen dat de penetratie van Het Kwaad in de schoot van deze uitdagende vrouw zaad heeft gezet. St Lurky was aangeroepen. De smeekbede weerklinkt nog tussen de muren. Zoals alles wat op deze aan Het Lage gewijde grond wordt gedaan of uitgesproken blijft dolen en echoën tot het aankomt in het luisterend oor van De Duistere Almachten.
Gelukkig is het nog niet te laat. St lurky zal er alles aan doen om het weerbarstige zaad van het kwaad uit Phoenix schoot af te drijven. Bezorgd gaat ze rond over het eiland op zoek naar Satans one-nightstand.
Onderwijl ziet ze Dagobert, haar trouwe monnik slapen... ze zegent hem en gaat voor hem uit op zoek naar Phoenix. Als Lucifer himself hem heeft beloofd dat deze vrouw een opstapje is naar de maagd Pisca dan zal dat zo zijn en heeft de Sinte er vrede mee. Immers elk doel om de eilandmaagden hun onschuld te laten verliezen is geheiligd voor Hare Slechtheid...
Whihihihihihiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
Dagobert denkt terug aan die gelukkige dagen op het kasteel van Wilgje en LWaS. De tijd die hem zo dierbaar was. Hoe langer hij denkt, hoe meer details hij voor zich ziet. Dagobert herinnerd zich het vertrek van Wilgje en daarmee ook zeker die ene keer dat ze terug kwam. Voor hem, met een zwaard.
Je bent altijd heel integer en oprecht Dagobert. Je hebt nog nooit iemand bedrogen, je staat altijd klaar om iemand in nood te helpen. Ja, jij bent echt de enige die het waard is dit bijzondere zwaard in zijn bezit te hebben.
Dat waren haar woorden toen hij haar vroeg waarom hij het zwaard kreeeg. Nooit tevoren besefte Dagobert zich hoeveel deze woorden betekenden. Een volgende traan rolt over zijn wang. Dagobert pakt een pen en een papier uit zijn cape en schrijft met sierlijke letters de woorden van Wilgje op. Hij rolt het papiertje op en steekt het door de ring van Rebel.
Dagobert opent zijn buidel en stopt het er in terug. In de buidel treft hij wat geld stukken en een briefje. Klein en opgevouwen, hij is ondertussen weer vergeten van wie het komt. Hij opent het en begint te lezen:
Lieve Dagobert,
Er is teveel gebeurd tussen ons. Ik weet nu dat j er altijd voor me zal zijn, maar een relatie zoals die was zla er tussen ons in ieder geval voorlopig niet zijn.
Als de tijd rijp is, wil ik wel een gesprek met je hebben, maar dat is niet nu.
Ik hoop dat je het begrijpt
Liefs
Pisca
Een derde traan vormt zich, maar nog voor hij over Dagoberts wang rolt springt Dagobert op. Het is genoeg geweest met het wachten. de tijd heeft gerijpt, Hermes boeit hem niks, de Sinte zal hem beschermen, zij was het immers die hem aan Pisca hielp herinneren. Hij gaat terug en zal haar vinden.