Ik ben in mijn jongere jaren misbruikt, en dat heb ik 3/4 jaar geleden aan mijn ouders verteld.
Vanaf dat moment hebben ze me constant op een botte manier benaderd, zo van: Wanneer ga je een keer naar de politie?.. Nooit hebben ze gevraagd hoe ik me erbij voel, constant moest ik aanhoren hoe hun zich erbij voelden. Het erge is nog dat hun mij vroeger met die vent mee lieten gaan, omdat het een 'vriend' van hun was, maar ik mocht vroeger altijd alleen met hem mee en mijn broertje niet. Ook gaf hij meestal alleen aan mij cadeautjes, weer mijn broertje niet. Dan moet je als ouder toch denken dit klopt niet?
Verder is het bij ons thuis altijd rommel. Als ik er iets van zeg is het altijd; Stel je niet zo aan!
Mijn moeder kookt eten in een vieze koekenpan die ze alleen met water omspoelt, weer kreeg ik te horen
Stel je niet aan!
Ook eten we bijna altijd ongezond, of patat (2/3 x per week uit een vieze frituurpan!) verder lasagna enz..... Ook dat vind ik niet fijn.
Toen ik jarig was kreeg ik 50 euro ( Niks mis mee!) maar ze zeggen je krijgt ¤50,00 omdat je broertje dat ook heeft gekregen voor zijn verjaardag en we willen geen verschil maken, maar 2 weken daarna geven ze hem 150 euro voor kleding en bij mij hebben ze dat nog nooit gedaan.
Oké ik heb altijd gezegd tegen hun dat ik niet zovaak geld van hun wil omdat ik weet dat ze zelf ook krap zitten. Maar als ik een keer 10 euro nodig heb krijg ik te horen; Je hebt toch nooit geld nodig??
Sinds 2 jaar heb ik een hele lieve vriend, waarbij ik vaak blijf overnachten i.v.m. de situatie thuis, dan worden ze boos omdat ik daar zovaak ben. Maar met hun valt ook niet te praten. Als ik me moeder sms om door te geven dat ik bij mijn vriend blijf krijg ik ook geen antwoord terug.
Wat denken jullie hiervan?
quote:Op donderdag 11 juni 2009 15:15 schreef mstr het volgende:
Hoe oud ben je?
-edit-
En hoe oud ben je idd??
quote:En meteen een bijbaantje vinden zodat je ook voor jezelf kan zorgen.Op donderdag 11 juni 2009 15:15 schreef Skylark. het volgende:
Op kamers gaan. Z.s.m.
als je moeder zo kookt, dan ben je het gewend en zul je het niet in eens opmerken als je ouder bent geworden
quote:Ze ziet toch hoe het er bij haar vriendje aan toe gaat, dommerik.Op donderdag 11 juni 2009 15:28 schreef JoPiDo het volgende:
dit is echt duidelijk een onzinverhaal
als je moeder zo kookt, dan ben je het gewend en zul je het niet in eens opmerken als je ouder bent geworden
quote:Ahum, mijn vader kon ook voor geen meter koken en dat was op mijn 16e nog net zo abominabel als op mijn achtste hoor. Hoe ouder je wordt, hoe meer het duidelijk wordt als je ouder niet c.q. slecht kookt. Zeker omdat je hoe ouder je wordt normaal gesproken ook vaker ergens anders eet dan thuis aan tafel.Op donderdag 11 juni 2009 15:28 schreef JoPiDo het volgende:
dit is echt duidelijk een onzinverhaal
als je moeder zo kookt, dan ben je het gewend en zul je het niet in eens opmerken als je ouder bent geworden
quote:Zwaar klote, zwaar klote.
Toewerken naar zo snel mogelijk het huis uit en lekker voor jezelf zorgen, zo snel als maar kan.
Het alternatief is je moeder (ouders) te veranderen, maar dat is doorgaans ijdele hoop.
Helaas rest er dan weinig, dan voor jezelf te kiezen.
quote:Tienermeiden willen nog wel eens plots op hun figuur gaan letten en dan valt het wel op als je moeder zo waardeloos kookt hoor!
dit is echt duidelijk een onzinverhaal
als je moeder zo kookt, dan ben je het gewend en zul je het niet in eens opmerken als je ouder bent geworden
en zo te horen is er duidelijk een communicatieprobleem in dat gezin
en een probleem met het tonen van gevoelens. Lekker om daar op te groeien! Snel het huis uit als het kan, TS 
Kan alleen maar beter zijn voor jezelf en voor de band met je ouders.quote:aangezien het topic in PUB is begonnen lijkt me het nog een tiener, maar goed.Op donderdag 11 juni 2009 16:10 schreef LoudGirl het volgende:
Iets van hulpverlening lijkt ook wel een strak plan. Maatschappelijk werk, schoolpsycholoog? Weten we nu al hoe oud TS is?
we wachten geduldig af
quote:De afwaskwast ookOp donderdag 11 juni 2009 18:10 schreef JoPiDo het volgende:
Ik vind wel dat de TS zich erg negatief uit laat over de koekenpan, de koekenpan is een onderschat stuk gereedschap in de hedendaagse keuken
quote:Weet ze wel dat het verplaatst is?Op donderdag 11 juni 2009 16:47 schreef Nijns het volgende:
Ik ben benieuwd of de TS nog antwoorden geeft op deze (belangrijke) vragen. Daarom tvp
quote:Dat maakt toch niet uit voor de MyAT's van TS?
quote:neit meer ingelogd
quote:
oh, daar kan ik uren over doorgaan, over de afwaskwast
Wegwezen.
anyway. zo snel als mogelijk weg daar en op jezelf. niet met die vriend samen, maar op jezelf. (op die leeftijd vooral niet doen, want dat gaat fout)
ik ken iemand anders die ook helemaal niet kon opschieten met haar ouders, maar sinds ze daar weg is gaat het ee stuk beter met de relatie met haar ouders. They couldn't be any prouder.
quote:Je kan je ouders niet de schuld geven van een pedo die met zijn tengels aan je zit. Hoe erg je ouders ook op hun hoede zijn, sommige ouders kunnen dit niet voorzien. En je kan al helemaal niet de schuld geven aan je zelf dat je dit overkomen is, laat staan aan je ouders. Sommige dingen kan je gewoon niet zien aankomen als ouder. Dat kan liggen aan het feit dat ze wat sociaal onhandig zijn, ze hun kop in het zand steken of dat de dader het zo slim gespeeld heeft dat ze het niet door zouden kunnen hebben.Op donderdag 11 juni 2009 15:11 schreef tra7 het volgende:
Oke laat ik beginnen met mijn verhaal:
Ik ben in mijn jongere jaren misbruikt, en dat heb ik 3/4 jaar geleden aan mijn ouders verteld.
Vanaf dat moment hebben ze me constant op een botte manier benaderd, zo van: Wanneer ga je een keer naar de politie?.. Nooit hebben ze gevraagd hoe ik me erbij voel, constant moest ik aanhoren hoe hun zich erbij voelden. Het erge is nog dat hun mij vroeger met die vent mee lieten gaan, omdat het een 'vriend' van hun was, maar ik mocht vroeger altijd alleen met hem mee en mijn broertje niet. Ook gaf hij meestal alleen aan mij cadeautjes, weer mijn broertje niet. Dan moet je als ouder toch denken dit klopt niet?
Als je hier niet over heen bent, ga naar de huisarts en laat je verwijzen naar een hulpverlener.
Been there, done that, burned the shirt.
quote:Wat maakt het uit of je moeder terug smst of niet? Je hebt de boodschap doorgegeven en klaar. En kleine broertjes of zusjes voortrekken gebeurt bij elk gezin.Verder is het bij ons thuis altijd rommel. Als ik er iets van zeg is het altijd; Stel je niet zo aan!
Mijn moeder kookt eten in een vieze koekenpan die ze alleen met water omspoelt, weer kreeg ik te horen
Stel je niet aan!
Ook eten we bijna altijd ongezond, of patat (2/3 x per week uit een vieze frituurpan!) verder lasagna enz..... Ook dat vind ik niet fijn.
Toen ik jarig was kreeg ik 50 euro ( Niks mis mee!) maar ze zeggen je krijgt ¤50,00 omdat je broertje dat ook heeft gekregen voor zijn verjaardag en we willen geen verschil maken, maar 2 weken daarna geven ze hem 150 euro voor kleding en bij mij hebben ze dat nog nooit gedaan.
Oké ik heb altijd gezegd tegen hun dat ik niet zovaak geld van hun wil omdat ik weet dat ze zelf ook krap zitten. Maar als ik een keer 10 euro nodig heb krijg ik te horen; Je hebt toch nooit geld nodig??
Sinds 2 jaar heb ik een hele lieve vriend, waarbij ik vaak blijf overnachten i.v.m. de situatie thuis, dan worden ze boos omdat ik daar zovaak ben. Maar met hun valt ook niet te praten. Als ik me moeder sms om door te geven dat ik bij mijn vriend blijf krijg ik ook geen antwoord terug.
..........> misschien overwegen naar hulp ?Ik heb een hele lieve vriend, leuke vrienden, opleiding loopt goed. Ik ben eigelijk wel gelukkig maar ik wou jullie mening hierover weten wat jullie zouden doen in zo'n situatie.
Want ik word er langzamerhand steeds meer zat van. En ik heb geen zin om in zo'n situatie steeds thuis te komen. En ik heb geprobeerd op een normale manier erover te praten, maar dan word me de mond gesnoerd.
Tja ik vind het gewoon een erg moeilijke situatie en ik wou graag jullie mening erover horen
Probeer zo snel mogelijk zelfstandig te worden zodat je jezelf niet meer met ze hoeft te confronteren. (Ik zou ze lekker links laten liggen maar ik weet dat ik hier wellicht te extreem in ben gezien mijn eigen verleden.)
Wat ik wel weet is dat het schijnbaar heel normaal is. veel ouders waarvan hun kinderen iets verschrikkelijks meemaken en altijd geheim hebben gehouden steken kop in het zand. (Heb het meegemaakt bij mezelf, en bij andere kennissen en familie die uit de kast kwam en bij 1 kennis die hetzelfde als jij meegemaakt had.). Feitelijk is het een stukje zelfbescherming; "nee, nee, het is niet waar." "Het is maar een fase"; of: "hoe had ik dat kunnen weten?" En zo te zien hebben je ouders wel meer problemen. Hoe minder geld je namelijk hebt hoe ongezonder je eet (Het is immers goedkoper). Zo is immers mijn ervaring. Of hoe sneller je naar makkelijk klaar te maken eten grijpt omdat ze moe zijn van andere dingen. (Misschien ook wel hun schuldgevoel betreft je misbruik.)
Mijn advies zoals zovelen, ga er weg, gun ze de tijd om ook hun eigen problemen op te lossen. Ook moet je inzien dat het misschien wel zo is dat mensen ook nooit meer uit hun eigen problemen geraken. En dat je daarom dus misschien alsnog moet breken. Gelukkig ben jij nog jong en heb je alle tijd. Tijd heelt alle wonden. Succes
quote:
Mijn ouders zijn ook erg rommelig... en die vieze frituurpan herken ik wel...maar mijn ouders worden nooit boos als ik er wat van zeg...Als ik er wat van zeg gaan ze de frituurpan schoonmaken. Verder zijn ze wel lief en begrijpend en kan ik met hun wel over alles praten. En eten we wel 5 dagen in de week gezond. Dus jij hebt het iets erger getroffen dan ik denk ik. Ik schaam me wel eens om vrienden/ vriendjes mee naar huis te nemen... Mja ik ga wil ook uit huis...en ik denk dat dat voor jou ook het beste is. Hoewel dat op je 17de denk ik begeleid wonen is...
dat denk ik niet; ik ben ook op mijn 17e het huis uit gegaan (weliswaar om te studeren) en hoefde daar echt niet voor in een begeleid-wonen project te worden opgenomen; ik mankeerde immers niets geestelijk en/of lichamelijk. Wat ik wel weet: als je een woning wil zoeken via de woningbouw moet je je daar inschrijven en dan heb je wel toestemming (lees: handtekening) nodig van een van je ouders. Maar je kan prima in een studentenhuis oid wonen. (al betwijfel ik of het daar in veel gevallen schoner zal zijn )quote:Studentenhuis kan inderdaad prima. Het wordt wel een ander verhaal als je mentale problemen hebt, waar je erg last van hebt. Jij hebt misschien geen mentale problemen, maar TS geeft aan dat dit ook een beetje meespeelt.Op vrijdag 12 juni 2009 13:18 schreef Nijns het volgende:
[..]
Ik at bij mijn ouders een stuk ongezonder en makkelijker dan nu ik op kamers zit Dat zegt al genoeg denk ik 
smilie overkill
