TRV Travel
Alles over je favoriete vakantiebestemmingen, vakantie-ervaringen van jezelf en anderen, tips, info en meer. Van Schin op Geul tot de USA.
Beste medefokkers,
Ik ben voornemens vanaf juli 2011 een sabbatical te nemen. Deze sabbatical zal 1 tot 1,5 jaar gaan duren en ik zal gedurende deze periode voornamelijk bezig zijn met het maken van mooie (dat mag ik hopen) reizen. Een flink aantal van de te bezoeken landen staat al vast, maar ik zal mij de aankomende tijd inlezen over andere interessante gebieden / landen welke nog aan mijn schema toegevoegd kunnen worden.
Naast het genieten van de diverse culturen, de mooie landschappen, uitgestrekte tropische stranden, culinaire kunststukjes en bovenal vrijheid blijheid, wil ik ook 1 of meerdere vrijwilligersprojecten steunen. Ik ben al in overleg met een weeshuis in Uganda en zij hebben wel oren naar een eventuele samenwerking. Daarnaast heb ik een project gevonden in Nicaragua waar ik aan de slag kan.
Mijn vraag aan jullie; is er iemand die een soortgelijke sabbatical heeft genomen en zijn of haar ervaring(en) met mij wil delen? Ik weet dat een hoop afgestudeerden voor een aantal maanden of voor een half jaar de wereld rond gaan reizen, maar daar doel ik niet op. Het gaat mij om mensen die al voor een langere tijd werkzaam waren en hun carrière voor een bepaalde tijd een halt toe roepen.
- Hoe kwam je terug van deze sabbatical? Vol frisse moed om weer aan een nieuwe uitdaging (baan) te beginnen of met een veranderd wereldbeeld en nog alleen maar geïnteresseerd in de plannen voor een volgende sabbatical?
-Zullen toekomstige werkgevers huiverig zijn om iemand in dienst te nemen die een hiaat heeft in zijn CV?
-Wat zijn goede tips om halverwege de sabbatical niet aan een vorm van "reismoeheid" ten onder te gaan (door de vele indrukken en het altijd onderweg zijn..)?
Ben benieuwd naar jullie reacties!
Ik ben voornemens vanaf juli 2011 een sabbatical te nemen. Deze sabbatical zal 1 tot 1,5 jaar gaan duren en ik zal gedurende deze periode voornamelijk bezig zijn met het maken van mooie (dat mag ik hopen) reizen. Een flink aantal van de te bezoeken landen staat al vast, maar ik zal mij de aankomende tijd inlezen over andere interessante gebieden / landen welke nog aan mijn schema toegevoegd kunnen worden.
Naast het genieten van de diverse culturen, de mooie landschappen, uitgestrekte tropische stranden, culinaire kunststukjes en bovenal vrijheid blijheid, wil ik ook 1 of meerdere vrijwilligersprojecten steunen. Ik ben al in overleg met een weeshuis in Uganda en zij hebben wel oren naar een eventuele samenwerking. Daarnaast heb ik een project gevonden in Nicaragua waar ik aan de slag kan.
Mijn vraag aan jullie; is er iemand die een soortgelijke sabbatical heeft genomen en zijn of haar ervaring(en) met mij wil delen? Ik weet dat een hoop afgestudeerden voor een aantal maanden of voor een half jaar de wereld rond gaan reizen, maar daar doel ik niet op. Het gaat mij om mensen die al voor een langere tijd werkzaam waren en hun carrière voor een bepaalde tijd een halt toe roepen.
- Hoe kwam je terug van deze sabbatical? Vol frisse moed om weer aan een nieuwe uitdaging (baan) te beginnen of met een veranderd wereldbeeld en nog alleen maar geïnteresseerd in de plannen voor een volgende sabbatical?
-Zullen toekomstige werkgevers huiverig zijn om iemand in dienst te nemen die een hiaat heeft in zijn CV?
-Wat zijn goede tips om halverwege de sabbatical niet aan een vorm van "reismoeheid" ten onder te gaan (door de vele indrukken en het altijd onderweg zijn..)?
Ben benieuwd naar jullie reacties!
Je kunt zeggen wat je wilt.
TVP is best interessant
Je durft wel TS
Je durft wel TS
Op woensdag 26 mei 2010 18:00 schreef Darkestrah het volgende:
Ik heb van horen zeggen dat genakt een behoorlijk goede keus is. Wat heb je te verliezen?
Ik heb van horen zeggen dat genakt een behoorlijk goede keus is. Wat heb je te verliezen?
Nou qua sabbatical kan ik je niet echt advies geven (heb de laatste jaren geen vakantie genomen - gevolg over 300 vakantieuren over).
Ikzelf reis verschrikkelijk veel voor mn werk, reeds 130+ vluchten in minder dan een jaar. Het breekt je wel op, ik zou zeggen ga niet TE veel reizen en zorg dat je goed je rustmomenten pakt. Reizen is leuk totdat je ongeveer 2 a 3 vluchten per week hebt. Zorg dat je goed uitgerust bent en onderschat jetlag niet (als dat van toepassing is).
Ikzelf reis verschrikkelijk veel voor mn werk, reeds 130+ vluchten in minder dan een jaar. Het breekt je wel op, ik zou zeggen ga niet TE veel reizen en zorg dat je goed je rustmomenten pakt. Reizen is leuk totdat je ongeveer 2 a 3 vluchten per week hebt. Zorg dat je goed uitgerust bent en onderschat jetlag niet (als dat van toepassing is).
Dat laatste hoor ik vaker. Veel vrienden, kennissen en familieleden zien mij liever niet vertrekken. Natuurlijk beweren ze dat ik mijn hart moet volgen en vooral moet doen waar ik in geïnteresseerd ben, maar het liefst hebben ze mij dichtbij. Vooral mijn ouders zullen er moeite mee hebben dat ik 1,5 jaar van huis ben. Naast het feit dat ze mij zullen missen, vinden ze het ook een gevaarlijke onderneming. Natuurlijk moet je je goed voorbereiden, maar ik vind dat veel mensen een verkeerd beeld van de wereld hebben. Uiteraard zijn er landen met veel criminaliteit, zijn er oorden waar (tropische) ziekten heersen waar wij in Nederland nooit mee te maken krijgen en ben je op veel plekken op jezelf aangewezen... Maar moet ik voor dat soort zaken mijn droom aan de kant schuiven? Dacht het niet!quote:
Ik ben momenteel vrijgezel, heb geen hypotheek, geen schulden, geen kinderen en een onverzadigbare drang naar avontuur, het ontdekken van culturen en naar alles wat de wereld zo interessant maakt (dat kunnen ook de mindere kanten zijn, zoals armoede en conflicten..).
Wat ik wel duidelijk moet maken, is dat ik dit ga doen omdat het mij zeer leerzaam en interessant lijkt. Ik vlucht van niets of niemand. Ik ben geen zwever, eerder te nuchter. Misschien een tikje egoïstisch om je zo af te zonderen van de omgeving waar je al vele jaren lief en leed mee deelt, maar met de huidige technologische ontwikkeling is het mogelijk om regelmatig contact te houden. Al is dat laatste heel iets anders dan fysiek contact, i know.
Je kunt zeggen wat je wilt.
Je geeft het zelf al aan. Het vele reizen kan een slopende werking hebben. Dat is 1 van de redenen waarom ik er voor kies om 1,5 jaar weg te blijven. Het is niet zo dat ik in 1,5 jaar de gehele wereld ontdekt zal hebben, maar het biedt in ieder geval de mogelijkheid om de landen in een wat rustigerr tempo te ervaren dan wanneer je alles in een paar maanden propt. Ik probeer er ook voor te zorgen dat er genoeg variatie in het programma komt.quote:Op dinsdag 9 juni 2009 16:22 schreef C.L.Werner het volgende:
Nou qua sabbatical kan ik je niet echt advies geven (heb de laatste jaren geen vakantie genomen - gevolg over 300 vakantieuren over).
Ikzelf reis verschrikkelijk veel voor mn werk, reeds 130+ vluchten in minder dan een jaar. Het breekt je wel op, ik zou zeggen ga niet TE veel reizen en zorg dat je goed je rustmomenten pakt. Reizen is leuk totdat je ongeveer 2 a 3 vluchten per week hebt. Zorg dat je goed uitgerust bent en onderschat jetlag niet (als dat van toepassing is).
Je kunt zeggen wat je wilt.
Geweldig plan TS!
En dat gat in je CV, maak je daar geen zorgen om. Een werkgever die je om deze reden niet aan zou nemen, daar moet je helemaal niet voor willen werken.
Als je nu de kans hebt om zoiets te ondernemen, moet je dat vooral doen. Voor je het weet zit je wel vast aan kinderen/hypotheek/...
En dat gat in je CV, maak je daar geen zorgen om. Een werkgever die je om deze reden niet aan zou nemen, daar moet je helemaal niet voor willen werken.
Als je nu de kans hebt om zoiets te ondernemen, moet je dat vooral doen. Voor je het weet zit je wel vast aan kinderen/hypotheek/...
It is impossible to enjoy idling thoroughly unless one has plenty of work to do.
A man is rich in proportion to the number of things he can afford to let alone.
A man is rich in proportion to the number of things he can afford to let alone.
Ik ga september hetzelfde doen, alleen dan 'slechts' bijna een half jaar.
Heb hiervoor overigens precies dezelfde redenen als TS.
Heb het met mijn werkgever prima kunnen regelen en keer hierna gewoon weer terug op mijn stek.
Heb er ontzettend veel zin in
Heb hiervoor overigens precies dezelfde redenen als TS.
Heb het met mijn werkgever prima kunnen regelen en keer hierna gewoon weer terug op mijn stek.
Heb er ontzettend veel zin in
Het is toch iets anders, aangezien jij de zekerheid hebt weer terug te kunnen keren naar jouw oude vertrouwde functie. Ik val na mijn sabbatical in een diep zwart gat.quote:Op woensdag 10 juni 2009 00:38 schreef kevin85 het volgende:
Ik ga september hetzelfde doen, alleen dan 'slechts' bijna een half jaar.
Heb hiervoor overigens precies dezelfde redenen als TS.
Heb het met mijn werkgever prima kunnen regelen en keer hierna gewoon weer terug op mijn stek.
Heb er ontzettend veel zin in
Het zal hoe dan ook een geweldige ervaring zijn. Weet je al welke landen je gaat bezoeken?Hoe staan jouw collega's tegenover deze keuze? Zijn ze blij voor je of hebben ze het gevoel dat jij ze in de steek laat? Ligt natuurlijk aan het soort functie dat je bekleed, maar ik kan mij voorstellen dat sommige mensen het niet in dank afnemen (jaloezie?). Het is in ieder geval fantastisch dat de werkgever mee wil werken / denken!
Je kunt zeggen wat je wilt.
Ik ben het met bovenstaande eens, maar feit is dat ik na mijn sabbatical weer moet zorgen voor voldoende inkomen om het een en het ander te kunnen bekostigen. Als veel potentiële werkgevers moeite hebben met een hiaat in het CV, dan zet dat toch wel aan het denken. Ik kan mij voorstellen dat de werkgevers een beetje huiverig zijn voor het aannemen van een "Free Willy", die op elk moment weer een nieuw avontuur in zijn hoofd kan halen.quote:Op dinsdag 9 juni 2009 17:39 schreef Idler het volgende:
Geweldig plan TS!
En dat gat in je CV, maak je daar geen zorgen om. Een werkgever die je om deze reden niet aan zou nemen, daar moet je helemaal niet voor willen werken.
Als je nu de kans hebt om zoiets te ondernemen, moet je dat vooral doen. Voor je het weet zit je wel vast aan kinderen/hypotheek/...
Je kunt zeggen wat je wilt.
Je hebt gelijk, las even over iets heen.quote:Op woensdag 10 juni 2009 08:14 schreef Perenijsje het volgende:
[..]
Het is toch iets anders, aangezien jij de zekerheid hebt weer terug te kunnen keren naar jouw oude vertrouwde functie. Ik val na mijn sabbatical in een diep zwart gat.
Hoe staan jouw collega's tegenover deze keuze? Zijn ze blij voor je of hebben ze het gevoel dat jij ze in de steek laat? Ligt natuurlijk aan het soort functie dat je bekleed, maar ik kan mij voorstellen dat sommige mensen het niet in dank afnemen (jaloezie?). Het is in ieder geval fantastisch dat de werkgever mee wil werken / denken!
Ik ga richting Zuid-Amerika (Bolivia, Chili & Argentinië), Australië en Nieuw-Zeeland.
De meeste collega's snappen het heel goed en vragen zich af waarom zij het ook niet doen / aandurven.
Het was echter wel een bezwaar van mijn chef dat ik met mijn 24 dit al wil gaan doen en oudere werknemers mogelijk jaloers oid zouden zijn.
Het achterste van hun tong zullen ze toch niet snel laten zien, denk ik.
Maar jij neemt dus helemaal ontslag?
Zorg vooral dat je, ook na je reis, nog wat spaarcentjes overhebt om het in NL nog even uit te kunnen zingen. En een jaar tot anderhalf jaar gaat je behoorlijk wat geld kosten, ook in zogenaamde ´goedkope´ landen. Zelf heb ik ontslag genomen en ben voor een half jaar naar Argentinie gegaan (kende ik al) om na te denken over de toekomst en wat ik wilde. Heeft voor mij erg goed uitgepakt, woon er inmiddels bijna 4 jaar en ben na dat halve jaar een gespecialiseerde reisorganisatie begonnen.
Ik hou me bezig met het organiseren van reizen naar Argentinie, Chili en Peru voor Tipica Reizen.
Ja, ik neem ontslag. Ik zorg er voor dat ik voor het vertrek alle lopende abonnementen en verplichtingen heb opgezegd. Zoals gezegd heb ik geen hypotheek en dien ik alleen mijn huurcontract tijdig op te zeggen. Ik ben er nog niet helemaal uit wat ik met mijn inboedel en apparatuur ga doen. Alle meubelen voor 1,5 jaar opslaan is een optie, maar ik deins er niet voor terug om alles in de verkoop te doen. Het is een vrij modern interieur, dus het kan mij nog een aardig extra zakcentje opleveren.quote:Op woensdag 10 juni 2009 13:31 schreef kevin85 het volgende:
[..]
Je hebt gelijk, las even over iets heen.
Ik ga richting Zuid-Amerika (Bolivia, Chili & Argentinië), Australië en Nieuw-Zeeland.
De meeste collega's snappen het heel goed en vragen zich af waarom zij het ook niet doen / aandurven.
Het was echter wel een bezwaar van mijn chef dat ik met mijn 24 dit al wil gaan doen en oudere werknemers mogelijk jaloers oid zouden zijn.
Het achterste van hun tong zullen ze toch niet snel laten zien, denk ik.
Maar jij neemt dus helemaal ontslag?
Je kunt zeggen wat je wilt.
Zoals ik eerder vermeld heb, staan de meeste landen al vast. Ik heb het benodigde budget gebaseerd op de gegevens die ik heb ontvangen van reizigers die deze landen al eerder hebben bezocht. Via internet (blogs en fora), maar ook direct via kennissen en vrienden. Hun onkosten (vervoer, verblijf, slaapplek, eten en drinken) heb ik met een klein percentage verhoogd i.v.m. eventuele inflatie. Al deze kosten wil ik van mijn spaargeld betalen. Daarnaast hou ik een reservepot aan voor eventuele excursies, onvoorziene kosten en noodgevallen.quote:Op woensdag 10 juni 2009 15:32 schreef flipsen het volgende:
Zorg vooral dat je, ook na je reis, nog wat spaarcentjes overhebt om het in NL nog even uit te kunnen zingen. En een jaar tot anderhalf jaar gaat je behoorlijk wat geld kosten, ook in zogenaamde ´goedkope´ landen. Zelf heb ik ontslag genomen en ben voor een half jaar naar Argentinie gegaan (kende ik al) om na te denken over de toekomst en wat ik wilde. Heeft voor mij erg goed uitgepakt, woon er inmiddels bijna 4 jaar en ben na dat halve jaar een gespecialiseerde reisorganisatie begonnen.
Ik ben bij de berekening er van uit gegaan dat ik 1,5 jaar lang elke dag kosten maak. Dit zal in werkelijkheid minder zijn, omdat ik hier en daar ook aan vrijwilligerswerk ga doen. De twee plekken waar ik naar alle waarschijnlijkheid aan de slag kan gaan, rekenen niets of een minimale bijdrage aan het verblijf en de maaltijden. In die periodes kan ik dus flink bezuinigen op het budget.
Fantastisch om te lezen dat je aan de andere (zo goed als) kant van de wereld jouw eigen business hebt op kunnen starten. Heeft het veel moeite gekost? De bedoeling is dat ik na mijn sabbatical gewoon weer terug keer naar ons koude kikkerlandje. Ik sluit op voorhand niets uit, maar ik heb het hier ontzettend naar mijn zin en denk dat veel zaken t.o.v. veel andere landen in de wereld) in Nederland prima geregeld zijn. Ongeacht de vele klagers...
Je kunt zeggen wat je wilt.
Het opstarten van een reis-organisatie is een fluitje van een cent en Tipica Reizen staat in Nederland ingeschreven, omdat daar inderdaad veel dingen uitstekend geregeld zijn. Verdienen in euros en uitgeven in pesos is natuurlijk wel erg lekker
Ik hou me bezig met het organiseren van reizen naar Argentinie, Chili en Peru voor Tipica Reizen.
Ik heb zojuist een kijkje genomen op jullie website. Ik denk dat je erg tevreden mag zijn met zo'n job, met name omdat je het zelf gecreëerd hebt. Top! Heb jij toevallig ook ervaring met het regelen van een reis / bootreis naar Antarctica? Ik heb begrepen dat je vanuit het zuiden van Argentinië (de haven van Ushuaia) diverse reizen kunt plannen, maar als ik naar informatie zoek kom ik de meest tegenstrijdige berichten tegen (o.a. over de kosten, het aantal personen dat per jaar vervoert wordt, de eisen, het ter plekke boeken of vooraf regelen, enzovoorts..).quote:Op woensdag 10 juni 2009 18:28 schreef flipsen het volgende:
Het opstarten van een reis-organisatie is een fluitje van een cent en Tipica Reizen staat in Nederland ingeschreven, omdat daar inderdaad veel dingen uitstekend geregeld zijn. Verdienen in euros en uitgeven in pesos is natuurlijk wel erg lekker
Nog iemand aanwezig die een soortgelijke sabbatical achter de rug heeft en met zijn of haar ervaring mij wat informatie en inspiratie kan verschaffen?
Je kunt zeggen wat je wilt.
Interessant, even een tvp
Het leven is een spel, speel het! (moeder Theresa) * Play is the highest form of research. (Albert Einstein) * Alles wat je aandacht schenkt, groeit. * En zo niet? Dan toch!
aangezien dit waarschijnlijk mijn manier is om de wereldreis te gaan maken, tvp. Maargoed, eerst maar studie afronden
Ja doei.
Vette shit TS, Ik ben momenteel hetzelfde aan het plannen. Ik wil nog heel even doorsparen maar uiterlijk in 2010 wil ik voor een half jaar of langer richting India gaan, met daarna wellicht nog landen als Thailand, Vietnam of andere plekken waar mijn neus naartoe wijst. Ik werk al een flinke tijd (ben 31), en ik heb momenteel op zich een prima baan. Het plan is om genoeg te sparen om een jaar of anderhalf zonder problemen te kunnen reizen. Daar ben ik bijna.
Ik ga mijn baan dus opzeggen en ook mijn huurhuis. Alle spullen die ik hier heb worden verkocht en de weinige dingen die ik niet wil verkopen sla ik ergens op. De rest stop ik in mijn backpack en ik ga. Ik wil geen of zo weinig mogelijk financiele of materiele verplichtingen in NL overhouden, zodat ik echt los kom. De term hiervoor is vagabonding, dan heb ik meteen nog een inspirerende boekentip voor je: http://www.bol.com/nl/p/b(...)001870090/index.html
Ik heb er al heel veel en lang over nagedacht. Het terugkomen lijkt me inderdaad het moeilijkste, omdat je dan geen huis hebt, geen baan, en je weer moet wennen aan het gewone leven en de sleur. Maar ik ben vol vertrouwen dat dat wel gewoon gaat lukken. Ik zorg voor wat reservegeld om dit te kunnen regelen. Ik ben op (kortere) reizen meer dan genoeg mensen tegengekomen die het ook allemaal gelukt was, zij zeiden zonder uitzondering: "Doe het! Je krijgt er geen spijt van!"
Voor een nieuwe baan zoeken zie ik geen enkele problemen. Ik ben van plan om de reis gewoon in mijn cv te zetten. Er is dan dus helemaal geen CV-gat, zo zie ik het ook absoluut niet! Er zijn een heleboel dingen die je leert tijdens reizen, zelfs als je geen dag werkt. Het toont sowieso al aan dat je ondernemend en zelfstandig bent en dat je lef hebt. Denk ook eens aan de talenkennis die je er opdoet. Als je dan ook nog vrijwilligerswerk doet dan verhoog je je marktwaarde echt enorm!!
Ik heb een tijd geleden eerder een baan opgezegd om 2 maanden te gaan reizen (toen mijn huis wel aangehouden) en de reacties die ik daarover kreeg tijdens die ene sollicitatie na terugkomst (het was meteen raak, de eerste keer) waren reacties van bewondering en verhulde jaloezie. Er zjin veel mensen die het ook stiekem willen doen maar niet durven.
Ik ga mijn baan dus opzeggen en ook mijn huurhuis. Alle spullen die ik hier heb worden verkocht en de weinige dingen die ik niet wil verkopen sla ik ergens op. De rest stop ik in mijn backpack en ik ga. Ik wil geen of zo weinig mogelijk financiele of materiele verplichtingen in NL overhouden, zodat ik echt los kom. De term hiervoor is vagabonding, dan heb ik meteen nog een inspirerende boekentip voor je: http://www.bol.com/nl/p/b(...)001870090/index.html
Ik heb er al heel veel en lang over nagedacht. Het terugkomen lijkt me inderdaad het moeilijkste, omdat je dan geen huis hebt, geen baan, en je weer moet wennen aan het gewone leven en de sleur. Maar ik ben vol vertrouwen dat dat wel gewoon gaat lukken. Ik zorg voor wat reservegeld om dit te kunnen regelen. Ik ben op (kortere) reizen meer dan genoeg mensen tegengekomen die het ook allemaal gelukt was, zij zeiden zonder uitzondering: "Doe het! Je krijgt er geen spijt van!"
Voor een nieuwe baan zoeken zie ik geen enkele problemen. Ik ben van plan om de reis gewoon in mijn cv te zetten. Er is dan dus helemaal geen CV-gat, zo zie ik het ook absoluut niet! Er zijn een heleboel dingen die je leert tijdens reizen, zelfs als je geen dag werkt. Het toont sowieso al aan dat je ondernemend en zelfstandig bent en dat je lef hebt. Denk ook eens aan de talenkennis die je er opdoet. Als je dan ook nog vrijwilligerswerk doet dan verhoog je je marktwaarde echt enorm!!
Ik heb een tijd geleden eerder een baan opgezegd om 2 maanden te gaan reizen (toen mijn huis wel aangehouden) en de reacties die ik daarover kreeg tijdens die ene sollicitatie na terugkomst (het was meteen raak, de eerste keer) waren reacties van bewondering en verhulde jaloezie. Er zjin veel mensen die het ook stiekem willen doen maar niet durven.
Bedankt voor de boekentip. Bol.com heeft de laatste tijd een goede klant aan mij.. 
Ik heb ook de ervaring dat de meeste mensen met gepaste jaloezie op mijn voornemen reageren. Toch zeggen ze bijna allemaal dat zij nooit aan zo'n onderneming zullen beginnen. Misschien dat ze teveel benadrukken wat er mis kan gaan in plaats van dat ze aan al het positieve denken. Feit blijft dat je stevig in de schoenen moet staan en niet bij de eerste tegenslag naar huis moet verlangen.
Dat het ontwikkelingswerk een mooie toevoeging kan zijn aan het CV, daar ben ik het mee eens. Het is wel wat anders dan dat je 1,5 jaar de mooiste stranden bezoekt om met een zo mooi mogelijke bruine teint terug te kunnen komen in het koude kikkerlandje. Ik hoop dat de toekomstige werkgevers genoeg ruimdenkend zijn om te begrijpen dat zoiets ook een bijdrage kan leveren aan de ontwikkeling (en talenkennis!) en dat je niet alleen afhankelijk bent van uren draaien en het volgen van cursussen.
Ik heb ook de ervaring dat de meeste mensen met gepaste jaloezie op mijn voornemen reageren. Toch zeggen ze bijna allemaal dat zij nooit aan zo'n onderneming zullen beginnen. Misschien dat ze teveel benadrukken wat er mis kan gaan in plaats van dat ze aan al het positieve denken. Feit blijft dat je stevig in de schoenen moet staan en niet bij de eerste tegenslag naar huis moet verlangen.
Dat het ontwikkelingswerk een mooie toevoeging kan zijn aan het CV, daar ben ik het mee eens. Het is wel wat anders dan dat je 1,5 jaar de mooiste stranden bezoekt om met een zo mooi mogelijke bruine teint terug te kunnen komen in het koude kikkerlandje. Ik hoop dat de toekomstige werkgevers genoeg ruimdenkend zijn om te begrijpen dat zoiets ook een bijdrage kan leveren aan de ontwikkeling (en talenkennis!) en dat je niet alleen afhankelijk bent van uren draaien en het volgen van cursussen.
Je kunt zeggen wat je wilt.
Hoe staan jouw ouders, zus/broer, familie en vrienden tegenover het idee om voor zo'n lange tijd te vertrekken? Geven ze steun of vinden ze het egoïstisch om de dierbaren zo "in de steek te laten"?quote:Op zaterdag 13 juni 2009 12:25 schreef Farenji het volgende:
Ik heb er al heel veel en lang over nagedacht. Het terugkomen lijkt me inderdaad het moeilijkste, omdat je dan geen huis hebt, geen baan, en je weer moet wennen aan het gewone leven en de sleur. Maar ik ben vol vertrouwen dat dat wel gewoon gaat lukken. Ik zorg voor wat reservegeld om dit te kunnen regelen. Ik ben op (kortere) reizen meer dan genoeg mensen tegengekomen die het ook allemaal gelukt was, zij zeiden zonder uitzondering: "Doe het! Je krijgt er geen spijt van!"
Je kunt zeggen wat je wilt.
Mijn broer vindt het geweldig. Meeste van mijn vrienden ook, al is de reactie wel regelmatig "ik zou dat zelf nooit doen!"
Mijn ouders vinden het iets minder geweldig, denk ik, ze weten het nog niet echt.
Ga het langzaamaan inmasseren. Ik weet zeker dat de reactie zal zijn: "ja maar ja maar! een maand is toch ook leuk?!?" Vooral mijn moeder wordt al ongerust bij het idee.
Maar uiteindelijk zullen ze me wel steunen.
Mijn ouders vinden het iets minder geweldig, denk ik, ze weten het nog niet echt.
Ga het langzaamaan inmasseren. Ik weet zeker dat de reactie zal zijn: "ja maar ja maar! een maand is toch ook leuk?!?" Vooral mijn moeder wordt al ongerust bij het idee.
Maar uiteindelijk zullen ze me wel steunen.
Doen!
Ik ben er enige jaren geleden 1,5 jaar tussenuit geweest op reis in het buitenland. Een fantastische ervaring, die ik nooit had willen missen.
Laat je niet tegenhouden door zaken als: maar wat moet je dan als je weer terugkomt, baan, pensioen, etc. Natuurlijk heeft het consequenties, maar die kunnen niet opwegen tegen de ervaringen die je opdoet.
Ik ben er enige jaren geleden 1,5 jaar tussenuit geweest op reis in het buitenland. Een fantastische ervaring, die ik nooit had willen missen.
Laat je niet tegenhouden door zaken als: maar wat moet je dan als je weer terugkomt, baan, pensioen, etc. Natuurlijk heeft het consequenties, maar die kunnen niet opwegen tegen de ervaringen die je opdoet.
wat een drama toch....
Mijn moeder heeft er ook ontzettend veel moeite mee. Mijn vader minder, maar hij houdt zich misschien groot voor zijn "kleine" jongen.quote:Op dinsdag 16 juni 2009 15:14 schreef Farenji het volgende:
Mijn broer vindt het geweldig. Meeste van mijn vrienden ook, al is de reactie wel regelmatig "ik zou dat zelf nooit doen!"
Mijn ouders vinden het iets minder geweldig, denk ik, ze weten het nog niet echt.
Ga het langzaamaan inmasseren. Ik weet zeker dat de reactie zal zijn: "ja maar ja maar! een maand is toch ook leuk?!?" Vooral mijn moeder wordt al ongerust bij het idee.
Maar uiteindelijk zullen ze me wel steunen.
Mijn keuze is inmiddels gemaakt, dus hun gevoel en mening zal mij niet weerhouden om te vertrekken. Toch ga ik liever met een goed gevoel op pad, dan met een gevoel dat ik mensen in de steek laat en alleen aan mij zelf denk..
Je kunt zeggen wat je wilt.
Doe eens gek en vertel ons meer over jouw ervaring. Welke landen heb je bezocht? Hoe oud was je? Wat is de mooiste (en de minste) belevenis geweest? Ben je er door veranderd?quote:Op dinsdag 16 juni 2009 16:17 schreef Kumusta het volgende:
Doen!
Ik ben er enige jaren geleden 1,5 jaar tussenuit geweest op reis in het buitenland. Een fantastische ervaring, die ik nooit had willen missen.
Laat je niet tegenhouden door zaken als: maar wat moet je dan als je weer terugkomt, baan, pensioen, etc. Natuurlijk heeft het consequenties, maar die kunnen niet opwegen tegen de ervaringen die je opdoet.
Je kunt zeggen wat je wilt.
Waar ben ik geweest: Thailand, Cambodja, Maleisie, Singapore, Indonesie, Filippijnen. Zoals je ziet niet heel veel landen, ik heb tijdens mijn reis besloten om met name een langere tijd in een land te blijven. Na een tijdje gaat het ook niet echt meer om het reizen en dingen zien, an sich. Het gaat dan vooral om de mensen die je ontmoet, zowel lokaal als andere reizigers. Door langer ergens te blijven vergroot je ook je kans om meer met de lokale bevolking in contact te komen. Voor je het weet word je overal uitgenodigd voor etentjes, bruiloften, feesten, etc.
Toen ik vertrok was ik 32. Mindere ervaringen: flink ziek zijn als je net alleen aankomt in een grote stad, met 40C rillend van de koorts op je kamertje is best eenzaam. Een poging tot overval meegemaakt, waarbij een mes getrokken werd. Al moet ik zeggen dat ik me daarvoor en ook daarna nooit ergens onveilig heb gevoeld. De constatering soms dat je voor sommige locals niet meer bent dan een wandelende portemonnee. Dit weegt uiteraard nooit op tegen alle positieve dingen die je meemaakt. Als je voor langere tijd wegblijft is het niet altijd alleen maar leuk en onbezorgd, maar dat hoort net zo goed bij de ervaring.
En natuurlijk verander je door zo'n reis, al moet je niet uitgaan van schokkende veranderingen. Het is misschien schokkender om te constateren hoe snel je weer in je reguliere leventje zit met woning, werk, etc zodra je weer terugkeert naar NL. Ik heb wel een veel beter begrip gekregen voor armoede, wat het doet met mensen. Ik snap de 'leef bij de dag' mentaliteit die in Azie heel erg heerst nu ook veel beter. Het zorgt er nml. voor dat ondanks de ellende en armoede mensen toch nog ontzettend veel plezier uit hun leven kunnen halen.
Toen ik vertrok was ik 32. Mindere ervaringen: flink ziek zijn als je net alleen aankomt in een grote stad, met 40C rillend van de koorts op je kamertje is best eenzaam. Een poging tot overval meegemaakt, waarbij een mes getrokken werd. Al moet ik zeggen dat ik me daarvoor en ook daarna nooit ergens onveilig heb gevoeld. De constatering soms dat je voor sommige locals niet meer bent dan een wandelende portemonnee. Dit weegt uiteraard nooit op tegen alle positieve dingen die je meemaakt. Als je voor langere tijd wegblijft is het niet altijd alleen maar leuk en onbezorgd, maar dat hoort net zo goed bij de ervaring.
En natuurlijk verander je door zo'n reis, al moet je niet uitgaan van schokkende veranderingen. Het is misschien schokkender om te constateren hoe snel je weer in je reguliere leventje zit met woning, werk, etc zodra je weer terugkeert naar NL. Ik heb wel een veel beter begrip gekregen voor armoede, wat het doet met mensen. Ik snap de 'leef bij de dag' mentaliteit die in Azie heel erg heerst nu ook veel beter. Het zorgt er nml. voor dat ondanks de ellende en armoede mensen toch nog ontzettend veel plezier uit hun leven kunnen halen.
wat een drama toch....
Ik wilde eerst op wereldreis. Maar ik denk ook dat je je beter kan beperken tot een paar landen / een regio, anders krijg je misschien reismoeheid of overkill aan verschillende culturen waardoor alles in elkaar over gaat lopen.
Maar TS, je had het over zowel Uganda als Nicaragua, die landen liggen nogal uit elkaar.... Heb je al een (vaag) idee van je reisplan?
Maar TS, je had het over zowel Uganda als Nicaragua, die landen liggen nogal uit elkaar.... Heb je al een (vaag) idee van je reisplan?
In de periode juli t/m september naar Afrika (Uganda & Zuid-Afrika)quote:Op dinsdag 16 juni 2009 16:57 schreef Farenji het volgende:
Ik wilde eerst op wereldreis. Maar ik denk ook dat je je beter kan beperken tot een paar landen / een regio, anders krijg je misschien reismoeheid of overkill aan verschillende culturen waardoor alles in elkaar over gaat lopen.
Maar TS, je had het over zowel Uganda als Nicaragua, die landen liggen nogal uit elkaar.... Heb je al een (vaag) idee van je reisplan?
In de periode oktober t/m februari naar Azië (Singapore, Maleisië, Thailand, Cambodja, Vietnam & Laos)
In de periode maart t/m mei naar Oceanië (Australië & Nieuw-Zeeland)
In de periode oktober t/m december naar Midden-Amerika (Costa Rica & Nicaragua)
In de periode januari t/m maart naar Zuid-Amerika (Chili & Argentinië)
Zoals je ziet zit er tussen juni en oktober een gat van 4 maanden. Ik wil graag in de genoemde maanden (okt-dec en jan-mrt) in resp. Midden- en Zuid-Amerika zitten. Vanuit Auckland wil ik de vlucht nemen naar Los Angeles. Dat kan via Fiji, wat natuurlijk erg aanlokkelijk is. Toch kan ik mij daar geen maanden vermaken.
Een andere optie is om vanuit Los Angeles 2 a 3 maanden door de Verenigde Staten te touren en vanaf het eindpunt door te vliegen naar Costa Rica. Laatste optie is om de reis voor 4 maanden te onderbreken en in de maanden juni tot oktober tot rust te komen in ons koude kikkerlandje.
Je kunt zeggen wat je wilt.
Ik ben net terug van zo'n sabbatical Ben uiteindelijk 1.5 jaar in Zuid-Amerika geweest. Ik had voor mn vertrek niet echt een plan, ik wilde blijven zolang ik geld had en iig een paar bepaalde landen bezoeken. Uiteindelijk ben ik dus veel langer gebleven. Ik ben nu weer terug en ben idd wel wat veranderd, en dan het sterkt met de 'leef bij de dag'-mentaliteit die iemand al eerder opnoemde. Ik ben veel makkelijker met alles, let niet op tijd en geniet van de kleinste dingen. Ook ben ik wat afkeurender geworden wat betreft de materialistische maatschappij, na alle armoede die ik heb gezien (heb ook vrijwilligerswerk gedaan). En verder heb ik ontzettend veel inspiratie voor de toekomst!
Ik kan je zo'n jaartje echt aanraden, maar plan niet teveel. Ik vind de charme van zo'n sabbatical juist dat je niet weet wat er op je pad komt En wat betreft reismoeheid, dat ga je absoluut krijgen, dus blijf vooral een keertje wat langer in een stad om vrijwilligerswerk te doen of een taal te leren. En ga couchsurfen als je locals wil ontmoeten!
Ben uiteindelijk 1.5 jaar in Zuid-Amerika geweest. Ik had voor mn vertrek niet echt een plan, ik wilde blijven zolang ik geld had en iig een paar bepaalde landen bezoeken. Uiteindelijk ben ik dus veel langer gebleven. Ik ben nu weer terug en ben idd wel wat veranderd, en dan het sterkt met de 'leef bij de dag'-mentaliteit die iemand al eerder opnoemde. Ik ben veel makkelijker met alles, let niet op tijd en geniet van de kleinste dingen. Ook ben ik wat afkeurender geworden wat betreft de materialistische maatschappij, na alle armoede die ik heb gezien (heb ook vrijwilligerswerk gedaan). En verder heb ik ontzettend veel inspiratie voor de toekomst!Ik kan je zo'n jaartje echt aanraden, maar plan niet teveel. Ik vind de charme van zo'n sabbatical juist dat je niet weet wat er op je pad komt
En wat betreft reismoeheid, dat ga je absoluut krijgen, dus blijf vooral een keertje wat langer in een stad om vrijwilligerswerk te doen of een taal te leren. En ga couchsurfen als je locals wil ontmoeten!
Ik kan ze moeilijk ongelijk geven. Een naïeve toerist kan ze met 1 lullige fooi (volgens Westerse maatstaven) voorzien van een maandloon. Tijdens mijn reis door Tibet kwamen wij ook in afgelegen dorpjes waar de kinderen, in plaats van lezen en schrijven, geleerd hadden om “money, money, money” te roepen. Het is schrijnend (en soms ook vervelend) om te zien, maar waar toerisme en armoede elkaar ontmoeten, krijg je zulk soort taferelen.quote:Op dinsdag 16 juni 2009 16:51 schreef Kumusta het volgende:
De constatering soms dat je voor sommige locals niet meer bent dan een wandelende portemonnee. Dit weegt uiteraard nooit op tegen alle positieve dingen die je meemaakt. Als je voor langere tijd wegblijft is het niet altijd alleen maar leuk en onbezorgd, maar dat hoort net zo goed bij de ervaring.
Je kunt zeggen wat je wilt.
Ik wil juist wel een flink aantal landen bezoeken. Niet om er een complete “ren-je-rot”-show van te maken, maar om een indruk te krijgen van de vele verschillende culturen en mensen. Deze sabbatical dient als voorbode voor nog vele andere reizen die ik in de toekomst hoop te maken. Elk land of gebied waar ik mijn hart verlies, mag rekenen op een uitgebreid(er) tweede bezoek.quote:Op dinsdag 16 juni 2009 21:05 schreef MarkaD het volgende:
Ik ben net terug van zo'n sabbatical
Ik kan je zo'n jaartje echt aanraden, maar plan niet teveel. Ik vind de charme van zo'n sabbatical juist dat je niet weet wat er op je pad komt
Leuk dat je over couchsurfing begint. Ik sta momenteel ingeschreven op www.couchsurfing.com en krijg volgende week vrijdag een Texaans koppel over de vloer. Dit wordt mijn eerste officiële ervaring met dit concept. Ik ben zeer benieuwd! Mocht het mij goed bevallen, dan zal ik er zeker gebruik van maken tijdens de sabbatical. Het is ook een mooie manier om de kosten te drukken.
Je kunt zeggen wat je wilt.
M.i. neem je qua reizen een beetje teveel hooi op je vork, als in landen en contintenten maar daar moet je zelf achterkomen. Maak in ieder geval je reisschema niet te strak qua vluchten e.d. zodat je je plannen ook wel eenvoudig kan wijzigen als je daar behoefte aan hebt.
Oh en 3 maanden Australie/Nieuw Zeeland is wel kort! Voor NZ vond ik een maand al te weinig en in die maand heb ik circa 5000km gereden. Kun je je voorstellen hoe het met Australie is.
En houd rekening met reismoeheid. Ook meegemaakt en de oplossing is om langere tijd (bijv. 4 weken) op 1 plaats te blijven. Zo krijg je ook de kans mensen wat beter te leren kennen.
Oh en 3 maanden Australie/Nieuw Zeeland is wel kort! Voor NZ vond ik een maand al te weinig en in die maand heb ik circa 5000km gereden. Kun je je voorstellen hoe het met Australie is.
En houd rekening met reismoeheid. Ook meegemaakt en de oplossing is om langere tijd (bijv. 4 weken) op 1 plaats te blijven. Zo krijg je ook de kans mensen wat beter te leren kennen.
wat een drama toch....
Mijn ervaring met plannen van reizen is dat je het beter niet kan doen en dat er meestal weinig van terecht komt. Hoogstens heel globaal een traject of enkele plekken uitkiezen. Maar geen schema van "eerst zo en zo lang hier en daarna x weken daar etc". Zeker als je toch een jaar of langer gaat. Laat alles lekker over je heen komen en zie ter plekke hoe je reis zich ontwikkelt. Een jaar van te voren plannen is bijna onmogelijk. Ter plekke blijkt vaak dat door bijv weer of andere omstandigheden je plan eigenlijk helemaal niet zo goed is als je dacht en dan moet je je plan gewoon helemaal los kunnen laten.
Australië is voor mij geen must. Indien het vluchtschema het toe laat om direct (en op een goedkope manier) vanuit Azië naar Auckland / Nieuw-Zeeland te vliegen, dan komt Australië in zijn geheel te vervallen. Ik ben veel meer gecharmeerd van Nieuw-Zeeland dan van Australië en de geplande 3 maanden zullen dus voornamelijk (of alleen maar) besteed worden in dat land.quote:Op woensdag 17 juni 2009 07:24 schreef Kumusta het volgende:
Oh en 3 maanden Australie/Nieuw Zeeland is wel kort! Voor NZ vond ik een maand al te weinig en in die maand heb ik circa 5000km gereden. Kun je je voorstellen hoe het met Australie is.
Je kunt zeggen wat je wilt.
Ik begrijp jullie commentaar met betrekking tot het schema. Het zal moeilijk zijn om mij precies aan dat schema te houden, maar het is niet onmogelijk. Ik ken mezelf en als ik niet op voorhand landen vast leg, ga ik te lang op dezelfde plek blijven. Uit ervaring weet ik dat ik mij op (heel) veel plekken snel thuis voel en dat ik daar dan ook geen noodzaak voel om verder te trekken. Na mijn sabbatical wil ik vooral het gevoel hebben dat ik een indruk heb gekregen van heel veel verschillende landen en culturen. Ik besef me maar al te goed dat je in die paar maanden geen enkel land genoeg leert kennen om het in zijn geheel te doorgronden.
Reismoeheid is een reëel probleem. Toch durf ik het risico te nemen. Mocht ik na afloop spijt hebben, dan ben ik ook niet te trots om mijn ongelijk toe te geven. Mocht het tijdens mijn reis echt "misgaan" met mijn gezondheid, dan spreekt het voor zich dat ik eerst aan mijzelf denk en dan aan het vervolgen van mijn reis..
Reismoeheid is een reëel probleem. Toch durf ik het risico te nemen. Mocht ik na afloop spijt hebben, dan ben ik ook niet te trots om mijn ongelijk toe te geven. Mocht het tijdens mijn reis echt "misgaan" met mijn gezondheid, dan spreekt het voor zich dat ik eerst aan mijzelf denk en dan aan het vervolgen van mijn reis..
Je kunt zeggen wat je wilt.
Ik zou ook 1 continent kiezen ipv je huidige schema, maar ik snap jou ook wel. Wie weet wanneer je dit weer kan doen? En dan heb je iig veel verschillende landen bezocht. Maar aan de andere kant.. het is juist zo leuk om lekker op 1 plek te blijven en die cultuur je helemaal eigen te maken Na 1.5 jaar Zuid-Amerika kwam ik ook echt terug als latina! Maar wat je ook gaat doen, dat jaar zal echt wel geweldig worden. Wel ff zorgen dat je speling hebt met tijd om reismoeheid tegen te gaan
Na 1.5 jaar Zuid-Amerika kwam ik ook echt terug als latina! Maar wat je ook gaat doen, dat jaar zal echt wel geweldig worden. Wel ff zorgen dat je speling hebt met tijd om reismoeheid tegen te gaan
In welke landen ben je geweest? Zuid-Amerika staat als laatste op de planning. Ik wil mij vooral focussen op Argentinië (en nee, die keuze heeft NIETS te maken met "onze" prinses Maxima..). Afhankelijk van het overgebleven budget en mijn eigen welzijn kan ik beslissen deze uitstap over een langere periode te verdelen. Ik heb basiskennis van de Spaanse taal en het lijkt mij wel leuk om op locatie aan een cursus deel te nemen om de kennis te vergroten. Heb jij hier ook ervaring mee? Spreek je Spaans of heb je je gered met boerenkool Engels, de nodige handgebaren en lichaamstaal (al kan dat laatste verstrekkende gevolgen hebben).quote:Op woensdag 17 juni 2009 12:34 schreef MarkaD het volgende:
Ik zou ook 1 continent kiezen ipv je huidige schema, maar ik snap jou ook wel. Wie weet wanneer je dit weer kan doen? En dan heb je iig veel verschillende landen bezocht. Maar aan de andere kant.. het is juist zo leuk om lekker op 1 plek te blijven en die cultuur je helemaal eigen te maken
[ Bericht 0% gewijzigd door Perenijsje op 19-06-2009 11:10:20 ]
Je kunt zeggen wat je wilt.
Volgens mij moet je jezelf die vrijheid laten. Belangrijker is het, vooraf een periode vast te zetten (een halfjaar? een jaar? langer?) en de precieze planning van je reis aan god&toeval over te laten.quote:Op dinsdag 16 juni 2009 16:57 schreef Farenji het volgende:
Ik wilde eerst op wereldreis. Maar ik denk ook dat je je beter kan beperken tot een paar landen / een regio, anders krijg je misschien reismoeheid of overkill aan verschillende culturen waardoor alles in elkaar over gaat lopen.
Sparen voor een helder budget en een periode vastleggen. De rest heeft (volgens mij) niet eens zoveel planning nodig.
Heb zelf alleen maar ervaring met korte reizen, maximaal een maand. Maar wat in het klein werkt, werkt ook in het groot. Niet meer dan 5 (op één hand te tellen) kernpunten, waar je per se geweest wil zijn -- de rest pas plannen op het moment dat je ergens bent en verder moet.
Geef jezelf de vrijheid om 100 landen te bezoeken of één land 100 keer. Er is geen reisgids die jou de waarheid vertelt. Die waarheid, dat ben je zelf.
He's simple, he's dumb, he's the pilot.
Dat is natuurlijk wel leuk romantisch gedacht maar je ontkomt niet helemaal aan plannen. Je zit bijv al vaak met visa, die je soms van te voren moet hebben en die maar beperkte geldigheid hebben. Het is leuk als het je echt geen ruk uitmaakt waar je naartoe gaat, maar als je toch wat kernpunten hebt die je wil bezoeken dan moet je wel wat plannen van te voren. Het is toch minder grappig als je flierefluitend met je tandenborstel en paspoort in je vestzakje in het vliegtuig naar india stapt en bij aankomst meteen weer terug mag omdat je het land niet eens inkomt. Maar als je dan toch moet plannen kun je dat het beste zo simpel mogelijk houden; het mooiste van plannen is bovendien dat je ervan af kan wijken wanneer je maar wil.quote:Op vrijdag 19 juni 2009 00:14 schreef Ringo het volgende:
[..]
Volgens mij moet je jezelf die vrijheid laten. Belangrijker is het, vooraf een periode vast te zetten (een halfjaar? een jaar? langer?) en de precieze planning van je reis aan god&toeval over te laten.
Sparen voor een helder budget en een periode vastleggen. De rest heeft (volgens mij) niet eens zoveel planning nodig.
Heb zelf alleen maar ervaring met korte reizen, maximaal een maand. Maar wat in het klein werkt, werkt ook in het groot. Niet meer dan 5 (op één hand te tellen) kernpunten, waar je per se geweest wil zijn -- de rest pas plannen op het moment dat je ergens bent en verder moet.
Geef jezelf de vrijheid om 100 landen te bezoeken of één land 100 keer. Er is geen reisgids die jou de waarheid vertelt. Die waarheid, dat ben je zelf.
True. Maar misschien is dat juist wat ik wil zeggen (maar dan in boerenklompenthuisblijverstaal): plan zoveel als nodig is maar geef jezelf de meeste vrijheid die je je wensen kan.quote:Op vrijdag 19 juni 2009 00:35 schreef Farenji het volgende:
[..]
Dat is natuurlijk wel leuk romantisch gedacht maar je ontkomt niet helemaal aan plannen. Je zit bijv al vaak met visa, die je soms van te voren moet hebben en die maar beperkte geldigheid hebben. Het is leuk als het je echt geen ruk uitmaakt waar je naartoe gaat, maar als je toch wat kernpunten hebt die je wil bezoeken dan moet je wel wat plannen van te voren. Het is toch minder grappig als je flierefluitend met je tandenborstel en paspoort in je vestzakje in het vliegtuig naar india stapt en bij aankomst meteen weer terug mag omdat je het land niet eens inkomt. Maar als je dan toch moet plannen kun je dat het beste zo simpel mogelijk houden; het mooiste van plannen is bovendien dat je ervan af kan wijken wanneer je maar wil.
Een visum voor India lijkt me buitengewoon handig, dat is een heel continent, maar is het nodig om je vantevoren in te plannen voor de Himalaya? (Bij wijze van, dan)
De optimale weg van A naar B via C, D en E. Verder moet je niet willen komen, vooraf dan.
He's simple, he's dumb, he's the pilot.
Ik heb voor de totale reis 25.000 tot 30.000 Euro in gedachten. Ik ben in de bevoorrechte positie dat ik wat spaargeld achter de hand heb en de aankomende 2 jaren (mits ik mijn huidige baan behoud) flink kan doorsparen. Het zal eerder richting de 30.000 lopen dan 25.000, maar daar moet ik dan ook alles van zien te bekostigen. Inclusief de vluchten.quote:Op donderdag 18 juni 2009 23:21 schreef Farenji het volgende:
Als ik vragen mag, wat is het budget dat je voor je reis in gedachten hebt?
Zoals al eerder vermeld heb ik mogelijkheden de kosten wat te drukken. Zo kan ik in Uganda aan het werk tegen kost en inwoning, wat natuurlijk erg verzachtend kan werken voor mijn budget. Ik heb voor mijzelf het voorlopige reisschema in een spreadsheet gezet en bij elk land opgezocht wat mensen zoal kwijt zijn aan overnachtingen en maaltijden. Ik hou ook rekening met uitgaven zoals entrees, excursies, vervoer, verzekering, enzovoorts.
Het is een hoop geld en bij terugkomst zal ik een beduidend minder "gefortuneerd" persoon zijn als bij aanvang, maar de ervaringen die ik opdoe zijn mij velen malen meer waard dan dat bedrag. De 1 kiest er voor om zijn spaargeld te steken in een mooie verzameling van bakstenen en raamkozijnen en een ander investeert het in zijn grootste passie - reizen!
Je kunt zeggen wat je wilt.
Voorafgaand aan deze sabbatical zal ik flink veel research doen naar de (voor mij) meest interessante steden in elk land. Ik zal mijn definitieve route hierop afstemmen. Wat de meeste backpackers doen, is zich in een traag tempo van plek naar plek verplaatsen en de duur van hun verblijf af laten hangen van het plezier dat ze ter plekke beleven. Dit wil ik anders aanpakken. Het kan dus ook voorkomen dat ik mij in een dag honderden kilometers verplaats (lokale vlucht, trein..) om zo tijdig op de juiste plek te arriveren. De sabbatical is ook niet bedoeld om louter lol te maken. Ik vind het niet erg om zo nu en dan op een wat minder vriendelijke plek te belanden, des te meer kan ik genieten van de mooie plekken.quote:Op vrijdag 19 juni 2009 00:35 schreef Farenji het volgende:
[..]
Dat is natuurlijk wel leuk romantisch gedacht maar je ontkomt niet helemaal aan plannen. Je zit bijv al vaak met visa, die je soms van te voren moet hebben en die maar beperkte geldigheid hebben. Het is leuk als het je echt geen ruk uitmaakt waar je naartoe gaat, maar als je toch wat kernpunten hebt die je wil bezoeken dan moet je wel wat plannen van te voren. Het is toch minder grappig als je flierefluitend met je tandenborstel en paspoort in je vestzakje in het vliegtuig naar india stapt en bij aankomst meteen weer terug mag omdat je het land niet eens inkomt. Maar als je dan toch moet plannen kun je dat het beste zo simpel mogelijk houden; het mooiste van plannen is bovendien dat je ervan af kan wijken wanneer je maar wil.
Als ik het zo uitleg, lijkt het alsof het een helse klus gaat worden en dat ik mijzelf op een niet te volbrengen opdracht trakteer. Ik ben van mening dat het vooraf plannen een heleboel frustratie en dilemma's kan besparen. De route die ik neem laat ik ook niet afhangen van de mening van andere backpackers die ik onderweg tegenkom (of ze moeten echt een geweldige overredingskracht hebben).
Tijdens mijn vorige reizen ben ik vaak in hostels geweest waar ik reizigers heb ontmoet die al enige tijd onderweg waren en eigenlijk niets anders meer deden dan rondhangen in de lounge en de directe omgeving van het hostel. Dat kan aan reismoeheid liggen, maar ik denk dat het eerder te maken heeft met het feit dat weinigen van hun een echte planning hebben. Geen noodzaak om de tas te pakken en er op uit te trekken. Dat vind ik persoonlijk nogal zonde. Het verbaast mij ook wel eens dat backpackers zich zo slecht inlezen over een bepaald gebied of land. Ze laten zich echt alle kanten uitsturen door andere reizigers, zonder besef te hebben van wat ze nu eigenlijk zelf willen doen en zien of wat het land te bieden heeft.
Je kunt zeggen wat je wilt.
Ben je nog van plan om een paar plekken te gaan werken? Werk is best te vinden en het helpt je om de sleur te doorbreken
En als je het niet leuk vindt trek je weer verder
En als je het niet leuk vindt trek je weer verder
"We moeten ons bewust zijn van de superioriteit van onze beschaving, met zijn normen en waarden, welvaart voor de mensen, respect voor mensenrechten en godsdienstvrijheid. Dat respect bestaat zeker niet in de Islamitische wereld".
Ik wil best werken, maar dan voornamelijk binnen projecten waar ik in geïnteresseerd ben. Ik zal niet snel fruit gaan plukken of achter de bar gaan staan.quote:Op maandag 29 juni 2009 19:43 schreef DiegoArmandoMaradona het volgende:
Ben je nog van plan om een paar plekken te gaan werken? Werk is best te vinden en het helpt je om de sleur te doorbreken
En als je het niet leuk vindt trek je weer verder
Uiteraard is het een en het ander afhankelijk van de beschikbare tijd. Ik kan mij voorstellen dat zulke instanties weinig nood hebben aan hulpkrachten die zich maar voor een beperkte tijd in kunnen zetten.
Je kunt zeggen wat je wilt.
vrijwilligerswerk?
Ik denk dat je binnen 2 maanden het zat bent om uit je backpack te leven. Iedere dag ergens anders heen gaan klinkt leuk maar is in de relaiteit niet vol te houden. Daarom hangen al die backpackers ook rond in hun hostel, omdat ze geen idee hebben wat ze moeten doen
Voldoende mogelijkheden om te werken. druiven plukken, werken in een bar of werken op een ranch in Australie. Winterseizoen meepakken in Nieuw Zeeland of Canada of bijvoorbeeld Engelse les geven in Latijns Amerika. Als je dat 2,3 of 3 keer voor wat meerdere maanden doet heb je wat meer afwisseling
Ik denk dat je binnen 2 maanden het zat bent om uit je backpack te leven. Iedere dag ergens anders heen gaan klinkt leuk maar is in de relaiteit niet vol te houden. Daarom hangen al die backpackers ook rond in hun hostel, omdat ze geen idee hebben wat ze moeten doen
Voldoende mogelijkheden om te werken. druiven plukken, werken in een bar of werken op een ranch in Australie. Winterseizoen meepakken in Nieuw Zeeland of Canada of bijvoorbeeld Engelse les geven in Latijns Amerika. Als je dat 2,3 of 3 keer voor wat meerdere maanden doet heb je wat meer afwisseling
"We moeten ons bewust zijn van de superioriteit van onze beschaving, met zijn normen en waarden, welvaart voor de mensen, respect voor mensenrechten en godsdienstvrijheid. Dat respect bestaat zeker niet in de Islamitische wereld".
Ik ben in Argentinie (6 maanden), Chili (alleen Santiago), Bolivia (6 weken), Peru (4 weken), Ecuador (8 maanden) en Colombia (5 weken) geweest. En ik vond Argentinie juist leuk door Maxima..quote:Op donderdag 18 juni 2009 21:50 schreef Perenijsje het volgende:
[..]
In welke landen ben je geweest? Zuid-Amerika staat als laatste op de planning. Ik wil mij vooral focussen op Argentinië (en nee, die keuze heeft NIETS te maken met "onze" prinses Maxima..). Afhankelijk van het overgebleven budget en mijn eigen welzijn kan ik beslissen deze uitstap over een langere periode te verdelen. Ik heb basiskennis van de Spaanse taal en het lijkt mij wel leuk om op locatie aan een cursus deel te nemen om de kennis te vergroten. Heb jij hier ook ervaring mee? Spreek je Spaans of heb je je gered met boerenkool Engels, de nodige handgebaren en lichaamstaal (al kan dat laatste verstrekkende gevolgen hebben).
Nee hoor, het is echt een geweldig land, daar moet je zeker naar toe gaan.Ik sprak nog geen Spaans maar heb een cursus (4 weken) aan de uni van Buenos Aires (UBA) gevolgd, en later nog 1 weekje privelessen in Bolivia. Eigenlijk best weinig nu ik het zo achteraf bekijk, maar ik beheers de taal redelijk goed, komt vooral door het wonen in Ecuador.
NL - Afrika - Azie - Oceanie - Latijns Amerika - Nederland zal je al rond de 10.000 euro kosten. Dan is een derde van je budget al opquote:Op vrijdag 19 juni 2009 07:01 schreef Perenijsje het volgende:
[..]
Ik heb voor de totale reis 25.000 tot 30.000 Euro in gedachten. Ik ben in de bevoorrechte positie dat ik wat spaargeld achter de hand heb en de aankomende 2 jaren (mits ik mijn huidige baan behoud) flink kan doorsparen. Het zal eerder richting de 30.000 lopen dan 25.000, maar daar moet ik dan ook alles van zien te bekostigen. Inclusief de vluchten.
Zoals al eerder vermeld heb ik mogelijkheden de kosten wat te drukken. Zo kan ik in Uganda aan het werk tegen kost en inwoning, wat natuurlijk erg verzachtend kan werken voor mijn budget. Ik heb voor mijzelf het voorlopige reisschema in een spreadsheet gezet en bij elk land opgezocht wat mensen zoal kwijt zijn aan overnachtingen en maaltijden. Ik hou ook rekening met uitgaven zoals entrees, excursies, vervoer, verzekering, enzovoorts.
Het is een hoop geld en bij terugkomst zal ik een beduidend minder "gefortuneerd" persoon zijn als bij aanvang, maar de ervaringen die ik opdoe zijn mij velen malen meer waard dan dat bedrag. De 1 kiest er voor om zijn spaargeld te steken in een mooie verzameling van bakstenen en raamkozijnen en een ander investeert het in zijn grootste passie - reizen!
"We moeten ons bewust zijn van de superioriteit van onze beschaving, met zijn normen en waarden, welvaart voor de mensen, respect voor mensenrechten en godsdienstvrijheid. Dat respect bestaat zeker niet in de Islamitische wereld".
Het werk dat ik voor ogen heb is in de meeste gevallen op vrijwillige basis. Ik heb al geïnformeerd naar diverse projecten die op de route liggen. De meeste instanties zijn zeer enthousiast, maar kunnen moeilijk inschatten of zij in 2011 / 2012 een "vacature" hebben. De concrete plannen zijn in ieder geval: werken in een weeshuis (Afrika), helpen in een hotel gerund door straatkinderen (Nicaragua) en onderzoek doen in een eco-reservaat (Nieuw-Zeeland). Het werk in het weeshuis is overigens tegen kost en inwoning. Het hoeft mij dus geen loon op te leveren.quote:Op donderdag 2 juli 2009 15:35 schreef DiegoArmandoMaradona het volgende:
vrijwilligerswerk?
Ik denk dat je binnen 2 maanden het zat bent om uit je backpack te leven. Iedere dag ergens anders heen gaan klinkt leuk maar is in de relaiteit niet vol te houden. Daarom hangen al die backpackers ook rond in hun hostel, omdat ze geen idee hebben wat ze moeten doen
Voldoende mogelijkheden om te werken. druiven plukken, werken in een bar of werken op een ranch in Australie. Winterseizoen meepakken in Nieuw Zeeland of Canada of bijvoorbeeld Engelse les geven in Latijns Amerika. Als je dat 2,3 of 3 keer voor wat meerdere maanden doet heb je wat meer afwisseling
Je kunt zeggen wat je wilt.
|
|
