R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik zit al heel lang ergens mee. Ik zal proberen de situatie te schetsen.
Ik woon al jaren samen met mijn vriend. Vriend is inmiddels de 30 al gepasseerd.
Vriend heeft een zeer dominante moeder die dus een erg sterke eigen mening heeft. Zij laat te pas en te onpas weten wat zij van dingen vindt. Mijn vriend krijgt van hieruit heel vaak commentaar van haar over allerlei zaken. Denk hierbij aan gewicht, kleding, gespreksonderwerpen, vrienden, e.d. van mijn vriend. Om de situatie wat duidelijker te maken: het is voor de moeder van mijn vriend niet mogelijk om een normaal gesprek met hem te voeren zonder commentaar over iets te geven of zonder te commanderen wat hij wel of niet moet doen. Dit commanderen of commentaar noemt zij advies of ze zegt dat ze alleen maar eerlijk is. Elke keer als we dus bij haar op bezoek zijn, krijgt hij een lading kritiek over zich heen of is ze geirriteerd op hem. Een normaal gesprek voeren zit er gewoon niet in.
Het karakter van mijn vriend is heel anders. Mijn vriend is niet assertief,geeft zijn mening niet, is onzeker en komt niet voor zichzelf op. Het resultaat is dat zijn moeder compleet over hem heen walst. Mijn vriend probeert er weleens tegenin te gaan, maar dit lukt meestal niet omdat hij dan wordt afgebekt en geen weerwoord meer weet te geven. Zij heeft dus altijd het laatste woord.
Dit zit mij al jaren heel erg dwars. We hebben het hier ook weleens met haar over gehad, maar dit helpt niet echt. Alles gaat gewoon zo door. De laatste keer was ze bij ons thuis op bezoek. Ook bij deze bezoekjes is het voor haar niet mogelijk om gewoon op bezoek te komen en een praatje te maken. Meestal doet ze als het ware een inspectieronde door het huis en geeft dat 'advies' wat zij anders had gedaan en wat zij niet leuk of mooi vindt. Mijn vriend gaat niet dus niet tegen in en neemt alles aan wat zij zegt. Dus als zij zegt dat dit beeldje beter daar kan staan, dan doet mijn vriend dat. (dit is dan maar een vb, maar zo gaat het dus met heel veel dingen) Hij laat zich gewoon zeggen wat hij moet doen.
Ik heb het hier al heel vaak over gehad met mijn vriend, maar hij blijft dit alles gewoon slikken. Momenteel zit het mij heel erg hoog. Ik begin me ook aan mijn vriend te irriteren omdat ik het eigenlijk gewoon slap van hem vindt dat hij dit pikt en het geen halt toeroept.
Wat zouden jullie doen in zo'n situatie?
Ik woon al jaren samen met mijn vriend. Vriend is inmiddels de 30 al gepasseerd.
Vriend heeft een zeer dominante moeder die dus een erg sterke eigen mening heeft. Zij laat te pas en te onpas weten wat zij van dingen vindt. Mijn vriend krijgt van hieruit heel vaak commentaar van haar over allerlei zaken. Denk hierbij aan gewicht, kleding, gespreksonderwerpen, vrienden, e.d. van mijn vriend. Om de situatie wat duidelijker te maken: het is voor de moeder van mijn vriend niet mogelijk om een normaal gesprek met hem te voeren zonder commentaar over iets te geven of zonder te commanderen wat hij wel of niet moet doen. Dit commanderen of commentaar noemt zij advies of ze zegt dat ze alleen maar eerlijk is. Elke keer als we dus bij haar op bezoek zijn, krijgt hij een lading kritiek over zich heen of is ze geirriteerd op hem. Een normaal gesprek voeren zit er gewoon niet in.
Het karakter van mijn vriend is heel anders. Mijn vriend is niet assertief,geeft zijn mening niet, is onzeker en komt niet voor zichzelf op. Het resultaat is dat zijn moeder compleet over hem heen walst. Mijn vriend probeert er weleens tegenin te gaan, maar dit lukt meestal niet omdat hij dan wordt afgebekt en geen weerwoord meer weet te geven. Zij heeft dus altijd het laatste woord.
Dit zit mij al jaren heel erg dwars. We hebben het hier ook weleens met haar over gehad, maar dit helpt niet echt. Alles gaat gewoon zo door. De laatste keer was ze bij ons thuis op bezoek. Ook bij deze bezoekjes is het voor haar niet mogelijk om gewoon op bezoek te komen en een praatje te maken. Meestal doet ze als het ware een inspectieronde door het huis en geeft dat 'advies' wat zij anders had gedaan en wat zij niet leuk of mooi vindt. Mijn vriend gaat niet dus niet tegen in en neemt alles aan wat zij zegt. Dus als zij zegt dat dit beeldje beter daar kan staan, dan doet mijn vriend dat. (dit is dan maar een vb, maar zo gaat het dus met heel veel dingen) Hij laat zich gewoon zeggen wat hij moet doen.
Ik heb het hier al heel vaak over gehad met mijn vriend, maar hij blijft dit alles gewoon slikken. Momenteel zit het mij heel erg hoog. Ik begin me ook aan mijn vriend te irriteren omdat ik het eigenlijk gewoon slap van hem vindt dat hij dit pikt en het geen halt toeroept.
Wat zouden jullie doen in zo'n situatie?
Ongemogelijke situatie 
Je zegt dat de gesprekken die jullie met zijn moeder hebben gehad geen effect hebben gehad. Maar hoe zagen die gesprekken er precies uit? Jullie (of alleen jij) zei(den) dat ze daar mee op moest houden en zij beloofde beterschap?
Je zegt dat de gesprekken die jullie met zijn moeder hebben gehad geen effect hebben gehad. Maar hoe zagen die gesprekken er precies uit? Jullie (of alleen jij) zei(den) dat ze daar mee op moest houden en zij beloofde beterschap?
Gewoon tegen de moeder zeggen (als ze weer begint): Oprotten, en kom pas terug als je normaal kan doen.
Zou ik doen tenminste.
Zou ik doen tenminste.
Hoi, ik ben een lamzak met een passie voor flessen wasverzachter.
Neuk mijn oor en noem me Harry Mulisch
Neuk mijn oor en noem me Harry Mulisch
VonHinten: zij zegt dan dat ze is hoe ze is en dat ze dat niet kan veranderen.
Ik zie het zelf zo dat zij haar dominante positie gewoon niet op wil geven.
Ik zie het zelf zo dat zij haar dominante positie gewoon niet op wil geven.
Ik heb al eens zoiets in die richting gezegd. Maar ook dat heeft het kritiek en commentaar op mijn vriend niet doen afnemen.quote:Op zondag 7 juni 2009 21:05 schreef cerror het volgende:
Gewoon tegen de moeder zeggen (als ze weer begint): Oprotten, en kom pas terug als je normaal kan doen.
Zou ik doen tenminste.
dat vraag ik mij nu dus af. Ik heb het er al met mensen over gehad en zij zeggen dan dat ik het los moet laten en het naast me neer moet leggen. Maar ik kan dat gewoon niet. Ik kan niet aanzien hoe iemand zo respectloos wordt behandeld en hoe iemand zo wordt afgebrand door zijn eigen moeder. Ik kan daar echt niet tegen. Ik zou het bij mijzelf never nooit accepteren. Mijn vriend doet alleen niets en praat het goed wat zij doet. Zegt dan ook nog dat ik te gevoelig reageer. Daar kan ik de laatste tijd dus heel erg kwaad om worden.quote:Op zondag 7 juni 2009 21:09 schreef N.icka het volgende:
De situatie gaat echt niet veranderen , dus wat ga jij er aan doen voor jezelf?
nee die is overleden en heb ik verder ook nooit gekend. Ik denk wel dat mijn vriend ongeveer hetzelfde karakter als hij had. Maar dat weet ik niet zeker.quote:Op zondag 7 juni 2009 21:13 schreef Feestkabouter het volgende:
is er ook nog een pa in het spel (of buiten dit spel dan, maar in het leven van je vriend)?
Op de leeftijd die zijn moeder heeft, gaat zij nooit meer veranderen, ik denk dat als zijn relatie hem lief is, dat hij afscheid van zijn moeder met nemen en zijn eigen leven moet gaan leiden.
quote:Op zondag 7 juni 2009 21:13 schreef cat2 het volgende:
[..]
dat vraag ik mij nu dus af. Ik heb het er al met mensen over gehad en zij zeggen dan dat ik het los moet laten en het naast me neer moet leggen. Maar ik kan dat gewoon niet. Ik kan niet aanzien hoe iemand zo respectloos wordt behandeld en hoe iemand zo wordt afgebrand door zijn eigen moeder. Ik kan daar echt niet tegen. Ik zou het bij mijzelf never nooit accepteren. Mijn vriend doet alleen niets en praat het goed wat zij doet. Zegt dan ook nog dat ik te gevoelig reageer. Daar kan ik de laatste tijd dus heel erg kwaad om worden.
Ok... jij kan het niet aanzien en de situatie gaat niet veranderen, dus......
dus zit ik nu met een probleem want we zijn net verhuisd.quote:Op zondag 7 juni 2009 21:16 schreef N.icka het volgende:
[..]
Ok... jij kan het niet aanzien en de situatie gaat niet veranderen, dus......
Het is verder een schat van een man, een heel goed persoon e.d. maar van dit punt word ik gewoon niet goed.
Dus of je accepteerd het , of niet en dan is de keus aan jou
Wat wil je liever je man met vervelende schoonfamilie of geen man ?
Wat wil je liever je man met vervelende schoonfamilie of geen man ?
zo moeilijk is het toch niet? moeder is dan gewoon niet meer welkom in jullie husi en jij gaat niet mee naar haar huis. Als je vriend dan slim is steunt hij je erin en anders weet je sowieso al wat je aan hem hebt en zal er sowieso nooit iets veranderen.
- - = |randommusicvideos | = - - | - - = | prettyendless | = - -
Is het alleen de situatie met zijn moeder die je dwars zit, of ook zijn gedrag/persoonlijkheid (niet assertief,geeft zijn mening niet, is onzeker en komt niet voor zichzelf op) in het algemeen? Klinkt namelijk nogal als een slappe zak.
heel simpel gezegd, maar het is een kwestie van grenzen stellen.
het is duidelijk niet meer mogelijk om het in overleg met haar op te lossen. dus grenzen stellen.
naar je partner toe, zeggen dat de maat vol is en dat het absoluut moet veranderen en dat het anders heel moeilijk gaat worden tussen jullie.
en dan samen met hem naar zijn moeder toe de grenzen heel duidelijk communiceren. en consequenties aangeven (eerst met je partner bespreken).
jullie leven, jullie keuzes. zij mag best haar mening hebben, maar in het vervolg die alleen noemen als jullie er specifiek om vragen.
als zij er is en iets van een beeldje zegt en je partner gaat dat beeldje dan verplaatsen, dan zeg je heel duidelijk: "zet terug waar het stond, het is stompzinnig om het nu te verplaatsen en straks als je moeder weer weg is weer terug te zetten, dus je zet het nu meteen terug."
dat is meteen ook een duidelijk signaal aan je schoonmoeder.
ik weet het, makkelijk gezegd allemaal. maar het is duidelijk dat daadkracht nu van jou af moet komen, want van hem en haar komt het niet.
veel mensen hebben ong hetzelfde probleem over de opvoeding van hun kinderen. dat oma zich ernstig bemoeit met de manier waarop je je kids verzorgt/opvoedt.
het is duidelijk niet meer mogelijk om het in overleg met haar op te lossen. dus grenzen stellen.
naar je partner toe, zeggen dat de maat vol is en dat het absoluut moet veranderen en dat het anders heel moeilijk gaat worden tussen jullie.
en dan samen met hem naar zijn moeder toe de grenzen heel duidelijk communiceren. en consequenties aangeven (eerst met je partner bespreken).
jullie leven, jullie keuzes. zij mag best haar mening hebben, maar in het vervolg die alleen noemen als jullie er specifiek om vragen.
als zij er is en iets van een beeldje zegt en je partner gaat dat beeldje dan verplaatsen, dan zeg je heel duidelijk: "zet terug waar het stond, het is stompzinnig om het nu te verplaatsen en straks als je moeder weer weg is weer terug te zetten, dus je zet het nu meteen terug."
dat is meteen ook een duidelijk signaal aan je schoonmoeder.
ik weet het, makkelijk gezegd allemaal. maar het is duidelijk dat daadkracht nu van jou af moet komen, want van hem en haar komt het niet.
veel mensen hebben ong hetzelfde probleem over de opvoeding van hun kinderen. dat oma zich ernstig bemoeit met de manier waarop je je kids verzorgt/opvoedt.
Het is eigenlijk alleen in de situatie met zijn moeder dat het mij dwars zit. Omdat zij compleet over hem heen walst. Andere mensen niet in die extreme mate, dus in die andere gevallen irriteert het mij niet.quote:Op zondag 7 juni 2009 21:35 schreef Devz het volgende:
Is het alleen de situatie met zijn moeder die je dwars zit, of ook zijn gedrag/persoonlijkheid (niet assertief,geeft zijn mening niet, is onzeker en komt niet voor zichzelf op) in het algemeen? Klinkt namelijk nogal als een slappe zak.
Ik snap wel dat mensen dit als slappe zak beschrijven. Ik heb er altijd anders over gedacht. Mijn vriend is van kinds af aan al zo behandeld en heeft hierdoor niet assertief kunnen worden, en niet geleerd voor zichzelf op te komen, en zijn mening niet heeft gegeven. Juist omdat hij zo ondergesneeuwd werd. Ik heb hier altijd begrip voor gehad. De laatste tijd heb ik dit niet meer zo veel als eerst. Ik vind het gewoon belachelijk dat hij dit accepteert en alles laat zeggen.quote:Op zondag 7 juni 2009 21:35 schreef Devz het volgende:
Is het alleen de situatie met zijn moeder die je dwars zit, of ook zijn gedrag/persoonlijkheid (niet assertief,geeft zijn mening niet, is onzeker en komt niet voor zichzelf op) in het algemeen? Klinkt namelijk nogal als een slappe zak.
trek m van zijn mammies tiet af en vertel m dat tie nou een grote jongen is...
Hij heeft ze moeder toch niet nodig om hem te vertellen hoe hij zijn leven moet leven!! Wtf!!
Waar is zijn ruggegraad gebleven??
Ze zeggen achter elke sterke man staat een sterke vrouw..
........
Maak m sterker!! Ofzo vergroot zijn ego of overrule zijn mammie. Maar wel met tactiek want je moet er zeker niet al te opvallend tussen gaan staan. Daar houden mannen niet van..
Jullie wonen toch samen waarom sta jij toe dat ze je huisje verbouwd??
Dus gewoon die vent van je van zijn moeders tepel afrukken en aan de jouwe leggen blijkbaar heeft tie het nodig!!
good luck!!
Hij heeft ze moeder toch niet nodig om hem te vertellen hoe hij zijn leven moet leven!! Wtf!!
Waar is zijn ruggegraad gebleven??
Ze zeggen achter elke sterke man staat een sterke vrouw..
........
Maak m sterker!! Ofzo vergroot zijn ego of overrule zijn mammie. Maar wel met tactiek want je moet er zeker niet al te opvallend tussen gaan staan. Daar houden mannen niet van..
Jullie wonen toch samen waarom sta jij toe dat ze je huisje verbouwd??
Dus gewoon die vent van je van zijn moeders tepel afrukken en aan de jouwe leggen blijkbaar heeft tie het nodig!!
good luck!!
hmm, haar niet meer uitnodigen en ook niet meer langs gaan. Laat hem maar alleen gaan dan, en geef bij hem ook duidelijk de rede aan waarom je niet mee wil.
Lambo of Rekt
|
|
