saaw | donderdag 4 juni 2009 @ 15:16 |
nee ik ben zelf niet zwanger ![]() Dus stel dat jij/je partner/je scharrel zwanger blijkt te zijn. Wat doe je dan? Weet je hoe je partner er tegnover staat? Vertel je het/zou je het willen weten, in geval van een one-night stand. En als je toch al zeker weet dat je het weg laat halen? Is adoptie een overweging? Ik moet zeggen dat ik het zelf echt niet zou weten. Wel weet ik dat mijn vriend tegen abortus is en het zou willen houden gezien we er opzich voor zouden kunnen zorgen, maar dat hij de keus aan mij zou laten. Het is heel makkelijk om te zeggen dat ik abortus zou laten plegen omdat ik er echt niet klaar voor ben. Ik ben veel te jong, kan financieel net voor mijzelf zorgen ben halverwege een studie. Maar als je eenkeer zwanger bent, een echo hebt gezien en er misschien wel ineens vroege moedergevoelens naar boven komen lijkt het me heel lastig. Om van de eventuele spijt later nog maar niet te spreken. | |
Synthesist | donderdag 4 juni 2009 @ 15:19 |
heel hard wegrennen ![]() | |
Jules- | donderdag 4 juni 2009 @ 15:20 |
Bevallen ![]() | |
TheoddDutchGuy | donderdag 4 juni 2009 @ 15:22 |
Als ze zwanger zou raken zou ik dacht ik dat geweldig vinden. Ik zou heel graag een kindje met mn vriendin willen hebben maar we wachten nog effe. En zover ik weet zou ze er sowieso nooit op tegen zijn ook al gebeurt het "per ongeluk". ![]() | |
_LotT | donderdag 4 juni 2009 @ 15:25 |
op dit moment zeker abortus, van een one-night stand of in een relatie zou geen verschil maken | |
Synthesist | donderdag 4 juni 2009 @ 15:28 |
quote:als ze je naam niet kent bij een ONS heb je misschien wel geluk! | |
_LotT | donderdag 4 juni 2009 @ 15:30 |
quote:ik ben een ze ![]() | |
Re | donderdag 4 juni 2009 @ 15:41 |
... naar een groter huis zoeken denk ik... | |
heksehiel | donderdag 4 juni 2009 @ 15:43 |
quote: | |
Mordreth | donderdag 4 juni 2009 @ 15:46 |
Opgeschoond. "Grapjes" mogen ergens anders. Ontopic: Als m'n vriendin zwanger zou zijn dan zou ik daar niet mee zitten. Maarja.. liever nog een aantal jaartjes wachten ![]() | |
Thy... | donderdag 4 juni 2009 @ 15:48 |
Ik zou het (in eerste instantie) niet leuk vinden. Echter heb ik een baan met modaal inkomen en is mn vriendin bijna afgestudeerd, dus we kunnen een kind wel een toekomst geven. Ik ben niet tegen abortus, maar ik vind het een noodoplossing voor als je het kind echt geen toekomst kan geven. Het moet geen makkelijke uitweg worden omdat een foutje je toekomstplannen in de war brengen. Ben trouwens 24 en m'n vriendin 23. | |
Daniel1976 | donderdag 4 juni 2009 @ 16:04 |
quote:Hmmwah. Ik heb toch redelijk wat kinderen geboren zien worden in situaties waarin je denkt. Liever niet. | |
PinkCake | donderdag 4 juni 2009 @ 16:31 |
Mijn vriend is bijna 26, dus die wil al wel kinderen. Ik moet nog minimaal 2 jaar naar school. Maar als ik nu zwanger was zou ik gewoon een paar jaar niet naar school gaan en later een deeltijd HBO doen. Mijn vriend verdient nu genoeg om hem, mij en eventueel kind te onderhouden. Dus ik zou geen abortus laten plegen. Als ik geen relatie had of een vriend die ook studeerde zou ik wel abortus overwegen. Toen ik het er voor de grap met mijn 'schoonmoeder' over had was ze heeeel enthousiast. Dus mocht ik een oppas nodig hebben als ik ooit kinderen heb: dan is er in elk geval een hele leuke oma. | |
Bootje84 | donderdag 4 juni 2009 @ 18:12 |
quote:Simpele ziel ![]() Denk je nou echt dat je dan "maar even HBO op een laag pitje kan zetten" met een kind..? Kleine kans Hans. Zeker als jouw vriend fulltime werkt, kan je niet zomaar ff een avondstudie oppakken.. 's-avonds zal je flink naar de klote zijn tijdens het zorgen voor je kleine.. | |
BrokenBond | donderdag 4 juni 2009 @ 18:29 |
quote:Wat zijn we weer lekker zelfstandig... | |
Californium | donderdag 4 juni 2009 @ 18:36 |
Ik denk dat ik het weg zou laten halen... zeker nu niet omdat ik nog jong ben maar ik weet eigenlijk al wel dat ik helemaal geen kinderen wil.... Mijn vriend ook niet.... | |
_Ophelia_ | donderdag 4 juni 2009 @ 18:41 |
quote:Want je persoonlijke situatie mee laten tellen bij de beslissing abortus of houden is not done? | |
Klonk | donderdag 4 juni 2009 @ 18:42 |
dan zou ik vragen hoe dat kan, aangezien ze bij mij wat belangrijke leidingen hebben doorgeknipt | |
Crack_ | donderdag 4 juni 2009 @ 18:43 |
Ik denk dat ik het weg zou laten halen. Maarrr, zo'n beslissing kun je pas goed nemen als je ook daadwerkelijk zwanger bent (lijkt me) dan is het toch wat anders.. | |
ArcticBlizzard | donderdag 4 juni 2009 @ 19:00 |
Run for the freaking hills!!!! Toevallig afgelopen weekend meegemaakt dat een ex aan een van mijn beste vrienden vertelde dat ze dacht dat ze zwanger was...................... Ik kon er wel om lachen, hij niet zo. Ja karma 's a bitch ![]() Ik zou er op dit moment nog niet aan moeten denken om een kind te hebben. Ik zou toch wel even aan het rekenen gaan en veel praten met d'r. Ik ben niet per definitie voor of tegen het plegen van abortus. | |
Bootje84 | donderdag 4 juni 2009 @ 19:20 |
quote:Jouw ex aan een van jouw vrienden? ![]() | |
ArcticBlizzard | donderdag 4 juni 2009 @ 19:37 |
quote:Hahaha nee, foutje van mijn kant. Er had moeten staan "zijn ex". Ze deed dat op een feestje ![]() | |
La_Vita | donderdag 4 juni 2009 @ 21:51 |
Het lijkt me echt een enorme kutbeslissing om te moeten maken. Mocht ik nu zwanger worden dan zal ik het waarschijnlijk wel weg laten halen en het er heel moeilijk mee hebben. Mocht het kindje rond de 3 maanden zijn dan zou ik het echter niet meer doen. Iets dat zijn duim in z'n mond kan stoppen en orgaantjes heeft en alles.. nee ![]() Naja ik kan alleen maar hopen dat ik nooit in die situatie terecht kom ![]() | |
EggsTC | donderdag 4 juni 2009 @ 22:21 |
Ze gaat abortus nemen als het aan mij zou liggen. | |
Californium | donderdag 4 juni 2009 @ 23:04 |
abortus nemen ![]() | |
motorbloempje | vrijdag 5 juni 2009 @ 01:04 |
abortus ![]() ik wil geen kinderen, vriend wil geen kinderen, we hebben het er wel 's over gehad en dit is de conclusie ![]() we wachten met *snap* tot we het 10000% zeker weten (bepaalde leeftijd), maar we zijn zeer voorzichtig dus de kans dat het onverwacht gebeurt is gelukkig vrij klein ![]() | |
As_33 | vrijdag 5 juni 2009 @ 10:49 |
Ik zou het mijn vriend zeker wel vertellen, maar hij zou verder geen inspraak meer hebben. Hij weet dat ik voor een abortus zou kiezen, omdat ik totaal geen kinderwens heb. Hij zou dat waarschijnlijk wel moeilijk vinden, daar hebben we het al eens over gehad, maar ik ga geen kind dat ik niet wil dragen, baren en groot brengen omdat hij een abortus lastig vindt. Ik vind het trouwens in een relatie zeer nuttig om dit onderwerp op een vroeg punt samen te bespreken, zodat beide partijen weten waar ze aan toe zijn, en dan vooral de man, aangezien die op het moment dat er sprake is van een zwangerschap zich moet schikken naar de vrouw. Als een man zwaar tegen abortus is, maar de vrouw aangeeft die toch te laten uitvoeren in het geval van zwangerschap dan kan hij besluiten maar niet te neuken, en als hij juist geen kind wil, maar zij aangeeft niet te weten of ze wel een abortus zou willen, dan hetzelfde verhaal, of extra bescherming in de vorm van een condoom. | |
NoktetMort | vrijdag 5 juni 2009 @ 10:55 |
quote:Wat heeft zelfstandigheid er mee te maken? Een kind maak je en verzorg je toch met z'n tweetjes? (Van dit laatste maken veel mensen tegenwoordig een zooitje dus dat gaat ook niet altijd meer op. Maar wat mij betreft verzorg je in principe je een kind met z'n tweëen.) En sowieso, je zit in een relatie met iemand, dan deel je toch dit soort dingen? Dan hoef je toch niet zelfstandig te zijn? Mijn vriendin heeft het ook niet zo breed en ik werk en heb het atm wel voor over om haar eten te betalen, etc. etc. | |
motorbloempje | vrijdag 5 juni 2009 @ 11:02 |
quote:nou ja, op het moment dat ik aan kinderen zou beginnen, zou ik wel willen dat elke ouder opzich in z'n eentje het kind zou kunnen verzorgen mocht er iets in de relatie mis gaan, of mocht er iets gebeuren waardoor een van beide ouders niet meer kan werken (ongeval met handicap of dood tot gevolg). maargoed, ik stel veel te hoge eisen aan het ouderschap. Volgens mijn redenering (die ik overigens alleen voor mijzelf stel en nooit een ander op zou (proberen te) leggen) zou het gros van de mensen dat nu kinderen heeft of overweegt deze niet moeten mogen nemen, dus let vooral niet op mij ![]() | |
NoktetMort | vrijdag 5 juni 2009 @ 11:10 |
mja, dat is ook precies wat ik bedoelde met: maken de meeste mensen een zooitje van. Tevens heeft mijn tante op d'r 25e haar eerste dochter gehad (per ongeluk) en ze zijn nog steeds bij elkaar, geen ruzie, hartstikke fijn gezin. Vandaar dat ik dus keek naar de situatie van PinkCake, die is ongeveer vergelijkbaar met de situatie van mijn tante toen. | |
motorbloempje | vrijdag 5 juni 2009 @ 11:12 |
ik bedoel dat ik vind dat je niet financieel afhankelijk van je vriend moet zijn op het moment dat je de zorg van een kind op je neemt.. ![]() | |
fruityloop | vrijdag 5 juni 2009 @ 11:26 |
Wij hebben beiden geen kinderwens, en we zijn rond de 35, dus die zal er hoogstwaarschijnlijk ook niet meer komen. Om dit zo te houden gebruiken we anticonceptie, mijn vriendin de pil, en bij tijdelijke onbetrouwbaarheid (zeg bij diarree of een antibiotica kuurtje) doe ik even een condoom om. Mocht het echter zo zijn dat ze/we wel zwanger raken, dan komt een abortus nicht im frage, we kunnen een kleine zeker een stabiele toekomst & omgeving bieden, dus dan zullen we er verschrikkelijk blij mee zijn. Sommige mensen vertalen overigens het geen kinderwens hebben 1 op 1 met een hekel aan kinderen hebben, dat is dus pertinent niet zo. Wat algemener zijn wij beiden niet principieel tegen abortus, ondanks het feit dat ik gelovig ben, wij zien het echter wel als een extreme maatregel voor extreme omstandigheden, zeg 12 jarige verkrachte meisjes of dwingende medische omstandigheden, en dus zeker niet als integraal onderdeel van een relatie/carrière planning. | |
motorbloempje | vrijdag 5 juni 2009 @ 11:29 |
je hebt geen kinderwens? maar als je zwanger wordt laat je het niet weghalen en zul je er liefdevol voor zorgen? ik snap dat niet.... ![]() | |
Lastpost | vrijdag 5 juni 2009 @ 11:40 |
Het zou hier een lastig verhaal worden in ieder geval, mijn vriendin wil nu absoluut nog geen kids en daar kan ik me prima in vinden, desondanks zou ze het ook niet weghalen mocht ze onverhoopt toch zwanger raken. Zou de boel er niet makkelijker op maken en vast wel wat druk op onze relatie leggen, dat kan haast niet anders en dan heb ik het nog niet eens over toekomstplannen, financieel aspect, huisvesting enz. | |
PinkCake | vrijdag 5 juni 2009 @ 11:46 |
quote:Ik werk nu tijdelijk fulltime. Ik heb een flexibele baan waarbij je ook zwangerschapverlof etc. op kan nemen en mag kiezen of je parttime of fulltime werkt. Dan las ik natuurlijk geen pauze in in mijn opleiding, maar start gewoon later een nieuwe in deeltijd. Als het kind naar de basisschool gaat ofzo. Dan zou de situatie als volgt worden: Vriend werkt een uur of 30, ik werk zodra ik dat kan een dag per week. Maar goed, het was maar een brainstorm. Ik moet nog 2 jaar naar school en neem de pil elke dag netjes in. Erg kleine kans dat ik inderdaad zwanger raak (ja, wellicht als ik een jaar of 28 ben en een vaste baan heb etc. Maar dat is dan met opzet.) | |
fruityloop | vrijdag 5 juni 2009 @ 11:52 |
quote:Hoezo? We willen dan wel geen kinderen, echter zijn wij beiden van mening dat mocht het zover komen door een ongelukje oid, we er liefdevol voor zullen zorgen. We zijn beiden normaal stabiele volwassenen ( ja echt waar) met fatsoenlijke opleidingen en ditto salaris, dus er staat in principe ons niks in de weg om een kind op te voeden, mocht dit ons onverhoopt overkomen. We zijn beiden dus ook van mening dat abortus een no-go is in onze specifieke situatie, aangezien er geen praktische belemmeringen zijn, en of er medische zijn is pas te bezien als het zover ooit komt. Wat mogelijk wel onze mening hierover beïnvloed is dat we beiden couveuse kinderen zijn, mijn vriendin met haar 3 pond 2 ons geboortegewicht was echt kantje boord, en met mijn hartafwijking waren de eerste 3 levensjaren ook aardig spannend, dat geeft misschien toch net een andere kijk op het afbreken van een zwangerschap, en haalt ook meteen een deel van die roze wolk/nevel om het krijgen van een kind weg, dat is niet in alle gevallen alleen maar mooi en lief en leuk. Maar dit zijn toch erg persoonlijke dingen, waar veel factoren in mee spelen, om dat goed uit te leggen is een forum als dit nou niet echt een geschikte plek. | |
motorbloempje | vrijdag 5 juni 2009 @ 11:53 |
ik snap 't nog steeds niet, maar ieder z'n keus ![]() | |
motorbloempje | vrijdag 5 juni 2009 @ 11:57 |
ongeplanned is idd niet per definitie ongewenst, maar, geen kinderwens hebben en dan wel zwanger worden klinkt mij als 'in principe ongewenst' in de oren.. Stel dat je pas over 3 jaar aan kinderen wilt denken en je wordt onverhoopt nu zwanger, dan kan ik de keus (vanuit mijzelf gezien) begrijpen: waarom nu een kind weg laten halen als je ze toch graag wilt maar stiekem niet perse NU. Maar als je uberhaupt niet (echt) kinderen wilt, dan de verantwoordelijkheid, zoals men dat noemt, nemen, daar ben ik als pro-abortus-stemmer dan weer niet helemaal mee in het reine ![]() | |
appelsap | vrijdag 5 juni 2009 @ 12:17 |
Ik heb het meegemaakt en toen ik zwanger raakte hadden mijn vriend en ik ook geen kinderwens. Wij kozen eerst voor abortus maar die afspraak heb ik een dag van te voren afgezegd omdat ik het niet aankon. Het niet hebben van een directe kinderwens, dat wil niet zeggen dat je er niet met alle liefde van de wereld voor kan zorgen. ![]() Daarbuiten vind ik een perfecte situatie niet zo belangrijk, wat dat zou betekenen dat ik zelf geen kind had mogen krijgen. (ik was 18 toen ik zwanger raakte, net 9 maanden een relatie en ik zat op school) Ik vind het veel belangrijker dat je naar die perfecte situatie streeft en dat je kijkt naar wat jouw kind nodig heeft en daar op inspringt. Je kan de situatie zo goed voor elkaar hebben, maar er kan altijd wat mis gaan. | |
Dirty-Little-Monkey | vrijdag 5 juni 2009 @ 12:19 |
Allereerst ben ik ervan overtuigd dat dit mij niet zal overkomen (ik ben geen tokkie ![]() Maar mocht het toch gebeuren heb ik het liefst abortus. Hoewel ik later wel kinderen wil, heb ik daar nu nog geen zin in. Ik heb zelfs al moeite met serieuze relaties waar ik veel met haar rekening moet houden, laat staan dat ik op dit moment een goede vader zou kunnen zijn met al die verantwoordelijkheden (al kan ik wel goed met kinderen om gaan ![]() ![]() Maar uiteindelijk draagt zij het kind en zijn het vaak de vrouwen die het moeilijk vinden om abortus te plegen of later er spijt van zullen krijgen. En aangezien ik dat helemaal niet zou willen, ben ik er wel voor om haar zoveel mogelijk informatie te laten vergaren over de voor- en nadelen van abortus, en als ze het kind wil houden dan vind ik wel dat ik ook moet helpen te verzorgen. Ik ben dan vooral benieuwd of mijn bindingsangst hierdoor zal verdwijnen (omdat je dan toch moet doorzetten en er misschien zo over heen komt) of dat het zich nog veel erger gaat uitten zonder dat ik durf een eind aan de relatie te maken. Adoptie lijkt mij helemaal niets. Ik maak me, ondanks mijn asociale houdingen in relaties (wat een zelfkritiek), me heel snel zorgen om anderen, en zeker om een eigen kind. Dan zou ik de hele tijd willen weten hoe het met hem/haar gaat en of die nieuwe ouders wel goed voor hem zijn. Geen optie dus. Het beste voor mijzelf lijkt mij abortus. | |
motorbloempje | vrijdag 5 juni 2009 @ 12:23 |
quote:helaas is het wel zo dat je in deze materialistische en economisch georienteerde samenleving dan nog wel meer de kans hebt om dingen die mis gaan op te vangen ![]() | |
fruityloop | vrijdag 5 juni 2009 @ 14:09 |
quote:Helaas kennen de statistieken over de betrouwbaarheid van de pil en condooms geen verschil in opleiding, je zal maar nét eentje van die 1% zijn.. ![]() | |
saaw | vrijdag 5 juni 2009 @ 14:12 |
quote:Bij goed gebruik is de pil 99,5 tot 99,9 % betrouwbaar. Maar in de praktijk wordt per jaar ongeveer 3% van de vrouwen die de pil slikt toch zwanger. Dit ligt niet aan de pil maar door de vrouwen die fouten maken bij het gebruiken ervan. Het verschil tussen 0,5 a 0,1 % en 1% is vrij fors in dit geval. | |
fruityloop | vrijdag 5 juni 2009 @ 14:17 |
quote:Ik meende 99%, naja, je snapt wel wat ik bedoel, toch? | |
Dirty-Little-Monkey | vrijdag 5 juni 2009 @ 15:33 |
quote:ok, dan wordt het een paar jaar zonder seks ![]() ![]() | |
Psychonikeo | vrijdag 5 juni 2009 @ 16:06 |
Van mij mag ze het laten komen. Ik zou er zelf geen moeite mee hebben als het zou gebeuren, maar ik wil liever nog even wachten. Huis waar ik woon is te klein en zij woont nu nog thuis. Geen ideale situatie dus. | |
fraggie1975 | zondag 7 juni 2009 @ 14:15 |
Heb zelf geen kinderwens , maar mocht het gebeuren zal ik het met liefde verzorgen (er vanuit gaande dat mijn vriendin van dat moment het natuurlijk ook wil) Btw, abortus raad ik iedereen af , niet vanwege overtuiging , maar vanwege geestelijke gezondheid v/d vrouw. mijn ex vriendin heeft een abortus gehad (een relatie voor mij btw) 10 jaar later zat het haar nog dwars, dus... | |
motorbloempje | zondag 7 juni 2009 @ 14:17 |
dat het haar dwars zat, zegt niet dat er geen mensen zijn die wel vrede met hun besluit kunnen hebben ![]() | |
Psychonikeo | zondag 7 juni 2009 @ 14:18 |
quote:denk niet dat dat bij iedereen zo hoeft te zijn. Lijkt me heel erg persoonlijk hoe je daarmee om gaat en ook het hoe en waarom. | |
fraggie1975 | zondag 7 juni 2009 @ 14:34 |
quote:offtopic office space fan ![]() /offtopic | |
As_33 | zondag 7 juni 2009 @ 17:29 |
quote:Tja, dat kind zou me nog wel wat langer dan 10 jaar dwars zitten hoor. | |
the_witch | donderdag 11 juni 2009 @ 00:16 |
"Dus stel dat jij/je partner/je scharrel zwanger blijkt te zijn. Wat doe je dan?" Dan was jij HEEL dom geweest om geen condoom te gebruiken. KLAAR. Jij mag dus niet meer klagen. Volgende keer iets meer volwassen doen. | |
Psychonikeo | donderdag 11 juni 2009 @ 09:26 |
quote:huh? en 'jij' niet omdat je hem zonder condoom in je liet komen?? | |
Bootje84 | donderdag 11 juni 2009 @ 10:33 |
quote:QFT | |
Luxuria | donderdag 11 juni 2009 @ 10:37 |
quote:Wie zegt dat het komt doordat er geen condoom is gebruikt? Het kan ook gescheurd zijn oid. | |
lichtekooi | donderdag 11 juni 2009 @ 10:37 |
Ik heb pas net iemand ontmoed. Ik zou het nu niet kunnen of willen, maar met mijn ex had ik in elk geval er over gepraat. Nu zou ik niks zeggen. ![]() | |
Bootje84 | donderdag 11 juni 2009 @ 10:38 |
quote:Verklaar je nader? Je zou je zwangerschap verhullen voor je scharrel of .. ? | |
lichtekooi | donderdag 11 juni 2009 @ 11:03 |
quote:Ik heb nu nog niet eens seks gehad ![]() Als ik pas met iemand ken, vindt ik niet dat ik hem daar mee hoef op te zadelen. Ik denk toch niet dat ik nu een baby zou willen, dus dan zou ik het weg laten halen. Ik wil dan niet dat hij zich zorgen maakt. Of ermee bemoeit. Dat is wel zwart wit gezegd, maar ik vind het meer mijn probleem dan het zijne als onze band (nog)niet emotioneel is. | |
Bootje84 | donderdag 11 juni 2009 @ 11:36 |
quote:Tja, blijkbaar duik je dus in bed met mannen waar je nog weinig emotionele band mee hebt.. Maar goed, wat nu als je wél een emotionele band hebt.. Welke stem weegt zwaarder..? | |
lichtekooi | donderdag 11 juni 2009 @ 12:01 |
quote:Ik zeg net dat ik GEEN seks met hem heb gehad. Maar jij had het over een scharrel. Als ik wel een band met iemand heb, wil ik er wel over praten met hem, maar waarschijnlijk weet ik dan wel hoe hij het ziet. Het zou kunnen dat ik het verzweig als ik weet dat hij het wel zou willen. ![]() omdat ik het echt niet wil nu. | |
the_witch | donderdag 11 juni 2009 @ 13:51 |
quote:Tuurlijk, maar de vrouw kan ook de pil gebruiken od andere dingen gebruiken om ongewenste zwangerschap te voorkomen. | |
Psychonikeo | donderdag 11 juni 2009 @ 13:56 |
quote:waarom zeg je dan net zelf dat je heel dom bent geweest om geen condoom te gebruiken? Er is in ieder geval geen touw vast te knopen aan je opmerkingen.. | |
Dipkip | vrijdag 12 juni 2009 @ 18:18 |
Dan moeten we maar eens gaan kijken waar we op kunnen bezuinigen zodat we genoeg geld hebben ervoor. Weg laten halen zouden we niet doen. Dat hebben we besproken, omdat we alleen op de pil vertrouwen en ik een aandoening heb waardoor ik regelmatig diarree heb. In theorie is de pil daardoor iets minder betrouwbaar (maar ik ben na 10 jaar nog steeds niet zwanger erdoor, dus het zal wel meevallen). We zijn sowieso van plan er over 3 jaar voor te gaan, we doen het nog niet omdat ik eerst mn diploma wil hebben zodat we gewoon genoeg geld hebben om lekker te leven, ook met een baby er bij. Nu zouden we echt moeite moeten doen rond te komen van alleen zijn inkomen (tenzij we verhuizen, wat vervelend zou zijn maar natuurlijk wel kan). En het is natuurlijk lastiger voor mij om mn studie af te maken als er eenmaal een kind is. Maar ja als het raak is is het raak en de nadelen wegen wat ons betreft niet zo zwaar dat we er een baby om weg laten halen. | |
ColdFeet | vrijdag 12 juni 2009 @ 22:56 |
Dit is een vraag die mij ook weleens door het hoofd schiet. Ik gebruik anticonceptie die op zich betrouwbaar zou moeten zijn, dus ik hoef niet bij ieder pijntje naar de zwangerschapstesten te grijpen ![]() Ik heb niet het gevoel dat ik toeben aan kinderen, en misschien komt dat wel nooit. Maar anderzijds herken ik me hier ook wel in: quote:Ik denk niet dat ik een abortus over m'n hart zou kunnen krijgen ![]() | |
Enfermera | vrijdag 17 juli 2009 @ 17:39 |
Ik ben momenteel getrouwd (bijna 7 jaar samen, bijna 1 jaar getrouwd), 23 jaar, maar doe nog een opleiding. Liever geen kinderen op het moment dus, het is gewoon geen goede timing vind ik. Maar als het gebeurd en ik raak zwanger, so be it ![]() ![]() Het is lastig; vroeger wist ik wat ik zou doen; abortus. Een paar jaar geleden ook nog wel, maar naarmate ik ouder werd begon ik steeds meer te twijfelen. Ik ben gezond, volwassen, heb een stabiele relatie, een huis, mijn man heeft een vaste baan en ik ben bijna klaar.. Dan is het niet zo realistisch om het weg te halen vind ik, en ook steeds moeilijker omdat ik wel gewoon kinderen wil. Maargoed, sommige dingen plan je niet ![]() | |
stbabylon | donderdag 23 juli 2009 @ 16:19 |
Goed onderwerp. Ik ben nu bezig met 2 jaar bedenk tijd voor een vasectomie, dus over een tijdje speelt het niet meer, maar nu nog wel. Ik wil echt totaal GEEN kinderen op de wereld (laten) zetten door mijn zaad. Als het wel fout gaat, dan, als het aan mij ligt, wordt er abortus gepleegd. En daar wringt de schoen. Je kunt als man nog zo hard een abortus eisen, de vrouw besluit. Als zij het kind wil houden, kun je daar helemaal niks aan doen (andersom geldt hetzelfde). Geinig detail, ook al wil de man nog zo graag een abortus, als de vrouw dat niet wil en het kind baart, is de man wel iig financieel verantwoordelijk. Nou goed, om dat soort situaties te voorkomen (en omdat de wereld vol genoeg is, zelfs zonder mijn kinderen), neem ik geen kinderen en wil ik een abortus laten uitvoeren als het fout gaat. Nog zo'n 1,5 jaar, dan heb ik als het goed is geen levende zaadcellen meer ![]() | |
Heroinjunk | donderdag 23 juli 2009 @ 18:49 |
Ik heb het hier ook wel eens over gehad met mijn vriend en vroeger was ik hier altijd standvastig in: ik wil een abortus. Maar ik denk dat als ik zwanger zou raken, ik er niet zo makkelijk over zou kunnen denken. Mijn vriend zou me steunen in beide gevallen, hij ziet zelfs liever dat ik geen abortus zou plegen. Het zou wel erg moeilijk zijn, wetende dat we beide nog op school zitten en ik ga nu pas naar mijn 1e jaar HBO en hij naar het 2e. We zijn nog jong, wonen niet samen en hebben geen van beiden een vaste baan. | |
ArcticBlizzard | donderdag 23 juli 2009 @ 18:54 |
quote:Waarom die 2 jaar bedenk tijd? | |
Brunoh | vrijdag 24 juli 2009 @ 23:07 |
quote:Niet helemaal waar. Alleen op het moment dat jij als man zijnde het kind erkend, kan de vrouw aanspraak maken op alimentatie, anders zal zij eerst voor het gerecht een verzoek tot vaderschapsactie (voor het 5de levensjaar van het kind) moeten indienen, waarbij een DNA-test wordt gedaan. Als dan blijkt dat je werkelijk de biologische vader bent wordt je in de MEESTE gevallen verplicht alimentatie te betalen.. Na deze periode zijn haar kansen dus hoe dan ook verkeken. OT: Vorig jaar ben ik (toen net 19) zelf na een relatie van 6 maanden zwanger geraakt. We woonden van het begin af aan al samen, hadden een koopwoning, een stabiele relatie, bedrijf in opstartfase, daarnaast beide een vaste baan, beiden gek op kinderen... Eigenlijk was er voor ons geen reden denkbaar, die abortus goed zou keuren. Eind vorig jaar bevallen van een lief babe'je & inmiddels uit elkaar. We gingen van start met veel gerechterlijke procedures mbt omgangsregeling/alimentatie enz. Maar zijn nu tot de conclusie gekomen elkaar nog steeds prima te liggen en dus is hij vaak bij ons thuis te vinden, en gaan we vaak met zijn 3-tjes op pad. Maar zelfs als alleenstaand moeder heb ik geen moment spijt gehad van mijn keuze.. Nog steeds heb ik dezelfde woning, een leuke/goede baan enz. En ook mijn studie nederlands recht hervat ik binnenkort weer. Wij wisten van het begin af aan dat als onze relatie goed zou blijven we graag kinderen wilde. Abortus heb ik wel serieus overwogen, maar ik denk niet dat ik mezelf dat ooit had kunnen vergeven. Daarbij is het voor hem hoe dan ook nooit een punt van aandringen geweest "Het is jouw keuze, en welke keuze je ook zult maken. Ik zal er voor je/jullie zijn." | |
Synthesist | vrijdag 24 juli 2009 @ 23:15 |
quote:Waarom zou je dat willen als je nog geen kinderen hebt. Je kan toch ook gewoon anticonceptie gebruiken. Als je het mij vraagt ben je gewoon heel bang te worden genaaid ![]() | |
Wazeggie | vrijdag 24 juli 2009 @ 23:44 |
Mij is het gebeurd en dat heeft niets met tokkie-zijn te maken. Ik had een relatie met hem, een paar maanden. Ik maakte het uit om diverse redenen en na een aantal weken dacht ik: euh wanneer had ik ongi moeten worden??? En toen bleek ik zwanger. Hij liet de keus aan mij, verder vond iedereen dat ik 'het' weg moest laten halen, deed ik niet en nu zou ik mn zoontje voor geen goud meer willen missen! | |
Cat_Tank | zaterdag 25 juli 2009 @ 10:13 |
quote:Rillingen krijg ik van dat woord voor ongesteld. Ontopic: ik en m'n vriend moesten er zelf eens hard over nadenken toen ik flink over tijd was. Wat zouden we doen als de test een blije smile zou laten zien. Ik had eerst altijd gezegd dat de kans groot was dat ik voor abortus zou kiezen, maar op dat moment kon ik het niet over mijn hart verkrijgen die beslissing ook echt te nemen als het erop aan kwam. Ik vind ons beide te jong, we zijn financieel niet onafhankelijk, wonen niet samen en zijn beiden nog aan de studie. Ik was zielsgelukkig toen het loos alarm bleek. Want ik zou het echt niet weten. Nu neem ik nog meer voorzorgsmaatregelen dan voorheen, ik wil gewoon niet onverwacht met die keuze geconfronteerd worden. | |
iinnggee | zaterdag 25 juli 2009 @ 10:39 |
Ik zou het houden.. ik heb toch nooit seks met idoten dus is het welkom ![]() | |
Smart_ass | zaterdag 25 juli 2009 @ 18:05 |
Gewoon zorgen dat het niet gebeurt zeg ik altijd maar. Daarom zou ik ook niet weten wat ik zou doen als het wel gebeurt. | |
Wazeggie | zondag 26 juli 2009 @ 09:54 |
quote:Dat is ook een andere situatie, ik had op dat moment al 2 kinderen, dus ik hoefde mijn leven er niet drastisch voor om te gooien. Maar voor mij persoonlijk zou abortus gewoon nooit een optie zijn, dus dan wordt t gewoon roeien met de riemen die je hebt | |
Leatherneck | zondag 26 juli 2009 @ 15:01 |
Heb het al eens meegemaakt, met m'n toenmalige vriendin. We waren ongeveer 2 jaar bij elkaar toen en zij wilde het opzich wel houden, maar ik heb dit tegen gewerkt. Achteraf een goede beslissing. De relatie is op de klippen gelopen, zoals zoveel gebeurt, en daar zou het kindje alleen maar de dupe van zijn geworden. | |
letterdief | zondag 26 juli 2009 @ 20:33 |
Omdat ik lesbies ben, zou ik verkracht (want ik ben tegen vreemd gaan) zijn wanneer ik zwanger word. Dus dat is abortus. Maar als mijn lief zwanger is wil ik niet voor het kind zorgen. Als ze dan verkracht is, steun ik haar. Is ze vreemd gegaan, weet ze de deur te vinden. | |
Meryl | zondag 26 juli 2009 @ 21:00 |
tsja, qua timing zou het nu niet helemaal goed uitkomen (allebei nog aan het studeren), maar ik weet zeker dat ik een abortus niet zou kunnen... Heb een stabiele relatie en een kinderwens, dus ik denk dat we er voor zouden gaan. | |
Leanne | zondag 26 juli 2009 @ 21:12 |
ik zou nooit abortus plegen, al stond ik er alleen voor. |