De Clinton surplus mythe

Een No True Scotsman-argumentatie toepassen om je van Bush te verwijderen, hoe vernieuwend.

quote:

Op donderdag 4 juni 2009 12:24 schreef Lyrebird het volgende:

Het was immers zo dat Bush het overschot van Clinton verkwanselde, en daarmee een van de slechtste presidenten ooit werd. We hebben het acht jaar aan moeten horen.

(...)

Er blijken hele eenvoudige boekhoudkundige truuks achter het overschot te zitten, truuks die een boekhouder in de normale wereld in de gevangenis (Enron, iemand?) zou doen belanden. Wat men namelijk deed, was geld van de overheid zelf (social security) te lenen om zo tot een balanced budget te komen. Maar daarmee nam het tekort echt niet af.

Die truc wordt toch ieder jaar toegepast, zelfs nu nog? Dat is hoe Social Security werkt. Dat maakt de ombuiging van een boekhoudkundige overschot naar een boekhoudkundige recordtekort nog steeds even slecht.

quote:

Op donderdag 4 juni 2009 14:36 schreef Lyrebird het volgende:

[..]

Wat is een No True Scotsman-argumentatie?

Dat Bush geen echte Republikein is maar een Democrat light.

varen op 1 bron

GW Bush zal de geschiedenis ingaan als de enigste president ooit die blij was dat het lijden voor hem over was, en er een verstandig mens hem kwam aflossen die gewoon de verkiezingen eerlijk gewonnen had

quote:

Op donderdag 4 juni 2009 14:36 schreef Lyrebird het volgende:

[..]

Wat is een No True Scotsman-argumentatie?

quote:

Fallacy
Imagine Hamish McDonald, a Scotsman, sitting down with his Glasgow Morning Herald and seeing an article about how the "Brighton Sex Maniac Strikes Again." Hamish is shocked and declares that "No Scotsman would do such a thing." The next day he sits down to read his Glasgow Morning Herald again and this time finds an article about an Aberdeen man whose brutal actions make the Brighton sex maniac seem almost gentlemanly. This fact shows that Hamish was wrong in his opinion but is he going to admit this? Not likely. This time he says, "No true Scotsman would do such a thing."

—Antony Flew, Thinking about Thinking (1975)
In putting forward the above rebuttal one is equivocating in an ad hoc attempt to retain an unreasoned assertion. The proposer initially treats the definition of "Scotsman" (i.e., a man of Scottish ancestry and connection) as fixed, and says that there exists no predicated case that falls within that definition. When one such case is found, the proposer shifts to treat the case as fixed, and rather treats the boundary as debatable. The proposer could therefore be seen prejudicially not to desire an exact agreement on either the scope of the definition or the position of the case, but solely to keep the definition and case separate. One reason to do this would be to avoid giving the positive connotations of the definition ("Scotsman") to the negative case ("sex offender") or vice versa.

Waar het els om ging is denk ik dat je aanneemt dat een échte republikein geen geld zou verkwanselen.
Dat lijkt me idd erg achterhaald, maar verder heb je een goed topic geopend dat helaas ondergesneeuwd raakt door de verkiezingen.
Ik denk dat je gewoon eerlijk moet concluderen dat geen enkele politicus er werkelijk in slaagt een fatsoenlijk economisch beleid te voeren. Het ene is net iets slechter dan het andere, maar daar houdt het echt op.

Een interessant feit: het waren de republikeinen die destijds de Federal reserve in het zadel kregen, de democraten waren tegen. En laat diezelfde Fed nu juist een inflatoir monster te zijn dat niets meer te maken heeft met een sterke vrije markt.

quote:

Op donderdag 4 juni 2009 14:36 schreef Lyrebird het volgende:

[..]

Wat is een No True Scotsman-argumentatie?

Wikipedia geeft zoals altijd antwoord:

Imagine Hamish McDonald, a Scotsman, sitting down with his Glasgow Morning Herald and seeing an article about how the "Brighton Sex Maniac Strikes Again." Hamish is shocked and declares that "No Scotsman would do such a thing." The next day he sits down to read his Glasgow Morning Herald again and this time finds an article about an Aberdeen man whose brutal actions make the Brighton sex maniac seem almost gentlemanly. This fact shows that Hamish was wrong in his opinion but is he going to admit this? Not likely. This time he says, "No true Scotsman would do such a thing."

quote:

Op donderdag 4 juni 2009 23:42 schreef ethiraseth het volgende:

[..]

Wikipedia geeft zoals altijd antwoord:

Imagine Hamish McDonald, a Scotsman, sitting down with his Glasgow Morning Herald and seeing an article about how the "Brighton Sex Maniac Strikes Again." Hamish is shocked and declares that "No Scotsman would do such a thing." The next day he sits down to read his Glasgow Morning Herald again and this time finds an article about an Aberdeen man whose brutal actions make the Brighton sex maniac seem almost gentlemanly. This fact shows that Hamish was wrong in his opinion but is he going to admit this? Not likely. This time he says, "No true Scotsman would do such a thing."

Dubbel..

quote:

Op donderdag 4 juni 2009 23:43 schreef sneakypete het volgende:

[..]

Dubbel..

Ik heb een mooi verhaaltje erbij.

quote:

Op donderdag 4 juni 2009 23:44 schreef ethiraseth het volgende:

[..]

Ik heb een mooi verhaaltje erbij.

Het mijne was mooier hoor.

quote:

Op vrijdag 5 juni 2009 04:16 schreef Lyrebird het volgende:
Er zit wat in de True Scotsman argumentatie. Ik schilder Bush af als een Democrat light, omdat ik nog steeds de hoop heb dat het gezonde verstand bij de Republikeinen zit, en het potverteren bij de Democraten. Het zijn namelijk ook Pelosi en Reed geweest die de laatste begroting in elkaar hebben gezet, die Bush verzuimde te vetoen. Maar als je nuchter naar de cijfers kijkt, dan kan ook ik er niet onderuit dat de Republikeinen hun geloofwaardigheid helemaal verloren hebben sinds Gingrich van het toneel is verdwenen (die indertijd ook zijn geloofwaardigheid verloren was vanwege een schandaal).

Politiek bedrijven betekent kiezers aan je binden, en dat betekent geld uitgeven om die kiezers tevreden te stellen. De meerderheid is niet rijk – althans, relatief gezien niet – verder is er ook ‘op rechts’ een toename te zien m.b.t. acceptatie van Big Government, zeker als dit wordt gebruikt om traditionele waarden te waarborgen. Big Government = Big Spending. Vandaar dat het Cato-Instituut het volgende boek op de markt heeft gebracht:

quote:

Leviathan on the Right: How Big-Government Conservatism Brought Down the Republican Revolution

For conservatives generally and the Republican Party in particular, now is a time of intense soul-searching. More than a decade has passed since President Bill Clinton announced that “the era of big government is over.” Yet, since then, government has grown far bigger and far more intrusive. It spends more, regulates us more, and reaches far more into our daily lives than it did before the Republican Revolution. In Leviathan on the Right, Michael Tanner says that behind this alarming trend stands the rise of a new brand of conservatism--one that believes big government can be used for conservative ends. It is a conservatism that ridicules F. A. Hayek and Barry Goldwater while embracing Teddy and even Franklin Roosevelt. Unless conservatives return to their small-government roots, Tanner warns, the electoral defeat of 2006 is just the beginning.

Verder noem je de sociale voorzieningen, maar ik denk dat je ook niet ontkomt aan het noemen van de uitgaven voor de war on drugs en de oorlogen in Irak en Afghanistan. Ook die kostenposten zijn z`eer idealistisch. Misschien is idealistisch niet helemaal het goede woord, maar desondanks, de felheid waarmee drugsbeleid in de VS wordt aangepakt verliest pragmatisme vaak uit het oog (b.v. schone naalden verstrekken aan junks, gebruiksruimten instellen), vanwege de principiële bezwaren tegen drugsgebruik, ook al kunnen zo relatief goedkoop overlast door junks afnemen, HIV besmettingen minder worden en er minder rotzooi op straat gevonden worden.

Idem met de oorlog, het hele idee om ergens ook democratie te willen brengen is natuurlijk ook idealistisch. Een dictator omverwerpen die een bedreiging voor je land vormt is één ding, maar dan nog veel geld spenderen om het land op te bouwen, om het land te democratiseren, politie en leger op te leiden, dat is m.i. alleen idealistisch te noemen.

Ik zou dat net zo goed potverteren willen noemen als wat de Democraten doen. Het is echter een beetje in the eye of the beholder wat je als potverteren aanmerkt, en wat niet. Maar uiteindelijk is het altijd verleidelijk om net iets meer geld uit te geven dan je hebt, om net wat meer groepen tevreden te kunnen stellen. En dan maakt het niet uit wat voor partij je bent.

quote:

Op donderdag 4 juni 2009 23:45 schreef sneakypete het volgende:

[..]

Het mijne was mooier hoor.

Ah crap. Toch wat beter opletten zo 's avonds laat.

Heb niet veel verstand van deze zake, maar dit heb ik een keer gehoord;

In de tijd dat Bil Clinton regeerde werdt de rente van hypotheken kunstmatig laag gehouden. Het was stik goedkoop om een hypotheek af te sluiten, dit was nodig omdat mensen in de tijd te weinig geld hadden om een hypotheek af te sluiten. Niemand wist hiervan af en buitenlandse banken kochten deze hypotheken op wat dus eigenlijk het begin was van de economische crisis, jaren later werd namelijk duidelijk dat al die hypotheken niet afbetaalt konden worden...

quote:

Op maandag 8 juni 2009 10:59 schreef dumble het volgende:
Heb niet veel verstand van deze zake,

dat is het enige dat klopt

Na clinton is er nog iemand acht jaar aan het rotzooien geweest

quote:

Op maandag 8 juni 2009 10:45 schreef Lyrebird het volgende:
In Californie hebben we hetzelfde gezien als wat er nu (en de afgelopen jaren) op grote schaal in Washington gebeurt. De inwoners van Californie wilden niet meer belasting betalen, maar tegelijkertijd wilden ze wel dat de overheid allerlei leuke dingen voor de mensen deed.

Dat komt ook natuurlijk omdat er in Californië relatief gemakkelijk voorstellen aan het volk voorgelegd kunnen worden dat dan voor of tegen kan stemmen. Aangezien er geen enkele eis m.b.t. financiële haalbaarheid of consistentie is, leidt dat inderdaad tot zulke drama's.

quote:

Op maandag 8 juni 2009 10:45 schreef Lyrebird het volgende:
Het is me een raadsel dat dit soort zaken zo maar kunnen. Het is een ding om zo veel mogelijk kiezers tevreden te houden, maar het is crimineel om daar geleend geld voor te gebruiken.

Geleend geld is m.i. soms wel te billijken, maar laat een en ander wel met een coherent programma ondersteund worden. Het is in Nederland gebruikelijk dat het Centraal Planbureau de partijprogramma's doorrekent. Dat is niet zo'n slechte gewoonte, maar als je referendums hebt, dan is er natuurlijk ook geen mogelijkheid echt goed te plannen.

quote:

Op donderdag 4 juni 2009 13:20 schreef isogram het volgende:
Bush heeft Obama opgezadeld met een enorme erfenis. Dat de balans nu negatief uitvalt, is overduidelijk. De vraag is of Obama de zaak binnen enkele jaren weer weet om te buigen in de richting van een overschot. Zoiets duurt altijd enige jaren. Hoe je de cijfers van Clinton ook wilt interpreteren, zijn balans zag er ongetwijfeld beter uit dan die van zijn voorganger Bush sr.

...en van zijn opvolger, Bush de Jongere.

V.

quote:

Op vrijdag 5 juni 2009 04:16 schreef Lyrebird het volgende:
omdat ik nog steeds de hoop heb dat het gezonde verstand bij de Republikeinen zit, en het potverteren bij de Democraten.

Ik denk dat dat gewoonweg achterhaald is, maak hier een onderscheid tussen beloftes en daden. Hoeveel republikeinen lieten een goede balans in de begroting achter? Veel te vaak willen ze van twee walletjes snoepen. Uitgeven én bezuinigen. Ik denk dat je er teveel op blindstaart dat bij de republikeinen welliswaar soms goede dingen gezegd worden en dat de democraten ook weinig goeds bieden. Maar zoals Iblis al aanstipte zijn de 'idealen' van de neocons net zo goed geldverslinders als die van de democraten.
Als je vindt dat al die oorlogen noodzaak zijn, moet je ook accepteren dat daarmee een financieel kleine overheid vrijwel onmogelijk is en dat maakt de betogen over lagere taxes er niet geloofwaardiger op.
De oorlogen die de VS nu voert, zijn loeiduur en moeten gefinancierd worden met geleend en/of bijgemaakt geld, wat beiden slecht is voor de dollar. Als de republikeinen het van belastingen zouden financieren, zou er in een klap niets meer over zijn van hun 'kleine overheid'praatje. De reden dat ze het kunnen verkopen is dat oorlogen (althans zo denkt men) niet structureel zijn en dus ook niet in de belastingen ingecalculeerd worden (maar van leningen enz). Echter je kunt je afvragen of dat dat klopt. Toen de VS de vorige eeuw haar isolationisme opgaven, is het ze daarna nooit meer gelukt om zich afzijdig te houden. Als je er eenmaal middenin zit, is er geen weg terug. Versla de ene vijand en een nieuwe dient zich aan.