Hond verstoort mijn lezing

De meeste users hier kennen mij waarschijnlijk uit F&F omdat ik daar veel te vinden ben. Planten en dieren zijn mijn leven

Om andere mensen ook kennis te laten maken met de natuur loop ik wel eens mee met demonstraties, help ik met dieren bevrijdingsacties en geef ik lezingen.

Zo ook vandaag.

Ik hield in het bezoekerscentrum van een rustig parkje een lezing over het behoud van de gestreepte bruinstaart eekhoorn. De zaal zat vol aandachtig publiek en iedereen luisterde geïnteresseerd.
Halverwege mijn lezing komt er opeens een hond de zaal binnenlopen. De natuur is mij erg lief, maar wat ik hier zag deed mijn hart stilstaan. Een vies onverzorgd mormel was het Ik schaamde me voor alles wat ik was en waar ik voor stond en had het liefst het beestje uit zijn lijden verlost.
Na enkele ogenblikken hervond ik me weer en ging door met mijn lezing.

Een paar minuten later staat er opeens een vrouwtje achter in de zaal te roepen. Het bleek de eigenares van de hond. Nu snapte ik ook waarom die hond er zo bij liep, de eigenares zag er niet veel beter uit.
Het was een vrouwtje van achter in de veertig. Ze had kort, rood haar en leek wel een snorretje te hebben . Ze droeg een donker rode tuinbroek en had roze rubber laarzen aan.
Ze bleef maar roepen naar haar hond. Ik en de rest van de aanwezigen schonken haar geen aandacht, maar na een paar minuten begon twee andere mormels ook nog eens te blaffen. Nu was het feest helemaal compleet

Gelukkig had de hond het na vijf minuten schreeuwen eindelijk door en liep met zijn manke pootje richting de uitgang.

Als ik de gelegenheid had en geen belangrijke lezing hoefde te geven, was ik dat mens met haar drie beesten met een deegroller achterna gekomen.

Onbegrijpelijk, maar na zo een ervaring begin je toch te twijfelen over Darwins evolutietheorie.