FOK!'s Historische Voetbalkalender #2

quote:

De penalty-ellende begon op 22 mei 1979 tijdens een jubileumwedstrijd in Bern vanwege het 75-jarig bestaan van de FIFA. Nederland en Argentinië vochten via strafschoppen uit wie dit ereduel zou winnen, en na tien penalty's van elk land verloor Oranje, ondanks dat Pim Doesburg twee strafschoppen keerde. Daarna volgden nederlagen tijdens de EK's van 1992, 1996 en 2000 en het WK van 1998.

Tijdens de toernooien van '96, '98 en 2000 stond Edwin van der Sar al onder de lat. Slechts één van de dertien penalty's kon de dunne Voorhouter keren, maar zijn save op de inzet van Paolo Maldini viel in het niets bij de missers van zijn landgenoten in die vreselijke halve finale tegen de Italianen. Dat duel tegen Italië was ook de laatste zet die Nederland nodig had om het elf-meter-schieten uit te roepen tot nationaal trauma.

Niet alleen de penaltymissers kregen de schuld, ook Van der Sar moest het ontgelden. Het meest pijnlijk was de confrontatie met journalist/analist Hugo Borst, die de doelman tijdens een rechtstreeks tv-programma betichtte van onprofessionalisme. Gesteund door Gyuri Vergouw, schrijver van een boekje over penalty's, beval Borst bondscoach Dick Advocaat aan om Van der Sar te wisselen wanneer er weer eens strafschoppen moeten worden genomen. 'Het is natuurlijk duidelijk dat ik niet de grootste penaltykiller ben. Maar wie heeft de garantie dat het met een ander wel goed gaat?', probeerde Sar zich te verdedigen.

Oranje en penalties

quote:

Op donderdag 21 mei 2009 09:14 schreef ElYefe het volgende:
En ik had van Blawh nog wel een mooi stuk verwacht over 20 mei 2005, de dag dat zijn Heracles Almelo promoveert naar de eredivisie, waaruit het in 1986 degradeerde.

quote:

Op vrijdag 22 mei 2009 15:37 schreef Beschouw het volgende:
22 mei 1946, geboortedag George Best.

Simply the best - George Best

quote:

Roy Keane is door de Ierse bondscoach Mick McCarthy naar huis gestuurd en neemt niet deel aan het WK in Japan en Zuid-Korea. Dit naar aanleiding van de kritiek die hij had gegeven op de voorbereiding van de Ierse nationale ploeg op de WK-eindronde.

McCarthy bekende dat hij vlak voor Keane's verwijdering een flinke discussie had gehad met zijn aanvoerder, en dat die verbale ruziede aanleiding was om de speler weg te sturen. 'Ik kan niet en zal nooit tolereren dat iemand op zo'n manier verbaal tegen mij tekeer gaat', aldus de bondscoach. 'Ik heb de juiste beslissing gemaakt, niet alleen voor mij maar ook voor de ploeg. Ik ga liever met één speler minder naar het WK dan met een man die zijn diepste minachting voor mij laat blijken.'

Dinsdag stond de Ierse captain zelf al op het punt het vliegtuig naar huis te pakken omdat hij niet tevreden was. Bondscoach Mick McCarthy had zelfs al een vervanger opgeroepen (Colin Healy van Celtic), maar deze speler kon thuisblijven omdat Keane besloot toch te blijven. Hij had zich onder meer laten ompraten door Alex Ferguson.

quote:

Roy Keane: 'Ik loop elke keer tegen een muur'
Donderdagmiddag (Nederlandse tijd) 23 mei besloot de Ierse bondscoach Mick McCarthy Roy Keane naar huis te sturen. De trainer was de kritiek van zijn aanvoerder zat.

'Als er gisteren een vlucht was naar Ierland, dan was ik vertrokken.' Roy Keane is niet gelukkig met de voorbereiding van de Ierse nationale ploeg. De selectie van bondscoach Mick McCarthy bereidt zich voor op het WK 2002, waar in de eerste ronde Duitsland, Kameroen en Saudi-Arabië als tegenstanders wachten. De manier waarop de Ieren zich prepareren bevalt de enige ster van de ploeg echter allerminst. 'Fail to prepare, prepare to fail', moppert Keane, oftewel: Is de voorbereiding een ramp, bereid je dan maar voor op een ramp.



De captain van Manchester United verwijt zijn collega-internationals een verkeerde instelling te hebben en bovendien verwijt hij de Ierse Voetbalbond (FAI) een slechts trainingskamp te hebben uitgekozen. Keane was alles zo beu, dat hij dinsdag besloot het WK achter zich te laten en het vliegtuig terug naar huis te pakken Hij had het ticket al gekocht, maar moest wachten tot woensdagmiddag vier uur voor de eerste vlucht. In de tussentijd slaagden zijn vrouw Theresa, zaakwaarnemer Michael Kennedy en vooral manager Alex Ferguson erin om hem om te praten. Keane blijft, vooral vanwege zijn familie in Ierland. 'Ik zal de komende drie weken mijn kop houden. Ik wil goed presteren voor de mensen van Ierland, voor mijn familie en voor mijzelf.'

Wél besloot hij om na het WK een punt achter zijn interlandcarrière te zetten. 'Ik heb Mick verteld dat ik er genoeg van heb. Ik heb met de bondscoach afgesproken dat ik het vol zal houden tot na het WK, maar daarmee houdt het dan ook op. Zonder twijfel.'

Ierland heeft een exotisch oord gevonden om zich op te maken voor de WK-strijd. Het Zuid-Koreaanse eiland Saipan. 'Eerlijk gezegd, het hotel is prachtig, de zon is mooi, maar het is ver reizen daarvoor.' Keane is er niet voor de zon of het hotel. Comfort en ontspanning kunnen geen kwaad, maar het gaat om een gedegen voorbereiding, met goede trainingen en goede faciliteiten. Hij is niets anders gewend als speler van Manchester United. 'Ik wil gewoon het beste. Als ik reëel ben, dan had ik niet verwacht om hier terecht te komen op Highbury of Anfield, maar ik verwacht op zijn minst een veld dat besproeid is. Ik denk dat zelfs de parkeerplaats achter het hotel zachter is dan het veld waarop we trainen. We hebben al twee geblesseerde spelers.'



En zo is er nog veel meer mis, constateerde de 31-jarige captain. 'Het gaat er niet om dat ik me gedraag als een prima donna. Er zijn nu eenmaal dingen die je niet kunt accepteren. Dát veld. Geen trainingskleren. Geen ballen. Een vlucht van twintig uur. Geen containers met onze trainingsspullen. Die hadden hier al twee weken geleden moeten zijn! Ons is geadviseerd om speciale sportdrankjes te drinken, maar die zijn er nog niet. Sommige spelers accepteren dit soort dingen eerder. Misschien is dat ook de reden dat zij spelen wáár zij spelen. Je moet nu eenmaal het beste willen.'

Keano stoorde zich al langer aan de problemen rond de Ierse nationale ploeg. 'Als ik zou zeggen wat mij allemaal dwars zat, dan had jij nog twintig cassettebandjes nodig om alles op te nemen. Dit is slechts het topje van de ijsberg', vertelde hij een journalist. 'Ik heb er genoeg van. Ik ben hier gekomen om mijn best te doen en ik wil dat de mensen om mij heen hun best doen. Als we niet allemaal hetzelfde willen, dan heeft het geen zin. Misschien moet ik er niet zo moeilijk over doen, maar genoeg is genoeg. Ik loop elke keer met mijn hoofd tegen een muur.' Reden voor Keane om na dit WK een punt achter zijn interlandcarrière te zetten. 'Ik had eigenlijk gepland afscheid te nemen tijdens het komende Europese Kampioenschap. Ik hou van de negentig minuten, maar het is de crap eromheen die me irriteert.'

quote:

Enkele dagen later…
Roy Keane is ondanks een bemiddelingspoging van de Ierse premier Bertie Ahern geenszins van plan opnieuw naar het WK in Japan en Zuid-Korea af te reizen. 'In geen miljoen jaar', reageerde Keane.
Bondscoach Mick McCarthy, door Keane zwaar beledigd, hoefde evenmin lang na te denken. 'Roy Keane is nu geschiedenis.'



De relatie tussen de bondscoach en zijn voormalige aanvoerder is voorgoed verbroken. De teleurstelling bij Keane over de amateuristische voorbereiding van Ierland op het eindtoernooi in Azië was zo groot dat hij tegenover McCarthy volledig leegliep.

'Je was een drol van een voetballer en je bent een drol van een manager. De enige reden dat ik met jou te maken heb is dat jij op een of andere manier bondscoach bent geworden. Je bent zelfs niet Iers, jij Engelse lul. Je kunt mijn kloten kussen', voegde Keane zijn trainer volgens de Sunday Times in Japan toe.
McCarthy reageerde op de BBC-website. 'Het was een lage en onterechte aanval van Keane. Ik keek naar hem terwijl de ene na de andere belediging eruitgooide. Ik vroeg mezelf af of dit mijn aanvoerder was. Was dit nou de man die als rolmodel voor Ierse jeugd kon fungeren? Het antwoord op die vraag is simpel: nee', aldus McCarthy.

De bondscoach kreeg steun vanuit de Ierse selectie. 'Keane is veel te ver gegaan', vond ook Steve Staunton. 'Steker nog, Bob Beamon mocht willen dat hij ooit zover was gekomen', sprak de ervaren linkspoot beeldend over de voormalige wereldrecordhouder verspringen.

quote:

In het seizoen 1994 - 1995 wordt door Ajax het laatste Europese succes behaald, in Wenen wordt 24 mei 1995 de Champions League (Europa Cup I) gewonnen. Het jonge team, de gemiddelde leeftijd is nog geen 25 jaar, weet in de finale AC Milan met 1 - 0 te verslaan.

Ook in de groepswedstrijden komt Ajax AC Milan al tegen, net als Austria Salzburg en AEK Athene worden ze ingedeeld in Groep D. Ajax begint zeer voortvarend , in Amsterdam wordt met 2 - 0 gewonnen van AC Milan door doelpunten van Ronald de Boer en Jari Litmanen. De tweede wedstrijd weet Ajax , mede dankzij de doelpunten van Jari Litmanen en Patrick Kluivert, een 1 - 0 achterstand ongedaan te maken, in Athene verslaat Ajax met 2 - 1 AEK Athene. Dan volgen er twee wedstrijden tegen Austria Salzburg, uit blijft het 0 - 0, thuis 1 - 1, voor Ajax scoort Jari Litmanen. Op de vijfde speeldag moet Ajax naar Milaan voor de wedstrijd tegen de nummer twee, ook uit wint Ajax met 2 - 0 van AC Milan, wéér Jari Litmanen en een eigen doelpunt van Franco Baresi beslissen het duel. De laatste wedstrijd komt AEK Athene op bezoek, dankzij twee doelpunten van Tarek Oulida, wint Ajax met 2 - 0 en is Ajax de groepswinnaar.

In de kwartfinale ontmoet Ajax de nummer twee van groep C, Hajduk Split. De uitwedstrijd wordt 0 - 0, maar thuis wint Ajax met 3 - 0. door doelpunten van Nwanko Kanu en tweemaal Frank de Boer is de halve finale bereikt. Daarin speelt het tegen Bayern München, in Duitsland blijft het 0 - 0, maar in een spectaculaire wedstrijd in Amsterdam, wint Ajax met 5 - 2, de doelpuntenmakers voor Ajax zijn Jari Litmanen (tweemaal) Finidi George, Ronald de Boer en Marc Overmars. Na 22 jaar is opnieuw de finale van het belangrijkste Europese toernooi bereikt.

AC Milan is in de finale opnieuw de tegenstander, na de tweede plaats in de groep weet het achtereenvolgens Benfica en Paris Saint Germain te verslaan. De finale wordt 24 mei 1995 gespeeld in het Ernst Happelstadion in Wenen. Tegen de titelhouder begint Ajax goed, maar zet niet door, zonder veel kansen breekt de rust aan met een 0 - 0 stand. In de tweede helft gaat coach Louis van Gaal voor de winst, in de 54e minuut wordt middenvelder Clarence Seedorf gewisseld voor spits Nwanko Kanu en in de 68e minuut verlaat Jari Litmanen het veld voor opnieuw een spits: Patrick Kluivert, Deze weet in de 86e minuut het doel te vinden, na een aanval over veel schijven, komt de bal via Frank Rijkaard bij Patrick Kluivert terecht, die met het puntje van zijn schoen de bal nog net weet te raken. Het betekent het enige, dus winnende doelpunt, Ajax wint de Champions League!

Ook in de competitie blijft Ajax ongeslagen, het kampioenschap wordt bereikt dankzij slechts 7 gelijke spelen (tweemaal Roda JC, sc Heerenveen, NAC, RKC Waalwijk, FC Utrecht en Volendam) en 27 zeges. Ajax is de eerste ploeg die ongeslagen een compleet seizoen afsluit, ook het doelsaldo van Ajax , 106 voor en 28 tegen, is veelzeggend.

De spelers van dit Gouden Ajax gaan bijna allemaal een succesvolle periode tegemoet, in de zomer van 1995 al, vertrekken vier selectiespelers en Frank Rijkaard stopt. John van den Brom en Peter van Vossen vertrekken naar het Turkse Istanbulspor, Clarence Seedorf naar Sampdoria en Tarek Oulida naar Sevilla. Het jaar daarop vertrekken Michael Reiziger en Edgar Davids naar AC Milan, Nwanko Kanu gaat naar Internazionale en Finidi George naar Betis Sevilla. In 1997 vertrekt ook succescoach Louis van Gaal (Barcelona) Marc Overmars gaat naar Arsenal en Patrick Kluivert en Winston Bogarde gaan naar AC Milan. Frank en Ronald de Boer vertrekken het jaar daarop coach Louis van Gaal achterna, de tweeling verhuist ook naar Barcelona. In 1999 vertrekken (bijna) de laatst overgebleven spelers, Edwin van der Sar naar Juventus, Jari Litmanen (óók) naar Barcelona en Danny Blind stopt. Alleen reservedoelman Fred Grim is dan nog over, in 2002 stopt ook hij...

Ajaxfinale '95

quote:

Ferry van Vliet (Rotterdam, 18 augustus 1980 - Moerdijk, 25 mei 2001) was een getalenteerde middenvelder bij NAC Breda. Op 25 mei 2001 overleed hij op 20-jarige leeftijd bij een auto-ongeluk.

De voetballer
Op 17-jarige leeftijd werd Van Vliet door NAC Breda weggehaald bij de amateurclub Spartaan '20 uit Rotterdam. Na twee seizoenen als A-junior te hebben gespeeld en vervolgens enkele maanden met het tweede elftal te hebben meegedraaid werd hij bij de hoofdselectie gehaald. Hij maakte zijn debuut in de bekerwedstrijd tegen het Zeeuwse Kloetinge (6-0 overwinning). Na enkele goede invalbeurten en een aantal basisplaatsen wist hij zich na een half jaar te ontpoppen tot een waardevolle en getalenteerde speler binnen de selectie.

In februari 2001 werd hem een nieuw en verbeterd contract aangeboden. Ondanks interesse van RKC Waalwijk tekende hij ruim een maand later bij voor drie jaar.

Het overlijden
Niet veel later overleed hij echter bij een éénzijdig auto-ongeluk. Ook zijn vriendin Fiona van Rosendaal kwam om in dit ongeluk. Enkele dagen later wordt een laatste eer aan hem bewezen. Bij de uitvaart zijn enorm veel mensen aanwezig en de crematie in Rotterdam-Zuid wordt door veel NAC-supporters bijgewoond.

Het laatste eerbetoon wordt gegeven bij de wedstrijd De Graafschap - NAC op 31 mei 2001. Er wordt een minuut stilte gehouden en alle spelers dragen een shirt met de afbeelding van Van Vliet. De wedstrijd wordt begonnen met 10 man. Bij de aftrap schiet De Graafschap de bal buiten de lijnen en betreedt Earnest Stewart het veld. De supporters van beide clubs zingen vervolgens nog minutenlang You'll Never Walk Alone en We love you Ferry, we do! Na afloop van de wedstrijd delen de supporters, spelers en technische staf gezamenlijk hun verdriet.

Overzicht
Ondanks het feit dat hij op zeer jonge leeftijd kwam te overlijden speelde Van Vliet 40 officiële wedstrijden voor NAC, waarin hij 6 keer doel trof. Als speler was hij al enorm populair bij het publiek en sinds zijn dood is hij een held geworden bij de NAC-supporters. Zo staat hij op de website van supportersclub De Rat op de eerste plaats in de verkiezing voor populairste speler ooit, vergezeld door befaamde voorgangers als Graham Arnold, Antoon Verlegh en Pierre van Hooijdonk en (onder meer) momenteel actieve spelers Julian Jenner en Rob Penders.

Prijzen
Kampioen Nederlandse eerste divisie: 2000

quote:

De internationale voetbalwereld telt heel wat legendarische voetbalstadions. In Europa tref je veeleer de moderne voetbaltempels aan. In Zuid-Amerika kan je de rijke geschiedenis nog met eigen ogen aanschouwen. Een van die historische stadions is de thuishaven van de Argentijnse topclub Boca Juniors. Een prachtig voetbaltoneel met bovendien een merkwaardige architectuur.

De bouw van het Alberto J. Armando stadion startte op 18 februari 1938. Na ruim twee jaren van hard werken werd het stadion op 25 mei 1940 geopend met een vriendschappelijke wedstrijd tegen San Lorenzo de Almagro, die werd gewonnen met 2-0. Ook op die dag kreeg de architect van het stadion, José L. Delpini, van zijn medewerkers een doosje chocolaatjes. "El estadio me parece una caja de Bombom!" of "Het stadion lijkt op een doosje chocolaatjes", dat waren de historische woorden van de architect, waardoor het stadion de bijnaam "La Bombonera" kreeg. Op dat moment telde het stadion nog maar twee van de huidige drie ringen. In 1949 werd beslist om ook die laatste fase tot een goed einde te brengen. In 1953 konden de Boca Juniors dan beschikken over een volledig afgewerkt stadion met drie ringen.

43 jaren lang werd er niet geraakt aan het stadion, tot de toenmalige voorzitter Mauricio Macri in 1996 besliste om nog eens in de geldbeugel te tasten. Het stadion onderging een grondige face-lift en de oude eretribune werd vervangen door een splinternieuwe tribune met daarbovenop de VIP-ruimtes. Het is mede die tribune die het stadion zo speciaal maakt. Door plaatsgebrek verrees op die plek een hoog en vooral smal gebouw. Het steekt wat af tegen de rest van de tribunes die samen een immense U vormen. De club kan nu 57 395 fans in het stadion ontvangen.

In een legendarisch stadion hoort natuurlijk ook een legendarisch team te spelen. De club werd op 3 april 1905 in Buenos Aires gesticht door Italiaanse inwijkelingen. "Boca" is een verwijzing naar het stadsgedeelte waar nu nog het huidige stadion terug te vinden is. "Juniors" werd toegevoegd om de naam een Engels tintje te geven. In 1907 legde de club haar gele en blauwe kleuren vast. Die werden ontleend aan een Zweeds schip dat in die tijd voor anker lag in de wijk Boca.

Nu horen de Boca Juniors bij de topclubs in Zuid-Amerika. Het won reeds vijf keer de Copa Libertadores (1977, '78, '00, '01 en '03), vergelijkbaar met de Europese Champions League, en het werd drie keer wereldkampioen door te winnen van de Europese kampioen (1977, '00 en '03). Francisco Varallo, Mario Boyé, Angel Clemente Rojas, Antonio Roma, Alfredo Rojas, Antonio Rattín, Vicente Pernía, Hugo Gatti, Silvio Marzolini, Gabriel Batistuta, Martín Palermo en Juan Román Riquelme zijn enkele van de sterren die schitterden in La Bombera. De bekendste ex-speler is echter Diego Maradonna. De beste voetballer ooit droeg het truitje van de "Xeneizes", de bijnaam van de Boca Juniors, van 1981 tot '82 en van 1995 tot '97.