quote:
Op maandag 16 augustus 2010 13:14 schreef DanseMacabre het volgende:Ik wilde ook heel graag implantlenzen maar ik heb een plussterkte.
Had contact met het oogziekenhuis Rotterdam: "Oooh, u heeft een plus-sterkte? Maar dan doen we dat niet hoor!"
Schiet lekker op, want het kan wel gewoon met een + hoor. Mijn vriend heeft z'n lenzen in oktober laten implanteren. Hij had min een heleboel..maar hoeveel precies weet ik niet meer. In ieder geval zag hij ook met bril op niet goed.
Eerst hebben we gekeken naar de optie om te laseren, want die technieken schijnen ook steeds beter te worden. Dus een afspraak gemaakt bij hem in de buurt (Ooglasercentrum Drechtsteden... want die deden het in het ziekenhuis en dat klonk wel betrouwbaar).
Dan krijg je eerst een intake. Meten en kletsen etc. Toen bleek dat het laseren alleen voor dichtbij of veraf kon, terwijl mijn vriend voor allebei een bril nodig heeft (eentje met van die leesstukjes zeg maar). Je zou dan daarna nog een bril nodig hebben voor 1 van de 2.
Toen begon die man dus over implantaatlenzen. Wij hadden echt zoiets van "WTF nog nooit van gehoord". Boekje mee naar huis gekregen, gelezen, ervaringen opgezocht en nog een gesprek gehad daar en uiteindelijk besloten om toch maar te doen. (Voor heel veel geld... lol.. Maar ja je hebt er wel een leven lang plezier van dus het moet kunnen)
De eerste week het ene oog gedaan. Hij werd hardstikke fijn geholpen in het ziekenhuis. Er was een speciale afdeling voor dit soort operaties en we (ja ik ook) kregen soep en broodjes van tevoren. Op een gegeven moment kreeg hij een pilletje om rustig te worden en oogdruppels. Na een kwartiertje werd hij opgehaald met een rolstoel en weer een kwartier later was hij weer terug. T was letterlijk een operatie van nog geen 5 minuten. Vriend zelf omschreef het zo "Je geeft die man een handje, gaat liggen. Dan pielen ze iets en word het wazig en daarna word het opeens weer helder en ben je klaar".
De week daarop volgde eenzelfde ritueel voor het andere oog. In het begin heeft hij heel erg moeten wennen. Hij had een soort van dubbele focus lenzen en kennelijk weten je ogen nog niet direct wat ze daarmee aanmoeten. Veraf ging gelijk perfect, maar dichtbij heeft een aantal maanden geduurd voordat dat helemaal goed is.
Als moeilijkheden gaf hij aan in de eerste maanden: branderige ogen (heeeeeeel veel van die druppels gebruiken die ze erbij geven) en bibberende/trillende ogen tijdens het focussen.
In ieder geval, mijn vriend is heel blij dat hij het heeft laten doen. Voor hem is er letterlijk een wereld open gegaan.