Hehe, Berto heeft even tijd voor zichzelf, dus even lekker Fokken en gelijk maar even een update verzorgen.
Overigens allen bedankt voor de felicitaties.
Met Stephan gaat alles goed, is heel rustig, je hoort hem bijna niet en slaapt natuurlijk veel. Met Bertovrouw gaat het ook goed, ligt natuurlijk nog veel in bed, heeft last van de hechtingen (ze was tijdens de bevalling namelijk ingescheurd), maar is toch redelijk ter been.
Voor Maarten (ons oudste zoontje) is het wennen, maar is dol op zijn kleine broertje. Geeft allemaal kusjes en aait hem constant, erg leuk.
Nu de bevalling.
Het "feest" begon om maandagochtend 4 mei rond 6 uur. Volgens Bertovrouw waren de weeen begonnen, dus de verloskundige maar gebeld, die binnen het half uur kwam. Het bleken oefenweeen te zijn, want de weeen zakten weg, dus loos alarm.
Omdat we het toch niet helemaal vertrouwde hebben we Maarten, maar door opa en oma op laten halen, om het ook voor Bertovrouw wat makkelijker te maken. Ikzelf ben gewoon naar mijn werk gegaan, 's Avonds lekker genoten van het met zijn tweetjes zijn, lekker gegegeten en samen lekker op de bank gelegen en tv gekeken.
Rond 21:30 besloot Bertovrouw naar bed te gaan om daar nog wat te lezen. Ik bleef lekker tv kijken, een uurtje later riep ze dat ze de verloskundige ging bellen, want het was weer begonnen. Ik roep nog weet je het wel zeker.
Nou de verloskundige was er rond 23:00, even later zei zij tegen mij ga je maar gereed maken, we gaan naar het ziekenhuis, Bertovrouw had 5/6 cm ontsluiting. Dus na nog even snel hier een berichtje geplaatst te hebben (de verloskundige vroeg nog waar was je nou we moeten echt weg) in de auto gesprongen en naar het ziekenhuis.
Daar waren we rond 23:45, toen ging het echt supersnel. Na ongeveer een half uur mocht Bertovrouw al gaan persen en na de derde perspoging, was daar onze Stephan. Een flinke knul van 3776 gram.
En gelijk maar de beloofde foto's:
![]()
![]()
Grote broer Maarten en klein broertje Stephan