Het grote kleine babietjestopic deel 191

quote:

Op maandag 11 mei 2009 07:29 schreef nummer_zoveel het volgende:
Dames jullie hebben makkelijk praten.

Maar als je baby al een week lang elke dag onder het avondeten huilt, jij al een week slecht eet hierdoor (want baby op de arm en eten werkt dus niet) zie ik niet in wat er mis mee is de kinderwagen eventjes een ruimte verderop te zetten, snel je eten op te eten en de baby daarna weer bij je pakken. Je moet ook aan jezelf denken, je kunt niet 24 uur per dag met een huilende baby rondzeulen, dan raak zelf je helemaal uitgeput.

Ja want wij hebben geen baby's

quote:

Op maandag 11 mei 2009 07:29 schreef nummer_zoveel het volgende:
Dames jullie hebben makkelijk praten.

Maar als je baby al een week lang elke dag onder het avondeten huilt, jij al een week slecht eet hierdoor (want baby op de arm en eten werkt dus niet) zie ik niet in wat er mis mee is de kinderwagen eventjes een ruimte verderop te zetten, snel je eten op te eten en de baby daarna weer bij je pakken. Je moet ook aan jezelf denken, je kunt niet 24 uur per dag met een huilende baby rondzeulen, dan raak zelf je helemaal uitgeput.

mwoah.. ik gebruikte een magnetron.. maakte het eten gewoon klaar als jr. sliep, werd hij wakker als ik wilde gaan eten, pech voor mij, hij eerst; al is het maar een aandachtshuiltje, dan pas ik. dan warm ik mijn eten wel op in de magnetron als hij weer slaapt.. als je die rust in jezelf hebt is je baby (vaak) ook rustiger .. en straks als hij een ritme heeft, kun jij je ritme daarop aanpassen..

quote:

Op maandag 11 mei 2009 08:32 schreef Bla_Bla_Bla het volgende:

[..]

Ja want wij hebben geen baby's

Niet dezelfde baby in ieder geval.

Wij aten om beurten. En soms lieten we hem huilen, snel eten naar binnen en weer naar hem toe, maar dat eet ook niet lekker trouwens.

quote:

Op maandag 11 mei 2009 07:29 schreef nummer_zoveel het volgende:
Dames jullie hebben makkelijk praten.

Maar als je baby al een week lang elke dag onder het avondeten huilt, jij al een week slecht eet hierdoor (want baby op de arm en eten werkt dus niet) zie ik niet in wat er mis mee is de kinderwagen eventjes een ruimte verderop te zetten, snel je eten op te eten en de baby daarna weer bij je pakken. Je moet ook aan jezelf denken, je kunt niet 24 uur per dag met een huilende baby rondzeulen, dan raak zelf je helemaal uitgeput.

Als je goed leest zie je dat heel veel baby's onder het avondeten huilen. Het is echt niet zo dat jij de enige hebt die dat doet.
Het is even doorbijten met om de beurt eten, of baby in de draagdoek, maar het is een fase die weer voorbij gaat.

quote:

Op maandag 11 mei 2009 07:29 schreef nummer_zoveel het volgende:
Dames jullie hebben makkelijk praten.

Maar als je baby al een week lang elke dag onder het avondeten huilt, jij al een week slecht eet hierdoor (want baby op de arm en eten werkt dus niet) zie ik niet in wat er mis mee is de kinderwagen eventjes een ruimte verderop te zetten, snel je eten op te eten en de baby daarna weer bij je pakken. Je moet ook aan jezelf denken, je kunt niet 24 uur per dag met een huilende baby rondzeulen, dan raak zelf je helemaal uitgeput.

[Maffe uit lurkstand komt]
Nummer_zoveel, natuurlijk wordt je radeloos als je kleintje om een voor jou onduidelijke reden huilt en dat je eten niet smaakt, sja das dan ook logisch.
Maar geloof me, wegzetten is echt niet de oplossing, hoe makkelijk het ook is.
Wat mij bij Rachel erg geholpen heeft was haar voeden voor dat ik voor ons ging koken en haar dan op bed legde (dus niet in de box of in de buurt van de ruimte waar gekookt wordt).
Je eet zelf dan hoogstwaarschijnlijk wel later, maar in 90% van de gevallen wel rustiger.
De kraamverzogster had hier eigenlijk wel een logische verklaring voor, Rachel werd te veel geprikkeld gedurende de dag, en de geurtjes van het koken en het eten was dan net te veel, wat dus leidde tot huil en krijspartijen.
Nadat we toen hebben gekozen om eerst haar te voeden (bv rond half 6) dan kun je je kindje daarna in bed leggen en heb je je handen vrij om te koken en te eten.
Ik hoop dat jij er ook wat aan hebt en dat de rust gauw terug komt bij jou aan tafel.
[Maffe weer terug in lurkstand gaat]

Ik kan me op zich de reactie van n_v wel voorstellen en ik zie er ook niet veel verkeerds in hoor om je kind even in de kinderwagen in de bijkeuken te zetten. Helemaal als je het al de zoveelste dag is. En als je snel eet, ben je met zo'n 10 minuten klaar en ze mogen best eventjes huilen. Ik vind niet dat je je schema helemaal moet aanpassen aan die van je baby. Soms moeten ze gewoon eventjes wachten. Als ik aan het koken of eten ben en Lennon is een beetje jengelig, laat ik hem gewoon in de box of kinderwagen liggen en loop er af en toe naartoe... ik kan er nl. niet altijd helemaal 100% voor hem zijn, al helemaal niet als Twan er is. Die heeft soms ook aandacht nodig. Dat hoort er nu eenmaal bij. Aandacht leren delen, dat leren ze ook op kdv. Kwestie van aanwennen.

Maffe, dat hielp bij ons niet trouwens...Lennon kreeg altijd rond half/kwart voor vijf zn fles, zodat ik daarna kon beginnen met eten maken. Bboven gilde hij alles bij elkaar en beneden was hij rustiger, zodat wij enigszins ook nog fatsoenlijk konden eten. Wat voor het ene kind werkt, werkt natuurlijk niet altijd bij het andere kind.


Fuente, een dikke voor Merel.

Wat een overdreven en (soms) veroordelende reacties zeg Alsof je een misdaad begaat als je je kind 10 minuten laat huilen. Ik vind het ook zielig, zeker als ze zo klein zijn, maar je kind krijgt er heus niks van hoor.

En soms is er gewoon niet duidelijk wat er is. Geen honger, geen krampjes, niet moe, geen vieze luier. Alleen bij mama willen. Mama-honger dus. Tja, dat gaat gewoon niet altijd. En eten met kind op schopt doe ik ook vaak, maar ligt er wel aan wat we dan eten. Gaat ook niet altijd.

En vraag me ook af hoe de ouders dat doen die al een kind hebben rondlopen. Als ik bij elke kik van Hannah reageer krijgt Noah nooit meer aandacht. Over het huishouden nog maar niet te spreken.

Het huishouden lijdt hier er wel onder, Ive niet. Fee slaapt vaak genoeg en dan ben ik er 100% voor Ive en als ze beiden wakker zijn dan delen ze aandacht. Ik kan prima met Fee op de arm met Ive spelen. Of Fee in de draagdoek en dan naar buiten met Ive, enz.

Het scheelt dan idd dat Hannah overdag nog nauwelijks slaapt, behalve op schoot of idd de draagdoek. Maar in de draagdoek moet ik wel blijven lopen, dus binnenshuis heb ik daar weinig aan.

Soms wil je als kind toch helemaal de aandacht niet delen met je babybroertje/zusje. Lijkt me erg lastig. Wie was dat ook alweer die dan eens in de zoveel tijd met het ene kind ergens heen ging en dan dat kind onverdeelde aandacht gaf en de week daarna met het andere? Of was dat bij supernanny op tv? Mijn hemel twee kinderen... de moed zakt me even in de schoenen zeg maar.

quote:

Op maandag 11 mei 2009 09:21 schreef texelonia het volgende:

En soms is er gewoon niet duidelijk wat er is. Geen honger, geen krampjes, niet moe, geen vieze luier. Alleen bij mama willen. Mama-honger dus. Tja, dat gaat gewoon niet altijd. En eten met kind op schopt doe ik ook vaak, maar ligt er wel aan wat we dan eten. Gaat ook niet altijd.

Ik snap niet zo goed waarom mamahonger of aandacht of hoe het ook maar genoemd wordt eerder het negeren waard is dan honger of poep. En dit bedoel ik in het algemeen, ik lees ook wel op andere fora en dan staat er bijvoorbeeld dat een kindje maar moet leren om alleen te zijn. Maar als ze zo klein zijn is zoiets leren nog helemaal niet aan de orde.

quote:

Op maandag 11 mei 2009 09:49 schreef Jore het volgende:

[..]

Ik snap niet zo goed waarom mamahonger of aandacht of hoe het ook maar genoemd wordt eerder het negeren waard is dan honger of poep.

Nou als je mijn kind hoort dan snap je dat wel degelijk
Huilen om aandacht dan kunnen wij elkaar gewoon nog verstaan, huilt hij om eten dan kunnen de buren elkaar niet meer verstaan.

Leren, is denk ik ook niet het goede woord, ik denk dat het aanwennen moet zijn. Ik probeer Lennon aan te wennen dat hij soms ook eventjes moet wachten en dat ik er niet altijd meteen kan zijn als hij een gilletje geeft.

Denk je dat ik me niet klote voelde toen ik 'm apart zette? Maar in de magnetron zetten en later opwarmen gaat mij wat ver, zeker als je zelf bijna omvalt van de honger.

En de meningen van deskundigen zijn echt verdeeld over of je een baby even moet laten huilen of meteen bij je moet pakken. Denk dat het bij ieder baby anders werkt.
Zoals nu: Julian heeft om 7.30 een flesje gehad, daarna op schoot gezeten en geknuffeld, hij heeft gelachen, daarna in badje geweest en toen in het wiegje gelegd. Even een protesthuiltje van drie minuten en hij is in slaap gevallen. En hij ligt er tevreden bij.
Ik denk dat het soms even erbij hoort, een inslaaphuiltje. Maar ik laat 'm echt niet lang huilen. Maximaal 10 minuutjes en dan is er echt iets.
En je moet als moeder doen waar je je prettig bij voelt, als je je baby het liefst bij je pakt als hij huilt moet je dat zeker doen. Maar dat het bij een ander niet zo werkt zou ook kunnen.

En ik ben echt blij met die tip om Julian in de maxi-cosi op de tafel te zetten tijdens het eten, dat doe ik dan liever dan 'm apart te zetten als hij huilt. Maar de laatste dagen gaat het echt beter. Vorige week heeft hij echt veel gehuild en was ik af en toe radeloos, maar nu is het (bijna) de hele dag een tevreden en lief manneke.

quote:

Op maandag 11 mei 2009 09:00 schreef cattie het volgende:

[..]

Als je goed leest zie je dat heel veel baby's onder het avondeten huilen. Het is echt niet zo dat jij de enige hebt die dat doet.

Ehm, tja... Zeg ik dat dan???

Ik denk zelfs bij Julian, als ik hem bij elk huiltje meteen bij me zou pakken, hij juist oververmoeid en overprikkeld zou raken. Maar goed, dat geldt dus voor Julian, bij andere baby's kan dat weer anders zijn.

Er is zojuist iets wonderbaarlijks voorgevallen hier... Seb is gaan slapen zonder te huilen...
en nou ben ik bang dat er iets is met hem Dat is niet, kind is gewoon moe maar zo even kijken als ik de was op ga hangen.

NVM, spuit 11!

Ik herken bij Julian de inslaaphuiltjes wel hoor. Die klinken vermoeid en langzaam. Dan is ie echt moe.
En ik doe mijn kind echt niet tekort.

quote:

Op maandag 11 mei 2009 07:29 schreef nummer_zoveel het volgende:
Dames jullie hebben makkelijk praten.

Maar als je baby al een week lang elke dag onder het avondeten huilt, jij al een week slecht eet hierdoor (want baby op de arm en eten werkt dus niet) zie ik niet in wat er mis mee is de kinderwagen eventjes een ruimte verderop te zetten, snel je eten op te eten en de baby daarna weer bij je pakken. Je moet ook aan jezelf denken, je kunt niet 24 uur per dag met een huilende baby rondzeulen, dan raak zelf je helemaal uitgeput.

o kijk dit vind ik grappig
mijn baby doet t pas 4 maanden

kickass voor de lijn

wen er maar aan

quote:

Op maandag 11 mei 2009 10:15 schreef nummer_zoveel het volgende:

[..]

Ehm, tja... Zeg ik dat dan???

wij hebben makkelijk praten volgens jou

quote:

Op maandag 11 mei 2009 10:25 schreef Dakota het volgende:

[..]

wij hebben makkelijk praten volgens jou

Tja, je hebt makkelijk praten ja, over andermans kind.

' wen er maar aan' vind ik nou zo'n dooddoener. Dat zeiden ze bij mij over de gebroken nachten. Nou voor mij went dat nooit, ik vind het zwaar en dat blijft.

quote:

Op maandag 11 mei 2009 10:25 schreef nummer_zoveel het volgende:

[..]

Tja, je hebt makkelijk praten ja, over andermans kind.

omdat we er zelf geen flauw idee van hebben bedoel je ? *proest*
Jij zet je baby huilend in de bijkeuken met een dikke DOEI!

ik neem mn kind op schoot tijdens t eten waar ze vrolijk zit..zonder te huilen.
Misschien dat je wat tips aan kan nemen van mensen hier ipv het platgereden kuikentje te spelen.

quote:

Op maandag 11 mei 2009 10:31 schreef Estrys het volgende:
' wen er maar aan' vind ik nou zo'n dooddoener. Dat zeiden ze bij mij over de gebroken nachten. Nou voor mij went dat nooit, ik vind het zwaar en dat blijft.

gewoon doorslapen en je kind op t balkon zetten