PDD [Autisme, Asperger en PDD-NOS] deel 17

quote:

Op donderdag 28 mei 2009 21:26 schreef tijnbrein het volgende:

[..]

Ja, je hebt gelijk. Het is iets waar je zorgvuldig over moet nadenken.
Ja ik wil de uitslag graag hebben inderdaad.
[..]

Het wordt een spannende week voor je ... Je ouders zullen ook wel benieuwd zijn..

quote:

Hoezo? Ik drink nooit alcohol Ik ben straight-edge.

Verstandig. Ik drink ook geen alcohol.

quote:

Dit heb ik trouwens bedacht tijdens mij stage. Ik vond het wel een leuke betekennis.

Ow. Wat ben je ook eerlijk dat je het niet adhoc bedacht

tvp

quote:

Op vrijdag 29 mei 2009 16:58 schreef sempron2400 het volgende:
tvp

quote:

Op donderdag 28 mei 2009 18:09 schreef EchtGaaf het volgende:

[..]

Psychologische test: iq-test, persoonlijkheidstesten, gesprekken met psycholoog. evt ook gesprekken met ouders/familie.

Beschrijvende diagnostiek----> classificerende diagnostiek (DSM IV).

Sterkte en succes.

Veel vragenlijstjes die je moet invullen, honderden vragen dus
En er worden gesprekken gevoerd met je naaste verwanten waar je soms wel of niet bijzit.

quote:

Op woensdag 27 mei 2009 10:41 schreef Black_Tulip het volgende:
Ik vind echt dat je er veel te zwaar aan trekt, sempron. Maar het is een beetje een kip en ei probleem he. Word je vaker met jezelf geconfronteerd omdat je er veel te bewust van bent dat je autisme hebt of raak je er zo bewust van dat je autisme hebt omdat je zovaak met jezelf geconfronteerd wordt? In ieder geval, misschien helpt het je om er niet zo nadrukkelijk bij stil te staan..

Ik denk dat laatste. Wellicht is dat op korte termijn voor de verandering eens grotendeels voorbij.

Ik ben namelijk aangenomen en ga over een paar weken werken als statistisch onderzoeker

Dat betekent dat ik aan nieuwe mensen niet meer hoef uit te leggen dat er een groot verschil is tussen mijn werk en opleiding en hoe dat verschil is ontstaan.

quote:

Op vrijdag 29 mei 2009 21:26 schreef sempron2400 het volgende:

[..]

Ik denk dat laatste. Wellicht is dat op korte termijn voor de verandering eens grotendeels voorbij.

Ik ben namelijk aangenomen en ga over een paar weken werken als statistisch onderzoeker

Dat betekent dat ik aan nieuwe mensen niet meer hoef uit te leggen dat er een groot verschil is tussen mijn werk en opleiding en hoe dat verschil is ontstaan.

Gefeliciteerd. Veel succes

Maar het geeft vooral een stukje rust dat er weer een stijgende lijn in mijn leven zit met nieuwe uitdagingen en kansen. En dat ik mijn kwaliteiten kan benutten! Eens in de zoveel tijd is het mijns inziens gewoon nodig dat er een andere wind gaat waaien.

quote:

Op donderdag 28 mei 2009 21:20 schreef EchtGaaf het volgende:

[..]

Het is ook erg moeilijk. Het is ook iets erg persoonlijk om het wel of niet vertellen. Ik denk dat het altijd goed is om vooraf de voors en tegen af te wegen.

Het is een zeer groot dilemma.

Nou voor jou mag het wel 3 juni worden, niet?

Hij geeft al aan zijn werk goed te kunnen uitvoeren. Als hij ook redelijk (of goed) met zijn collega’s kan opschieten, waarom het dan vertellen? In mijn ogen geeft het vooral stress en confrontaties. Maar je kunt er ook op vooruit gaan. Als je het aan iemand vertelt die ervoor open staat, kan het zijn dat je een interessant gesprek krijgt. Dat is mijn ervaring.

Op mijn nieuwe werk ga ik het in ieder geval niet of niet onnodig vertellen. Maar dat komt vooral omdat ik autisme niet als een deel van mijzelf zie.

Bij mij is een tijdje geleden geconstateerd dat ik Asperger heb, ik heb een relatie maar het lijkt wel alsof alles nu juist erger is geworden.
Het gevoel bij me is nu juist dat alles mijn schuld is, ik kan er niet mee omgaan, mijn vriendin kwets ik op de meest lullige tijden en plekken zonder dat ik het doorheb, sterker, ik kan het niet snappen.
Thuis geldt de regel van 8 lijkt het wel, 7 dagen geen geruzie/woorden/gezeik en dan weer wel, en om niks eigenlijk.
Ik ga van tevoren al uit dat ze boos wordt, en ik dan denk ik gelijk 2 stappen vooruit, over hoe het gaat gebeuren en wat er gaat gebeuren.
Ik ben bang voor de toekomst, vannacht was het weer een uitbarsting, alleen maar omdat ik half slaapdronken iets vroeg en in 1 keer sloeg de vlam in de pan, en ik KAN het maar niet snappen!
Gewoon het gevoel dat ik bang aan het worden ben voor alles en de consequenties en ik voel me zo dom en lomp, uit eten durf ik niet, weggaan op vakantie hebben we in al geen jaren gedaan en ik neem zo de schuld op me, leuke dingen probeer ik wel, maar ik focus me zo dat alles maar goed gaat.
Soms wel het gevoel dat ik aan het blauwhelmen ben in mijn eigen relatie, wat kan ik eraan doen, begin steeds meer onzekerder te voelen en wanhopiger...

misschien idd gewoon je gevoel opschrijven en het haar laten lezen, dit omdat je tijdens een discussie toch te ver doordraait en als je het opschrijft je niet in discussie hoeft...

quote:

Op vrijdag 29 mei 2009 21:26 schreef sempron2400 het volgende:
Ik ben namelijk aangenomen en ga over een paar weken werken als statistisch onderzoeker

Gefeliciteerd

En nu kan ik me richten op een invulling van de zaterdag.

Zijn er hier mensen die hun werk minder goed kunnen uitvoeren door eenzaamheid in de vrije tijd?

quote:

Op zaterdag 30 mei 2009 17:24 schreef sempron2400 het volgende:
En nu kan ik me richten op een invulling van de zaterdag.

Zijn er hier mensen die hun werk minder goed kunnen uitvoeren door eenzaamheid in de vrije tijd?

Nee, even mezelf afsluiten, evt met een jointje en muziek, helpt me vaak om de dag erna weer hard er tegen aan te gaan.

quote:

Op zaterdag 30 mei 2009 18:59 schreef tijnbrein het volgende:

[..]

Nee, ik krijg juist stress door mij werk. En daardoor kan ik mijn priveleven niet goed uitvoeren.

Ik merk de laatste tijd ook wel iets meer stress. In maart zijn we overgegaan op een andere ruimte, waardoor iedereen beneden werkt (werk nu in een groothandel). Blijkbaar ben ik toch net iets gevoeliger voor geluiden en regelmatig in- en uitlopende mensen dan gemiddeld en aan het einde van de werkdag wat vermoeider.

Maar over een maand kom ik in een rustigere omgeving te werken met ook minder prikkels. Ik ben een beetje een fascinatie gaan ontwikkelen voor alles wat met prikkels te maken heeft...

quote:

Op zaterdag 30 mei 2009 21:05 schreef sempron2400 het volgende:

[..]

Ik merk de laatste tijd ook wel iets meer stress. In maart zijn we overgegaan op een andere ruimte, waardoor iedereen beneden werkt (werk nu in een groothandel). Blijkbaar ben ik toch net iets gevoeliger voor geluiden en regelmatig in- en uitlopende mensen dan gemiddeld en aan het einde van de werkdag wat vermoeider.

Maar over een maand kom ik in een rustigere omgeving te werken met ook minder prikkels. Ik ben een beetje een fascinatie gaan ontwikkelen voor alles wat met prikkels te maken heeft...

Werk je in een groothandel voor cactussen?

[ Bericht 0% gewijzigd door sander-3 op 30-05-2009 21:15:51 ]

quote:

Op zaterdag 30 mei 2009 21:07 schreef sander-3 het volgende:

[..]

Werk je in een groothandel voor cactussen?

Nee, en dat zit er voorlopig ook niet in. Ik heb wel vacatures gezien (heel goed salaris), maar niet op gereageerd. In een omgeving met cactussen krijg ik angsten, angst dat ik overprikkeld raak.

Zo... niets gebeurd in zeer lange tijd. Zou iedereen in dit draadje vandaag de weg naar Dunya hebben gevonden? Ik heb er in ieder geval van genoten, en voor de verandering was het er lekker weer.

quote:

Op maandag 1 juni 2009 00:02 schreef tijnbrein het volgende:

[..]

Ik heb niet gegenoten vandaag.

Waarom niet?