PDD [Autisme, Asperger en PDD-NOS] deel 17

quote:

Op zondag 24 mei 2009 20:40 schreef tijnbrein het volgende:

[..]

Oke, maar ik snap nog steeds niet wat de link is met dit.

&

quote:

Op zondag 24 mei 2009 20:41 schreef EchtGaaf het volgende:

[..]

Muziek. Jij houdt toch van metal? (zie tijdschrift)

De zon zit in zijn bol

quote:

Op zondag 24 mei 2009 20:48 schreef Stupendous76 het volgende:

[..]

&
[..]

De zon zit in zijn bol

De stemming

Vandaag om 9.00 uur solliciteren, maar waarom moet mij dit vreselijke weer uitgerekend vandaag overkomen?
(met alle ontregelingen van treinverkeer etc. van dien). Eindelijk een vrij kansrijke sollicitatie, gooit het weer roet in het eten.

Misschien valt het nog mee. En hopelijk lukt de sollicitatie en kan ik straks beter meekomen met het meeste volk.

[ Bericht 20% gewijzigd door sempron2400 op 26-05-2009 06:06:33 ]

quote:

Op dinsdag 26 mei 2009 06:01 schreef sempron2400 het volgende:
Vandaag om 9.00 uur solliciteren, maar waarom moet mij dit vreselijke weer uitgerekend vandaag overkomen?
(met alle ontregelingen van treinverkeer etc. van dien). Eindelijk een vrij kansrijke sollicitatie, gooit het weer roet in het eten.

Misschien valt het nog mee. En hopelijk lukt de sollicitatie en kan ik straks beter meekomen met het meeste volk.

Succes. Ik ben benieuwd hoe het afloopt.

Wat autisme betreft ben ik zelf een aantal jaren geleden naar de psychiater/psycholoog [weet niet precies welke, ik vind beide begrippen teveel op elkaar lijken] geweest i.v.m. eventuele Asperger, maar kreeg na het vragenonderzoek te horen dat ik OCD had met wat narcisme.
Leuk allemaal dat ik dan zogenaamd "normaal" bleek te zijn, maar uiteindelijk heeft het me alleen geholpen in de zin dat ik geen officieel etiketje kreeg dat ik afwijk.
Toch ervaar ik deze wereld anders, als vijandelijk zelfs.
Vreemden zijn veelal potentiele streetfighters/straatschoffies in mijn ogen en voor mij komen de meeste blikken als negatief tot haatvol over, genoeg ook angstig.
Ja, ik kan het relateren aan een pestgeschiedenis en dat mensen mij vaak genoeg gescrewed hebben.
Toch heb ik genoeg vrienden en kan ik op zich redelijk goed met mensen omgaan.
Ik ben best oprecht en eerlijk en probeer mensen geen loeren te draaien.
Toch ervaar ik de Nederlandse maatschappij als mij vijandig.
Enig idee of dit iets aan autisme/asperger/pdd-nos, etc. gerelateerd is?

Kwa asperger herken ik wel wat dingen.
Bijvoorbeeld dat ik vroeger grappen moeilijk begreep en als iemand grapte het ernstig nam, zelfs nu heb ik nog weleens te maken met dat laatste.
Daarnaast ken ik ook dat het voor mij erg irritant is als ik me op werk wil concentreren en collegas maar blijven kletsen over werk of zo maar.
Dan kan ik me nauwelijks op mijn werk concentreren en frustreer ik me behoorlijk.
En bij teveel frustratie knapt er iets in mij en word ik immens boos, waar ik effe veel stoom moet afblazen om weer op normaal gebruiksniveau terug te komen.
Ook zie ik veeal verbanden die andere mensen niet zien en maak ik opmerkingen die anderen niet begrijpen en ik dan nog eens meerdere keren moet uitleggen alvorens er iets gaat dagen, wat ook frustrerend irritant is.
Ik heb het uitgangsleven gedeeltelijk geprobeerd, maar vond het maar niks met het sociale aspect wat er mijns inziens niet bij dansuitgaansgelegenheden hoort.
Ik wil dansen in een dico of danscafe, niet tegen mensen schreeuwen en aangeschreeuwd worden i.v.m. simpele boodschappen.
En het hele achter het andere geslacht jagen is mijns inziens ook overrated, vrouwen in het uitgaan vind ik niet waard om een relatie mee te beginnen.

Toch heb ik het sensory overload probleem niet, bv. ik erger me alleen aan massas mensen i.v.m. traag en achterlijk lopende mensen, niet i.v.m. sensory overload.
Toegegeven, ik heb wel in de koffieruimte dat ik het minder vind als ie vol is vanwegen het getetter van iedereen en het voor moeilijk is dan gesprekken te volgen omdat het allemaal interessant is.
Daarnaast ben ik iemand die voorkeuren en voorliefden erg vastjes houdt, bv. ik eet nog steeds havermout met melk s'morgens voor ontbijt [soms wel wat anders omdat het van de dag daarvoor overbleef], ik houd nog steeds bijna exclusief van trance, ben nog steeds erg gek op vrouwen met brillen, etc.
Dat jarenlang dus.

Dus vraag ik me nog steeds af of ik wellicht enige lichte aspergervariant heb, waardoor ik zowel met een been in het zogenaamde NT wereldje sta en ook met het andere been in het asperger/autismewereldje en eigenlijk me best buiten beide voel.
Wat zeggen jullie?

*leest hier eens mee omdat er een vermoeden van PDD-NOS is uitgesproken over mij

quote:

Op maandag 25 mei 2009 21:08 schreef tijnbrein het volgende:
Volgens mij heb ik dit als eens gevraagd. Maar hebben jullie dat ook wel eens als je ergens geconcenteerd mee bezig bent of aan het dromen bent dat als je gestoord wordt schrikt?

Ik denk dat iedereen zou schrikken.

quote:

Op dinsdag 26 mei 2009 15:10 schreef Barachem het volgende:
Wat autisme betreft ben ik zelf een aantal jaren geleden naar de psychiater/psycholoog [weet niet precies welke, ik vind beide begrippen teveel op elkaar lijken] geweest i.v.m. eventuele Asperger, maar kreeg na het vragenonderzoek te horen dat ik OCD had met wat narcisme.
Leuk allemaal dat ik dan zogenaamd "normaal" bleek te zijn, maar uiteindelijk heeft het me alleen geholpen in de zin dat ik geen officieel etiketje kreeg dat ik afwijk.
Toch ervaar ik deze wereld anders, als vijandelijk zelfs.
Vreemden zijn veelal potentiele streetfighters/straatschoffies in mijn ogen en voor mij komen de meeste blikken als negatief tot haatvol over, genoeg ook angstig.
Ja, ik kan het relateren aan een pestgeschiedenis en dat mensen mij vaak genoeg gescrewed hebben.
Toch heb ik genoeg vrienden en kan ik op zich redelijk goed met mensen omgaan.
Ik ben best oprecht en eerlijk en probeer mensen geen loeren te draaien.
Toch ervaar ik de Nederlandse maatschappij als mij vijandig.
Enig idee of dit iets aan autisme/asperger/pdd-nos, etc. gerelateerd is?

Kwa asperger herken ik wel wat dingen.
Bijvoorbeeld dat ik vroeger grappen moeilijk begreep en als iemand grapte het ernstig nam, zelfs nu heb ik nog weleens te maken met dat laatste.
Daarnaast ken ik ook dat het voor mij erg irritant is als ik me op werk wil concentreren en collegas maar blijven kletsen over werk of zo maar.
Dan kan ik me nauwelijks op mijn werk concentreren en frustreer ik me behoorlijk.
En bij teveel frustratie knapt er iets in mij en word ik immens boos, waar ik effe veel stoom moet afblazen om weer op normaal gebruiksniveau terug te komen.
Ook zie ik veeal verbanden die andere mensen niet zien en maak ik opmerkingen die anderen niet begrijpen en ik dan nog eens meerdere keren moet uitleggen alvorens er iets gaat dagen, wat ook frustrerend irritant is.
Ik heb het uitgangsleven gedeeltelijk geprobeerd, maar vond het maar niks met het sociale aspect wat er mijns inziens niet bij dansuitgaansgelegenheden hoort.
Ik wil dansen in een dico of danscafe, niet tegen mensen schreeuwen en aangeschreeuwd worden i.v.m. simpele boodschappen.
En het hele achter het andere geslacht jagen is mijns inziens ook overrated, vrouwen in het uitgaan vind ik niet waard om een relatie mee te beginnen.

Toch heb ik het sensory overload probleem niet, bv. ik erger me alleen aan massas mensen i.v.m. traag en achterlijk lopende mensen, niet i.v.m. sensory overload.
Toegegeven, ik heb wel in de koffieruimte dat ik het minder vind als ie vol is vanwegen het getetter van iedereen en het voor moeilijk is dan gesprekken te volgen omdat het allemaal interessant is.
Daarnaast ben ik iemand die voorkeuren en voorliefden erg vastjes houdt, bv. ik eet nog steeds havermout met melk s'morgens voor ontbijt [soms wel wat anders omdat het van de dag daarvoor overbleef], ik houd nog steeds bijna exclusief van trance, ben nog steeds erg gek op vrouwen met brillen, etc.
Dat jarenlang dus.

Dus vraag ik me nog steeds af of ik wellicht enige lichte aspergervariant heb, waardoor ik zowel met een been in het zogenaamde NT wereldje sta en ook met het andere been in het asperger/autismewereldje en eigenlijk me best buiten beide voel.
Wat zeggen jullie?

Een aantal dingetjes die je hier noemt, zouden inderdaad indicaties kunnen zijn voor Asperger of PDD-nos. Het is echter niet genoeg om puur op basis van dit conclusies te trekken.

Als je het wilt weten, dan kan je beste naar de huisarts gaan die je kan doorverwijzen voor evt verdere diagnostiek.

quote:

Op dinsdag 26 mei 2009 15:10 schreef Barachem het volgende:
Wat zeggen jullie?

Ik zie eigenlijk geen indicaties voor autisme. Ook niet voor de stoornis die die psycholoog/psychiater heeft vastgesteld overigens.

quote:

Op dinsdag 26 mei 2009 15:10 schreef Barachem het volgende:
Wat autisme betreft ben ik zelf een aantal jaren geleden naar de psychiater/psycholoog [weet niet precies welke, ik vind beide begrippen teveel op elkaar lijken] geweest i.v.m. eventuele Asperger, maar kreeg na het vragenonderzoek te horen dat ik OCD had met wat narcisme.
Leuk allemaal dat ik dan zogenaamd "normaal" bleek te zijn, maar uiteindelijk heeft het me alleen geholpen in de zin dat ik geen officieel etiketje kreeg dat ik afwijk.
Toch ervaar ik deze wereld anders, als vijandelijk zelfs.
...

Kwa asperger herken ik wel wat dingen.
...

Dus vraag ik me nog steeds af of ik wellicht enige lichte aspergervariant heb, waardoor ik zowel met een been in het zogenaamde NT wereldje sta en ook met het andere been in het asperger/autismewereldje en eigenlijk me best buiten beide voel.
Wat zeggen jullie?

Het is echt NIET leuk om bevestigd te hebben/krijgen dat je autistisch bent. Autisme is een aandoening die in de regel je hele persoonlijkheid en manier van leven beïnvloedt. Als je het hebt, zul je je waarschijnlijk steeds afvragen: komt probleem X of gedrag Y het nou door autisme, of is het vrij normaal? Misschien ga je over dingen lezen, en denken: hey, misschien heb ik dat ook. Dat is tenminste mijn ervaring, en die van mijn kennis/"lotgenootje".

Normaal is bijvoorbeeld:
* Je hebt vrienden en kan redelijk met mensen omgaan.
* Je raakt niet overprikkeld. Gefeliciteerd, want overprikkeling schijnt echt verschrikkelijk te zijn!
* Vooral van trance houden vind ik vrij normaal. Die muziek is voor jou dan tijdloos.

quote:

Op dinsdag 26 mei 2009 11:27 schreef EchtGaaf het volgende:

[..]

Succes. Ik ben benieuwd hoe het afloopt.

Het is best spannend. Klinkt als een leuke functie. Sollicitatie kon in mijn ogen wat beter, de begeleider die er bij zat was enthousiast.

Mogelijkheid 1) Vervolggesprek c.q. aangenomen worden, en de nieuwe wereld verkennen.
Mogelijkheid 2) Afwijzing en nog een poosje verder dobberen met het autistische leven met NT trekjes.

Een alles-of-niets spel dus.

quote:

Op dinsdag 26 mei 2009 15:10 schreef Barachem het volgende:
Wat autisme betreft ben ik zelf een aantal jaren geleden naar de psychiater/psycholoog [weet niet precies welke, ik vind beide begrippen teveel op elkaar lijken] geweest i.v.m. eventuele Asperger, maar kreeg na het vragenonderzoek te horen dat ik OCD had met wat narcisme.
Leuk allemaal dat ik dan zogenaamd "normaal" bleek te zijn, maar uiteindelijk heeft het me alleen geholpen in de zin dat ik geen officieel etiketje kreeg dat ik afwijk.
Toch ervaar ik deze wereld anders, als vijandelijk zelfs.
Vreemden zijn veelal potentiele streetfighters/straatschoffies in mijn ogen en voor mij komen de meeste blikken als negatief tot haatvol over, genoeg ook angstig.
Ja, ik kan het relateren aan een pestgeschiedenis en dat mensen mij vaak genoeg gescrewed hebben.
Toch heb ik genoeg vrienden en kan ik op zich redelijk goed met mensen omgaan.
Ik ben best oprecht en eerlijk en probeer mensen geen loeren te draaien.
Toch ervaar ik de Nederlandse maatschappij als mij vijandig.
Enig idee of dit iets aan autisme/asperger/pdd-nos, etc. gerelateerd is?

Dit herken ik wel, maar of dit autisme/pdd is? Geen idee, ik kan me er wat bij voorstellen als het wel zo zou zijn, maar evengoed ook als het niet zo zou zijn.

quote:

Kwa asperger herken ik wel wat dingen.
Bijvoorbeeld dat ik vroeger grappen moeilijk begreep en als iemand grapte het ernstig nam, zelfs nu heb ik nog weleens te maken met dat laatste.
Daarnaast ken ik ook dat het voor mij erg irritant is als ik me op werk wil concentreren en collegas maar blijven kletsen over werk of zo maar.
Dan kan ik me nauwelijks op mijn werk concentreren en frustreer ik me behoorlijk.
En bij teveel frustratie knapt er iets in mij en word ik immens boos, waar ik effe veel stoom moet afblazen om weer op normaal gebruiksniveau terug te komen.
Ook zie ik veeal verbanden die andere mensen niet zien en maak ik opmerkingen die anderen niet begrijpen en ik dan nog eens meerdere keren moet uitleggen alvorens er iets gaat dagen, wat ook frustrerend irritant is.
Ik heb het uitgangsleven gedeeltelijk geprobeerd, maar vond het maar niks met het sociale aspect wat er mijns inziens niet bij dansuitgaansgelegenheden hoort.
Ik wil dansen in een dico of danscafe, niet tegen mensen schreeuwen en aangeschreeuwd worden i.v.m. simpele boodschappen.
En het hele achter het andere geslacht jagen is mijns inziens ook overrated, vrouwen in het uitgaan vind ik niet waard om een relatie mee te beginnen.

Idem.
Oh boy

quote:

Toch heb ik het sensory overload probleem niet, bv. ik erger me alleen aan massas mensen i.v.m. traag en achterlijk lopende mensen, niet i.v.m. sensory overload.
Toegegeven, ik heb wel in de koffieruimte dat ik het minder vind als ie vol is vanwegen het getetter van iedereen en het voor moeilijk is dan gesprekken te volgen omdat het allemaal interessant is.
Daarnaast ben ik iemand die voorkeuren en voorliefden erg vastjes houdt, bv. ik eet nog steeds havermout met melk s'morgens voor ontbijt [soms wel wat anders omdat het van de dag daarvoor overbleef], ik houd nog steeds bijna exclusief van trance, ben nog steeds erg gek op vrouwen met brillen, etc.
Dat jarenlang dus.

Dus vraag ik me nog steeds af of ik wellicht enige lichte aspergervariant heb, waardoor ik zowel met een been in het zogenaamde NT wereldje sta en ook met het andere been in het asperger/autismewereldje en eigenlijk me best buiten beide voel.
Wat zeggen jullie?

Ik zeg niets, maar is feest der herkenning.
Heb je het hele onderzoekslijstje voorgeschoteld gekregen? Dus gesprekken, testen, vragenlijsten?
Belangrijke vraag denk ik: is je IQ gemeten (of bekend)? _{Vooral voor mijzelf belangrijk, ik vermoed dat daar een boel 'eigenaardigheden' bij mijzelf vandaan komen}

quote:

Op dinsdag 26 mei 2009 22:48 schreef sempron2400 het volgende:

[..]

Het is echt NIET leuk om bevestigd te hebben/krijgen dat je autistisch bent. Autisme is een aandoening die in de regel je hele persoonlijkheid en manier van leven beïnvloedt. Als je het hebt, zul je je waarschijnlijk steeds afvragen: komt probleem X of gedrag Y het nou door autisme, of is het vrij normaal? Misschien ga je over dingen lezen, en denken: hey, misschien heb ik dat ook. Dat is tenminste mijn ervaring, en die van mijn kennis/"lotgenootje".

Normaal is bijvoorbeeld:
* Je hebt vrienden en kan redelijk met mensen omgaan.
* Je raakt niet overprikkeld. Gefeliciteerd, want overprikkeling schijnt echt verschrikkelijk te zijn!
* Vooral van trance houden vind ik vrij normaal. Die muziek is voor jou dan tijdloos.

Ik herken heel veel in zijn eerste post hier (maar goed, ook veel in die van jullie ) Ik weet van mijzelf redelijk goed waar ik tegen aan loop. Ik weet ook dat dat sec niet onder autisme zou vallen (conform de diagnose die ze eigenlijk niet konden stellen en er toen maar een waarschijnlijkheidsdiagnose van hebben gemaakt) Toch zie ik voor mijzelf heel veel overeenkomsten tussen autisme (en met name Asperger) en 'mijn problemen'.

En ik zie nergens een echte aanwijzing van bijvoorbeeld hulp of zoiets. Het meeste (eigenlijk alles) wat ik als vooruitgang van mijzelf zie komt van mijzelf af. Met enige regelmaat wel dankzij hulp, maar dan is het meer 'het wijzen in een richting' waar ik vervolgens zelf mee verder ga.

Het kan o zo mooi zijn om letterlijk anders te denken, anders te kijken. Maar het levert je zo veel problemen op omdat 'de ander' het of niet ziet of niet wil zien (waarbij dat laatste pas echt irritant is, maar ach, geluk zij met hen en hun bekrompen leven )

quote:

Op dinsdag 26 mei 2009 23:26 schreef Stupendous76 het volgende:

[..]

Ik herken heel veel in zijn eerste post hier (maar goed, ook veel in die van jullie ) Ik weet van mijzelf redelijk goed waar ik tegen aan loop. Ik weet ook dat dat sec niet onder autisme zou vallen (conform de diagnose die ze eigenlijk niet konden stellen en er toen maar een waarschijnlijkheidsdiagnose van hebben gemaakt) Toch zie ik voor mijzelf heel veel overeenkomsten tussen autisme (en met name Asperger) en 'mijn problemen'.

En ik zie nergens een echte aanwijzing van bijvoorbeeld hulp of zoiets. Het meeste (eigenlijk alles) wat ik als vooruitgang van mijzelf zie komt van mijzelf af. Met enige regelmaat wel dankzij hulp, maar dan is het meer 'het wijzen in een richting' waar ik vervolgens zelf mee verder ga.

Het kan o zo mooi zijn om letterlijk anders te denken, anders te kijken. Maar het levert je zo veel problemen op omdat 'de ander' het of niet ziet of niet wil zien (waarbij dat laatste pas echt irritant is, maar ach, geluk zij met hen en hun bekrompen leven )

En om mijzelf te quoten , pas sinds een week of twee heb ik het idee dat er een stuk of 3 punten zijn die, eenmaal verbeterd, de rest met lichtsnelheid zouden meetrekken omhoog.
Vraag is: wie of waar...

Ik lees dat vaker: 'feest der herkenning', en vooral als het over autisme gaat.

Wat is er eigenlijk feestelijk aan?

quote:

Op dinsdag 26 mei 2009 23:35 schreef sempron2400 het volgende:
Ik lees dat vaker: 'feest der herkenning', en vooral als het over autisme gaat.

Wat is er eigenlijk feestelijk aan?

Feest der herkenning ken ik als een uitdrukking.
Daarnaast, maak er maar een feestje van, dan heb je tenminste die lol nog. Positief blijven, hoe moeilijk het soms vaak ook is

quote:

Op dinsdag 26 mei 2009 23:26 schreef Stupendous76 het volgende:
Het kan o zo mooi zijn om letterlijk anders te denken, anders te kijken. Maar het levert je zo veel problemen op omdat 'de ander' het of niet ziet of niet wil zien (waarbij dat laatste pas echt irritant is, maar ach, geluk zij met hen en hun bekrompen leven )

Dat is precies de reden waarom ik het eigenlijk niet mooi vind: de problemen. Ook bij mezelf.

Over eventuele problemen heb ik me voorgenomen niet meer met vrienden te praten. Ik wil de indruk wekken sterk in mijn schoenen te staan. Alsof het autisme er niet is. Het in je hele wezen anders zijn (daar komt het eigenlijk op neer) spreekt me gewoon niet aan.

Mijn lotgenootje zei eens: "Je wordt continu met jezelf geconfronteerd. Dat komt door autisme."
Nu wordt de soep zelden zo heet gegeten als ze wordt opgediend, maar het geeft wel aan dat geluk soms ver te zoeken is.

quote:

Op dinsdag 26 mei 2009 22:15 schreef Black_Tulip het volgende:

[..]

Ik zie eigenlijk geen indicaties voor autisme. Ook niet voor de stoornis die die psycholoog/psychiater heeft vastgesteld overigens.

Sensory overload, moeite met het pakken van grappen, de vasthoudende gewoontes, snel gefrustreerd en kennelijk makkelijk afgeleid op het werk etc.....kunnen wel indicaties zijn.

Hostiliteit naar maatschappij/omgeving kan een gevolg zijn dat hij sociaal gehandicapt en zich onbegrepen voelt.

Dat OCD kan de helft van een comorbiditeit zijn van PDD. Komt niet zelden met autisme voor. Narcisme-eigenschappen kunnen ook een uitvloeisel zijn van autisme.

Sterke vaste gewoontes en mogelijk fieps (zeer specifieke interesse met vrouwen met brillen etc....).

Indicaties zie ik wel, maar dat maakt iemand nog niet tot PDD-er.

Maar het beste kan hij - als hij dat wilt- een diagnostisch traject ingaan.