dus daar beginnen we maar eens..
Mijn vrouw is zwanger van de 2de en tijdens de 20-weken echo zei de echo-scopiste ineens..: je hebt een placenta die voor de uitgang en ligt en dat is niet helemaal zoals het hoort... (dat heet dus een placenta previa) je kunt last krijgen van bloedingen dus hou daar rekening mee...
Met het kindje was voor de rest alles goed en tot die 20 wkn had ze nergens last van gehad dus wij dachten dat komt wel goed... de scopiste had nl ook nog gezegd dat met de groei van het kindje de placenta nog kon wegtrekken voor de uitgang. Deed het dat niet dan zou een keizersnee vrijwel veplicht worden... je gaat er dan vanuit dat het nog wel goed komt allemaal
Nou dus niet...
dinsdag 29 april was die 20 wkn echo en zaterdag 2 mei scheurde we al richting Ziekenhuis afd Gynacologie omdat er heftige bloedingen waren (zul je altijd zien). Na een echo, inwendige echo en een eendebek zagen ze dat het bloeden inmiddel sgestopt was maar dat die placenta er echt wel recht voor lag en dat ze niet dachten dat dit nog weg ging trekken...
Het bloeden stopte wel maar zodra mijn vrouw maar een klein beetje inspande (trapje lopen) ging het al weer mis...
En dat is lastig zeker met een 1-jarige eerste kind wat net begint te lopen... zeker als je bedenkt dat het nog een week of 18-19 is tot de due-date...
maar goed nu na 3 dn ziekenhuis mag ze weer naar huis en zullen we kijken hoe het gaat..
Dus lotgenoten? mensen die het ook hebben gehad?, tips&trucks?, do's & don'ts? met een placenta previa laat het hier weten ....
quote:hahahah ja E.T (en swets die waarschijnlijk ook wel mee leest!)Op maandag 4 mei 2009 23:02 schreef E.T. het volgende:
je bent je er van bewust dat met TWEE kinderen je ook TWEE keer zo vaak je bed uit moet 's nachts??
maar de drang om een maatje/vriendinnetje/zusje voor nr 1 te regelen was groter dan het slaap te kort..
en ik ga er van uit dat het erger als met nr1 niet kan worden... dus hopelijk makkelijker of hetzelfde...
oh E.T (en eigenlijk swets) is het trouwesn bij die 3 nachten gebleven dat ze heeft doorgeslapen van 19.00u tot 07.00u? of is inmiddels een breuk opgetreden?? door al het ziekenhuisgedoe loop ik wat achter in mijn tpics
quote:Dit was ook het eerste wat ik dachtOp maandag 4 mei 2009 23:02 schreef E.T. het volgende:
je bent je er van bewust dat met TWEE kinderen je ook TWEE keer zo vaak je bed uit moet 's nachts??
Volgens mijn laatste echo's lag de placenta wel aan de voorkant, maar niet voor in/uitgang.
quote:Bovenstaande bron met nog meer info: NVOGVoor 20 weken ligt de placenta bij ongeveer 5% van de zwangerschappen dicht bij het ostium internum. Na 20 weken neemt dit af tot 1%25 26 27 . Met het groter worden van de baarmoeder kan deze afstand toenemen, zodat wat aanvankelijk een placenta praevia leek, het uiteindelijk niet blijkt te zijn. Het is daarom van belang om altijd een echo in het derde trimester te herhalen wanneer er een verdenking is op een placenta praevia28 29 . Ten tijde van de partus wordt een incidentie van 0,3-0,9% beschreven, afhankelijk van de samenstelling van de onderzoekspopulatie, de wijze van vaststellen van de diagnose en de definiëring.
En deze link over Mens & Gezondheid heeft ook veel info.
Mooi plaadie derbij:
Met mijn 12 weken echo lag de placenta trouwens aan de bovenkant. Ik was dus echt verbaasd dit te horen toen ik nauwelijks 4-5 weken verder was.
[ Bericht 5% gewijzigd door RockabeIIa op 05-05-2009 11:21:04 ]
Ik wist het niet (in 2000 kreeg je een termijnecho bij 12 weken en verder niks). Toen ik 30 weken zwanger was kreeg ik een zware bloeding en dat hield niet meer op.
Het bloed (en de stolsels) stroomde dagelijks langs mijn benen, zo erg dat ik vast werd opgenomen in het ziekenhuis en ik niet meer mocht lopen.
Ik heb daar gelegen tot 38 weken. De placenta bleek toen iets verschoven te zijn maar nog steeds een beetje voor de uitgang. Ze konden het niet goed zien.
Ik mocht kiezen of ik een vaginale bevalling wilde proberen of toch een keizersnede. Ik koos het eerste en ik werd ingeleid.
Uiteindelijk is onze zoon toch via de natuurlijke weg geboren dus de placenta was voldoende verschoven.
Het was een hele onzekere periode voor ons en we werden totaal niet goed begeleid.
Achteraf gezien had ik voor de ks moeten kiezen maar goed... zoals ik al zei; de informatie en begeleiding was nihil.
Ik heb weken onzeker en verdrietig liggen bloeden in het ziekenhuis.
Stom eigenlijk, hoe onmondig ik toen was. Dat zou me nu echt niet meer gebeuren
ik vind dat er bij rocka ook vrij makkelijk gereageerd wordt eigenlijk...door de vk bedoel ik dan dus
Maar goed ook mijn vrouw heeft nu 3 dgn ziekenhuis gehad en toch wel behoorlijk een tikje meegekregen want je ligt maar te liggen en te wachten/hopen dat het bloeden stopt...
Nu stopt het wel alleen zodra ze een beetje inspant dan begint het weer te bloeden.
Dus heeft ze de laatste 2 dgn rustig aan gedaan en stopt het en mag ze dus naar huis...
Maar nu komt het mooie...als je dan vraagt aan de doktoren wat je wel en niet mag halen ze bij wijze van spreken hun schouders op... ze schrijven geen bedrust voor... maar ze adviseren wel rustig aan te doen. Maar als je dan vraagt of je bijvoorbeeld mag fietsen dan halen ze weer hun schouders op...
Er schijnt nog al wat onwetenheid te zijn op dit gebied/weinig onderzoek...
Maar goed... de rare situatie is nu dat ze dus naar huis komt maar dat je natuurlijk 20 wkn lang op "eierdoosjes" loopt en de vraag is of je dat 20 weken gaat volhouden... we zullen zien...
Vooralsnog mag ze naar huis komen en gaan we kijken of we wat ondersteuning in de huishouding kunnen krijgen van famillie en vrienden want de baas van Tinny wil hem nu wel weer op zijn werk zien...
Ik ga het verdere verloop hier eens bijhouden...
quote:Jesus Lily dat jij dat hebt volgehouden 8 weken ziekenhuis en ook nog hoogzwanger!!! en dan ook nog stil liggen?? Wat die je al die weken? boekjes lezen? Dan wordt je toch kierewiet?Op dinsdag 5 mei 2009 12:13 schreef lily het volgende:
Ik heb een placenta previa gehad bij mijn eerste zwangerschap.
Ik wist het niet (in 2000 kreeg je een termijnecho bij 12 weken en verder niks). Toen ik 30 weken zwanger was kreeg ik een zware bloeding en dat hield niet meer op.
Het bloed (en de stolsels) stroomde dagelijks langs mijn benen, zo erg dat ik vast werd opgenomen in het ziekenhuis en ik niet meer mocht lopen.
Ik heb daar gelegen tot 38 weken. De placenta bleek toen iets verschoven te zijn maar nog steeds een beetje voor de uitgang. Ze konden het niet goed zien.
Ik mocht kiezen of ik een vaginale bevalling wilde proberen of toch een keizersnede. Ik koos het eerste en ik werd ingeleid.
Uiteindelijk is onze zoon toch via de natuurlijke weg geboren dus de placenta was voldoende verschoven.
en was het je eerste kind?
Leuk is anders ja. Maar goed. Het was niet anders.
Veel lezen, ik weet het eigenlijk niet meer..
Wat ik wel weet is dat ik vreselijk onzeker, ongerust en verdrietig was. Ik heb het kamertje bijvoorbeeld niet kunnen maken. Alles gebeurde zonder mij thuis.
Ook was ik sterk verzwakt door het bloedverlies maar vooral door het gebrek aan beweging natuurlijk. Het heeft maanden gekost voordat ik me weer enigzinds normaal voelde.
het was mijn eerste kind
quote:Op maandag 4 mei 2009 23:02 schreef E.T. het volgende:
je bent je er van bewust dat met TWEE kinderen je ook TWEE keer zo vaak je bed uit moet 's nachts??
*rent dit topic weer uit*
quote:Ik kreeg toen ook weinig of geen informatie, al die weken niet..Op dinsdag 5 mei 2009 19:39 schreef tinny het volgende:
Er schijnt nog al wat onwetenheid te zijn op dit gebied/weinig onderzoek...
quote:Succes hoor, jullie hebben ook nog een kind rondlopen, lees ik. Dat maakt het niet bepaald makkelijker.Op dinsdag 5 mei 2009 19:39 schreef tinny het volgende:
Vooralsnog mag ze naar huis komen en gaan we kijken of we wat ondersteuning in de huishouding kunnen krijgen van famillie en vrienden want de baas van Tinny wil hem nu wel weer op zijn werk zien...
Ik hoop dat de placenta toch verschuift en het bloeden stopt anders worden het lange weken..
mijn echtgenoot had zijn verlof in maart al op omdat hij zoveel mogelijk bij mij in het ziekenhuis wilde zijn
[ Bericht 1% gewijzigd door lily op 05-05-2009 20:28:14 ]
*positive thinking*
Inmiddels ook een controle bezoek aan de gynaecologe... maar dat was meer proforma, "alles goed? " ja, "ok tot over 2 weken"
En dat valt me nog het meest op.. we hebben nu inmiddels veel mensen/doktoren gesproken maar niemand kan ons antwoord geven op een paar cruciale vragen:
- hoe (waarschijnlijk) de rest van de zwangerschap eruit gaat zien (is er veel kans dat ze bloedingen krijgt, wat is de kans dat ze geen bloedingen krijgt)
- of je je nu stil/koest moet houden (bedrust) of dat je gewoon de dingen moet doen die je altijd doet maar dan wat voorzichtiger?
- wat is de kans dat bij een Placenta previa TOTALIS (opgemerkt in week 20/21) de placenta met de groei toch nog wegtrekt van de baarmoedermond?
Ondanks dat het toch aardig wat voor komt (1 op de 500 bevallingen) is hier nog niete cht duidelijkheid over...
quote:heb inmiddels 3 verschillende loketten gehad maar bij alle instanties krijg ik te horen dat we:Op dinsdag 5 mei 2009 20:47 schreef mefke79 het volgende:
Tinny, kijk ook eens of je nog thuiszorg kunt krijgen, zeker met die andere uk van je. Heel veel succes voor jou en je vrouw!
- het zelf moeten oplossen, ja er is nog een partner, en ook al werkt die FullTime die moet dat dan toch maar doen.
- te jong en te vitaal zijn en het dus maar met vrienden/famillie moeten oplossen (die zitten de hele dag thuis niks te doen ja
)Dus we zijn nu aan het kijken naar een huishoudster/werkster/interieurverzorgster maar die is ook niet zo 1,2,3 gevonden...
quote:Ik ook.Op dinsdag 5 mei 2009 11:05 schreef RockabeIIa het volgende:
Ik heb precies hetzelfde en heb vorige week ook hetzelfde te horen gekregen: geen zorgen maken, het kan nog omhoog trekken tijdens de groei van de baarmoeder. Ik hoop op het beste natuurlijk maar vind het nu wel een stuk enger klinken.
quote:Waarschijnlijk is er over je eerste en je laatste vraag gewoon heel erg weinig te zeggen of te voorspellen en krijg je er daarom geen sluitend antwoord op.Op vrijdag 15 mei 2009 06:52 schreef tinny het volgende:
inmiddels zijn we ruim 2 weken verder en er is gelukkig geen grote bloeding geweest (wel 1 kleintje)
Inmiddels ook een controle bezoek aan de gynaecologe... maar dat was meer proforma, "alles goed? " ja, "ok tot over 2 weken"
En dat valt me nog het meest op.. we hebben nu inmiddels veel mensen/doktoren gesproken maar niemand kan ons antwoord geven op een paar cruciale vragen:
- hoe (waarschijnlijk) de rest van de zwangerschap eruit gaat zien (is er veel kans dat ze bloedingen krijgt, wat is de kans dat ze geen bloedingen krijgt)
- of je je nu stil/koest moet houden (bedrust) of dat je gewoon de dingen moet doen die je altijd doet maar dan wat voorzichtiger?
- wat is de kans dat bij een Placenta previa TOTALIS (opgemerkt in week 20/21) de placenta met de groei toch nog wegtrekt van de baarmoedermond?
Ondanks dat het toch aardig wat voor komt (1 op de 500 bevallingen) is hier nog niete cht duidelijkheid over...
De meeste gynaecologen en artsen passen wel op met vragen waar geen concrete antwoorden op te geven zijn. Misschien niet fijn voor jullie ivm houvast ofzo maar wel heel begrijpelijk vanuit je ziekenhuis.
En voor je middelste vraag denk ik dat je met gezond verstand een eind komt. Zolang er niet concreet "bedrust houden" is gezegd tegen je vrouw hoeft ze dit niet te doen. Rustig aan doen lijkt me verstandig.
En over thuiszorg tsja, spijtig maar helaas er zijn gigantische tekorten in de thuiszorg. Mijn ex-schoonmoeder met kanker kregen we ook geen thuiszorg voor, jullie zijn jong dat moet zelf opgelost kunnen worden. Ouderen en alleenstaanden hebben voorrang wat dat betreft. Wat je wel kunt doen is je verdiepen in mantelzorg en dergelijke. En wellicht met je werkgever praten over het opnemen van tijdelijk zorgverlof (bijvoorbeeld zodat je elke dag iets eerder thuis kunt zijn ofzo.)
En met 20 weken was die voldoende verschoven.
En toevallig weet ik dat je via de wijkverpleegster en jeugdzorg een traject hebt voor thuiszorg.
Misschien een idee om dat even uit te zoeken.
Wat de voorwaarden zijn weet ik namelijk niet.
Ook deze stopte na 24 uur dus na een paar nachtjes ziekenhuis konden we weer naar huis..
er zat nu 3 wkn tussen (tussen de bloedingen).
En er wordt weer op eieren gelopen.... inmiddels zitten we in week 25..
quote:Hoeft niet altijd hoor, beide meiden sliepen hier al heel snel door, de oudste na 3 dagen en de jongste na 3 weken.Op maandag 4 mei 2009 23:02 schreef E.T. het volgende:
je bent je er van bewust dat met TWEE kinderen je ook TWEE keer zo vaak je bed uit moet 's nachts??
TS, succes ermee!
quote:maar Rocka werd bij jou het ook geconstateerd in week 20? of eerder?Op dinsdag 2 juni 2009 16:08 schreef RockabeIIa het volgende:
Ja, waarschijnlijk wel. Het is natuurlijk nog afwachten hoe het zich verder ontwikkeld maar de echoscopiste zei onlangs dat ik me niet echt zorgen meer hoefde te maken. Morgen nog een echo dus ik ben benieuwd
En was het een totalis variant of zeg maar zo'n gedeeltelijke??
en heb je bloedingen gehad? of helemaal niet?
en met welke week was die laatste echo nou gemaakt?
Verder geen echte bloeding gehad maar wel ietsje spotting nu en dan.
En nu zit ik weer in de wachtkamer voor een echo
dus we zullen dadelijk wel meer horen 
Waarom krijg jij zoveel echo's?
Wij hebben er nu eentje met 20 wkn gehad en de volgende 'geplande" is met 28 weken volgens mij (behalve als ze dan in het ziekenhuis ligt met bloeding dan krijgt ze er ook 1 maar dat doet de Gyna dan en een beteje vlugjes koekeloeren)
quote:Omdat laatst o.a. de ruggewervel niet in zijn geheel te zien wasOp donderdag 4 juni 2009 07:22 schreef tinny het volgende:
@Rocka..
Waarom krijg jij zoveel echo's?
Wij hebben er nu eentje met 20 wkn gehad en de volgende 'geplande" is met 28 weken volgens mij (behalve als ze dan in het ziekenhuis ligt met bloeding dan krijgt ze er ook 1 maar dat doet de Gyna dan en een beteje vlugjes koekeloeren)
hij ligt nl in stuit. En nog steeds maar gister kregen we het toch voor elkaar.Alles was goed (alhoewel dat wel allemaal werd afgeraffelt) alleen werd wel gewaarschuwd dat er nu rekening moest worden gehouden met veelvuldig en langere ziekenhuis opnames
Dat was minder, de placenta ligt er volgens de gyna nog steeds recht voor alleen 100% zekerheid is pas bij de volgende echte echo (met echoscopiste) die gepland staat voor 22 juni (over 2 wkn dus)..
Er was al stress maar die is nu nog wat hoger
Zo duren de weken natuurlijk erg lang (helemaal als er veel ziekenhuis opnames te gebeuren staan).
Je doet er alleen zo verdomde weinig aan.
Hopen maar dat ie verschuift, en zo niet, tijd uitzitten (thuis of ziekenhuis) en dan wordt het natuurlijk een keizersnee (als hij er echt helemaal voor blijft zitten).
Je hebt wel kans dat ze dat dan wat eerder doen (in het geval van veel bloedingen) maar dat zal per ziekenhuis (en arts) verschillen.
Placenta ligt er nog steeds recht voor maar is wel wat verschoven (zag de echografiste toen ze de foto ging vergelijken) , hij lag dus anders maar nog steeds er recht voor (totalis).
Dus nog steeds gevarenzone, oppassen en zo... met 32 wkn volgende echo, datum voor de keizersnee wordt inmiddels ook gepland (met week 37).
Wel nu al een tijd (lees paar weken) geen bloeding en dat is wel fijn want dat op en neer hobbelen voor 2-3 nachtjes ziekenhuis daar wordt je ook schijtziek van!
We zijn wel erg geschrokken... dat er zoveel bloed kan "ontsnappen" werkelijk waar ongeoofelijk.. Je kan zo in 1 x leegbloeden...
maar goed... laten we hopen dat deze ook weer stopt... we zitten inmiddels in week 31 (en 3 dgn)
dus met 32 wkn is weer een grensje (dan kan je gewoon in zh bevallen en hoef je niet naar een academisch)
quote:*uit lurkstand*Op dinsdag 14 juli 2009 13:45 schreef tinny het volgende:
Inmiddels gisterennacht weer een heftige bloeding. 2 stolsels zo groot als een vuist kwamen met een plas bloed eruit.. (moest zelf ook even de muur vast houden want voelde me een beetje wit wegtrekken). Inmiddels lijkt het een beetje minder te worden (gebeurde snachts om 2:00 u het is nu 14:00, 12 uur later dus)... Dus laten we hopen dat het weer stopt.
We zijn wel erg geschrokken... dat er zoveel bloed kan "ontsnappen" werkelijk waar ongeoofelijk.. Je kan zo in 1 x leegbloeden...
maar goed... laten we hopen dat deze ook weer stopt... we zitten inmiddels in week 31 (en 3 dgn)
dus met 32 wkn is weer een grensje (dan kan je gewoon in zh bevallen en hoef je niet naar een academisch)
Ik heb in 'n vergelijkbare situatie gezeten en achteraf gezien, heb ik teveel "afgewacht en aangekeken". Dat bloedverlies kan nogal wat risico's met zich meebrengen of dingen veroorzaken. Neem alsjeblieft contact op met je verloskundige en/ of gyneacoloog bij elk bloedverlies, vooral bij grotere hoeveelheden. Zij kunnen beter beoordelen of dit erbij hoort of dat er iets anders aan de hand is.
Succes!
Hoe is het nu voor jullie om in dat hele medische traject te zitten? Heb je überhaupt wel de kans om dat tijdens de zwangerschap al een plekje te geven of leef je als het ware van dag tot dag?
als je totaal geen behoefte hebt om op mijn vragen in te gaan, moet je dat ook zeker niet doen natuurlijk
Het leek dit keer iets minder dan de vorige keer alleen sijpelde dit wat langer na (duurde 36 uur voordat het stopte)
inmiddels zijn we in de 32ste week (en 5 dgn) beland van de zwangerschap. Dus als er nu iets gebeurt mag ze gewoon in ons reguliere zh bevallen en hoeven we niet naar een academisch zh.
Vandaag vrijdag 24 juli is er weer een echo gepland en controlle bezoek bij de gyna...
quote:Ik leef mn van dag tot dag maar dat is mannen eigen (denk ik) ... mijn ega daarintegen heeft veel meer de behoefte om het een plekje te geven en heeft daar denk ik straks na de zwangerschap ook nog steeds tijd voor nodig om dat te doen... dat is misschien wel het moeilijkste omdat ik zoiets totaal niet aanvoel... en er over heen wals...(doorgaan, doorgaan)Op dinsdag 14 juli 2009 17:10 schreef WupWup het volgende:
Hoe is het nu voor jullie om in dat hele medische traject te zitten? Heb je überhaupt wel de kans om dat tijdens de zwangerschap al een plekje te geven of leef je als het ware van dag tot dag?
quote:een watte??Op vrijdag 24 juli 2009 19:46 schreef RockabeIIa het volgende:
Jullie zijn er bijna tinny! Nog effe volhouden. Gaat helemaal goed komen volgens mij. Hebben jullie al een geboorteplan?
quote:Sterkte hoor, dit is voor jullie allebei moeilijk. Wel mooi dat jullie steeds dichterbij een mooie termijn voor de geboorte komen, maar het heen-en-weervliegen naar het ziekenhuis en je elke keer de touwtjes schrikken, lijkt me erg vervelend.Op vrijdag 24 juli 2009 07:39 schreef tinny het volgende:
[..]
Ik leef mn van dag tot dag maar dat is mannen eigen (denk ik) ... mijn ega daarintegen heeft veel meer de behoefte om het een plekje te geven en heeft daar denk ik straks na de zwangerschap ook nog steeds tijd voor nodig om dat te doen... dat is misschien wel het moeilijkste omdat ik zoiets totaal niet aanvoel... en er over heen wals...(doorgaan, doorgaan)
de placenta is nu hard aan het wegtrekken. Het slibje ligt er nog voor dus het is nu een placenta previa partitius oid.. (althans geen totalis meer)
Vanaf week 34 is er nu elke week een echo... als de placenta 2,5 cm van de baarmoedermond is weggetrokken kan een natuurlijke bevalling worden nagestreeft... daar is nu nog 3 wkn de tijd voor...
Dat zou wel heel gek zijn... ben je eerst 100% medisch geval en dan ineens patsboem, zooitje weggetrokken en ben je weer "normaal"
Ik had dat ook. De placenta trok voor het grootste gedeelte weg bij een week of 37 zodat ik toch nog "gewoon" kon bevallen.
fijn!
fijn quote:maar hij blijft daar altijd in de buurt zitten... wat gebeurt er dan als het kindje indaalt? dan wordt het daar wel erg druk? en is er dan ook geen extra grote kans op bloedingen tijdens de natuurlijke bevalling (omdat het daar dan toch allemaal dicht in de buurt zit)Op maandag 3 augustus 2009 09:41 schreef lily het volgende:
wat heerlijk, tinny
Ik had dat ook. De placenta trok voor het grootste gedeelte weg bij een week of 37 zodat ik toch nog "gewoon" kon bevallen.
fijn!
quote:Doktorren hullen zich in mysterieuze ontwijkende antwoorden om maar niet gepin-point te worden (is onze ervaring met deze zwangerschap... )Op maandag 3 augustus 2009 12:38 schreef RockabeIIa het volgende:
tinny, da's een goeie vraag voor de dokter
(dit jaar totaal 30 dgn zk gehad met mijn vrouw ( neanontologie, interne heelkunde en dan nu de gyna) maar geen 1 specialisme is zo onduidelijk/vaag als de laatste!! zelf na herhaaldelijk vragen en benadrukken dat het antwoord wat ze gaven niet echt duidelijk richting geeft)
quote:Ja, dat weet ik eigenlijk niet, tinny.Op maandag 3 augustus 2009 10:05 schreef tinny het volgende:
[..]
maar hij blijft daar altijd in de buurt zitten... wat gebeurt er dan als het kindje indaalt? dan wordt het daar wel erg druk? en is er dan ook geen extra grote kans op bloedingen tijdens de natuurlijke bevalling (omdat het daar dan toch allemaal dicht in de buurt zit)
Bij mij zat hij er uiteindelijk nog een tikkie voor maar ik mocht dus kiezen. Meteen een keizersnede of toch eerst natuurlijk proberen.
Ik heb het laatste gekozen en dat is gelukt (zonder buitensporig bloedverlies).
Als het een risico zou zijn dan hadden ze me niet laten kiezen, lijkt me.
quote:Goeie... Zal het morgen 'ns aan mijn vk vragen. Mijn placenta lag tijdens de laatste echo ook niet meer voor de uitgang, maar is mee omhooggetrokken.Op maandag 3 augustus 2009 10:05 schreef tinny het volgende:
[..]
maar hij blijft daar altijd in de buurt zitten... wat gebeurt er dan als het kindje indaalt? dan wordt het daar wel erg druk? en is er dan ook geen extra grote kans op bloedingen tijdens de natuurlijke bevalling (omdat het daar dan toch allemaal dicht in de buurt zit)
Gisterenavond om 01:00u werd mijn vrouw wakker werkelijk in een plas van bloed... dit was zo heftig... zo heftig hadden we het nog niet meeggemaakt...
Al strompelend naar de wc gutste het langs haar benen. Alles zat onder (bed, matras, vloer, muur, bad, badkamers, wastafel alles) Toen ze eenmaal in de badkamer was viel ze flauw.. (waarschijnlijk combinatie bloedverlies en shock) ik kon haar gelukkig nog net opvangen voor dat ze door de douchedeur donderde...
Als een speer 112 en de verloskamers gebeld.. dacht echt effe dat dit die f*cking 0.001% gevallen was waarbij de westerse vrouw sterft tijdens zwangerschap/bevalling.. Had moeite om op eigen benen te blijven staan.. leek ook wel f*cking eeuwen te duren voor dat die ambulance er was...
Ze ligt nu in het zh ze is weer bij kennis, baby maakt het goed en zit er nog steeds in... bloeden wordt minder (maar dat is vaak als ze stil ligt)
Ik ben het beu
Ik kan me voorstellen dat je er vanalles door je hoofd schiet in zo'n situatie.
gelukkig maken ze het allebei goed, maar kan me voorstellen dat je het zat bent
Hoe ver is ze nu, 35/36 weken als ik even snel reken vanaf de datum van je 20 weken echo?
Hebben de artsen al iets van een prognose gegeven van wat jullie nog te wachten staat nu? Artsen in NL kennende zal dat wel niet...
Hersenletsel... daar maak ik me nu (ineens) heeellll veel zorgen over...
godverdomme... zit me hier een potje te grienen.....
Hersenletsel kunnen ze toch op een echo zien?
Je moet in ieder geval niet te bang zijn om tegenover de artsen op je strepen te gaan staan en je niet met een kluitje het riet in laten sturen. Als je je ergens zorgen over maakt, zorg dat je zo goed mogelijk wordt voorgelicht. En niet gerustgesteld 'het zal allemaal wel goedkomen meneer', maar eerlijk voorgelicht over wat de kansen zijn. Daar heb je uiteindelijk het meeste aan samen.
Heel veel sterkte de komende weken.
Wat heftig allemaal....
Het is helaas zo herkenbaar voor mij..
Ook jouw gevoelens zijn hetzelfde als die van mijn man toen...bang om mij kwijt te raken want ze hebben het alleen steeds over dat de baby oke is enzo
Moed houden hoor...
Hoe vervelend het ook is, hoop ik maar dat ze je vrouw daar nu houden, dit wil je toch echt thuis niet nog een keer meemaken... Ik denk dat het kindje er weinig van meekrijgt hoor, het lichaam is daar goed op voorbereidt, zelf al zou er even minder bloed naar het kindje gaan, waar ik niet vanuit ga (de placenta is groot en heeft een grote bloedsvoorziening met veel vaten), dan gaat er als eerste het bloed wel naar de hersenen en bijvoorbeeld tijdelijk even niet naar de andere organen van het kindje.
Ik hoop dat ze haar laatste weken in rust kan doorbrengen, want al die stress is ook niet bevorderend voor de bevalling straks. Heeft ze zich daar nog een beetje op kunnen voorbereiden, geen zwangerschapsgym gedaan zeker?
Heel veel sterkte in elk geval!
quote:nou het gekke is dat ze dat zowiezo niet doen maar dat is wel goed ook!! Mijn vrouw heeft het afgelopen jaar nu meer dan 30 dgn in het zh gelegen (complicatie bij vorige bevalling, daarna van kraamdag 3-10 omdat baby niet wou drinken, daarna 3 dgn ivm verwijderen tumor en nu dus 6 bloedingen van elke 3 dgn)Op maandag 10 augustus 2009 18:42 schreef sylliek het volgende:
Hoe vervelend het ook is, hoop ik maar dat ze je vrouw daar nu houden
en is het zh wel zo enorm kots en kots beu dat ik niet voor haar in zou kunnen staan als ze nu zouden zeggen je moet nog 3-5 wkn (= 21-35 dgn) blijven...
quote:dit is de tweede dus zwangerschapsgym en zo heeft ze dit keer overgeslagen...Op maandag 10 augustus 2009 18:42 schreef sylliek het volgende:
Heeft ze zich daar nog een beetje op kunnen voorbereiden, geen zwangerschapsgym gedaan zeker?
het voorbereiden zit nu meer in dat je wil weten wordt het keizersnee of een natuurlijk bevalling want daar zijn de doktrorren nog niet uit...
zoals de situatie nu is (met potdomme 1 liter bloedverlies in week 35) dat ze haar toch liever natuurlijk laten bevallen dat is beter
Ik zou zeggen met deze historie... snee!!
[ Bericht 30% gewijzigd door tinny op 11-08-2009 11:53:44 ]
Ik had had er even niet aan gedacht dat het de tweede was, sorry. Dus je hebt er ook nog één rondlopen die natuurlijk ook aandacht vraagt. Wat een roerige tijden zullen het zijn voor jullie.
Wat zou je vrouw willen op dit moment natuurlijk of keizersnede?
quote:ja keizersnee of de garantie dat ze natuurlijk kan bevallen zonder al teveel bloedingen...(waardoor een nat. bev alsnog in een spoedkeizersnee over gaat)Op dinsdag 11 augustus 2009 13:52 schreef sylliek het volgende:
Wat zou je vrouw willen op dit moment natuurlijk of keizersnede?
Maar ik snap het niet... in Belgie mag je volgens mij kiezen (zonder medische voorgeschiedenis) of je vrijwillig keizersnee wil of dat je toch natuurlijk wil bevallen...
ps
om het geheel nog complexer te maken... ben ik nu ook klant in het zh geworden (weliswaar bij de kaakchirurg ) dus de chaos in het huis is nu compleet....
[ Bericht 0% gewijzigd door tinny op 12-08-2009 15:18:26 ]
Afgelopen dinsdag had mijn vrouw voor de 10de keer een bloeding..
niet zo erg als de vorige maar wel redelijk.. Na wat wikken en wegen toch maar besloten NIET naar zh te gaan en even af te wachten.. maar het stopte niet... het bleef lichtelijk door druppelen ...
Woensdag nacht had ze ineens weer een heftige bloeding alleen nu ook met buikpijn erbij... (toen dacht ze nog niet aan weeen)
Na wat getouwtrek (wellus nietus) haar toch zo ver gekregen dat ze naar het ZH ging en in de auto om de hoek zei ze het al tegen mij... volgens mij zijn dit weeen (ze is 36 wkn en 4 dgn)
Na 3 uur weeen en 10 minuten persen (I kid you not) lag ISA op haar buik...
Tijdens de nat. bevalling veel bloed verloren zowel door moeder als kind .. Voor het kind is het het ergste .. ze wisten de oorzaak niet alleen dat haar HB laag was 3 (moet tussen 10 en 12 zijn) dus baby moest tranfusie... toen zijn ze 2 uur (!!!) bezig geweest om een infuus te zetten.. amai amai amai wat een geklooi ien geprik in dat kleine lijfje... Tinny had het even niet meer... uiteindelijk via de navel nu infuus (met kateter) ook een grote slang op haar neus om O2 er in te pompen en slangetje in keel... ze ademt zwaar en veel (ziet er zielig uit) en van al die slangene en lucht krochelt ze slijm er uit... toen had Tinny het weer even te kwaad (en nu nog )
Inmiddels is nu de HB opgeklommen tot 7... En ik hoop dat het snel beter gaat want dit is echt dikke shit zo...(oh ja en weer dus 8 dgn zh in het vooruitschiet... net zoals bij de eerste weer een slechte start/ start in zh)
prematuurtjes huilen weinig tot niet, dus voorlopig kan je nog een beetje slapen ook
Toch bij deze onwijs gefeliciteerd met jullie dochter Isa
En sterkte met de hele situatie... het is niet niks zeg...
Gefeliciteerd!! met Isa! En tis allemaal behoorlijk heftig geweest zo te lezen! Sterkte daarmee!
tjee, nou...het was een gedoe maar het einde is er dan en hopenlijk knappen ze beiden snel op!
mhhh het wordt er niet beter op...er zit een plekje wat ze niet kunnen identificeren op haar longen... ze zijn preventief met AB begonnen.
Glucose gehalte wil maar niet omhoog...ademhaling blijft alleen goed werken als ze 100% zuurstof geven
Als de situatie binnen 12 uur niet verbeterd moet ze worden verplaatst naar een kinderziekenhuis
godver de godver
Klinkt heftig! Hoop dat ze snel opknapt en mee naar huis mag.
Wat naar dat het niet zo goed gaat. Sterkte
Wat een ontzettende rotsituatie alleen die het prille geluk overschaduwd. Ik hoop dat ze binnen de 12 uur opknapt en jullie gewoon volop kunnen gaan genieten.
Gelukkig kunnen jullie het hoofdstuk 'zwangerschap' nu sluiten, maar wát een nasleep. Jullie krijgen het met z'n allen flink te verduren op deze manier en dat wens je niemand toe. Ik wens Isa heel veel en snelle beterschap toe en de rest van het gezin veel sterkte om door deze periode heen te komen. Hoe is het inmiddels met je vrouw?
Ik wens jullie heel veel sterkte met alles en heel veel beterschap met moeder en dochter.
Mijn vrouw mag morgen naar huis of ze mag nog blijven omdat Isa daar ook nog moet blijven..
maar ze kiest ervoor om naar huis te gaan want ze mist die andere kleine te veel..
met Isa gata het langzamerhand beter... ze leeft nog op glucose en gaan vandaag beginnen met flesjes met melk t egeven (3 cc)
Begrijpelijk dat je vrouw naar huis wilt
Ontzettend veel sterkte en geduld en kracht toegewenst voor jullie gezinnetje!
Het hele spul is sinds donderdag (27 aug) weer thuis...
Das wel even wennen nu met 2 van die freules thuis..
Gisteren terug geweest om te wegen en helaas was Isa nog wat afgevallen (weegt nu 2280 geb gewicht op 20-8-2009 was 2495) en dat was niet de bedoeling.. ze moest nu toch echt weer zijn aangekomen...
Moeten nu fantomalt bij voeding doen en als ze maandag weer is afgevallen wordt ze (weer)opgenomen in zh...
Maar men wat is dat druk zeg met een 2 wkn oude baby en dan nog een "baby" van 15 maanden...
Heel je leven was al ingericht op die oudste maar nu draait het echt alleen nog maar om die 2...
geen bloedingen meer, die dikek buik weg... ze kan weer alles...
das ook voor mij wel even wennen want ik wa sgewend dat ik thuis alles moest doen (wassen drogen strijken, dweilen, stofzuigen, kleine in bad/bed etc etc) en dat hoeft nu niet meer
Ik ben op dit moment namelijk bijna 18 weken zwanger en heb al een paar weken bloedingen. VK is op de hoogte en ik heb ook al extra echo gehad. Mogelijkheid voor het bloedverlies kan zijn dat de placenta een heel klein stukje voor de baarmoedermond ligt. Met het kleintje gaat vooralsnog alles goed. Afgelopen maandag nog het hartslagje gehoord. Maar wel heeft VK me even benadrukt wat het gevaar is van de continue bloedingen. Ik moet dus per direct rustig aan doen. Stoppen met werken voorlopig en hopelijk stopt 't bloeden dan binnenkort iig. Wel maak ik me nu erg druk om 't kleintje, want stel dat het echt fout gaat, dan is het nog veel te klein.
Hopelijk herkent iemand iets in mijn verhaal, en hopelijk had dit verhaal dan ook nog een goede afloop.
Liefs
Lijkt me iig wel erg vervelend als je je zo'n zorgen moet maken de hele tijd!
Maar wat nu iig niet moet gebeuren is dat er een te groot vat gaat knappen. Dus... rust. En ik word in de gaten gehouden door m'n VK. Moeilijk hoor, rust!
Je hebt dus niet heel veel aan mijn verhaal, maar ik duim voor je dat het bloeden in ieder geval snel stopt.
Het Placenta Previa Topic hier staat een stukje over mijn eerste. Ik heb toen acht weken in het ziekenhuis doorgebracht want ik had vreselijk veel bloedingen en verloor zeer grote stolsels. De placenta lag er toen maar een stukje voor. Uiteindelijk ben ik vaginaal bevallen maar het was natuurlijk geen leuke zwangerschap zo.
Bij mijn derde kind had ik het weer. Deze keer lag de placenta er helemaal voor en hij is er ook voor blijven liggen tot op het einde dus werd het een keizersnede.
Ik had deze keer wel af en toe een bloedinkje maar vele malen minder dan de eerste keer, godzijdank.
[ Bericht 0% gewijzigd door lily op 03-12-2010 07:30:13 ]