Na twee weken van doorstampen, heb ik de oude dakkapel gesloopt en een nieuwe opgebouwd. Van schrootjes paradijs, naar strakke dakkapel met opnieuw een houten gevelbetimmering. De bruine beitskleur laten we niet terugkomen, dat is zo 1980. De nieuwe kleur wordt (gebroken) wit, omdat het huisje grotendeels wit is. We hebben voor verduurzaamde houten rabatdelen gekozen (stellac). Dat kost wat meer dan onbehandeld hout, maar het is bijna net zo duurzaam als hardhout.
Rechtsonderin duidelijk de rot in de muurplaat te zien, waar de lekke douche zat. Ik heb alle rotte delen weggezaagd, zelfs een heel stuk vloer, en met vers hout gerepareerd. Insmeren met anti-rot was niet echt meer een optie. Als je er naar keek verpulverde het al.
![]()
Onder de schrootjes kwam een stuk dekzeil tevoorschijn. Je blijft je verbazen in zo'n oud huis.
![]()
Mooie doorkijk naar de hemel. Helaas tijdelijk.
![]()
![]()
De opbouw van de nieuwe dakkapel. De nieuwe is iets smaller, zodat ie even breed als de overloop is geworden. Wel een beetje hoger, zodat ik mijn kop straks niet meer stoot als ik naar de plee ga.
![]()
En in krap twee weken weer zo goed als wind en waterdicht. Alleen de gevelbekleding moet er nog op, maar de waterkerende folie kan ook wel een buitje hebben.
![]()
Het beeld van bovenaf. Komt mijn klimervaring mooi van pas.

![]()
En de nieuwe pijpjes van de cv-ketel en de ventilatie.
![]()
Ik ga nu eerst de cv-ketel weer aansluiten, zodat we weer kunnen douchen. En koken, want er moest ook een stuk uit de gasleiding. Douchen kunnen we nu bij schoonmoeder doen. Al met al een flinke operatie, en een van de laatste rotklussen. Daarna is al het leidingwerk wel zo'n beetje af. Of in ieder geval klaar om af gemaakt te worden. Kan nu eindelijk de ventilatie-box ophangen en de kanalen doortrekken.