Column geschreven. Je blijft columnist, he. Als volgt:
H1N1 – What the fuck?H1N1, varkensgriep, supervirus – wat is het nou eigenlijk precies, en waarom wordt het zo gehypt? Er gaan 500.000 mensen per jaar dood aan gewone griep; waarom zijn de 160 stuks in Mexico zo alarmerend? Het zijn legitieme vragen, die een antwoord verdienen. Ik ging dus op zoek. Eigenlijk was het verhaal zó duidelijk, en zó simpel bij elkaar te puzzelen, dat het beschamend is dat het WHO het klaarblijkelijk níet voor elkaar krijgt.
In 1918 stierven 20 tot 50 miljoen mensen aan de dodelijkste ziekte in mensenheugenis: de Spaanse Griep, ofwel influenza. Het H1N1-virus was hoogst dodelijk, en verdween in de zomer van 1919 als sneeuw voor de zon. In de fifties, sixties en seventies keerde de ziekte, of varianten ervan, terug – minder dodelijke varianten, gecombineerd met het feit dat veel mensen nog immuun waren, zorgden ervoor dat het dodental laag bleef.
Wetenschappers vroegen zich al die tijd af, waarom de Spaanse Griep nou zo dodelijk was geweest. Destijds wisten ze niet eens wat een virus was, laat staan dat er onderzoek naar de oorsprong en structuur van de ziekte werd gedaan. Het enige “Spaanse” van die Griep was, dat de Spanjaarden op dat moment neutraal waren en de Spaanse media de dodelijke ziekte dus veel meer hypeten, dan die van de oorlogvoerende landen.
De wetenschappers bleven niet stilzitten. In 2005 werden in het permafrost in Noorwegen een paar lichamen gevonden van mensen die in 1918 aan het H1N1-virus overleden. Doordat de lichamen bevroren maar intact waren, wisten de wetenschappers al snel het nog in de longen aanwezige virus te isoleren.
Dat was 2005, na Sars, tijdens de vogelgriep. Wetenschappers
zeiden destijds al, dat men bang was dat in varkens de dodelijke combinatie tussen mensengriep (die varkens kunnen krijgen) en vogelgriep (idem) zou kunnen destilleren. Hoe dat precies zou gaan, weten ook de slimste wetenschappers niet, maar hier heb je het.
Varkensgriep. Een combinatie van eerder geziene virussen; H3N2, H5N1, en H1N1, mensengriep, varkensgriep, vogelgriep. H1N1 is dezelfde wetenschappelijke benaming als de Spaanse Griep. Zelfs hetzelfde subtype, A. Vier jaar nadat het 1918-virus opnieuw in een lab is gecreëerd. Plus, al die besmettingen die we eerder zagen dit decennium – dat roept vragen op. Hoe veilig is het in die laboratoria?
Volgens Wikipedia zit het wel snor, er is een heel systeem van
bioveiligheidsniveaus. Maar als u goed op heeft gelet in de media, weet u wel beter. In februari verloor de farmaceutische multinational Baxter een paar buisjes levende vogelgriep.
Oeps. En vandaag nog, een varkensgriepkweekje in een trein in Zwitserland ontploft.
Oeps again.
Biohazard hangt af van mensen, en mensen maken fouten. In maart verloren de US Army Laboratories al drie buisjes eng virus in een lab in Maryland, tot op heden spoorloos. Wat ik wil zeggen is: mensen zijn slordig. Er gebeuren overal ongelukken met gevaarlijke virussen. Of ze raken kwijt, nog erger.
De Spaanse Griep uit 1918 is opnieuw gecreëerd, slechts een paar jaar terug. Sindsdien is er bekend geworden, waaróm het zo dodelijk was. Een mutatie van een gen zorgde ervoor dat de griep zich niet alleen in de keel-, neus- en mondholtes voordoet, maar ook in de longen kon gedijen. Dit zorgde voor zware longontsteking, waarbij de patiënt door zuurstofgebrek blauw kleurde en binnen 24 tot 48 uur pijnvol stierf.
Het trof de 20- tot 40-jarigen het hardst, omdat het virus het immuunsysteem tégen het lichaam zelf keerde. Sterke immuunsystemen maakten de lichamen vervolgens efficiënt kapot. Ook de huidige griep, die wetenschappelijk dus hetzelfde geclassificeerd is én in laboratoria rondzwerft sinds '05, treft 20-40-jarigen. Om dezelfde reden: immuunsysteem tegen zichzelf gekeerd. En ja, vrijwel alle doden te wijten aan zware longontsteking.
Vogelgriep uitgelekt. Kweekjes ontploft. Ik denk persoonlijk dat het geklooi in laboratoria weleens de oorzaak geweest kan zijn van dit virus. Volgens mij is er ergens een enorme fout gemaakt, waardoor de internationale organisaties nu moord en brand schreeuwen. Het erge is nog dat er met tien minuten Google'en al drie of vier mogelijkheden oprijzen. Moet je eens nagaan hoeveel er fout gaat, zónder dat de media eraan te pas komen.
Het is zo erg toch niet, zegt men nu nog – blijkbaar is er reden tot zorg. Het WHO-alarmniveau is nog nooit op vier geweest. Ze maken zich zorgen. En met het geklooi en gekluns in de afgelopen jaren van wetenschappers van private bedrijven én regering met brekende, ontploffende, zoekrakende buisjes vol massavernietigingsziektes, is het uitlekken van een zeer gevaarlijk, kunstmatig gecreëerd virus helemaal zo ondenkbaar nog niet.