SPT Sport Algemeen
Ben jij sportief? Volg je alles wat met sport te maken heeft? Of heb je gewoon iets te melden of te vragen over een sport? Dan is dit het forum waar je zijn moet.
Of hier?
LastFM
03/06 Maccabees - 10/06 Gaslight Anthem - 18/06 Oi Vai Voi - 20/06 Green Beats - 24/06 Ghinzu - 18/07 Extrema Outdoor
03/06 Maccabees - 10/06 Gaslight Anthem - 18/06 Oi Vai Voi - 20/06 Green Beats - 24/06 Ghinzu - 18/07 Extrema Outdoor
Omdat het de een-na-laatste post was uit het vorige topic, hier nog een keer
quote:De Morgen, Walter Pauli 24-04-2009
Als het brandt, giet Walter Pauli olie op het vuur
In het profpeloton zal men lang mogen zoeken naar een renner met een mooiere erelijst dan die van de 38-jarige Davide Rebellin. En toch. Toen hij woensdag in Hoei al voor de derde keer de Waalse Pijl won, was er in het beste geval enige bewondering: 'Dat hij dat op zijn leeftijd nog kan: chapeau.' Maar echte blijdschap, laat staan enthousiasme: in geen geval. In de nochtans zeer uitgebreide sportkaternen van 's lands populaire kranten was de Waalse Pijl ineens iets voor de verre binnenpagina's, na de bekermatch tussen Lierse en Genk (toch een niveautje minder dan Standard of Anderlecht) en zelfs na ander humaninterestnieuws uit het onvermijdelijke voetbal.
En dat voor een Waalse Pijl, een wedstrijd die in België (Vlaanderen vooral) wat ondergewaardeerd wordt, al schatten de meeste profrenners een zege in de Waalse Pijl hoger in dan in Parijs-Roubaix. En dat met een winnaar als Rebellin. Heeft dus al dríé keer de Waalse Pijl gewonnen, plus Luik-Bastenaken-Luik, de Amstel Gold Race, de Henniger Turm, het Kampioenschap van Zürich, de Clásica San Sebastián, een hoop zware Italiaanse klassiekers en de eindzege in Tirreno-Adriatico en in Parijs-Nice. Vorig jaar won hij nog zilver op de Olympische Spelen in Peking. Wat moet eens mens eigenlijk meer doen voor hij een 'vedette' is?
En zeggen dat Rebellin ooit de hoop van het Italiaanse wielrennen was. Als amateur won hij zowel de hooggewaardeerde Giro della Regioni als de Baby-Giro. In 1991 werd Rebellin tweede op het WK te Stuttgart en in 1992 hielp hij de betreurde Fabio Casartelli aan olympisch goud in Barcelona. Meteen na die Spelen werd hij prof. Zijn eerste klassieker was de Ronde van Lombardije: herfstig, majestueus mooi, loodzwaar. De neoprof werd prompt negende. Hem wachtte een grote toekomst. Misschien geen nieuwe Coppi, met wie hij enige fysieke gelijkenis vertoont, maar toch een opvolger van Felice Gimondi, Francesco Moser, kortom van de allerbeste Italianen. En behalve in de grote rondes heeft Davide Rebellin die verwachtingen uiteindelijk wel ingelost.
Wellicht is dat het cruciale woord in vorige zin: 'uiteindelijk'. Rebellin heeft een groot aantal prachtige overwinningen op zijn palmares, maar hij spreidde die over vele, vele jaren. En in zijn ene echte topjaar 2004, toen hij in een dikke week tijd Amstel Gold Race, Waalse Pijl en Luik-Bastenaken-Luik won, overkwam het hem zelfs dat hij niet opgenomen werd in de Italiaanse selectie voor het WK wielrennen. Hij 'paste niet in het team', loog selectieheer Franco Ballerini. Een razende Rebellin dreigde een Argentijnse licentie aan te vragen. Eenzelfde belediging overkwam hem vorig jaar: zilver in Peking, tweede in het ProTourklassement, maar geen enkele ProTourploeg die hem vervolgens een contract aanbood. Davide Rebellin vond uiteindelijk emplooi bij... het kleinere Venezolaanse team met de onmogelijke naam Diquigiovanni-Androni Giocattoli.
Maar het blijft intrigeren: vanwaar die discrepantie tussen een van de allerbeste erelijsten uit het peloton en die apathie, zowel bij het grote publiek als de incrowd van ploegleiders en journalisten? Goed, men kan aanvoeren dat Rebellin een zeer afwachtende renner is, dat hij zijn overwinningen op zijn diefjes binnenhaalt, dat verwijt is best terecht. Neem de finale van de olympische wegrit vorig jaar: een kleine kopgroep is weg, Rebellin kan amper verliezen. Maar hij weigert één meter kop te doen, waardoor de beresterke Zwitser Cancellara de achtervolgers toch tot de kopgroep sleurt. Ineens is alles onduidelijk en een kwartier later wint Samuel Sanchez olympisch goud. Rebellin haalt 'maar' zilver en Cancellara is dolgelukkig met brons. Rebellin is geen rebel.
Dat gebrek aan aanvalslust is tegelijk Rebellins sterkte (hij pokert en wint) en zijn zwakte. En hij is zeker niet de enige topwielrenner die evenveel rekent als rijdt. In de jaren zeventig en tachtig was de Nederlander Jan Raas alles behalve een roekeloze aanvaller. Toch lag Nederland aan zijn voeten. Giuseppe Saronni bracht in ongeveer dezelfde tijd de tifosi in vervoering door de sprint te winnen na doodsaaie koersen - hij liet het parcours van de Giro zelfs vlakker en dus minder spannend maken.
Dat pers en publiek bepaalde renners omarmen en andere niet, ligt dus niet alleen aan de renner, zijn kwaliteit, stijl en techniek. Het ligt ook aan het publiek. Dat is al zo sinds mensenheugenis. In 1963 werd onze landgenoot Benoni Beheydt wereldkampioen in Ronse, en toch floot het Belgische publiek hem uit. Omdat hij won. En vooral: omdat Rik Van Looy níét won. De vedette.
Dat gebeurt wel meer. In de vroege jaren negentig reden er minstens twee gepatenteerde 'spelbrekers' in het peloton: de Deen Rolf Sörensen en de Zwitser Pascal Richard. Ze waren er haast altijd 'bij' - ze haalden ereplaatsen van Milaan-Sanremo over Parijs-Roubaix tot Gent-Wevelgem en de Ronde van Lombardije, dus van het vroege voorjaar tot de verre herfst, over hellingen en kasseien, in Vlaanderen en in Italië. Ze wonnen vaak - veel te vaak voor pers en publiek, die wel hun professionalisme waardeerden, en toch weinig affiniteit hadden met die raiders uit vreemde uithoeken van Europa. Richard won twee keer Luik-Bastenaken-Luik, Sörensen won Luik-Bastenaken-Luik, Parijs-Tours en - waarlijk heiligschennis - de Ronde van Vlaanderen. Hij was die dag de slimste, de snelste en dus de beste, maar hij vergalde 'ons' feestje.
En toch is dat geen xenofobie. Het is een zaak van vedetten: eigenlijk willen we alleen hen zien winnen. Het overkomt zelfs Belgische (sub)toppers. In 1989 reed het schier legendarische wielerteam Panasonic - zo heette de ploeg van Peter Post toen - een exceptioneel voorjaar, met winst in de Amstel Gold Race, Parijs-Roubaix en nadien ook de Scheldeprijs en de Henniger Turm. Alleen wonnen níét de vedetten als Eric Vanderaerden, maar 'slechts' Eric Van Lancker (de Amstel) en Jean-Marie Wampers (én Parijs-Roubaix, én Scheldeprijs, én Henniger Turm). Van Lancker noch Wampers werden er populairder door. Haast omgekeerd: men zag hen als usurpatoren voor vedetten die men liever zag winnen.
Voor sommige renners is dat dramatisch. Neem onze ranke landgenoot Eric Van Lancker. In de jaren tachtig was dat een van de weinige Belgen die behoorlijk vooruit kon als het bergop ging. In 1986 won hij in Parijs-Nice de rit naar Chalet Reynard (dus halfweg de Mont Ventoux) en later ook een etappe in de Giro. In 1990 won hij ook Luik-Bastenaken-Luik, en zelfs op autoritaire wijze: solo in volle finale, over berg en dal de verzamelde concurrentie op achterstand houdend.
Maar denk niet dat de pers uitzinnig was. Terwijl diezelfde pers wel uit het dak ging nadat Dirk De Wolf Luik-Bastenaken-Luik had gewonnen. Had De Wolf langer en harder alleen vooruit gereden dan Van Lancker? Zeker niet. Was het parcours minder, de tegenstand zwakker? Natuurlijk niet. Maar De Wolf 'lag' beter, was populairder, natuurlijk ook verbaler. En als hijzelf het niet uitgelegd kreeg, deden anderen het wel.
Neem het - overigens uitstekende - VRT-duo Michel Wuyts en Karl Vannieuwkerke. Geen professionele jaloezie hier: ook dit klassieke voorjaar doen ze het voortreffelijk. Maar ze vertonen soms dezelfde gezichtsvernauwing als hun publiek. Toen Tom Boonen twee weken terug op weg was naar zijn derde zege in Roubaix, plaatsten de VRT-commentatoren hem op het niveau van Rik Van Looy, Eddy Merckx, Roger De Vlaeminck en Johan Museeuw, en af en toe mocht in hun klassementen Francesco Moser nog meedoen. Maar stel de vraag eens anders: wie won Vlaanderen en Roubaix, maar ook Milaan-Sanremo, Luik-Bastenaken-Luik én Lombardije? Dan doen Merckx, De Vlaeminck en Van Looy nog altijd mee. Boonen negeert Luik of Lombardije - Museeuw interesseerde het wel, wilde in regenboogtrui zelfs winnen in Luik.
Goed, het wielrennen is anders. Zo vergoelijkt men het alleszins. Maar toch: Sörensen won zowel in Vlaanderen als Luik, en dat nog in de jaren negentig. Niet bepaald de prehistorie, toch? Maar een renner wint niet alleen door zijn eigen prestaties. Hij komt ook in de volksgunst, en vandaar in de geschiedenis van zijn sport, door zijn reputatie, zijn naam: dus wat er over hem gezegd en verteld wordt. Een renner wordt dus niet alleen een kampioen met zijn benen, maar soms ook met zijn mond, of met die van anderen. Davide Rebellin zegt dat niet, maar weet dat ook wel.
Wind extinguishes a candle and energizes fire
Om een legende te worden, heb je meer nodig dan alleen resultaten.
The average burglar breaks in and leaves clues everywhere. But not me. I'm completely clueless.
Iemand als Freire heeft het ook beiden niet, toch wordt die veel meer als fenomeen gezien (ok, 3x wereldkampioen zal er ook wat mee te maken hebben, maar het lijstje van Rebellin is net zo indrukwekkend).
Sommigen zijn gewoon gedoemd obscuur te blijven. Kijk naar iemand als Germain Derycke. Die kerel heeft Milaan-San Remo, de Ronde van Vlaanderen, Parijs-Roubaix, de Waalse Pijl en Luik-Bastenaken-Luik gewonnen en stond 2 keer op een WK-podium.
Toch kent vrijwel niemand de beste man (bij wijze van spreken). Hij zat toch echt in de generatie van Bartali, Coppi, Bobet, Van Looy en Van Steenbergen en heeft een palmares waarvan bekendere namen enkel kunnen dromen.
Toch kent vrijwel niemand de beste man (bij wijze van spreken). Hij zat toch echt in de generatie van Bartali, Coppi, Bobet, Van Looy en Van Steenbergen en heeft een palmares waarvan bekendere namen enkel kunnen dromen.
The average burglar breaks in and leaves clues everywhere. But not me. I'm completely clueless.
Freire is ook echt een type, zoals er geen ander is. Dromerig, warrig, er zijn leuke verhalen over hem. Ik denk aan een ritzege in Zwitserland, toen hij over de middenberm sprong en een kortere route naar de finish reed. Onverwachte dingen, dat zie je bij Rebellin nooit. Hij is zo voorspelbaar als eenquote:Op vrijdag 24 april 2009 23:01 schreef wimderon het volgende:
Iemand als Freire heeft het ook beiden niet, toch wordt die veel meer als fenomeen gezien (ok, 3x wereldkampioen zal er ook wat mee te maken hebben, maar het lijstje van Rebellin is net zo indrukwekkend).
quote:Bennati moet Giro d'Italia laten schieten
24 april 2009
Daniele Bennati moet waarschijnlijk de Giro d'Italia aan zich voorbij laten gaan. De Italiaanse sprinter van Liquigas is nog niet hersteld van een spierblessure, die eerder een deelname aan de Ronde van Vlaanderen in de weg stond.
"De Ronde van Romandië kan ik al vergeten als voorbereiding," vertelde hij tegen Het Nieuwsblad. "Wat kan ik dan nog in de Giro gaan doen, zelfs al moest die blessure tegen dan genezen raken. De ploeg zou er weinig aan mij hebben en ik zou er al evenmin beter van worden."
Het gaat slecht, maar verder gaat het goed.
Nee dat is zo, maar toch heeft hij weer iets tofs. Omdat het een beetje zo'n verstrooide snuiter is enzo.quote:Op vrijdag 24 april 2009 23:01 schreef wimderon het volgende:
Iemand als Freire heeft het ook beiden niet, toch wordt die veel meer als fenomeen gezien (ok, 3x wereldkampioen zal er ook wat mee te maken hebben, maar het lijstje van Rebellin is net zo indrukwekkend).
Toch zijn beiden sympathiek.
Iemand als Claudio Chiappucci is natuurlijk ook een held geweest, ook in Italië. Dat terwijl zijn palmares niet eens zo indrukwekkend is dat het bij de grootste ooit zit. Een paar bergprijzen, wel Milan-San Remo en San Sebastian natuurlijk.
Wat op het netvlies staat is zijn gele trui over gehouden aan een ontsnapping van 4 man. Om vervolgens, na de Alpen overleeft te hebben zelf in het geel de aanval te kiezen aan het begin van een lange rit op de Aspin. Om pas op de laatste beklimming op Luz Ardiden teruggevist te worden. En door ontsnappingen zo twee te worden.
Of wat te denken van 1992 op Sestrière, als renner waar naar gekeken werd er met een groepje op 200 kilometer voor het einde er vanonder luizen om de laatste 125 kilometer solo te rijden en de etappe te pakken. Dat is een etappe die ik zag als jong OProgje en nooit meer ben vergeten.
Dat was meer waard dan bergen massasprints, hoewel dat net zo knap is niet zo legendarisch al dit, en hij had ook wel een beetje de persoon en uitstraling mee natuurlijk.
Wat op het netvlies staat is zijn gele trui over gehouden aan een ontsnapping van 4 man. Om vervolgens, na de Alpen overleeft te hebben zelf in het geel de aanval te kiezen aan het begin van een lange rit op de Aspin. Om pas op de laatste beklimming op Luz Ardiden teruggevist te worden. En door ontsnappingen zo twee te worden.
Of wat te denken van 1992 op Sestrière, als renner waar naar gekeken werd er met een groepje op 200 kilometer voor het einde er vanonder luizen om de laatste 125 kilometer solo te rijden en de etappe te pakken. Dat is een etappe die ik zag als jong OProgje en nooit meer ben vergeten.
Dat was meer waard dan bergen massasprints, hoewel dat net zo knap is niet zo legendarisch al dit, en hij had ook wel een beetje de persoon en uitstraling mee natuurlijk.
"Het is oorlog, bedankt Vannoppen, bedankt Van der Linden. Dit is het laatste dat ik voor de Belgische ploeg gedaan heb. Ze kunnen allemaal de boom in."
Improv: Rich Tapestry of Life
Improv: Rich Tapestry of Life
Basso wint de Ronde van Trentino, Di Luca de slotrit. Die kunnen nu nog snel naar Luik vliegen.
The average burglar breaks in and leaves clues everywhere. But not me. I'm completely clueless.
Wat heeft Di Luca in Luik te doen?quote:Op zondag 26 april 2009 00:24 schreef SaintOfKillers het volgende:
Basso wint de Ronde van Trentino, Di Luca de slotrit. Die kunnen nu nog snel naar Luik vliegen.
Joaquim Rodriguez wil wel met Basso meevliegen.
Het gaat slecht, maar verder gaat het goed.
Starten in plaats van Landbouwkrediet of Skil.
The average burglar breaks in and leaves clues everywhere. But not me. I'm completely clueless.
Ik help het je hopen.quote:
Starten in plaats van Landbouwkrediet of Skil.
Het gaat slecht, maar verder gaat het goed.
Dat was een mooie prestatie idd.quote:Op zaterdag 25 april 2009 00:02 schreef OProg het volgende:
Of wat te denken van 1992 op Sestrière, als renner waar naar gekeken werd er met een groepje op 200 kilometer voor het einde er vanonder luizen om de laatste 125 kilometer solo te rijden en de etappe te pakken. Dat is een etappe die ik zag als jong OProgje en nooit meer ben vergeten.
Heb Chiappucci nog gezien deze week
Hij reed waar ik ook reed 
Reed hij ook echt mee in Sardinie?quote:Op zondag 26 april 2009 07:08 schreef Wombcat het volgende:
[..]
Dat was een mooie prestatie idd.
Heb Chiappucci nog gezien deze week
"Het is oorlog, bedankt Vannoppen, bedankt Van der Linden. Dit is het laatste dat ik voor de Belgische ploeg gedaan heb. Ze kunnen allemaal de boom in."
Improv: Rich Tapestry of Life
Improv: Rich Tapestry of Life
quote:
Komt vaker voor. Vorig jaar deed Lelli ook mee. Nu ook geloof ik, maar reed 'ie de korte afstand.
[ Bericht 9% gewijzigd door #ANONIEM op 26-04-2009 15:12:31 ]
Theo Bos wint Ronde van Noord Holland!
Theo Bos sluit een turbulente week af met een sprintoverwinning in de Ronde van Noord-Holland. Na een turbulente week heeft Theo Bos (foto) zondag zijn moraal weer kunnen opkrikken met de overwinning in de Ronde van Noord-Holland. Bos won de massasprint. Zijn ploegmaat Michael van Staeyen werd derde. Theo Bos kwam een week geleden in opspraak door een sprintincident in de laatste etappe van de ronde van Turkije. De hele week stond voor de sprinter uit Alkmaar in het teken van dat voorval.
Theo Bos sluit een turbulente week af met een sprintoverwinning in de Ronde van Noord-Holland. Na een turbulente week heeft Theo Bos (foto) zondag zijn moraal weer kunnen opkrikken met de overwinning in de Ronde van Noord-Holland. Bos won de massasprint. Zijn ploegmaat Michael van Staeyen werd derde. Theo Bos kwam een week geleden in opspraak door een sprintincident in de laatste etappe van de ronde van Turkije. De hele week stond voor de sprinter uit Alkmaar in het teken van dat voorval.
Mooi. Maar ik dacht dat Theo had afgezegd?
Sei wachsam,
Fall nicht auf sie rein! Paß auf, daß du deine Freiheit nutzt,
Die Freiheit nutzt sich ab, wenn du sie nicht nutzt!
Fall nicht auf sie rein! Paß auf, daß du deine Freiheit nutzt,
Die Freiheit nutzt sich ab, wenn du sie nicht nutzt!
Er rijden sowieso in elke wedstrijd minstens 50 halve Belgen mee.quote:Op zondag 26 april 2009 21:07 schreef Tommeke het volgende:
[..]
Leuk! Doen er nog interessante heren mee vanuit Nederlands of Belgisch aspect?
The average burglar breaks in and leaves clues everywhere. But not me. I'm completely clueless.
