quote:
Op donderdag 23 april 2009 12:14 schreef oh-oh het volgende:De meeste jr's zijn normaal wel clickergevoelig hoor.
Vriendin van me clickert ook altijd met dr paarden.
Vandaar ook dat ik de clicker heb aangeschaft toen, een jackje zou dat goed op moeten kunnen pakken.
Maar het is een echte cholericus, kortom, eerst doen dan denken en lekkers boeit hem gewoon helemaal niet, zeker niet als hij buiten is.
Het is een moeilijk opvoedbaar hondje, zachte methoden werken niet goed, hardere methoden werken nog slechter, maar we komen er wel met een hoop geduld.
Met het paard heb ik de clicker alleen gebruikt om voedsel te kunnen blijven gebruiken als ondersteuning in het trainingsproces.
Hij was een beetje verwend en is gek op lekkers, dus je verdween tot je elleboog in zijn mond met alle gevolgen van dien, veelste gulzig, ook alles nazoeken op lekkers en dat soort gedoe.
De clicker was daarin een uitkomst, die voedselbeloning aan de clicker hangen zodat het voor hem duidelijk was wanneer er voedsel kwam en vooral wanneer niet.
Dat heeft zijn gulzigheid in goede banen geleid.
Zo kan ik mijn vreetzakje nogsteeds af en toe extra motiveren door wat voedsel te gebruiken na een moeilijke opdracht(he denkt hij dan, krijg wat, ik schiet er nog wat mee op ook, zal ik het nog een keer doen?)

Maar de clicker is geen basismiddel, voedsel wordt alleen als extra ondersteuning gebruikt soms en gewoon voor de lekker, niet als middel om hem zover te krijgen wat te doen.
Als je altijd doet wat je altijd deed zul je altijd krijgen wat je altijd kreeg.