Niet om te bashen , maar ik zapte net even toevallig langs tmf en daar zag ik de Eindovense rapper Kempi aan tafel zitten.
Nu verbaasde ik mij over de houding van die man en ook over wat hij zei. Hij hield volgens mij namelijk een betoog over jeugdcriminaliteit ofzo. Wat ik hier interessant aan vind is dat het mij opviel dat hij de presentator geen enkele keer aankeek, hij constant met zijn handen aan het friemelen was en heel zachtjes mompelde.
Dit zijn dingen die mij aan autisme doen denken eigenlijk.
Het volgende is dat het betoog dat hij hield kant noch wal raakte, er zat totaal geen lijn in. Tevens formuleerde de man heel erg onduidelijk en vaag.
Wat mij ook opviel was dat de man triomfantelijk anekdotes ophaalde die enkel stoer zijn als je acht bent, maar niet meer als je laten we zeggen 25 bent.
Dit alles vind ik apart, en nu is de topictitel misschien wat provocerend geformuleerd, maar we hebben hier toch te maken met een landelijk bekend muzikant, een publiek figuur die toch ergens succes heeft en ook een behoorlijke schare fans.
Zouden de imagocoaches hem deze houding hebben aangeraden? Wat maakt deze man tot een voorbeeld? Is dit stoer?
Moeten we deze man niet tegen zichzelf in bescherming nemen, hem zo inschattend zal hij grote moeite hebben met het onvoorspelbare artiestenleven. Mensen met een verstandelijke beperking hebben namelijk vaak vooral rust en stabiliteit nodig.
Mijn moeder heeft mij vroeger altijd geleerd dat welbespraaktheid en goede manieren primaire voorwaarden zijn voor succes. Dit is dus blijkbaar niet zo.
Verder staat mijn muzikale voorkeur hier helemaal los van.
C'est magnifique, mais ce n'est pas la guerre.
-