Beste dames en heren,
Omdat ik nogal een man ben van nostalgie, jaren '90

, zat ik er weer eens aan te denken om te gaan schaken. In mijn jeugdjaren heb ik menig schaakpartij gespeeld én gewonnen. Met dit mooie weer ging ik dan ook met mijn bord onder de hand naar het park toe! Ik had met een oude schaakpartner afgesproken, hij kwam dan ook op het juiste tijdstip aan. Ik herinner me nog de potjes van vroeger tegen hem, hij speelde altijd heel verdedigend omdat hij niet wilde verliezen en daardoor vaak ook niet wilde winnen! Aangezien zijn naam Ad is noemden wij hem dan ook al gauw ''Pat Ad'' want hij ging voor de patstelling. Aangezien ik nog wat extra wilde leren schaken had ik een vriendin meegenomen, juffrouw Riet, van mijn basisschool!
Ze gingen rustig beginnen, eerst een beetje met de pionnen spelen en daarna pas de échte stukken erdoorheen gooien. Ik kon vanaf het begin al zien dat Pat Ad geen zin had om te verliezen, hij was weer uit op de patstelling! Juffrouw Riet, of zoals wij altijd zeggen F. Riet want dat is korter, had het echter op tijd doorzien! Met een paar fixe bewegingen stond het binnen no-time schaakmat! Pat Ad kon dit echter niet verkroppen, hij pakte het schaakbord en gooide het weg onder het geschreeuw: ''Pat Ad verliest nooit van F. Riet

". Hij trok echt een gezicht van een klein kind, zo'n jankertje

Aangezien we een aantal stukken niet meer konden vinden kon ik ook niet meer spelen, Pat Ad heeft het geweten want hij kwam niet met droge kleren thuis

!
Klacht: Pat Ad gooit schaakstukken weg omdat ie verliest van F. Riet