[Centraal] Medicatie bij psychische klachten #11

quote:

Op donderdag 16 april 2009 14:16 schreef DeepChord het volgende:
Je hoeveelste terugval is dit dan al?

En waarom bouw je enerzijds Remeron af en begin je weer met Lithium, gaan die twee niet samen ofzo?

Dit is mijn 4e terugval.
Opzich gaan die middelen wel samen, maar Remeron werkt niet goed bij mij hopelijk is alleen Lithium voldoende.

quote:

Op donderdag 16 april 2009 16:33 schreef Murmeli het volgende:
Ik ben intussen weer boos op het riagg. grrr... die nemen me ook gewoon niet serieus. zeg ik met heel veel moeite (vond het doodeng) dat ik denk dat ik misschien adhd ofzoiets heb, reageert ie echt zo van ja jij denkt altijd dat je wat hebt. grr... dan denk ik: wees dan ook wat duidelijker en onderzoek de dingen wat grondiger voor je me in zo'n suffe groepstherapie zet grrrr... boos!
(de rest van mn klaagzang staat in het adhd topic voor wie zin heeft in meer murmeligeklaag )

Zoo herkenbaar! Bij mij reageerden ze precies zo (heb een paar maanden geleden verteld dat ik mijn problemen/klachten wel erg veel op add vond lijken, supereng en dan reageren ze zo )
Ik heb inmiddels wel een kort vragenlijstje moeten invullen en mijn ouders dezelfde maar dan over de kindertijd. Daar kwam uit dat mijn klachten toch wel erg op add lijken. Toen zeiden ze opeens: "ja, dat was echt een goed voorstel van je, dat gaan we verder onderzoeken." Nu sta ik dus op de wachtlijst voor uitgebreider onderzoek.

Hier gaat het trouwens even niet zo goed, iedere dag is weer een 'gevecht'. Tot nu toe blijf ik wel mijn dingen doen, maar het is allemaal veel moeilijker dan 2 maanden geleden. Het liefste zou ik lekker in mijn bedje kruipen eigenlijk, maar dat lost ook niks op natuurlijk

RIAGG is echt te erg voor woorden kan wel 'n boek schrijven over m'n ervaringen daarmee en dan moet je nagaan dat ik daar maar heel even naartoe ben gegaan. (op zich 'n prima stimulans om zelf moeilijke problemen op te lossen/uit 'n diep dal te klimmen )

quote:

Op vrijdag 17 april 2009 15:42 schreef MissPink het volgende:

[..]

Zoo herkenbaar! Bij mij reageerden ze precies zo (heb een paar maanden geleden verteld dat ik mijn problemen/klachten wel erg veel op add vond lijken, supereng en dan reageren ze zo )
Ik heb inmiddels wel een kort vragenlijstje moeten invullen en mijn ouders dezelfde maar dan over de kindertijd. Daar kwam uit dat mijn klachten toch wel erg op add lijken. Toen zeiden ze opeens: "ja, dat was echt een goed voorstel van je, dat gaan we verder onderzoeken." Nu sta ik dus op de wachtlijst voor uitgebreider onderzoek.

Hier gaat het trouwens even niet zo goed, iedere dag is weer een 'gevecht'. Tot nu toe blijf ik wel mijn dingen doen, maar het is allemaal veel moeilijker dan 2 maanden geleden. Het liefste zou ik lekker in mijn bedje kruipen eigenlijk, maar dat lost ook niks op natuurlijk

Hmmm rare lui dan! nou ja mn psych die stond er wel voor open om me helemaal te gaan uitpluizen maar ik geloof dat ik dat toch liever ergens anders laat doen. maargoed ik moet morgen psyQ ff bellen, die hadden me een brief gestuurd dat ze me niet te pakken kregen.

Maar wat is het bij jou dan dat je leven zo'n gevecht maakt? waar loop je tegenaan?
Heb je nog wel hulp erbij, en ziet het ernaar uit dat die je wel verder kunnen helpen?

Na een jaar antipsychotica te hebben genomen (na m'n psychose) ben ik sinds enkele dagen geleden gestopt met antipsychotica (Risperdal), ik nam zelf al een zeer lage dosis (0.25 ml). Nu voel ik me nog steeds niet zoals vroeger, je amuseren en droevig voelen is nu dus weg. Ben er me van bewust dat het misschien nog enkele weken kan duren vooraleer ik verschil qua gevoel ga merken. Dat ik me nu nog een beetje afgevlakt voel kan misschien liggen aan dat ik gevoelig ben voor antipsychotica? Het zou verder ook kunnen liggen aan een depressieve reactie? Mijn probleem is vooral dat ik wat ongeduldig ben.

quote:

Op zondag 19 april 2009 16:37 schreef Conjo78 het volgende:
Na een jaar antipsychotica te hebben genomen (na m'n psychose) ben ik sinds enkele dagen geleden gestopt met antipsychotica (Risperdal), ik nam zelf al een zeer lage dosis (0.25 ml). Nu voel ik me nog steeds niet zoals vroeger, je amuseren en droevig voelen is nu dus weg. Ben er me van bewust dat het misschien nog enkele weken kan duren vooraleer ik verschil qua gevoel ga merken. Dat ik me nu nog een beetje afgevlakt voel kan misschien liggen aan dat ik gevoelig ben voor antipsychotica? Het zou verder ook kunnen liggen aan een depressieve reactie? Mijn probleem is vooral dat ik wat ongeduldig ben.

Kan je niet ergens op internet uitpluizen hoe lang het duurt voordat het medicijn uit je lichaam is?? zo is dat bij citalopram 72uur...

Nou ben vrijdag begonnen met weer 2mg minder citaatjes en heb weer hoofdpijn... voor de rest voel ik me wel ok... soms ben ik vrij rustig en soms net een stuiterbal haha

quote:

Op zondag 19 april 2009 17:05 schreef Knuffelzacht het volgende:

[..]

Kan je niet ergens op internet uitpluizen hoe lang het duurt voordat het medicijn uit je lichaam is?? zo is dat bij citalopram 72uur...

Nou ben vrijdag begonnen met weer 2mg minder citaatjes en heb weer hoofdpijn... voor de rest voel ik me wel ok... soms ben ik vrij rustig en soms net een stuiterbal haha

Ja ik weet ongeveer hoelang het duurt. De Dr. zei laatst tegen me 72 uur (bij Risperdal), het zou wel kunnen kloppen maar eerdat je je anders voelt duurt het een stuk langer. Denk dat ik gewoon moet afwachten..

[ Bericht 9% gewijzigd door Conjo78 op 19-04-2009 17:14:28 ]

quote:

Op zondag 12 april 2009 23:35 schreef Mejuffrouw het volgende:
Risperdal 5mg
oxazepam 100mg
temazepan 100mg
lamctal 500mg
seroquel 3 ofzo
en antihystimine
en ik stuiter nog steeds ik had k.o moeten gaan maar ik stuiter nog steeds maar door
alleen hersenvocht wat klost in mijn hoofd als ik mijn hoofd draai en oogbollen die erachteaan draaien
iemand ervaring?

Dat is wel heel veel

moet ik nou bij vragen over ritalin/concerta ook in dit topic zijn?

dat kan ja , er is ook een specifiek ADHD topic waar je dat eventueel kwijt kan

quote:

Op zondag 19 april 2009 16:37 schreef Conjo78 het volgende:
Na een jaar antipsychotica te hebben genomen (na m'n psychose) ben ik sinds enkele dagen geleden gestopt met antipsychotica (Risperdal), ik nam zelf al een zeer lage dosis (0.25 ml). Nu voel ik me nog steeds niet zoals vroeger, je amuseren en droevig voelen is nu dus weg. Ben er me van bewust dat het misschien nog enkele weken kan duren vooraleer ik verschil qua gevoel ga merken. Dat ik me nu nog een beetje afgevlakt voel kan misschien liggen aan dat ik gevoelig ben voor antipsychotica? Het zou verder ook kunnen liggen aan een depressieve reactie? Mijn probleem is vooral dat ik wat ongeduldig ben.

Het is voor mij nog een vraag wat het effect is van het gebruik van antipsychotica tegenover antidepressiva. Zover ik weet is antidepressiva een soort stimulans die de stof serotonine stimuleert waarbij je je opgewekter en zogenaamd gelukkiger voelt. Maar wat voor effect krijg je als je risperdal gebruikt, of een combi van risperdal en een antidepressiva? Want ik hoor dat je van risperdal je emoties zoals boosheid, verdriet, blijheid etc verdwijnen of afvlakken, maar datzelfde hoor ik ook bij AD's behalve dat men er een blijer gevoel bij krijgt.

[..]

Dat is wel heel veel
[/quote
Nu een paar dagen later is e ook alweer een hoop verminderd. Blijkbaar moet mijn hoofd een klik maken, waardoor de rust weer terug komt. Risperdal terug naar 1 en seroquel en antihystamine er helemaal af.

o sit, ik zie dat ik de temazepam fout heb, dat moest 20 mg zijn.....

quote:

Op maandag 20 april 2009 01:51 schreef F04 het volgende:

[..]

Het is voor mij nog een vraag wat het effect is van het gebruik van antipsychotica tegenover antidepressiva. Zover ik weet is antidepressiva een soort stimulans die de stof serotonine stimuleert waarbij je je opgewekter en zogenaamd gelukkiger voelt. Maar wat voor effect krijg je als je risperdal gebruikt, of een combi van risperdal en een antidepressiva? Want ik hoor dat je van risperdal je emoties zoals boosheid, verdriet, blijheid etc verdwijnen of afvlakken, maar datzelfde hoor ik ook bij AD's behalve dat men er een blijer gevoel bij krijgt.

Bij antipsychotica gaat het vooral om de chemische stof dopamine die gedempt wordt. Je kan er op internet veel van terugvinden.

quote:

Op zondag 19 april 2009 13:47 schreef Murmeli het volgende:

Hmmm rare lui dan! nou ja mn psych die stond er wel voor open om me helemaal te gaan uitpluizen maar ik geloof dat ik dat toch liever ergens anders laat doen. maargoed ik moet morgen psyQ ff bellen, die hadden me een brief gestuurd dat ze me niet te pakken kregen.

Maar wat is het bij jou dan dat je leven zo'n gevecht maakt? waar loop je tegenaan?
Heb je nog wel hulp erbij, en ziet het ernaar uit dat die je wel verder kunnen helpen?

Bedoel je met helemaal uitpluizen dat ze vanalles gaan onderzoeken? Of een adhd onderzoek? Ik las in het adhd-topic dat je vrijdag de intake bij Psyq hebt, spannend!

Waar ik tegenaan loop nu is dat ik vanalles wil doen op een dag, maar op een of andere manier lukt het niet, het blijft vooral bij bedenken wat ik allemaal wil gaan doen. Ik ben ook heel moe, terwijl ik wel gewoon genoeg slaap enzo. Een tijdje geleden ging alles veel makkelijker. Het komt ook wel weer goed, maar nu voelt het alsof er (weer) een grijze mist over alles hangt zegmaar.
Hulp heb ik wel, zit in groepstherapie bij ggz (1 dag per week) maar die gaat binnenkort stoppen omdat de groep te klein is. Daarna blijf ik wel daar onder behandeling, maar welke vorm (individueel of een andere groep) is nog niet duidelijk.

quote:

Op maandag 20 april 2009 11:51 schreef MissPink het volgende:

[..]

Bedoel je met helemaal uitpluizen dat ze vanalles gaan onderzoeken? Of een adhd onderzoek? Ik las in het adhd-topic dat je vrijdag de intake bij Psyq hebt, spannend!

Waar ik tegenaan loop nu is dat ik vanalles wil doen op een dag, maar op een of andere manier lukt het niet, het blijft vooral bij bedenken wat ik allemaal wil gaan doen. Ik ben ook heel moe, terwijl ik wel gewoon genoeg slaap enzo. Een tijdje geleden ging alles veel makkelijker. Het komt ook wel weer goed, maar nu voelt het alsof er (weer) een grijze mist over alles hangt zegmaar.
Hulp heb ik wel, zit in groepstherapie bij ggz (1 dag per week) maar die gaat binnenkort stoppen omdat de groep te klein is. Daarna blijf ik wel daar onder behandeling, maar welke vorm (individueel of een andere groep) is nog niet duidelijk.

Met helemaal uitpluizen bedoelde ik een breder onderzoek. Een vriendin van me heeft dat ooit bij de psycholoog gehad. ADHD laat ik bij psyQ uitzoeken ja. maar ik overleg met hun ook wel even wat het verstandigst is om uit te zoeken: allleen adhd of alles. overleg ik vrijdag aan de telefoon wel even. maar vind het echt spannend ja. zie ertgenop

Oja, heel herkenbaar hier, dingen willen doen maar niets doen. en daardoor krijg je dan weer een rotgevoel en daar wordt het niet beter van. en dan krijg je zo'n zware wollen deken over je heen gevoel. bedoel je dat?
Wat ik daar zelf tegen doe ik de dag tevoren op een briefje schrijven wat ik ga doen de volgende dag. desnoods de volgorde waarin ik dingen doe erbij. en ook met jezelf afspreken hoe laat je opstaat. Dan kan je zonder nadenken gewoon aan je eigen opdrachten beginnen, dat helpt bij mij wel, want dan hoef ik niet te beslissen op het moment zelf. Misschien helpt dat bij jou ook? Oh en dan niet teveel plannen he. Als jij inplant dat je in een kwartier heel je huis kan stofzuigen (wat ik vaak doe) dan weet je al dat je dat niet gaat halen. dus plan de dingen ruim in en plan relaxtijd.
Werk je er ook nog naast, of studeer je? of geen van beide?
jammer dat je therapie stopt. Ik hoop dat je iets anders goeds kunt krijgen. het is wel fijn om een beetje in de gaten gehouden te worden

quote:

Op maandag 20 april 2009 12:15 schreef Murmeli het volgende:

Met helemaal uitpluizen bedoelde ik een breder onderzoek. Een vriendin van me heeft dat ooit bij de psycholoog gehad. ADHD laat ik bij psyQ uitzoeken ja. maar ik overleg met hun ook wel even wat het verstandigst is om uit te zoeken: allleen adhd of alles. overleg ik vrijdag aan de telefoon wel even. maar vind het echt spannend ja. zie ertgenop

Oja, heel herkenbaar hier, dingen willen doen maar niets doen. en daardoor krijg je dan weer een rotgevoel en daar wordt het niet beter van. en dan krijg je zo'n zware wollen deken over je heen gevoel. bedoel je dat?
Wat ik daar zelf tegen doe ik de dag tevoren op een briefje schrijven wat ik ga doen de volgende dag. desnoods de volgorde waarin ik dingen doe erbij. en ook met jezelf afspreken hoe laat je opstaat. Dan kan je zonder nadenken gewoon aan je eigen opdrachten beginnen, dat helpt bij mij wel, want dan hoef ik niet te beslissen op het moment zelf. Misschien helpt dat bij jou ook? Oh en dan niet teveel plannen he. Als jij inplant dat je in een kwartier heel je huis kan stofzuigen (wat ik vaak doe) dan weet je al dat je dat niet gaat halen. dus plan de dingen ruim in en plan relaxtijd.
Werk je er ook nog naast, of studeer je? of geen van beide?
jammer dat je therapie stopt. Ik hoop dat je iets anders goeds kunt krijgen. het is wel fijn om een beetje in de gaten gehouden te worden

Hmm...alles laten uitzoeken, dat zou ik ook wel eens willen.
Vervelend dat je tegen het gesprek opziet! Kan het me wel voorstellen, ik zie ook wel op tegen het onderzoek naar add. Maar tegelijkertijd kan ik ook niet wachten (ik wil het weten, nu! ) Over Psyq hoor ik alleen maar goede dingen eigenlijk, dus het zal vast wel meevallen, toch? Veel sterkte in ieder geval en ik zal vrijdag voor je duimen!
Dat wollen deken-gevoel is precies wat ik bedoelde ja, knap dat je dat uit mijn wazige omschrijving kon halen haha. Een planning maken doe ik al en ik sta iedere dag op (ongeveer) dezelfde tijd op. Dat moet ik ook blijven doen, anders weet ik zeker dat ik binnenkort weer helemaal terug bij af ben.
Ben het ook wel een beetje gewend inmiddels, dat het zo wisselt, voel me steeds een paar maanden goed, daarna weer een paar maanden slecht. Irritant blijft het wel
Ik ben volledig afgekeurd, dus ik doe even niks (nouja, therapie en huishouden enzo wel natuurlijk) Zou wel weer willen studeren, maar geen idee wat. (ik ben al 2x aan een studie begonnen en weer afgehaakt) Daar krijg ik trouwens ook hulp bij van ggz, uitzoeken wat ik wil, of dat mogelijk is en wat ik aankan. Voorlopig houden ze me nog wel in de gaten daar

quote:

Op maandag 20 april 2009 13:49 schreef MissPink het volgende:

[..]

Hmm...alles laten uitzoeken, dat zou ik ook wel eens willen.
Vervelend dat je tegen het gesprek opziet! Kan het me wel voorstellen, ik zie ook wel op tegen het onderzoek naar add. Maar tegelijkertijd kan ik ook niet wachten (ik wil het weten, nu! ) Over Psyq hoor ik alleen maar goede dingen eigenlijk, dus het zal vast wel meevallen, toch? Veel sterkte in ieder geval en ik zal vrijdag voor je duimen!
Dat wollen deken-gevoel is precies wat ik bedoelde ja, knap dat je dat uit mijn wazige omschrijving kon halen haha. Een planning maken doe ik al en ik sta iedere dag op (ongeveer) dezelfde tijd op. Dat moet ik ook blijven doen, anders weet ik zeker dat ik binnenkort weer helemaal terug bij af ben.
Ben het ook wel een beetje gewend inmiddels, dat het zo wisselt, voel me steeds een paar maanden goed, daarna weer een paar maanden slecht. Irritant blijft het wel
Ik ben volledig afgekeurd, dus ik doe even niks (nouja, therapie en huishouden enzo wel natuurlijk) Zou wel weer willen studeren, maar geen idee wat. (ik ben al 2x aan een studie begonnen en weer afgehaakt) Daar krijg ik trouwens ook hulp bij van ggz, uitzoeken wat ik wil, of dat mogelijk is en wat ik aankan. Voorlopig houden ze me nog wel in de gaten daar

Dat was niet zo moeilijk te herleiden hoor, het is precies wat ik ook heb ;-)
sja ach, dat ertegenop zien is niet zo heel erg hoor, dat is wel normaal denk ik. het komt wel goed, ik zorg gewoon dat ik me goed voorbereid.
owh dat is ook handig, uitzoeken wat je wil en wat je aankan. dat wil ik ook wel. heb ik ook wel eens geprobeerd maar dat is door de loopbaanadviseur gestaakt omdat ze (en ik dus ook) niet tot me door kon dringen wat ik echt wil. en omdat ik er niet genoeg mijn best voor deed. in het begin wel maar na verloop van tijd had ik er geen zin meer in.
hihi aan dingen beginnen en niet afmaken herkenbaar. maar wel vervelend. ik heb gelukkig mn studie wel afgemaakt en i kwerk dus ook, maar ben al 2x ziek thuis komen te zitten, paar keer op het randje gezeten en ik vind mijn werk nooit langer dan een jaar leuk en dan word ik er weer depri van. dus mijn carriere is zeg maar ehhh erg succesvol ofzo ;-) de oplossing voor mij zou een rijke man zijn die mijn huis verder betaalt en dat ik dan gewoon leuk werk ga doen waar ik niet zoveel bij hoef te verdienen ;-)

quote:

Op maandag 20 april 2009 14:06 schreef Murmeli het volgende:

de oplossing voor mij zou een rijke man zijn die mijn huis verder betaalt en dat ik dan gewoon leuk werk ga doen waar ik niet zoveel bij hoef te verdienen ;-)

Zo ben ik op zoek naar een rijke vrouw!

quote:

Op maandag 20 april 2009 14:12 schreef Grrrrrrrr het volgende:

[..]

Zo ben ik op zoek naar een rijke vrouw!

oh dan gaan wij maar geen verkering nemen samen ;-)

ook hier maar weer eens een berichtje plaatsen

kom net terug van de psych. Heb daar voor het eerst gehuild ik ben altijd goed in een vrolijk masker opzetten maar het lukte me niet om dit vol te houden

ik heb besloten om mijn studiereis af te zeggen omdat het me teveel stress opleverde. Moet nog zoveel doen en ik wil gewoon eens even een paar dagen rust. Dat constante rennen en vliegen breekt me op.

ik ga vanavond heerlijk niks doen en morgen de hele dag wat chillen

quote:

Op maandag 20 april 2009 14:28 schreef Murmeli het volgende:

[..]

oh dan gaan wij maar geen verkering nemen samen ;-)

We worden gewoon vurige minnaars terwijl we onze rijke partners kaalplukken!

quote:

Op maandag 20 april 2009 14:06 schreef Murmeli het volgende:

[..]

Dat was niet zo moeilijk te herleiden hoor, het is precies wat ik ook heb ;-)
sja ach, dat ertegenop zien is niet zo heel erg hoor, dat is wel normaal denk ik. het komt wel goed, ik zorg gewoon dat ik me goed voorbereid.
owh dat is ook handig, uitzoeken wat je wil en wat je aankan. dat wil ik ook wel. heb ik ook wel eens geprobeerd maar dat is door de loopbaanadviseur gestaakt omdat ze (en ik dus ook) niet tot me door kon dringen wat ik echt wil. en omdat ik er niet genoeg mijn best voor deed. in het begin wel maar na verloop van tijd had ik er geen zin meer in.
hihi aan dingen beginnen en niet afmaken herkenbaar. maar wel vervelend. ik heb gelukkig mn studie wel afgemaakt en i kwerk dus ook, maar ben al 2x ziek thuis komen te zitten, paar keer op het randje gezeten en ik vind mijn werk nooit langer dan een jaar leuk en dan word ik er weer depri van. dus mijn carriere is zeg maar ehhh erg succesvol ofzo ;-) de oplossing voor mij zou een rijke man zijn die mijn huis verder betaalt en dat ik dan gewoon leuk werk ga doen waar ik niet zoveel bij hoef te verdienen ;-)

Hahaha dat klinkt als een beschrijving van mij Ik hou ook niks langer dan een jaar vol. Het vwo heb ik 8 jaar over gedaan omdat ik tussendoor 2x ben gestopt om te gaan werken. (en ook door de depressies die steeds weer terugkomen) Toen ik besefte dat zo'n papiertje toch wel handig is, en ik die baan ook weer zat was, weer terug naar school, jaar erna weer hetzelfde truukje uitgehaald Rijk worden, zodat het niet uitmaakt wat voor werk ik doe, wat ik verdien en vooral hoe snel ik er weer mee stop zou ik ook wel willen, maar ik heb al een (niet rijke) vent, dus ik vestig mijn hoop op de loterij
Na mijn vorige post heb ik trouwens besloten dat ik deze keer de depressie niet ga laten winnen, ik wil deze zomer vrolijk zijn nu alleen nog even verzinnen hoe ik dat voor elkaar ga krijgen.

Natuurlijk komt het goed met het gesprek vrijdag!