Mammapoli deel 2

Even een post van een lurker in dit topic

Gefeliciteerd Fratz, heel fijn dat je er vanaf bent!



[ Bericht 4% gewijzigd door BBQ-kip op 28-08-2009 16:53:51 ]

en nog een mijlpaal vandaag, omdat ik het zo warm heb de hele tijd (opvliegers ) heb ik ook mijn hoofddoekjes maar vaarwel gezegd!

net naar de ikea geweest. eindelijk geen oh-wat-zielig-ze-is-ziek blikken meer. tenminste, geen starende mensen meer (misschien dachten ze nu gewoon: wat een dom kort kapsel, haha!)

Oeh, lekker de bestralingen zijn klaar en wat stoer dat je gewoon lekker met je korte koppie de hort op gaat En gelukkig staat de herfst op de stoep, k*t opvliegers

Van een kennisje hebben ze de buff van haar hoofd getrokken op Volendam, stoer hé daar wonen pas echt fijne mensen en dat was meteen de eerste keer dat ze enorm heeft moeten huilen

En hier was laatst een soort van feestdag en vage bekenden deden stom en ontwijkend tegen me en dat vond ik zo erg en confronterend dat ik vanavond niet gezellig mee uit wilde (Ik Ben Heul Niet Eng )

Dat ben je zeker niet . Zij hebben nog een hoop te leren.

@ Milia; opvliegers zijn inderdaad kut -_- ik word er helemaal gek van. Ik heb gister een en ander met mijn huisarts overlegd, ik ga aan de internist vragen of ik Clonidine mag hebben, schijnt te helpen tegen opvliegers. En ja, ik schijn ook erg eng te zijn

Morgen naar Duitsland! Vrienden van ons gaan trouwen. Ik heb er onwijze zin in! Ik moet zo nog wel als een gek hier opruimen en schoonmaken, zometeen komt er een vriend logeren, hij gaat ook mee. Mijn ouders zijn al een beetje ongerust, best schattig "Denk je hier wel om? Neem je dit wel mee?". Heel lief. Ze zijn voor de aardigheid maar ff vergeten dat ik voor de ziekte de halve wereldbol afgereisd ben, haha!

Heeeeee wat goed Fratz, wat een lekker gevoel he
Fijne bruiloft en voor je het weet is je haar weer lang. Ben benieuwt als je krullen krijg. Ik heb wel mooier haar terug gekregen. Het was eerst heel stijl en nu heb ik wat slag er in

Milla, bah wat een akelige mensen heb je toch op deze wereld. Helden zeg om dat doekje eraf te trekken. Ik zou dat niet moeten zien.

Bij mij gaat het niet zo heel goed. De sondevoeding gaat op zich wel goed. Ben bijna nu 5 kilo aan gekomen maar de slang blijft zeer doen. Ik heb zo'n pijn in de slokdarm er van. Ik moet om de 3 uur morfine slikken tegen de pijn. Huisarts is daar dus niet blij mee en ik zeg tegen hem, die sonde moet eruit ik wil de PEG sonde. Hij overlegt met de MDL arts. Ik moet dus deze week op poli komen en dan wordt er overlegt hoe of wat. Belt gister de poli mij op, ik word morgen opgenomen om 9 uur
Nou ja ik ga er wel heen, neem voor de zekerheid wel een tas mee met pyjama etc maar ze moeten niet denken dat ik ga blijven een dag voor het weekend en dat ze maandag pas dingen gaan ondernemen. Thuis kan ik ook op bed liggen. Ik ben ook erg zenuwachtig, ik weet echt niet wat ze allemaal van plan zijn.
En ik vind het vreselijk om in het ziekenhuis te liggen ja wie niet maar ik kan daar echt slecht tegen. Ik ben moeder van 3 kinderen maar ben het ziek zijn ook echt zat. Ik hoop zo dat ze een oplossing weten voor mijn slokdarm en dat ik dan weer lekker kan eten en drinken....en leven.
Maar ben ook zo bang dat ze toch weer wat ontdekken. Het is nu precies 5 jaar geleden dat mijn moeder in dezelfde maand ook werd opgenomen op de mdl afdeling waar ik nu heen moet en 6 weken later is ze overleden aan eierstokkanker. Maar ja zo moet ik niet denken anders word je gek en mijn moeder was wel erg ziek toen hoor. Duimen jullie voor me?

Ik duim en ik zend alle positieve gedachten die je maar kan bedenken!

ik heb de topics doorgelezen en ik wilde eigenlijk alleen maar zeggen dat ik erg onder de indruk ben van jullie verhalen. Op dit moment maken wij mee dat mijn schoonzusje ziek is (agressieve uitgezaaide eierstokkanker, maar een die met borstkanker te maken heeft, wat mijn schoonmoeder dus gehad heeft 10 jaar terug) en ik heb enorme bewondering voor haar. Toen zag ik dit topic langskomen en ben dus terug gaan lezen....

nou ja zinloos maar ik wilde t even zeggen... en ik wens jullie echt het allerallerbeste toe..

Ach Morgause.......wat eng en langdurig allemaal en dan heb je ook nog eens drie jonge kinderen, wat een zorgen toch!!
Ik zal keihard voor je duimen dat je in ieder geval van het weekend thuis bent en dat je ook een beetje gerustgesteld wordt morgenochtend

Beetje laat maar veel plezier Fratz ennuh...niet dronken thuis hé

Clonidine heb ik ook een tijdje genomen, bij mij hielp het toen niet helaas
En lees in ieder geval maar niet de bijsluiter, daar word je nml ook niet echt vrolijk van

En @ DarkElf, sterkte met je schoonzusje, wat een ellende toch

En bijna vergeten te melden: mijn pony komt al tot mijn neustop de achterkant bijna op mijn schouders en de zijkanten zijn nét over mijn oorlelletjes inclusief een soort van slag erin die ik voorheen niet had de donkere kleur is inmiddels een beetje opgebleekt dankzij de zon dus het wordt langzaam maar zeker weer mijn eigen kleur Het ziet er echt heel onverzorgd uit, maar ik ga écht voorlopig niet naar een knipgrage kapper
(het gaat overigens over mijn hoofdhaar )

Klinkt als mijn kapsel Milla maar ik heb het wel geblondeerd.
Heb nu weekendverlof, morgen mij weer melden om 21.00.
Dinsdag krijg ik de ct scan en de pet scan, dan kijken ze me hele boven lichaam na en wat er nou precies aan de hand is met de slokdarm. Hopelijk vinden ze niks engs en kunnen ze mij snel helpen zodat ik beter word en weer kan eten. En die sonde eruit kan man o man wat zal dat een opluchting zijn

Eindelijk zit er wat schot in voor je Morgause, al is het gevoelsmatig nog lang geen dinsdag voor je hé

Zelf had ik vrijdag zo'n vreselijke maag/darm/eierstok/weeën krampenstorm dat ik om 20.00 na écht langdurig bellen naar de spoedeisende hulp mocht komen. Pas na de vragen beantwoord te hebben van "Wat denk je wat we voor je kunnen doen? " (Euh....kijken? helpen? medicijntje? iets wegsnijden )
En "heb je griepverschijnselen? " (nee, vreselijke kramp ) trouwens. Maar daar heeft uitieindelijk een erge lieve arts eerst even een inwendig onderzoek gedaan nav de vage ongesteldheid na de chemo's (ontploffende eierstokken misschien ) maar na verder onderzoek bleek dat ik wrsch last van galstenen heb Vandaag op het werk wist ik ook niet of ik moest poepen, maandverband moest pakken of zo'n enge diclofenac moest nemen als ik een krampje had Mijn lichaam is dat rare eten wat ik deed (en nog steeds stiekumpjus doe eigenlijk) duidelijk zat en eist terecht salades, fruit en water

_{Morgause? Fratz? Alles oké?}

Hier ben ik!

Zoooo ik heb veel gedaan zeg!
Ik ben naar een bruiloft geweest in Duitsland.
Was eigenlijk zo'n beetje het eerste echt serieuze wat ik ging doen dit jaar.
Natuurlijk was ik nog niet een hele dag in touw geweest dus het was überspannend of ik het allemaal vol kon houden. We zijn woensdags naar Duitsland gereisd, ik heb een piepklein stukje gereden en daarna was het de beurt van een vriend van ons. Hem maakte het niet uit, hij heeft de verdere reis gereden (kon ik mooi pitten op de achterbank ). Donderdag was er Polterabend; een soort vrijgezellenfeest. Het was hartstikke gezellig, erg veel nieuw mensen ontmoet en het viel me best mee, ik kon het goed volhouden. Maar dat was ook wel te verwachten, heb lekker veel gezeten en niet veel gelopen dus het wilde best.
Zaterdag was de bruiloft, ze hielden een bruiloft in Middeleeuwse stijl, dus ook wij waren op ons paasbest Middeleeuws aangekleed gekomen. Was eerst wel een beetje raar om zo rond te lopen, maar als iedereen verkleed is dan went dat vrij vlotjes. Was echt een lange dag, met eerst een burgerlijk huwelijk, daarna een kerkelijk huwelijk (en Fratz heeft in de kerk op verzoek van het bruidspaar ook nog een stukje voorgedragen, mijn mannetje was helemaal trots op me) en daarna werden we in een bus naar een kasteel gereden. Daar hebben we een leuk feest gehad. Om 24:00 gingen we weer terug naar huis, daar ging het feest door, maar niet voor Fratz, die ging namelijk zowat door haar hoefjes heen.

Verder heb ik nog een etentje met mijn collega's gehad! Was een afscheidsetentje omdat een collega manager naar een andere afdeling toe gaat. Ik vond het heel erg spannend, vooral ook omdat het de eerste keer was dat men me zou zien zonder hoofddoekje. Maar het viel hartstikke mee, het voelde alsof ik nooit weggeweest was. Het eten was niet speciaal, ik genoot van mijn gezelschap.

Daarop volgend ben ik weer voor het eerst naar mijn werk geweest
En dat was ook hartstikke leuk! Ik kon echt aan veel mensen merken dat ze me gemist hadden (en omgekeerd ook uiteraard). Ik moest zo lachen, we hebben een inhouse vestiging van Randstad en deze zit vlak bij mijn werkplek, een van de dames kwam naar buiten rennen onder een luid: "Ohhhhh ik ben zo blij dat je er bent! Ik heb zoooo over je ingezeten!!!". Jullie snappen wel dat ik helemaal glom hč?
Wat later ben ik met mijn collega's gaan lunchen in het bedrijfsrestaurant. Op een gegeven moment had ik echt zin om te roepen: "I AM BACK!". Ik wil dus ook zo snel mogelijk weer geleidelijk gaan beginnen met werken, ik heb er echt zin in!

Kortom: met mij gaat het hartstikke goed! Okay, er zijn een heleboel ongemakken natuurlijk, de opvliegers, de pij in mijn gewrichten, de vermoeidheid.. Maar als ik dan denk waar ik vandaan kom.. en als ik zie dat het zusje van mijn collega er zo veel slechter aan toe is als ik (ze heeft ook borstkanker en loopt bij dezelfde arts als ik) dan mag ik niet klagen.

Meiden; hoe is het met jullie? Mila; hoe is het met je arm? Morgause; je zat de vorige keer behoorlijk in de lappenmand, hoe is het met de sondevoeding?

-hugs around-

Oeh, wat klinkt dat goed allemaal, langzaam maar zeker wordt alles weer normaler

En die bruiloft met verkleedkleertjes en een kasteel , heerlijk zeg

Mijn arm zit er nog steeds aan en de rest van de ongemakken neem ik ook maar voor lief, nou ja ...weinig keus hé

En omdat ik over twee weken alweer een vol jaar (!) aan het werk ben, heb ik de hele maand oktober maar vrij genomen, gewoon, cause I can

Fratz gaat dinsdag voor het eerst weer werken!
Wel maar 3 uur dan, langer mag niet van de bedrijfsarts

Fijn . Met babysteps weer de normaliteit in!

Wat lekker Fratz Wat vliegt de tijd toch

^{Waar blijft Morgause met een update Duurt zolang}

Heb nu trouwens al meerdere keren hetzelfde meegemaakt.
Mensen die me complimenteren over mijn kapsel "Jemig wat staat dat korte je leuk!!!!" en daarna zeggen "Goh joh, vond je het niet een groot risico om alles er in een keer af te knippen?"
Als ik dan zeg "Tja het was niet echt een kwestie van keus hč" dan worden ze wakker en staan ze zich uitgebreid te verontschuldigen

Vandaag een dokter dag, eerst naar de huisarts voor een nieuw implantaat en later naar het ziekenhuis, heb een afspraak met de mammacare verpleegkundige. Geen idee wat die laatste wil trouwens, mijn gokje is dat ik daar zo weer buiten sta.

Ik had trouwens zo'n Pink Ribbon armbandje gekocht, vond dat mijn goede daad ook maar moest doen voor dit jaar. Nou fijn bedankt, dat armbandje is wel zo verschrikkelijk nauw Daar kan Fratz helemaal niks mee.
Nou ja ik geef het wel aan mijn moeder..

_{Morgause waar ben je!}

Fijn dat het goed gaat bij jullie!

Mijn moeder kreeg vandaag de uitslag van haar mammografie (van haar "goede" borst) en die was gelukkig goed

Das mooi om te lezen automatic_ Een ziekenhuisbezoek is toch altijd weer spannend

Mijn haar schreeuwt nu trouwens echt om een kapper, maar ik geef mooi niet toe

Zondag iets 'anders dan anders' gevoeld, wat bij mij niet een directe aanleiding was voor paniek eigenlijk. Ik ben in het verleden een aantal keer geopereerd aan een abces in zowel de linker- als rechterborst en omdat ook mijn menstruatie eraan zit te komen had ik een 'ff aankijken' houding.
Dacht daar heel anders over en vond dat ik naar de dokter moest en aangezien hij die toch voor zichzelf moest bellen heeft hij meteen die afspraak voor me gemaakt voor vandaag.

Donderdag mag ik me gaan melden bij de mammapoli. Op zich maak ik me nog niet heel veel zorgen, maar het tempo verontrust me wel een beetje .

quote:

Op dinsdag 3 november 2009 17:17 schreef es70 het volgende:
Zondag iets 'anders dan anders' gevoeld, wat bij mij niet een directe aanleiding was voor paniek eigenlijk. Ik ben in het verleden een aantal keer geopereerd aan een abces in zowel de linker- als rechterborst en omdat ook mijn menstruatie eraan zit te komen had ik een 'ff aankijken' houding.
Dacht daar heel anders over en vond dat ik naar de dokter moest en aangezien hij die toch voor zichzelf moest bellen heeft hij meteen die afspraak voor me gemaakt voor vandaag.

Donderdag mag ik me gaan melden bij de mammapoli. Op zich maak ik me nog niet heel veel zorgen, maar het tempo verontrust me wel een beetje .

Bij mij ging het ook heel snel es70.
Ik duim voor je dat het niks is!

quote:

Op dinsdag 3 november 2009 17:33 schreef Fratz het volgende:

[..]

Bij mij ging het ook heel snel es70.
Ik duim voor je dat het niks is!

Dank je .
Ik probeer mezelf ook voor te houden dat het vast niks is, maar ik word op dit moment vooral zenuwachtig van de mensen om me heen die het schijnbaar als behoorlijk heftig ervaren .
Het heeft zo weinig zin om al allerlei doemscenario's te gaan bedenken voordat er ook maar iets duidelijk is, steek liever mijn hoofd in het zand tot dat niet meer kan .