Welke beoordeling is het vervelendst?

quote:

Op woensdag 25 maart 2009 22:06 schreef Stali het volgende:

[..]

Dat is een date... maar dan vandaar uit. Wat als iemand jou aan de kant schuift vanwege je looks of vanwege wat nare trekjes die je hebt laten zien.

Bij een afwijzing op uiterlijk kun je van die ander zeggen dat het een oppervlakkige klootzak/trut was maar een afwijzing op je innerlijke trekjes dat lijkt mij erger want wrs. ben je onbevangen jezelf geweest. Die kritiek zou veel harder bij mij aankomen dan dat ik een verkeerde soort spijkerbroeken zou dragen.

Bij innerlijke afwijzing heeft iemand tenminste nog de moeite genomen je te leren kennen.

Ik vind die termen alleen al zo ontzettend banaal en bekrompen.
Aantrekkingskracht werkt met uiterlijke en innerlijke kenmerken, als iemand mij niet ziet zitten vanwege een van die twee is het gewoon geen match, wat is de big deal daarvan?

Als het ment to be is, gebeurt het toch wel en dan gaat het allang niet meer over keuren en beoordelen en afwijzen of aannemen..

quote:

Op woensdag 25 maart 2009 21:57 schreef Stali het volgende:
Jeez wat een topic. Je uiterlijk kun je niet verbergen maar je eventueel kwetsbare of verdorven innerlijk wel... dus commentaar op het uiterlijk komt vele malen vaker voor dan dat iemand een kijkje kan nemen in je ziel dus wordt commentaar op het uiterlijk als pijnlijker ervaren maar dit is natuurlijk niet zo.

Want wat zou iemand nu echt erger vinden, een opmerking dat hij/zij wel eens naar de kapper mag of een sociale afwijzing vanwege bijvoorbeeld wat morbide fantasietjes die hij/zij er op nahoudt?

Je uiterlijk kun je ook verbergen door bvb make-up of iets anders Je innerlijk verbergen is veel moeilijker Er sijpelt altijd wel iets door van je ware ik Vaak onbewust

quote:

Op woensdag 25 maart 2009 22:18 schreef skippy22 het volgende:

[..]

Je uiterlijk kun je ook verbergen door bvb make-up of iets anders Je innerlijk verbergen is veel moeilijker Er sijpelt altijd wel iets door van je ware ik Vaak onbewust

En jij dacht dat pukkels nooit door make up heen sijpelen?

quote:

Op woensdag 25 maart 2009 22:06 schreef Stali het volgende:

[..]

Dat is een date... maar dan vandaar uit. Wat als iemand jou aan de kant schuift vanwege je looks of vanwege wat nare trekjes die je hebt laten zien.

Bij een afwijzing op uiterlijk kun je van die ander zeggen dat het een oppervlakkige klootzak/trut was maar een afwijzing op je innerlijke trekjes dat lijkt mij erger want wrs. ben je onbevangen jezelf geweest. Die kritiek zou veel harder bij mij aankomen dan dat ik een verkeerde soort spijkerbroeken zou dragen.

Bij innerlijke afwijzing heeft iemand tenminste nog de moeite genomen je te leren kennen.

Aan de andere kant is iedereen trots op zijn/haar eigen identiteit. Als iemand je dan afwijst op basis van je karakter/innelijk kun je nog zeggen van : "ach hij/zij begrijpt me niet dus is het beter zo"
Je persoonlijkheid mag (bij voorkeur zelfs) afwijkend zijn van de massa. Dat maakt jou dan zogenaamd een speciaal individu.
Als je een oerlelijke kutkop heb is dat voor iedereen zichtbaar en 95 % herkent dit ook en deelt dezelfde mening. Puisten , flaporen , grote neus , scheel kijken enz zijn gewoon lelijk .
Afgewezen worden op je innerlijk lijkt me makkelijker te relativeren . Bijvoorbeeld Truus vond me te jaloers, maar ik ben gewoon beschermend Dat zij dat niet ziet is háár probleem.(zelfingenomen)
Zij vind dat het te snel gaat en breekt daarom met me . Als ik iemand echt leuk vind wil ik er helemaal voor gaan en zo snel mogelijk.

Als ze zegt je bent gewoon lelijk komt dat denk ik harder aan . Want hoe wil je dat gaan relativeren? Zij vindt dat ik een grote neus en puisten heb en dat IS (suggestief ) ook zo!
Commentaar op je karakterstructuur kun je nog relativeren door een andere intepretatie.

quote:

Op woensdag 25 maart 2009 22:18 schreef skippy22 het volgende:

[..]

Je uiterlijk kun je ook verbergen door bvb make-up of iets anders Je innerlijk verbergen is veel moeilijker Er sijpelt altijd wel iets door van je ware ik Vaak onbewust

Precies, bij een innerlijke afwijzing word je letterlijk op je ziel getrapt. Iemand leert iemand kennen en wijst iemand af. En dat ben "jij".

quote:

Op woensdag 25 maart 2009 22:20 schreef MarMar het volgende:

[..]

En jij dacht dat pukkels nooit door make up heen sijpelen?

Ja ook Maar als je het goed doet zie je er toch best leuk uit Hetzelfde geldt voor je innerlijk

quote:

Op woensdag 25 maart 2009 22:24 schreef Stali het volgende:

[..]

Precies, bij een innerlijke afwijzing word je letterlijk op je ziel getrapt. Iemand leert iemand kennen en wijst iemand af. En dat ben "jij".

Andersom ook hoor

Wat is het toch met die termen "afwijzen" en "beoordelen"

Het klikt of het klikt niet.. damn zeg

Of hebben jullie beoordelingslijstjes op zak die je bij nieuwe ontmoetingen invult waarna je gaat kijken aan de hand van de resultaten of je eventueel gaat overwegen verliefd te worden oid?

quote:

Op woensdag 25 maart 2009 22:21 schreef SerieJunk het volgende:

[..]

Aan de andere kant is iedereen trots op zijn/haar eigen identiteit. Als iemand je dan afwijst op basis van je karakter/innelijk kun je nog zeggen van : "ach hij/zij begrijpt me niet dus is het beter zo"
Je persoonlijkheid mag (bij voorkeur zelfs) afwijkend zijn van de massa. Dat maakt jou dan zogenaamd een speciaal individu.
Als je een oerlelijke kutkop heb is dat voor iedereen zichtbaar en 95 % herkent dit ook en deelt dezelfde mening. Puisten , flaporen , grote neus , scheel kijken enz zijn gewoon lelijk .
Afgewezen worden op je innerlijk lijkt me makkelijker te relativeren . Bijvoorbeeld Truus vond me te jaloers, maar ik ben gewoon beschermend Dat zij dat niet ziet is háár probleem.(zelfingenomen)
Zij vind dat het te snel gaat en breekt daarom met me . Als ik iemand echt leuk vind wil ik er helemaal voor gaan en zo snel mogelijk.

Als ze zegt je bent gewoon lelijk komt dat denk ik harder aan . Want hoe wil je dat gaan relativeren? Zij vindt dat ik een grote neus en puisten heb en dat IS (suggestief ) ook zo!
Commentaar op je karakterstructuur kun je nog relativeren door een andere intepretatie.

Okay. Stel je bent uit en je ziet een heel lelijk meisje bied jij haar dan iets te drinken aan of zeg je tegen een vriend, kijk eens, wat een lelijke meid? Je zal het zo'n meisje niet even gaan zeggen natuurlijk.

Maar verderop staat een ander wel mooi meisje. Chemie.
Je stapt op haar af en raakt met haar aan de praat. Jij begint een uur te praten over je ex waarmee het net uit is en waarbij je steeds driftiger aan je nagels begint te knagen. Of je gaat over je hobby voetbal beginnen en daarover vertellen. Je bent je er absoluut nergens van bewust. Dat meisje raakt een beetje moe van je gedraai en gewip aan de bar en loost je. Tuurlijk zul je zeggen dat het toch maar een trut bleek te zijn maar je baalt er wel van want je vond haar leuk.

En dit is nog daten he, wat nog veel vaker voorkomt na chemie en een hoop seks is dat de relatie niet blijkt te werken. Dat iemand waar je gek op bent jou aan de kant zet vanwege je karakter. Dan zeg je misschien tegen je vrienden het smoesje dat het een trut bleek of dat ze te snel ging maar intussen komt het heel hard aan. Het is niet voor niets dat er meestal gelogen wordt over wie nu eik de relatie heeft verbroken.

quote:

Op woensdag 25 maart 2009 22:37 schreef MarMar het volgende:
Wat is het toch met die termen "afwijzen" en "beoordelen"

Het klikt of het klikt niet.. damn zeg

Of hebben jullie beoordelingslijstjes op zak die je bij nieuwe ontmoetingen invult waarna je gaat kijken aan de hand van de resultaten of je eventueel gaat overwegen verliefd te worden oid?

MarMar, juist niet. Geen lijstjes met eisen natuurlijk. Maar ik zou echt nooit alleen voor fysieke chemie gaan hoor maar eerst iemand leren kennen. Klikt het wel werkelijk en dat scheelt op termijn een hoop gedoe.

Als er een mooie vent binnenkomt die vertelt dat hij een plaatselijk jeugdelftal traint, tja dan neuk ik liever iemand anders. Omdat ik weet dat ik me anders ga ergeren dat er ieder weekend voetbaltuniekjes moeten worden gewassen, er vroeg op moet worden gestaan en iedere zondag studio sport. Nou, dat genoegen gun ik dan weer iemand anders.

Innerlijk moet ik dan toch zeggen. Qua innerlijk en uiterlijk ben ik aardig tevreden over het geheel, zie er best goed uit en zit lekker in mijn vel maar wat betreft mijn persoonlijkheid ben ik er onderhand wel achter gekomen dat ik niet echt klik met de meeste vrouwen en dat is best lastig soms. Het is niet echt een afwijzing op mijn innerlijk omdat ik zelf mijn interesse niet lang genoeg kan vast houden, maar toch. Als het echter een keer klikt .

quote:

Op woensdag 25 maart 2009 22:27 schreef skippy22 het volgende:

[..]

Andersom ook hoor

Ja uiteraard.

quote:

Op woensdag 25 maart 2009 22:52 schreef Stali het volgende:

[..]

MarMar, juist niet. Geen lijstjes met eisen natuurlijk. Maar ik zou echt nooit alleen voor fysieke chemie gaan hoor maar eerst iemand leren kennen. Klikt het wel werkelijk en dat scheelt op termijn een hoop gedoe.

Als er een mooie vent binnenkomt die vertelt dat hij een plaatselijk jeugdelftal traint, tja dan neuk ik liever iemand anders. Omdat ik weet dat ik me anders ga ergeren dat er ieder weekend voetbaltuniekjes moeten worden gewassen, er vroeg op moet worden gestaan en iedere zondag studio sport. Nou, dat genoegen gun ik dan weer iemand anders.

Ja maar sweetiepie, chemistry of een "klik" of hoe je het maar wilt noemen gaat imho ook niet alleen over fysiek.. da had ik toch al een beetje gezegd?

quote:

Op woensdag 25 maart 2009 22:55 schreef MarMar het volgende:

[..]

Ja maar sweetiepie, chemistry of een "klik" of hoe je het maar wilt noemen gaat imho ook niet alleen over fysiek.. da had ik toch al een beetje gezegd?

Maar, lief Aardbeientaartje, op grond van uiterlijk heb je een klik en daarom spreek je elkaar maar de nare karaktereigenschappen komen later pas naar voren wanneer iemand de moeite heeft genomen jou te leren kennen. Wat als die andere persoon zegt dat hij een hekel aan je heeft gekregen? Hij kent je dan wel he.

Overigens is dat sociaal gezien niet geaccepteerd, dan krijg je zinnen als "wij passen niet bij elkaar".
Maar dan weet je het wel.

Uiterlijk, innerlijk kan ik verdedigen, uiterlijk ben ik niet perfect en dat is niet altijd leuk om te horen.

Van beide gevallen zou je je eigenlijk niets aan moeten trekken.

quote:

Op woensdag 25 maart 2009 22:44 schreef Stali het volgende:

[..]

Okay. Stel je bent uit en je ziet een heel lelijk meisje bied jij haar dan iets te drinken aan of zeg je tegen een vriend, kijk eens, wat een lelijke meid? Je zal het zo'n meisje niet even gaan zeggen natuurlijk.

Maar verderop staat een ander wel mooi meisje. Chemie.
Je stapt op haar af en raakt met haar aan de praat. Jij begint een uur te praten over je ex waarmee het net uit is en waarbij je steeds driftiger aan je nagels begint te knagen. Of je gaat over je hobby voetbal beginnen en daarover vertellen. Je bent je er absoluut nergens van bewust. Dat meisje raakt een beetje moe van je gedraai en gewip aan de bar en loost je. Tuurlijk zul je zeggen dat het toch maar een trut bleek te zijn maar je baalt er wel van want je vond haar leuk.

En dit is nog daten he, wat nog veel vaker voorkomt na chemie en een hoop seks is dat de relatie niet blijkt te werken. Dat iemand waar je gek op bent jou aan de kant zet vanwege je karakter. Dan zeg je misschien tegen je vrienden het smoesje dat het een trut bleek of dat ze te snel ging maar intussen komt het heel hard aan. Het is niet voor niets dat er meestal gelogen wordt over wie nu eik de relatie heeft verbroken.

Eerlijk? Als ze echt lelijk is waarom zou je haar dan in eerst instantie al een drankje aan gaan bieden?

Ja of ze moet met een groep wel leuke meiden zijn dan ga ik haar natuurlijk niet overslaan. Vaak genoeg gehad dat we een stel meiden tegenkwamen en dan was er een of 2 leuk een of 2 redelijk en een of 2 waren ronduit niet interessant. Om in termen van lelijkheid te spreken gaat wat ver dus laten we het houden op minder aantrekkelijk.

Door veel aandacht te geven/flirten kun je duidelijk laten merken wie je wel leuk vind en andersom dus ook. Hoef je niemand mee te kwetsen of voor gek te zetten.

Daarnaast wat je zegt ( ik neem tenminste aan dat dat is wat je bedoelt) dat het andersom ook zo kan zijn dat een meisje geen klik voelt met jou en dan je dan maar zegt "Ach ze past niet bij me jammer dan "terwijl je haar wel degelijk echt leuk vond gaat denk ik bij de meeste mensen wel op.
Het is toch zo? Je ziet een mooi meisje aan de bar hangen. Je hebt via via vernomen dat ze vrijgezel is en je gaat eens een informatief gesprek aan.

Als blijkt dat er in dat gesprek echt gewoon totaal geen klik is of er vallen ongemakkelijke stilten dan wéét je toch waar je staat samen?

Vrouwen (of mannen) "leuk" vinden puur en alleen omwege het uiterlijk vind ik nergens op gebasseerd . Dan ben je op zoek naar een neukertje (ook prima) maar voordat ik iemand echt " leuk" ga vinden of verliefdheidsvlinders ga voelen moet er wel eerst een tof gesprek aan vooraf zijn gegaan.
Niet zo van hey check die dubbel D aan bar 2 . Wat een "leuke" meid. Dat niet Dus hooguit dat je zegt porno maar praat geen bs over gevoelens etc .

En wat je zegt over relaties die stuklopen en wie het wel of niet uitgemaakt zou hebben acht ik volkomen irrelevant. Wat maakt het nou uit? De klik tussen jullie is weg en de relatie stopt en je gaat je eigen weg.
Tuurlijk is dat pijnlijk maar het heeft er ook mee te maken dat mensen van hun eigen normen en principes afstappen omdat ze vooral maar niet willen dat het stuk gaat.

Zelf ben ik zo als het niet meer leuk is samen , als ik me ongemakkelijk voel of het idee heb niet meer begrepen te worden dan kap ik er mee. Heb 6 jaar in verschillende relaties geinvesteerd , geknokt , gepraat gehuild enz maar puntje bij het paaltje wordt je ingehaald door de realiteit.
Soms "nemen" mensen een kindje, een huisdier , een nieuwe woning alleen maar in de hoop dat dingen dan beter worden maar dat gebeurt zelden
Mijn ervaring is zo dat als de klik weg is moet je kappen. Dit ben je zowel aan haar/hem verplicht alsmede aan jezelf.

Nu is het zo als ik een week met een vrouw ga en ik begin me te irriteren óf ik merk dat zij zich enorm aan mij irriteert en de sfeer zakt tot bedenkelijk niveau dan meteen afkappen die onzin. Zonde van jouw tijd en de hare.
Net als met vrienden. Je komt samen je hebt een goede tijd en als er problemen zijn dan ben je er uiteraard ook voor elkaar. Maar zou jij elke dag met "vrienden" omgaan waar je je eigenlijk alleen maar aan irriteert of zeg je dan ook van laat maar zitten?

Uiteindelijk is het allerbelangrijkste trouw blijven aan jezelf. En een relatie hebben om de sex of om de heb lijkt me alleen maar je eigen groei in de weg staan. Trots heb ik niet als het gaat om wat een vrouw van mij vindt maar ik ga ook niet in een soort martelaarsrol kruipen. Dus als zij (of hij) zegt dat je weet ik veel wat bent (negatief) dan denk ik daar zeker over na maar aan de andere kant gewoon lekker jezelf zijn zonder Oprah momenten werkt het beste.

Oprah momentje oeh [emo] Je kunt niet van anderen houden als je ook niet van jezelf houdt.[emo]

Voor op een tegeltje maar zó waar

quote:

Op woensdag 25 maart 2009 23:23 schreef Jacques_Dancona het volgende:

[..]

Nou, dat vind ik wel een mooie. Ga er even vanuit dat jij verliefd bent. En die ander dus niet. Wat zou je erger vinden als afwijsreden?

Verder moet je "afwijzen" en "beoordelen" en beetje luchtig bekijken. Iedereen beoordeelt en iedereen wist af. Dat is normaal.

Voordat ik uberhaupt gek op iemand kan worden is er al iets van een band en een klik van twee kanten, zo werkt dat bij mij.
Een relatie is imho iets wat ontstaat tussen twee mensen, iets dat groeit en "als vanzelf" gebeurt. Verliefdheid, liefde, echt onder de indruk zijn van iemand, dat zijn dingen die bij mij pas gebeuren als ik iemand al goed aan het leren kennen ben.

En stali, ook als iemand mij afwijst op mijn karakter, betekent dat inderdaad dat we toch niet bij elkaar passen. Als diegene mij een trut vind, so be it. Als ik dan vind dat ik fout zat, dan gaf ik waarschijnlijk niet genoeg om die persoon om geen trut te zijn. Als ik vind dat ik geen trut was, dan is mijn karaktertje inderdaad geen match voor die persoon en mij

Wat is nu eigenlijk belangrijker, wat iemand anders van je vind of wat je van jezelf vind?
Ik heb echt wel mijn nukken en ben het ook echt wel eens niet met mezelf eens, maar other then that kan het me echt niet zo van mijn stuk brengen als iemand anders niet helemaal hotel de botel van mijn persoontje is.

ik zit zo eens te lezen en bedenk me dat het misschien ook wel een beetje met leeftijd te maken heeft.

Ik ben een dertigplussert. Los van dat ik sowieso al te eigenwijs ben om me al te veel van wat anderen van mij vinden aan te trekken, is het me met de jaren gewoon minder gaan interesseren.
Je groeit als mens, je eigen identiteit wordt steeds vaster van vorm en voor mij persoonlijk is wat ik van mij als mens vind steeds belangrijker geworden in verhouding bij "wat men van mij zal denken"
Nu is het zo dat zolang ik achter mijzelf kan staan en mezelf recht aan kan kijken met een schoon geweten, de rest me allemaal echt niet meer zo kan boeien.
Alleen als ik onbedoeld iemand gekwetst heb in mijn soms lompe eerlijkheid trek ik me dat wel aan, maar dat is weer een heel ander verhaal dan het je aantrekken of je "afgewezen" wordt.

Het is ook nog eens zo dat ik niet bij iemand zou willen zijn die niet gewoon bij mij wil zijn om wie ik ben. Iemand die van me houdt zoals ik ben, met al mijn onvolkomenheden.
En dat is niet af te dwingen of te manipuleren imho, dat bedoelde ik ook met "als het voorbestemd is, gebeurt het toch wel".

Hoi MarMar,

Ik ben ook al 36 hoor en het klopt wat je zegt want het zal me inderdaad een rotzorg zijn wat een ander van me denkt maar het is wel zo dat mijn partner eigenlijk de enige is die al mijn nukken kent, mijn kwetsbare kant, mijn angsten, hoop etc. dat ventileer ik niet naar buiten. We hebben gelukkig zelden ruzie maar eens per jaar wel een flinke en dan worden er over en weer echt wel dingen gezegd, die als een afwijzing voelen. Op zich niet verkeerd want een relatie heb je niet alleen voor de gezelligheid maar ook om elkaar te corrigeren. Maar felle kritiek van iemand die me door en door kent komt wat mij betreft veel harder aan dan een eventuele opmerking van iemand die me niet of nauwelijks kent.

Het zal niet alleen leeftijd zijn maar het zal ook meespelen in welke fase je je bevindt. Een nieuwe liefde waarbij er nog afgetast moet worden of het past of dat het een afwijzing in een langdurig partnerschap betreft.

Zoiets?


Wrs. beetje rommelig geschreven, ik zit vanaf het werk te posten en er komen steeds mensen buurten. .

Hai Stali

Stel het zou er opaan komen dat mijn partner een leven verkiest zonder mij (ik vind het een belachelijk idee dat hij en ik ooit nog uitelkaar zouden gaan, maar soit, even een hypothese)
Ja dan zou ik gekwetst zijn en teleurgesteld en verbaasd en gekrenkt in mijn vertrouwen in den liefde etc.
Maar ik zou me er nogsteeds niet druk over maken op welk punt ik nou "afgewezen" ben en wat ik "fout" zou hebben gedaan.
Ik doe als mens gewoon mijn best zo goed mogelijk te zijn en beter dan dat kan ik niet, als mijn best niet goed genoeg is, tsjah, jammer dan.

Ik denk ook meer in termen als "verschillend" dan als in "goed" en "fout" als het op dit soort dingen aankomt.
Dan is er als je ruzie hebt ook nog eens een onderscheid tussen een persoon afwijzen of het gedrag van het moment afwijzen.

Ik ben gewoon niet zo bang om gekwetst te worden i guess.
Niet omdat ik nooit gekwetst ben of nooit gekwetst zal worden in de toekomst, maar gewoon omdat ik weet dat dat ook niet het einde van de wereld is.