HELP! Weg gaan of blijven na bedonderd te zijn....

Pak vanavond zijn auto en scheur met en rotvaart langs wat flitspalen. En morgen vertel je hem dat hij zijn spullen mag pakken.
Mannen die hun vriendin bedonderen (wanneer ze zwanger is) verdienen dat gewoon

Ik zou hem lekker voor een paar duizend euro chanteren en de deur uittrappen.

Verraders en leugenaars. Hoe ordinair.

Hij is liever samen met z'n nieuwe aanwinst ipv dat hij er voor jou en de kinderen is?
Nou, dan blijft hij maar lekker daar. Kies voor jezelf, en je kinderen. Het is nu eng, maar over een tijdje zul je er positief op terugkijken.
Heb je geen familie of vrienden die je kunnen helpen?

Je leeftijd doet er idd niet toe. Dit kan een vrouw van 34 ook overkomen.

quote:

Op zaterdag 14 maart 2009 12:53 schreef justmeandmykids het volgende:

[..]

Helemaal mee eens, ben dit topic niet gestart om meningen van anderen te weten over of ze mij wel of niet jong vinden om 2 kinderen te hebben..Ik ben een volwassen vrouw van 24, met 2 kinderen, een topbaan als directiesecretaresse en het enige wat ik aan het doen ben, is dingen voor mijzelf op een rijtje proberen te krijgen zodat ik er wellicht wat overzicht over krijg want door alleen op de bank te zitten huilen blijf je erin hangen, het is gewoon moeilijk.

@ DaWn:

Thanks voor je advies!!! Apreciate it

zet je pm funcie ff aan

quote:

Op vrijdag 13 maart 2009 20:53 schreef justmeandmykids het volgende:
Alle reacties zijn welkom!!!! Heb t even nodig wat andere meningen te horen...
Thanks..

Right...

Mensen geven aan dat je te vroeg je in een k-u-t situatie hebt gewerkt en dat je daar snel weer uit moet komen. Je geeft niet aan wat je er nu mee gaat doen, met al die adviezen. Ben benieuwd of het aan dovemans oren besteed was of dat je het nu ook gaat oppakken en de situatie gaat veranderen.

quote:

Op zaterdag 14 maart 2009 13:03 schreef witte_fantasie het volgende:

[..]

Right...

Mensen geven aan dat je te vroeg je in een k-u-t situatie hebt gewerkt en dat je daar snel weer uit moet komen. Je geeft niet aan wat je er nu mee gaat doen, met al die adviezen. Ben benieuwd of het aan dovemans oren besteed was of dat je het nu ook gaat oppakken en de situatie gaat veranderen.

excuse me??

Wie ben jij om te besluiten dat ze hiervoor in een k u t situatie zat. waarom zou hetzo zijn dat als ze jong is, en kinderen heeft automatisch een slechte situatie is.

Ik ben 30, heb dezelfde situatie gehad.... en nu? ben ik ook te jong?

Nou ja, ik denk natuurlijk dat ze helemaal je advies gaat opvolgen, waar zat ze met dr hoofd, kinderen maar de deur uit... en wachten tot ze een voor jou acceptabele leeftijd heeft bereikt om kinderen te krijgrn, en dan het nog een dunnetjes overdoen

Heerlijk, hoe mensen een oordeel kunnen vellen over iemand situatie en leven zonder het te kennen.

TS zet hier een probleem voor haar neer, en een klein deel van har levens situatie zoals die momenteel is om haar verhaal te illustreren. En daar kunnen mensen schijnbaar uithalen dat ze zichzelf in een situatie heeft gewerkt.. En nu moet e het maar oplossen. Geheel irrelevant.

Ts vraagt hier om een klein beetje steun misschien, en meningen over wat ze NU moet doen met de situatie. Geloof niet dat ze over meningen over haar moederschap of haar leeftijd heeft gevraagd. Geheel irrelevant.

quote:

Op zaterdag 14 maart 2009 01:19 schreef Shivo het volgende:
Hij geeft geen oordeel, hij noemt twee feiten. Er wordt niemand aangevallen.

Vind je? Ik vind van niet.

quote:

Op zaterdag 14 maart 2009 13:18 schreef DawN het volgende:

[..]

excuse me??

Wie ben jij om te besluiten dat ze hiervoor in een k u t situatie zat. waarom zou hetzo zijn dat als ze jong is, en kinderen heeft automatisch een slechte situatie is.

Ik ben 30, heb dezelfde situatie gehad.... en nu? ben ik ook te jong?

Twee dingen:

1. Ik zeg nergens dat het alleen daardoor komt dat ze nu in een kutsituatie zit. Wil je soms ontkennen dat zij en haar partner samen een probleem hebben? Zoja, leef lekker verder met je oogkleppen en dat blok beton voor je hoofd.

2. Waar twee mensen zijn, hebben twee mensen schuld. Iemand die claimt hetzelfde mee te heeft gemaakt moet dat toch wel bekennen. Zo niet, nogmaals... Leef lekker verder met je oogkleppen en dat blok beton voor je hoofd.

quote:

Op vrijdag 13 maart 2009 21:19 schreef Xennia het volgende:

[..]

Ik heb uit betrouwbare bron vernomen dat je ook niet doodgaat als je een poosje single bent.

Precies. En kinderen heb je nu toch al dus daarvoor hoef je ook geen haast te hebben.

Wat een gezeur over leeftijd.
Het was vroeger heel normaal om jong (te trouwen) en kinderen krijgen rond je twintigste.
Alleen het trouwen is er in geschoten in latere generaties.
Mijn moeder was 19 toen ze mij kreeg en 24/25 met de gboorte van mijn zus.

Het feit is gewoon dat het een zak van een gozer is waar ze volgens mij gewoon zsm van af moet zien te komen.
Laat hem maar weer bij zijn moeder gaan wonen of bij hulp voor onbehuisden.. Geen medelijden.

BTW. er zijn genoeg kansen voor moeders met kids.
Alleen moeten die ook openstaan voor mannen met kids. (in mijn leeftijdsklasse moeilijk te vinden )

quote:

Op vrijdag 13 maart 2009 21:19 schreef Xennia het volgende:

[..]

Ik heb uit betrouwbare bron vernomen dat je ook niet doodgaat als je een poosje single bent.

TOF! Ik wist dat ik de sleutel tot onsterfelijkheid binnen bereik had, maar nu is ie dan definitief in mijn greep!

Maareh, ff serieus. Je stelt dat je hem niet vertrouwt. Dan is een relatie eigenlijk al zinloos. Mbt het financiėle plaatje kun je natuurlijk gewoon alimentatie regelen, en natuurlijk zal het lastig zijn, ook voor je kinderen, maar ga op zoek naar een oplossing die voor jullie beiden en voor de kinderen het beste is.
Aan de andere kant vind ik wel dat je het belang van je kinderen boven jullie eigen belang zou moeten stellen. Als het echt niet gaat lukken met de kinderen als jullie uit elkaar gaan moet je naar een oplossing zoeken die dat wel laat werken.

Ehm, ze zegt zelf al dat het niet de eerste keer is. Dan kan je na de 2e,3e + zoveelste keer wel blijven zeggen waarom moet mij dit nou overkomen ? Dan is het dus tijd om knopen door te hakken en verantwoordelijk te zijn voor je eigen geluk.

Allereerst vervelend voor je natuurlijk.

Tja, wat verwacht je nog..Trouw zijn behoort blijkbaar niet tot zijn principes, iemand die alleen trouw is zolang er iets te veroveren valt, zoekt op een bepaald moment toch altijd verder. Je hebt gekozen een kind met zo iemand te krijgen. Dat zet hem minder vast dan jou.

Als hij bij de geboorte van zijn eigen kindje al zo met zichzelf bezig is, is het mi gewoon zijn karakter en verandert dat zeker niet in het leven van alledag. Dus de vraag is of je hem gaat accepteren as is, of dat je hem tijdelijk voor spek en bonen laat meedoen..

[ Bericht 0% gewijzigd door Manono op 16-03-2009 14:50:03 ]

Zeer moeilijk situatie.

Allereerst wil ik je even zeggen dat je die reacties van de 18 jarige pubertjes maar moet negeren. Misschien van de timing (met name van je 2de kind) niet helemaal perfect, maar op dat moment zat jij in een goede relatie (dacht je) en was je zelfstandig en verantwoordelijk genoeg om voor kinderen te zorgen.

Probeer eerst bij jezelf na te gaan wat jij wil. Wil je echt nog met hem verder?
Je zegt dat je vriend je wel eens eerder heeft bedonderd. Wanneer was dat precies? Waren jullie toen net samen? Was dat vlak voor je eerste zwangerschap? En wat was zijn reden? En (en misschien wel nog belangrijker) wat heeft ervoor gezorgd dat je hem toen weer kon vertrouwen?

Wat ik me ook afvraag is hoe hij zich in deze situatie voelt. Toont hij berouw? Is hij bereid te vechten voor jullie relatie?
Vertrouwen komt niet zomaar terug. Dat weet jij denk ik maar al te goed. Er moet echt iets gaan veranderen wil dit nog goed komen. Zeker omdat het al eens eerder is gebeurd. Vreemd gaan zit voor mijn gevoel tussen de oren. Als de kans zich opnieuw voordoet is er een grote kans dat het weer gebeurd.

Als je besluit om verder met hem te gaan denk ik dat relatietherapie een aardige optie zou gaan. Ga in elk geval wel even het huis uit. Ga desnoods even bij je ouders wonen. Al is het alleen maar om even op adem te komen en om hem duidelijk te maken dat dit gewoon niet kan.

Sterkte in ieder geval.

zo te lezen heeft TS haar besluit al genomen maar durft de stap nog niet te nemen.

quote:

Op maandag 16 maart 2009 15:25 schreef cmck het volgende:
heel veel tekst...

Helemaal eens met cmck.

Wat ik er nog wel aan wil toevoegen;

Ik denk toch dat als je besluit om er een eind aan te maken dat je dat beter vrij direct kan doen.
Op deze hele jonge leeftijd krijgen kinderen daar waarschijnlijk nog het minste van mee. Terwijl ze op hogere leeftijd er meer last mee zullen hebben. Ook is het opgroeien met ouders die "voor de kinderen" bij elkaar blijven verre van ideaal.
Ook jouw wat jongere leeftijd is wat mij betreft eerder een voordeel als een nadeel, nu kun je waarschijnlijk nog enigzins terugvallen op je ouders (hoop ik). En als je goede babysitters (familie/vrienden) hebt kun je nog eens uitgaan en daten zonder dat de kinderen er last van hebben dat mamma een 'vreemde' man meeneemt.


Wat ik je wel ten zeerste afraden wil, als je er een einde aan maakt, is het wanhopig op zoek gaan naar een andere man omdat je anders alleen ben. Een "slechte" man is altijd erger dan geen man.

Veel sterkte en geluk in ieder geval, wat je ook besluit.

quote:

Op maandag 16 maart 2009 15:25 schreef cmck het volgende:
Toont hij berouw? Is hij bereid te vechten voor jullie relatie?

Kom op zeg ....

quote:

Vertrouwen komt niet zomaar terug. Dat weet jij denk ik maar al te goed. Er moet echt iets gaan veranderen wil dit nog goed komen. Zeker omdat het al eens eerder is gebeurd. Vreemd gaan zit voor mijn gevoel tussen de oren. Als de kans zich opnieuw voordoet is er een grote kans dat het weer gebeurd.

Ja dus wat de neuk met je 'Is hij bereid te vechten voor jullie relatie ?', het is de vader van de kinderen, maar dat hij geen betrouwbare partner is, is al meerdere malen gebleken. Nou ja, drie keer is scheepsrecht, je hebt wel een punt.
.

quote:

Op vrijdag 13 maart 2009 21:15 schreef justmeandmykids het volgende:

[..]

Ja vast wel (hoewel ik daar voorlopig niet aan zou hoeven denken) maar zou niet makkelijk zijn...24 jaar en alleenstaande moeder van 2 kleintjes van anderhalf en 6 mndn...wie wil dat nou

Kom op meid.
Er zijn genoeg kerels die er echt voor jou kunnen zijn en er ook echt voor willen gaan en ook gelijk gek zijn op kinderen.