De kaartverkoop is gestart en daarmee ook het topic voor North Sea Jazz '09.
10, 11 en 12 Juli zal er in Ahoy muziek van topniveau worden gepresenteerd en er zijn al enkele namen bekend gemaakt door de organisatie.

Tot dusver.
Duffy

quote:

Het album Rockferry van Duffy is een album met tien juweeltjes, die terugblikken op de jaren zestig en tegelijk als hedendaagse klassiekers bestempeld zullen worden. Hiermee werd Duffy dè ontdekking van 2008! Duffy’s tomeloze muzikale talent is opmerkelijk: het gemak en de authenciteit waarmee zij zingt en nummers schrijft heeft al voor vele fans wereldwijd gezorgd. Bovendien werd Duffy’s succes pas bekroond met twee Grammy en drie Brit Awards!

Herbie Hancock & Lang Lang

quote:

Een uniek project op North Sea Jazz is dit jaar het optreden van Herbie Hancock en Lang Lang. De jonge pianist Lang Lang opende vorig jaar de Olympische Spelen in zijn thuisland, en speelt overal ter wereld voor volle concertzalen. In dit unieke project bundelt hij zijn talent aan dat van de Amerikaanse jazzmuzikant Herbie Hancock. Samen spelen zij onder andere Gershwin's Rhapsody in Blue.

BB King

quote:

Met de jaren heeft B.B. King een makkelijk te identificeren gitaarstijl ontwikkeld. Hij werd onder andere geïnspireerd door Lonnie Johnson, Blind Lemon Jefferson en T- Bone Walker. Het geweldige gitaarspel van B.B. King is een voorbeeld voor vele gitaristen zoals Eric Clapton, George Harrison en Jeff Beck. B.B. King’s naam duikt vele malen op in de North Sea Jazz historie. Dit jaar komt de Amerikaanse blueskoning terug op het festival.

James Taylor

quote:

Zeg singer/songwriter en je denkt aan James Taylor. En volkomen terecht, want Taylor wordt door bijna iedere kenner beschouwd als de vader van het genre. Met zijn persoonlijke ontboezemingen, gezet op prachtige melodieën en begeleid door sprankelend gitaarspel, heeft James Taylor het genre vanaf zijn eerste elpee uit 1968 vormgegeven. James Taylor zal optreden met his Band of Legends. Dit zijn elf artiesten waar hij al eerder in zijn carrière mee samen heeft gewerkt.

Jamie Cullum

quote:

Met vier miljoen verkochte albums en een Grammy, BRIT en twee Golden Globe nominaties op zak is Jamie Cullum een echt succesverhaal! Toen hij als jong kind Miles Davis voor de eerste keer hoorde was hij verkocht en wilde zelf ook de muziekwereld in. Naast zijn studie Engels, werkte Jamie als zanger/ pianist in verschillende pubs, hotels, cruiseschepen en overal waar ze hem maar wilde hebben. In Nederland had Jamie zijn grote doorbraak op het North Sea Jazz Festival in 2004. We vinden het dan ook geweldig dat hij dit jaar weer terugkeert naar het festival!

Burt Bacharach

quote:

Een uniek optreden dit jaar van Burt Bacharach. Hij geniet de meeste bekendheid om de talloze onvergetelijke hits die hij in de afgelopen decennia heeft geproduceerd voor onder andere The Carpenters en Dionne Warwick. Zijn ongeëvenaarde carrière begon in de jaren zestig en nog steeds wordt zijn werk door grote artiesten van deze tijd omarmd. Zijn samenwerking met zangeres Trijntje Oosterhuis behoord tot een van zijn recente successen.

John Scofield

quote:

John Scofield wordt wereldwijd gezien als een van de drie grote jazzgitaristen van dit moment. Hij is een meesterlijk improviseur die met zijn Piety Street Band een spannende mix van post-bop, funk edged jazz en R&B ten gehore brengt.

Anthony Braxton Diamond Curtain Wall Trio

quote:

Het Anthony Braxton Diamond Curtain Wall Trio maakt hoogstaande experimentele jazz die de laatste decennia vele conceptuele en technische barrières heeft doorbroken. Gedurende 2005 debuteerde Braxton drie zeer geprezen ensembles, waarvan Diamond Curtain Wall Trio er een van is. Ondanks dat het Diamond Curtain Wall Trio het meest geïmproviseerd is van de drie ensembles, is de muziek van het drietal goed gestructureerd en zeer zorgvuldig ontworpen.

McCoy Tyner

quote:

McCoy Tyner maakt sinds de jaren 50 al deel uit van de jazz en R&B scene. Dit jaar viert hij niet alleen zijn 70ste verjaardag maar ook de uitgave van zijn zeer goed ontvangen album ‘Guitars’ waar de legendarische gitarist Bill Frisell een fenomenale bijdrage aan levert. Dit jaar staat Bill Frisell samen met het McCoy Tyner trio op North Sea Jazz.

Persoonlijke hoogtepunten tot nog toe.
John Scofield, McCoy Tyner en Herbie Hancock.

Link: http://www.northseajazz.com/

Wat youtubes van wat artiesten die komen.

John Scofield


McCoy Tyner


Herbie Hancock


BB King


Anthony Braxton


James Taylor


Bill Frissell

Zojuist is het definitieve programma bekend gemaakt.

Wat vinden wij ervan en wie gaat er. Als mensen willen zal ik nog een selectie maken van artiesten die misschien de moeite waard zijn maar niet bekend zijn bij het grote publiek.

Grote namen voor het grote publiek: Duffy, Adele, BBKIng, Wouter Hamel, Sabrina Starke, Lee Ritenour, John Zorn, Toots Thielemans, Burt Bacharach, George Duke, Candy Dulfer, Roy Hargrove, James Taylor, Amos Lee, Silje Nergaard, Herbie Hancock, Wynton Marsalis, Jamie Cullum, Seal, David Sanborn, Melody Gardot, Esperanza Spalding en veel meer natuurlijk.

Ik zal per dag/per tent de artiesten doorlopen.

Amazon* (plusconcerten):
George Benson: A Tribute to Nat King Cole. George Benson is een hele begaafde gitarist. Ik ben niet zo'n fan van zijn stem dus ik ben benieuwd of hij de nummers van Nat King Cole echt geloofwaardig over kan brengen. Ik zal hier geen extra geld voor betalen maar hij voor de fans van funk met een vleugje jazz en oldskool pop is dit zeker een grote naam.

Toots Thielemans Quartet: Belgische jazzlegende die nog steeds optreedt met zijn mondharmonica en band. Ik ben niet zo thuis in wat Toots tegenwoordig speelt maar ik verwacht straight ahead jazz. Op zich al de moeite waard vanwege de grote naam.

Sing the Truth, The Music of Nina Simone: Dit andere tribute concert wordt door niet de minste gedaan, Dianne Reeves, Simone, Lizz Wright en The Original Nina Simone Band. Grote namen, uitstekende vocalisten die de hele krachtige muziek van Nina Simone gaan performen. Als het geen plusconcert was had ik zeker gegaan.

Hudson
Vanguard Jazz Orchestra: Slimme arrangementen, goede musici. Verwacht hier straight ahead jazz maar toch met een lichte moeilijkheidsgraad vanwege de arrangementen die toch niet altijd even makkeljk zijn. Als je echter de huisband bent van de New Yorkse club Village Vanguard kan het nooit slecht zijn.

Hank Jones Trio: Een persoonlijk hoogtepunt (als die nu wel komt). Absolute jazzgrootheid die ongeveer met iedereen heeft samen gespeeld. Van Charlie Parker tot Ella Fitzgerald. Op 90 jarige leeftijd neemt hij nog steeds albums op. Verwacht echte oude bop! Swingend en tasteful.

Paquito D Rivera Quintet: Niet zo heel erg bekend met hem. Afleidende van zijn youtube videos een band die de latijnse jazz bespeeld. Groovy rhytms, goede hornsectie en dat zowel subtiel als hard en swingend kan spelen. Lijkt mij een goede show.

Joshua Redman Trio: Ongelooflijk talentvolle saxofonisten van deze tijd en hoort zeker weten bij de top van de jazzwereld op dit moment. Hij houdt de traditie van jazz in leven maar schuwt zeker ook geen nieuwe moderne elementen. Voor mensen die nieuw zijn in de jazz raad ik dit concert zeker aan!

Nile
Lee Ritenour: Jazz/Fusion gitarist op het grote podium in The Nile(grootste zaal volgens mij). Ben benieuwd of dat gaat werken. Goede melodien, goede band, degelijke jazz. Zal een solid show worden. Voor fans van jazzfusion is dit echter wel een hele grote naam.

Robin Thicke: RnB zanger, hij heeft zeker een goede stem en zijn nummers zijn goede producten. Ik kan er weinig meer van maken. Als je van poppy RnB houdt is dit the way to go.

BB King: Lijkt mij geen uitleg voor nodig. Legendarische bluesmuzikant die op zijn 83e nog zijn kunsten komt tonen. Blijft een genot voor welke bluesliefhebber want zowel zijn stem als zijn gitaarkunsten zijn nog altijd niet verminderd.

Duffy: Ja...die komt ook. Lijkt mij vrij zelfverklarend.

Roy Hargrove's RH Factor: Nou is Roy Hargrove sowieso een bijzonder goede trompetist. Zijn RH Factor maakt dit hele geheel ook nog is een feestje met een vleugje funk. Soms ook met vocale ondersteuning. Aanrader!

Maas
Harlem James Gang: Erg origineel! Oude jazz vermengen met de hiphop van nu. Goede beats met oude saxofoonsolo's. Swingend, origineel en een absolute aanrader!

Raul Midon: Al redelijk bekend bij het grote publiek. Latijnse pop noem ik het. Goede songs en vele elementen van soul, jazz, latin en RnB zit erin.

CTI All Star Band featuring Hubert Laws, Randy Brecker, Jeff 'Tain' Watts: CTI is een platenlabel waar veel uitmuntende jazz op is verschenen. Ik ken heel de be band niet alleen de namen van Hubert Laws, Randy Brecker en Jeff Watts klinken goed. Weet echter totaal niet wat ik moet verwachten.

Spanish Harlem Orchestra: Bigband latin jazz. Grammy award winners en niet onterecht. De latin grooves spatten werkelijk uit je luidspreker als je een cd aanzet. Enorm veel energie en doen ook veel aan vocal contributions. Dit zal wel een mooi feestje worden.

Congo
Christian Scott: Hip, rockend en goede fusionjazz. Deze trompetist uit de States weet een hele eigen klank uit zijn trompet te laten klinken.Schuwt het gebruik van 'special effects' niet.

Ben Allison & Man Size Safe: Niet zo bekend met deze groep. Vermengt folk en rock met jazz waar hij zowe avant garde richting als straigh ahead jazz kan spelen. Jonge jazzmuzikant met veel talent die Ben Allison.

Eric Vloeimans Gatecrash: Veel elektrische invloeden in de jazz van Nederlandse trompetist Eric Vloeimans. Toch een redelijk bekende naam in Nederland in een leidende figuur in de jazzscene.

Chris Potter Underground: Uitzonderlijke saxofonisten uit de States. Heeft een geweldige techniek en weet oude nummers met een nieuw echec uit te voeren. Kan enorm stretchen met zijn solo's die dus wel een tijdje kunnen duren. Ik kijk hier erg naar uit.

Yukon
Een Japanse avond in de Yukon. Aangezien ik niet zo heel erg bekend ben in die scene zal ik kort zijn. Verwacht ontzettend veel energie. De Pimp n Soil Sessions is de bekendste naam van de avond in de Yukon die met veel blazers een enorm goede show neer kunnen zetten. Quasimode klinkt erg hip, dansbaar en toch goede jazz. De rest van de avond zal ik vooral goede shows verwachten, ik ben best benieuwd dus zal ook de Yukon wel even aandoen.

We komen hierna in de iets meer obscure bandjes. Ik zal degene die ik hiervan ken even belichten.

Cecil Taylor: Een van de grondleggers van de freejazz. Grote naam absoluut maar je hebt echt al je aandacht nodig om dit te kunnen waarderen. Hij doet het ook nog is helemaal solo, voor zowel muzikant als publiek lastig.

Ari Hoenig Group: Enorm melodische drummer. Omringt zich altijd met goede muzikanten. Niet al te moeilijk maar toch soms wel veel modal jazz invloeden wat niet iedereen kan waarderen. Ik ga denk ik wel eventjes langs.

Dhafer Youssef: Ik kijk hier erg naar oud. Muzikant uit Algerije die zowel Arabische zang als de oud (gitaarachtig instrument) briljant bespeeld. Vooral zijn stem is zo krachtig. Bovendien ook nog een erg sympathieke gozer. Aanrader!

quote:

Op vrijdag 8 mei 2009 11:07 schreef Erasmo het volgende:
Dus zaterdag is wel een goede dag om te gaan?

Dit overzicht was voor vrijdag, ik zal zaterdag en zondag ook doen wanneer ik weer wat tijd heb.

Amazon* (plusconcerten)
Chaka Khan & George Duke Trio: Een gelegenheidsact met Chaka Khan en George Duke. Chaka Khan maakt al haar gehele leven goede albums. Hele krachtige stem maar nooit te uitdagend. George Duke is een poppy jazz pianist waar ik verder weinig vanaf weet. Mainstream jazz maar wel met een hoge kwaliteit.
Burt Bacharach with Special Guest Trijntje Oosterhuis: Trijntje is de nieuwe pupil van meneer Bacharach die wij allemaal kennen vanwege zijn vele succesvolle zoetsappige hits. Het staat allemaal wel vast wat je te horen krijgt waarschijnlijk. Hits maar dan wel in de aanwezigheid van de meester zelf met Trijntje Oosterhuis.
Roy Hargrove Big Band feautring Roberta Gamberini: Dit is niet je typische big band muziek uit de jaren 30/40. Slimme arrangementen waarin solisten veel tijd krijgen. Vorig jaar heb ik Roberta al met Roy Hargrove (trompet) zien spelen. Mevrouw Gamberini heeft een hele krachtige jazzstem maar waar ze vooral in uitblinkt zijn haar scatsolo’s. Zeker de moeite waard!

Hudson
Silje Nijgaard & Metropole String Orchestra: De Noorse zangeres Silje Nijgaard heeft van de nieuwe generatie vrouwelijke vocalisten de liefste en mooiste stem naar mijn bescheiden mening. Haar eigen werk zit op het randje tussen jazz en pop. Volgens mij heeft zij al vaker met het Metropole Orkest gewerkt dus het zijn geen vreemde van elkaar. Zeker leuk om even een kijkje te nemen!
Charlie Haden, Lee Konitz, Brad Mehldau, Jorge Rossy: Een absolute sterrencast! Deze mannen hebben ook ooit een cd samen opgenomen maar deze is nooit zo sterk ontvangen. Desondanks heb ik hier ontzettend veel zin in. Lee Konitz is een oude rot op altsaxofoon, Charlie Haden is een grootheid op de bass en Brad Mehldau is op dit moment misschien wel de beste jazzpianist van de moderne generatie. Moderne jazz wat ook nog een beetje uitdagend is.
Benjamin Herman Quartet: Waarschijnlijk de bekendste jazzartiest uit Nederland. In het laatste jaar uit mijn hoofd twee nieuwe cd’s uitgebracht in twee compleet verschillende stijlen. Enorm veelzijdig en nog enorm getalenteerd ook. Ik verwacht dat deze saxofonist de zaal wel plat gaat spelen.
Richard Galliano Quartet featuring Gonzalo Rubalcaba, Richard Bona, Clarence Penn: Een leuk internationaal gezelschap om de avond in de Hudson af te sluiten. Richard Galliano is een grootheid op de accordion, hij speelde zowel met tango grootheid Astor Piazzola als ook de Franse chanson grootheden zoals Aznavour. Van zijn medespelers is waarschijnlijk Richard Bona de bekendste die zijn steentje als bassist ook meer dan verdient heeft.

Nile
Gilberto Santa Rosa: In de grootste zaal van het Ahoy zal op de zaterdag Gilberto Santa Rosa het zonnetje in Rotterdam proberen te brengen. Hele zwoele fijne stem en een onverfijnd gevoel voor de salsa. Een beetje een showmannetje maar voor de liefhebbers van latin/salsa is dit het concert om te bezoeken.
SMV featuring Stanley Clarke, Marcus Miller & Victor Wooten: De drie bekendste bassisten uit de fusionscene zullen samen funky jazz ten gehore brengen. Allemaal kunnen zij een show maken en allemaal zijn zij compleet meester van hun instrument. Ik ken het werk van al deze mensen niet zo heel goed dus ik kan er verder weinig over zeggen.
Erykah Badu: Deze neo soul zangeres bracht in 2008 twee nieuwe albums uit, beide is soul met een hele stevige RnB basis. Het is echter geen commerciële sell out, ze schrijft ook zelf haar meeste nummers. Vrij toegankelijk, goede krachtige soul.
George Duke & Rachelle Ferrell: Tweede keer van de avond dat George Duke mag opdraven geflankeerd door een zangeres. In Ferrell haar stem is veel te vinden van gospel, blues en soul. Deze twee spelen al een hele lange tijd samen, Ferrell is namelijk begonnen in het achtergrondkoor van George Duke. Oh, en Rachelle Ferrell haar krachtige stem is de moeite waard voor een ieder die maar enigszins geïnteresseerd is in dit genre.
Candy Dulfer Band with special guest: Verrassing! Candy Dulfer voor de zoveelste keer op het North Sea Jazz festival. Ergens vind ik het een beetje armoe troef om elke keer dezelfde artiest op te laten draven. Maar ze trekt mensen en het is een goede muzikant en veruit het beste wat Nederland te bieden heeft in het genre funky jazz. Haar special guest helpen meestal wel mee om het optreden in een waar feestje te maken.

Maas
James Taylor and Band: Ik denk dat dit weinig uitleg nodig heeft. James Taylor en zijn band doet wat hij al decennia lang doet. Hij probeert zijn liedjes ten gehore op een integere en sympathieke manier. Sommige vinden het saai, sommige vinden het mooi. Er zal waarschijnlijk weinig vernieuwend aan zijn.
Wouter Hamel: De Nederlandse Jamie Cullum zonder het talent. Sorry, ik vind Wouter Hamel helemaal niets maar de gehele Maas zal waarschijnlijk vol zijn.
Amos Lee: Deze Amerikaanse singer-songwriter is echt bekend geworden door zijn nummers in House en Greys Anatomy. Fijne stem met een heel licht rauw randje. Aanstekelijke melodieën maar het is weinig jazz. Deze man heeft echter wel heel veel talent, zijn nummers zitten goed in elkaar en zijn songwriting is ook erg goed.
Yuri Buenaventura: Hij wist bekend te worden met zijn salsa cover van Ne Me Quitte Pas in de jaren 90. Sindsdien maakt hij opzwepende salsa. Een fris geluid maar toch geworteld in de salsa traditie. Dat wordt swingen laat in de avond in de Maas.

Congo
Tuomo: Een soulzanger uit Finland? Tuomo is het echt. Hij weet de sound van Marvin Gaye en Curtis Mayfield naar een modern podium te brengen. Hij is nog redelijk nieuw als frontman dus het is afwachten of hij ook een show kan neerzetten zoals zijn voorbeelden dat konden.
Ruthie Foster: Nog een singer-songwriter die uit vele verschillende genres haar inspiratie haalt. Blues, gospel, jazz, soul en soms een beetje reggae. Mevrouw heeft ook een positieve boodschap in al haar nummers. En bovendien lijkt het mij ook nog een bijzonder sympathieke vrouw.
James Hunter: Na een Finse soulzanger is er nu ook een Britse in de Congo. Sam Cooke is zijn grootste inspiratiebron wat ook veel erg duidelijk te horen is. Soms lijkt het daarom ook een beetje op een copycat. Maar een goede copycat kan nog steeds een heel goed concert neerzetten.
Chicago Blues: A Living History: Een bluesgezelschap vanuit Chicago city. Deze muzikanten bewijzen hun eer aan Chicago finest musicians zoals John Lee ‘Sonny Boy’ Williamson en Muddy Waters. Iedereen weet wat er te wachten staat, musici van het hoogste niveau die de blues weer tot leven gaan wekken!

Ik zal nu nog even de overige bands behandelen die ik ken.
Aaron Parks: Bijzonder getalenteerde pianist. Kan zowel mooi en heel teder als uitdagened en ‘lastig’ spelen. Voor iedereen die van moderne jazz houdt is dit een absolute aanrader.

Avishai Cohen: Een pianist uit Israel die zowel pop als jazz doet. Soms zingt die er zelfs bij. Hij heeft mooie composities en doet soms ook Beatles covers wat vrijwel altijd goed ontvangen wordt.

Kurt Rosenwinkel Trio: Deze gitarist wordt gezien als een innovator in de jazz. Hij is nog vrij jong maar weet oude standards zo te interpreteren zodat het nieuwe nummers lijken. De lijst waarmee hij heeft samengewerkt (Brad Mehldaue, Joshua Redman oa) zegt genoeg over zijn plek binnen de jazzscene.

Zaterdag is niet mijn favoriete dag van het festival maar er komen zeker interessante dingen voorbij. Ik zal ook binnenkort de zondag proberen te behandelen.

Dit was absoluut een hoogtepunt in mijn muzikale leven.

De avond begon met Quasimode. Deze gebrekkig engels sprekende mannen zeiden tien keer dat jazz danceable moest zijn. Zij probeerde zeker accesable te zijn maar ik heb het idee dat veel hun potentie nog lang niet is gebruikt. Een andere trompetist is echter sowieso nodig, de met vuur spelende band paste totaal niet bij de timide trompetist. De saxofonist vond ik geweldig, maar naar mijn idee al te avant-garde voor de sound waar Quasimode naar streeft. Na twee nummers ging ik weg, Dhafer Youssef wachtte.

Ik heb meerdere cd's van de beste man en wilde zodoende zeker weten dat ik een plekje had. Een kwartier voor aanvang had ik een mooie plek. Dit was absoluut een ontzettend hoogtepunt. Zowel met zijn oud als zijn stem wist hij het publiek in vervoering te brengen. Het was niet voor niets dat de zaal compleet volgestouwd was. Ik kan mensen niet genoeg aanraden om de muziek van Dhafer te gaan luisteren!

Daarna snelde ik mij naar Hank Jones, de 90 jarige pianist speelde voornamelijk tamelijk bekende standards en putte daaruit ook uit het repotoire van een aantal artiesten waarmee hij had samengewerkt. Na teleurstellingen de vorige twee jaar was hij nu dan toch eindelijk op het North Sea Jazz festival. Het was heel bijzonder om een man te zien spelen die Charlie Parker mocht begeleiden, toch haalt ook de leeftijd hem in. Het was vooral erg lieve en weinig uitdagende muziek. Ik kan het hem niet kwalijk nemen.

Ik ben iets eerder weggegaan, snel iets gedronken en op naar de Yenisei waar de opkomende jazzgitarist uit de New Yorkse scene ging spelen. Jonathan Kreisberg wordt alom geroemd vanwege zijn briljante techniek en slimme composities. Hij wist mij zeker te imponeren. en zeggen genoeg.

Een half uur later kwam de Ari Hoenig Group in dezelfde zaal. Een drummer als frontmen, weinige die dat weet te lukken en die het ook lukt om in de muziek de frontmen te zijn. Het is echter onbetwist Ari Hoenig himself, als drummer, die de meeste aandacht krijgt. Wat een creatief genie achter het drumstel, hij speelt melodien met zijn kit en wat mij vooral opviel, hij heeft zo'n muzikaal oor en luister zo nauw naar zijn medespelers. Alweer, een absoluut hoogtepunt.

Een snelle tocht naar Chris Potter in de Congo was leuk. Ik heb 2 nummers maar gezien maar ik zou hem graag nog een keer live willen zien. The man has some chops! Ik kan verder weinig van de muziek zeggen, maar die Fender Rhodes wordt nogsteeds zwaar onderschat in de muziekwereld. Ik wil meer Fender Rhodes!!

Ik ging eerder weg vanwege het optreden van Joshua Redman, iets waar ik mij ontzettend op had verheugd. Redman heeft in de jaren 90 meerdere cd's gemaakt die mij in extase weten te brengen en het is ongetwijfeld een absolute grootheid in de moderne jazz. Hij begon met een standard, Surrey With The Fringe On Top als ik het goed zeg, erg mooi uitgevoerd. Maar daarna ging hij over in zijn nieuwere werk, werk dat vooral bestaat uit erg moeilijke stukken, en na 6 uur muziek luisteren had mijn hoofd daar weinig behoefte aan. Het publeik was naar mijn idee ook vrij mild, ondanks dat het stampvol zat. Ik denk dat velen met mij graag wat van zijn oude werk wilde horen.

Het was echter over het algemeen een geweldige dag!

Morgen weer met hoogtepunten zoals Aaron Parks, Kurt Rosenwinkel, Brad Mehldau/Lee Konitz/Charlie Haden en Benjamin Herman. Zal helaas moeten kiezen tussen Benjie Herm of Kurt...lastig.