Zo, eerst even bijgekomen na 3 dagen NSJ
Dag 1:
Lee Ritenour: Goed, leuk, aardige opener en Nile was nog redelijk leeg.
Joe Bonamassa: Oh man...dat tapte even uit een ander vaatje, waar Lee Ritenour best wel leuk was maar niets bijzonders voor ons, bij Joe was het een dikke WOW van mijn vrouw en mijzelf. Gelijk 2 cd's gekocht. Nu ben ik een bluesfan van nature, dus vandaar dat ik wat meer had met Bonamassa.
BB King: Teleurstellend. Ja, zijn band is fantastisch maar dit is niet de BB King meer die Lucille laat vlammen. Hij is een groot entertainer en de muziek blijft fantastisch maar als nog een keer terug komt dan laat ik herinneringen van fantastische concerten die ik van hem gezien heb wel prevaleren.
Duffy: Ugh. 2 nummers en wij konden het niet meer aan, of ze wilde gewoon te graag of het was een technisch probleem maar haar stem klonk zo ongelofelijk schel dat we weggelopen zijn.
Sing the Truth, Tribute to Nina Simone: Wow..gewoon wow, 3 zangeressen met ieder een heel eigen geluid en performance maar zo ongelofelijk goed. Concert begon veeeeeeel te laat en het was 1:30 voor we deur uitgingen maar het was het waard.
Dag 2:
De planning was om te beginnen met Eli 'Paperboy' Reed maar die was ziek en vervangen door een Fin genaamd Tuomo, leuke sou/funk met wat zwakke nummers maar toch onderhoudend. Daarna even naar James Taylor maar daar haakten we toch eigenlijk een beetje af, we kwamen niet echt in de stemming voor zijn muziek.
Ruthie Foster, helaas maar 20 minuten kunnen meepakken maar wat we hoorden sprak ons erg aan, deed mij wat denken aan Tracy Chapman. Goede band, leuk optreden.
Burt Bacharach met Trijntje Oosterhuis: Absolute top. De classics waren leuk maar vooral Trijntje was fenomenaal. Zeer zeker de moeite waard en we hebben volop genoten.
Daarna even een break genomen, eten, drinken, shoppen, afijn, je snapt het.
Chicago Blues. A living history: Alles wat het hart van de bluesliefhebber sneller doet kloppen, uitstekende simpele blues maar wat een energie, plezier en gewoon volop genieten. Doe die maar nog een keertje. 't was weer na 01:00 voor we weggingen maar zeer voldaan en blij.
Dag 3:
Lang Lang & Herbie Hancock: Ok, klassieke muziek op NSJ? Welja, waarom niet, de improvisaties van met name Hancock waren zo-zo maar over het geheel genomen en met name Rhapsody in Blue een fantastische ervaring. Zo'n enorme diversiteit aan muziek, waar vind je dat op een ander festival.
Daarna even een beetje een time out genomen, de vermoeidheid begon toch wel toe te slaan, Jamie Cullum alleen gehoord (zaten lekker buiten net bij de uitgang van Nile) Seal was mij toch een beetje te 'poppy', die hadden ze van ons weg mogen laten.
Adele was wel een highlight, dat meisje kan echt zingen, heel nerveus begin maar na 2 nummers kwam ze duidelijk los en was het genieten, de zaal was duidelijk enthousiast, dat hielp vermoedelijk.
Steve Winwood, ok, hoort mischien niet thuis op NSJ maar voor mij was het een perfect afsluiting van NSJ, we zijn tot de laatste noot gebleven en daarna op huis (nou ja, hotel) aangegaan.
NSJ is gewoon fantastisch, alles wat wij hebben meegemaakt was positief. Van uitstekende (maar wel dure) catering en organisatie tot vriendelijk en behulpzaam personeel tot uitstekende muziek van zoveel verschillende signaturen dat ik de helft vergeten ben, vermoedelijk.
Het enige wat ik de organisatie zou meegeven is dat ze de deuren moeten dichtgooien bij de Plus concerten na 5 minuten, het is echt ongelofelijk irritant dat mensen gewoon doodleuk blijven binnenkomen op de meest intieme en gevoelige momenten. Voor de Plus concerten moeten ze dat gewoon anders doen.
Veel fantastische dingen gezien en gehoord en evenzovele gemist maar dat is inherent aan NSJ, het is zeker niet goedkoop maar wij doen weer de volle 3 dagen volgend jaar, dat is de enige manier om er optimaal van te genieten.
Volgend jaar zeker weer!
PS: Veel concerten zijn op
http://jazz.nps.nl alsnog te beluisteren.
[ Bericht 1% gewijzigd door #ANONIEM op 15-07-2009 12:37:33 ]